©Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri - TAY Projesi


Çavuşlu Höyük

Çizimler için tıklayın...

maps

Fotoğraflar için tıklayın...

Çavuşlu Höyük
Türü:
Höyük
Rakım:
185 m
Bölge:
Akdeniz
İl:
Mersin
İlçe:
Merkez
Köy:
Toroslar
Araştırma Yöntemi:
Kazı
Dönem:
Çanak Çömlekli

     


Yeri: Mersin İli'nin yaklaşık 6 km kuzey-kuzeybatısında; Toroslar (Çavuşlu) Belediyesi'ne bağlı; 2007. Cadde'de yer almaktadır.
Konumu ve Çevresel Özellikleri: Yayvan bir yamaç üzerinde yerleşmiş olan höyüğün batısında Çavuşlu Deresi akmaktadır. 5-6 m yüksekliğinde alçak bir tepe olduğu söylenmekte; çap konusunda bir bilgi verilmemekte ve çevresinde su kaynağının var olup olmadığı bildirilmemektedir [Garstang 1937:lev. XII].
Tarihçe:
Araştırma ve Kazı: Höyük ilk olarak B. Brown tarafından belgelenmiştir. Daha sonra J. Garstang yönetiminde; Neilson Araştırmaları'nın mali desteğinde 1937 yılında kazılmıştır. Kazıda 5 açma açılmıştır. 1951 yılında ise Seton-Williams tarafından tepede yüzey toplaması gerçekleştirilmiştir.
Tabakalanma: Kazıda genellikle İTÇ ve MÖ 2. bin (Hitit Dönemi) bulguları ortaya çıkarılmıştır. Yüzeyde birkaç adet Roma ve Demir Çağ çanak çömlek parçası bulunmuştur.
Buluntular: Çanak Çömlek: Kazı başkanı tarafından D açmasınnın alt tabakalarında ortaya çıkan el yapımı; gri; siyah ve kahverengi renkte açkılı olarak tanıtılan mal grubunun olasılıkla Koyu Yüzlü Açkılı mal olduğu sanısı ile bu yerde bir Son Neolitik-İlk Kalkolitik Çağ yerleşmesinin var olduğu şeklinde yorum yapılmaktadır. Yontma Taş: Seton-Williams'ın raporunda kazıda; obsidiyen ve çertten kazıyıcı; delici gibi aletler; dilgiler; çekirdekler bulunduğundan söz edilmekte; bunların Son Neolitik ve Kalkolitik Çağ'a ait olduğunu belirtilmektedir [Garstang 1937:61-62; lev. XII'deki buluntu kartı].
Kalıntılar:
Yorum ve tarihleme: Bu bulguların ışığı altında; Mersin Yumuktepe XXVII-XXIV. tabakaları ve Amik Ovası B evresi ile çağdaş bir yerleşmenin varlığı kabul edilebilir. 1930'lu yıllarda yapılan kazıların teknik ve düşünce açısından günümüzden çok farklı oluşu; olasılıkla mükemmel bir tabakalanmanın belirlenememesine yol açmış; en eski yerleşme tam anlamıyla ortaya çıkarılamamıştır. ASPRO; bu var olduğu kabul edilen yerleşmeyi 6. evre (GÖ 7.600-7.000) içine dahil etmektedir [Hours et al. 1994:95].


Liste'ye