Bursa'nın merkez Osmangazi İlçesi'ndeki tarihi Oruçbey Hamamı, sahiplerince 1 milyon 650 bin liradan satışa çıkarıldı.

Hisar Mahallesi Oruçbey Sokağı'ndaki 1400'lü yıllarda yapıldığı belirtilen hamamın sahiplerinden Arife Varol, AA muhabirine yaptığı açıklamada, hamamın babalarından miras kaldığını belirtti.

Varol, 6 kardeş olduklarını ifade ederek, "Hamamı eşim işletiyordu. Eşimin vefatından sonra hamamla ilgilenebilecek kimse olmadığı için satmaya karar verdik" dedi.

Babalarının hamamı uzun yıllar önce satın aldığını anlatan Varol, 35 yıl önce de hamamda tadilat yapıldığını aktardı.

Çalıştığı süre boyunca vatandaşların hamama ilgi gösterdiklerini ifade eden Varol, hamamın göbek taşı dışında 3 odasının daha bulunduğunu söyledi.

"HAMAMIN TARİHİ DOKUSU OLDUĞU GİBİ DURUYOR"
Emlakçı Hamdi Güneş de bu zamana kadar onlarca daire ya da arsa sattıklarını ancak ilk defa böyle tarihi bir hamamla ilgilendiklerini dile getirdi.

Hamamın küçük tadilatlardan geçtiğini ancak gerçek anlamda bir restorasyon görmediğini ifade eden Güneş, "Osmanlı döneminde ikinci padişah Orhan Gazi'nin komutanı Oruç Bey tarafından yaptırılan hamamın tarihi dokusu olduğu gibi duruyor. Mal sahibi, şu anda bazı nedenlerden dolayı burayı işletmiyor. O yüzden biz de satışıyla ilgileniyoruz" diye konuştu.

Üzerinde Bursa Büyükşehir Belediyesince 600 yıllık olduğu belirtilen levhanın asılı olduğu hamamın tarihi dokusuyla dikkati çektiğine işaret eden Güneş, "Vatandaşlar, hamama büyük ilgi gösteriyor. Hamamla yakından ilgilenen birkaç müşterimiz gelip yerinde de gördüler. Buraya yaklaşık 1 milyon 650 bin lira fiyat biçtik. Almak isteyenlerle görüşmelerimiz sürüyor" değerlendirmesinde bulundu.

Vakıflar Bölge Müdürlüğü yetkilileri ise hamamın, tapusunun bulunduğu kişilerce satılabileceğini ifade etti.
Hürriyet, 0.11.2015

Fatih'teki imar rantı tarihi yarımadayı talan ediyor. Bölgedeki hanların otele, evlerin pansiyona dönüşmesinin önünün açılmasına yönelik tepkiler sürüyor. Plan değişikliği ile Kapalıçarşı, Tahtakale ve Mahmutpaşa gibi tarihi semtlerin mimarisi ve sosyal dokusunun tahrip edileceğine dikkat çeken Mimarlar Odası, planın iptali için yargıya başvurmaya hazırlanıyor.

Uzmanların itirazlarına rağmen tarihi yarımadadaki hanların otele, evlerin de pansiyona dönüştürülmesinin önünü açan imar planı değişikliği mahkemelik oluyor. Fatih Belediyesi tarafından hazırlanan, tarihi yarımadadaki hanların otel ve butik otele dönüştürülmesi ile ev pansiyonculuğu yapılmasının önünü açan imar planı değişikliği şehir plancılarının olumsuz görüş bildirmesine rağmen geçen hafta İBB Meclisi'nden geçti. Plan değişikliğinin yarımadada tahribatı uzun vadede artacağını belirten Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi Çevre Etki Değerlendirme Kurulu Üyesi Mimar Mücella Yapıcı'ya göre, nüfus ve trafiği artıracak otelleşme Osmanlı'dan beri ticaretin merkezi olan Kapalıçarşı, Mahmutpaşa, Tahtakale gibi yerlerin mimari ve sosyal dokusunu bozacak.

Eminönü'ndeki Ali Paşa, Astarcı, Balkapanı, Büyük Çorapçı, Kızıl Han, Kilit ve Kürkçü Hanları, Leblebici, Sabuncu, Rüstempaşa Hanı gibi birçok hanın halen ticaret alanı olarak kullanıldığını vurgulayan Yapıcı, şu değerlendirmede bulunuyor: “Yarımadadaki değişimi Galata, Beyoğlu, Tarlabaşı'ndaki dönüşümle birlikte düşündüğümüzde İstanbul'u İstanbul yapan, Osmanlı'yı Osmanlı yapan çok eski bir ticaret bölgesinin yok edilmesi tehlikesiyle karşı karşıyayız. Bilim ve meslek insanlarının çalışmaları göz ardı edilerek yapılan plan değişiklikleriyle birtakım sermaye gruplarının isteğine yönelik toptancı bir yenileme olur. Kamu idaresinin görevi tam şirket davranışıyla, müşterinin talebi neyse ona uygun mekan oluşturmak üzerine kurulu. İmar değişikliğini uzman komisyonlarımızla inceleyip davamızı açacağız.”

Eski Eminönü Belediye Başkanı Lütfi Kibiroğlu da “Eminönü'nde 567 otel ve pansiyon vardı. Şu an itibarıyla yaklaşık 2 bin 500 otel olduğu söyleniyor. Sultanahmet'te 3 tane aile kalmadı. Her yer otel ve motel olmuş.” dedi.

İki ay hariç tüm oteller boş
Özel Nitelikli Butik Otelciler Birliği Başkanı Zeynel Bozkurt, bölgede otel yerine kültürel tesise ihtiyaç duyulduğuna işaret ediyor. Bozkurt, “Halihazırda hiçbir denetim yapılmıyor. Tarihi yarımadada iskansız otel ve binalar yıkılsın. Bunlar, vergi vermiyor, kaçak çalışıyor, ruhsatı yok. Haksız bir rekabet söz konusu. Her yer otel olduğu için otel çalışanları da şikayetçi. Temmuz, ağustos ayları hariç bütün oteller boş kalıyor. İstanbul'a gelen turistler Ayasofya, Sultanahmet, Topkapı'yı gezdikten sonra bir şey yapamıyor. Sosyal hayatın canlanması lazım.” diye konuştu.
Zaman, Haber: Cafer Can - Hakkı Akgül, 03.12.2015

Eski Gümüşhane olarak bilinen ve bir dönem Rum, Ermeni ve Türklerin bir arada yaşadığı Süleymaniye Mahallesi "Yeşil Yol" çalışmaları nedeniyle heyelan riski yaşıyor. İçinde yüzlerce yıllık cami, hamam, kilise, arasta gibi çok sayıda tescilli tarihi eser risk altında. Yol genişletme çalışmaları sırasında oluşan heyelan Cami Sağır Mescidi temel duvarlarını açığa çıkardı. Çevreciler ‘imdat’ diye bağırıyor.

Eski Gümüşhane, Canca adlarıyla anılan ve zengin bir turizm potansiyeline sahip olan Süleymaniye Mahallesi, tarihi ve doğal güzellikleriyle 2002 yılında doğal ve kentsel SİT alanı ilan edildi. Kuruluşu MÖ 3000 yıllarına kadar dayanan ve gümüş madeni zenginliği ile bilinen kent, Osmanlı döneminde Ermeni, Rum ve Türklerin beraber yaşadıkları bir şehirdi.

1915’te önce Ermeniler göçtü, 1923 mübadele ile birlikte de Rumlar tarihi şehirden ayrıldı. 1950 sonrasında ise Türk aileler 5 kilometre uzaklıktaki bugünkü Gümüşhane iline yerleşince tarihi şehir tamamıyla terk edilmiş oldu. 2006 yılında Koruma Amaçlı Nazım İmar Planı yapıldı. Ancak planda sadece eski şehirdeki toprak üstü mimari yapılar gözetildi. Oysa binlerce yıl eskiye giden tarihi şehirde arkeolojik kazılara da gerek duyuluyordu.

'ALTI ÜSTÜ TARİH'
Tarihsel eserlere ve kültürel varlıklar bakımından bölgede, Hagios Stephanos Kilisesi, köprü, dükkan, Ulu Cami (Süleymaniye Camii), Ulu Cami Çeşmesi, Ulu Cami Haziresi, Bagios lonnes Kaya Kilisesi, Hacı Tahir Efendi Türbesi, Bagios lonnes Kaya Kilisesi, Hagios lonnes Kilisesi, Rum Erkek Lisesi, Cami-i Sağir Mahallesi Kilisesi, Camii Sağir Mescidi, Camii Sağir Mahallesi Kaya Kilisesi, Süleymaniye Hamamı, Dere Hamamı, Kavaklık Hamamı, Paşa Hamamı, Güzeller Mahallesi Çeşmesi ve Güzeller Mahallesi Camii gibi çok sayıda mimari eser bulunuyor.

TARİHİ ESERLER RİSK ALTINDA
Koruma Amaçlı Nazım İmar planı yeni revizeler yapılarak uygulamaya geçildi. Turizm merkezi statüsüne alınan ve tarihi şehrin üstündeki bölgeye kayak merkezi planlaması yapıldı. 1980’li yılların başında yapılan 3 metre genişliğindeki yol bu yeni plan neticesinde 7 metreye çıkarılarak, Karadeniz’de büyük tartışmalara neden olan yeşil yol ile birleştirildi. Gümüşhane İl Özel İdaresi tarafından sürdürülen yol açma çalışmaları sırasında yaşanan heyelan ile yamacın bir kısmı göçtü. Birkaç tescilli yapı heyelan ile birlikte zarar gördü. Tarihi Cami Sağir Mescidi’nin minaresi ve temel duvarları açığa çıktı. Timios Stavros kilisesi ve Çaput hamamı heyelandan ucu ucuna kurtuldu. Ancak daha da önemlisi yol açma çalışmaları devam ettiği takdirde tüm mahallenin heyelana uğrama riski var.

PROJEYİ DURDURUN
Bölgenin turizm merkezi yapılması ve kayak merkezine karşı olmadıklarını ısrarla vurgulayan çevreci dernekler yolun 7 ve yer yer 10 metre genişletilmesine karşı çıkıyorlar. Trabzon Doğal ve Tarihi Değerleri Koruma Derneği Başkanı Doç.Dr. Coşkun Erüz, yol çalışmasının devam etmesi halinde eski Gümüşhane’nin tamamının heyelan riski altında olduğunu söyledi. Turizm merkezi yapılmasına karşı olmadıklarını ama koruma amaçlı imar planının tarihe ve doğaya uygun yapılmasını istediklerini belirterek şunları söyledi:

"Yolun tek şeritli olmasında hiçbir sakınca yok. Alternatif güzergahlar da düşünülebilir. Yol çalışmalarının altı arkeolojik eserlerle dolu. O yamaçların tamamı geçmiş dönemde mimari yapılarla doluydu. Arkeolojik çalışmalar yapılmadan, heyelan riski gözetmeden bu yol uygulaması derhal terk edilmeli. Aksi halde eski fotoğraflarda gördüğümüz şehrin topografik yapısı, tescilli mimari eserleri, silueti tamamen yok olacak. Acilen proje durdurulmalı."
Radikal, Haber: Ömer Erbil, 03.12.2015 

Bodrum İlçesi'ndeki bir inşaatta antik mezarlara rastlanması üzerine Mayıs ayından bu yana devam eden kazı çalışmaları, çıkartılan 59'uncu mezarın ardından sonlandırıldı.

İlçeye bağlı Göktepe mevkisindeki şantiyenin altından çıkan tarihi mezarlar ile ilgili kurtarma kazıları tamamlandı.

Mayıs ayında, bölgedeki lüks villaların inşaatı sırasında rastlanan kaya mezarları, Bodrum Sualtı Arkeoloji Müzesi tarafından koruma altına alındı. İlk etapta, MÖ 1. Yüzyıl Hellenistik döneme ait olduğu tahmin edilen 11 kaya mezarın bulunduğu kazı çalışmalarında, yeni mezar kalıntıları ortaya çıktı. 

Bodrum Kalesi Suları Arkeoloji Müzesine bağlı arkeolog ve antropologlar eşliğinde yaklaşık 6 ay devam eden kurtarma kazılarında bölgenin Nekropol alanı olduğu anlaşıldı. Kazılar sırasında mezarlardan kemik parçaları, gözyaşı şişeleri ve çeşitli mezar hediyeleri çıkartıldı.

Antik Halikarnassos'un nekropol alanı içinde bulunduğu anlaşılan bölgede, kazı çalışmaları tamamlandı. Uzmanlar tarafından, Göktepe mevkisindeki kurtarma kazılarında 59 antik mezar gün yüzüne çıkarılarak numaralandırıldı.

Bölgede çalışmalarını tamamlayan Bodrum Sualtı Arkeoloji Müzesi, hazırladıkları sonuç raporunu Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğüne gönderecek. 
Haber 7, 01.12.2015 

İstanbul Emniyet Müdürlüğü Kaçakçılık Suçlarıyla Mücadele Şubesi ekipleri, bir İngiliz profesörün evinde Roma, Bizans ve Ortaçağ dönemine ait 302 parça tarihi eser ele geçirdi. İngiliz profesör, sınırdışı edilmek üzere Yabancılar Şube Müdürlüğü'ne gönderildi.

Alınan bilgiye göre, Kaçakçılık Suçlarıyla Mücadele Şube Müdürlüğü ekiplerine tarihi eser kaçakçılığıyla ilgili bir ihbar geldi. İhbar üzerine harekete geçen ekipler, özel bir üniversitede görev yapan İngiliz profesör Thomas Michael M.H.'nin (64) Pendik'teki evine baskın düzenledi. Polis ekipleri, evde yaptıkları aramada, Roma, Bizans ve Ortaçağ dönemine ait 290 madeni sikke, 6 mühür, 2 küpe, 2 kolye ucu ile 2 ok ucu olmak üzere toplam 302 parça tarihi eser ele geçirdi. 

Gözaltına alınarak Vatan Caddesi'nde bulunan Kaçakçılık Suçlarıyla Mücadele Şube Müdürlüğü'ne getirilen İngiliz profesör Thomas Michael M.H.'nin, ifadesinde, tarihi eserleri internet üzerinden aldığını söylediği öğrenildi. 

Emniyet'teki işlemleri tamamlanan İngiliz profesör, sınırdışı edilmek üzere Yabancılar Şube Müdürlüğü'ne gönderildi.  
Cnn Türk, 30.11.2015

İstanbul’un Beykoz İlçesi'ne bağlı Göksu Mahallesi’nde bulunan tarihi Küçüksu Kasrı karşısındaki Küçüksu Mesire alanı 14 Aralık 1974 tarihli Eski Eserler Anıtlar Kurulu’nun kararıyla Boğaziçi Sit Alanı öngörünüm bölgesine alındı. Ardından Küçüksu Mesire alanı 1983 yılında onaylanan Boğaziçi Sahil Şeridi ve Öngörünüm Bölgesi Koruma Amaçlı Uygulama İmar Planı’nda ‘ağaçsız mesire alanı’ kapsamına dahil edildi. 2013 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından hazırlanan, ‘Küçüksu Mesire Koruma ve Çevre Düzenlemesi Projesi’ kapsamında Küçüksu Mesire alanının, ‘uçurtma ve çayır alanı’ olarak düzenlenmesi kararlaştırıldı. Ancak Küçüksu Mesire alanı çevredeki vatandaşlar tarafından otopark olarak kullanılınca 22 Ekim 2013 tarihinde İstanbul Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Müdürlüğü’nün (UKOME) kararıyla Küçüksu Mesire alanının ücretli açık otopark yapılması kararlaştırıldı. Küçüksu Mesire alanı 2013 yılında İSPARK’a devredildi.

Şubat 2014 yılında Küçüksu Mesire alanına moloz ve beton dökülerek mesire alanı otopark yapılarak İSPARK bünyesinde kullanıma açıldı.

MAHKEME OTOPARK PROJESİNİ İPTAL ETTİ
Ancak Küçüksu Mesire alanının mevcut çevre düzenleme planlarında ‘uçurtma ve çayır alanı’ olduğunu, bu nedenle alanın otoparka çevrilmeyeceğini savunan Selçuk Yılmazer adlı vatandaş Küçüksu Mesire alanının İSPARK’a devreden kararın iptal edilmesi için İstanbul 4. İdare Mahkemesi’ne dava açtı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi ise Ocak 2015 mahkemeye sunduğu savunma dilekçesinde bölgede otopark ihtiyacının olduğu, uçurtma ve çayır alanı projesi uygulamaya geçene kadar bölgenin otopark olarak kullanılabileceğini savundu. Mahkeme, Küçüksu Mesire alanının ilgili imar planındaki fonksiyonuna aykırı kullanılmayacağı gerekçesiyle alanın İSPARK’a devreden İBB kararını iptal etti. Mahkemenin gerekçeli kararında Küçüksu Mesire alanı ile ilgili, ‘söz konusu alanın meri imar planındaki fonksiyonu, bu fonksiyona aykırı şekilde kullanılamayacağına dair koruma kurulu kararları dikkate alındığında taşınmazın ücretli otopark olarak kullanılmak üzere tahsisine yönelik dava konusu işlemde hukuka uyarlılık görülmemiştir’ ifadesi kullanıldı.

‘BOĞAZIN SON YEŞİL ALANLARI’
Küçüksu Mesire alanının Boğaz’ın son yeşil alanlarından olduğunu ve bu nedenle dava açtığını söyleyen Selçuk Yılmazer adlı vatandaş dava ile ilgili, ‘ben bu davayı bir yıl önce açtım. Mahkeme Küçüksu Mesire alanın otopark olarak kullanılmayacağını ifade etti. Ancak bir yıldır burası ücretli otopark olarak işletiliyor. İnsanlardan para alınıyor. Bu durum hukuk ve yasaya aykırıdır. Otopark yapılan mesire alanı Küçüksu Kasrı’nın karşısında bulunmakta. Burası boğazda kalmış son yeşil alanlardan biri. Bu nedenle Küçüksu Mesire alanının korunması lazım’ dedi.
Radikal, Haber: İdris Emen, 30.11.2015

Avrupa’nın en büyük müzeleri arasında gösterilen Antalya Müzesi’ne giren bir hırsız, tarihi eserlerin restorasyonunun yapıldığı atölyeden 6 bin TL’lik malzeme çaldı.

Türkiye'de, Osmanlı ve Cumhuriyet tarihi dışında kalan konular pek ilgi çekmez.

Hatta bırakın başka ülkeleri, yaşadığımız toprağın parçası olan Bizans veya antik Anadolu medeniyetleri bile pek umursanmaz. Bu konulara ilgi alt seviyede kalırken arkeolojik çalışmalar bile büyük ölçüde yabancı ülkelerin desteğiyle yürütülmüştür. İşte bu nedenle Türkiye’de ilk kez bir devlet üniversitesi bünyesinde açılan, Boğaziçi Üniversitesi Bizans Çalışmaları Araştırma Merkezi’nin önemi çok büyük.

BİZANS, HANGİ TARİHİN PARÇASI?
Pek çok kişi için bizi ilgilendiren geçmiş, “Türklerin tarihi”dir. Oysa Göktürk, Avar, Peçenek, Kuman / Kıpçak… tarihini öğrenmek istiyorsanız Bizans kaynaklarından yararlanmanız gerekir. Veya o kadar geriye gitmeyelim. Selçuklu ve Osmanlı hakkında pek çok temel bilgiye ve değerli ayrıntıya yine Bizans kaynaklarından ulaşıyoruz. Eğer ilgilendiğiniz İslam tarihi ise, Mute, Ecnadeyn veya Yermük’te neler olduğunu öğrenmek için bir de Bizans kaynaklarını incelemelisiniz. Ebu Eyyub el-Ensari’nin, veya bilinen adıyla Eyüp Sultan’ın neden İstanbul’a geldiğini anlamak için; Anadolu’nun hangi Arap-İslam akınlarıyla Müslümanlaşmaya başladığını bilmek için Bizans tarihini de okumalısınız. Osmanlı müziğini, mutfağını, mimarisini, süsleme sanatlarını tanımak istiyorsanız Bizans kültürünü de tanımalısınız. Ayasofya’yı bilmeden Süleymaniye’yi Selimiye’yi analiz edebilir misiniz? Hadi hepsini geçelim… Anadolu’nun pek çok yerinde yaşadığınız şehrin adının nereden geldiğini öğrenmek bile sizi Bizans kültürüne yaklaştıracaktır. Tabii, İstanbul tarihini de apayrı bir yere koyarak…

ZORLU BİR SÜREÇ SONUNDA
Hal böyleyken, dünyanın en ileri Bizans çalışmalarına ev sahipliği yaptığımız sanılabilir. Ama durum kesinlikle böyle değil. Türkiye Cumhuriyeti’nin “kurtuluş” aşamasındaki Türk-Yunan savaşı ve ardından gelen Mübadele, hiç şüphesiz zihinsel ve duygusal bir kopuşu da beraberinde getirdi. Kıbrıs meselesiyle bağlantılı olarak günümüze dek uzanan sorunları da ekleyince durum daha karmaşık bir hal aldı. Özellikle 1970’lerde ve 80’lerde Bizans tarihiyle ilgilenmek, araştırılmasına destek olmak sizi bir anda (en hafif ifadeyle) “özünü yitirmiş, yabancı hayranı” sınıfına sokabiliyordu! Bu endişeler elbette akademik çalışmaları sınırladı. 1990 yılında bile, bir üniversite yönetimi “Bizans Tarihi” dersinin adından tedirgin olup isim değişikliği talep ediyordu! O günlere tanık olanlar için bugün geldiğimiz nokta, tarihçilik adına önemli bir aşamadır: Türkiye’de devlet destekli ilk Bizans Araştırmaları Merkezi’nin kuruluş kararı 26 Nisan’da Resmi Gazete’de yayınlandı. Ve Boğaziçi Üniversitesi Bizans Çalışmaları Araştırma Merkezi, geçtiğimiz hafta düzenlenen bir törenle faaliyetlerine başladı.

25 YILLIK ÇABANIN ÜRÜNÜ
25 yıllık bir çabanın sonucunda kurulan bu merkezde elbette pek çok kişinin emeği var. Ama bunlar içinde iki ismi özellikle tebrik etmek gerekiyor. Boğaziçi Üniversitesi Rektörü Prof.Dr. Gülay Barbarosoğlu ve merkezin Kurucu Müdürü Prof.Dr. Nevra Necipoğlu. Necipoğlu, uzun yıllardan beri hem bu konuda uzman öğrenciler yetiştiriyor, hem de konferanslar ve akademik toplantılar düzenliyor. Neyse ki bu çabalar, karşılığını kalıcı bir kurumla bulmuş oldu. Ki onu tüm dünyadaki benzerlerinden öne çıkaracak bir özelliği bulunuyor: Merkezde, klasik Bizans çalışmalarının yanı sıra, Ortaçağ İslam, Selçuklu ve erken dönem Osmanlı uzmanlarıyla ortak araştırmalar da yapılacak.

BİLGİ NEDEN GEREKLİDİR?
Fransızlar, 1795 yılında devlet kararıyla bir okul kurmuştu: Ecole Spécial des Langues Orientales, yani Doğu Dilleri İhtisas Okulu. Bu okulun hedefi Arapça, Türkçe, Tatarca, Farsça ve Malayca dillerinin ve kültürlerinin öğretilmesiydi. Bu bilgiden hareketle, bırakın uzak diyarları, kendi ülkemizin tarihini öğrenmek konusunda dahi ne kadar rötarlı olduğumuz ortaya çıkıyor. Faaliyete geçen bu yeni araştırma merkezinin açılacak başka merkezlere ilham kaynağı olmasını diliyorum… Türkiye’nin Balkanlar, Ortadoğu, Kafkaslar, Rusya, İskandinavya, Doğu Avrupa, İran, Hindistan, Asya, Afrika, Okyanusya, Amerika gibi sayısız alanda araştırma merkezine ihtiyacı var. Çünkü, tüm güncel beklentilerden bağımsız olarak bilim zaten kendi başına bir gelişim alanı. Bilimde derinleşmeden de gerçek anlamda ilerlemek mümkün değil.
Hürriyet, Yazı: Naci Cem Öncel, 29.11.2015

Bursa Ulu Cami'de bulunan ve 6 bin 666 parçadan oluşan minber, açıkhava müzesini andıran tarihi yapıda büyük ilgi görüyor. Osmanlı İmparatorluğu'nun dördüncü padişahı Yıldırım Bayezid Han'ın Haçlılarla 1396 yılında yaptığı Niğbolu Savaşı'ndan önce Allah'a dua ederek, zafer kazanması halinde 20 cami yaptıracağı vaadi üzerine inşa edilenlerden biri olan bu cami, Türk-İslam aleminin en önemli mabetlerinden.

Ulu Cami'yi önemli kılan şaheserlerinden biri de muhteşem minberi. Sert ceviz ağacından, çivi ve yapıştırıcı malzemesi kullanılmadan, kündekari yöntemiyle geometrik ahşap parçalar birbirine geçirilerek yapılan minber, Selçuklu üslubundan Osmanlı üslubuna geçişin bir şaheseri olarak kabul ediliyor. Camiyle aynı yaşta olan Abdülaziz oğlu Hacı Mehmed isminde bir sanatkar tarafından yapılan minber, camiye ayrı bir güzellik katıyor. Minberin taç kapısında bulunan, Ulu Cami'nin kitabesinde, "Murad Han oğlu büyük Sultan Bayezid Han tarafından 802 tarihinde yaptırılmıştır." yazısı yer alıyor. Minberin, Miladi 1399 yılında yapıldığı biliniyor.

MİNBERE İŞLENEN GÜNEŞ SİSTEMİ
Minberin mihrap tarafında bulunan kabartmaların, Güneş sistemini sembolize ettiği düşünülüyor. Bu da Osmanlı İmparatorluğu'nda o dönemde bile ilmi seviyenin ne kadar yüksek olduğunu gösteriyor. O tarihte Hristiyan Avrupa dünyası, Dünya'nın yuvarlak olduğunu dahi reddediyordu. Zamanla siyaha boyanmış minber, orijinal haline dönüştürülmesi ve üzerindeki sedef kakma işlerin ortaya çıkarılması için 2008 yılında restore edildi.

AYET SAYISINCA PARÇADAN OLUŞAN MİNBER
Güney Marmara Rehberler Derneği (GÜMRED) eski Başkanı Ersen Yelkenkaya, Ulu Cami'deki minberin 6 bin 666 parçadan, kündekari denen yöntemle çivisiz, tutkalsız, üçgen, kare ve dikdörtgen ahşap parçaların birbirine geçirilmesiyle yapıldığını söyledi. Bir şaheser olduğunun altını çizen Yelkenkaya, Tebrizli usta Abdülaziz oğlu Hacı Mehmed tarafından yapıldığını ifade ederek, "Minberin ayrıca alt taraflarında, tam 24 tane kapı var. 12'şer sağda ve solda, doğuda, batıda ve üçer tane de başlangıç giriş ve çıkış olmak üzere arkada bulunur." dedi.

Minberde güneş sisteminin de işlendiğini belirten uzman rehber Yelkenkaya, şunları söyledi: "Ayrıca burada çok güzel bir astroloji bilmek lazım. Ay, Güneş, Jüpiter, Satürn, Venüs, Neptün aynı bölgede toplanmış ama en son bulunan Plüton ise en arkadaki yerde gösterilmiştir. Güneş sistemi, aynı yörüngesiyle aynı şekilde yerlerine oturtulmuştur. Bu, 14. yüzyılda yapılmış bir eser. O tarihte burayı yapan kişinin astrolojik bilgisi ne kadar yüksekmiş. Bundan 650 yıl sonra Galile, Dünya Güneş'in etrafından dönüyor dediği için aforoz edildi kilise tarafından. Demek ki İslam dünyası, ne kadar önceden bunlardan haberdardı."
Zaman, Haber: Ensar Tuna Alatürk, 28.11.2015

Barrow Adası’ndaki Boodie Mağarası eski bir sırrı gün yüzüne çıkardı.

Yapılan kazı çalışmaları ve pek çok araştırma sonucunda mağaranın çukurlarında bundan 50 bin yıl önce ‘hayli iyi beslenmiş’ insanların yaşadığı belirlendi. Bu rakam Avustralya kıtasında yaşamın arkeologların şimdiye dek tahmin ettiklerinden bir kaç bin yıl öncesinde başlandığını gösteriyor.

Şaşırtıcı keşif ve buluntular Avustralya’nın batısında bulunan Pilbara Körfezi’ne 50 km mesafedeki ikinci büyük ada olan Barrow’da ortaya çıkartıldı. Oxford Universitesi’nde bir labaratuarda incelenen 50 bin yıllık doku ve 200 birim kum tanesi ışımayla canlandırıldı ve içlerinde 53 bin yıl öncesine ait kabuklu deniz ürünü yemeği parçacıklarına rastlandı.

Batı Avustralya Üniversitesi Kimberley Vakfı Taş Devri Sanatı Başkanı ve arkeolog Peter Veth, Avustralya kıtasında ilk yaşamın başlama tarihi olarak 50 bin yıl bariyerinin en sonunda aşıldığını ifade etti. Aborjinlerin 47 bin yıl önce Avustralya’da yaşadıklarına inanıldığını ancak kanıt olmadığı için ispatlanamadığını söyleyen Veth, Güneydoğu Asya’da bundan daha eski buluntu olmadığını ve insanların Avustralya’ya Afrika’dan geldiklerini sözlerine ekledi.

Barrow Adası vaktiyle Kuzeybatı Avustralya’nın sahil kıyısında bir düzlüktü. Yaklaşık 7 bin 500 yıl önce su seviyesi yükselince Barrow ada halini aldı. Queensland Üniversitesi, James Cook Üniversitesi, Sacramento Üniversitesi ve UWA’dan gelen ekipler 3 yıl boyunca Barrow’da ada oluşana dek yaşayan ilk yerlilerin hem denizden hem de karadan geçimini sağladıklarına dair kanıt bulmak için Boodie Mağarası’nın oyuklarında kazı çalışması yaptı.

Peter Veth, ‘Üst toprağı kazıdığımızda bir sürü deniz kaplumbağası, yunusgil, deniz kestanesi, istirdiye ve midyeden oluşan günümüzdekilerden 50 kat fazla besin değeri olan deniz ürünleri ile birlikte kanguru ve et obur hayvan kemiği parçaları bulduk. Bu insanların bizden çok daha iyi beslendiklerine kuşku yok’ dedi.

Ortaya çıkarılan balya ve deniz kabuklarının kaşık veya bir yeri kazmak için kullanıldığı düşünülürken, diğer alet-gereçler, çakıl taşları ve pişirme taşları bu insanların yiyecek bulup yüzlerce kilometre uzaklıkta takas yaptıklarına ipuçları veriyor.

Melbourne Monash Üniversitesi’nden arkeolog Ian McNiven kazıların Avustralya kıtası ve Aborjin tarihi için fevkalade önemli olduğunu vurguladı.
arkeolojihaber.net, Kaynak: theaustralian.com Çeviri: Ayşen Yolcu, 28.11.2015 

İstanbul Enderun Eğitim ve Kültür Vakfı tarafından düzenlenen "Büyük Devlet Adamları Yetiştiren Bir Kurum Olarak Enderun" başlıklı konferans, Topkapı Sarayı Konferans Salonu'nda gerçekleştirildi.

Marmara Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Erhan Afyoncu buradaki konuşmasında, "enderun" ifadesinin sihirli fakat çok bilinmeyen bir kelime olduğunu söyledi. Enderunun Osmanlı'nın güçlü bir devlet haline gelmesindeki katkısının altını çizen Afyoncu, Roma'yla birlikte dünya tarihindeki gelmiş geçmiş en güçlü iki devletten biri olan Osmanlı'nın devletleşme süreci hakkında değerlendirmelerde bulundu. Osmanlı'da padişah hariç bütün devlet görevlilerinde liyakatin esas alındığına vurgu yapan Afyoncu, yabancı bilim adamlarının Osmanlı'nın insan yetiştirme sistemine yaptıkları övgülerden bahsetti. Enderuna kabul edilecek devşirmelerin seçimi hakkında da bilgiler veren Afyoncu, şöyle devam etti:

"Genelde Balkanlar'daki Hristiyan reayanın çocukları alınırdı. Devşirme sürücüsü gittiği zaman ailelerden bir kısmı çocuklarını gönüllü olarak verirdi. Sokollu Mehmet Paşa'yı ailesi vermek istememişti. Devşirme sürücüsü, ailesine 'Sizin sakladığınız bu çocuk, dünyanın en kuvvetli ikinci adamı olacak' demiştir. Aileyi ikna ederek onu almıştır. Genelde devşirmelerin ufak yaşlarda alındığını zannederiz. 1603-1604'te toplanan devşirmelerin kayıtlarında 2 bin 600 kişinin toplandığını görüyoruz. 6 yaşında 1, 10 yaşında 1, 11 yaşında 6 kişi; geri kalanı ise 15 yaşın üzerindedir." Afyoncu, enderunun "iç" anlamına geldiğini anlatarak, "Padişahın yanında olan ahaliye 'enderun ahalisi' denir. Bunlar, 7 koğuştan oluşan bir sisteme sahiptir, en üstte 'has oda' vardır. Enderunda bulunan 300-350 kişinin tek amacı, padişaha hizmet etmektir. Burada, devletin merkezinde padişah var. Bu kişiler, bir taraftan eğitim alırken diğer taraftan padişaha hizmet ediyor. Kendi kabiliyetlerine göre odadan odaya yükseliyorlar. 40 kişiden oluşan 'has oda', padişahın yattığı odadır. Aynı zamanda burası, kutsal emanetlerin muhafaza edildiği odadır. Bu yüzden burada bulunmak çok önemlidir. Birçok devlet adamı buradan çıkmıştır" diye konuştu.
Anadolu Ajansı, Haber: Sefa Mutlu, 28.11.2015

Günümüzden 2 bin yıl önce insanların kafataslarının şeklini değiştirmeye kalktığını biliyor muydunuz? BBC'den Melissa Hogenboom, konuyu inceleyen bir yazı kaleme aldı. Paylaşıyoruz...

Patagonya’da 2000 yıl önce bebeklerin kafatasına şekil vermek yaygın bir uygulamaydı. Bunun gruplararası ilişkileri geliştirmek için yapılmış olabileceği düşünülüyor. Bebeklik döneminde kafatası sert değildir, doğru tekniklerle farklı bir şekil alması sağlanabilir. Bu uygulamanın çok eskilere dayandığı ve 45 bin yıldır dünyanın farklı bölgelerinde geçerlilik kazandığı biliniyor. Bazıları estetik amaçlı, bazıları ise güç simgesi olarak başvurmuş bu yönteme. Bazen de bunun nedeni bakımından ancak tahminde bulunabiliriz.

2000 yıl önce Güney Amerika’nın Patagonya bölgesinde avcılık ve toplayıcılıkla geçinen toplumlarda da kafatası şekillendirme uygulamasının yaygın olduğu anlaşıldı.

2009’da bir grup arkeolog eski bir mezarda ilginç insan iskeletleri buldu. Kansas Devlet Üniversitesi’nden antropolog Marta Alfonso Durruty bunları incelemek için Şili’deki Patagonya Enstitüsü’ne gitti. Mezardaki yetişkin insanlara ait 60 kafatasından 18’inin yeniden biçimlendirilmiş olduğunu gördü. Daha önce Patagonya’da böyle bir uygulamanın olduğu bilinmiyordu. Bir kafatasındaki değişim çok belirgindi. Diğerlerini ise uzman olmayanlar dışındaki insanların fark etmesi zordu. Çok sayıda kafatasının biçimlendirilmiş olduğu görülünce Durruty ve ekibi bunun nedenlerini araştırmaya başladı.

Kafatasını şekillendirmek kolay değildir. Tam olgunlaştığında artık yeniden biçimlendirilemeyecek kadar serttir. Biçimlendirme işine kafatasının henüz yumuşak olduğu bebeklik döneminde başlamak gerekir.



Bunun yollarından biri kafayı bezlerle sıkıca sarmaktır. Böylece kafatasının arka kısmı yukarı doğru kalkık olacak, silindir şekli alacaktır. Fakat bu yöntem tehlikelidir. Fazla sıkı sarma bebeği öldürebilir. Bunun örneklerine 2008’de Peru’da bulunan bazı kalıntılarda rastlanmıştır.

Diğer bir yöntemle de kafatasına farklı bir şekil verilir. Arkası dümdüzdür. Bu sonucu elde etmek için bebeğin kafası arkadan, bazen de hem önden hem de arkadan bir tahtaya uzun süreli olarak bastırılır.

Amerika’daki Kızılderililer beşiklerindeki bir düzenekle bunu yapıyordu.

Brezilya’daki Rio de Janeiro Üniversitesi’nden arkeolog Mercedes Okumura bunu şöyle açıklıyor:
“Bebek beşiğe bağlı oluyordu. Böylece annesinin onunla ilgilenmesi gerekmiyordu. Bu türden bir deformasyon (en azından başlangıçta) tesadüfi ortaya çıkmış olabilir. Bir süre sonra ise insanlar bunun nedenini fark edip bu defa bilerek kafatasını biçimlendirmek için tahta beşikler kullanmış olabilir.”



Böylesi bir değişimin geri döndürülme şansı yoktur. Bazılarına aşırı da gelebilir. Fakat kafatası biçimlendirme bir gruba aidiyet bakımından önem taşıyan bir özellikti. Okumura ayrıca güzellik anlayışı nedeniyle de bu yönteme başvurulmuş olunabileceğini belirtiyor. “Kafatasının biçimine fiziksel olarak müdahale edilmesine sadece toplumsal ayrılıkları belirgin kılmak için değil, siyasal gücü sağlamlaştırmak için de başvuruluyordu. Bu nedenle grup içi dayanışmanın ve gruplar arası kültürel farklılıkların daimi sembolü olarak işlev görmüş olabilir.”

Bazı durumlarda da kafatasının biçimi kişinin sosyal sınıfını temsil eden bir statü sembolü olarak görülüyordu. Bolivya’daki Oruro halkı için durum böyleydi. Fakat Patagonyalı avcı-toplayıcı gruplar ayrılıkları belirginleştirilmesi gereken farklı yapılanmalara sahip toplumlar değildi. Bunlar sürekli yer değiştiriyordu. Durruty bu nedenle bu kadar çok biçim verilmiş kafatası bulduğunda şaşırmıştı.



Durruty bunların belki de bir gruba aidiyeti göstermek için değil de yeni kaynaklara ulaşmalarını sağlayacak başka bölgelere açılmalarını sağlamak için bu yönteme başvurduğunu belirtiyor. Amerikan Fiziksel Antropoloji Dergisi’nde bu bulguları paylaşan bir makale yayımlandı. Bu insanların kaynakların kıt olduğu bir bölgede yaşadığını dile getiren Durruty, “Bu durumda en iyi strateji ilişki ağınızı genişletmektir; böylece grubunuz o bölgedeki başka alanlara açılma olanağı bulacaktır” diyor. Açılmak içinse yeni dostlar edinmek gerekir. Kafatasını biçimlendirmek ne kolay ne de taklit edilecek bir iştir. Bunu hemen yapmış olanlar güvenilir insanlar olduklarını göstermiş oluyordu. Bu yöntem bu insanların iyi bir ilişki ağı kurmasını sağlamıştı. Kafatasına ilginç biçim verme yöntemi ise başka bir güvenilir gruptan öğrenilmişe benziyor. Durruty bunu “kişilerin ihtiyaçları olan kaynaklara ulaşmasını sağlayan bir sosyal strateji” olarak tanımlıyor. Hatta belki de bu yolla grupları genişlemiş olabilir. O dönemlerde bu bölgede belirgin bir nüfus artışı olduğu biliniyor.



Bu kişilerin yedikleri incelendiğinde de bu tezin doğrulandığı görülüyor. Yediğimiz her şey kemiklerimizde iz bırakır. Bu kalıntılar incelendiğinde Patagonyalıların karışık bir diyet uyguladıkları, hem kara hem denizden beslendikleri, yani ömürleri boyunca farklı bölgelerde yaşamış oldukları görüldü.

Fakat hâlâ yanıt bekleyen sorular da var. Örneğin, kafatası biçimlendirme uygulamasını ne kadar devam ettiğini, ne tür biçimlerin tercih edildiğini ve nedenini ya da erkeklerde kadınlardan daha ciddi bir biçimlendirmeye gidilip gidilmediğini bilmiyoruz.

Bildiğimiz bebeklerin seçme şansının olmadığı. Fakat bugün ne çok insanın vücudunu değiştirmek için farklı yöntemlere başvurduğunu düşünürsek, ana-babaların çocuklarının şansını artırmak için kafatasını şekillendirme işine girmesi anlaşılır bir şeydir.
Radikal, 27.11.2015

Konya’da kitabeli en eski Selçuklu eserleri arasında gösterilen ve restorasyon çalışması devam eden Alaaddin Camisi'nde çıkan yangın, itfaiye ekiplerince söndürüldü.

Alınan bilgiye göre, merkez Selçuklu İlçesi Alaaddin Tepesi'nde bulunan tarihi Alaaddin Camisi'nden dumanların yükseldiğini gören vatandaşlar, durumu itfaiye ekiplerine bildirdi.

İhbar üzerine, çok sayıda itfaiye ekibi bölgeye sevk edildi. Yangın, itfaiye ekiplerince kısa sürede kontrol altına alınarak söndürüldü. 

Tarihi camide herhangi bir zararın olmadığı, cami içine kurulan iskeledeki yalıtım malzemelerinin tutuştuğu öğrenildi. Yangının elektrik kontağından çıktığı ihtimali üzerinde duruluyor.

Anadolu Ajansı, Haber: Ahmet Akbıyık, 26.11.2015

SARKİS'İN 'NEFES'İ İSTANBUL'DA

Venedik Bienali 56. Uluslararası Sanat Sergisi, 22 Kasım Pazar günü sona erdi. 9 Mayıs'ta bienalle birlikte açılan Türkiye Pavyonu’nda bu yıl, günümüzün önemli kavramsal sanatçılarından Sarkis’in Respiro başlıklı yerleştirmesi, Defne Ayas küratörlüğünde yer aldı. İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) koordinasyonunda gerçekleştirilen Türkiye Pavyonu, bienalin ana mekanlarından Arsenale’deki Sale d’Armi binasında bulunuyor.   

Türkiye Pavyonu’nun yer aldığı Venedik Bienali’ni 7 ay boyunca 500 binin üzerinde ziyaretçi gezdi. Bienalde, Okwui Enwezor’un küratörlüğünde gerçekleştirilen “All the World’s Futures” başlıklı ana serginin yanı sıra Türkiye Pavyonu’nun da aralarında bulunduğu 89 ülke pavyonu yer aldı.

Venedik Bienali 56. Uluslararası Sanat Sergisi Türkiye Pavyonu, ulusal ve uluslararası pek çok yayında 400’ün üzerinde haberle geniş yer buldu. The Independent, Le Monde, Le Figaro, Frankfurter Allgemeine Zeitung, Süddeutsche Zeitung, La Repubblica, Frieze, Kunstbeeld, Art Review, The Art Newspaper, Art Presse, Canvas Magazine, Beaux-Arts, Connaissance des Arts, Art Review Asia gibi önde gelen uluslararası yayınlarda Respiro’dan övgüyle söz edildi.

Sarkis, Türkiye Pavyonu’ndaki Respiro sergisiyle devamlı bir diyalog yaratmak amacıyla, Fransa, Hollanda, İsviçre ve İstanbul’daki çeşitli mekanlarda Respiro’ya ‘sinyal’ gönderdiği ve eşzamanlı olarak sergilediği 6 farklı yerleştirmesini de sanatseverlerle buluşturdu. ‘Haberci’ niteliğindeki ilk sinyali Altın İkona ise Hrant Dink Vakfı’nda Mart ayından itibaren sergilenmeye başladı.

Türkiye Pavyonu’ndaki sergi, İKSV koordinasyonunda, Fiat’ın sponsorluğunda, TC Başbakanlık Tanıtma Fonu’nun desteğiyle, TC Dışişleri Bakanlığı ile TC Kültür ve Turizm Bakanlığı himayesinde gerçekleştirilirken, SAHA Derneği de prodüksiyon desteği verdi. Türkiye Pavyonu, İKSV’nin girişimi ve 21 destekçinin katkılarıyla Venedik Bienali’nin iki ana mekanından biri olan Arsenale’de 20 yıllığına kiralanan uzun süreli mekanda yer alıyor. Türkiye Pavyonu’nun uzun süreli mekanı, bu yıl ilk defa sanat bienalinde kullanıldı.

ALİ KAZMA'NIN VİZÖRÜNDEN SARKİS
Venedik Bienali 56. Uluslararası Sanat Sergisi Türkiye Pavyonu’ndaki Respiro sergisinin kapanışı vesilesiyle Ali Kazma’nın iki video çalışması, 2 Aralık Çarşamba günü saat 19.00’da Salon’da sanatseverlerle buluşacak. Sarkis ve Ali Kazma’nın katılımıyla ilk defa Salon’da gösterilecek Nefes / Breath (2015) adlı 5 dakikalık yeni video, Türkiye Pavyonu’nda sergilenen Respiro’yu konu alıyor.

Ali Kazma’nın Respiro’nun açılışıyla eşzamanlı olarak Hrant Dink Vakfı’nda gösterilen Atelier Sarkis / L’atelier Sarkis (2015) isimli videosu da aynı akşam Salon’da gösterilecek. İlk kez 2013 yılında Venedik Bienali Türkiye Pavyonu’nda sergilenen Rezistans serisinin devamı niteliğindeki 7 dakikalık bu videoda sanatçı, kamerasını Sarkis’in elli yılı aşkın süredir sanatsal üretimini sürdürdüğü Paris’teki atölyesine çeviriyor.
Radikal, 25.11.2015

Pamukkale Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi ve Stratonikeia Antik Kenti Kazı Heyeti Başkanı Prof.Dr. Bilal Söğüt, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Muğla'nın Yatağan İlçesi'nde bulunan antik kentteki önemli yapıların ayağa kaldırılması için çalışma yürüttüklerini söyledi.  

Stratonikeia antik kentindeki çalışmalarda farklı dönem eserleri ortaya çıkardıklarını dile getiren Söğüt, Şaban Ağa Camisi'nin de kitabesine göre 1876'de yeniden inşa edildiğini, birçok tamirat geçirmesine rağmen günümüze kadar sağlam kalabildiğini ifade etti.

Şaban Ağa Camisi'nin, Evliya Çelebi'nin Seyahatnamesi'nde bahsettiği "Tabakhane Camisi"nin yerine inşa edildiğini belirten Söğüt, caminin sekiz ahşap sütunla desteklenmiş ahşap tavanlı bir revakının bulunduğunu anlattı. Söğüt, dörtgen bir planı olan caminin dört duvara yerleştirilen 16 pencere ile aydınlatıldığına işaret etti.

- "Köy meydanının bütünlüğünü koruyoruz"
Caminin yaklaşık 150 yıl önce Şaban Ağa tarafından yaptırıldığını aktaran Söğüt, şunları kaydetti: "Cami, önceki dönemlerde ara ara restorasyonlar geçirmişti ama bütüncül olarak elden geçirilmesi gerekiyordu. Biz, şimdi onunla ilgili çalışmaları başlattık. Restorasyon için projelerimizi de hazırladık. Köy meydanının bütünlüğünü korurken burada cami, hamam, kahve, dükkan, köy odası, köy çeşmesi dahil olmaktaydı. Biz, bütüncül olarak bunların tamamını korumak istiyoruz. Şaban Ağa Camisi, Osmanlı döneminin son döneminde özellikle gelişmiş köylerde bulunan cami örneklerinden. Özellikle Osmanlı mimarisinin bütüncül olarak korunduğu yerlerden de birisi. Müezzin mahfilleri ve önündeki sadaka taşıyla, her şeyiyle tam korunmuş camilerden birisi. Şimdi çoğu yerde bu unsurları görmek mümkün değil ama biz, camimizde bunların hepsini bire bir yerinde tespit etmiş durumdayız ve bire bir de oldukları yerde koruyoruz."

Ziyaretçilerin Şaban Ağa Camisi'ni ibadet için de kullanabildiğine değinen Söğüt, Muğla Valisi Amir Çiçek'in talimatıyla restorasyon çalışmalarına ileriki günlerde başlanacağını bildirdi.
Haber 7, Haber: Durmuş Genç, 25.11.2015

TÜRK RESMİNİN 'ÜRYANLIKLA İMTİHANI' PERA MÜZESİ'NDE

‘Üryan, Çıplak, Nü: Türk Resminde Bir Modernleşme Öyküsü’ 25 Kasım-7 Şubat 2016 tarihleri arasında sanatseverlerin ziyaretine açık olacak.
Radikal, Haber: Özger Uzun, 25.11.2015

Doğu Roma dönemine ait Büyük Saray'ın zemininden 1932 yılında çıkarılan 15 asırlık mozaikler üzerinde, 28 yıl sonra ilk kez İstanbul Restorasyon ve Konservasyon Merkez Laboratuvarı uzmanlarınca konservasyon çalışması yapılacak.

Proje kapsamında, mozaiklerin sergilendiği Büyük Saray Mozaikleri Müzesi de modern bir teşhir ve tanzim için restore edilecek.

Büyük Saray Mozaikleri Müzesi'nin bağlı olduğu Ayasofya Müzesi Müdürü Hayrullah Cengiz, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Büyük  Saray mozaiklerinin, bir alandan çıkarılan ve aynı alanda korumaya alınarak teşhire açılan ilk ve tek eserler olduğunu söyledi.

Müzenin 1987'de açıldığını ve o dönemki teknoloji ve müzecilik anlayışı çerçevesinde oluşturulduğunu anlatan Cengiz, "Yıllar geçtikçe, müze binasının, teşhir ve tanziminin eskidiğini görüyoruz. Müzenin rölöve ve restorasyon projesini hazırladık. Teşhir ve tanzimi yenilemek için projeler yaptık ve ilgili koruma kurulları tarafından onaylandı. Genel müdürlüğe, müzeyi 2016 yılı içinde hem restorasyona almak hem de konservasyonu yapmak için teklif sunduk. Proje tamamlandığında bugünkü halinden çok daha iyi bir müze olacak" diye konuştu.

Cengiz, müzeyi yılda 100 bine yakın turistin ziyaret ettiğini ve bu sayının her geçen yıl arttığını ifade ederek, bunun da mevcut müzenin ne kadar kabul gördüğünü gösterdiğini anlattı.

Hayrullah Cengiz, eserlerin muhteşemliği açısından böyle bir projenin yapılmasına gerek duyulduğunu, çalışma süresince müzenin ziyarete tamamen kapatılacağını kaydetti. 

- "Mozaik restorasyonunda titiz çalışma çok önemli"
İstanbul Restorasyon ve Konservasyon Laboratuvar Müdürü Ali Osman Avşar da mozaiklerin, 1930'lu yıllardaki kazılarda gün yüzüne çıkarıldığını, 1950'li yıllarda restorasyonları yapılarak koruma amaçlı müzeye taşındığını söyledi.

Daha sonra Avusturya Bilimler Akademisi ile imzalanan protokol gereği, 7-8 dönem çalışma yapıldığını ve mevcut mozaiklerin koruma onarımlarının gerçekleştirildiğini anlatan Avşar, "Yeni projede, müzede yeni bir teşhir düşünülüyor. Bu teşhirle 1950'li yıllara ait yöntemlerle yapılmış mozaik konservasyonlarının, yeniden elden geçirilmesi gerekiyor. Biz de onlarla ilgili bir çalışma hazırlıyoruz. Müzenin teşhir çalışması başladığı zaman biz de mozaik panoların konservasyonunu yapacağız" ifadelerini kullandı.

Mozaik restorasyonunda titiz çalışmanın çok önemli olduğuna dikkati çeken Avşar, Büyük Saray Mozaikleri üzerinde yürütülecek çalışmalara ilişkin şu bilgileri verdi: "Burada yaşayacağımız sorunlardan biri, 1950'li yıllarda yapılan restorasyonlarda o dönemin malzemesi olan çimento bağlayıcılı harcın kullanılması. Panoların çoğu çimento bağlayıcılı harç ile desteklenmiş. Çimento, içerdiği çözülebilir tuzlar nedeniyle restorasyonda bugün kullanmak istemediğimiz bir malzeme. Çünkü tuzlar tesaralara zarar vermekte. Çalışmamızda, 'mevcut çimento bağlayıcılı harç destek kalsın mı alalım mı' diye risk değerlendirmesi yapacağız. Ayrıca çimento harcının tesaralara zarar verip vermediğini görmek için içerdiği çözülebilir tuzları analiz edeceğiz. Bunu tespit ettikten sonra konservasyon yöntemine karar vereceğiz. Ama büyük ihtimalle bunlar çözülebilir tuzlar ve uzun yıllar içinde tamamen yok olmuştur. Ondan sonra yapacağımız müdahaleler daha çok estetik müdahaleler olacak. Yüzeyde görülen çimento bağlayıcılı harcın yüzey düzleştirmesi belki yapılacak, belki yüzeyden birkaç milim aşağı indirilecek, belki renklendirme yapılarak mozaiğin zemin rengine yakın daha iyi bir estetik görüntü vermesi sağlanacak."

- Mozaikler belgelenecek
Bunun yanı sıra mozaik panolar üzerinde temizlik çalışması yapılacağını aktaran Avşar, mozaik parçalarının yüzeyleri temizlendikten sonra tek tek inceleneceğini, yıllar içinde gördüğü zarar ve bozulma varsa sağlamlaştırılacağını söyledi.

Avşar, teşhir kapsamında sergiyi hazırlayan küratör ile eserlerin en uygun nasıl sergilenebileceğinin de araştırılacağını ifade ederek, belki yer yer boyama tekniği belki de yansıtma tekniğiyle tümleme yapılacağını, buna, projenin teşhir kısmında karar verileceğini belirtti. 

Projenin bir başka önemli aşamasının da belgeleme çalışması olduğunu vurgulayan Avşar, günümüzde yapılan restorasyon uygulamalarının lejantlarla işlenmesi ve bir sonraki kuşaklara aktarılması için bu belgelemenin önemli olduğuna dikkati çekti.

Konservasyonun amacının eseri korumak olduğuna işaret eden Avşar, "Konservasyon, eserin hiçbir şekilde ne tarihi belge niteliğini ne de estetiğini değiştirmektir. Bizim de zaten temel çıkış noktamız budur" dedi. 

Ali Osman Avşar, müzede 100'ün üzerinde mozaik parçasının yer aldığını, bu nedenle konservasyon çalışmalarının yaklaşık 1,5-2 yıl sürebileceğini söyledi.

- Bugüne ulaşabilen en büyük ve çeşitli peyzaj betimlemeleri
Sultanahmet Camisi Külliyesi'nde Arasta Pazarı içerisindeki müzede sergilenen MS 450-550 yılları arasına tarihlenen mozaikler, hem sanatsal hem de tasvir sahnelerinin zenginliği açısından büyük önem taşıyor. 

Doğu Roma İmparatoru 1. Konstantin'in Büyük Saray'ın zemini için çağın önde gelen ustalarına yaptırdığı mozaikler, 1932-1935 yılları arasında yapılan kazılarda bulundu.

Bu kazılarda, 5 milimetre ebatlarında kireç taşı, pişmiş toprak ve renkli taşlardan oluşan mozaiklerin 250 metrekarelik bölümü ortaya çıkarıldı. Eserlerin 1950'li yıllarda restorasyonları yapılarak, koruma amaçlı Büyük Saray Mozaikleri Müzesi'ne taşındı.

Konularını günlük hayattan, doğadan ve mitolojiden alan bu mozaikler üzerinde, kertenkele yiyen griffon, fil ve aslan mücadelesi, bir kısrağın tayını emzirmesi, kaz güden çocuklar, keçi sağan adam, eşeğine yem veren çocuk, testi taşıyan genç kız, elma yiyen ayılar ve avcı kaplan mücadelesini betimleyen sahneler yer alıyor.

Büyük Saray Mozaikleri Müzesi'nde sergilenen mozaik parçalarında 150 insan ve hayvan figürü kullanılarak anlatılmış 90 farklı tema bulunuyor. "Opus Vermikülatun" tarzında olup, mermer parçaları arasına yerleştirilmiş tasvirler ile fondaki beyaz mermere uygulanan "balık pulu" tekniği dikkati çekiyor.

Mozaikler, toplam 250 metrekarelik alanıyla Geç Antik Çağ'dan bugüne ulaşabilen en büyük ve çeşitli peyzaj betimlemelerinden biri olma özelliğini de taşıyor.

Büyük Saray Mozaikleri Müzesi, 1953'te İstanbul Arkeoloji Müzeleri'ne, 1979'dan itibaren ise Ayasofya Müzesi Müdürlüğü'ne bağlı bir birim olarak kapılarını ziyaretçilerine açtı. 

Anıtlar ve Müzeler Genel Müdürlüğü ile Avusturya Bilimler Akademisi arasında yapılan sözleşme kapsamında, mozaikler üzerinde 1980'li yıllarda da restorasyon ve konservasyon çalışması yapıldı.
Memleket, Haber: Çiğdem Pala, 24.11.2015

RESSAM, MÜHENDİS CALDER SUNAR

Amerikalı heykeltıraş ve ressam Alexander Calder (1898-1976), sanat tarihine hem renkli hem de hareket eden heykeller bıraktı. İngiltere'nin başkenti Londra'daki Tate Modern'de açılan retrospektif, yüze yakın eseriyle Calder'in Britanya'daki en büyük sergisi. Daha çok metal levha ve çubuklardan meydana gelen heykeller, halden hale dönüşürken sanatseverlere özgür bir alan sunuyor ve renkli bir şenliğe davet ediyor.

Fransız şair, senarist Jacques Prevert, 20. yüzyılın en önemli sanatçılarından biri olan Amerikalı heykeltıraş ve ressam Alexander Calder'i (1898-1976) şu dizelerle anar: “Eyfel Kulesi'nin - Üstü Mobil - Altı Stabil / Tıpkı Calder'e benzer / Demirin oymacısı - Rüzgarın saatçisi / Kara canavarları terbiye eden / Güleç mühendis - Tedirginlik veren mimar / Zamanın yontucusu - İşte size Calder” İngiltere'nin başkenti Londra'daki Tate Modern'de açılan retrospektif, Prevert'in sözlerinde haklılığının açık bir göstergesi. Britanya'da onun adına düzenlenen en büyük retrospektif özelliği taşıyan sergide yüz kadar heykel, resim ve çizimleri sunulan Calder'in modernizm tarihine yaptığı katkıların hatırı sayılır bir etkisi var. Heykeli durağan bir yapıdan kurtararak sürekli değişen hareketli bir objeye dönüştüren Calder, sanatseverlere, ürettiği eserin halden hale geçişini anbean yaşatıyor. Elde üretilmiş mekanizmalar sayesinde hareket eden eserleri renkli bir görsel şenlik sunuyor.

Makine mühendisi olan Calder'in babası ve dedesi heykeltıraş, annesi ise ressamdır. New York'ta Art Students League'de sanat eğitimi almadan önce çeşitli işlerde çalışır. 1920'li yıllarda ise yolunu Paris'e düşürür. Bronz, ahşap ve taştan heykellerin rağbet gördüğü bir dönemde oldukça öncü bir işe girişerek tellerden eserler üretmeye başlar. Büyük bir kitle yerine çizgiyi tercih eden bir heykeltıraş olan Calder, eleştirmenlerin ifadesiyle “boşlukta çizen” biridir. Bu tercihiyle figürlerin şeffaf olmasını sağlayan Calder, başka objelerin bu heykellerin içinde görünür olmasını sağlıyor. 1926'da ise tellerden sirkleri ve burada yaşananları anlatan eserler üretir. Joan Miro, Piet Mondrian ve Jean Cocteau gibi sanatçılar bu eserleri görmeye gelenler arasındadır. Sergide bu döneminden pek çok çalışma var.

Boşluğu işgal eden heykeller
Baledeki bir koreografiyi yönetir gibi, bu heykelleri kontrol etmek istediğini söyleyen Calder, hareket üzerine daha çok kafa yorar. Hava hareketi açık mekanizmalar onun uğraş alanı olur. El yordamıyla üretilen bu eserlerin kırılganlığını göz önünde bulunduran sanatçı, heykellerin özgürce hareket edeceği bir kurguyu yakalamaya çalışır. Marcel Duchamp'in mobile adını verdiği bu hareketli heykelleriyle, klasik durağan heykel anlayışını yıkar ve sanatsevere her yönüyle keşfedebileceği bir eser sunar. Daha çok metal levha ve çubuklardan meydana gelen heykellerini, tek bir noktadan dengeli bir şekilde kurgular. İzleyiciyle bu türden bir iletişim kuran sanatçı, herkesin kendine göre bir yorum yapabileceği özgür bir alan sunuyor. 

Elle veya motorla hareket eden Calder'in bu mobilleri kinetik sanatın önemli ürünlerindendir. Sirklere meraklı bir sanatçı olan Calder buradaki hareketliliği yansıtmaya çalışırken hayvanlar, akrobatlar ve palyaçolar onun malzemesi olur. Asılı duran eserler Calder'in merak alanıdır. "Ben, bakması eğlenceli olan şeyler yapmak istiyorum.” diyen Calder, tel heykeller ve devinen oyuncaklar üretir. Hava akımıyla zincirleme hareket eden heykelleri dev bir metal örümceği çağrıştırıyor. 1930'larda ise heykelleri geometrik bir yapıdan kurtulur ve daha doğal bir forma dönüşür. Denge ve hareket üzerine kafa yoran Calder, sahne sanatlarına epey ilgilidir. Sergideki eserlerden bunun izlerini görmek mümkün.

Calder'in yedi eserinin yer aldığı, farklı koleksiyonlarda dağınık halde bulunan Panel adlı serisi de ilk kez bir arada sergileniyor. Sanatçının yeni bir görsel dil kurguladığı bu heykeller, hareketli eserlerinin ilk ürünlerinden olmasıyla önem taşıyor. Bu panellerin yanı sıra Calder'in Tarantula adını verdiği ve kocaman bir örümceği andıran bu oldukça büyük ve uzun siyah metal heykeli, Brezilya'da yer aldığı enstitüden 50 yıldan sonra ilk defa çıkıyor. Senelerdir burada sergilenen eser, sanatçının başyapıtı niteliğinde. Akrobatlar (1929) adlı telden heykeli de uzun bir süre iki parça olarak sergileniyordu, Calder Vakfı'nın yaptığı restorasyonlardan sonra bu eserin tek bir parça olduğu ortaya çıktı ve bu eseri de ilk kez bu sergide. ‘Güleç mühendis' Calder'in eğlenceli sergisi 3 Nisan 2016'ya kadar açık kalacak.
Zaman, Haber: Musa İğrek, 24.11.2015

UNESCO tarafından Dünya Kültür Mirası listesinde yer alan 2 bin 206 metre yükseklikteki Nemrut Dağı’nda, güvenlik, koruma ve geliştirme amaçlı projeler bir bir hayata geçirildi. 2013 yılında ihalesi yapılan Çevre Düzenleme Projesi kapsamında yapılan yeniliklerle Nemrut Dağı bambaşka bir görünüme kavuştu.

Nemrut Dağı’nda güvenlik en üst seviyeye çıkartıldı. Yerli ve yabancı turistler bundan sonra heykellere dokunamayacak. Yapılan yenilikler ile Tümülüs ve heykellere ziyaretçiler zarar veremeyecek. Nemrut Dağı zirvesindeki heykeller ve tarihi yapılar doğu, batı, kuzey ve güney bölgelerine yerleştirilen 12 adet güvenlik kamerası ile 24 saat izleniyor.

NEMRUT DAĞI’NDAKİ YENİLİKLER
Nemrut Dağı Çevre Düzenleme Projesi kapsamında, ziyaretçi karşılama merkezi, doğal taşlardan yapılan ve tümülüsün kaymasını engelleyecek olan duvar, duvarların ve heykellerin etrafına denizci halatından yapılan koruma şeridi, güvenlik kamerası, doğal taşlardan çöp kovaları, heykelleri ve dağın yapısını anlatan harita ve bilgilendirme levhaları, yeni bekçi kulübesi, bay ve bayan tuvaletler, doğal yapıya uygun yürüme yolları ve oturma bankları yapıldı.

‘Güneşin doğuşu ve batışının en güzel izlendiği yer’ olarak anılan Nemrut Dağı’nın zirvesine yapılan yenilikler yerli ve yabancı turistler tarafından takdir topluyor. Yabancı turistler binlerce kilometreden Nemrut Dağı’nı görmek için geldiklerini ve Nemrut Dağı’na hayran kaldıklarını ifade ettiler.

Antalya’dan Nemrut Dağı’nı görmeye gelen Hatice İrem Güneş, Adıyaman’a Nemrut’u görmek için geldiğini belirterek, “Daha önce buraları duymuştum ama duyduğumdan çok daha güzel, çok daha bakımlı. Özellikle restorasyonlar çok iyi olmuş. Ziyaretçiler için hem kolay, hem doğal. Antik güzelliklerin korunması adına gayet etkili ve güzel bir yer” ifadelerini kullandı.

Antalya’nın Alanya İlçesi'nden gelen Yunus Özkartal ise “Beklediğimden doğa güzel ve daha farklı bir ortamla karşılaştım. Özellikle Kültür ve Turizm Bakanlığımız'a çok teşekkür ediyorum. Yapılan çalışmalar takdir gereken çalışmalardır. Nemrut Dağı’nda ki çevre düzeni, takdir edilmesi gereken bir çalışmadır. Tarihimize sahip çıkılmış. Kamera sistemi ve güvenlik çok yerinde bir karar olmuş. Nemrut Dağı’nın herkes tarafından görülmesi gerekiyor” şeklinde konuştu.
İHA, 24.11.2015

7 TONLUK LAHT MÜZEYE TAŞINDI

Bursa’nın İznik İlçesi'nde, geçen hafta zeytinlikte bulunan ve daha önce defineciler tarafından kapağı kırılarak yağmalandığı belirlenen geç Roma dönemine ait lahit, topraktan çıkarılarak İznik Müze Müdürlüğü bahçesine taşındı.

İznik'te, geçen hafta ilçe merkezine 5 kilometre uzaklıkta Hisardere Köyü yolu üzerindeki zeytinliğine giden Hatice Süren adlı çiftçi, bahçede üzerindeki toprağın bir bölümü kaldırılmış lahdi görünce jandarmaya bilgi verdi.

Bölgede İznik Müze Müdürlüğü uzmanlarınca kazı yapıldı. Kazıda, geç Roma dönemi olarak adlandırılan 3'üncü yüzyıldan kalma lahit bulundu. 7 ton ağırlığındaki lahdin çevresindeki toprak temizlenince kapak kenarlarında bugüne kadar bölgede görülmeyen lotus çiçeğine sarılı Eros kabartmaları ve aslan başı figürleri görüldü.

Kazı sırasında, lahdin üst kapağında 30 santimetre çapında delik açılarak içine girildiği ortaya çıktı. Define avcılarının yağmaladığı belirlenen lahit, uzmanların dört gün süren çalışmaları sonucu topraktan tamamen çıkarılarak, dün gece İznik Müze Müdürlüğü bahçesine nakledildi. Uzmanlara göre, lahidin işleniş sanatına bakıldığında dönemin taş işçiliğinde gelinen mükemmeliyeti gösteriyor. Son derece yüksek kabartmaya sahip figürlerin heykelimsi özellik taşıyor. 
Hürriyet, 24.11.2015

93 YILLIK MENÜ GÜN YÜZÜNE ÇIKTI

Edirne'nin düşman işgalinden kurtuluşu dolayısıyla verilen ilk kutlama yemeğinin menüsü, 93 yıl sonra gün yüzüne çıktı. 

Edirneli araştırmacı Cengiz Bulut, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Edirne'nin düşman işgalinden kurtuluşunun 93. yıl dönümünün 25 Kasım'da kutlanacağını anımsattı.

Kentte 1922'de büyük kutlamalar gerçekleştirildiğini, belediyenin 2 gün halka ziyafetler verdiğini anlatan Bulut, halkın bu ziyafetlere davetiyeyle çağrıldığını söyledi. 

Bu davetiyenin bir örneğinin eski belediye başkanlarından Şerif Bilgen'in torunu Yavuz Selim Bilgen'in arşivinden 93 yıl sonra ilk kez ortaya çıkarıldığını anlatan Bulut, içinde ziyafet menüsünün de yer aldığı davetiyenin Yılmaz Akçaalan tarafından Türkçe'ye çevrildiğini kaydetti. 

Cengiz Bulut, bu belgenin, Edirne'nin tarihi ve kurtuluş günü için çok değerli olduğunu vurgulayarak, üzerinde Selimiye Camisi'nin fotoğrafı bulunan davetiyede, "Anadolu'nun kutsal mücadelesi sayesinde kurtarılan sevgili Edirne'ye İslam bayrağını tekrar diken ve milletin saltanatını yönetmeye görevli saygıdeğer topluluk şerefine Edirne Belediyesi tarafından verilen ziyafet listesidir" yazısının yer aldığını belirtti.
Anadolu Ajansı, Haber: Salih Baran, 23.11.2015

KAÇIRILAN TARİHİ ESERLER MISIR'A İADE EDİLDİ

Mısır'ın 26'ncı hanedan ailesi dönemine ait heykelin Avusturya'da bulunarak Mısır'a iade edildiği bildirildi. 

Mısır Tarihi Eserler Bakanı Memduh ed-Demati, yaptığı açıkalamada, Mısır'ın Avusturya Büyükelçiliği 26'ncı hanedan ailesi dönemine ait Hur İra'yı temsil eden "Uşabti" heykelini İnterpol ile yürütülen çalışma sonrasında satışını engelleyerek Mısır'a teslim edildiğini belirtti.

Mısır'da son yıllarda yaşanan halk ayaklanması ve ardından ordunun yönetime el koymasına kadar uzanan süreçte ortaya çıkan güvenlik zafiyeti nedeniyle ülkedeki bazı müzelerde yağma olayları yaşanmıştı.

Eski Mısır Uygarlığı araştırmaları için büyük önem taşıyan ve 21'inci Hanedan döneminden itibaren çeşitli madenlerden yapılmaya başlanan Uşabti heykelleri ayni zamanda cenaze heykelleri olarak da bilinir. Eski Mısır'da sosyal şartlar ve ölümden sonra ki hayat hakkında bilgi veren bu heykellerin üzerine Ölüler Kitabı'nın altıncı bölümü yazılır. Uşabtilerin aynı zamanda mezarı koruma görevleri vardır.  
Aandolu Ajansı, Haber: Said İbicioğlu, 23.11.2015

İBB TARAFINDAN KABUL EDİLDİ, TARİHİ YARIMADA'DA YENİ DÖNEM



İBB tarafından kabul edilen plan değişikliğine göre, Tarihi Yarımada'da bulunan hanların otel ve butik otele dönüştürülmesi ile pansiyonculuğun önü açılıyor.

Projeyi değerlendiren Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir, “Boşaltılmış, kaderine terk edilmiş, yok olmaya yüz tutmuş tarihi eserleri kurtarabilmek için bu kararı aldık. Bu binalarda, istenilirse butik oteller olabilir” diye konuştu.

Projede uygulama alanı, Tarihi Yarımada olarak kabul edilen eski Eminönü İlçesi'nin sınırları olarak belirlendi. 2008 yılından sonra Fatih İlçesine bağlanan Eminönü’nün sınırlarını, Unkapanı Köprüsünden başlayarak, yine Unkapanı ve Saraçhane üzerinden Yenikapı’ya uzanan Atatürk Bulvarı belirliyordu. Bugün Eminönü’nün bağlı olduğu Fatih İlçesi ile eski Eminönü sınırlarında bulunan ancak yenileme alanı ilan edilen Süleymaniye uygulamanın dışında tutuldu. Kendine özgü kentsel mimarisiyle dikkat çeken Balat ve Samatya semtleri de ev pansiyonluğu uygulamasının dışında. Ancak bu semtlerde tarihi ve kültürel turizme hizmet verecek perakende ticaret, hediyelik eşya satış, geleneksel el sanatları üretim-pazarlama-sergileme birimleri, yeme-içme faaliyetlerine yönelik birimlerin ağırlıklı olarak yer alması hedefleniyor.

“TARİHİ HANLAR İSTENİRSE BUTİK OTEL OLABİLİR”
Fatih Belediyesi tarafından geliştirilen ve İBB Meclisi tarafından onaylanan projeyi değerlendiren Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir, Eminönü’ndeki Yeni Cami ve çevresi, eski Postane etrafı, Sirkeci ve çevresi gibi alanların butik otel ve otel olabileceğini söyledi. Yıllar içerisinde toptan ticaret yapılan hanların eski fonksiyonlarını kaybettiğini ve şu anda terk edilmiş, boşaltılmış halde olduklarını vurgulayan Demir, “Boşaltılmış, kaderine terk edilmiş, yok olmaya yüz tutmuş tarihi eserleri kurtarabilmek için bu kararı aldık. Bu binalarda, istenilirse butik oteller olabilir” diye konuştu.

“EMİNÖNÜ GECE DE YAŞANIR HALE GELECEK”
Mustafa Demir, gündüz ticaret hayatı nedeniyle nüfusun çok yoğun olduğu ancak gece nüfusunun neredeyse hiç olmadığı Eminönü bölgesinde otellerin yer alması durumunda gece nüfusunun da canlanacağını söyledi. Eminönü’nde gece de gündüz gibi canlı bir nüfusun olmasını amaçladıklarını belirten Demir, “Buralar gece de yaşanır hale gelecek. Gündüz ticaret olur, gece ise kafeteryaların olduğu, turistlerin rahatlıkla dolaşabildiği, İstanbulluların başka yerlerden gelebilecekleri yerler halini alır” diye konuştu.

“BABADAN KALMA EVDE PANSİYONCULUK YAPILABİLECEK”
Tarihi hanların yanı sıra, Nişanca bölgesi gibi geleneksel mimarinin bulunduğu semtlerde de ev pansiyonluğunun yapılmasını teşvik ettiklerini vurgulayan Demir, uygulamanın isteğe bağlı olduğunun altını çizdi. Tarihi yapıların korunması ve restorasyonun zor olduğunun altını çizen Demir, “Babadan kalma eviniz var, ama bakımı zor olduğu için bırakıp gidiyorsunuz. Ev pansiyonculuğunu önerdiğimiz Nişanca ve çevresi gibi yerlerde, geçmişte ev olarak kullanılan ama artık mülk sahiplerinin bırakıp gittiği, yıl yıl çöküşüne tanık olduğumuz evler var. Bu uygulama ile bu kayıpların önüne geçmiş olacağız” dedi.

“KORUMA VE KULLANMA DENGESİ GÜDÜYORUZ”
Uygulamaya ilişkin Şehir Planlama Müdürlüğü’nün olumsuz görüşünü değerlendiren Demir, eleştirilere “Sadece koruma amacı taşıyan katı tutumların sonucu boşaltılmış, terk edilmiş, yıkılmaya yüz tutmuş tarihi binalar oluyor. Biz koruma-kullanma dengesi olsun istiyoruz. Bir tarihi esere ticari değer vermezseniz onun yaşaması mümkün değil” diyerek yanıt verdi.

KONUT DOKUSUNUN KAYBOLMASINA NEDEN OLUR
İBB Meclisinde görüşülen raporda, “Ev pansiyonculuğu kontrol edilebilir turizm niteliğinde olmamakta ve zamanla konut dokusunun kaybolmasına neden olmaktadır ifadelerine yer verildi. Öte yandan uygulamanın Mekansal Planlar Yapım Yönetmeliğine de uygun olmadığı vurgulandı. Uygulamanın uluslararası anlaşmalarla yükümlü olduğumuz UNESCO mevzuatı açısından da olumsuzluklar taşıdığı belirtilirken, “Kentin sosyal yapısını ve kimliğini bozucu, tarihi ve mimari kimliği yıpratıcı, ticaret alanlarının bütünlüğünü bozucu, konaklamaya yönelik yolcu transferi nedeniyle ulaşımı olumsuz etkileyici nitelik taşıdığı” olduğu ifadeleri de yer alıyordu.
Fatih Belediye Meclisinde 6 Mart 2015′te oybirliği ile kabul edilen teklif, İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisinde oyçokluğu ile geçti.
Sözcü, 23.11.2015

Gazze Şeridi'nde Osmanlı dönemine ait madeni para bulunduğu bildirildi.

Gazze Belediyesi Mimarlık ve Planlama Genel Müdürü Nihad El-Muganni, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Eş-Şucaiyye Mahallesi Bağdat Caddesi'ndeki kanalizasyon altyapı kazı çalışmaları sırasında içinde çok sayıda madeni para olan küpler bulunduğunu söyledi.

Numuneler üzerinde yapılan incelemede bunların Osmanlı dönemine ait olduğunun ortaya çıktığını belirten Muganni, alandaki kazı çalışmalarına Turizm ve Tarihi Eser Bakanlığından uzmanlar eşliğinde yeniden başlamak üzere ara verildiğini ifade etti.

Anadolu Ajansı, Haber: Gülşen Topçu, 23.11.2015

KORUMA ALTINDAKİ AĞAÇLAR KESİLDİ, YURTTAŞLAR TEPKİLİ

Marmaris merkezine 15 kilometre mesafedeki Hisarönü Mahallesi Değirmenyanı Mevkii'nden başlayarak Hisarönü Körfezine kadar uzanan iki kilometrelik alandaki Kazandere Deresi'nde DSİ tarafından ıslah çalışması başlatıldı

DHA'nın haberine göre; Kepçelerle yapılan çalışmalar sırasında çok sayıda koruma altındaki sığla ağacının kesilmesine yurttaşlar tepki gösterdi. Resmi kurum ve kuruluşların yanı sıra basın temsilciliklerini arayan yurttaşlar ağaç kesiminin durdurulmasını istedi.

Tepkiler üzerine Marmaris Orman İşletme Müdürlüğü yetkilileri bölgeye gelerek DSİ çalışmalarını denetledi. İnceleme sonrası her şeyin verilen izinler doğrultusunda olduğu açıklandı.

Hisarönü Muhtarı Mehmet Taştekin de "Burada yaşayan insanlar her sene taşkın nedeniyle mağdur olurken tonlarca toprak denize gidiyor. Sel ile birlikte burada çok sayıda küçük ve büyükbaş hayvan telef oldu. Ova komple su altında kalıyor. Dere boyunca yıkılarak birbiri üzerine düşmüş ağaçlar tıkama yapıyordu. Bunların temizlenmesi gerekiyordu. Burada yapılan her işlem yasal. Çünkü daha öncesinde keşif yapıldı, fotoğraflar çekildi. Bile bile kimse ağaçlara zarar vermiyor. Dere yatağı tamamen ağaç atıklarıyla dolmasından suyun gidecek alanı yoktu. Halk sanırım izinsiz yapıldığını sandı" dedi.
Birgün, 23.11.2015

Kayseri’deki Kültepe-Kaniş Karum ören yerinde yapılan kazılar Anadolu’da 4 bin yıl önce kadınların birtakım haklarının yazılı olarak varlığını ortaya koydu. Bulanan tabletlerde kadının evlenme, boşanma, miras ve nafaka konularındaki hakları yazıyor...

KARADENİZ SAHİLİNDE 'ÇİVİSİZ MESCİT' İBADETE AÇILDI

Ordu Büyükşehir Belediyesi tarafından kara çamdan ve ahşap oyma işçiliği ile inşa edilen "çivisiz mescit" düzenlenen törenle ibadete açıldı.

Büyükşehir Belediye Başkanı Enver Yılmaz, burada yaptığı konuşmada, halkın talebi üzerine mescidin inşa edildiğini söyledi.

İkizce İlçesi'nde yer alan ve tarihi bin 600'lü yıllara dayanan çivisiz caminin orijinaline sadık kalmak kaydıyla birebir aynısının Karadeniz sahiline inşa edildiğini anlatan Yılmaz, "İl dışından gelen turistlerin Boztepe'de veya teleferik alt istasyonu civarında ibadet edecekleri bir yer talebi olmuştu. Biz de bunun üzerine çivisiz camiyi sahilde yürüyüş yapan vatandaşlarımızın da istifade edebileceği bu alana yapmaya karar verdik. Bu sayede büyük bir ihtiyacı da karşılamış olduk" dedi.

Yılmaz, mescidin 235 bin liraya mal olduğunu ifade ederek, şöyle devam etti: "Gelin şu cami yapımındaki israfın önüne geçelim. Bize gelen öyle talepler var ki, 'Cuma günü 30 kişi cemaati var, 5 katlı cami yapıyorlar. 2,5 milyon lira masraf etmişler. 1 milyon lira daha masrafımız var. Başkanım bize yardım et' diyorlar. 90 kişilik kapasitesi olan bu mescit, maddi manevi bütün ihtiyaçları karşılayabilecek şekilde yapılmış. Bundan daha güzeli yok. Bütün belediye başkanlarımıza ve mahalle muhtarlarımıza sesleniyorum. Yerini gösterin, yenilerini de yapalım. Din görevlisi kadrosunda da sıkıntı yoksa bunun gibi yöremizin mimarisine uygun ne kadar proje varsa biz uygulamaya hazırız."
Anadolu Ajansı, Haber: Eyüp Elevülü, 23.11.2015

DENİZLİ'DE İNŞAAT KAZISINDAN LAHİT ÇIKTI

Çivril'de bir inşaatın temel kazısı yapılırken Doğu Roma dönemine ait üç lahit bulundu.

İlçeye bağlı Koçak Mahallesi'nde yaşayan Haydar Acar, arsasına bina yaptırmak için iş makinesi ile temel kazısına başladı. İş makinesinin kepçesinin sert bir zemine takıldığını fark eden Acar, kazıyı durdurdu. Kürekle taş parçasının etrafını açan Acar, taş parçasının mezara ait duvar olduğunu görünce jandarmaya haber verdi. 

Jandarma ekiplerinin incelemesi sonrası olay yerine gelen Denizli Müze Müdürlüğü yetkilileri, buluntunun Doğu Roma dönemine ait üç lahit olduğunu saptadı.

İskelet ve kemiklerin de bulunduğu saptanan eserle ilgili kurtarma kazısı başlatıldı. Kurtarma kazıları tamamlanana kadar inşaat çalışmasının durdurulduğunu açıklandı. Aynı bölgede geçmişte de tarihi eserlerin bulunduğu öğrenildi.
Haber 7, 23.11.2015

CAMİ RESTORASYONUNDA 300 YILLIK YAĞCIBEDİR HALISI BULUNDU

Balıkesir'in Sındırgı İlçesi'nde tarihi bir caminin restorasyonu sırasında yaklaşık 300 yıllık olduğu belirtilen Yağcıbedir halısı bulundu.

Sındırgı Belediye Başkanı Ekrem Yavaş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Yağcıbedir halısının yüzlerce yıllık bir geçmişe sahip olduğunu belirterek, bu halının, ilçelerinin en önemli kültür hazineleri arasında yer aldığını söyledi.

Çeyizlere konulan, dokuma tekniği anneden kıza geçen bu halıyı gelecek nesillere aktarma adına mücadele verdiklerini dile getiren Yavaş, Yağcıbedir halısının üzerindeki motiflerine göre farklı anlamlar taşıdığını kaydetti.

İlçelerinde halıların camiye bağışlanmasıyla ilgili eskiye dayanan bir gelenek olduğunu belirten Yavaş, şöyle konuştu: "Her camimizde vatandaşların bağışladığı Yağcıbedir halıları bulunur. Değerlidir ve bir o kadar da özeldir. Bu yıl ilçemizdeki yaklaşık 200 yıllık Şerif Paşa Camii'nde restorasyon çalışmaları yapıldı. Bu caminin tadilatı sırasında işçiler bir halı buluyor. Çok eski göründüğü için beni aradılar ve 'Başkanım burada bir halı bulduk ne yapalım, çöpe atılsın mı diye size soralım dedik' şeklinde. Ben hemen camiye gittim ve halıyı alıp incelettik. Şöyle söyleyeyim bizim için hazine çıktı desek yeridir. Bulunan bu halı yaklaşık 300 yıllık."

Yağcıbedir halısının ince kalınlıkta dokunan nadir bir örneğine ulaştıklarını vurgulayan Yavaş, "Türk düğümü ile örüldüğü için halı yok olmamış. Halı astarının üzerinde 1 milim diyebileceğimiz ilmekler bulunuyor. Günümüzde şu anda bu halıyı bu incelikte dokuyacak kimse yok. Çünkü tekniğini bilen yok. Ayrıca renklere baktığınız zaman uzun süre geçmesine rağmen fazla bozulmamış. 300 yıl önce dokunduğu rengi kaybetmemiş. Sındırgı'da 1884'te Rum ustalar tarafından yapılmış eski bir kışlamız var. Şu anda bu yer Sındırgı Belediyesi tarafından müzeye dönüştürülüyor. Burada da bu tarihi halımızı sergileyeceğiz" dedi.
Anadolu Ajansı, Haber: Seyhan Kırıcı, 23.11.2015

YENİCE HÖYÜK ARKEOLOJİK KAZI ÇALIŞMALARI DEVAM EDİYOR

Gaziantep Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Rifat Ergeç, Gaziantep İli Oğuzeli İlçesi Doğanpınar Köyünde 2013 yılında yapımına başlanan Doğanpınar Barajının suları altıda kalacak olan Yenice Höyükte 19 Temmuz 2015 tarihinde başlayan kazı çalışmalarında şimdiye kadar Erken ve Orta Tunç Çağları, Geç Demir Çağı, Hellenistik, Roma ve Orta Çağ kültürleri tespit edildiğini söyledi.

Sacır Suyu üzerinde yer alan arkeolojik alanlar üzerine geçekleştirilen az sayıda arkeolojik çalışmadan biri olması dolayısıyla Gaziantep’in Tunç Çağları bakımından önem arz eden Yenice Höyük Kurtarma Kazısının, dört farklı alandaki tranşelerde sürdürüldüğünü belirten Yrd. Doç.Dr. Ergeç, kazı çalışmaları ile paralel bir şekilde belgelemeye yönelik fotoğraflama, çizim, envanter ve restorasyon çalışmalarının da kazı evinde yürütüldüğünü, kışın ara verilmeden yeni kazı sezonuna kadar devam edeceğini ifade etti.

Kazı ve araştırma çalışmalarının Gaziantep Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü öğretim elemanları Yrd. Doç.Dr. Rifat Ergeç, Yrd. Doç.Dr. Makbule Ekici ve Arş. Gör. Dr. Timur Demir’in katılımları ile Doğanpınar Barajı su tutana değin sürdürülmesi planlanıyor. Çalışmalar sona erdiğinde, Gaziantep’in Sacır Suyu boyundaki en erken yerleşimleri hakkında önemli bilgilere ulaşılacağı bekleniyor.

     

3 BİN YILLIK KENTİN GLADYATÖR MEZARLARI SERGİLENİYOR

Stratonikeia antik kentindeki kazı çalışmalarında çıkartılan 12 gladyatör mezarı, kentin girişinde sergilenmeye başlandı.

Stratonikeia Antik Kenti Kazı Başkanı Prof.Dr. Bilal Söğüt, gazetecilere yaptığı açıklamada, Stratonikeia'nın "aşkın ve gladyatörlerin" kenti olarak bilindiğini söyledi.

Antik dönemde gladyatörlerin meşhur olduğunu vurgulayan Söğüt, kentteki kazı çalışmalarında ortaya çıkan gladyatör mezarlarının kentin giriş noktasına yerleştirdiklerini anlattı. Söğüt, gladyatörlerin mezar stellerinde resimleri ile Türkçe ve İngilizce tanıtımların olacağını dile getirdi.

Antik kent içinde kazı çalışmalarının devam ettiğini belirten Söğüt, "Stratonikeia Antik Kenti'nde yürütülen kazıların haricinde karşılama merkezinde de çalışmalar yürütüyoruz. Daha önce kazılarda bulduğumuz gladyatörlerin mezarlarını buraya taşıdık. Ziyaretçilerin kente girişlerinden itibaren antik kente geldiklerini hissetmelerini istedik" dedi.

Antik dönemin mezarlarının tamamının burada döneme uygun olarak yerleştirildiğini anlatan Söğüt, şunları söyledi:

"Şu anda 12 mezar antik kentin girişine taşındı ve mezarlardaki gladyatörlerin hepsinin ismini biliyoruz. Bu gladyatörler ile ilgili bilgilendirmeleri resimleri ile mezarların başına koyacağız. İnsanlar bu yoldan yürürken Akhilleus’un mezarının yanına geldiklerinde Akhilleus ile ilgili mezarda ne yazdıklarını okuyor olacaklar."

Bilal Söğüt, gladyatör mezarlarının kent girişinde sergilenmesiyle, ziyaretçi sayısını artırmayı ve kentin iyi bir şekilde tanıtımı yapmayı amaçladıklarını sözlerine ekledi.
Anadolu Ajansı, 22.11.2015

'AMİSOS HAZİNELERİ' İNCE İŞÇİLİĞİYLE DİKKATİ ÇEKİYOR

Samsun Arkeoloji ve Etnografya Müzesi arkeoloğu Mustafa Kolağasıoğlu, AA muhabirine, Karun Hazineleri'nden sonra Türkiye'nin en büyük hazinesi olarak bilinen "Amisos Hazinesi"nin müzenin en ilgi çeken eserleri arasında yer aldığını söyledi.

Hazinenin 1995 yılında İlkadım Belediyesinin Cedit Mahallesi'nde yaptığı yol genişletme çalışması sırasında ortaya çıktığını anımsatan Kolağasıoğlu, arkeologlar tarafından yürütülen kurtarma kazısıyla gün yüzüne çıkarılan eserin önemini vurguladı.

Amisos Hazinesi'nin önemli bir buluntu grubu olduğuna işaret eden Kolağasıoğlu, hazinede altın işlemeciliğinin ön plana çıktığını belirterek, "Altın eserler, üzerlerindeki işlemecilik ve detayların çok iyi betimlenmesi dolayısıyla seçkin bir buluntudur. Buluntu grubu, bir mezar odasında ortaya çıkmıştı. Kazı çalışmasında mezar odasında bir erkek, 2 kadın bireyin yer aldığı tespit edildi. Erkek bireyin başındaki taç, onun yönetici sınıfa dahil bir yönü olduğunu işaret eder. Buluntu grubunun tamamı 4. yüzyıl içinde tarihlenebilir" dedi.

- Altın yüksek teknolojiyle işlenmiş
Amisos Hazineleri'ni seçkin kılan en önemli unsurun altın eserlerdeki işlemecilik olduğunu vurgulayan Kolağasıoğlu, şunları kaydetti:

"Yüksek teknoloji bu eserlerde fark edilebilir çünkü detaylar çok iyi işlenmiş ayrıca bölgenin günümüze yansıyan altın işlemeciliğini, belki Trabzon'daki telkari işini daha önceki geleneklere yansıtan bir durum da söylenebilir. Altın eserler, Amisos Hazinesi'ni ön plana çıkarır. Bunun dışında cam eserler de önemli. İşçiliğinin çok yüksek düzeyde olması onun işareti olabilir, bölgeye has bir durum. Çünkü Mitridat Krallığı lokal bir krallıktır. Benzer krallıklarının hakim olduğu Sinop ve Amasya'da bu tür yüksek teknolojide işlenmiş altın eserlere rastlamak biraz güç. Bunu Amisos'a, yani Samsun'a ait bir lokal işçilik olduğunu söyleyebiliriz. Yine cam eserler de buluntu grubu arasında yer alır, bunlar da önemlidir. Anadolu'da örneğine nadir rastlanılan buluntulardır."

Kolağasıoğlu, Amisos Hazineleri'nin sadece altın eserlerle öne çıkmadığını, cam ve toprak eserlerinin de dikkat çektiğinin altını çizerek, "Cam ve toprak eserler de dönemin önemli stilistik özelliklerini yansıtır. Altın eserler içinde küpelerin tanrıça Nike şeklinde tasvir edilmiş hali, yine Eros şeklinde tasvir edilmiş hali oldukça ilgi çekicidir. Çünkü çok ufak detayları gösterir. Yine kadın başlığı bileklikler ve Medusa başlı aplikler seçkin hazırlanmıştır. Bunun dışında Hipokampus tasvir edilmiş birçok aplik yer almaktadır" ifadelerini kullandı.

Amisos Hazineleri'nin hem altın hem de işlemecilik teknolojisi bakımından önemli olduğunu, bu nedenle de ilgi gördüğünü bildiren Kolağasıoğlu, bir mezardan bu kadar çok altın eser çıkmasının nadir olduğunu belirtti.

Arkeolog Kolağasıoğlu, Amisos Hazinesi'ni önemli kılan bir başka unsurun da aplikler üzerindeki motifler olduğunu ifade ederek, "Hazinelerde bulunan apliklerdeki Hipokampus motifleri, aslında çağlar arası bir geçişi işaret eder çünkü MÖ 4. yüzyıl eser grubundaki Hipokampus figürü, Amisos'ta bulunmuş mozaikteki Hipokampus figürü ile benzerdir. Bu da aslında çağlar arası devam eden bir geleneği gösterir" dedi.

  

'YENİKAPI 12' BATIĞI YENİDEN HAYAT BULACAK

İstanbul'da Marmaray ve metro projeleri kapsamında yürütülen arkeolojik kazılarda gün yüzüne çıkarılan, "dünyanın en büyük batık gemi koleksiyonu" kabul edilen 37 eser arasında yer alan "Yenikapı 12" adı verilen tekne, kopyasının tamamlanmasıyla yeniden hayat bulacak.

Orta Çağ dönemine ait olduğu değerlendirilen, 9,64 metre uzunluğunda ve 2,60 metre genişliğindeki teknenin kopyasının gelecek yıl denize indirilmesi hedefleniyor.

İstanbul Üniversitesi (İÜ) Edebiyat Fakültesi Sualtı Kültür Kalıntılarını Koruma Anabilim Dalı ve İÜ Yenikapı Batıkları Projesi Başkanı Doç.Dr. Ufuk Kocabaş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Yenikapı'da 2004'te başlayan kazılarda binlerce eserin yanında 37 ahşap tekne ve gemi kalıntısı bulunduğunu anımsattı.

MS 5. ve 10. yüzyıllar arasında yapılan teknelerin "dünyanın en büyük batık gemi koleksiyonu" kabul edildiğini aktaran Kocabaş, çok az bilinen bir dönemin teknolojisini içeren ve toplu halde bulunan Yenikapı batıklarının, oldukça sağlam durumda bugünlere ulaştığını dile getirdi.

Kocabaş, Avrupa Birliği, ENPI Karadeniz Havzasında Sınır Ötesi İşbirliği Programı çerçevesinde başlatılan proje kapsamında, Yenikapı'da bulunan 12 nolu batık teknenin, orijinal boyutlarındaki kopyasının inşa edileceği bilgisini paylaştı.
Kocabaş, şunları söyledi:

"Bu projeden bize sağlanan bütçe ile Yenikapı 12'nin kopyasını yapacağız. AB projesinden 55 bin avroluk ödenek sağlandı. Yapım sürecini baştan sona görüntüleyerek belgesel hazırlamayı, arşiv oluşturmayı düşünüyoruz. Replika, tamamlandıktan sonra 2016 yılında denize indirilecek ve 'Yenikapı 12', müze ziyaretçilerine Orta Çağ teknesinde muhteşem seyir tecrübesi yaşatarak, denizlerde yarım kalan hayatına farklı amaçla devam edecek. Geminin tekrar yapımı, kentin zengin denizcilik kültürüne dikkati çekerek, bin yıllık denizcilik geleneklerine tanık olma imkanı sağlayacaktır. Ön hazırlıklar tamamlandı, inşayı bir tersanede yapacağız."
Trt Haber, 22.11.2015

KAPADOKYA'DA SON BULUNAN YERALTI ŞEHRİ

Nevşehir Belediyesi tarafından projelendirilen ve Toplu Konut İdaresi Başkanlığı (TOKİ) tarafından gerçekleştirilen Nevşehir Kalesi ve Çevresi Kentsel Dönüşüm Projesi uygulaması sırasında ortaya çıkan yer altı şehrinde yeni uzun geçiş tünellerine ve yaşam galerilerine ulaşıldı.

Kent merkezinde yer alan ve üçüncü derece arkeolojik sit alanı ilan edilen Nevşehir Kalesi çevresindeki 11 mahalleyi içine alan 360 bin metrekarelik alandaki kazı çalışmaları devam ediyor. Çalışmalarda bu yılın başında ortaya çıkarılan yer altı şehrinde, yeni geçiş tünelleri ve yaşam galerileri bulundu.

Nevşehir Belediye Başkanı Hasan Ünver, AA muhabirine yaptığı açıklamada, halen devam eden kazı çalışmaları sırasında edinilen ilk bilgilerin paylaşılmasıyla farklı ülkelerden birçok araştırmacının bölgeye gelerek incelemelerde bulunduğunu, Kapadokya bölgesinin tarihi başlangıcına ışık tutacak bilgilere bu yeraltı yerleşimi sayesinde ulaşılacağını söyledi.

Turizme kazandırılmış bilinen diğer yeraltı şehirlerinin geçmiş dönemlerde insanların tehlike anında kısa süreli sığındıkları yerler olduğuna işaret eden Ünver, "Ancak burası insanların yaşamlarını sürdürdükleri gerçek bir yeraltı şehri. Ayrıca diğer yeraltı şehirlerinde hiç karşılaşmadığımız uzun tüneller ve geçmişte insanların yıllarca hayatını sürdürdüğü tespit edilen yeni yaşam odalarıyla ilk kez karşılaşıyoruz" dedi.

Kazı çalışmaları 5 bin yıllık bulguları ortaya çıkarttı

Kazı çalışmaları sırasında 5 bin yıllık bulguların ortaya çıkartıldığını aktaran Ünver, şöyle devam etti: "Çok önemli bulgulara, yeni uzun tünellere ve insanların topluca yaşadığı alanlara ulaştık. İçerisinde bezirhaneler, şapel ve insanların yeraltı şehrindeki farklı yaşam alanlarına eriştiği tünellere ulaşıldı. Burası diğer yeraltı şehirleri gibi insanların belli bir süre saklandığı değil, sürekli yaşadıkları gerçek bir yer altı şehri konumunda. Dünya tarihi açısından da çok önemli bilgi ve bulgulara ulaşacağımıza kesin gözüyle bakıyoruz. Türkiye ve dünya tarihi adına önemli bir süreçte ilerliyoruz. Nevşehir'in tarihini 5 bin yıl öteye taşıyacak bu alandaki ilk bulgular bizi Hititler Dönemi'ne kadar götürüyor. Çalışmalar neticelendiğinde Kapadokya'nın tarihi yeniden yazılacaktır"
Anadolu Ajansı, Haber: Behçet Alkan, 21.11.2015

ANTİK LİMANIN BATIK GEMİLERİ 'DENİZİN SÜSÜ' OLACAK

Zonguldak'ın Çaycuma İlçesi'nin Filyos beldesindeki Tieion antik kenti açıklarında 2 yıl önce bulunan 4 batık geminin, dalışlarla modellemesi yapılarak benzerlerinin inşa edilmesi planlanıyor.

Filyos'ta iki yıl önce antik kentin yaklaşık 200 metre açığında denizin dibinde gemi batıklarını fark eden balıkçıların durumu Tieion Antik Kenti kazı ekibine bildirmesi üzerine yapılan çalışmalarda, 4 batığın yeri tam olarak belirlendi.

Bülent Ecevit Üniversitesi Sualtı Dalış Kulübü üyelerinin de dalış yaptığı bölgede Roma ve Bizans döneminde kullanıldığı tahmin edilen çok sayıda kırık amfora (iki kulplu geniş testi) parçaları gören ekipler, batıkların modellenmesine yönelik çalışmalarını sürdürüyor. 

Karabük Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Öğretim Üyesi ve Tieion Antik Kenti Kazı Başkanı Yrd. Doç.Dr. Şahin Yıldırım, AA muhabirine yaptığı açıklamada, gemilerin fırtına sonucu antik limanın mendireklerine çarparak battığını tahmin ettiklerini söyledi.

Gemilerle ilgili Kültür ve Turizm Bakanlığının izniyle kurtarma çalışması yapacaklarını ifade eden Yıldırım, "Deniz kumuyla örtülü gemilerin bulunduğu alanda kazılar gerçekleştirilecek. Temmuz-ağustos aylarında çalışmalara başlanacak. Bunun için su altı arkeoloji ekibi oluşturuyoruz. Bakanlığın denetiminde Amerika'dan ve Türkiye'den arkeologlarla ortaklaşa çalışma öngörülüyor" dedi.

Yıldırım, 4 batıktan kıyıya en yakın olanında ilk dalışın gerçekleştirileceğini vurgulayarak, şöyle konuştu: "Dalış yaptığımız gemi Roma dönemine tarihlendiriliyor. Geminin iskeletlerini ve içerisindeki bulguları günyüzüne çıkartmak niyetindeyiz. Bunlarla ilgili çeşitli projemiz var. Ahşap su altında yıllarca kalınca çok çabuk bozulmaya ve tepkimeye uğruyor. Ona göre koruyucu çalışmalar yapılacak. Ondan sonra bunların Zonguldak'ta sergilenebileceği alan oluşturulması planlanacak. Karadeniz'in en sağlam antik liman yapılarından biri ortaya çıkarıldı. Tespit ettiğimiz gemileri modelleyip antik limanın içerisinde yüzdürmek gibi bir projemiz var. Bu en az 5 yıllık bir proje gibi gözüküyor." 

- "Başka batıklar da olabilir"
Karadeniz'in yüzyıllarca ticarette kullanılan aktif bir deniz olduğunu anlatan Yrd. Doç.Dr. Yıldırım, "Kıyı şeridinde birçok yerde bu tür batık gemilerin olabileceğini düşünüyorum. Son yıllarda balıkçılıkta yapılan dip troller bunlara önemli ölçüde zarar vermiştir. Ama iç bölgelerde kalan ve balıkçıların giremediği limanlar yine olacaktır" diye konuştu.

Yıldırım, Karadeniz'in 3-4 bin yıldır ticari su yolu olarak kullanıldığına işaret ederek, şunları kaydetti: "Bundan dolayı elimizde 3-4 döneme ait tarihlendirilen batık var. İlk yaptığımız araştırmalar bunu gösteriyor. Hem Roma hem Bizans hem de İslami döneme tarihlendirilen gemilerle karşılaştık. Bunları gün yüzüne çıkartmak için çalışmalarımız sürüyor. TÜBİTAK projesi hazırlık. Deniz dibinde sismik araştırmalar yapılacak ve burada da gemileri araştıracağız. Gemi nerede ona bakacağız. Bu bölgelerde dalışa yasak alanlar oluşturmayı planlıyoruz. Çünkü tahrip olma ihtimali yüksek. Şu an tam nerelerde neler var paylaşmıyoruz. Burada koruma önemli."

- Tieion Antik Kenti
Zonguldak'ın kuzeydoğusunda sahil kenti Filyos'taki Tieion antik kenti, Tios adlı rahibin öderliğindeki Miletos kolonisince kurulmuş. Tarih boyunca Herakleia Pontika (Ereğli) ve Amastris'in (Amasra) gölgesinde kalan kent, çeşitli krallıklara bağlı varlığını sürdürmüş. 

Romalılar tarafından yıkılıp yağma edilen kent, daha sonra yeniden inşa edilerek Roma eyaletlerine bağlı ticaret ve balıkçı bölgesi olarak varlığına devam etmiş. Bölge, sonraki dönemlerde balıkçı kasabasına dönüşmüş.

19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren yabancı araştırmacılar ve seyyahlarca araştırmalar yapılan antik kentte 2006'da başlatılan kazı çalışmalarının Karadeniz ve Küçük Asya tarihi ile arkeolojisine ışık tutması bekleniyor.
Radikal, Haber: Ferdi Akıllı, 21.11.2015

BODRUM'DA İNŞAAT SIRASINDA ANTİK MEZARLARA RASTLANDI

Bodrum'un Yeniköy Mahallesi Karakaya Sokak'ta bir vatandaş arsasına bina yaptırmak için bölgede daha önce Bodrum Sualtı Arkeoloji Müzesi yetkililerine sondaj kazısı yaptırdı. Sondaj kazılarında tarihi bulguya rastlanmayınca iş makineleriyle temel kazısına başlandı.

Kazı sırasında iş makinesinin kepçesi sert bir zemine takıldı. Yapılan incelemede, bölgede iki mezar yapısı olduğu fark edildi. Aynı sokakta yaşayan restorasyon uzmanı Hasan Sayın, çalışmaların durmasını sağlayarak durumu müze görevlilerine bildirdi. 

Bölgeye gelen Bodrum Sualtı Arkeoloji Müzesi görevlileri, Hellenistik döneme ait olduğu tahmin edilen iki mezar için kurtarma kazısı başlattı. Arkeologlar, mezarda iskeletlere, gözyaşı şişelerine ve ayna gibi eserlere rastladı. 

Yetkililer, kurtarma kazıları tamamlanana kadar inşaat kazılarının durdurulduğunu açıkladı. 
Ntv, 20.11.2015

SAKLI BAVULDAN ÇIKAN İSTANBUL FOTOĞRAFLARI

Cumhuriyet dönemi sonrası İstanbul'da yapılan arkeolojik kazıların detaylı fotoğrafları, İngiliz Birmingham Üniversitesi arşivlerinde bulundu. Bir çantanın içinden çıkan fotoğraf ve çizimler, 1927-1957 seneleri arasında yapılan kazıları kayıt altına almış.

Yahya Kemal Beyatlı, “Çocukluğum, Gençliğim, Siyasi ve Edebi Hatıralarım” adlı kitabında Türkiye toprakları dahilinde bulunup çıkarılan kadim eserlere dair şu değerlendirmede bulunuyor: “Türk vatanında Bizans ve Latin kitabelerini asla yerlerinden kaldırmasınlar. Dünyada her milletin vatanı diğer bir milletin mirasıdır. Milletlerin tevarüs ettiği eserler kendi milliyetlerine mal olmuş eserlerdir. Toprak üzerinden nişaneleri kaldırmak ilim karşısında maziyi unutturmaz. Macarlar, Budin toprağını Türklük nişanelerinden ari bir hale getirmekle fena ettiklerini şimdi anlıyorlar.”

Cumhuriyet kadroları ile artan tarih hassasiyetinin oluşmasında hiç şüphesiz, Osman Hamdi Bey gibi son devrin Osmanlı ricalinin tesiri büyüktü. 1891 senesinde açılan Müze-i Hümayun, Osmanlı topraklarında yürütülen eski tabiriyle hafriyat ilminin bir sonucuydu. Arkeolojinin Batılı ülkelerle beraber seyretmesinin en büyük sebebi Türklerin üzerinde bulundukları kadim mirastan kaynaklanıyor. Cumhuriyet devrinde de açılan bu cevher yabancı ilim adamlarının katkılarıyla genişledi. Yeni yönetimle beraber, payitaht İstanbul unvanı başkent Ankara'ya geçerken, imparatorluğun eski başkenti, pagan Roma ve Hıristiyan Bizans araştırmalarına açıldı. Uzun yıllar devam eden savaş, işgal, göç ve siyasi hareketliliğin müsaade etmediği arazi adım adım ilim çevrelerine teslim edildi. Bundan sonra, yabancı mütehassıs arkeologların başta yer altındaki tarihi mirası keşfetme yolculuğu hız kazandı. İstanbul merkezinde Sultanahmet Meydanı ve Beyazıt Meydanı seçilen yerlerin başında geliyordu. Yangınlarda tahrip olmuş kilise camileri, şehrin surları, hamamlar, sarnıçlar ve Bizans Sarayı kalıntıları, yapılan çalışmalarda ortaya çıkarılıyordu. Bugün tarihi kıymetine baha biçilemez olan arkeolojik buluntulardan bir kısmı hala yer altında, bir kısmı da İstanbul Arkeoloji Müzesi'nde sergileniyor.

1927-1957 seneleri arasında İstanbul'da bulunarak bu kazılara katılan İngiliz sanat tarihçisi David Talbot-Rice'ın arşivi yakın bir zaman önce keşfedildi. Birmingham Üniversitesi Doğu Akdeniz Arşivi içinde bir çantada bulunan fotoğraflar ve çizimler, İstanbul'un yer altı tarihine ışık tutacak belge ve bilgiler içeriyor. 785 parça görsel, çizim ve notlar henüz akademik ellerde tasnif edilip kaynak haline gelmiş değil. Arşivlerde sergilenen malzemeden birkaç fotoğrafı ve ulaşabildiğimiz bilgileri derledik.

BİN 700 YILLIK ROMA DEFİNESİ BULUNDU

BBC'nin haberine göre, İsviçre'nin kuzeyindeki Aargau kantonunda Ueken'de yaşayan bir çiftçi, kiraz bahçesinde antik Roma dönemine ait gümüş ve bronz sikkeler keşfetti.

Çiftçinin bahçesindeki defineyi temmuz ayında bulduğu ve sonrasında yetkililerle irtibata geçtiği ifade edildi.

Yapılan araştırmalarda sikkelerin bir kısmının, 3'üncü yüzyılda yaşayan Roma İmparatoru Aurelian, bir kısmının da yine aynı yüzyılda yaşayan Roma İmparatoru Maximian dönemine ait olduğu tespit edildi.

Keşif üzerine araştırma yapan İsviçreli arkeolog Georg Matter, sikkelerin tüm beklentileri aştığını belirterek, "Bir arkeolog olarak insanın kariyerinde en fazla bir veya iki defa tecrübe edebileceği nadir bir deneyim" ifadesini kullandı.

Gümüş ve bronz sikkelerin sayısının 4 bin 166, ağırlığının 15 kilo olduğu ve İsviçre tarihinde şimdiye kadar çıkarılan en büyük hazine olarak nitelendirildiği kaydedildi.
Haber 7, 20.11.2015

BURSA'DA BULUNAN LAHİT 25 YIL ÖNCE AÇILMIŞ



Bursa'nın İznik İlçesi'nde, önceki gün bir zeytinlikte bulunan Roma dönemine ait lahdin 25 yıl evvel defineciler tarafından açıldığı ortaya çıktı.

İlçeye bağlı Hisardere Köyü yolu Kayaarkası mevkisindeki bir zeytinlikte rastlanılan lahitin tamamına ulaşılabilmesi için kazı çalışmaları devam ediyor. Bölgede savcılıktan alınan izinle İznik Müzesi'nde görevli arkeologların gözetiminde bölgede başlatılan kazıda ilk belirlemelere göre, lahitin daha önce defineciler tarafından bulunduğu ileri sürüldü. Jandarma tarafından koruma altına alınan bölgedeki kazıların iki gün daha sürebileceği öğrenildi.

Hisardere Köyü yolu Kayaarkası mevkisinde Hatice Sürek'e ait zeytinlikte, tarihi kalıntılara rastlanması üzerine durum İznik Müzesi yetkililerine bildirilmiş, savcılıktan alınan izinle İznik Müzesi'nde görevli arkeologların gözetiminde, söz konusu bölgede başlatılan kazıda, toprağın 30 santimetre altında Roma dönemine ait olduğu anlaşılan lahit ortaya çıkarılmıştı.

Müzeden gelen ekiplerle zeytinlikte yapılan incelemede, 7 ton ağırlığında bir mermer lahit olduğu tespit edildi. İki gündür yapılan kazılarda lahdin henüz yarısı gün yüzüne çıkarıldı. Yetkililer, kazıların iki gün daha sürebileceğini belirtti.

Uzmanlar, Hisardere Köyü yolu üzerindeki zeytin tarlasında ortaya çıkan lahdin değerli mermerden yapıldığını, üzerinde ise kabartma figürler olduğunu söyledi. Lahdin geç Roma dönemine ait olduğu sanılıyor.

ÜST KAPAĞINDA 30 SANTİMLİK DELİK VAR
Define avcılarının yaklaşık 25 yıl kadar önce lahit kapağında 30 santimetre genişliğinde delik açıp, üzerini tekrar toprakla kapattığı belirlendi. O dönem asiller sevdiği eşyalar ya da kullandığı değerli ziynetlerle gömülüyordu.

Lahdin köşelerinden uzanan lotus çiçeği içerisinde Eros kabartmaları va arslan kafaları bulunuyor. "Kraliçe mezarı" olabileceği, yaklaşık 7 ton ağırlığında ve üst kapağında büyük bir kırık bulunduğu tahmin edilen lahitin şu ana kadar İznik'te başka bir örneğinin çıkmadığı belirtiliyor. İki tarafında "lotus çiçeği"ne sarılı Eros kabartması yer alıyor.

Bursa'da Bugün, 20.11.2015 

SELÇUKLU SULTANI 2. KILIÇARSLAN'IN KÖŞKÜ GÜN YÜZÜNE ÇIKARILIYOR

Konya’da, Sultan 2’nci Kılıçarslan tarafından yaptırılan ve kent merkezindeki ‘Alaaddin Tepesi’ adı verilen höyüğü çeviren Selçuklu surlarının bir burcu üzerine oturtulmuş Sultan Kılıçarslan Köşkü, koruma ve canlandırma projesiyle restore edilerek turizme kazandırılacak.

Konya Büyükşehir Belediyesi ve Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından yapılan ortak protokol çerçevesinde yürütülen ‘Alaaddin Tepesi 2’nci Kılıçarslan Köşkü Koruma, Canlandırma ve Kentsel Tasarım Projesi’ kapsamında köşkün üzerindeki beton şemsiye kaldırılarak dolgu altında kalan kısım ortaya çıkarılacak. Burcun gerçek ölçülerine yakın görsel bir algı oluşturulacak. 3 milyon 745 bin liralık projede köşk kalıntısı cam yüzeyle korunacak. Köşkü saran arkeolojik kazı alanının bir bölümünün üstü gezilebilir bir cam döşemeyle kapatılarak ziyaretçiler hem sur kalıntılarını, hem de köşkü izleme imkanı bulacak. Alan, Selçuklu arkeolojisi ve Alaaddin Tepesi bilgilendirme meydanı olarak da kullanılacak. Fuar alanı, Alaaddin Cami ve Kılıçarslan Köşkü’nün bulunduğu meydana alanın tarihsel geçmişine yönelik bilgi panoları konulacak.

Devam eden çalışmalar kapsamında şu ana kadar 2’nci Kılıçarslan Köşkü’nün etrafını çevreleyen Selçuklu dönemine ait 5 metre yüksekliğinde 6 burçlu iç sur duvarları ortayı çıkarıldı. Tarihi Kentler Birliği’nin ‘Metin Sözen Koruma Büyük Ödülü’nü de kazanan ‘2’nciKılıçarslan Köşkü Arkeolojik Kazı Alanı ve Kentsel Tasarım Projesi’ tamamlandığında yeni bir tarihi alanı oluşacak.
haberler.com, 20.11.2015

ROMA'DA PAGANLARA AİT İKİ BİN YILLIK BAZİLİKA ZİYARETE AÇILDI

Günümüzde yerin 12 metre altında bulunan Roma İmparatorluğu’ndan kalma eski bir Pagan tarikatına ait gizemli Bazilika ilk defa ziyarete açıldı.

1917 yılında Roma-Cassino arası tren yolu inşaatı esnasında bulunan MS 1. yy’a ait türünün tek örneği olan bazilika, melek çocuk ve küçük insan betimli kabartmalarla dolu. Ayrıca gizli girişi için vaktiyle yeraltında bir geçit oyulmuş.

Hristiyanlık öncesi döneme ait olan bazilika Pisagor ile Platon’un yazımlarına göre geçmişi MÖ 1.yy’a uzanan, adı çok az bilinen, sofuluk öğretisi vaazları veren, Hellenistik dönemi okullarından ‘Neopythagoreanism’ isimli bir tarikata üye olan hayli nüfus sahibi Statilius ailesi tarafından yapılmış.

Prof.Dr. Giovanna Bandini’ye göre Roma İmparatorluğu’nun toleransı ve hoş görüsünden dolayı o dönemde bir çok Pagan tarikatı olmasına rağmen bu tarikat ‘Ölümlüler ile Tanrılar’ arasında kutsal bir imparator düşüncesini benimsemediği için bir tehdit olarak görüldü.

Tarikat, imparator Neron’un annesi aleyhine kanun dışı ayin ve kara büyü yapmakla suçlanmış, aile reisi Titus Statilius Taurus ise senato tarafından soruşturma altına alınmıştır. Tüm suçlamaları reddeden Taurus, MS 53 yılında bilinmeyen bir nedenden dolayı intihar etmiştir. İmparator Claudius tarafından mühürlenip unutulmaya terk edilen bazilika zamanla harabe görünümü almış.

Her biri dalında uzmandan oluşan bir ekip bugün hala bazilikada yenileme çalışmasında görev alıyor. Küf ve kireç atıkları el bıçağı ve fırçalarla yavaşça ovalanıp çıkartılırken, bazilikanın içi çeşitli kimyasal, aletler ve lazerle temizleniyor. Sıva rölyeflerinin iyi durumda olduğu kemerli tavanda çalışabilmeleri için ekibe iskele kuruldu.

Uçları kavisli üzeri ise ölü insan başlı at ve ejderhalarla süslenmiş 6 sütunla çevrili 3 holden oluşan bazilikanın duvarlarında Aşil, Orfeus ve Paris betimlemeleri var. Kabul salonuna girişte Medusa Kafası bulunmakta. Koyu kırmızı olan duvarların alt kısımı ise vahşi kuş ve kadın elbisesi şekilleriye boyanmış.

Dış dünyadan saklı, girişi tel örgülerle gizlenmiş bazilikanın üstünden geçen trenlerin gürültüsünü her saat duymak mümkün.

Proje dahilinde çalışan mühendis Mario Bellini, hem kazıması hem de yontması kolay olduğu için kireç taşının çok sık kullanıldığını ve Roma’nın altının bu gibi yerlerle dolu olduğunu söyledi.

Bazilikanın sıvalarının kuruyup çatlamamasının nedenini değişmeyen ısı ve nem oranına bağlı olduğuna inanan uzmanlar, ısının 18 derece, nem ise 87-92 arası olduğunu düşünüyor.

Hali hazırda restorasyon çalışmalarının devam ettiği bazilikaya ufak gruplar halinde ziyaretçi kabul ediliyor.
arkeolojihaber.net, Kaynak: telegraph.co.uk Çeviri: Ayşen Yolcu, 19.11.2015 

BİLİNEN İLK AMERİKALILAR İLE İLGİLİ YENİ İZLER BULUNDU

Güney Şili’nin Monte Verde yerleşiminde ortaya çıkartılan taş yapımı eşyalar, ateş yakılmış çukurlar, pişmiş hayvan ve çeşitli bitki kalıntıları Amerika kıtasının ilk göçebe yerlilerinin buzul çağına ve soğuk iklime 15 bin yıl önce adapte olup, yaşadıkların gösteriyor.

2013 yılında Şili Ulusal Anıtlar Konseyi’nin talebiyle Rebecca Webb Wilson Üniversitesi’nin ünlü antropoloji profesörü Tom Dillehay’in liderliğinde uluslararası bir çok arkeolog, yer ve bitki bilimciden oluşan bir ekip Şili hükümetinin koruması altında bulunan Monte Verde yerleşiminde arkeolojik ve jeolojik tetkikler yapmaya başladı.

1977’den beri bölgede çalışan Dillehay için yeni buluntular Amerika’daki ilk insanların nasıl ortaya çıktığına dair önemli birer kanıt. 40 yıl öncesine kadar yaygın görüş, Amerika’da ilk yerleşimin 13 bin yıl önce Asya’dan (Bering Boğazını geçerek..) gelen, Clovis denilen kesici uçlu, yiveli mızraklar kullanan ve büyük hayvan avlayabilen insan topluluğu tarafından oluşturulduğuydu.  Ancak Dillehay ve ekibinin çalışması MVII olarak adlandırılan bölgede Clovis insanlarınınkinden farklı aletler kullanan küçük bir insan topluluğunun bu tarihi bin 500 yıl öncesine çektiğine dair kanıtlar içeriyor. Ayrıca MVII’den önce yakın civarda yapılan MVI’da da erken insan varlığı izlerine rastlanmıştı.

Her hangi bir yeniden değerlendirme veya varsayım niyetleri olmamasına rağmen ekibin MVI ve MVII’de 500 metre uzunluk ve 30-40 metre genişliğinde yaptığı kazılarda küçük ısınma ve pişirme çukurlarıyla birlikte yanmış ve yanmamış kemik parçacıklarının bulunması konu ile ilgili yeni ipuçları veriyor. Monte Verde’de bulunan aletler yakın zamanda bulunanlara benziyor fakat çoğu silindir şeklinde (muhtemelen taşın bir yüzünün yontulmuş olmasından ötürü) ve bazı daha yeni aletlerin (çift yönlü yontulmuş) sivri kesici uçlu olmalarına rağmen yüzde 34’ü yerel olmayan malzemelerden yapılmış. Bu da bu insanların And Dağları’ndan hatta öbür tarafından bölgeye gelmiş olduklarını gösteriyor. (Daha önceki araştırmalarda bölgede And Dağlarına ait bitki kalıntılarına rastlanmıştı)

Ekip yaklaşık 39 taş eşya ile birlikte 12 adet küçük ateş çukuru, kemik parçaları ve kabuklu yemiş ile bitki atığı ortaya çıkardı. Bulunan kemikler bölgenin iklim koşullarının ve bitki örtüsünün müsait olmadığı için başka yerlerde avlanıp parçalanmış mastadon, oldukça iri lama, rengeyiği ve yaban atına ait. Karbon miktarı ölçümüyle yaşları tespit edilen eşyalar ise 14 bin ila 19 bin yaşında.

Dillehay’in görüşleri eşyaların yayılma alanı göz önüne alındığında avcı-toplayıcı olan bu insanların bölgede bir veya iki gece konakladıklarının, nereden geldiklerinin ve nereye gittiklerinin bilinmediğinin ancak konakladıkları yerin bataklık ve kısmen sulak alanlarla çevrili olduğu için yürüyerek geçmenin daha kolay olduğu And Dağlarının eteklerinde bir geçit olarak kullanıldığı yönünde. Bu araştırmanın ana hedefi, bölgenin jeolojik ve ekolojik koşullarını daha iyi anlayabilmek. Monte Verde büyük bir buzula 6 km uzaklıkta, yağmur suları ve erimiş buzul parçalarıyla beslelen sığ akıntılı derelerle çevrili düz bir ovaydı. Yavaş yavaş ısınan hava ve volkanik patlamalarla son buzul parçaları da erimişti.

Yanık kalıntı kemikler ile taşlar, büyük bir bölümünün yağmurun yol açtığı ılık havanın taşıdığı oksitlenmiş lav moleküllerinin 19 bin-17 bin yıl arası erimeye başlamış buzullar göz önüne alındığında bu insanların yaz aylarında dahi olsa soğuk ve bir o kadar zor bir coğrafyada yaşamış olduğu gerçeğini değiştirmemesidir. (Bölgede uzun süreli yaşam 15 bin yıl soununda iklimin yeterince ısınmasıyla mümkün olmuştur)
arkeolojihaber.net, Kaynak: eurekalert.org Çeviri: Ayşen Yolcu, 18.11.2015 

GÖKYÜZÜNE ASILMIŞ MANASTIRLAR

Tarihe ve arkeolojiye meraklı olanlar, Yunanistan deyince Olimpos dağı ve tanrılarını, başkent Atina’nın ortasında yüksekçe bir tepeye kurulmuş olan Akropolis tapınağını ya da felsefe, insan bilimleri ve sanatta dünya halklarına bırakılan o devasa mirasları düşünür. Hele bir de Teselya ovasının Kalambaka bölgesinde gökyüzüne asılı duran manastırların küçük balkonlarından birinde, yüzlerce metre aşağılarda bulunan uçsuz bucaksız eşsiz doğa güzelliklerini seyrediyorsanız... Artık sınırlar bitmiş demektir.  Okyanusa bakarken karşı sahili görmenin olanaksızlığına rağmen yine de sınırları zorlar gözlerimiz. İnadına bakar insan. Doyum olmaz. Meteora manastırlarından bakmak böyle bir şey işte.  Asırlık kapılarının gıcırtısı, kayalar içine yontulmuş ya da oturtulmuş odaları, her  köşesinde seni izleyen ve herbiri bir sanat ürünü olan paha biçilmez  ikonaları, asırlar öncesinin yaşam izleri, gökyüzüne asılı olmasına rağmen izbe, mistik bir hava yayan loş ayin odaları... İnsanın içini ürperten serinlik ve ıslık çalan rüzgar dışında, derin bir sesssizlik hakim her köşesine. Derin bir uçurum ve kilometrelerce bir derinlik. Dünyadan uzaklaşmış olma ve özgürleşmiş olma hissi..! 

Meteora Yunancada “havada asılı kalan”, “havada olan” anlamına gelmektedir. Her biri devasa büyüklükteki koyu renkli kaya parçalarının üzerine oturtulmuş ya da belli bölümleri yontulmuş bir dizi manastırdan oluşuyor. Kayadan yapılmış gökdelenler hissi uyandırıyor insanda. Biribirinden bağımsız göğe uzanan devasa kaya parçaları. 

MS 11. ve 14. yy’larda bölgeye gelen Hıristiyan keşişleri “tanrıya yakın olmak” ve “dünya işlerinden ellerini ayaklarını çekmek” için bu kayaların zirvelerinde ve etrafında bulunan küçük mağaralara yerleşmişler. Daha sonraki süreçlerde toplam 24 manastır yapılmış zirvelere.  Bunlardan, ancak biri erkek diğeri kadın keşişlere ait olan sadece altı tanesi günümüze kadar gelebilmiş. Megalos Meteoros, Varlaam, Rusanu, Agias Triadas, Agiu Nikolau ve kadın keşişlere ait olan Agios  Stefanos. En önemli özellikleri Bizans ve sonrası döneminin mimarisinin ve resim sanatının tüm manastırlarda ortak olması. Duvardan duvara yapılan resimler hala korunurken çok sayıdaki ikona ve değerli eşyalar manastırların müzesinde saklı tutuluyor. Haçlı Seferleri sırasında, manastırların bulunduğu bölge papazlar ve krallar arasında paylaşılmış. Daha sonrasında ise Katalonyalıların akınına uğramış. 

Manastırlar, Osmanlı işgalleri ve egemenliği sırasında değerli eşyaların gizlenmesinde kullanıldığı gibi Osmanlılardan kaçanlara da kucak açmış. 19. yy sonlarında ise Kavalalı Ali paşa tarafından tahrip edilmişler.  

Yapımlarında kullanılan mimari teknik sayesinde manastırlar kayaların zirvesinde eğreti bir görünüm oluşturmuyor.  Devasa büyüklükteki kayaların doğal bitişi izlenimini uyandırıyor.  

Manastırlara çıkış ilk yıllarda kaya deliklerine sıkıştırılmış kalas yardımlarıyla oluşturulan iskeleler sayesinde yapılmış. Daha sonraları yukarıdan bir çıkrık yardımıyla çekilen ağlar sayesinde ya da halatlarla yapılan merdivenlerle yapılmış. Günümüzde ziyaretçilere kolaylık sağlamak için doğal yapıyı bozmayan kayalara dayalı asma yollar kullanılıyor.  Manastırlarda kullanılan büyük çıkrıkların çoğu hala kullanılır durumda. 

Gökyüzünü delmek istercesine dik bir biçimde uzanan kaya parçalarının nasıl oluştuğu ne Yunan mitolojilerinde ne bilim yazılarında bahsedilmiyor. Çeşitli varsayımlar var.  Onların içinde 19. yy’da bölgede araştırma yapmış olan Alman Jeolog Filipson’un teorisi doğru kabul ediliyor. Filipson bölgenin bin yıl kadar bir iç deniz olduğunu ve denize akan büyük bir nehirin taşıdığı kum ve taşalarla başkalaşarak bu duruma geldiğini savunuyor. Teoriye göre 25 -30 milyon yıl süren büyük doğa değişimleri sonrasında bölge yükselmiş ve deniz bu değişimler sonrası oluşan büyük vadiden akarak boşalmış. Bin yıllar boyunca yağışlar, seller ve rüzgarlar sonucu bu günkü görünümlerine kavuşmuş. Teori, Teselya ovasının oluşumunu da buna bağlıyor. 

300-400 metre arasında yüksekliğe sahip olan kayaların üstündeki manastırlardan Teselya ovasının büyük bölümü görüluyor. UNESCO tarafından insanlık mirası kategorisine alınan manastırlarda doğal afetlere karşı, 1960 yılından beri yapılan tadilatlarla teknik önlemler alınıyor. 

Manastırlarda yatak odaları dışında mutfak ve yemekhaneler, ibadet salonları, kitaplıklar toplantı odası ve ölen papazların kafataslarının saklandığı bölümler bulunuyor.  Manastırlarda bir çok iş kollektif olarak yapılıyordu.  

Mutlaka görülmesi gereken yüz yıllar öncesinin bu mirası, bir avize gibi duruyor Teselya ovasının üstünde.
Evrensel, Haber: Seyit Aldoğan, 18.11.2015

'TEK ÇEKİM' MODIGLIANI

İtalyan ressam - heykeltraş Amedeo Modigliani imzalı nü tabloyu 170.4 milyon dolara satın alan Çinli milyarder Liu Yiqian ödemeyi kredi kartıyla yapacak.

283 YILLIK CİHANNÜMA 40 BİN LİRAYA SATILDI

Ankara Antikacılık tarafından bu yıl 14’üncüsü düzenlenen Sanat ve Antika Eserler Müzayedesi, Ankara Antikacılık Sergi Salonu’nda yapıldı. Muhsin Önder tarafından yönetilen müzayedeye ilk Türk matbaacısı İbrahim Mütefferika tarafından 1732 yılında basılan Katip Çelebi’nin ‘Cihannüma’ isimli kitabı da satışa sunuldu. 40 bin lira açılış fiyatıyla satışa sunulan ‘Cihannüma’ya müzayede alıcı çıkmadı ama tarihi kitap, müzayededen bir gün sonra bir vatandaş tarafından 40 bin TL’ye satın alındı.

Ankara Antikacılık Genel Koordinatörü Muhsin Önder müzayede sonrası yaptığı açıklamada, “Bu yıl 14’üncü kez düzenlediğimiz müzayedeyi kendi sergi salonumuzda düzenledik. Katılım yoğunluktaydı. Telefonla yurt içinden ve dışından katılımlar oldu. Müzayedenin dünyaca ünlü iki önemli eseri ilk Türk matbaacısı İbrahim Mütefferika tarafından 1732 yılında basılan Katip Çelebi’nin ‘Cihannüma’ isimli kitabı 40 bin TL açılış fiyatla ilgi görmedi. Ancak müzayededen bir gün sonra bir vatandaş tarafından 40 bin TL’ye satın alındı” dedi.

Muhsin Önder, Türk modern sanatının en önemli temsilcilerinin eserlerinin müzayedede ilgi gördüğünü ve tamanına yakının satıldığını da belirtti. Önder, “Yılda iki kez düzenlediğimiz İlkbahar ve Güz müzayedelerimizde seçkin eserleri antika severlerle buluşturmaya devam edeceğiz. Müzayedede tabloların tamamına yakını satılarak büyük ilgi gördü. Ressam Abidin Elderoğlu’nun aile kolleksiyonundan gelen ‘Yazılı Kompozisyon’ isimli tablosu 65 bin TL’ye, Fikret Mualla’nın ‘Sandalye natürmot’ konulu eseri 60 bin TL’ye, Orhan Peker’in ‘Tulumbacılar ve Atlar’ adlı çif yüzlü eseri 42 bin liradan alıcı buldu” dedi.
Radikal, Haber: Hüseyin Özbalı, 17.11.2015

ÇİN'DE İKİ BİN YILLIK SİKKE

Çin'de eski bir hanedanlığa ait mezarlıkta yapılan arkeolojik kazılarda altın sikke ve at toynağı şeklinde altın külçeler bulundu.               

Şinhua ajansının haberine göre, Çinli arkeologların Batı Han Hanedanlığı'nın (206 MÖ - 24 MS) ileri gelenlerinden birinin mezarında yaptığı kazıda, at toynağı şeklinde 25 külçe altın ve 50 altın sikke çıkarıldı.             

 Altın külçelerle sikkelerin, Çin'in doğusunda Ciangşi eyaletinde hüküm süren Hayhunhov'un beyliğinin ilk yöneticisine hediye edildiği tahmin edilirken, Batı Han Hanedanlığı'nın mezarlığında bugüne kadar keşfedilen en değerli nesneler olduğu kaydedildi.               

Sikkelerin her birinin 250, külçelerin de 40 ila 250 gram ağırlığında olduğu ve Hayhunhov beyliğinin büyük mezar odasında bir yatağın altındaki üç kutu içinde muhafaza edildiği belirtildi.              

Batı Han Hanedanlığı'na ait mezarlık yaklaşık 40 dönümlük bir arazi üzerine kurulu. Mezarlıkta 2011 yılından bu yana süren arkeolojik kazılarda bir Konfüçyüs portresi, yaklaşık 3 bin ağaç tablet, bronz, altın ve yeşim taşından yapılmış nesneler bulunmuştu.  
Hürriyet, 17.11.2015

İSRAİL'DE  İNŞAAT ÇALIŞMALARI SIRASINDA BİN 700 YILLIK MOZAİK ORTAYA ÇIKARILDI

İsrail Antik Çağlar Kurumu’ndan bir grup arkeolog ziyaretçi merkezi inşaatı yapmak için hazırladıkları alanın güney cephesindeki 1700 yıllık villada yüksek kalitede ikinci bir mozaik buldu.

Vaktiyle villanın oturma odasını süslemiş olan ilk mozaik, hali hazırda dünyanın çeşitli müzelerini sergilenmek üzere dolaşırken, avlanma, av hayvanları, balık, çiçek sepetleri, vazo ve kuşlarla betimlenmiş ikinci mozaik sütunlarla çevrili avluda ortaya çıktı.

Kazı yöneticisi Amir Gorzalczany yaptığı basın açıklamasında kazı yaptıkları villanın Roma ve daha sonra Bizans döneminin varlıklı bir semti olduğunu, Lod şehrinin isminin Diospolis olduğunu ve müslüman fetihleriyle Ramla’yla değiştirilene dek bölgenin başkenti olduğunu söyledi. Yerleşim yerinin doğu cephesi modern binalarla dolu bir çevrede olduğu için tamamen kazılamıyor.
arkeolojihaber.net, Kaynak: archaeology.org Çeviri: Ayşen Yolcu, 16.11.2015 

MARDİN'DEKİ PROTESTAN KİLİSESİ İBADETE AÇILDI

1860’da inşa edilen kilise, Mardin’in ilk Protestan kilisesi olma özelliğini taşıyor. 1960 darbesinin ardından kapanan kilisenin restorasyonu için Protestan cemaati yaklaşık iki yıl önce çalışmalara başladı. Masraflarının tamamı cemaat tarafından karşılanan çalışmaların tamamlanmasının ardından, kilise, 8 Kasım Pazar günü düzenlenen ayinle ibadete açıldı. 

Açılışa, aralarında HDP Mardin milletvekili Erol Dora, Belediye Başkan Vekili Februniye Akyol Akay, Kırklar Kilisesi Başpapazı Gabriel Akyol’un da bulunduğu çok sayıda kişi katıldı.

Kilisenin pastörü Ender Peker, “Kilisemiz ile Latifiye Camii arasında sadece çok dar bir sokak var. Bu örnek, Mardin’in asırlardır kardeşliğin ve sevginin beraberce yaşandığı bir şehir olduğunu gösteriyor. Dünyanın hiçbir ülkesinde cami ile kilisede yan yana ibadet edildiği böyle bir mozaik görülemez. Ama Mardin’de bu vardır” dedi.

Ortadoğu’daki en eski Protestan kilisesi
Kilise, Protestanların Mardin’i terk etmesi üzerine atıl durumda kalmış, 1960 yılında beri ibadet yapılamamıştı. Kilisenin hizmete açılmasıyla Ortadoğu’nun ibadete açık en eski Protestan kilisesinin Mardin’de tekrar hizmet vermeye başladığını belirten Peker, şunları söyledi: “Kilise, Kudüs’teki Protestan kilisesinden daha eskidir. L şeklinde olan yapının bir bölümü kütüphane olarak kullanılmış. Biz de projeyi aynı şekilde yaptık; o bölüm yine kütüphane olarak kullanılacak. Elimizde o dönemden kalma kitaplar var, onları tekrar kütüphaneye koyacağız. Tüm eşyalar onarıldı. Vaaz platformunu ve sandalyeleri de yerlerine yerleştirdik. Kilisede 150 yıllık, körüklü bir piyano da var.”

Mardin Protestan Kilisesi, Kırklar Kilisesi’nden sonra, Mardin’de her gün açık olan ikinci kilise oldu.
Agos, 16.11.2015

LATİN AMERİKA TARİHİNİN EN BÜYÜK PİRAMİTİ KEŞFEDİLDİ

Ewao‘nun 9 Temmuz tarihli haberine göre; araştırmacılar Meksika‘da, Maya şehri Teotihuacan‘daki Büyük Güneş Piramidi‘nden daha büyük bir piramit keşfettiler.

Chiapas’taki Ulusal Tarih ve Antropoloji Enstitüsü uzmanlarının yaptığı araştırmaya göre piramidin yüksekliğinin 75 metre, yaşının ise 1700 olduğu tahmin ediliyor. Böyle bir büyüklük piramitin ne amaçla kullanıldığı sorusunu akıllara getiriyor.



Arkeoloji Bölge müdürü Emilliano Gallaga, çalışmanın son iki yılda yapıldığını ve araştırmacıların bölgenin kuzeydoğusunda, sadece Guatemala’daki Tikal ve El Mirador ile karşılaştırılabilir olan Maseoamerica’nın en büyük yapılarından birinin yattığını doğruladığını açıkladı (Maseoamerica, Meksika’dan Nikaraguay’a kadar olan bölgeye verilen isim.)

Araştırmacılar keşif için “Piramidin neredeyse tamamının İspanya öncesi mimarlar tarafından yapılmış olduğunu görmek büyük bir sürpriz ve bu nedenle doğallığından daha yapay durumda. Bunun nedeni ise bütün yapının aslında doğal bir tepe olduğu inancıydı. Lakin son kanıtlar gösteriyor ki yapı tamamen bölgenin eski sakinleri tarafından inşa edilmiş” yorumunu yaptılar. Arkeologlar yapının beklenenden daha büyük olduğunu ve en tepeye doğru yükselirken yapının belirli yollarla bağlandığını belirttiler.

İspanya öncesine ait olan piramit, çeşitli özel fonksiyonlara sahip sosyal, politik, ekonomik ve dini yapılar için diğer arkeolojik bölgelerdeki yapılara nazaran benzersiz bir yapı durumunda bulunuyor.

Enstitü araştırmacıları şehir merkezinin 10 ila 12 hektarlık bir alanda mimari sürekliliğinin olduğunu belirledi. Bu hesap ilk önce düşünülenin iki katına ve araştırmacılar tarafından bilinen en önemli bölgelerden biri olan Acropolis’in güney cephesinin tamamına karşılık geliyor. Gallaga tüm bilgilerden sonra, piramidin Teotihuacan’daki 65 metrelik Güneş Piaramidi’nden daha büyük olduğundan emin olunabileceğini de sözlerine ekledi.
Gaia Dergi, 16.11.2015

Altın Boynuz olarak bilinen Haliç'te tarihi Haliç Tersanesi'nin bulunduğu alana, 3 otel, 2 yat limanı ve iskele yapımı için Çevre Etki Değerlendirme (ÇED) süreci başladı. Haliçport projesi için yapılan başvuruda, projenin etki alanında yaşayan yerel halkın görüşlerinin de dikkate alınacağı belirtildi.

Osmanlı'dan günümüze kadar ulaşmış ve deniz taşımacılığında önemli bir üretim noktası olmuş Haliç Tersanesi'nde inşa edilecek Haliçport projesi için ÇED süreci başladı. Ulaştırma Denizlik ve Haberleşme Bakanlığı Altyapı Yatırımları Genel Müdürlüğü'nün hazırladığı ÇED başvuru dosyasına göre; projede 3 adet 5 yıldızlı otel, 2 yat limanı ve iskeleler yer alacak. Alan büyüklüğü 250 bin metrekare olan projenin bedeli 850 milyon lira olarak belirlendi.

ÇED başvurusunda yer alan proje detaylarına göre, Haliç tersanesine  700 oda kapasiteli 5 yıldızlı 3 otel yapılacak. 100 odadan oluşacak otel 1 için hangar tipinde tescilli bir bina otele dönüştürülecek. 400 oda ve 200 odadan oluşacak 2'inci ve 3'inci otel ise temelden inşa edilecek.

Haliçport projesi kapsamında, Doğu ve Batı Marina olarak adlandırılan ve her biri 70 yat kapasiteli olan 2 yat limanı inşa edilecek. Günlük ortalama 40-50 bin ziyaretçinin faydalanacağı tahmin edilen projede Şehir Hatları Vapur İskelesi ile yolcu transfer iskeleleri de yer alacak.

Projenin yapılabilmesi için yasal gereklilik olarak ÇED raporunda halkın katılımına yer verilmesi gerekiyor. Yöre halkı ile görüşmeler yapılacağı ve onların düşüncelerine de yer verileceğinin belirtildiği ÇED başvurusunda “Projeden birinci derece etkilenecek yakın yerleşim yerlerinde yaşamını sürdüren yerel halktır. Bu ziyaretlerde mümkün olduğunca yöre halkının konuya ilişkin düşünce ve görüşleri alınacaktır" ifadeleri yer alıyor.

Rixos otellerinin sahibi Fettah Tamince, Haliç Tersanesi'ni 4 yıl inşaat, 45 yıl işletme süresi olmak üzere 49 yıllığına yap-işlet-devret modeli ile 2013 yılında kiralamıştı. Tamince'nin devlete arazi kira bedeli olarak 1 milyar 346 milyon dolar ödeyeceği duyurulmuştu.

FATİH SULTAN MEHMET TARAFINDAN İSTANBUL'UN FETHİNDEN 2 YIL SONRA KURULDU
Haliç, Camialtı ve Taşkızak tersanelerinden oluşan Tersane-i Amire ya da günümüz adıyla Haliç Tersaneleri'nin tarihi İstanbul'un fethine uzanıyor. Fatih Sultan Mehmet tarafından 1455 yılında kurulan Haliç Tersaneleri, 1497 yılında Sultan İkinci Bayezid tarafından genişletilmiş ve Kemal, Burak ve Piri Reis tarafından idare edilen donanmanın kullandığı gemilerin çoğu bu tersanelerde inşa edilmiştir. 34 hektarlık alanda konumlanan Haliç Tersaneleri, donanım ve malzeme ambarları, havuzları, kışlaları, yelken dikim, kürek yapım atölyeleri, dökümhane, cami ve çeşmeleri ile kendi döneminin en büyük tersanesi haline getirilmişti.
Radikal, Haber: Ezgi Çapa, 16.11.2015

PİRAMİTLERİN SIRRI NEDEN HALA ÇÖZÜLEMİYOR?

“Nihayet Vadi’de muhteşem bir şey keşfettik; açılmamış bir mezar bulduk ve sizin gelmenizi bekliyoruz” diye alelacele bir not yazmıştı Howard Carter. Bununla George Herbert’i de bu keşfe katmaya çalışıyordu. Yıl 1922 idi ve Carter Mısır firavunu Tutankamun’un bozulmadan kalmış gömütünü bulmuştu.

Tutankamun’un hazinesi dünya çapında büyük yankı yaratmıştı. Kendisi bu piramitte gömülü olmasa da diğer firavunların bu şekilde gömülmüş olduğu bilgisi, henüz keşfedilmemiş bölmelerin neler barındırdığı merakı uyandırmıştı. Fakat binlerce yıldır çölde ayakta duran piramitlerin içinde ne olduğu konusunda hala çok şey bilmiyoruz.

ABD başkan adaylarından Ben Carson birkaç gün önce piramitlerle ilgili yaptığı yorumda bu yapıların tahıl depolamak amacıyla inşa edildiği teorisini ortaya atmış, medyayı afallatmıştı. Peki, piramitlerin sırları ve haklarındaki alternatif teoriler neden bugün bile devam ediyor? Neden tümüyle açıklık getirilemedi bu konuya?

Her şeyden önce piramitler karmaşık tasarımları, hiyeroglifleri ve el yapımı eşyalarıyla arkeolojik olarak büyük önem taşıyor. Bu yapıların içindeki tünellere ve bölmelere zorla girilmesi uygunsuz ve sorumsuz bir davranış olarak değerlendirilir.

Londra’daki UCL Üniversitesi Petrie Mısır Arkeolojisi Müzesi’nden Alice Stevenson modern arkeolojik çalışmaların “anlamaya çalıştığımız mirasa zarar vermeyeceğinden emin olmamız gerektiğini" söylüyor. CyArk adlı kar amaçlı olmayan bir kuruluş, dünya kültür mirası olarak görülen 500 arkeolojik yapının dijital olarak koruma altına alınması çalışması başlattı. Berlin’deki Brandenburg Kapısı, Irak’ta antik Ur kentindeki piramit benzeri Ziggurat gibi yapılar lazer ışınlarıyla taranarak hiç dokunmadan ve zarar vermeden üç boyutlu görüntüleri alınıyor.

Stevenson, piramitlerin tahıl deposu olarak kullanılmak amacıyla inşa edildiği türünden karşı teorilerin işe yaramadığını belirtiyor.

“Arkeologlar daha önce Mısır’da tahıl siloları bulmuştu; bunlar piramitlere hiç benzemiyor” diyor. Mısırlı yetkililer de Carson’un teorisine sıcak bakmıyor.

Fakat piramitlerin içinde ne olduğuna dair fazla bilgi sahibi olmamamız sorunu devam ediyor. Örneğin Giza’daki Büyük Piramit. 3000 yıl önce iki milyondan fazla yontma kaya parçası ile inşa edilen Büyük Piramit 139 metreye ulaşan yüksekliğiyle dünyanın en büyük piramidi. Ancak bu piramidin sadece belli bölümlerine girilebiliyor.

Bir süre önce bilim insanları ve mimarlardan oluşan uluslararası bir ekip kızılötesi termografi (ısıl görüntüleme) yöntemiyle bu piramitteki ısı farklılıklarını tespit etmeye çalıştı.

Fakat bunun sonucunda daha fazla cevap bekleyen soru ortaya çıktı. Güneşin doğuşu ve batışında belli taşların daha sıcak olduğu görüldü. Bunun hava akışı olan tünellerin göstergesi olabileceği düşünülüyor. Ancak bunu doğrulamak kolay iş değil. Araştırmacılar kazı yapamıyor. Buna rağmen National Geographic’te yayımlanan haberde, Mısırlı yetkililerin bulunacak yeni bölmelere turistik gezi düzenleme konusunda hevesli olduğu belirtiliyor.

Bunun organizasyonunun sorumlu bir şekilde yapılması gerekiyor. Stevenson Mısırlı yetkililerin bu fikre sıcak bakmasını anlayışla karşılıyor. “Mısır turizmi açısından önemli ve antik dünyanın harikalarını sergileme konusunda her türlü fırsatı değerlendirmek istemelerini normal karşılıyorum” diyor.

Yeni teknoloji
Tarama, görüntüleme ve sensör teknolojilerinin gelecekte piramitleri incelerken kullanılacak temel teknikler olması bekleniyor. Uzaydaki uydulardan gelen kızılötesi görüntüler de toprağa gömülü haldeki piramitlerin tespit edilmesinde rol oynadı. Bu tür teknolojiler bu esrarengiz yapıları anlamamızda yardımcı olabilir.

HARPUT KALESİ UNESCO İÇİN HAZIRLANIYOR

Elazığ’da, Urartular döneminden kalma 2.700 yıllık Harput Kalesi UNESCO Dünya Miras Listesi’ne girmek için hazırlanıyor.

Fırat Üniversitesi Güzel Sanatlar Bölümü'nce yürütülen ve yaklaşık 10 yıl sürmesi öngörülen kazı ve restorasyon çalışmalarının ardından, Harput Kalesi’nin UNESCO Dünya Miras Listesi’ne alınması için başvuru yapılacak.

Kazı Başkanı Doç.Dr. İsmail Aytaç, birçok medeniyete ev sahipliği eden kalenin kesintisiz 2.700 yıllık tarihe ışık tuttuğunu söyledi.

Kültür varlıklarını ortaya çıkarmak, bunları bilim dünyasıyla paylaşmak ve turizme kazandırmak olmak üzere üç amaçlarının olduğunu belirten Aytaç, iç kale kazılarında 18 ve 19. yüzyıl Osmanlı döneminden kalan çanak çömlek, bakır sikke, cam ve metal yüzük, mühür, ok ucu, kandil ile Doğu Roma dönemine ait olduğu tahmin bakır tas gibi günlük yaşama ilişkin çeşitli eşyalar bulduklarını ifade etti.

Kazılarda Urartu döneminden kalma yeni bir sarnıç ve Elazığ’ın kültürünü yansıtan kürsübaşı geleneğinin izlerini taşıyan mekan tespit ettiklerini bildiren Aytaç "Kazı ve restorasyon çalışmalarını tamamladıktan sonra Harput Kalesi’ni UNESCO Dünya Miras Listesi’ne kazandırmayı hedefliyoruz.” dedi.
Birgün, 16.11.2015

DİYARBAKIR'IN KÜLTÜREL ENVANTERİ ÇIKARILDI

Tarihi Surları ve Hevsel Bahçeleri ile UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'nde yer alan Diyarbakır'ın kültürel varlıklarını belirlemek amacıyla Müze Müdürlüğü'nce 2009'da başlatılan çalışma tamamlandı.

Geçmişte çok sayıda medeniyete ev sahipliği yapan ve "tarihin taşlarla yazıldığı kent" olarak bilinen Diyarbakır'ın kültürel varlıkları belirlendi.

Tarihi Surları, camileri, kiliseleri, hanları, evleri, kalesi, köprüsü ve çarşılarıyla ön planda olan Diyarbakır'ın sahip olduğu zengin kültürel varlıklarını tespit etmek, belgelemek ve geleceğe aktarmak amacıyla Müze Müdürlüğü'nce 2009 yılında başlatılan çalışma tamamlandı.

Tarihi Surları ve Hevsel Bahçeleri ile UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'nde yer alan Diyarbakır'da yapılan alan çalışmasında, çoğunluğu Sur İlçesi'nde farklı medeniyetlere ve dönemlere ait cami, kilise, kale, han, ev, çarşı ve köprü olmak üzere 683 kültür varlığı tespit edildi.

Kent merkezinde tespit tescil ve güncelleme çalışmaları kapsamında elde edilen veriler, titiz bir çalışma ile 2 ciltlik kitap haline getirildi.

683 kültür varlığı belgelendi
Diyarbakır Müze Müdürlüğü tarafından yürütülen tespit ve tescil çalışmalarında, 1 kale (5 bin 700 metre), 8 içkale (müze-valilik konağı), 61 dini mimari (cami-kilise), 58 su mimarisi (hamam, köprü, çeşme, değirmen), 13 eğitim yapısı (medrese ve okul), 9 ticari yapı (han ve çarşı), 57 sosyal ve resmi yapı (vakıf, dernek ve resmi daireler tarafından kullanılan yapılar), 443 sivil mimari (ev) ve 33 arkeolojik sit olmak üzere 683 kültür varlığı belgelendi.

"Ortak çalışmayla Diyarbakır'ın tarihi varlıklarını ortaya koyduk"
Diyarbakır Arkeoloji Müzesi Müdürü Maşuk Türe, AA muhabirine yaptığı açıklamada, yoğun bir çalışma sonucu, kent için önem taşıyan kültür envanterini ortaya çıkardıklarını belirtti.

Diyarbakır'ın önemli tarihi varlıkları olduğunu vurgulayan Türe, "Diyarbakır, 33 medeniyete ev sahipliği yapan bir şehir. Burada 683 kültür varlığı tespit ettik. Çalışmalara Valilik, Kültür ve Turizm Müdürlüğü de büyük katkı sundu. Ortak yapılan çalışmayla Diyarbakır'ın tarihi varlıklarını ortaya koyduk. Büyük bir keyifle yaptığımız çalışma, güzel bir ürünün ortaya çıkmasını sağladı" dedi.
Sabah, 16.11.2015

ESMA-ÜL HÜSNA İŞLEMELİ MEZAR TAŞI BULUNDU

Bitlis’in Ahlat İlçesi'ndeki Selçuklu Meydan Mezarlığı'nda yürütülen arkeolojik çalışmalarda “Esma-ül Hüsna” işlemeli mezar taşı tespit edildi.

Bitlis’in Ahlat İlçesi'nde, “Anadolu’nun Orhun Abideleri” olarak nitelendirilen, boyları 4,5 metreye varan, üzerindeki yazı ve motiflerle her biri büyük önem taşıyan mezar taşlarını bünyesinde barındıran Selçuklu Meydan Mezarlığındaki arkeolojik çalışmalarda, üzerinde “Esma-ül Hüsna” bulunan mezar taşı ortaya çıktı.

İlçede 8 bin mezar taşının bulunduğu Selçuklu Meydan Mezarlığı'nda Yüzüncü Yıl Üniversitesi (YYÜ) Sanat Tarihi Bölümünce yürütülen arkeolojik çalışmalarda tarihe ışık tutacak önemli bulgular elde edildi.

Eski Kazı Şehri Kazıları Başkanı ve YYÜ Sanat Tarihi Bölümü Başkanı Prof.Dr. Recai Karahan, bugüne kadar 383 taşın yosun ve likenlerden (mantarla su yosununun ortak yaşamasıyla ortaya çıkan bitkilerin genel adı) temizlendiğini söyledi.
Yeni Şafak, 16.11.2015

Bursa'da otomobillerin gelişi güzel park edilmeleri nedeniyle itfaiye araçlarının giremediği sokakta restorasyonu yapılmış yaklaşık 100 yıllık üç katlı tarihi binada çıkan yangına itfaiye ekipleri güçlükle müdahale edebildi. Hortumları birbirine bağlayan itfaiyecilerin çabalarına rağmen buna tamamen yanarak kullanılamaz hale geldi.

Olay Merkez Yıldırım İlçesi İpekçilik Mahallesi Karamani Sokak’ta meydana geldi. Restorasyonu yeni biten yaklaşık 100 yıllık tarihi üç katlı ahşap binanın bugün su ve ısı yalıtımı için izolasyon işlemleri yapıldığı sırada birinci katında yangın çıktı. İhbar üzerine itfaiye ekipleri olay yerine hareket etti. Ancak, mahallede oturan vatandaşların otomobillerini sokaklara çift sıra park etmeleri nedeniyle itfaiye araçları yangın yerine giremedi. Alevlerin kısa sürede binayı sarması üzerine ekipler itfaiye araçlarını ana caddeye park ederek hortumları birbirine ekleyip yangına müdahale ettiler.

Yapılan tüm müdahalelere rağmen üç katlı ahşap tarihi bina kullanılamaz hale gelirken alevler bitişikteki binalara sıçramadan kontrol altına alındı. Polis ekipleri çevrede bulunan vatandaşları oturdukları binalardan tahliye ederken UEDAŞ ekiplerinin yangın sırasında elektrikleri kesmemesi nedeniyle bir itfaiyeci elektrik akımına kapıldı. Yangın hortumunu elinden bırakan itfaiye eri olaydan yara almadan kurtuldu.

Kadir Altınöz’e ait olduğu belirlenen üç katlı tarihi binada kiracı olan Fatma Söğüt ve 10 yaşındaki oğlu Barış Söğüt’ün yangının başlamasıyla birlikte evden çıktıkları tespit edildi. Maddi durumları iyi olmayan ve vatandaşların verdikleri eşyalarla evini düzen Fatma Söğüt, itfaiye ekiplerinin alevleri söndürme çalışmalarını izlerken "Ben şimdi bu eşyaları nereden bulacağım, çocuğumla nerede kalacağım" diye ağlarken komşuları tarafından teselli edildi. Yangın ile ilgili soruşturmaya başlandı.
Hürriyet, 15.11.2015

'SİYAH KARE' İÇİNDE İKİ YENİ RESİM

Rusya’da sanat tarihçiler, 1879 - 1935 yılları arasında yaşamış avangard sanatçı Kazimir Malevich’in tüm dünyada en çok tanınmış eserlerinden ‘Siyah Kare’nin içinde iki eser daha buldu.

Moskova’daki Tretyakov Galeri’nin yaptığı incelemede x-ray ışınlarıyla incelenen esere daha önce iki farklı resim çizildiği ve üstünün boyandığı tespit edildi. Uzmanlar iki resmin de kübist özellikler taşıdığını belirtti. 
Milliyet, 15.11.2015 


******


O TABLONUN SIRRI ORTAYA ÇIKTI

Bu haber şaşırtıcı birkaç unsuru bir arada barındırıyor. Aynı anda hem sanata, hem de sanatçıya olan bakışımızı sorgulamamıza neden olan düşündürücü bir içeriğe sahip. Her ne kadar asıl konu olmasa da, dünyanın büyük sanat başyapıtlarından birisinin siyaha boyanmış bir tablo olduğu bilgisi insanın zihninde sanatın ne olduğuna dair çok sayıda soru işareti yaratıyor.

Polonya asıllı Rus, Kazimir Malevich (1879-1935) geometrik soyut sanatın öncülerinden sayılır. Haberimize konu olan ve 1913'de yaptığı düşünülen en ünlü eserlerinden biri kabul edilen 'Siyah Kare' adlı eseri, bütünüyle siyaha boyanmış bir tuvalden ibarettir.

Günümüzde çalışmayı inceleyen bir ekip, düz siyah rengin altında ressamın el yazısı olduğu düşünülen kısa bir not keşfetti. Irkçı bir içeriğe sahip olan notta ''Karanlık bir mağarada savaşan zenciler" ifadesi bulunuyor. Not sanatçının hayranları arasında büyük bir hayal kırıklığı yarattı.

Benzer bir çalışmayı 1897 yılında Fransız yazar ve mizahçı Alphonse Allais hayata geçirmiş, düz siyah boyalı bir tuvalin adını 'Combat de Nègres dans une cave pendant la nuit' koymuştu. Yani, 'Gece vakti bir bodrum katında dövüşen zenciler' olarak çevrilebilir. O yıllarda Avrupa'da gece ve Afrika kökenlilerin ten rengi arasında bir bağ oluşturarak ırkçı espriler türetme alışkanlığı oldukça yaygındı.

'ZENCİ' IRKÇI BİR İFADE OLARAK GÖRÜLÜYOR
Unutulmaması gereken bir diğer husus, toplumumuzda yaygın şekilde kullanılan ve Arapça'dan dilimize geçmiş, siyahi manasına gelen 'zenci' sözcüğünün ve aynı sözcüğün farklı dillerdeki karşılıklarının günümüzde ırkçı bir ifade olarak kabul görüyor oluşu. Türkiye'de insanların bu konuda yeterli bilgi ve hassasiyetlerinin oluşmadıkları malum. Bizler halen insanları ten renklerine göre sınıflandırıp adlandırmakta bir sakınca görmeyen insanlara ev sahipliği yapan bir topluluğuz. Amerikan yerlilerine 'kızılderili', ya da Afrika kökenlilere 'zenci' demekte sakınca görmesek de, batı medeniyetlerinde herhangi bir toplumda bu tip ifadeler sert tepkilerle karşılaşmanıza ve hatta doğru bir ortamda dişlerinizi yerden toplamanıza sebep olabilir. Unutulmamalı ki, günümüz dünyasında bu tip tanımlama ve adlandırmalar bütünüyle ırkçılık sayılıyor.

Bu sebeple 'negro' gibi tanımlar batı toplumlarında ırkçılıkla bağdaştırılır ve ortamı gerer. Bilhassa Amerika'da 'Afro-Amerikan' tanımı yaygın şekilde kabul görmüştür. Türk toplumunun da en kısa vakitte insanları deri renkleri ile tanımlamaktan vazgeçeceklerini dileriz.

Yazarın notu: Şu da unutulmamalı, doğada siyah ve beyaz renk olmaz. Bunlar insan üretimi renklerdir, doğada bulunmazlar. Siyah ya da siyahi olarak adlandırılan insanların ten renkleri kesinlikle siyah olmadığı gibi, 'beyaz ırk' olarak tanımlanan insanların asıl ten renkleri inkar edilemeyecek şekilde pembedir. Alakasız olacak ama, 'kara kedi' olarak adlandırılan ve rengi siyah zannedilen kedinin de rengi siyah değildir. Güneş ışığı altında yakından bakacak olursanız, 'boz' olarak nitelendirilen çok koyu tonda bir kızıl renk olduğunu görebilirsiniz.
Oda Tv, Haber: Şivan Okçuoğlu, 18.11.2015

Sonbahar sanat sezonunun en heyecanlı etkinliklerinden New York’taki müzayedeler haftasının sonuna gelindi.

13 Kasım’da Christie’s Müzayede Evi tarafından iki parça halinde düzenlenen son müzayedede en yüksek fiyata alıcı bulan eser Fernand Leger’in 1 milyon 235 bin dolara satılan ‘Nature morte au vase blanc’ adlı yapıt oldu. Christie’s Empresyonist, Modern, 2. Dünya Savaşı Sonrası ve Çağdaş Sanat müzayedelerinden geçtiğimiz hafta toplamda 1.1 milyar dolarlık satış yaptı. En önemli müzayede evlerinden Sotheby’s ise New York’taki müzayede haftasını 12 Kasım’da gerçekleştirdiği çağdaş sanat müzayedesiyle kapattı. 
Milliyet, 15.11.2015

Restoratör seçimi önemli
Yıldız Sarayı muhtelif kurumlara ve vakıflara tahsis edilmiştir. Restorasyonlar bu yüzden uzun işlemlerden geçmektedir. Önemli bir alanın Cumhurbaşkanlığı’na verilmesinde binaların bakımı yönünden hiçbir mahzur yoktur. Üstelik bu kullanımın Dolmabahçe’nin aksine, şehrin merkezindeki trafiği aksatmayacağı da açıktır.

Çok önemli bir sorun ortada kalıyor: Bu tip kullanımlar için yapılan restorasyonun ve restoratörün seçimi çok önemlidir. Çengelköy’deki Vahdeddin Köşkü maalesef iyi bir restorasyon örneği değildir. Üstelik restoratörün el değiştirmesi de kusurun ortada kalmasına neden oluyor.

Yıldız Sarayı tarihtir; kullanımı ve eski kütüphanesinin yeniden ihdası için gereğinde uluslararası tanınmışlığı olan restoratörlere başvurmak dahi gerekir. Saraylar kullanılmazsa çabuk yıpranır ama bakımı ve restorasyonu ihtisas işidir, lafla olmuyor.
Milliyet, Yazı: İlber Ortaylı, 15.11.2015

Foça'daki kanalizasyon çalışmasının antik kent kalıntılarına zarar vereceğini bildiren uzmanlar, İZSU'ya "tarihi yok edecek bu projeyi biran önce durdurun" çağrısında bulundu

İZSU Genel Müdürlüğü'nün Eski Foça'da yapımını sürdürdüğü kanalizasyon çalışmasının, dünyanın en büyük antik kentlerinden birisi olarak kabul edilen Phokai'deki tarihi bulguları yok olma tehlikesiyle karşı karşıya bıraktığı bildirildi. Foça kazılarının başkanlığını yürüten Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü öğretim üyesi Prof.Dr. Ömer Özyiğit, yürütülen restorasyon çalışması ile Foça Kalesi'nin UNESCO'nun dünya mirası geçici listesine girdiğini hatırlattı. Özyiğit, "UNESCO'nun ana listesine girmek varken Foça'nın içindeki antik kente zarar verebilecek projelerin uygulanması son derece yanlış. Kanalizasyon sorunu çözülsün ama tarihi dokuyu koruyan, dünyada benzer örnekleri bulunan, doğru projelerle çözülsün. Foça'daki gibi yanlış projelerle antik kenti korumak mümkün değil"diye konuştu.

YA KORUYACAĞIZ YA DA...
Şehir Plancıları Odası'nınkanalizasyon projesini yargıya taşıdığını hatırlatan Prof Doktor Özyiğit, "Mahkeme çok uzun bir sürenin ardından bilirkişi atadı. Bilirkişiler de yine uzun diyebileceğimiz bir sürenin ardından raporlarını hazırlayıp mahkemeye yeni teslim etti. Raporda bu çalışmalar antik kenti korumaz diyor, projenin hukuka aykırılığını kabul ediyor ama bir taraftan da kanalizasyon projesi devam etsin, kazı başkanlığı ile müze müdürlüğü buna çözüm bulsun diyor. Rapor 32 sayfa ama çok çelişkili ve ifadeler kullanılarak hazırlanmış. Bir şey ya hukuka aykırıdır ya da değildir. Antik kenti ya koruyacağız ya da korumayacağız. Olay bu kadar net"diye konuştu. Şehir Plancıları Odası İzmir Şubesi'nin kurucu başkanı ve Doğal ve Kültürel Yaşam Girişimi Sözcüsü Ahmet Tuncay Karaçorlu da Foça'daki kanalizasyon projesi ile "tarihin katledildiğini, anayasa suçu işlendiğini" öne sürdü. Karaçorlu, İZSU Genel Müdürlüğü'ne, "Çalışmaları hemen durdurun" çağrısında bulundu. İzmir Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü ile Foça Kazı Başkanlığı'nın olumsuz görüşlerine rağmen İzmir 2 No'lu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu'nun İZSU Genel Müdürlüğü'nün kanalizasyon projesine onay vererek görevini kötüye kullandığını iddia eden Karaçorlu, "Dünya, Foça'nın tarihiyle ilgilenirken, Foça ve İzmir Büyükşehir Belediyesi, İZSU marifetiyle bölgenin antik tarihi dokusunun yok olmasına yol açacak bir projeyle ilgileniyor"diye konuştu. Karaçorlu, kanalizasyon projesinin ısrarla geçirilmek istendiği yerlerin Foça Antik Kentinin eşsiz eserleriyle dolu olduğunu belirterek, "Bir altyapı projesi özelliği taşımayan bu uygulamanın Antik Foça Kenti'ni ortadan kaldırmaktan başka hiçbir sonucu olmayacak. Bu düzenleme, Foça'nın kanalizasyon sorununu da çözmez"dedi.

PİŞKİNCE GİZLEDİLER
Bir süre önce İZSU'nun çalışmaları sırasında binlerce yıllık eserlerin bulunduğu bir alanın ortaya çıkarıldığını anlatan Tuncay Karaçorlu, "Bu bile kanalizasyon projesinin Foça'nın tarihi değerlerini koruyarak gerçekleşmesinin mümkün olamayacağını göstermiştir. İZSU bu yasadışı işlemini pişkince gizleyerek, tarihi bir eser ortaya çıkardığını söylemiş oysa kanalizasyon projesinin güzergahında olmayan kanalizasyon kazısıyla, bu eserlerin de tahribine yol açarken suçüstü yakalanmıştır. Tarih suçunu işleyen, anayasaya aykırı ve var olan altyapı projesini bile yok sayan işlemlerden dolayı sorumlular hakkında soruşturma açılmalıdır"diye konuştu.

Sabah, 14.11.2015

Erzincan’ın Kemah İlçesi’nde Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın katkıları ile sürdürülen kazı çalışmalarında 1000 yıllık Türk mahallesi, gün yüzüne çıkarıldı. Kazı çalışmalarında Bey Camii ve hamamın bulunmasından sonra sivil mimariye yöneldiklerine işaret eden Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölüm Başkanı Prof.Dr. Hüseyin Yurttaş, Evliya Çelebi’nin seyahatnamesinden yola çıkarak kazı yaptıklarını belirtti. Prof.Dr. Yurttaş, "Kemah’taki kazıda Türk dönemine ait yaklaşık 1000 yılık bir Türk Mahallesini ortaya çıkardık" dedi.

Paris Hotel Biron’da bulunan Rodin Müzesi üç yıllık hummalı bir restorasyon çalışmasının ardından kapılarını ziyaretçilerine açtı.

Yaklaşık 16 milyon Euro harcanan müze, heykeltıraşın ünlü eserlerini barındırıyor. Yenilenen müzede Rodin heykelleri için iki farklı bölüm tasarlandı.

Heykeltıraşın modern bronz çalışmaları ve kilden heykelleri iki ayrı bölümde sergileniyor. Rodin Müzesi, Fransa’nın en çok ziyaret edilen sanat alanlarından biri. Rodin Müzesi, heykeltıraşın “Cehennemin Kapıları”, “Öpüş”, “Balzac” gibi başyapıtlarına ev sahipliği yapıyor.
Habertürk, 13.11.2015

Trabzon Vakıflar Bölge Müdürü Mazhar Yıldırımhan, Trabzon'un fethinden sonra kiliseden camiye dönüştürülen fakat daha sonra müze olarak hizmet veren Ayasofya'nın bir süre önce mahkeme kararıyla Kültür ve Turizm Bakanlığından Vakıflar Genel Müdürlüğüne devredildiğini hatırlattı.

Mahkemenin kararı sonrası Ayasofya'nın 2 yıl önce bazı değişiklikler yapılarak cami olarak hizmet vermeye başladığını anlatan Yıldırımhan, "Ayasofya, Fatih Sultan Mehmet'in vakfında kayıtlı bir eser. Ayasofya, uzun yıllar aslına uygun kullanılmamıştı ama mahkeme kararı neticesinde Ayasofya yeniden cami fonksiyonunu görmeye başladı" diye konuştu.

Yıldırımhan, Ayasofya'nın camiye dönüştürülmesinin ardından ibadet fonksiyonunu tam anlamıyla yerine getiremediğine dikkati çekerek, şunları kaydetti: "Biz Ayasofya'nın cami fonksiyonunu sadece bir tefrişatla yerine getirebildik. Şimdi bir restorasyonla inşallah cami fonksiyonunu tam anlamıyla icra edebileceği bir şekle dönüştüreceğiz. Bununla ilgili önce proje ihalesine çıktık. Ayasofya'nın restitüsyon ve rölöve projeleri büyük ölçüde bitirildi. Şimdi restorasyon projeleri tamamlanmak üzere. Restorasyon projeleri tamamlanıp Anıtlar Kurulundan geçtikten sonra 2016 yılı içinde de inşallah Ayasofya'nın restorasyonuna başlamak istiyoruz."

Büyük Fatih Camisi ve Ayasofya gibi eserlerin özellikli olduğunu vurgulayan Yıldırımhan, "Bunlarla ilgili restorasyon çalışmalarında her detaya dikkat edilmesi gerekiyor. Biz de bu titizlik içinde çalışmalarımızı sürdürüyoruz" değerlendirmesinde bulundu.

Yıldırımhan, şu ana kadar Ayasofya'nın tarihi yapısını bozacak işlem gerçekleştirmediklerini, sadece mihrap ve minber konulup halı serilerek ve freskler perdeyle örtülüp tefrişat yapılarak cami alanı oluşturulduğu bilgisini paylaştı.

Trabzon'un fethinden sonra uzun yıllar cami olarak hizmet veren ve tapuda da cami gözüken Ayasofya, geçmişte müzeye dönüştürülerek Kültür ve Turizm Bakanlı'ğına devredilmişti. Mahkeme kararıyla bir süre önce Trabzon Vakıflar Bölge Müdürlüğüne devredilen Ayasofya, Temmuz 2013'te yeniden camiye dönüştürülüp ibadete açılmıştı.

AYASOFYA'NIN TARİHİ
Trabzon Ayasofya Kilisesi, Trabzon İmparatorluğu krallarından 1. Manuel Komnenos zamanında (1238-1263) inşa edildi. Fatih Sultan Mehmet'in 1461'de Trabzon'u fethinin ardından camiye çevrilen ve vakıf eseri olan Ayasofya, Birinci Dünya Savaşı yıllarında sırasıyla depo, hastane ve cami olarak kullanıldı.

Vakıflar Genel Müdürlüğü ve Edinburg Üniversitesi iş birliğiyle 1958 ile 1962 yılları arasında restore edilen tarihi yapı, 1964'ten sonra müze olarak ziyarete açıldı. Evliya Çelebi'nin önem verdiği yapılar arasında bulunan, 1868'de harabe olan Ayasofya, aynı tarihlerde Bursalı Rıza Efendi'nin teşvikiyle onarıldı.

Geç Bizans döneminin güzel örneği olan yapı, yüksek bir merkezi kubbeye sahip bulunuyor. Yapıda, Hristiyan sanatının yanı sıra Selçuklu Dönemi İslam sanatının etkileri görülüyor. Binanın güney cephesinde Adem ile Havva'nın yaratılışı kabartma olarak anlatılıyor. Güney cephedeki kemerin kilit taşı üzerinde Trabzon'da 257 yıl hüküm süren Komnenoslar'ın sembolü tek başlı kartal motifi bulunuyor. 

Hazreti İsa'nın doğumu, vaftizi, çarmıha gerilişi ve kıyamet gününün betimlendiği yapının ana kubbesinin alt kısmında çok renkli mermerden yapılmış yer mozaiği bulunuyor.

Fresklerde İncil'den alınmış konular işlenen yapının kubbesindeki ana tasvirin ise Hazreti İsa'nın tanrısal yönünü aksettiren Pantacrator İsa olduğu belirtiliyor. Bunun altında bir kitabe kuşağı, daha altta ise melekler frizi bulunuyor. Yapının pencere aralarında da 12 havari tasvir ediliyor.
Ntv, 13.11.2015

Osmaniye’nin Kadirli İlçesi'nde bir inşaat firmasının arazisinde yapılan çalışmada, 4 ay önce ortaya çıkan arkeolojik eserlerin bulunduğu alanda kazı çalışmaları genişleyerek devam ediyor.

Bir inşaat firmasının Bağ Mahallesi’ndeki inşaat arazisinde çıkan arkeolojik kalıntılar nedeniyle Osmaniye Müze Müdürlüğüne başvuruda bulunmuş ve alanda kazı çalışmalarına başlanmıştı.

Çalışmalar sonucu, arkeolojik kalıntıların geç antik çağa ait olduğu tahmin edilerek kazı çalışmalarının genişletilmesine karar verilmişti. 2 dönüm alan üzerinde devam eden 4 ay süren arkeolojik kazısonucu küçük bir yerleşim yeri ortaya çıkarıldı. Kazı çalışmalarının bir ay daha devam edeceği, hazırlanacak raporun Adana Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kuruluna sunulacağı öğrenildi.



Çalışma sırasında açığa çıkan çok sayıda arkeolojik kalıntı Ala Cami bahçesinde muhafaza ediliyor.


haberahval.com, 13.11.2015

Sputnik'in haberine göre, Suriye'de yaşanan savaş 300 tarihi eserin zarar görmesine sebep oldu. 6 aydır IŞİD'in elinde bulunan Palmira'nın da "hiçbir şey yapılmazsa" yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olduğu belirtilirken, Suriye'de toplamda 10 bin arkeoloji alanı olduğu söyleniyor.

Suriye'deki yasadışı kazıların da tarihi eserlere zarar verdiği belirtilirken, İslamcı örgütlerin de ideolojik sebeplerle tarihi eserleri yıktıkları bildiriliyor.

IŞİD'in geçtiğimiz hafta Halep'teki tarihi bir kaleye zarar verdiği de belirtiliyor.
Sol Haber, 13.11.2015

YENİKAPI MÜZESİ KAĞIT ÜZERİNDE KALDI

İstanbul’un tarihini değiştiren binlerce eserin çıkarıldığı Yenikapı arkeolojik kazılarında sona gelindi. Tüm buluntuların kayıtları yapılarak bilim dünyasının hizmetine hazırlandı. Buluntular İstanbul Arkeoloji Müzesi’nin depolarına üst üste yığıldı. 37 batık ve 35 binden fazla eser için İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin sözünü verdiği Yenikapı Müzesi için hala bir adım ilerlenmiş değil.

35 BİNDEN FAZLA BULUNTU
Marmaray ve metro inşaatları için 2004 yılında Yenikapı’da başlayan kazılar İstanbul tarihini 8500 yıl geriye götürecek kadar önemli sonuçları beraberinde getirdi. Eski İstanbullulara ait ayak izleri, bir köy yerleşimi ve neolitik dönem mezarları, Theodosius liman alanı ve beraberinde 37 batık Yenikapı alanından çıkarıldı. Arkeolojik buluntular dünyada büyük yankı uyandırdı. 35 binden fazla eser bilim dünyasının hizmetine sunulmak üzere kayıt altına alındı.

Arkeolojik kazılar ile birlikte alandaki bilimsel tamamlama ve kayıt altına alma işlemi de son buldu. Arkeologlar alandan tamamen çekildi. Eserlerin tamamı İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne taşındı. Ancak müzenin mevcut eserlerini bile sağlıklı şekilde depolarda saklamak da zorluk çekerken üzerine yeni çıkan eserler gelince artık depolar kapı ağızlarına kadar taşma noktasına geldi. Müze Yenikapı’dan gelen eserlerin önemli bir kısmını Darphane binalarında ayrılan bölümlere taşıdı.

BATIKLAR İLAÇLI HAVUZLARDA BEKLİYOR
Yenikapı kazı alanında sadece İstanbul Üniversitesi kontrolünde 37 batığın konservasyon çalışmaları sürüyor. 2 geminin konservasyonu tamamlandı. 35 batık kimyasal ilaçlı havuzlarda bekletiliyor. Bilimsel konservasyonları tamamlandıktan sonra müze açılmaz ise batıkların da akıbeti meçhul olacak.

MÜZE İNŞAATI ASKIYA MI ALINDI?
Şimdi soru şu! En başından beri koruma kurulunun onayladığı Marmaray – Metro istasyon projesinde en başından beri yeri belli olan müzeye ne oldu? Verilen söz unutuldu mu? İBB’den konuyla ilgili açıklayıcı bir bilgi alamadım. Konuyu Alt Yapılar Daire Başkanlığı takip ediyormuş. Ancak bu birimden bilgi verecek kimse çıkmadı. Eski başkan Hüseyin Tok görev değişikliği ile Kültür İşleri Daire Başkanı olmuş. Tok’un gidişiyle de müzeyle ilgilenen kalmamış. Yapılması düşünülen müzenin kabul edilen avan proje mimarı Alper Aytaç’a ulaştım. Telefonunu nereden bulduğumu merak ederek başladığı konuşmasında sürecin devam ettiğini söylemek dışında bir kelam etmedi. İstanbul Arkeoloji Müzesi yetkilileri de müze inşaatının İBB’nin ukdesinde olduğunu, kendilerine bir bilgi verilmediğini belirttiler.

Eserler müze deposunda üst üste yığıldı. Batıkların konservasyonları devam ediyor. Bilimsel çalışmalar tamamlandı. Tüm bunların İstanbullularla kavuşacağı müze ise sadece kağıt üzerinde kaldı.
Radikal, Haber. Ömer Erbil, 13.11.2015

Akbank Yönetim Kurulu Başkanı Suzan Sabancı Dinçer'e göre, Akbank'ın dokuz yıldır ana sponsorluğunu üstlendiği Contemporary İstanbul ev sahipliğini yaptığımız G20'lerin "sanat ruhunu" yansıtıyor.

10 yılını kutlanan Contemporary İstanbul’un açılışında sohbet ettiğimiz Suzan Sabancı Dinçer, Akbank’ın aynı anda üç önemli sanat etkinliğinin sponsorluğunu (Sabancı Müzesi Zero, Akbank Sanat- Louise Bourgeois ve Cİ) üstlendiğini hatırlatıyor.

Contemporary İstanbul’un açılışında rastladığı yabancı koleksiyonerlerin fuarı, Dubai, Basel gibi çağdaş sanat fuarlarından daha etkileyici bulmaları Suzan Sabancı Dinçer’i hayli sevindirmiş.

“Buradaki yenilikçi damar, dinamizmin sanatseverleri etkiliyor” diyor.

“ Fuarda İstanbul’un “sanatta bende varım” iddiası hemen göze çarpıyor. Bu fuar İstanbul’a yakışıyor” diye ekliyor.

Türkiye’nin G20 liderlerini ağırlamaya hazırlandığı bir dönemde Contemporary İstanbul’un bu ülkelerin sanatçılarını, koleksiyonerlerini, galerileri bir araya getirdiğini belirterek “İC bir anlamda G20’lerin sanat ruhunu yansıtıyor” diye konuşuyor.

Çağdaş Sanat Piyasası 2014-2015 Raporu’nun verilerine göre sanat pazarında dünyada ilk sırayı 650 milyon dolar gelirle Amerika alıyor. Bu alanda Çin 542,8 milyon dolarla ikinci, İngiltere 410 milyon dolarla üçüncü sırada yer alıyor. Türkiye çağdaş sanat müzayedelerinde en fazla gelirin elde edildiği 15 ülke arasında bulunuyor.

TÜRKİYE JAPONYA’NIN ÖNÜNDE
“Türkiye’nin dünya ekonomisindeki ağırlığı arttıkça küresel sanat haritasında da ağırlığı artacaktır” diyen Suzan Sabancı Dinçer’in sözlerini geçtiğimiz günlerde yayınlanan “Çağdaş Sanat Piyasası 2014-2015 Raporu”nun verileri de doğruluyor.

Londra’daki Frieze Sanat Fuarı sırasında küresel sanat piyasasının nabzını en iyi tutan Artprice.com tarafından yayınlanan rapora göre, Türkiye çağdaş sanat müzayedelerinde en fazla gelirin elde edildiği 15 ülke arasında.

Raporun bir harita üzerinde işaretlediği 15 ülke arasında ABD 650 milyon dolar gelirle birinci sırada, Çin 542,8 milyon dolarla ikinci, İngiltere 410 milyon dolarla üçüncü sırada yer alıyor.

Türkiye ise söz konusu haritada 6,5 milyon dolar ile Belçika, Avusturya, Güney Afrika, Birleşik Arap Emirlikleri, Singapur ve hatta Japonya’nın bile önünde görünüyor.

Türkiye’nin kişi başı milli geliri 45 bin dolar olan Japonya ya da kişi başı milli geliri 48 bin dolar olan Belçika’nın önüne geçmiş olması ilginç bir durum.

500 SANATÇIDAN ÜÇÜ TÜRK
Aynı şekilde kişi başı milli geliri 50 bin doların üzerinde olan ABD ile kişi başı milli geliri 7 bin 800 dolar olan Çin çağdaş sanat harcamalarında birbirlerine oldukça yakın olmaları da öyle.

Bu ilginç durum Türkiye, ABD ve Çin’deki “gelir uçurumu” ile açıklanabilir belki.

Söz konusu rapora göre 2014-2015 çağdaş sanat müzayedelerinin cirosu 1.76 milyar dolar.

Raporda en pahalı 500 sanatçının listesi de var.

Çinli sanatçılar ezici bir çoğunlukta.

Türkiye’den ise üç sanatçının adlarına rastladım: Kemal Önsoy, Selma Gürbüz ve Canan Tolon.

Contemporary İstanbul Yönetim Kurulu Başkanı Ali Güreli’nin vurguladığı gibi İstanbul’un bir çağdaş sanat merkezi olması, sanatçılarımızın dünya sanat piyasasında daha çok değer kazanmaları için devletin diğer ülkelerde olduğu sanat sektörüne desteği şart.
Hürriyet, Yazı: Gila Benmayor, 13.11.2015

"PALMİRA 6 AY İÇİNDE TAMAMEN YOK OLABİLİR"

IŞİD'in Suriye'de Mayıs ayında işgal ettiği antik kent Palmira’nın 6 ay içinde tamamen yok olabileceği bildirildi.

Suriye Antik Eserler ve Müzeler Kurumu Genel Müdürü Mamun Abdülkerim, uluslararası toplumun harekete geçmemesi halinde Palmira'nın 6 ay içinde tümüyle yok olacağını söyledi.

‘DÜNYANIN EN ÜZGÜN GENEL MÜDÜRÜYÜM’
İngiltere ziyareti sırasında  yaptığı açıklamada kendisini ‘dünyanın en üzgün genel müdürü’ olarak tanımlayan Abdülkerim, “Durum şimdiki gibi devam ederse bir tarih yok olup gidecek” dedi.

Abdülkerim, "Suriye'yi bu kültür savaşında yalnız bırakmayın. Size ihtiyacımız var. Ne yapılması gerektiğine karar vermek politikacıların ve strateji uzmanlarının işi” diye konuştu.

DÜNYA MİRASI LİSTESİNDEKİ ANTİK KENT, İSLAMCI BARBARLIĞIN HEDEFİ OLDU
MÖ 19. yüzyıla dayanan tarihiyle Palmira, UNESCO’nun Dünya Mirası Listesi’nde yer alıyordu.

Antik kent, savaş öncesinde her yıl tüm dünyadan yüzbinlerce turist tarafından ziyaret ediliyordu. 

Suriye hükümeti, Palmira'nın IŞİD'in eline geçmesinden önce yüzlerce heykelin güvenli bölgelere nakledildiğini açıklamıştı. Ancak IŞİD’in kentteki birçok tapınak ve mezarı yok ettiği belirtiliyor.
Sol Haber, 12.11.2015

RESTORASYON SKANDALI MODASI BÜYÜYOR

Dönemin ünlü mimarlarından Vedat Tek tarafından, 100 yıl önce 1916-1917 yılları arasında inşaa edilen Moda İskelesi’nde ‘restorasyon skandalı’ yaşanıyor. İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) mülkiyetinde bulunan ve en son Beltur A.Ş tarafından işletilen iskelede restorasyon çalışmalarına dair bilgi tabelası da bulunmuyor.

Ruhsatsız restorasyon
İskelede incelemelerde bulunan TMMOB Mimarlar Odası Başkanı Eyüp Muhçu ile TMMOB Mimarlar Odası Kadıköy Temsilcisi Saltık Yüceer tarihi binada yapılmaması gereken 8 restorasyon hatasını belirledi:

- Zemin katta yapılan sundurma.
- İskele harman tuğla duvar.
- Cephedeki klimalar.
- Kapatılan yolcu giriş kapıları.
- Deniz tarafından üst katta kapatılan teras.
- Çatıdaki çinko mutfak bacası.
- PVC doğramalar.
- Boyalı taş duvar cephe.

Mimarlar çalışmaların aylar önce başladığını belirterek şöyle konuştu: “İBB mülkiyeti kendisinde olduğundan, 26. maddeye istinaden ruhsatsız olarak restorasyon yapıyor, yaptırıyor. Ruhsatsız, zaten herhangi bir tabela da yok. Anıtlar Kurulu veya KUDEB kararı gözükmüyor. Restorasyon Projeleri’ne aykırı. Yapıya maddi hasar veriyor. Teras olan kısım kapalı alana katılmış. Ahşap olan tüm doğramalar PVC esaslı ve yekpare cam olmuş, bölmeleri değişmiş. Yapılan işlemlerin projeye uygunluğunu kontrol edecek mercilerin bilgilerinin olmadığı, görüşlerinin alınmadığı görülüyor. Projeye aykırılık aslında suç oluşturuyor.”

Kadıköy Belediyesi ise tarihi iskelede incelemelerde bulunarak zemin ve normal katlarda kurul onaylı projeye aykırı değişiklikler olduğunu tespit etti. Dış cephenin PVC olarak yenilendiğini belirten belediye yetkilileri teras alanlarında da ilaveler olduğunu raporlaştırdı. Yetkililer bu tespitlerini Koruma Kurulu ve İBB’ye iletti.

‘MADO iskelesi olacak’
İBB’nin ve Kadıköy Belediyesi’nin CHP’li Meclis üyesi Sağ da “Kadıköy’de yaşayıp da orada anısı olmayan bir tek kişi yok. İstanbul’un tarihi katlediliyor. İBB tarihe böyle mi sahip çıkıyor” diye sordu. Restorasyonun ardından tarihi iskelenin işletmesinin MADO’ya verileceği konuşuluyor.
Cumhuriyet, Haber: Hazal Ocak, 12.11.2015

Antalya'nın Korkuteli İlçesi'nde bir evde yapılan aramada, 112 adet tarihi eser ele geçirildi.

Bir ihbarı değerlendiren Korkuteli İlçe Jandarma Komutanlığı, Korkuteli’ne bağlı Yeşilyayla Mahallesi'nde K.T.'ye (39) ait eve baskın düzenledi. Korkuteli İlçe Jandarma Komutanlığı ve Antalya İl Jandarma Komutanlığı Kaçakçılık ve organize suçlarla mücadele şube müdürlüğü ekipleri, evde yaptıkları aramada 1 adet gümüş sikke, 1 adet gümüş içki kabı, 42 adet bronz sikke, 2 adet bronz kol düğmesi, 2 adet bronz yüzük, 4 adet metal ok ucu, 59 adet metal obje, 1 taş obje, 6 adet metal arama detektörü ele geçirdi. Olayla ilgili K.T isimli şahıs da gözaltına alındı.İfadesi alınan K.T. Korkuteli Cumhuriyet Savcılığına sevk edilirken, ele geçirilen 112 adet tarihi eser Antalya Müzesine gönderildi.
Yeni Alanya, 12.11.2015

492 YILLIK KÖPRÜ KURTARILACAK

Halk arasında ‘Çamaşırcı Deresi’ olarak bilinen Bostancı Deresi üzerinde bulunan tarihi eser, son olarak 1987’de onarılmış ancak çevredeki dükkanlara yer kazandırmak amacıyla köprünün her iki yan gözü doldurulmuş ve zemin yükseltilmişti. Bu çalışmalar nedeniyle tarihi eserin orjinali büyük zarar görürken, yıllar içerisinde ortaya çıkan manzara ve tahribat ise duyarlı vatandaşların tepkisine neden oldu.

Girişimler başladı
Bakımsızlık ve ihmal nedeniyle adeta ayakta durmakta güçlük çeken tarihi köprünün durumuna kayıtsız kalmayan Kadıköy Belediyesi ise tarihi mirasın kurtarılması için gerekli girişimlere başladı. Yetkilileri, restorasyon çalışmaları için Karayolları Genel Müdürlüğü’nden gelecek onayı beklediklerini belirterek şu bilgileri verdiler:

“Bostancı ile Maltepe sınırındaki tarihi köprünün bakım ve onarım yetkisi Karayolları’nda bulunuyor. Tarihi eserin kurtarılması için Karayolları nezninde gerekli girişimlerde bulunduk. Şayet olumlu yanıt gelirse, restorasyon projemiz 5 No’lu Koruma Kurulu’nun önüne gidecek. Koruma Kurulu’ndan da olumlu cevap çıkması durumunda restorasyon çalışmalarına başlanacak. Kadıköy sınırlarındaki en eski eserlerden biri olan Bostancıbaşı Köprüsü tamamen belediyenin bütçesinden aslına uygun olarak, büyük bir titizlikle restore edilecek. Belediye olarak bu eserin ayakata kalarak gelecek nesillere aktarılmasını istiyoruz.”

Taşkın ve fırtınada yıkılmıştı 
Bostancı Deresi üzerinde 1523-1524 tarihinde inşa edilen Bostancıbaşı Köprüsü’nün bir bölümü 1709’daki su taşkını ve fırtınada yıkılınca, o dönem Bostancı Ali Ağa tarafından yeniden yaptırıldı. Kesme taştan yapılan eserin orta bölümü diğerlerinden daha yüksek tutulurken 3 kemerli olarak inşa edildi. Tarihi köprü 37.5 metre uzunluğa, 6 metre genişliğe sahip bulunuyor. Köprünün her iki başında, 4 baba taşı bulunması gerekirken, bunlardan sadece 2’si yerinde duruyor.  
Milliyet, 12.11.2015

TOPRAK ALTINDAKİ 7 BİN TARİHİ ESER GÜNYÜZÜNE ÇIKARILDI

Türkiye'de geçen yıl yürütülen 518 arkeolojik kazı ve araştırmada yaklaşık 7 bin tarihi eser günyüzüne çıkarıldı.

AA muhabirinin, Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğünden aldığı bilgiye göre, tarih boyunca birçok medeniyete ev sahipliği yapan Anadolu toprakları halen önemli bir tarihi zenginliği barındırıyor.

Her yıl çok sayıda yerli ve yabancı akademisyenin başkanlığında, bakanlığın izniyle gerçekleştirilen kazılarda, binlerce eser ortaya çıkarılıyor. Geçen yıl da 518 arkeolojik kazı ve araştırmada yaklaşık 7 bin tarihi eser günyüzüne çıkarıldı.

Bu yılki kazılarda ortaya çıkarılan eserlerden en önemlilerinden biri olarak gösterilen Mersin'in Silifke ilçesindeki Olba antik kentindeki 16 levha halindeki mozaik Silifke Müze Müdürlüğünde koruma altına alındı.

Mozaikler üzerinde geometrik bezemeler arasında birer kadın ve ortada bir erkek olmak üzere toplam üç portre, kanatlı ve pelerinli melek tasviri bulunuyor. İlk belirlemelere göre MS. 24'nci yüzyıl sonları ile 3'üncü yüzyılın ilk yarısı arasındaki döneme tarihlenen mozaiğe yönelik restorasyon ve konservasyon çalışmalarına devam ediyor.

Antalya'nın Serik İlçesi'ndeki Aspendos antik kentinde ise Roma bazilikasında Apollon’a ait olduğu tahmin edilen, 123 x 68 santimetre ölçülerinde mermer bir heykel ortaya çıkarıldı.

Yunan mitolojisinde müziğin, güzel sanatların, güneşin, ateşin ve şiirin tanrısı, kehanet yapan, bilici tanrı Apollon'a ait olan ve büyük olasılıkla MS 2'nci ve 3'üncü yüzyıllara tarihlenen heykelin, bilimsel çalışmaların tamamlanmasının ardından Antalya Müzesi Müdürlüğünde sergilenmesi öngörülüyor.
Anadolu Ajansı, Haber: Sultan Çoğalan, 12.11.2015

İLK TARIMCI TOPLULUKLARDAN BİRİ
Dünyanın en eski yerleşimlerinden biri olan Çatalhöyük'te yaşayan insanlar, ilk tarımcı topluluklardan da biridir. Çatalhöyük, bu özelliklerinin bir sonucu olarak 2009 yılında UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi'ne eklendi. UNESCO tarafından 2012 yılında Dünya Mirası Listesi'ne dahil edilmesine karar verildi.
Hürriyet, 12.11.2015

KIBRIS'TA 2300 YILLIK ANTİK TİYATRO BULUNDU

Sidney Üniversitesi arkeoloji ekibi tarafından yapılan araştırmalarda MÖ. 300 yılına tarihlenen bir tiyatro yapısı keşfedildi. Kıbrıs Eski Eserler Bakanlığı Cuma günü yaptığı açıklamada tiyatronun, adada türünün en eski örneği olduğunu açıkladı.

GÖSTERİ VE PERFORMANS ALANI
Arkeofili’de yayınlanan habere göre yapılan açıklamada; bu tiyatronun MÖ. 300 ile MS. 365 yılları arasında 665 yıl kadar gösteri ve performans mekanı olarak kullanıldığı ve büyük bir deprem ile yapının kullanımının sonlandığı belirtildi. Ayrıca araştırmacılar son çalışmalarda MS. 2. yüzyıla ait bir nymphaion (Çeşme yapısı ) dahil olmak üzere çevredeki diğer yapılar ile beraber tiyatroyu değerlendirmeye çalışıyorlar.

Kıbrıs’ın güneybatısında bulunan Nea Paphos Hellenistik – Roma yerleşmesindeki tiyatro yapısı kazıları Sidney Üniversitesi Arkeoloji bölümü tarafından yürütülmekte. Unesco Dünya Kültür Mirası listesinde bulunan antik kentte iki yıldır çalışmalar yapılmakta. Eylül ayında ise ekip tarafından tiyatro bölgesinde jeo haritalama çalışmaları yapıldı. Ekip hemen tiyatronun güneyinde ise tiyatroya ulaşan yol olduğunu düşündükleri 8.4 metrelik bir roma yolunu da ortaya çıkardı. Ayrıca ortaya çıkarılan yolun yönü düşünüldüğünde tipik Hellenistik ızgara planın şehirde uygulanmadığı da ortaya çıktı. yrıca tiyatro çevresinde bugüne kadar 30’un üzerinde granit sütun bulundu. Granit sütunların Türkiye’deki Troas (Çanakkale) bölgesinden getirildiği anlaşıldı ve bu sayede Roma ticareti hakkında da bir fikir edinildi.Troas granitleri Akdeniz coğrafyasında oldukça yoğun bir şekilde kullanılmaktaydı. Nea Paphos mimarisinde de bu granitin kullanımı şaşırtıcı karşılanmıyor.
Sözcü, 12.11.2015

Devrim Erbil'in Tophane-i Amire'deki sergisini neden çok beğendim?

Bu sorunun yanıtını bir resim eleştirmeni başka türlü verir, benim gibi bir sergi ziyaretçisinin söyleyecekleri farklıdır. Serginin retrospektif özelliği taşıması zaten anlatıldı, yazıldı, bir ömrün ürünleri değerlendirildi.Ben biraz daha kişisel yaklaşacağım. Devrim Erbil’in hangi resimlerini özellikle çok severim, hangilerine sık sık, dönüp dönüp bakarım?Elbette İstanbul resimlerine.Bir yandan da bir özeleştiri yaptım kendi kendime. Acaba Devrim Erbil, beni böylesine etkileyen İstanbul resimleri yapmasaydı, benden bu kadar övgü alabilir miydi? İçten bir cevap isterseniz, hayır diyebilirim. Ama şunu da belirtmem gerekiyor ki, onunkiler İstanbul resmi değil, İstanbul şiiridir.Her kentin edebiyata, resme, müziğe yansıyışı, tür farklılığından ötürü zengin bir çeşitlilik gösterir, o zaman kente/sanat ilişkisine yoğunlaşmam da hoş görülebilir.İstanbul’u çeşitli tepelerden, çeşitli semtlerden gördüm. Hepsinde yaşadım, onları nasıl algıladım, belleğimde bıraktıkları iz neydi?İşte kırık dökük gözlemler, kişisel saptamalar Devrim Erbil’in resimleriyle ölümsüzlük, ebedilik kazanıyor.İstanbul nasıl bir şehirdir? Camisinden köprüsüne kadar bakanı büyülen, etkileyen bir kent. Peki bir Türk ressamı onu nasıl tuvale getirmeli?Böyle bir öneriyi yapacak kişilerden değilim, ama Erbil’in yaptıklarını görünce, işte İstanbul tuvale bu çeşitliliğiyle, yaşayan yanlarıyla gelmeli diyorum.Bir Türk ressamının resimlerinde, o kentin yaşama temposunu da görüyorsunuz.Müsaadenizle, cehaletin verdiği cesaretle bir saptamamı daha size ileteceğim.Ben o resimlerde minyatürden gelmiş bir görsel ustalığın da izlerini bulurum. Benim gibi sıradan bir ziyaretçi bunları bulabildiyse, işin uzmanı daha da derinden görebilir.

* * *

Sergiye gittiğinizde, resimleri yaşamı ile birçok kitabı masa üstünde göreceksiniz. Devrim Erbil - Bir Sözlük Denemesi kitabındaki Mehmet Ergüven’in yazısı. Bir ressam, yalın ama kuşatıcı bir anlayışla nasıl yazılır, bunun örneği.Mehmet Ergüven, opera dünyasının olduğu kadar resim dünyasının da usta bir yazarı, yorumcusudur. Giriş yazısı, bir ressamın yapıtıyla tanışmanın ve devam eden ilginin edebi öyküsüdür. “1960’ların ilk yarısında boğucu bir yaz akşamı. Giriş katında yer alan bir dairenin balkon kapıları ardına kadar açılmış. Salonda asılı duran büyük boyutlu resmi fark etmek için meraklı olmaya gerek yok; kendiliğinden göze çarpan bir resim bu.1977 yılında İzmir’deki kişisel sergisini gezerken, Ataköy’de gördüğüm o resmin kimin imzasını taşıdığını çoktan biliyordum, ama Erbil’le ilk kez bu sergi nedeniyle yüz yüze geliyordum şimdi ve tanışma ile buluşma anları arasında kendiliğinden bir yüksek gerilim hattı oluşmuştu sanki.”Sözlük maddelerinin sayısı 32. Madde başlıklarını sıralamak gerekirse; Özgünlük, Düzenleme, Dokuma, Model, Suret, Doğa, Çizgi, Kalem/Fırça, Petekler, Merkez, Dipyüzey, Kuşbakış, Bakış Hattı, Duruş Noktası, Serme, Renk, Haletiruhiye, Taşma, Atmosfer, İfade, Mavi, Yeşil, Kırmızı, Çeşitleme, Dışarı, Ufuk, Işık, Eşitleme, Tasarım, Özgünbaskı, Halıresim, Yayılma.Mehmet Ergüven’in analitik çalışması, birçok kimsenin resimlerini anlayacak bilgiyi içeriyor. Benim özellikle seçip okuduğum maddeler Kuşbakış, Haletiruhiye, Kırmızı oldu. Siz de bu kitabı okuduğunuzda kendi beğeninizle bu bilgileri karşılaştırabilirsiniz.

* * *

Devrim Erbil sergisini mutlaka görün.

Engelli vatandaşların yardıma ihtiyaç duymadan turizm faaliyetlerine katılmasını, sosyal ve kültürel açıdan gelişimlerini desteklemeyi amaçlayan ‘Erişilebilir Müze’ projesi, kamuoyuna tanıtıldı.

Büyükşehir Belediyesi ve Bursa Valiliği işbirliğiyle, Bursa Engelliler Federasyonu tarafından koordine edilen ‘Erişilebilir Müze’ projesi, Bursa Göç Tarihi Müzesi’nde düzenlenen toplantıyla kamuoyuyla paylaşıldı. Toplantıya, Bursa Milletvekili Bennur Karaburun, Vali Yardımcıları Ergün Güngör, Fatih Kadiroğlu, Büyükşehir Belediyesi Başkanvekili Abdülkadir Karlık, Bursa Engelliler Federasyonu Başkanı Murşit Atlıakın, Kültür ve Turizm Daire Başkanı Aziz Elbas, Müzeler Şube Müdürü Muhterem Çevik, engelli derneklerin yöneticileri, kurum amirleri katıldı.

Engelliler Federasyonu Genel Sekreteri Ayhan Zenbilci, müzelerin, insan hayatında önemli yerini kapladığını, geçmişe ve ecdada yönelik yapılan çalışmaları öğrenebildikleri mekanlar olduğunu söyledi. Müzecilik açısından Bursa’nın şanslı bir şehir olduğunu belirten Zenbilci, Türkiye’nin ilk sıfır engelli müzesinin de Bursa Kent Müzesi olduğunu hatırlattı. Erişilebilir Müzeler Projesi’nin, görme ve işitme engellilerin müzelerdeki gezintisini kolaylaştıracağını anlatan Zenbilci, projeye destek veren Bursa Valiliği’ne, Büyükşehir Belediyesi’ne, Bursa Kent Konseyi’ne, proje ekibine ve tüm kurumlara teşekkür etti.

“Engellilerin yardıma ihtiyaç duymadan turizm faaliyetlerine katılmasını amaçlıyoruz”
Büyükşehir Belediyesi Başkanvekili Abdülkadir Karlık ise, geçmişin değerlerini geleceğe aktaran müzelerin günün ihtiyaçlarını da karşılaması gerektiğini söyledi. Toplumun her bireyine eşit hizmet vermek için çalışmaların sürdüğünü belirten Karlık, engelli bireylerin sosyal, kültürel ve sportif faaliyetlerde herhangi bir şeye ihtiyaç duymadan yer alabilmesinin önemine dikkat çekti. Sivil toplum kuruluşlarıyla Bursa Valiliği’nin ve Büyükşehir Belediyesi’nin ortak projeler yürüttüğünü aktaran Karlık, “Bursa Engelliler Federasyonu ile Bursa Valiliği ve Büyükşehir Belediyesi tarafından hazırlanan ‘Erişebilir Müze Projesi’, İçişleri Bakanlığı Dernekler Dairesi Başkanlığı’nın hibe programı kapsamında 39 bin 322 TL hibe almaya hak kazandı. Bursa Müzeler Müdürlüğü’ne bağlı Arkeoloji Müzesi, Atatürk evi Müzesi, Mudanya Mütareke evi Müzesi, Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı Bursa Göç Tarihi Müzesi, Bursa Kent Müzesi ve Karagöz Müzesi pilot olarak belirlendi. Proje kapsamında engelli vatandaşların yardıma ihtiyaç duymadan turizm faaliyetlerine katılmasını, sosyal ve kültürel açıdan gelişimlerini desteklemeyi amaçlıyoruz. Engellilerin erişimdeki ihtiyaçlarını karşılamak için kültür kurumlarında farkındalık oluşturmayı, kültür ve sanatın içeriğini geliştirerek engellilere uygun metaryaller hazırlamayı hedefliyoruz. Toplumu oluşturan tüm bireylere hizmet sunarken fırsat eşitliğini sağlamayı, toplumda engellilere dair farkındalığı artıracak çalışmalar yapmayı arzuluyoruz” dedi.

Ekim 2015 ile Haziran 2016 tarihleri arasında yapılacak proje kapsamında müzelerde çalışan 25 personele işaret dili eğitimi verileceğini anlatan Karlık, engellilere yönelik tanıtım filmleri ile broşürlerin hazırlanacağını söyledi. İşitme ve görme engelli okullarda eğitim alan 240 öğrenciyle müze gezilerinin düzenleneceğini belirten Karlık, “Projeyle Bursa’da yaşayan ve Bursa’ya gelen görme, işitme ve konuşma engelli bireylerin müze ziyaretlerinden daha fazla verim olmasını hedefliyoruz. 2014 senesinde Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı tüm müzelere gelen ziyaretçilerin sayısı 399 bin 142’dir. 1 Kasım 2015 itibariyle bu rakam 388 bin 377 olmuştur. Müze sayısı 10’a yükseldi. Yeni müzelerin açılması için çalışmalarımız devam etmektedir” diye konuştu.

Bursa milletvekili Bennur Karaburun, projeyi çok anlamlı bulduğunu, görme engellilerin müzeyi hissetmesinin önemli olduğunu belirtti. Türkiye’nin bu konuda çok yol kat ettiğini anlatan Karaburun, tüm müzelere engellilerin ulaşabileceği ortamlar oluşturulması için çalışmaların devam edeceğini ifade etti.

Vali yardımcısı Ergün Güngör ise, müzelerin geçmiş ve gelecek arasında köprü olduğunu, tüm vatandaşların buralardan yararlanmasını arzuladıklarını dile getirdi. Engelli bireylerin de engelsiz bireyler gibi tüm hizmetlerden yararlanmasını amaçladıklarını aktaran Güngör, “Bununla ilgili devletimiz düzenlemeler yaptı. Oluşturduğumuz denetleme ekipleri kurum ve kuruluşlara ikaz yazılarını gönderiyor. Şehrimizde engelliler için sıkıntılı noktalar olabilir. Ama Büyükşehir Belediyesi ile birlikte bu konuda önemli işbirliklerimiz var. Bursa’yı engelsiz şehir haline getirmek başlıca hedefimiz. Yöneticiler olarak her zaman engelli vatandaşlarımızın yanındayız” dedi.

Vali Yardımcısı Fatih Kadiroğlu, son 10 senede çıkarılan kanunlarla önemli tedbirlerin alındığını, mevzuata uyum olması halinde engellilerin de engelleri aşacağını anlattı.

Bursa Engelliler Federasyonu Başkanı Mürşit Atlıakın ise, engellileri anlamaya çalışmanın güzel bir duygu olduğunu dile getirdi. Günümüzde daha çok fiziksel erişebilirliğini konuşulduğunu, ancak konunun işitme ve görme engelliler yönü olduğunu da hatırlatan Atlıakın, eksikliğini hissettikleri bir konuda çalışma yaparak ‘Erişilebilir Müze’ projesini geliştirdiklerini söyledi. Atlıakın, Bursa Valiliği’ne, Büyükşehir Belediyesi’ne, Bursa Kent Konseyi’ne, Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü’ne ve projede katkısı olan tüm ekibe teşekkür etti.
Bursa Büyükşehir Belediyesi, 11.11.2015

VAN GOGH'A AİT OLDUĞU TAHMİN EDİLEN TABLO ÜZERİNDEKİ İNCELEME SÜRÜYOR

Tokat'ta polis ekiplerin düzenlediği operasyonda ele geçirilen yağlı boya tablonun ünlü ressam Vincent Van Gogh'un "Yetim Adamlar" serisine ait olup olmadığının belirlenmesi için Kültür ve Turizm Bakanlığınca yürütülen çalışma devam ediyor. Tablonun Van Gogh'a ait olması halinde kentin turizmine katkı yapması bekleniyor.

İl Kültür ve Turizm Müdürü Abdurrahman Akyüz, AA muhabirine yaptığı açıklamada, mart ayında iki kişinin tarihi eser satma hazırlığında olduğu bilgisi üzerine polisin yaptığı operasyonda ele geçirilen yağlı boya tablonun Tokat Müzesinde koruma altında bulunduğunu söyledi.

Tablonun ünlü ressam Van Gogh'un "Yetim Adamlar" serisine ait olup olmadığının belirlenmesi amacıyla Kültür ve Turizm Bakanlığınca çalışma yürütüldüğünü bildiren Akyüz, bu konuda henüz bir şey söylenemeyeceğini, buna uzmanların karar vereceğini belirtti.

“Eser Van Gogh'a ait olursa ilimize yerli ve yabancı turistin geleceğini düşünüyorum”
Eserin müzede yüksek güvenlikli olarak korunduğuna dikkati çeken Akyüz, "Eser ele geçirildikten sonra müzemize teslim edildi. Bakanlık yetkilileri ilimize gelerek tabloyu inceleyecekler. Eser Vincent Van Gogh'a ait olursa turizm ve ilimizin tanıtımı açısından iyi olacak. Tabloyu görmek için ilimize gelmek isteyecek çok sayıda yerli ve yabancı turist olacağını düşünüyorum” şeklinde konuştu.

Taklit olma ihtimali düşük
Tokat'ta mart ayında polisin yaptığı operasyonda bir araçta 44x64 santimetre ebatlarında yağlı boya tablo ele geçirmişti. Çerçevesinin ön yüzünde metal plaka üzerinde "Vincent Van Gogh Amsterdam 1882", arka kısmında ise "Vincent Van Gogh 1882 Orphan Man, Standing" ibarelerinin olduğunu gören polis, tabloyu incelenmesi için Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sanat Tarihi Bölümüne göndermişti.

Burada yapılan ön incelemede tablonun "tarihi nitelikli eser" niteliği taşıdığı, Van Gogh'un 1882-1883 yıllarında yaptığı "Yetim Adamlar" serisinde bulunan 37 eserden biri olabileceği belirtilmişti. Raporda, tablonun fırça darbeleriyle yapılmış özel bir eser olması nedeniyle taklit edilme ihtimalinin düşük olduğu ifade edilmişti.
Anadolu Ajansı, Haber: Ekber Türkoğlu, 11.11.2015

ANAVARZA'DA YENİ SURLAR BULUNDU

Adana'nın Kozan İlçesi'nde yer alan Anavarza antik kentindeki kazı çalışmalarında milattan sonra 8-9. yüzyıla ait yeni surlar bulundu.

Kazı ekibinin başkanlığını da yapan ÇÜ Fen Edebiyat Fakültesi Klasik Arkeoloji Anabilim Dalı Başkanı Yrd. Doç. Fatih Gülşen, uzun yıllardır devam eden çalışmalarda çok önemli verilere ulaştıklarını belirtirken, Roma İmparatorluğu dönemine ait 2 bin yıllık anıtsal giriş kapısı olan zafer takının üç kemerli ve 22,5 metre genişliğinde, 10,5 metre yüksekliğinde olduğunu ve dünyanın planlanmış ilk ana caddesinin buradan geçtiğinin kazılarla belirlendiğini anımsattı.

"Yaklaşık 4,5 kilometre uzunluğundaki surların bölgede Arapların hüküm sürdüğü milattan sonra 8-9. yüzyıla ait olduğunu" kaydeden Gülşen, "30 metre genişliğindeki sur duvarları üzerinde 2 kapı var. İkisi de batı kapısı olarak adlandırılıyor. Kapıdan geçilip, ana caddeye ulaşılıyor. Kapıdan, kuzey güney istikametli ana caddeyi doğu batı doğrultusunda kesen yol geçiyor. Bu yolda da sütunlar bulunuyor" dedi.
Anadolu Ajansı, Haber: İbrahim Seçkin Talaş, 11.11.2015

Yapı İnovasyon Merkezi (YİM), Boğaziçi Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Bölümü ve Uluslararası Proje Yönetimi Enstitüsü (UPYE) tarafından organize edilen sempozyum 31 Ekim Cumartesi günü Boğaziçi Üniversitesi Albert Long Hall binasında yapıldı.

Meksika'dan Japonya'ya, İngiltere'den Hindistan'a dünyanın dört bir köşesinde yüzlerce batık şehir var. Tsunami, fırtına gibi doğa olayları sonucu yok olan, yüzyıllar sonra sular çekilince ya da bir dalgıcın tesadüfi keşfiyle gün yüzüne çıkan batık şehirleri BBC'den Ellie Cobb derledi.

Santiago Tapınağı - Meksika
Geçen hafta Meksika’da 16. yüzyıldan kalma bir kilise suların derinliklerinden yükselmiş, yeryüzünde görecek daha ne çok şey olduğunu hatırlatmıştı bize. 18. yüzyılda Chiapas bölgesindeki veba salgını nedeniyle terk edilen Santiago Tapınağı normalde 30 metre suyun altındadır. 1966’da bir su rezervuarının inşası nedeniyle bölgeyi su kaplamıştı. Fakat kuraklık dönemlerinde tapınak hayalet gibi çıkar ortaya. Nottingham Üniversitesi’nden sualtı arkeologu Doçent Dr Jon Henderson dünyanın her tarafında su altında kalmış yüzlerce şehir olduğunu söylüyor. “Bu kalıntıların tarih öncesi insane dair neler anlattığını yeni yeni keşfediyoruz” diyor.

Yonaguni Anıtı - Japonya
Dünyanın en gizemli sualtı anıtlarından biri de Ryukyu takımadalarında bulunan Yonaguni Anıtı. 1980’lerde bir sualtı dalgıcı tek parça kayadan yapılma bu basamaklı ve sütunlu piramiti keşfetmiş, daha sonraki yıllarda bu anıtın etrafında başka kalıntılar da bulunmuştu. Bazıları bunun çeşitli söylencelere konu olan Pasifik medeniyeti Mu’ya ait olduğuna ve binlerce yıl önce büyük bir tsunamide suların derinliklerine gömüldüğüne inanıyor. Okinawa’da bazı sualtı kulüpleri bölgeye dalgıç gezileri düzenliyor.

Göller Bölgesi’nde köy - İngiltere
2014’te İngiltere’nin kuzeyindeki Cumbria bölgesi sakinleri Haweswater Rezervuarı’nda sular biraz çekildiğinde bazı köy evlerinin ortaya çıktığını gördü. Bölgenin en güzel köylerinden biri olan Mardale Green 1930’larda komşu büyük kent Manchester’a su sağlamak için rezervuar yapıldığında sulara gömülmüştü.

Pavlopetri - Yunanistan
Yunanistan’ın güneyindeki Peloponez bölgesinde dünyanın en eski batık kenti yatıyor. 2000 yıl ayakta kalan kentin MÖ 1000 yıllarında sulara gömüldüğü tahmin ediliyor. BBC’nin bu kentle ilgili 2011’de yaptığı belgeselde dijital haritalama yöntemiyle kalıntıların eski hali kurgulandı. Belgeselde, 30 bin ila 5 bin yıl öncesinde deniz seviyesinin bugünkünden çok daha düşük olduğu, insanların dünyanın birçok yerinde deniz kıyısına kurdukları birçok yerleşim alanının sular altında kaldığı ifade ediliyor. Bu Bronz Çağ liman kentinin en önemli özelliği ise tasarımı. Su altında kalmış diğer yapılara kıyasla Pavlopetri düzenli yolları, avlu içindeki iki katlı evleri ve gelişkin su kanalları ile Pavlopetri insan yapımı olduğuna şüphe bırakmayacak kadar planlı.

Norfolk Sea Henge - İngiltere
Burası batık bir yerleşim alanından ziyade antik toplumların ölülerine ne tür anıtlar yaptığını gösteren ilginç bir örnek. İngiltere’deki ünlü Stonehenge anıtından dolayı bu isimle anılan ve bir tür mezar anıtı olduğu sanılan, baş aşağı duran bir ağaç kütüğü ile etrafındaki kereste direklerden oluşan anıtın, MÖ 2049’a kadar dayandığı sanılıyor. İngiltere’nin en hızlı erozyona uğrayan kıyılarında yer alan anıt 1990’larda su yüzüne çıkmıştı.

Shore Temple (Sahil Tapınağı) - Hindistan
Hindistan’ın ünlü Sahil Tapınağı 8. yüzyıldan bu yana Tamil Nadu eyaleti kıyılarında ayakta duruyor. UNESCO’nun 1984’te Dünya Kültür Mirası listesine aldığı bu tapınak 2004’teki tsunamiden de yıkılmadan çıktı. Fakat yerel efsaneye göre bir zamanlar buralarda altı tapınak daha varmış. Öyle güzellermiş ki kıskanç tanrılar sulara gömmüş onları. 2004’teki tsunamide bu efsane doğrulanmış sanki. Granit bir aslan heykeli çıkmış su yüzüne. Yapılan incelemeler sonucu, burada bir zamanlar büyük bir tapınak külliyesi bulunduğu ve başka bir tsunamide sular altında kaldığı sanılıyor.



Kleopatra’nın sarayı - Mısır
1990’larda Fransız ve Mısırlılardan oluşan bir arkeoloji ekibi, ünlü Mısır kraliçesi Kleopatra’ya ait olduğu sanılan ve 1600 yıldır İskenderiye kıyılarından kaybolan bir saray keşfettiler. İskenderiye’nin eski fenerinin de batmasına yol açan deprem sonucu sulara gömüldüğü sanılan sarayda binlerce sfenks, heykel, para ve muska bulundu. Bu arkeolojik alanı ziyarete açarak dünyanın ilk su altı müzesinin oluşturulması planlanıyor. Bazı kalıntılar müzelere sevk edilirken su altında da keşif ziyaretleri düzenleniyor.

Fuksian Gölü - Çin
Çin’in Yunnan Eyaleti’ndeki Fuksian Gölü’nün derinliklerinde bir hayalet şehir yattığına dair söylenceler çok eskilere dayanıyordu. Dalgasız günlerde bölge sakinleri göl yüzeyinde bazı kalıntılar gördüklerini söylüyordu. 2001’de sualtı arkeoloji ekibi gölün dibinde çeşitli bina kalıntılarına rastladı. 6,5 km karelik bir alana yayılan kalıntıların 2000 yıl kadar önce esrarlı bir şekilde sulara gömülen Dian Krallığı’na ait olduğu sanılıyor.

Batık korsan kenti - Jamaika
Yeni Dünya’nın en önemli ticari liman kentlerinden olan Port Royal, köle ve şeker ticareti nedeniyle zenginleşmişti. Ama aynı zamanda sefahat, ayyaşlık ve hovardalık da gelişmiş, kent 'dünyanın en kötü kenti' olarak anılmaya başlamıştı. 1692’de yaşanan büyük deprem ve tsunaminin şehrin günahları yüzünden bir cezalandırma olduğuna inanılıyor. Bu yüzden 2000 kişi ölmüş, yarımadanın büyük bölümü sular altında kalmıştı.

Eidum - Almanya
Almanya’nın kuzeybatı sınırında Kuzey Frizya Adaları’nda bazı adacıklar Kuzey Denizi’ndeki gelgitler nedeniyle sürekli erozyona uğruyor. Bugün Alman ve Avrupalı turistleri çeken adacıklar eskiden çok daha büyüktü. Batı kıyılarının birkaç yüz metre açıklarında Eidum kenti kalıntıları yer alıyor. Burası 1436’da Kuzey Denizi’nde yaşanan bir fırtınada tamamen sulara gömülmüş. Eidumluların biraz daha yükseklere çıkarak kurduğu bugünkü Westerland turistlerin önemli bir uğrak yeri.
Radikal, 11.11.2015

DÖRT MÜZEDEN ÜÇÜNÜN KAPALI OLDUĞU ADANA'DA KİMSE MÜZEYE PARA VERMEDİ

Müze ve Ören Yerleri Ocak Eylül İstatistikleri yayımlandı. Bu istatistiklere göre Ocak-Eylül 2015 tarihleri arasında 2 milyon 200 bin kişilik Adana’da bir kişi bile müzeye para verip gitmedi.

'KENTTE MÜZE YOK TABLO NORMAL'
Konuyla ilgili olarak bilgi aldığımız valilik kaynakları,  “Kentte müze yok o yüzden bu tablo normal” diye açıklamada bulundu. Kültür Bakanlığı’nın listesinde bulunan Arkeoloji müzesinde taşınma işlemi olduğu için müze uzun zamandır ziyarete kapalı. Etnografya müzesi ise halka açık bir müze fakat anıt müze statüsüne çevrildiği için resmi olarak açılışı yapılmadı o da ziyarete kapalı.

KÜLTÜR BAKANI ADANALIYDI
Kentin şu an işleyen tek müzesi ise Atatürk Müzesi bu müzeye de bir kişi para ödeyip gitmedi.  25 bin 366 kişi Ocak-Eylül arasında Adana’da müze gezdi. Bu topluluğun hemen hemen hepsini öğrenciler oluşturdu. 29 Ağustos’ta kurulan seçim hükümeti öncesinde Kültür ve Turizm Bakanlığı yapan Ömer Çelik de Adanalı'ydı.  

ADANA’DA DEVLET’E BAĞLI MÜZELERİN SON DURUMU
Arkeoloji Müzesi: Taşınıyor
Etnoğrafya: Resmi açılış yapılmadı
Atatürk Müzesi: Kimse para verip gitmedi
Misis Mozaik Müzesi: Ziyarete kapalı
Hürriyet, Haber: Can Mumay, 09.11.2015

Mısır Tarihi Eserler Bakanlığı, genç yaşta ölen Firavun Tutankhamun'un mezarında yapılan infrared kamera ölçümlerinin ilk sonuçlarını paylaştı. National Geographic'in haberine göre, ön araştırma sonucunda elde edilen bulgular mezarın kuzey yönündeki duvarın ardında bugüne kadar gizli kalmış bir başka oda olabileceği yönünde veriler içeriyor.

İnfrared kameralar ısıya duyarlı bir çalışma prensibine dayanırlar. Yöneltildikleri ortamdaki ısı değişimlerini görüntüleyebilme kapasitesine sahiptirler. Yapılan ön analizlerde duvarın ardında kalan bölümün farklı bir ısı seviyesine sahip olduğu, geçen yıl bu konuda bir bildiri yayınlayan Nicholas Reeves'ın kuşkularını destekler nitelikte sonuçlara ulaşıldı. Henüz ortada kesin bir sonuç olmasa da araştırmanın devam etmesi yönünde karar alındı. Eğer gizli bölmenin varlığı kesinleşecek olursa muhtemelen duvarda delik açarak iç kısımlara doğru ilerlemeye çalışılacak.

NEFERTİTİ’NİN MEZARI MI
Gizli bölme bulunsa da, henüz içeride ne bulunacağını söylemek zor fakat, mezarı bugüne kadar keşfedilememiş Nefertiti'ye ait bir mezar odası bulunabileceği ihtimali üzerinde duruluyor. Bu oldukca heyecan verici bir ihtimal çünkü Nefertiti, genç firavunun babası Akhenaton'un gözde eşiydi ve antik Mısır'da eşi benzeri görülmemiş bir güce sahip olmayı başarmıştı. Bugüne kadar çok sayıda mumyanın Nefertiti'ye ait olduğundan kuşkulanıldıysa da, genç Kraliçeden geriye sadece insanları büyüleyen güzellikte bir büst kaldı. Gizli bölmenin varlığı kesinleşir ve içeride Nefertiti'nin mumyası bulunursa arkeoloji dünyasında büyük bir heyecan yaratacağına kuşku yok.

Nefertiti'nin, çocuk Firavun Tut'un mezarında yeralan gizli bir bölmede yatıyor olabileceğine dair kuşku uyanmasına sebep olan ilk veriler, mezar odasının duvarında yeralan bazı çizimlerin geleneksel Nefertiti portreleri ile uyum içerisinde bir görünüme sahip olmalarıydı. Nefertiti'nin Firavunların mezarları için düzenlenen 'Krallar Vadisi' adı verilen bölgede yatıyor olabilme olasılığı kendisinden önce ve sonra gelen tüm Kraliçelere nazaran özel bir konum elde edebilmiş olmasına bağlanıyor.

PİRAMİTLERDEN VAZGEÇTİLER
Asla nihayete ermeyecekmiş gibi görünen beş yıllık bir aramanın ardından, 4 Kasım 1922 tarihinde Howard Carter ve ekibi tarafından keşfedilen Tut'un mezarının öneminden biraz bahsetmekte fayda görüyoruz. Bilindiği üzere Firavunlar kişisel hazineleri ile birlikte gömülürlerdi. Fakat en korktukları şeylerin başında henüz o yıllarda dahi hırsızların bu mezarları soymak için büyük bir gayret içerisinde oluşları nedeniyle hazinelerinin çalınmasıydı. Öldükten bir süre sonra dirileceklerine inandıkları ve bu hazineleri kullanarak yeni hayatlarına başlayacaklarını düşündükleri için, mezarlarının güvenli bir ortam olmasına son derece önem veriyorlardı. Hatta bu sebeple Piramit inşa etmeyi bıraktıkları düşünülüyor. Devasa Piramitler zengin Firavunların mezarları oldukları kadar, altlarında yatmakta bulunan gömülü büyük bir hazineyi de işaret eden birer tabela gibiydiler. Adeta 'gelin ve beni soyun' diye bağırır bir halleri vardı.

ONUN MEZARI SOYULMADI ÇÜNKÜ
Krallar Vadisi'nin labirent yapısının Firavun mezarları olarak kullanılmaya başlanması tam olarak bu soygun endişesi ile gerçekleşti. Firavunlar, devasa Piramitlerin yerine dehlizler ve odalardan oluşan yeraltı mezarları inşa ettirmeye başladılar. İnşaatlarda çalışan işçiler ve gömülme işlemini gerçekleştirenler cenaze merasiminin ardından öldürülerek mezarın yeri gizli tutulmaya çalışılsa da, Krallar Vadisinin mezar hırsızları tarafından keşfedilmesi ve soyulmalarına engel olamadılar. Sadece bir mezar dışında! Genç ve önemsiz Firavun Tut'un mezarının üzerine ilerleyen yıllarda bir başka mezar inşa edildiği için mezar hırsızları tarafından keşfedilememiş ve hazinesi gizli kalmayı sürdürmüştü. Mezar keşfedildiğinde içerisinden 3000 parçadan oluşan öyle muhteşem büyüklükte bir hazine çıktı ki, tüm dünyayı büyülemeyi başarmıştı. Hazine ile karşılaşınca akıllara şu soru geldi; Acaba önemsiz ve genç yaşta ölen, belirgin bir başarısı olmayan Firavunun mezarından bu denli büyük bir hazine çıkıyorsa, kim bilir II. Ramses gibi büyük Firavunların yanlarında gömülen hazineler ne boyuttaydı?

SAPIK FİRAVUN
Bu noktada durup çocuk Firavun Tut ve ailesinin dramatik hikayesini anımsamakta fayda var.

Tut'un babası Akhenaton, Mısır Firavunları arasında alışılmadık kararları ve yönetim şekli ile bilinmektedir. Kendisine kadar çok tanrılı bir din anlayışına sahip olan Mısır toplumunda devrimsel bir karar alarak tek tanrı inancını kurmayı denemişti. Güneş tanrısına, yani Aton'a tapmayı uygun görmüştü. Aslen Akhenaten olan ismini ise 'Aton'un oğlu' manasına gelen Akhenaton olarak değiştirmişti. (Amenhotep Neferjeperura olarak da bilinir) Bu değişim Mısır rahiplerinin sıkıca bağlı oldukları dinsel inanışa ve politik güçlerine vurulmuş bir darbeydi. Firavun aynı zamanda eşi Nefertiti'ye o güne kadar hiç bir Kraliçenin sahip olmadığı siyasi ve sosyal güçler tanıdığı için tepki görmekteydi. Bu gibi sebeplerle Firavun çok fazla düşman edinmiş ve ''sapık Firavun'' olarak anılmaya başlanmıştı. MÖ 1372'de doğmuş, MÖ 1336'da taht'a çıkmış, 1353'te ise muhtemelen zehirlenerek ölmüştü.

ÇOCUK FİRAVUN TUTANKKAMUN
Akhenaton öldüğünde gerisinde iki ayrı eşinden biri kız biri erkek olmak üzere iki çocuk bırakmıştı. Çocuk yaşta Mısır tahtına çıkan ve asıl adı Tutankhaton olan Tutankhamun (babasından miras kalan tek tanrı inancını benimsemeyince adını değiştirmiştir), aynı babadan fakat başka bir anneden dünyaya gelen kız kardeşi Ankhesenamen ile evlenmek zorundaydı. Firavun çok genç bir yaşta olduğu için yönetim büyük ölçüde üvey annesi Nefertiti'nin, sonrasında ise babasına da hizmet etmiş bulunan vezir Ay'ın elindeydi. Genç Firavunun döneminde babasının kurmaya çalıştığı tek tanrı inancı yıkıldı ve eski çok tanrı inancına geri dönüldü. Bu gerçekleşmeseydi eğer, bugün tek tanrı inancının mimarı olarak Hz. İbrahim'in değil, bir Mısır Firavunu'nun adı anılıyor olacaktı. MÖ 1341'de doğan, MÖ 1332'de babasının ölümü ile tahta çıkan genç Firavun, 9 yıllık hükümdarlığının ardından 1323'te öldü.

KRALİÇE DE ÖLDÜ
Tut'un ölümü yeni Firavunun kim olacağı konusunda çalkantılı bir sürecin başlamasına sebep oldu. En güçlü olasılık ordunun komutasını elinde bulunan general olsa da vezir Ay yönetimi ele geçirmeyi başardı ve Tut'u acele bir şekilde defnettikten sonra dul kraliçe ile evlenerek yeni Mısır Firavunu olmayı başardı. Bu olayın ardından, kısa bir süre sonra genç kraliçe de kuşku uyandıracak bir şekilde hayata gözlerini yumdu. Tut gömülmeden Ay'ın kraliçe ile evlenmesi ve tahta çıkması mümkün olmayacağı, Tut'un öldüğünü haber alacak generalin ise hızla başkente dönerek tahta oturmasından korktuğu için Ay, cenaze işlemlerini acele ile yerine getirilmesini sağlamış, bu acelenin izleri de genç Firavunun mezarının her köşesinde kendisini göstermektedir.

Gelelim bu haberin asıl öznesi olan Nefertiti'ye.

NEFETİTİ’DEN KİMSE EMİN DEĞİL
Bugüne kadar bulunan bazı mumyaların Nefertiti olduğundan kuşkulanılsa ve DNA testlerine tabi tutulsalar da kraliçenin mezarı ve mumyasının bulunup bulunamadığından henüz kimse emin olamadı. Bu sebeple üzerindeki gizem perdesi asla aralanamadı.

Firavun Akhenaton'un annesi kraliçe Tiye ile Nefertiti'nin akraba oldukları düşünülüyor. Akhenaton ve Nefertiti iki kuzen olarak sarayda birlikte oyun oynayarak büyüdüler ve henüz çocukken evlendirildiler. Akhenaton aynı zamanda mecbur olduğundan kendi kız kardeşi ile de evlenmiş, bu evlilikten de Tut doğmuştu. Tut'un annesi erken bir dönemde hayata gözlerini yumduğunda Tut, Nefertiti tarafından büyütülmüştü. Kraliçe, Tut'un hem üvey annesi olmuş, hem de gelecekte kayınvalidesi olacaktı. Tüm bunlarla birlikte, Akhenaton ile Nefertiti arasında güçlü bir aşk ilişkisi olduğu biliniyor. Akhenaton tahta çıktığında her ikisi de henüz çocuk yaştaydılar fakat Mısır'ın tarihini değiştirebilecek işlere girişeceklerdi. Saltanatları boyunca kadim Mısır geleneklerine karşı geldiler ve birlikte tek tanrı inancına yönelerek topluma yaymaya çalıştılar. Toplumsal geleneklerden uzaklaşırken, her ne kadar hayatlarının sonuna geldiklerinde terk edilecek olsa da, Amarna adlı yeni bir başkent inşa ettirmek üzere işe koyuldular.

KADIN FİRAVUN ALIŞILMADIK BİR DURUMDU
Nefertiti kızını Tut ile evlendirince gücünü arttırsa da sahip olduğu alışılmışın ötesindeki güç sebebiyle toplum içerisinde ve siyasi güce sahip kişilerin kendisine yönelik nefret, asla dinmedi. Nefertiti, eşi Akhenaton'un gücünü paylaşmış ve kendisinden önce hiç bir kraliçenin sahip olmadığı bir kudrete erişmişti. Zamanla ismini değiştirip Neferneferuaten ismini aldığı düşünülüyor. Çünkü Nefertiti ismi Akhenaton'un hükümdarlığının 12. yılından sonra Nefertiti ismi kayıtlarda bulunmuyor ve yerine Neferneferuaten ismi gözlenmeye başlıyor. Görünen o ki çift ülkeyi birlikte yönetmişler ve eşit güce sahip olduklarını belirtmişler. Akhenaton öldükten sonra Nefertiti'nin tahta çıkan Tut'un arkasındaki güç olarak tarihteki yeni yerini aldığı düşünülüyor. Bu sebeple 'kadın Firavun' olarak da anılmaktadır. Kadın Firavun konsepti ise antik Mısır için alışılmadık bir durumdu.

GİZEM AYDINLANACAK MI
 Nefertiti üzerindeki gizem henüz tam manası ile aydınlanmış değil. Tut'un mezarının bu denli dikkatle incelenmesindeki asıl sebeplerden biri de bu gizemi aydınlatmak için duyulan büyük arzudur. İlerleyen süreçte Tut'un mezarının içerisinde gizli bölme olduğu kesinleşlir ve bu bölüm Nefertiti'nin mezarı çıkacak olursa kudretli kraliçe hakkında daha kesin bilgilere ulaşmayı bekliyoruz.
Oda Tv, Haber: Şivan Okçuoğlu, 09.11.2015

MÜTEAHHİT KAÇINCA TARİHİ OKUL HARABEYE DÖNDÜ

İstanbul'da bir okulda üç yıldır ders zili çalmıyor. Müteahhit ödenek yetersizliğinden tadilatı yarım bıraktı. Haliç manzaralı okul, bu sürede harabeye döndü. Malzemeler yağma oldu, merdivenler yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı, Atatürk büstleri zarar gördü. Boş okulu ise madde bağımlıları mesken tuttu.

Yeni eğitim ve öğretim yılının başlamasına rağmen birçok devlet okulunda tadilat ve inşaat çalışmaları bitmedi. Özel okullarda merdiven ve tabelaları santim santim ölçen Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), devlet okullarındaki eksiklikleri adeta görmezden geldi. Atatürk'ün isteğiyle Cumhuriyet'in 10. yılında İstanbul Ayvansaray'a yaptırılan Ulubatlı Hasan İlkokulu harabeye döndü. 2013 yılında ihalesi yapılarak çalışmalara başlanan okulun restorasyonu bir türlü bitirilemedi. Yüklenici firma ödenek yetersizliğinden tadilatı yarıda bıraktı. Öğrenciler, üç yıldır başka okula gitmek zorunda kaldı. Okuldaki para edecek malzemeler de hırsızlar tarafından yağmalandı. Haliç ve Boğaz manzarasına sahip tarihi okul, madde bağımlılarının meskeni haline geldi. Mahalleliler bu durumdan oldukça rahatsız. Çocuklarını Edirnekapı'da bir okula götürmek zorunda kalan veliler, rant uyarısı yapıyor.

MERDİVENLER YIKILMA RİSKİ TAŞIYOR
Restorasyonu üstlenen firma ödenek alamadığı gerekçesiyle çalışmaları yarıda bıraktı. Okulun duvarlarının yarısı dökülürken, merdivenler de yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya. Tarihi okulun Haliç'e bakan balkonunda uyuşturucu için kullanılmış malzemelerin olması dikkat çekti. Okulun yapıldığı dönemden kalma kapı ve pencereler kırılırken, para edecek eşyalar hırsızlar tarafından çalındı. Okula ait Atatürk büstleri çimento torbalarının arasında ve okul bahçesinde yerlere atılarak üzerine yapıştırıcı sıkılmış halde bekliyor.

TİNERCİLER MESKEN TUTTU
Okulun perişan durumu, vatandaşların da tepkisini çekti. Çocuğunu başka bir okula götürmek mecburiyetinde kalan Derya Doğancık, “Gittiğimiz okul çok uzak. Bizim açımızdan da çocuklarımız açısından da zor oluyor. Ne yapacağımızı, kime söyleyeceğimizi bilmiyoruz.” dedi. Okulun tinercilerin meskeni haline geldiğini anlatan Nurcan İstikbal de “Karda kışta çok zor oluyor. 2 çocuk olunca servise veremiyoruz. Bu okula giren çıkan belli olmuyor. Şu okulun tekrar okul olarak faaliyete girmesini istiyorum.” ifadelerini kullandı.

Okul ranta kurban gitmesin
Öğrenci velisi Ergün Güvenilir “Bu okul rant olayına girmesin. Otel yapılacağı söyleniyor. Çocuklarımızın eğitimlerini burada sürdürmesini istiyoruz. Çok eski, inşallah tekrar okul olarak devam eder.” dedi. Fatih İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü yetkilileri okulun tarihi bir bina olduğunu, bundan dolayı restorasyonuna valiliğin baktığını belirtti. Öte yandan, okulun resmi internet sitesinden 2 yıl önce yapılan duyuruda “Uzun zamandır gündemimizde olan okulumuzun restorasyon işi nihayet ihale edilerek kazanan firmaya verildi. İhaleye göre 450 gün sürecek olan restorasyon süresince okulun yapıldığı 1932 yılındaki ilk orijinal haline dönüştürülmesi hedefleniyor. Ulubatlı Hasan İlkokulu restorasyondan sonra pırıl pırıl yenilenmiş olarak hizmet vermeye devam edecektir.” ifadeleri yer alıyor.
Zaman, Haber: Burak Çan, 09.11.2015

'ÇİFTÇİ AİLESİ' 415 BİNE SATILDI

Antik AŞ'nin sonbahar müzayedesi önceki gün Maçka'daki Antik Palace'ta gerçekleştirildi.

Müzayedede öne çıkan eser, geçtiğimiz yıl yine Antik AŞ tarafından 1,8 milyon TL'ye satılan ‘İstanbul' ile kendi müzayede rekorunu kıran Bedri Rahmi Eyüboğlu'nun 1950 tarihli ‘Çiftçi Ailesi' adlı tablosu oldu. 250 bin TL açılış fiyatıyla satışa sunulan yağlıboya tablo, 14 Eylül 1953 tarihli Time dergisinde Bedri Rahmi Eyüboğlu hakkında bir yazı ile birlikte yayımlanmış, 1958 Brüksel Sergisi'nde altın madalya almıştı. İlk kez müzayedeye çıkan eser, 415 bin TL'ye satıldı.

 Müzayedede ayrıca Erol Akyavaş'ın ‘Zaman Her Şeyi Siler' eseri 380 bin, Orhan Peker'in ‘Kırmızılı Köpek' eseri 200 bin, Ömer Uluç'un bir çalışması da 190 bin TL'ye alıcı buldu. Adnan Çoker (215 bin), Ferruh Başağa ve Ömer Uluç (190 bin), Mehmet Güleryüz (180 bin), Ergin İnan (145 bine), Canan Tolon (215 bin), Kemal Önsoy (170 bin), Gülay Semercioğlu (125 bin) eserleriyle müzayedenin ilgi gören sanatçılarıydı.
Zaman, 09.11.2015

BİNA YAPMAK İÇİN KORUMA ALTINDAKİ ASIRLIK AĞACA KIYDILAR

Kartal'da, koruma altında bulunan asırlık iki çam ağacının bulunduğu arsaya bina dikildi. Tarihi ağaçlardan biri tamamen ortadan kaldırıldı, diğerinin tüm dalları kesildi.

Olay, Kartal Orta Mahalle Tümay Sokak'ta yaşandı. 2385 Ada 16 parselde bulunan ağaçlar, tarihi değer taşıdığı gerekçesiyle Anıtlar Kurulu tarafından korumaya alındı. Şehir imar planında halen görülen ağaçların yerine kısa sürede 5 katlı bina dikildi. ‘Kesinlikle kesilemez ve yer değiştirilemez' raporu bulunan tarihi ağaçların nasıl kaldırıldığı bilinmiyor. Ağaçların yerine yapılan daireler ise 400 bin liradan satılığa çıkarıldı. Bölgede emlakçılık yapan Adem Gökalp, arsanın daha önce kendisine teklif edildiğini belirterek, “Ağaçların tarihi değerinin olması ve Anıtlar Kurulu'nda kayıtlarının ortaya çıkması sebebiyle arsayı satamadım.” dedi.
Zaman, Haber: Nuri Soylu, 08.11.2015

YENİDEN ÇAĞDAŞ İSTANBUL

Hareketli bir fuar olacak
Contemporary İstanbul’un kurucusu Ali Güreli’ye dünyadaki tepkileri sorduğumuzda verdiği yanıtı “Çağdaş İstanbul adının şehre çok yakıştığını söylüyorlar” olmuştu. Bu perşembe 10’uncu kez kapılarını açacak fuar 15 Kasım’a kadar 24 ülkeden 102 sanat galerisini ağırlayacak. Katılımcı galerilerin Cİ ARTistik Danışmanı Marc-Olivier Wahler, koleksiyoncu Natalie Mamane Cohen, koleksiyoncu ve küratör Freda Rozenbaum Uziyel ve The Empire Project kurucusu Kerimcan Güleryüz’den oluşan seçici kurul tarafından belirlendiğini ve fuarın ana sponsorluğunu 10’uncu kez Akbank Sanat’ın üstlendiğini belirtelim. İstanbul’u son derece hareketli bir fuar bekliyor.

Bunları kaçırmayın

Banksy’nin öpüşen polisleri
1980’lerden bu yana sokak resmi yapan ve kimliğini gizli tutmayı halen başaran İngiltere’nin en ünlü sokak sanatçısı Banksy, 2004’te Brighton’da bir barın duvarına tutkulu şekilde öpüşen iki eşcinsel polis çizdi. Polislerin temsil ettikleri otoriteyi ve maço imajı sorgulayan eser sanatçının en ünlü eserlerinden. Son yıllarda neredeyse her yıl fuarda bir eseri görülen Banksy’nin
bu yıl “Kissing Coppers” eserinin tuval üzerine boyanmış bir versiyonu Lazarides standından satın alınabilecek.

JR’ın İstanbul işlerinden
Geçtiğimiz aylarda duvar resimleriyle İstanbul’un en çok konuşulan ismi dünyaca ünlü sanatçı JR’dı. Sanatçı “Wrinkles of the City” (Şehrin Kırışıklıkları) fotoğraf serisi için İstanbul’u seçti. Ancak Fatih’te yer alan duvar resminin silinmesi büyük tepki topladı. İşte fuarda sanatçının bu serisinden, İstanbul’a dair resimlerinden ahşap üzerine yapılmış bir çalışma izleyicilere sunulacak. 2014 tarihli eser, Lazarides standında görülebilecek.

50’lerden bugüne İran sanatı
Bu yıl Contemporary İstanbul “Focus” bölümünde de İran’a odaklanılıyor ve ülkeden çağdaş sanat galerilerini ağırlıyor. Bu kapsamda, fuarda Contemporary Tehran (Tahran’dan Çağdaş Sanat) adı altında gerçekleştirilen “Focus” bölümü Assar Gallery, Aaran Gallery, Dastan’s Basement, Lajevardi Foundation ve Shirin Gallery’yi ağırlayacak. 1950-1960 yılları arasında başlayıp günümüze kadar uzanan İran modern sanatını işleyen ve toplamda 600 eserin bulunduğu özel koleksiyon olan “The Mobarqa Collection”dan da bazı eserler fuarda olacak. İran’ı tanımak için fuarı vesile etmenizi diliyoruz.

Mİro’nun iki eseri
Bu yılki fuarda 1893-1983 yılları arasında yaşamış Katalan ressam ve heykeltıraş Joan Miro’nun iki farklı galeride iki litografisi yer alıyor. Galeri Lelong’un standında sanatçının 1981 tarihli “La Luge des Amants I” eseri yer alacak. Galeria Joan Gaspar standında ise 1971 tarihli “Homenatge a Joan Prats N.” sergilenecek. Klasik eserler görmek isteyenlerdenseniz, Miro’nun bu iki işini görmeden geçmemenizi tavsiye ediyoruz.

Çinli sanatçılar fuarda
Dünyasanatının en çok dikkat çeken sanatçılarının ülkesi Çin özel bir seçkiyle bu yıl Contemporary İstanbul’a dahil olacak. Fuar bu yıl Çinli ve Avustralyalı sanatçıları uluslararası platformda tanıtmak amacıyla Yashian Schauble tarafından kurulan Australia China Art Foundation (ACAF) adlı oluşumu da ağırlıyor.

Fuarda bu oluşum tarafından seçilen Çinli sanatçıların eserleri sergilenecek. Bu bölümde sanatçılar Shao Yinong ve Mu Chen, Ling Jian, Aaajiao, Tao Hui, Yang Xin ve Zheng Jiang’a ait eserler bir arada görülebilecek. Yine aynı bölümde, Aimee Lin tarafından hazırlanan “Parade” başlıklı sergi yer alacak.

Teknoloji ve sanat birlikteliği
Bu yıl üçüncü kez fuarda yeni medya sanatlarına yer veren Plug-in bölümü yer alacak. Ebru Yetişkin’in küratörlüğünde düzenlenecek bölümde galeriler, mimarlık ve tasarım stüdyoları, yeni medya ile ilgili atölyeler, Oyun laboratuvarları, dijital sanat kolektifleri ve proje mekanları “X-CHANGE” başlığı altında bir araya geliyor. Plug-in, fuarın geri kalanına göre “karanlık” mekanında teknolojiyle sanatın birlikteliğini bir kez daha kutlayacak.

Galerie Paris-Beijing standında görülebilecek sanatçı Rero imzalı “Durability, Untitled (Time Out)” adlı eser 2014 tarihli.

Banksy’nin “Kissing Coppers”ı.  

JR’ın “Wrinkles of the City” serisinde yer alan “İstanbul, Ali Yiğit” adlı eseri.

Milliyet, Haber: Fisun Yalçınkaya, 08.11.2015

YILDIZ SARAYI, ERDOĞAN'A ÇALIŞMA OFİSİ OLACAK

Yıldız Sarayı, Sultan 3. Selim’in annesi Mihrişah Sultan için yaptırılmıştı. Saray, 2. Abdülhamid döneminde Osmanlı’nın ana sarayı olarak kullanılmıştı. Saray, Sultan Abdülhamid’in 1909 yılında 31 Mart Vakası’ndan sonra tahttan indirilmesinden sonra yağmalanmıştı. Saray yerleşkesinde 2. Abdülhamid döneminde yaptırılan Yıldız Cami de yer alıyor.
Hürriyet, Haber: Erdinç Çelikkan, 08.11.2015


******


YILDIZ SARAYI, 'CUMHURBAŞKANLIĞI İSTANBUL KÜLLİYESİ' OLUYOR

İçi neredeyse boşaltılmış hale gelen Yıldız Sarayı’nı, son olarak 1918 ile 1922 arasında Sultan Vahideddin kullandı. Padişahın 1922 Kasım’ında Türkiye’yi terketmesinden birkaç sene sonra da olmayacak bir başka iş edildi ve sarayın bazı bölümleri uluslararası bir şirkete kiralanıp kumarhane yapıldı!

İnşası 18. yüzyılın sonlarında başlayan ve yapılan ilavelerle çehresi sık sık değişen Yıldız, Cumhuriyet döneminde değişik yerlere tahsis edildi, bir ara Harp Akademileri’ne verildi, kullanılmayan bölümleri harabe haline geldi, binalardan bazıları zamanla yıkıldı ve ayakta kalabilen bölümler de yeniden değişik kuruluşlara verildi.

Sarayın yağmadan kurtulan tek bölümü, Sultan Abdülhamid’in özel kitaplığı oldu!..

KÜTÜPHANEYİ KURTARDI
“Yıldız Kütüphanesi” diye bilinen kitaplıkta satın alma yoluyla edinilmiş yahut Topkapı Sarayı’ndan getirilmiş birbirinden kıymetli binlerce elyazması eser vardı ve kütüphanenin “hafız-ı kütüplüğünü”, yani müdürlüğünü önde gelen bir Arnavut ailenin mensubu ve şeyh olan Kalkandelenli Sabri Efendi yapıyordu.

Hareket Ordusu’na mensup bir grup Arnavut asker yağma sırasında kütüphaneye de girmek isteyince Sabri Efendi “Önce beni çiğneyin” deyip eşiğe yattı, Sabri Efendi’yi tanıyan askerler “Aman şeyhim, estağfirullah” diyerek çekildiler ve kitaplar kurtuldu.

Kütüphane, Cumhuriyet’in ilanından sonra İstanbul Üniversitesi’ne bağlandı, kitaplar Bayezit’teki binaya nakledildi, Sabri Efendi’nin oğlu Nurettin Kalkandelen ileriki senelerde müdürlüğe getirildi ve 1970’lere kadar görev yaptı. Ama, uzun yıllar İstanbul’un önde gelen kültür merkezlerinden olan kütüphane 28 Şubat’tan sonra 31 Mart’tan beter günler yaşadı, eski Türkçe kitapların çoğu “harf devrimine aykırı oldukları” iddiası ile mahzenlere atıldı, üstüne üstlük bina 1999 depreminde hasar gördü ve yeniden kullanılır hale gelmesi seneler sonra mümkün olabildi.

Yıldız Sarayı’nın macerasını burada ayrıntıları ile anlatmama gerek yok, merak edenler ansiklopedilere yahut Yıldız Sarayı Vakfı’nın yayınlarına müracaat eder ve saray hakkında merak ettikleri daha birçok konu hakkında bilgi sahibi olabilirler...

KOLTUKLARIN MEKANI
Sadece şu kadarını söyleyeyim: Sultan Abdülhamid’in imparatorluğu otuz küsur sene boyunca idare ettiği Yıldız’daki ilk ciddi restorasyon “Büyük Mabeyn” isimli köşkte yapıldı, kısa bir müddet önce tamamlandı ve köşk Cumhurbaşkanlığı’na tahsis edildi...

Hani, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ile Almanya Başbakanı Angela Merkel’in geçenlerde oturdukları ve “hilalleri sonradan konmuş” zannedilen 19. Asır Fransız malı “ampir” koltukların bulunduğu bina var ya, işte orası...

Şimdi, Yıldız’ın tamamı Cumhurbaşkanlığı’na tahsis edilecek, başka yerlere tahsisli binalar boşaltılıp ciddi bir restorasyondan geçirilecek ve Sultan Abdülhamid’in Yıldız’ı, bir asırdan daha fazla zaman sonra ayağa kaldırılıp “Cumhurbaşkanlığı İstanbul Külliyesi” yapılacak...

DOLMABAHÇE OLMADI
Ben, cumhurbaşkanlarının 1960’a kadar kullandıkları Dolmabahçe Sarayı’nın yeniden Cumhurbaşkanlığı’nın İstanbul Ofisi olmasını isterdim ama bu iş bazı teknik sebepler yüzünden yapılamadı ve Yıldız’ın canlandırılması tercih edildi.

Daha önce defalarca yazmıştım, şimdi de tekrar edeyim: Türkiye’nin imparatorluk günlerinde idare merkezi olan şatafatlı sarayların bugün de kullanılması geçmişimizin asırlar öncesine uzandığını ve imparatorluğun varisi olduğumuzu cihana gösterecek mükemmel bir vasıtadır!

ABDÜLHAMİD'İN OĞLU YAZIYOR: "YILDIZ'DAN 'YILAN YAVRUSU' DİYE KAPI DIŞARI EDİLDİM"
Şehzade Mehmed Abid Efendi, Sultan Abdülhamid’in en küçük oğluydu.

1905’te Yıldız Sarayı’nda dünyaya geldi, 1924’te Osmanoğlu ailesi ile beraber sürgüne gönderildi, geçinebilmek için Fransa’da kapı kapı dolaşıp sabun sattı, yaşlılığında Suudi Arabistan’ın o zamanki kralı Faysal’ın bağladığı mütevazi bir aylıkla geçinmeye çalıştı ve hayata Beyrut’ta 1973’te veda etti.

Abid Efendi sürgün senelerinde meşhur tarihçi İsmail Hami Danişmend ile senelerce yazışmış, hayatını ve babası Sultan Abdülhamid hakkındaki düşüncelerini yazmıştı...

ALBAYIN NEZAKETİ
Bu mektuplar şimdi bende bulunuyor...

Aşağıda, Şehzade Abid Efendi’nin İsmail Hami Danişmend’e Paris yakınlarındaki Soisy’den 14 Nisan 1954’te gönderdiği ve 1909 Nisan’ında tahttan indirilen babası Sultan Abdülhamid ile beraberce Selanik’e sürgüne gidişlerinden bahsettiği mektubunun bazı bölümlerini naklediyorum:

“Pek muhterem Hami Beyefendi,

Sizi epeyce bir zaman beklettikten sonra, işte arzu buyurulan muhtırayı takdim ediyorum. Evvelce de arzetmiştim. Ne çocukluğumda, ne de sonraları hiçbir hatıramı kağıt üzerine tesbit etmeyi düşünmemiştim. Şimdi ancak hafızamı zorlayarak, adeta kazarak böyle bildiğim şeyleri her türlü irtibattan mahrum bir halde nakle gayret edeceğim. ...Selanik’e gidişimizde 3.5 yaşında idim. Ondan evvelki Yıldız hayatımdan bittabi hiçbirşey hatırlamıyorum. Ancak zihnimde saraydan Sirkeci’ye yahut Selanik Garı’ndan Alatini Köşkü’ne kapalı bir araba içinde gidişimize ait müphem (belirsiz) bir hayal kalmış. Fakat karanlık bir araba içinde babamın karşısında oturduğumu ve bilhassa babamın siyah sakalını hala görüyor gibiyim. Arabada siyah çarşaflı iki kadın vardı. Biri annem, diğeri de hemşiremin tanıdığınız validesi olacak...

Alatini Köşkü’ne duhulümüzü (girişimizi) hatırlamıyorum. Annemin kucağında uykuda imişim. Sonradan işittiğime nazaran, beni taşımaktan annemin yorgun düştüğünün nasılsa farkına varan bir zabit, ki Emniyet-i Umumiye Müdürü Miralay Galib Bey (sonra paşa) imiş, beni annemin kucağından almak nezaketini göstermiş ve alırken de anneme ‘Verin bana şu yılan yavrusunu!’ demiş... Anlaşılan, tam manasıyla bir centilmenmiş bu kahraman-ı hürriyet! Bunu söyleyen Hareket Ordusu’nun genç ve toy subaylarından biri olsaydı affederdim, lakin bu adam o zaman miralay (albay) idi ve en az kırk yaşında idi...

O arada Ali Fethi Bey de (Okyar) bir defa beni kucağına almış. Fakat bu zat ‘Zavallı çocuk!’ demiş, hatta gözünden de bir damla yaş düşmüş.

..Bir vekilharç Hasan Efendi vardı. Haremin çarşıdan aldırdığı şeyler, onun vasıtasıyla gelirdi. O da, dışarıdan getirdiğini zabitlerin huzurunda harem ağalarına teslim eder, onlar da hareme götürürlerdi. ...Birgün bana yeşil, mavi, sarı, rengarenk oyuncak bastonlar getirmiş. Zabitlerin (subayların) yanında bana verecek. Ben de her nedense bu değneklere pek imrenirdim. Bahçedeyiz, tam değnekler bana verileceği sırada, zabitler (subaylar) tutturdular: ‘Git babana ‘eşek’ de. Demezsen, değnekleri vermeyeceğiz’. Ben de bu sözün fena bir şey olduğunu hissediyordum.

Fakat, değneklerde de gözüm var. Nihayet, ağlaya ağlaya köşke gidiyorum. Hareme girdim. Bereket versin, karşıma Gülşen Kalfa çıkıyor, bana ‘Efendi, niçin böyle ağlıyorsun?’ diye soruyor. Ben de meseleyi anlatıyorum. O da beni ‘A, hiç öyle şey olur mu? Sana yakışır mı?’ diye bir güzel haşlıyor. Ben de o sayede babama gidip o hezeyanı etmiyorum. Maamafih, sonunda değnekler yine elime geçti. Galiba zabitler nihayet yaptıklarına utandılar ve değnekleri verdiler. Maalesef zabitlerden hangisi idi bana bunu söyletmek isteyen, hatırlamıyorum”.

Habertürk, Yazı: Murat Bardakçı, 08.11.2015


******


YILDIZ SARAYI GERÇEĞİ: CUMHURBAŞKANLIĞI İSTEDİĞİ KURUMA TAHSİS EDEBİLİR

Yıldız Korusu'yla bitişik olan Has Bahçe dahil içindeki 42 yapı ile birlikte Yıldız Sarayı kompleksi Cumhurbaşkanlığı’na tahsis edildi. Yıldız Sarayı Cumhurbaşkanlığı Külliyesi olarak tahsis edilen arazi içinde Yıldız Teknik Üniversite, IRCICA, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Milli Saraylar Daire Başkanlığı tarafından kullanılan yapılar da mevcut. Maliye Hazinesi tarafından müze olarak kullanılan binalar da dahil tamamı Cumhurbaşkanlığı’na tahsis yapılırken, ‘’Cumhurbaşkanlığı istediği kuruma tahsis edebilir’’ ibaresi konuldu.

Sultan Abdülmecid tarafından 1842 yılında annesi Bezmi Alem Sultan için yaptırdığı Kasrı Dilküşa köşkü ile başlayan yapılaşma Sultan Abdülaziz’in 1866’da Büyük Mabeyn köşkünü yaptırması ile devam etti. Ancak asıl yapılaşma Sultan II. Abdülhamid döneminde başlamış ve buraya Yıldız Saray-ı Hümayunu adı verilmişti. Bu dönemde saray, padişahın özel yaşamına ait mekanlarla birlikte, resmi görevlilere tahsis edilen binaları, tamirhane, marangozhane gibi atölyeleri ve tiyatro, müze, kitaplık gibi kültür ve sanat yapılarını da kapsamaktaydı. Saray, Hamid Havuzu adı verilen doğal nehir görünümünde Has bahçeye sahipti. Bu bahçenin değişik yerlerinde birbirinden bağımsız olarak inşa edilmiş küçük dinlenme köşkleri bulunmaktaydı. Abdulhamid’in tahttan indirilmesinden sonra bir süre kullanılmayan Yıldız Sarayı, Sultan Vahdettin’den sonra tamamen terk edildi.

Kırmızı (Kültür Bakanlığı) - Yeşil (Yıldız Teknik Üniversitesi) - Açık Sarı (IRCICA) - Koyu Sarı (Milli Saraylar)

KÜLTÜR BAKANLIĞINA VERİLMİŞTİ
Saray binaları, 1924 yılında Erkan-ı Harbiye Mektebi’ne tahsis edildi. 1946 yılında Harp Akademileri’ne bırakılan saray, 1978 yılında Kültür Bakanlığına devredildi.  “Yıldız Sarayı Müzesi Müdürlüğü” adıyla 1993 yılından itibaren müze olarak kullanılan yapıların bir kısmı farklı kurumlara tahsis edildi.  Yıldız Teknik Üniversite başta olmak üzere İslam Konferansı Teşkilatı’na bağlı olan İslam Tarih, Sanat ve Kültür Araştırma Merkezi (IRCICA), TBMM Milli Saraylar Daire Başkanlığı’na bazı yapılar verildi. 

CUMHURBAŞKANLIĞI İSTEDİĞİ KURUMA VEREBİLİR
Yıldız Sarayı bahçesinde yer alan Almanya Başkanı Angela Merkel’in de ağırlandığı Büyük Mabeyn köşkü bir süre önce Cumhurbaşkanlığı’na tahsis edilmişti. Yıldız Sarayı kompleksi içindeki diğer binaların da tahsisi Maliye Hazinesince Cumhurbaşkanlığı’na verildi.  Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın müze olarak kullandığı binaları da kapsayan tahsisten İslam Konferansı Teşkilatı - İslam Tarih, Sanat ve Kültür Araştırma Merkezi (IRCICA) başta olmak üzere, Yıldız Teknik Üniversitesi ’de etkileniyor. Tahsis de özel bir madde konularak, Cumhurbaşkanlığı’nın istediği kuruma tahsis yapabileceği kaydı getirildi. Böylelikle Yıldız Kompleksi içinde Cumhurbaşkanlığı ihtiyacı olmayan yapıları mevcut kullanımdaki kurumlara devredebilecek. İhtiyaç halinde Cumhurbaşkanlığı’nın uygun bulduğu başka kurumlara da tahsis yapılabilecek.

IRCICA’DA DIŞARI
IRCICA’ya ait içinde büyük bir kütüphane ve araştırma merkezinin de olduğu binalar şöyle,  Çit Kasrı, Set Köşkü, Silahhane, Yaveran Daireleri. Yıldız Teknik Üniversite’nin elinde ise Büyük Mabeyn Köşkü’nün yanındaki Hünkar Dairesi, Agavat Dairesi ve Kiler-i Hümayun binaları yer alıyor. 

MÜZE SERGİ SALONLARI KALIYOR
Kültür ve Turizm Bakanlığı yetkilileri müze sergi salonu olarak kullanılan Hünkar Hamamı, Küçük Mabeyn ve Harem bölümlerinin Kültür ve Turizm Bakanlığı’nda kalmasının kararlaştırıldığını, Arabalık, Kızlar Ağası, Musaip Ağalar, Harem, Cihannüma Köşkü ve doğal nehir görünümlü Hamid Havuzunda restorasyon çalışmalarının hızla devam ettiğini belirttiler.
Radikal, 09.11.2015

İstanbul Bakırköy Belediyesi tarafından Cumhuriyet’in 92. Yılında İstanbul’a kazandırılan Atatürk Müzesi ve Etnografya Müzesi’nde; Cumhuriyet’le yaşıt Hıfzı Topuz(92) ve 50 yılını Anadolu giyim kültürüne adayan 50 kuruşun (ilk basımı 1971) üzerinde resmi olan Sabiha Tansuğ’un eserleri buluştu.

Bunu söyleyen Herodot. Üstelik Platon da “Atlantis, Asya’dan büyüktü” diyor. Şaşırdıysanız, devamı da var. Hem de İtalyan yazar, felsefeci ve liste manyağı Umberto Eco’nun kaleminden. Eco, üşenmemiş ‘efsanevi yerler’in hem listesini çıkarmış hem tarihini yazmış.

Bir hayalden ibaret sandığımız yerler, bir ihtimal gerçekten var oldu mu? Hakiki bildiğimiz mekanlar yoksa düş gücünün ürünü mü? Gerçekle hayal, efsaneyle tarih arasındaki o belirsiz alan bugüne dek yüzlerce, binlerce kaşifi, filozofu, tarihçiyi peşinden sürükledi. Katıksız şüpheciler de bu mitlerin peşine takıldı, budalalar da...  Kimisi neredeyse insanlık kadar eski bu serüvenlerin listesini, İtalyan felsefeci-yazar Umberto Eco’dan başkası çıkaramazdı.

Çok iyi bir arşivci, kılı kırk yaran bir araştırmacı olarak tanınan Eco, aynı zamanda bir ‘liste manyağı’.  Doğan Kitap tarafından Türkçe’de henüz yayımlanan ‘Efsanevi Yerlerin Tarihi’nde coğrafyada tam olarak nereye koymamız gerektiğini bilemediğimiz yerlerin bir çetelesi var.  Atlantis gibi ‘yitik kıtalar’ da var kitapta, Hasan Sabbah’ın Alamut’u gibi gizemli kaleler de. Hatta Sherlock Holmes’un Baker Sokağı’ndaki evi de...  Kitap, hayallere dalıp gitmek için benzersiz bir oyun. Hem de Eco gibi benzersiz bir oyun arkadaşıyla oynuyorsunuz.

ASYA’DAN DA BÜYÜK
Sayısız efsanevi toprak arasında hemen herkesin hayal gücünü harekete geçirmiş nadir örnek var. Bunlardan biri Atlantis. Eco, kıtasal kayma kuramının geçerli olabileceğini düşünüyor. Yani yaklaşık 225 yıl önce tek bir bütün olan karalar bölünmeye başladığında birçok bölge, yani birçok Atlantis su altında kalmış olabilir. İlginç olan, Platon’un da Herodot’un da Atlantisliler üzerine kafa patlatması. Örneğin Herodot’a göre, Atlantisliler “Kuzey Afrikalı, hiç rüya görmeyen, vejetaryen topluluklar.” Platon’a göreyse “Atlantis, okyanusta Libya ile Asya’nın toplamından büyük bir ada.”

NAZİLERİN ‘BUZDAN’ HAYALLERİ 

‘Thule’ adının ilk defa Yunan kaşif Pyhtheas’ın gezi notlarında geçtiğini anlatıyor Eco. Kuzey Atlas Okyanusu’nda, güneşin hiç batmadığı bir ateş ve buz beldesi... Bugün Thule’nin Atlantis’in başkenti olduğuna inananlar da var; onu günümüz İzlanda’sı, Faroe Adaları ya da Shetland Adaları’yla özdeşleştiren de. Bu inanışlar arasında Eco’nun en çok üzerinde durduğu, Thule’yi arayan bazı grupların aslında ‘ari bir ırkın anayurdunu’ aramakla kafayı bozmuş olmaları. Tahmin edersiniz, bu grupların başında Naziler geliyor. 

‘DÜNYANIN YEDİ HARİKASI’ GERÇEKTEN VAR OLDU MU? 
Eco, antikçağ dünyasının efsanevi yerleri arasında, ‘Dünyanın Yedi Harikası’nı da sayıyor. Babil’in Asma Bahçeleri, Rodos Adası’nın limanına dikildiği söylenen dev bronz heykel (Rodos Heykeli), Mısır’daki İskenderiye Feneri, Olympia’daki Zeus Heykeli ve Gize’deki Keops Piramidi. Eco, bunların geleneğin aktardığı kadar harika olmasalar da gerçekten var olduklarını düşündürüyor. 

KEOPS PİRAMİDİNİN SIRRI
Günümüze ulaşan yegane harika o. Gözümüzle görmemize karşın, modern çağlarda da hakkında türlü efsane türedi. Eco’nun anlattığına göre kendine ‘piramidolog’ adı veren birtakım insanlar, yalnızca gizem avcılarının hayalinde var olan bir tür paralel piramit düşlüyor. 

BABİL’İN ASMA BAHÇELERİ
Umberto Eco, Byzantionlu Sahte Philon’dan aktarıyor: “Asma Bahçe’ye bu adın verilmesinin nedeni, bahçede toprak seviyesinden biraz yükseğe ekilmiş bitkilerin olmasındandır; keza, ağaçların kökleri toprağa değil, yukarıdaki bir taraçaya gömülüdür. (...) Alan herhangi bir tarla gibi işlenir ve her toprak gibi bitki çoğaltma çalışmalarına uyum sağlar. Böylece sabanla sürülen bir tarla, aşağıda sütunların arasında dolaşan kişilerin başlarının üzerinde uzanır.”

RODOS HEYKELİ 

Eco, MS 23-79 tarihleri arasında yaşamış tarihçi Plinius’un ‘Doğa Tarihi’ kitabından aktarıyor. “Heykelin boyu 70 gezdi (yaklaşık 32 metre). Pek az kişinin kolları, heykelin başparmağını kuşatabilir, parmaklar da başka birçok heykelin tamamından büyüktür. On iki yılda yapıldığı ve 300 talente mal olduğu söyleniyor. Para, uzun süren Rodos kuşatmasından bezen Kral Demetrius’u, kuşatmayı kaldırdığında bıraktığı malzemelerin satışından elde edilmiş.”

İSKENDERİYE FENERİ 
Jül Sezar’ın kaleme aldığı ‘İç Savaş’ isimli kitaptan: “Fener bir adada bulunur, çok yüksek bir kule olup, olağanüstü bir mimarinin ürünüdür ve adını adadan alır. İhmalkarlık ya da kötü hava koşulları nedeniyle biraz rotasının dışına çıkan her gemi ya da tekne, korsanlar gibi ada sakinlerince düzenli olarak yağmalanır.”

ROMANLAR YEGANE EVREN!

Eco, romanlarda olayların geçtiği yerlerin gerçekten var olduklarına inanmasak da, bizi yazarın sözlerine bağlayan kurmaca anlaşması gereği, gerçekmiş gibi davrandığımızı söylüyor. Yani bize sunulan oyuna suç ortakları olarak katılıyoruz. Ama şunu da söylüyor: “Anlatının olası dünyası bize çok güçlü bir gerçeklik duygusu veren yegane evrendir.” Bazı gerçekler hayallerden doğuyor üstelik. Şili açıklarında Robinson Crusoe Adası. Eski adı ‘Mas a Tierra’. Bir gemi kazasının ardından bu adaya çıkan ve 1704-1709 arasında burada yaşayan Alexander Selkirk’in, Daniel Defoe’nun 1719 tarihli romanına ilham verdiği düşünülüyor.
Hürriyet, Haber: Yenal Bilgici, 07.11.2015

ÇİN'DE İMPARATORUN MEZARINDA BULUNAN 500 AT İSKELETİ SERGİLENECEK

Çin’in Şandong eyaletinde, 2 bin 500 yıl önce ölen imparatorun mezarında diri diri gömülen 500’den fazla atın iskeletinin bulundu.

Çin Devleti’nin “İlkbahar ve Sonbahar Dönemi” (MÖ 770-476) olarak adlandırılan döneminin sonlarında hükümdarlık yapan İmparator Çi Jinggong’un mezarına imparatora “eşlik etmesi” geleneği gereğince diri olarak gömülen 500’den fazla atın iskeleti, gelecek yıl sergilenecek.

Ülkenin doğusundaki Şandong eyaletine bağlı Zibo kenti yönetimi, at iskeletlerinin yeniden tanzim edilerek yıl sergileneceğini duyurdu. Kent yönetimi yetkilileri, kazı çalışmalarının ve at mezarlarının 3 ila 5 yıl süresince korunmasının maliyetinin 11 milyondan dolardan fazlaya mal olacağını açıkladı. Atların büyük bir çoğunluğunun 6-7 yaşındayken gömüldüğünü açıklayan arkeologlar, atların dönemin ekonomisine, tarihine, askeriyesine ve cenaze törenlerine ışık tutacağını belirtti.

YER ALTINDA 8 BİN ASKER
Çin’in Şaanşi eyaletinin başkenti Şian’ın Lintong bölgesinde 29 Mart 1974’te kuyu açmaya çalışan çiftçiler tesadüfen MÖ 221’de Çin Hanedanlığını kuran İmparator Çin Şı Huang’ın Terra Kotta ordusunu bulmuştu. İlk kazılar sırasında dört kuyu ortaya çıkarılmıştı. Bu kuyuların en büyüğünde ortaya çıkarılan 6 bin toprak asker, arkeoloji dünyasında büyük hayranlık uyandırmıştı. İkinci kuyudan 120 süvari ve okçu heykeli çıkarılırken, üçüncü kuyuda general ve diğer üst rütbeli askerler olduğu sanılan daha uzun heykeller bulunmuştu. Dördüncü kuyu boş çıkmıştı. Dört kuyuda toplam 8 bin asker, 130 savaş arabası, 520 at ve 150 de süvari atı heykeli bulunmuştu.

Her biri farklı yüze ve ifadeye sahip toprak askerlerden oluşan yeraltı ordusunun, ölümünden sonra İmparator Çin Şi Huang’ı koruması için yapıldığı sanılıyor. Askerler, doğudan gelecek akınlara karşı dönemin savaş nizamına ve stratejisine uygun biçimde imparatorun mozolesinin 1,6 kilometre doğusuna yerleştirilmiş. Temeli güneyden kuzeye 350 metre uzunluğunda, doğudan batıya 345 metre genişliğinde bir dörtgen olan mezar, 76 metre yüksekliğinde bir piramit şeklinde yükseliyor. İmparatorun mezarı, 56 kilometrekarelik alanıyla dünyanın en büyük mezarı kabul ediliyor.

UNESCO LİSTESİNE ALINDI
Bölge, 1987’de UNESCO tarafından Dünya Kültür Mirasları Listesi’ne alınmıştı. Mezarda her biri son derece detaylı ve gerçek insan büyüklüğünde yapılan askerlerin yanı sıra binlerce kılıç ve mızrak bulunmuştu. Paslanmaması için silahların üzerinin krom dioksitle kaplandığı keşfedilmişti. Heykellerden 30’unun üç boyutlu bilgisayar modellerini çıkaran ve özellikle kulaklarını inceleyen bilim adamları, her bir heykelin birbirinden tamamen farklı kulak yapısına sahip olduğunu ortaya çıkarmıştı. Heykellerin, gerçek insanlar model alınarak yapıldığı sanılıyor. Parlak kırmızı, yeşil, mavi, siyah ve kahverengi renklere boyanan heykellerin üzerindeki boya tabakası, havayla temas ettikten sonra soyuluyor.
arkeolojihaber.net, Kaynak: tr.sputniknews.com, 07.11.2015 

ARKEOLOJİK KAZIYA KADIN ELİ DEĞDİ

Belentepe Kurtarma kazısında 14 kadın işçi görev alıyor.

İlçemiz Çakıralan Mahallesi, Yeniköy-Kemerköy Elektrik Üretim AŞ. kömür ruhsat sahasında, 2006 yılı içerisinde tespit edilen Belentepe Kurtarma kazısında uzmanların yanı sıra 14 yöre kadını da görev alarak ev ekonomilerine katkıda bulunuyorlar.

Milas Müze Müdürlüğü Başkanlığında oluşturulan bir ekiple İlk Tunç Çağı döneminden itibaren Doğu Roma Dönemi içlerine kadar iskan görmüş bir yerleşim ve nekropol alanlarından oluşan, 2014 yılında Yeniköy Kemerköy kömür ruhsat sahaları IC Enerji ve Limak Holding yatırım ortaklığınca satın alınmış, 2014 yılının nisan ayında ruhsat sahası içerisinde tespit edilen arkeolojik yerleşimlerde kurtarma kazıları yapılan bir protokolle başlayan ve 25 uzman 85 işçi personelle yürütülen kazı çalışmalarında bölgede bir ilke imza atılarak 14 kadın işçinin kazılarda istihdamına karar verildi. Çakıralan, Dereköy, Pinar, Hüsamlar, Bayır, Kalem ve Yoğunoluk Mahallelerinden temin edilen bayan işçiler kazılarda tüm yıl boyunca çalışıyor. Bölgenin arkeolojik mirasını yansıtacak nitelikte bulgulara ulaşılan kazılarda, kadın işçilerin istihdam edilmesiyle birlikte, kadınların iş hayatına katılımı sağlanarak, bölgenin sosyo-ekonomik durumuyla kültürel sektöre yönelik bir çalışmanın birbirini tamamlaması da sağlanmış oldu. Çocuklarını kazı çalışmalarıyla okutan anneler, evlenmeyi planlayan geç kızlar da bu proje sayesinde ev ekonomisine katkıda bulunuyorlar.

  

KAÇAK KAZI ROMA DÖNEMİNE AİT MOZAİKLERİ ORTAYA ÇIKARDI

Osmaniye’de, kaçak kazı ardından ortaya çıkartılan Roma Dönemi’ne ait taban mozaikleri, polis ve jandarmanın ortak operasyonuyla kaçakçıların elinden kurtarıldı.

Merkeze bağlı Kayalı Köyü Çatalmazı mevkiinde kaçak kazı yapıldığı ihbarını alan güvenlik güçleri, operasyon için harekete geçti. Adana ile Osmaniye Emniyet Müdürlüğü'ne bağlı Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Şube ekipleri, jandarma ile ortak operasyon düzenledi. Bölgede 5 ayrı noktada kaçak kazı yapılarak Roma Dönemi’ne ait olduğu düşünülen taban mozaikleri bulundu.

ZARAR GÖRMEDİ
Osmaniye Müze Müdürlüğü uzmanları tarafından yapılan incelemede, 1’inci derece sit alanı olan bölgedeki milattan sonra 4 ve 5’inci yüzyıllara ait olduğu değerlendirilen mozaiklerle arkeolojik eserlerin zarar görmediği belirlendi. Jandarma ekiplerinin gözetiminde taban mozaiklerinin üzerileri toprak ile örtüldü. Ekipler, kaçak kazıyı kimlerin yaptığını araştırmaya başladı. Bölgede kısa süre içinde kurtarma kazısı ve araştırma çalışmalarına başlanacağı, ortaya çıkarılacak mozaiklerin de Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın denetiminde değerlendirileceği açıklandı.

Milliyet, 07.11.2015

TOSKANA'DA ROMA DÖNEMİ MOZAİĞİ BULUNDU

İtalya’nın Toskana bölgesinde Roma Dönemi’ne ait taban mozaikleri bulundu. Bulunan taban mozaikleri Roma Dönemi’ne ait konutların tasarımları hakkında da bilgi veriyor.

1983 yılında çiçek ekmek için toprağı kazan bir grup işçi tesadüfen geçmişi MÖ IV. yy’a giden ismi bir zemin döşemesine kazınmış, Romalı soylu bir aileye mahsup seçkin ve önde gelen politikacılardan senatör ve aynı zamanda Pagan rahibi Vettius Agorius Praetextatus’un villasının parçalarına rastladı.

Özel mülk olması sebebiyle arkeologların bölgede kapsamlı kazı yapmaları yıllarını almış olsada, 2013 yılına gelindiğinde üzerine yaban domuzu avı betimlenmiş MÖ IV.yy’a ait bir mozaik ortaya çıkarıldı.

Discovery News’e konuşan yetkililer Praetextatus’un evini süsleyen birbirine bağlı toplam 300 m2’den büyük iki mozaik bulunduğunu, ortaya çıkarılan ile birlikte bu iki mozaiğin tamamen farklı dönemlerde döşendiğini söyledi. MÖ V. yy’dan kalma olduğuna inandıkları mozaiğin geometrik şekiller, şarap ve çiçeği andıran motiflerle süslenmiş olduğunun altını çizen yetkililer, MÖ IV.yy’a ait mozaiğin ise hayvan, çiçek ve insan büstleri ile süslendiğini belirtti. Yetkilier aynı zamanda bu mozaiklerin sadece eski Roma Dönemi iç mimarisi hakkında ipuçları vermekle kalmayıp o döneme ait konutların tasarımları hakkında da bilgi verdiklerini ilave etti. 

Kazı lideri Federico Cantini, ‘Praetextatus vaktini çalışmaktan ziyade villasında geçirmiş olmalı çünkü dönemin devlet adamlarından ve önemli hatiplerinden Quintus Aurelius Symmachus mektuplarında Praetextatus’un Roma’da politikayla uğraşmaktan ziyade Etruria’daki konutunda ot içmeyi tercih ettiiğinden yakınıyor’’ dedi.

Diğer mozaik özel mülk ve endüstri alanı içerisinde kaldığı için ne yazık ki daha uzun yıllar gün ışığına çıkartılamayacak.
arkeolojihaber.net, Kaynak: cms.mentalfloss.com Çeviri: Ayşen Yolcu, 08.10.2015

'ÇOK ACIKLI' BİR KÜLTÜR ÖYKÜSÜ

Kültür ve Turizm Bakanlığı, TBMM içinde bulunan ve Behruz Çinici’nin mimarı olduğu sanat eseri niteliğindeki Meclis Cami’nin Kültür Varlıkları ve Koruma Kurulu tarafından tescil edilmesine, korunmasına itiraz etti. Meclis Cami’yi ve camiyle birlikte Meclis içindeki kompleks yapıyı babası Behruz Çinici ile tasarlayan ve 1995 yılında Ağa Han Mimarlık Ödülü’ne babasıyla birlikte değer görülen Can Çinici, “Uluslararası camiaya mal olmuş, mimarlık açısından çok önemli bir ödüle değer görülmüş bir yapının ülkemizde yıkılmak istenmesi, korunmasına bakanlık tarafından itiraz edilmesi çok acıklı... Demek ki bizim dünya ile paylaştığımız hiçbir değerimiz yokmuş...” sözleriyle bakanlığın itirazını değerlendirirken, Mimarlar Odası Ankara Şube Başkanı Tezcan Karakuş Candan ise “Bakanlık neye itiraz ettiğini biliyor mu?” diye sordu.

Caminin mimarlarından Can Çinici, bakanlığın itirazını “acıklı” bulduğunu dile getirerek, caminin inşa edildiği dönemden bu yana “politik tartışma konusu haline getirilmeye çalışıldığını” vurguladı. Caminin “herhangi bir parti karşıtlığı olsun” diye tasarlanmadığına dikkat çeken Çinici, “Bir sanat eseri ancak halk kitleleriyle buluştuğu zaman yaşar, eğer buluşamıyorsa yıkılır” görüşünü dile getirdi. Cami için daha önce de “modern bir cami” denildiğini anımsatan Çinici, caminin “geleneksellere karşı duralım tavrıyla tasarlanmadığına” dikkat çekti.

Yapımı 1989’da tamamlanan TBMM Cami Kompleksi’nin yıkılacağı duyumu üzerine harekete geçen Mimarlar Odası Ankara Şubesi, Koruma Kurulu’na tescil başvurusunda bulunmuştu. Koruma Kurulu’nun tescil etmemesi üzerine ise dava açılmıştı.
Cumhuriyet, Haber: Selda Güneysu, 06.11.2015

PICASSO'NUN TABLOSUNA 67 MİLYON DOLAR

Sotheby's Müzayede Evi, dün başlayan sonbahar sezonunda, bu yıl vefat eden eski sahibi Amerikalı işadamı A. Alfred Taubman'ın koleksiyonundan olan bazı eserleri açık artırmaya çıkardı.

“A.Alfred Taubman’ın Koleksiyonu: Modern ve Çağdaş Sanat” isimli müzayedede 20. Yüzyıla ait en önemli sanatçılardan biri kabul edilen ve Kübizm akımının kurucularından olan Pablo Picasso’nun 1901 yılında tamamladığı eser, adının açıklanmasını istemeyen biri tarafından alındı.

VAN GOGH ESERİNE 54 MİLYON DOLAR
New York’ta düzenlenen müzayedede Hollandalı ressam Vincent Van Gogh'un "Landscape Under a Stormy Sky (Fırtınalı Göğün Altındaki Manzara)" adlı eseri de 54 milyon dolara alıcı buldu.

Resim dünyasının en gizemli sanatçılarından biri olarak kabul edilen Van Gogh'un 1889 tarihli eserinin 60 milyon doları aşması beklenirken, satış kataloğundaki tahmin edilen 50-70 milyon aralığındaki en düşük rakamın ancak 4 milyon üzerinde, 54 milyona satılabildi.

Müzayede de geometrik soyut resim akımının öncülerinden Rus sanatçı Kazimir Maleviç'in "Mystic Suprematism (Mistik Süprematizm)" adlı eseri 38 milyon dolara, Fransız empresyonist ressam Claude Monet'nin "Water Lilies (Nilüferler)" adlı tablosu da 34 milyon dolara satıldı.

Sotheby's, dün de "A. Alfred Taubman'ın Koleksiyonu: Başyapıtlar" müzayedesinde bazı eserleri açık artırmaya çıkarmıştı. Müzayede Evi'nin son iki günkü açık artırmalarında toplam 683 milyon dolarlık satış yapıldı.
Radikal, 06.11.2015

MAYA HİYEROGLİFLERİ DİJİTAL KATALOG HALİNE GETİRİLİYOR

Federal Lozan Teknik Üniversitesi’ne bağlı Idiap Araştırma Enstitüsü ile Beşeri Bilimler Koleji’nin dijital Laboratuvarı, 1519-1521 yılları arasındaki İspanya’nın Aztek İmparatorluğu keşfi esnasında ele geçirilen üç adet el yazması Maya Hiyeroglifini, Maya kitabe okuyucularıyla birlikte çalışarak dijital kataloğa dönüştürüyor.

Farklı bölgelerde ve farklı zaman dilimlerinde çizilmiş binlerce sembolün incelendiğini belirten Idiap araştırmacılarından Rui Hu, her sembolün bir anlamı olduğunu, bugün halen bu dili konuşan insanların yardımları ve kullandıkları sözlüklerle çözebildiklerini söyledi.

Bonn Üniversitesi’nden Carlos Pallán Gayol, yeni ekipmanlar sayesinde bilim adamlarının bir hiyeroglifin anlamını ve blok metinde nasıl ortak semboller kombinasyonu olduğunu görebileceğini söyledi. Gayol, ‘Bu araştırma Maya bilimcileri arasında birden fazla alanda çalışmalarını sürdürdükleri sırada geleneksel metotlara başvururken karşılaştıkları engelleri ortadan kaldıracağı için büyük ilgi uyandırıyor’ dedi.

Proje bir gün Maya resimlerini düz yazıya döken bir çeviri aleti olabilir.
arkeolojihaber.net, Kaynak: archaeology.org Çeviri: Ayşen Yolcu Fotoğraf: actu.epfl.ch, 02.11.2015 

Sanat tarihinin mihenk taşı isimlerinin eserlerinin bulunduğu koleksiyonuyla tanınan, Sotheby’s Müzayede Evi’nin eski sahibi, 17 Nisan 2015’te vefat eden iş adamı Alfred Taubman’ın koleksiyonunun önemli bir kısmı önceki akşam Sotheby’s Müzayede Evi tarafından düzenlenen akşam müzayedesinde satıldı.

Picasso, Modigliani, Rothko’nun arasında bulunduğu sanatçıların eserlerinden oluşan 500 parçalık koleksiyonun büyük bölümünün satışı gerçekleşti. Müzayede, 337 milyon dolarlık eser satıldı. En dikkat çekici eser satışı Modigliani’nin ‘Paulette Jourdain’ adlı 42.81 milyon dolara satılan eseri oldu. 
Milliyet, 06.11.2015

Ressam Carl Kahler’ın 1891 tarihli ‘My Wife’s Lovers’ (Karımın Sevgilileri) adlı tablosu 3 Kasım’da Sotheby’s Müzayede Evi’nin düzenlediği ‘19. Yüzyıl Avrupa Sanatı Müzayedesi’nde 826 bin dolara satıldı.

SANAT DÜNYASINDA FONTANA DALGASI



Arjantin doğumlu İtalyan ressam, heykeltıraş Lucio Fontana, yirminci yüzyılın en etkin sanatçılarından biri. Delinmiş ve kesilmiş tablolarıyla ayrıksı bir isim olan sanatçıya koleksiyonerler, galeriler ve müzeler son dönemlerde büyük bir ilgi gösteriyor. Londra'da açılan retrospektifin yanı sıra Sabancı Müzesi'ndeki Zero sergisinde hatırı sayılır bir Fontana seçkisi var. 

İtalya'nın Picasso'su ya da Andy Warhol'u olarak görülen Lucio Fontana (1899-1968), yirminci yüzyılın en etkin sanatçılarından biri. Bu öncü ismin eserleri sanat piyasasını gittikçe daha da hareketlendiriyor. Sotheby's, Christie's gibi ünlü müzayede evlerindeki yüksek rakamlı satışların yanı sıra Londra, Milan ve New York'taki galerin ve müzelerin açtığı Fontana sergileri dikkat çekiyor. Delinmiş ve kesilmiş tablolarıyla ayrıksı bir sesi olan sanatçı, getirdiği yeniliklerle sanat tarihinde önemli bir yere sahip. Sabancı Müzesi'ndeki Zero sergisinde hatırı sayılır bir Fontana seçkisi devam ederken, Londra'daki Tornabuoni Sanat Galerisi'nde de seneler sonra bir Fontana retrospektifi açıldı.

Heykeltıraş bir babanın oğlu olan Fontana, 1927'de Milan'da güzel sanatlar eğitimi alır. Soyut heykeller ve seramikleriyle İtalya'nın önemli sanat aktörlerinden biri olur. İlk sergisini 1930'da açar. 1946'da ise ses getiren “Beyaz Manifesto” adlı bildirgesini yazar ve sonrasında renk, ses, uzay, hareket ve zamanı sentezlemeyi amaçlayan Spatializm adlı resim akımını kurar.

KESİK VE DELİK TUVALLER
Fontana, tuval üzerinde yırtarak, keserek ve delikler açarak soyut sanata yeni bir boyut getirir. Resimleri dışında seramiklerinde de aynı kesikleri ve delikleri görmek mümkün. Yenilikçi çalışmalarıyla kendinden sonraki kuşakları etkileyen Fontana'nın bu sanatsal tavrı kendisini İkinci Dünya Savaşı sonrası en önemli sanatçılardan biri haline getirir.

1949'da resimlerini delmeye, sonrasında ise kesmeye başlar, bu bir yıkma eyleminin aksine, resim sanatının geleneksel sınırlarından kurtulmayı amaçlamaktadır. 1950'li ve 1960'lı yıllar arasında sanat hayatının en önemli üretimlerini gerçekleştirir. Tüm sınırları ortadan kaldıran Zero akımının önemli bir parçası olur.

Fontana'nın sanatsal üretim süreci boyunca politik ve sosyal şartları göz önünde bulundurulduğunda, İtalyan faşizmi ve savaş sonrası dönemde malzeme kullanımı güncel sanat adına önemli bir eşik olarak değerlendiriliyor. Bilinen formları terk ettiğini dile getiren Fontana “Zamanın ve mekanın sonsuzluğuna dayanan yeni bir süreç başlatmak istiyorum.” demişti.

1966 Venedik Sanat Bienali'nde bu eylemini şöyle savunmuştu: “Sanat eleştirmenleri benim için iyi bir heykeltıraş diyor fakat delmeler ve kesmeler için gösteri ve propaganda yapıyor diye eleştiriyorlar. Bu görüşlerinde yanılıyorlar. Sanatsal araştırmalarıma hep inandım. Sanatımdaki bu eylem biçimi oldukça yeni ve öncü bir işlev görecek. Tablodaki bu açtığım delikler basit bir eylem değil, sanatçının ve bireyin üretim özgürlüğü.”

“RADİKAL İŞLER YAPMAMIZ LAZIM”
Centre Pompidou (Paris), Tate (Londra) ve MoMA (New York) gibi ünlü müzelerde sanatçının çeşitli dönemlerde eserleri sergilendi. Tornabuoni Sanat Galerisi'ndeki sergi ise sanatçının on yıldan sonra açılan ilk retrospektifi. Ellinin üstünde eserin yer aldığı sergide, mekan üzerine düşünmeye davet eden pek çok eser var. Sarı, mavi ve kırmızı renklerin ağırlıkta olduğu tabloların üzerini kesen sanatçı, izleyicinin derinlik algısını ters düz ediyor.

Fontana'nın resim sanatına getirdiği bu özgür tavır, kendinden sonraki birçok isme yol açar. Joseph Beuys'un öğrencilerinden Alman ressam, heykeltıraş Imi Knoebel'in dediği gibi “Yves Klein kanvası maviye boyadı, Lucio Fontana ise kanvasa eğik kesikler attı. Geriye ne kaldı? Eğer bir şeyler yapmak ve yaşamak istiyorsanız, çok radikal işler yapmanız lazım.”

Üzerinde 23 yarık olan bir Fontana eseri geçtiğimiz yıl 8,4 milyon sterline satıldığında çok eleştirilmiş ve “Tablosundaki çizik sayısı artınca eserin fiyatı daha mı yükseliyor?” gibi yorumlar yapılmıştı. Önümüzdeki dönemlerde, Fontana'nın eserleri daha da öne çıkacak, zira piyasanın ve koleksiyonerlerin bu sıradışı isme talebi artıyor.
Zaman, Haber: Musa İğrek, 05.11.2015

GÖRENLER GERÇEK SANIYOR

Kültür ve Turizm Bakanlığı son beş yıl içinde yüzlerce sahte heykel ele geçirdi. Bu heykellerin bir kısmı müzelerde sergilenen eselerdi. Bir kısmı ise piyasada satılırken güvenlik güçlerince ele geçirildi. Sahte olduğunu bilmeden, tarihi eser olduğu zannıyla bu heykellere milyonlarca lira ödeyenler var.

Genellikle sahte heykeller yurt dışına kaçırılmak üzere hazırlanıyor. Heykellerin gerçekçi görünmesi için akıl almaz yöntemler uygulanıyor. Mermer heykellerde figürlerin bazı uzuvları özellikle kırılıyor. Ele geçirilenlerin pek çoğunda burnu, kolu, hatta gövdesi parçalanmış olanlara rastlamak mümkün. Metal heykeller ise korozyon tutması için toprağın altına uzun süre gömülüyor. Bazılarının üzerinde bilinçli metal delikler açılıyor. Böylelikle heykellere eskitilmiş görüntüsü veriliyor. Alıcıların uzmanlığı yoksa da bu duruma kanıp milyonlarca lira ödüyor.

Altın, bronz, gümüş heykelciklerin de sayısı az değil. Alıcıların gözünü boyamak için her türlü kopya figürü kullanan sahteciler özellikle yabancıları hedef seçiyor. Antalya, İzmir gibi turistlerin yoğun olduğu bölgelerde faaliyet gösteren sahteciler, terakota, sikke, madalyon gibi kolaylıkla taşınabilir tarihi eser görünümlü materyaller üretiyor.

Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü sahtecilerle mücadele için 2010 yılından bu yana yoğun bir çalışma yürütüyor. Öncelikle daha önceki yıllarda müzelere girmiş sahte eserleri komisyon kurarak ayıklayan bakanlık, güvenlik güçlerinin de ele geçirdiği eserleri de komisyon vasıtasıyla gerçekliğini denetliyor. Eserlerin tespitinin yapıldığı müzede kurulan komisyonun verdiği raporda şüphe uyandıracak bir durum tespit edildiğinde başka müze uzmanlarından oluşan yeni bir komisyon kuruyor. Bu komisyonun da kararında şüphe oluşuyorsa üniversite hocalarından oluşan bilimsel bir heyet oluşturuluyor. Metal eserlerdeki korozyon yapısının tespiti için analiz laboratuvarında incelemeye tabi tutuluyor. Eser üzerinde tarihleme yapılıyor. Aynı yöntem taş eserler için de uygulanıyor.

Antalya Elmalı Müzesi'nden Bildirilen Sahte Heykelcikler
Antalya İli, Elmalı Müzesi Müdürlüğü'ne bir şahıs tarafından teslim edilen 2 adet hayvan figürininin imitasyon olup olmadığı hususunda tereddüt yaşanması nedeniyle Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğünce söz konusu eserlerin analiz ve değerlendirilmeleri için bir komisyon kuruldu. Komisyon tarafından hazırlanan 29.05.2013 tarihli raporda; söz konusu objelerden, kanatlı keçi biçimindeki bronz apliğin Louvre Müzesi’nde bulunan ve olasılıkla MÖ. 5. yüzyıl sonu ile 4. yüzyıl başına  tarihlenen altın kanatlı bronz keçi apliğinin bir imitasyonu, insan yüzlü bir adet boğa heykelciğinin ise Akhamenid sanat etkileri taşıyan oldukça başarısız bir imitasyon olduğu ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu kapsamında  olmadıkları belirtildi.

Samsun Müzesi'nden Bildirilen Sahte Heykel
Pirinçten mamul, 14 cm uzunluğunda Romalı bir savaşçıyı tasvir eden heykelciktir. Ayak kısmı bilekten itibaren kopuk durumdadır. Başında Korinth başlığı mevcuttur. Göğüs kısmı toga ile örtülüdür. Sağ kol omuzdan itibaren kırık ve noksandır. Sol kol aşağıya inik olup elinde muhtemelen hançer tutmaktadır. Ayaklar hafif sağa dönüktür. Kimyasal metotlarla eskitilme çalışması yapılmıştır. Vücudun ön ve arka kısmında delikler mevcuttur.

Mardin Müzesi'nden Bildirilen Sahte Heykel
30x18x24 cm. boyutlarındaki heykel başının siyah damarlı kırmızı mermerden yapıldığı, çok diri olan saç buklelerinin aşınmış görünümü kazandırmak için yer yer darp edilmiş olduğu, başlık ve saç stilinde Klasik Dönem özelliği görülürken gözlerinin Roma Dönemi özelliği göstediği, antik çağ heykeltraşlık sanatında, klasik dönem ve sonrası eserlerde görülen insan anatomisine uygunluğun baş bölümünün hafif sağa meyilli verilmesine karşın boyun kısmının aşağıya doğru tamamen düz inmiş olması nedeniyle bu heykel başında görülmediği, yüz hatlarının oldukça keskin işlendiği, anlan heykel başının imitasyon olduğu ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu kapsamında olmadığı belirtildi.

Adana Müzesi
Bronzdan yapılmış olup, yüksekliği 51 cm’dir. Sağ elinde aşağıya doğru kılıç, sol elinde ise yukarıya doğru meşale tutmaktadır. Başında çelenk bulunan heykelin üzerinde vücudun bir kısmını örtecek şekilde bir pelerin bulunmaktadır. Pelerin boyundan arkaya doğru savrulmuştur. Ayağında bilekleri de kapatacak şekilde uzunca sandaletler bulunmakta olan heykel, bir kaide üzerinde durmaktadır. Sağ bacağını bükmüş ve kaidenin yüksekçe olan kısmına koymuştur. İçi boş olan heykel döküm tekniğiyle yapılmıştır. Yüzeyinde korozyon izleri görülmektedir. Anatomik olarak bir orantısızlığın yanı sıra korozyon tabakasının farklılığı da göze çarpmaktadır.

İzmir Müzesi Hades Heykeli
1 Adet Sahte Mermer Heykel: Yüksekliği 40 cm’dir. Sağ kolu ve bacakları noksandır. Dalgalı saçları omuzuna kadar inmektedir. Sakal ve bıyığı vardır. Bıyık sakalla birleşmektedir. Ayrıca, sol omzundan inen elbise tomarı mevcuttur. Gövde ve yüz kısmında yer yer açık kahverengi çizgiler bulunmaktadır. Bilinçli olarak bazı uzuvları kırılmıştır.

Bilecik Valiliği'nden Bildirilen Sahte Heykel
Yüksekliği 1 metre, genişliği 38 cm. ve derinliği 31 cm. olan ayakta duran erkek, başı sağa dönük, sakallı, kısa saçlı, gövdesini saran kıyafetini (chiton) sol omzundan gövdesine çapraz olarak astığı iki göğsünün arasında kemer tokası bulunan kemerinin arasından geçirerek sabitlemiş halde ve sağ ayağının dizi hafif öne bükük, sandalet giyimli betimlenmiştir. Sağ elinin üzerindeki zincir, bileğindeki halka ile birleşerek heykelde betimlenen erkek figürünün sağ tarafında oturur şekilde duran köpek betiminin başında iki kulağının arasından geçip aşağı inerek köpeğin tasması ile birleşmiş olup erkek figürünün sağ ayağının yanında duran sol pençe 5 tırnaklı olarak betimlenmiştir. Köpeğin gövdesi erkek figürünün arkasında kalmış şekilde, kuyruğu ise sol tarafından öne doğru kıvrılır şekildedir. Yüz mimik çizgileri ise derin çizgilerle vurgulanmıştır. Erkek figürünün sol elinde tuttuğu çiçek demeti benzeri bir objenin üzerinde başı sola dönük ve kanatları açık kartal betimi bulunmaktadır. Kartalın kanatları ve gövdesindeki tüyler balık pulu deseni ile vurgulanmış, pençeleri ise üçer parmak şeklinde betimlenmiştir. Erkek figürü, köpek ve kartaldan oluşan heykel grubu üç basamaklı ve her dört yanda birer adet bulunan sütun ile çevrelenmiş, yüksekliği 23 cm. olan bir kaide üzerinde betimlenmekte olup kaidenin ön tarafında AT yazısı bulunmaktadır.

Balıkesir Müzesi'nden Bildirilen Sahte Heykelcik
Bronzdan yapılmış, 10 cm yüksekliğinde, başında konik şeklinde bir başlık bulunmaktadır. Sol eli belinde, sağ eli sağ kulağını tutar şekilde tasvir edilmiştir. Bacakların arasındaki boşluk belden ayak parmaklarına kadar daralarak devam etmekte ve ayaklar aşağıda birleşmektedir.

Manisa Müzesi'nden Bildirilen Sahte Heykeller
Yaklaşık 120 cm. yüksekliğindedir. Bir kaide üzerinde duran heykelin ayaklarının dibinde bir çocuk figürü bulunmaktadır.

İzmir Müzesi, Bronz At Figürlü Kandil
Ölçüsü: 0,185 x 0,14 m.
Tanımı: Hamle yapan at figürünün göğsüne içbükey formlu bir kandil burnu eklentisi ile oluşturulmuş bronz eserdir. Karındaki daha küçük olmak üzere, atın sırt ve karın kısmında birer dikdörtgen yağ haznesi deliği vardır. Sol arka bacağın alt kısmı ve kuyruğun uç kısmı kırık ve eksiktir. Atın başı hafif sağına dönüktür. Kulaklar dik, ağız hafif açıktır. Boyundan çene kısmına doğru içbükey formda uzanan dizginler belirgin olarak işlenmiştir. Uzun dışbükey boynun üzerinde yeleler yüksek bant şeklinde kütlevi olarak işlenmiştir. Yelenin başa yakın kısmında ve kuyruğun gövdeye birleşme notasında birer küçük asma deliği bulunmaktadır. Kuyruk hafif dalgalı olarak aşağı sarkmaktadır.

Aydın Müzesi
Roma dönemi eserin günümüz taklidi, Deve tüyü rengi hamurlu pişmiş topraktan figürin, dikdörtgen bir kaide üzerinde Aphrodit Anadymene tipinde ayakta durur pozisyonda yapılmıştır. Oval ve dolgun yüzlü, iki kolu havada ve elleriyle ortadan ikiye ayrılmış saçlarını iki yandan tutar şekildedir. Ancak sağ kol dirsek altından itibaren saç çıkıntısı ile birlikte kırık ve kmesiktir. Kalın boyunlu, küçük dolgun göğüslü, göbek deliği belirgin, kasık kısmı üçgen şeklindedir. Bacaklarını örten bir kumaş vardır. Sol tarafında üzerinde yer yer sıklamen pembesi rengi boyalı amphora benzeri bir kap vardır. Taklit olan figürinin sağ kolu dirsek altından itibaren kırık ve eksik, kaidesi kırık ve sonradan yapıştırılmıştır.

Antalya Side Müzesi
Kartal, bir kenarında cepheden boğa yüzü kabartması bulunan dikdörtgen bir kaide üzerinde ayakta ve başı hafif sola dönük şekildedir. Kanatlar yarı açık vaziyette yapılmıştır. Gövdede ve kanatlarda tüy detayları çizgiler ile verilmiş olup, pençeler, gaga ve gözler ise belirgin biçimde olması gerekenden daha büyük yapılmıştır. ÖLÇÜLERİ: genişlik:23cm, uzunluk:25cm, yükseklik:50cm

Sivas Müzesi
1 adet sahte Hermes başı heykel: Yüksekliği yaklaşık 27.5 cm,  baş çevresi ise yaklaşık 62 cm. Hermes’in başında birinin yarısı kırık diğeri ise sağlam olan iki kanat görülmektedir. Saçları lüle şeklinde, kaş ve gözleri klasik üslupta olup gözbebekleri bulunmamaktadır. Ağız kısmı açık, yüzünde ise herhangi bir ifade görülmemektedir. Hermes başında yer yer kahverengi renklendirmeler görülmektedir. Mermer tozundan mamuldür.

Tokat Müzesi
Kadın Heykelciği, Altındır. 6,1 cm uzunluğundadır. Döküm tekniğinde yapılan heykelciğin kolları yapılmamıştır. Ayakta durur pozisyonda, sağ dizini öne doğru kırmış ve sağ ayağı biraz daha önde betimlenmiştir. Uzun, bol ve kıvrımlı belirgin olarak tasvir edilmiş bir elbise giymiştir. Alın üzerinden başlatılan saçlar ikiye ayrılıp ense üzerinde tutturulmuş ve omuz üzerinde bitirilmiştir. Heykelciğin elbise, saç ve yüz ayrıntılarından klasik dönem kadın heykellerine benzetilmeye çalışılan günümüz taklidi olduğu anlaşılmaktadır.
Radikal, Haber: Ömer Erbil, 05.11.2015

İngiltere’nin Beoley kentindeki St Leonard’s Kilisesi’nde bulunan ve bir efsaneye göre William Shakespeare’a ait olduğu iddia edilen bir kafatasına DNA testi yapılması yönündeki başvuru Anglikan Kilisesi tarafından reddedildi.

RUS UÇAKLARI PALMİRA'YI VURDU

Rusya, savaş uçaklarının Suriye’de antik Palmira kenti çevresindeki IŞİD mevzilerini bombaladığını açıkladı.

Savunma Bakanlığı’ndan yapılan açıklamada, Su-25 uçaklarıyla gerçekleştirilen saldırılarda, bir tahkimat ve bir yeraltı sığınağıyla uçaksavar bataryalarının vurulduğu belirtildi.

Aktivistler, hava saldırılarında Palmira’daki Roma harabelerinin batısında bir tepe üzerine kurulu 13’üncü yüzyılda restore edilen kalenin çevresinin hedef alındığını söyledi.

Aynı aktivistler, saldırılarla oluşan hasarın boyutlarını kestirmenin güç olduğunu vurguladı.

IŞİD militanları, Mayıs’ta Suriye askerlerinden ele geçirdikleri Palmira’da 2000 yıllık tapınakları, bir kemeri ve kule mezarları havaya uçurmuştu.

Cihatçı grup, bu tür yapıların putperestlik simgesi olduğunu söylüyor.

Birleşmiş Milletler’in kültür örgütü UNESCO, Palmira’daki yıkımı savaş suçu olarak nitelemişti.

Rusya Savunma Bakanlığı'nın açıklamasında, "Su-25 uçakları Humus'un Tedmur (Palmira'nın Arapça adı) bölgesinde tahkim edilmiş bir IŞİD mevzisini vurdu. Saldırıyla bir tahkimat, bir yeraltı sığınağı ve uçaksavar silahları imha edildi" denildi.

Yerel bir aktivist, AP ajansına Pazartesi günü kale çevresinde sekiz saldırı düzenlendiğini, tepeden duman ve toz bulutu yükseldiğini söyledi.

Merkezi Londra'da bulunan muhalif Suriye İnsan Hakları Gözlemevi adlı örgüt de, Palmira'nın yakınlarında bulunan, IŞİD'in Ağustos'ta ele geçirdiği El Karyateyn kentinde de Rus uçaklarının saldırı düzenlediğinden şüphe edildiğini bildirdi.

150 metre yükseklikteki bir tepenin üzerinde inşa edilen Fahrettin el Maani kalesi, UNESCO'nun Dünya Kültür Mirası listesinde yer alıyor.
Hürriyet, 03.11.2015

İZNİK'TE TARİHİ KEMERİ YIKIP YERİNE...

Bursa'nın İznik İlçesi’nde, Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından restore ettirilmek amacıyla ihale edilen Tarihi Lefke Kapı'nın kemerli girişi, orijinal olmadığı iddiasıyla yıkılarak, yerine yenisinin inşa edilmesi tepkilere neden oldu.

Restorasyonu yürüten firma yetkilileri, Anıtlar Kurulu tarafından hazırlanan projeye uygun çalışma yaptıklarını ve kemerin 1980’li yıllarda yenisinin yapıldığını öne sürdü. Uzun yıllar İznik’te Müze Müdürlüğü yapan Taylan Sevil, yapılan çalışmayı "Yazık Etmişler' diye değerlendirerek, kemerin orijinal olduğunu ve yağmurdan korunması için sıva yapıldığını savundu.

Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü tarafından geçen yıl 1 milyon 739 bin 335 liraya ihalesi yapılan Bursa İznik Surları Lefke Kapı Restorasyon çalışmaları devam ediyor. İmparator Hadrianus (117-138) adına 'Zafer Kapısı' olarak inşa edilen kemerin restorasyon ihalesini alan firma, iş bitim tarihi eylül ayında sona ermesine rağmen çalışmaları tamamlayamadı. Çalışmalar sırasında kemerin hilti adı verilen kompresörle yıkılması vatandaşlar tarafından cep telefonuyla görüntülendi. Yıkım ardından tahta kalıplar kurularak kemer yeniden inşa edilmeye başlandı.

Kemerin yıkılarak yenisinin yapılmasına hem vatandaşlar, hem de uzmanlar tepki gösterdi. İznik’te 20 yıl müze müdürlüğü yapan Taylan Sevil, çalışmayı "Yazık etmişler" diye değerlendirerek, kemerin orijinal olduğunu söyledi. Sevil, "Onarım gördüyse onarımda ve tescillenmiştir. Üzerindeki sıvaya gelince, bu yağmur suyunu engellemek amacıyla yapılan izolasyondur. Bunun bir örneği Ayasofya Camii'nde de vardır.Bu konu da yetkilileri göreve çağırıyorum. Gelip bir kez daha incelensin" dedi.

Restorasyon çalışmalarını yürüten firma yetkilileri ise, çalışmaları Anıtlar Kurulu’nun izni ve projesine göre yaptıklarını belirterek, "Kemer 1980 yıllarda yeniden yapılmış, üzerinde çimento kullanılan sıvalar var. Kemerin içi de moloz yığınlarıyla doldurulmuş, üstü çatlak ve tehlike arz ediyordu. Biz proje ne derse onu uygularız. Kültür Bakanlığı’nın projesi bu. Orijinaline uygun ve sağlam olarak inşa ediyoruz" diye konuştu.

bursa.com, 03.11.2015

GERMANİCİA ANTİK KENTİNDE KAZI ÇALIŞMALARI

Kahramanmaraş'ta MS 300-400 yıllarına ait yapıların ortaya çıkarıldığı Germanicia antik kentinde, kazı ve kamulaştırma çalışmaları devam ediyor.

Vali Mustafa Hakan Güvençer, Vali Yardımcısı Nurettin Dayan, İl Kültür ve Turizm Müdür Vekili Semih Gemci ile arkeologlarla, Dulkadiroğlu İlçesi Şeyhadil Mahallesi'nde bulunan Germanicia antik kentindeki çalışmaları inceledi. 

Güvençer, burada gazetecilere yaptığı açıklamada, kentin kimliğini oluşturan tarihi eserlerden birinin ortaya çıkarılması için çalışmaların sürdüğünü belirtti.

Kahramanmaraşlıların Germanicia'ya olan özel ilgisini bildiğini anlatan Güvençer, şöyle devam etti: "Bugünden itibaren gerek valiliğimiz gerekse Kültür ve Turizm Bakanlığımız ile büyükşehir belediyemizin en önemli gündem maddelerinden biri, Germanicia'yı gün yüzüne çıkararak ziyarete açabilmek olacak. Ancak önümüzde çok kıymetli bir hazine ve yapılması gereken çok önemli işler var. Tescil aşamasını tamamladık ancak 146 hektarlık alanda kamulaştırma işlemlerini tamamlamamız gerekiyor."

Şimdiye kadar yerel yönetimler ve bakanlıklarla el ele vererek 2 önemli alanı ziyarete hazır hale getirdiklerini ifade eden Güvençer, buraların, etrafında bütünlük sağlandıktan sonra ziyarete açılacağını kaydetti.

Ortaya çıkarılan iki alanda 2016'da kamulaştırmaları tamamlayıp kazı çalışmalarını bitirerek, restorasyona geçeceklerini bildiren Güvençer, "Ne kadar işin üzerinde durur, finansal destek bulabilirsek işi hızlandırırız. Kahramanmaraş'ın tarihini belgeleyen bu alanlar inşallah hem kent tarihi hem de turizm ve ekonomiye kazandırılır. Bu konuda kararlı olduğumuzu ifade ediyorum" diye konuştu.
Radikal, 03.11.2015

KIRIKKALE'DE HİTİTLERE AİT BİN KİŞİYİ DOYURACAK AMBARLAR BULUNDU

Kırıkkale’nin Karakeçili İlçesi Büklükale mevkiinde Japonlar tarafından 2009 yılında başlatılan arkeolojik kazı çalışmalarında Hititlere ait bin kişiyi doyuracak tahıl ambarı bulundu.

Bunun yanında yapılan kazılarda Hititler’den kalma 3 bin 500 yıllık mimari altyapı ortaya çıktı. İlk defa Kırıkkale’de bir uygarlığa ait kazı yapılması vatandaşların akın akın kazı alanına sevk ediyor. Kazı alanında ayrıca Osmanlılara ait evlere de rastlandı.

Kırşehir Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Japonyalı Kimiyashi Matsumura’nın başkanlık ettiği kazı çalışmalarında elde edilen bulgu ve arkeolojik eşyalar, Kültür ve Turizm Bakanlığına teslim ediliyor. SİT alanı ilan edilen bölgenin güvenliği ise emniyet ve jandarma tarafından sağlanıyor. Çalışmaların tamamlanması ardından Büklükale mevkiinin turizme açılması planlanıyor.
Evrensel, 03.11.2015

ANTİK DÜNYANIN 7 HARİKASINDAN BİRİ YENİDEN İNŞA EDİLİYOR

Tunçtan heykel, MÖ 226’da Rodos’u vuran depremden sonra yıkıldı. Fakat MS 654 yılında Sarazenler adayı yağmalayıp heykelin kalıntılarını satana kadar, yıkık kalıntılar hala adadaydı.

Şimdi heykelin yıkılmasından 2200 yıl sonra birçok genç uzman bir araya gelerek heykelin yeniden yapılmasını amaçlıyor. Yunanistan’dan mimar Ari Palla, arkeolog Christos Giannas, halkla ilişkiler uzmanı Dionisis Mpotsas, İspanya’dan inşaat mühendisi Enrique Fernández Menendez ve ekonomist Matilda Palla, İtalya’dan Ombretta Iannone ve İngiltere’den inşaat mühendisi Eral Dupi dünya çapında insanlardan toplanacak bağışlarla heykeli inşa etmek istiyor.

Projenin resmi sayfasında iddialı proje çalışanları”Antoni Gaudi, vatandaşların Sagrada Famili kilisesinin bir parçası gibi hissetmesini sağlayarak onlardan kaynak toplamayı başardı. Biz de aynı şeyi yapmak isteiyoruz. Teknoloji sayesinde tüm dünyadan insanlar da katkıda bulunabilir. Böylece Rodos Heykeli de dünya çağında bir anıt olacak” diyor.

Ekibin açıklamasına göre ana amaçları “Rodos’un tarihsel değerinin restore edilmesiyle başlayarak Rodos adasını tekrar haritaya koymak.” Ekip ayrıca “adadaki depolarda unutulmuş yüzlece arkeolojik bulgu ve buluntuyu gün ışığına çıkarmayı” umuyor.

Genç ekip bu nedenler dolayısıyla, 150 metre boyunda devasa bir müze yapısı inşa etmeyi planlıyor. Bu yapı, Rodos’taki birçok depoda terk edilmş halde duran binlerce arkeolojik objeyi içinde barındıracak. Bu eserlerin heykelin içinde sergilenmesiyle ziyaretçilerde 2200 yıl önce adaya gelen insanların hissettiğine benzer duygu ve düşünceler uyanacak.

Devasa heykelde ayrıca bir kültür merkezi, kütüphane ve antik zamanlarda olduğu gibi bir deniz feneri olacak. Heykel orijinalinden oldukça daha büyük olacak. Heykelin derisi de güneş enerjisi panelleriyle kaplanarak enerji üretimini kendisi yapması sağlanacak.

Hürriyet, 02.11.2015

ZEYNEL BEY TÜRBESİ TAŞINACAK

Ilısu Barajı suları altında kalacak tarihi Hasankeyf'teki Zeynel Bey Türbesi, "özel taşıyıcı treyler sistemleri" ile Yeni Kültürel Park Alanı'na taşınacak.

Orman ve Su İşleri Bakanlığı'nın "Anıt Eserlerin Yerinde Korunması veya Taşınması" çalışmaları kapsamında bütüncül olarak arkeopark alanına taşınması planlanan Zeynel Bey Türbesi'nin korunma ve taşınmasına ilişkin sözleşmenin imzalanmasının ardından yer tespiti yapıldı.

"Ilısu Barajı HES Projesi Kültürel Varlıkları Koruma Kurtarma Çalışmaları" çerçevesinde yüklenici firma tarafından hazırlanan 3 yöntemden oluşan proje, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü ile DSİ Genel Müdürlüğü'ne sunuldu.

Yer teslim tarihinden itibaren 250 gün içinde taşıma işlemlerinin tamamlanması öngürülüyor. Türkiye'nin "prestij projeleri"nden biri olacak taşıma projesinin onaylanmasını takiben Zeynel Bey Türbesi'nin taşınmasına başlanacak.

Taşıma için 3 yöntem belirlendi
DSİ Hasankeyf Kültür Varlıkları ve Yeniden Yerleşim Şube Müdürü Şehmus Erkan Dursun, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültürel Miras Bilim Kurulu Komitesi'nin Zeynel Bey Türbesi'nin taşınmasına karar vermesinin ardından ihale sonucu yüklenici firma ile sözleşme imzalandığını hatırlattı.

Taşıma işlemi için 3 yöntem üzerinde durulduğunu dile getiren Dursun, "Bunlar Hollanda, İtalya ve Korres yöntemleridir. Bu 3 yöntem arasındaki fark, yapının korunmasına ve güçlendirilmesine yönelik farklılıklardır. Uygulamaya yönelik projelerin neticelenmesi ışığında belirlenecek en ideal yöntem seçilecektir" dedi.

"Türkiye'de böyle bir sistem henüz yapılmadı"
Dursun, 15 milyon 838 bin liraya ihale edilen taşıma projesine ilişkin, şunları kaydetti: "Türkiye'de böyle bir sistem henüz yapılmadı. Yapının ağırlığı yaklaşık bin 100 tondur. Tek parça halinde bütüncül olarak taşınması öngörülüyor. Planlama bu şekilde. Bunun için yapının yurt dışında yapılan özel taşıyıcı sistemlerle taşınması öngörülüyor. Yüklenici firma tarafından hazırlanan, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü ile DSİ Genel Müdürlüğü'ne sunulan projelerin değerlendirilmesi sonucu onaylanan projeyi takiben Zeynel Bey Türbesi'nin taşıma işine başlanacak."

Zeynel Bey Türbesi
Zeynel Bey Türbesi 1462-1482 yıllarında Hasankeyf'te hüküm süren Akkoyunlular'dan kalan tek eser olma özelliği taşıyor.

Türbe, dışarıdan silindirik, içeriden sekizgen miğfer başı şeklinde iki katlı bir yapıya sahip.
Sabah, 31.10.2015


******


HASANKEYF'İN İLK TARİHİ ESERİ ZEYNELBEY TÜRBESİ TAŞINACAK

Batman'ın Hasankeyf İlçesi'nde yapımı devam eden Ilısu Barajı altında kalacak 650 yıllık Zeynel Bey Türbesi'nin taşınması için çalışma başlatıldı.

Hasankeyf İlçesi'nde yapımı süren Ilısu Baraj Gölü altında kalacak Zeynel Bey Türbesi'nin taşınması amacıyla çalışmalara başlandı. Türbenin taşınmasından endişe duyduklarını anlatan Hasankeyf Belediye Başkanı Abdulvahap Kusen, Ilısu Baraj Gölü'nün bir bölümünü sular altında bırakacağı tarihi Hasankeyf'te 650 yıllık Zeynel Bey Türbesi'nin taşınacak ilk eser olacağını belirterek, şöyle dedi: 

"Mostar Köprüsü'nün yapımını üstlenen firma, Zeynel Bey Türbesi'ni 500 günde yeni yerleşim birimi yakınına taşıyacak. Ancak endişeliyiz çünkü bu türbe elimizde kalırsa dünyaya rezil oluruz. Hasankeyf'in tarihi köprüsünü sağlamlaştırma projesi kapsamında Ulaştırma Bakanlığı'nın sürdürdüğü projenin köprüde doku uyuşmazlığına yol açabilmesinden endişe duyuyorum. Şanlıurfa'dan getirilen taşlarla tarihi köprünün nasıl korunacağını bilemiyoruz ama doku uyuşmazlığı olacağı bir gerçek." 

Hasankeyf'in sembolü olan 650 yıllık Zeynel Bey Türbesi'nin taşınma işini üstlenen firma, çalışmalarına başladı. 3'üncü ihalede türbenin taşıma işini üstlenen firmanın, Mostar Köprüsü'nün restore çalışmalarını yaptığını anlatan Başkan Kusen, "500 günde türbeyi yeni yerleşim biriminin yakınına taşıyacak olan firma, tarihi yapıtı kafes içine aldı. Taşıma çalışmalarına önümüzdeki günlerde başlanacak. Türbenin nasıl taşınacağı konusunda kaygılarımız var. Çünkü türbenin üst kısmında çatlaklıklar söz konusu. Taşınma sırasında türbe elde kalabilir. Tarihi ilçemizin sembolü olan türbe elde kalırsa dünyaya rezil oluruz. Bu eser Türkiye'de ilk taşınacak yapıtlardan biri olacak" diye konuştu. 

NASIL TAŞINACAK? 
DSİ Hasankeyf Kültür Varlıkları ve Yeniden Yerleşim Şube Müdürü Şeyhmus Erkan Dursun, Zeynel Bey Türbesi için üç taşınma yöntemi belirlendiğini, hangisinin kullanılacağının tespit edileceğini söyledi. Taşıma işlemi için Türkiye'de böyle bir sistemin henüz kullanılmadığını belirten Dursun, şöyle konuştu; 

"Türkiye'de taşınacak eserlerden biri Zeynel Bey Türbesi olacak. Raylı sistemde Hollanda, İtalya ve Korres yöntemleri var. Bu üç yöntem arasındaki fark yapının korunmasına ve güçlendirilmesine yönelik çalışmalardır. 15 milyon 838 bin TL'ye ihaleye verilen Zeynel Bey Türbesi'nin ağırlığı yaklaşık 1100 tondur. Türbenin tek parça halinde bütüncül olarak taşınması ön görülüyor." 
Zaman, 03.11.2015

YEMEN'DE TARİHİ ESERLER HARABEYE DÖNDÜ

Ortadoğu'da son yıllarda yaşanan iç savaş ve karışıklıklar Suriye ve Irak'ta olduğu gibi Yemen'deki tarihi eserlere de zarar veriyor. Taiz ilindeki Sabr Dağı'nın yamacında yaklaşık 1000 yıl önce Suleyhiler döneminde inşa edilen ve Osmanlı valilerinin de hükümet konağı olarak kullandığı, "Kahire Kalesi", Şii Ensarullah Hareketi (Husiler) ve devrik cumhurbaşkanı Ali Abdullah Salih yanlısı güçlerin geçen Mart ayından bu yana kente yönelik saldırıları nedeniyle harabeye döndü.

Taiz Arkeoloji Dairesi Müdürü Büşra el-Huleydi, aylardan beri hava ve kara bombardımana maruz kalan Kahire Kalesi'nin sadece sonradan restorasyondan geçen dış surlarının dışındaki tüm yapısının tahrip edildiğini kaydederek, "Kahire Kalesi harabeye döndü. Tarihi kalenin yalnızca dış surları kısmen sağlam. Ayrıca kentte müzeye dönüştürmek istediğimiz bir binanın yanı sıra daha ulaşamadığımız nice eserler yok olmuş durumda" dedi.

Kahire Kalesi'nin bulunduğu bölgenin aşağısındaki Vadi el-Medam mahallesi sakinlerinden Halid Muhammed, "Husi militanlar, Kahire Kalesi'ne yerleştirdikleri birden çok savaş topuyla kente saldırıyorlardı. Hatta zaman zaman Kahire Kalesi'nin surlarının üzerimize yıkılmasından endişe ediyorduk" ifadelerini kullandı.

Koalisyonun hava operasyonları ve Husi saldırıları kaleyi tahrip etti
Muhammed, "Husilere yönelik "Kararlılık Fırtınası" adlı operasyon başlatan Suudi Arabistan öncülüğündeki koalisyon güçlerinin kentteki Cumhurbaşkanı Abdurrabu Mansur Hadi yanlısı Halk Direniş Güçleri'ne (HDG) yönelik saldırılarını sürdüren kaledeki Husilerin mevzilerini Mart ve Nisan ayında defalarca hedef alması kalenin tarihi yapısını bozdu" diye konuştu.

HDG'nin geçen ağustos ayında Kahire Kalesi'ni Husi militanlarından kurtarmayı başardığını aktaran Muhammed, "Ancak daha önce Kahire Kalesi'ni bir karargaha dönüştüren Husilerin, bu sefer de bölgenin kontrolünü sağlayan HDG birliklerini vurmak amacıyla kaleye havan topu ve Katyuşa füzeleriyle saldırılar gerçekleştirmeye başladığını" söyledi.

Kentin doğusundaki Husi mevzilerinden Kahire Kalesi ve çevresine Katyuşa füzeleri atıldığını dile getiren Savani mahallesi sakinlerinden Halid el-Haşidi ise içeride HDG'den hafif silahlı bazı muhafızlar dışında kimse olmamasına rağmen kalenin Husilerin ağır saldırılarına maruz kaldığını belirtti.

Kale içerisinde ve altında Osmanlılar döneminde inşa edilen tüneller ve mahzenlerin akıbeti ise bilinmiyor. Eyyübi ile Rasuli yönetimleri zamanında (12-15. asırlar arası) siyasi suçluların tutulduğu Kahire Kalesi, Osmanlılar döneminde ise hükümet merkezi olarak kullanılıyordu.

Zeydi imamlardan Yahya el-Mütevekkil (İmam Yahya) döneminde, esir toplama kampı niteliğindeki kale bir dönem kültür merkezi işlevi de gördü. Daha sonraları ise askeri kışlaya çevrildi. Kahire Kalesi, UNESCO Dünya Mirası Listesine alınması amacıyla yürütülen çalışmalar kapsamında 14 yıl süren restorasyondan geçirilmişti.

Koalisyonun hava saldırıları nedeniyle tarihi Marib bölgesindeki eserler de büyük oranda zarar görmüştü. Bu saldırılarda, Marib Barajı'nın duvarları üzerindeki el yazma eserleri tahrip olmuş, Zemar Milli Müzesi silahlı saldırılarda tamamen yıkılmıştı.

Husilerin Yemen'deki ilerleyişini durdurmak amacıyla Suudi Arabistan öncülüğündeki koalisyon güçleri, 26 Mart'ta "Kararlılık Fırtınası" adı verilen hava harekatı başlatmıştı. Cumhurbaşkanı Abdurabbu Mansur Hadi yönetiminin müdahale çağrısı üzerine başlatılan operasyonun 21 Nisan'da sona erdiği açıklanmış, ardından Yemen halkı için artık "Umuda Dönüş" operasyonunun başladığı duyurulmuştu.
Trt Haber, 29.10.2015

TERÖR SALDIRILARI ARKEOLOJİK KAZILARI DA OLUMSUZ ETKİLEDİ

Batman'ın Beşiri İlçesi'nde Gre Amer Höyüğü'ndeki kazılara terör örgütü PKK 'nın saldırılarından endişe duyan bazı uzmanlar dahil olmadı.

Batman Müzesi'nce Beşiri İlçesi'nin Garzan Çayı kenarında 5 yıldır süren Gre Amer Höyüğü'ndeki kazı çalışmaları, son aylarda bölgede yaşanan terör olayları nedeniyle yavaşladı.

Kazı Başkanı  ve Koç Üniversitesi Arkeoloji ve Sanat Tarihi Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Pulhan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Ilısu Barajı kurtarma kazıları kapsamında gerçekleştirdikleri çalışmalarda, bu yıl düşündüklerinden daha az alanda kazı yaptıklarını söyledi.

Pulhan, ''Bu yıl uzun bir  çalışma sezonu yapmıştık. Arkeolojik kazıda eserleri ortaya çıkarmak işin bir bölümü. Bulunan bütün eserler üzerinde uzun bir ev ve ofis çalışması yapmak gerekiyor.  Bu yılki planımızda Ağustos başında kazıya başlayarak, 3 aylık bir kazı sezonu planlamıştık'' diye konuştu.

- ''Herkes korkuyor''
Gre Amer kazılarının terör olayları başlamadan önce sorunsuz ilerlediğini aktaran Pulhan, son aylarda yaşanan saldırıların kendilerini çok korkuttuğunu ifade etti.  

Güneydoğu'daki terör olaylarının çalışmalarını ''allak bullak'' ettiğini dile getiren Pulhan, ''Çevre köylerden gelen ve yıllardır beraber çalıştığımız işçiler, araziye çıkmamızın tehlikeli olabileceğini söyledi. Herkes korkuyor. Bu yıl 3 aylık bir kazı sezonu planlamıştık. Ama terör olayları, çalışma süremizi yarı yarıya düştü. Terör olayları nedeniyle kazı ekibine yurtiçi ve yurtdışından katılacak olan uzmanlar gelmediler'' değerlendirmesinde bulundu. 

Pulhan, terör nedeniyle daha küçük bir alanda kazı yapabildiklerine dikkati çekerek, şöyle dedi: ''Çalışma saatlerini değiştirdik. Normalde, sıcak hava yüzünden  sabah erken saatlerde kazıya başlıyorduk. Bu yüzden kazı alanına sabah gün ışımadan karanlıkta gidiyorduk.

 Olaylardan tedirgin olduğumuz için karanlıkta kazıya gitmedik. O nedenle hep gün ışığında çalıştık. Bir aksilik olmadan sezonu bitirdik ama üzerimizde bir tedirginlik ve endişe vardı. Zaman zaman kendimize 'Doğru bir şey yapımıyor muyuz?' diye sorduk. Terör olayları  nedeniyle düşündüğümüzden daha kısa süre çalıştık.''

Pulhan, kazılarda bulunan eserlerin Batman Müzesinde sergilenmesinin, kendileri ve bölgede kazı çalışmaları yapan arkeologlar açısından sevindirici olduğunu dile getirdi.
Radikal, Haber: Yılmaz Ekinci, 26.10.2015

SULARA GÖMÜLMEK İSTENEN HASANKEYF HÖYÜĞÜ TARİHİ YENİDEN YAZDIRABİLİR: HASANKEYF, GÖBEKLİTEPE İLE ÇAĞDAŞ

Hasankeyf'i sular altın bırakacak olan Ilısu Barajı'nın inşaatı hızla devam ederken, yirmiye yakın uygarlığa beşiklik etmiş Hasankeyf'in arkeoloji bilimi açısından önemi her geçen gün daha da belirginleşiyor. 2005 yılında bulunan ve 2011 yılında kazılmaya başlanan Hasankeyf Höyüğü, bu tarihi kentin şu an için gizemini koruyan en önemli keşiflerinden birisi olmaya aday.

İLK İNANÇ YERİ Mİ?
Geçtiğimiz Haziran ayında Hasankeyf Höyüğü kazı heyeti Başkanı Prof.Dr. Abdüsselam Uluçam'ın basına yansıyan açıklamaları arkeoloji çevrelerinde büyük bir heyecanla karşılanmıştı.

 Uluçam, Hasankefy Höyüğünü "tarihin bilinen ilk inanç merkezi" olarak nitelenen ve kazıldıkça dünya tarihinin yeniden yazılmasına yol açan bilgiler ortaya koyan Göbeklitepe ile karşılaştırıyordu. Uluçam gazetecilere, "Hasankeyf'in tarihinin 12 bin yıl öncesi olduğunu gösteren önemli bulgular elde ettik. Dünyanın en eski yerleşim birimlerinden Göbeklitepe'den daha eski bir mabetin ortaya çıkarılması ise çok önemli bir gelişme, Bulduğumuz dikilitaşla ilk ibadet yerinin Hasankeyf'te olduğu belgelendi" diyordu. 

‘BULUNTULAR GİZLENMİYOR’
20 Eylül Dünya Hasankeyf günü etkinlikleri için gittiğimiz Hasankeyf'te höyükle ilgili duyduklarımız arasında höyükte çıkarılan buluntuların gizlendiği iddiaları da vardı. Bu iddia höyüğün arkeoloji bilimi açısından öneminin ortayı çıkmasının, Ilısu Barajına milyonlarca dolar harcayan siyasi iktidar tarafından istenilmediği iddialarıyla birlikte ortaya atılıyor, iddiaya kaynak olarak da yöredeki bir üniversitede görev yapan bir bilim insanı gösteriliyordu. 

Hem bu iddia, hem de Hasankeyf Höyüğü ile ilgili daha çok bilgi edinmek için kazı heyetinde görev yapan arkeologlara bazı sorular yönelttik. Kazı heyeti Başkanı ve Batman Üniversitesi Rektörü Prof.Dr. Abdüsselam Uluçam Höyükteki buluntuların gizlendiği iddialarını kesin bir dille reddetti. Uluçam, höyükte bulunan ve üzerinde çalışmalardın tamamlandığı tüm eserlerin Batman Müzesi'nde olduğunu belirterek, "Bilimsel arkeolojik kazıların hiç bir safhası ve bulgusu gizli kapalı değildir. Kayıt ve koruma altındadır. Üzerinde yapılması gereken işlemler atölye ve laboratuarlarda tamamlandıkça müzeye teslim edilmektedir" yanıtını verdi. 

Höyüğü Türkiyeli arkeologlarla birlikte kazan Japonya Tsukuba Üniversitesi’nden Prof.Dr. Yutaka Miyake höyükteki buluntuların gizlendiği iddialarına Uluçam'dan daha sert bir tepki verdi, "Çok saçma ve kesinlikle olamaz. Hatta çok komik bile diyebiliriz"!  

KAZI HEYETİ BAŞKANINDAN GERİ ADIM
Uluçam'ın Haziran ayında basına yansıyan açıklamaları üzerine höyüğün yaşı ve Göbeklitepe ile kıyaslanması konusu ise biraz daha karışık. Uluçam, kendi sözlerini referans göstererek sorduğumuz bu soruya birkaç ay öncesinden daha farklı bir yanıt verdi. Daha önce, höyükteki buluntuların Hasankeyf'in tarihini 12 bin yıl önceye götürdüğünü, Göbeklitepe'den bile daha eski bir mabedin ortaya çıkarıldığını açıklayan Uluçam konuyla ilgili sorumuzu; " Size ulaşan bilgiler biraz spekülatif. Ulaşabildiğimiz en erken kültür katmanları akeramik Neolitik döneme ait (MÖ 11.500 yıl öncesi)" diye yanıtladı. Oysa bizim ulaştığımız bu bilginin kaynağı da bizzat kendi açıklamalarıydı! Haziran ayının sonların da basına yansıyan sözlerinde bu bilgi vardı. Uluçam Haziran ayındaki bu önemli iddialarından geri adım atmış görünüyor. 

‘O TARİHİ ULUÇAM'A BEN SÖYLEMİŞTİM’
Japon kazı heyeti başkanı Prof. Miyake de sorularımız üzerine höyüğün yaşı ile ilgili ayrıntılı bir açıklama yaptı; Ellerinde Hasankey Höyüğü'nden 50'ye yakın Karbon 14 tarihleri olduğunu aktaran Miyake, şunları dile getirdi, "Bunların çoğu MÖ 9500 ile 9000 yıllar arasına düşüyor. Buna dayanarak, biz Hasankeyf Höyük'ün tarihi 11.500 yıllık diyoruz"

Miyake höyüğün Göbeklitepe ile karşılaştırılmasında esas sorunun Göbeklitepe'nin tarihlendirilmesinden kaynaklandığı görüşünde. Daha önce Göbeklitepe'nin Neolitik tabakalarının, MÖ 8600 yılları civarına tarihlendirildiğini belirten Miyake, "Ben de daha önce bu tarihlere dayanarak, Prof. Uluçam'a Hasankeyf'in Göbeklitepe'den daha eski olabileceğini anlatmıştım. Ancak son yıllarda Göbeklitepe III. tabakanın (görkemli yuvarlak yapıların bulunduğu tabaka),  MÖ 10. binin ikinci yarısına (yani MÖ 9500-9000) tarihlendirilebileceği öne sürülmeye başladı, kazı ekibi tarafından. Göbeklitepe'de karbon yaşlandırmaya uygun bitki kalıntılarına pek rastlanmadığını belirtiyordu eskiden. Ancak son yıllarda iyi örnekleri toplanabildiğini duydum ve bu yeni tarihlerde o örneklerden alınmış olabilir. Bu tamamen yeni gelişmedir" dedi. 

GÖBEKLİTEPE İLE ÇAĞDAŞ
Göbeklitepe'deki tarihleme süreci ile ilgili bu değerlendirmeleri yapan Miyake'nin sonuç cümlesi ise Hasankeyf Höyüğü'nün ne kadar da önemli olduğunu ortaya koyar nitelikte; "Eğer bu yeni tarihlerden yola çıkarsak, Hasankeyf Höyük ve Göbeklitepe III. tabakanın hemen hemen çağdaş olduğu söylenebilecek".
 
Hasankeyf Höyüğü'nü bir yerleşim yeri olarak değerlendirdiklerini söyleyen Miyake buna karşın yerleşmenin ortasındaki diğerlerinden farklı özellikler taşıyan törensel özellikte yapıya rastlandığını dile getirdi. Miyake buna benzer bir durumu daha geç bir döneme denk gelmekle birlikte Çayönü Höyüğü ve Nevali Cori'de rastlandığını aktardı.

BARAJ YAPIMI TÜM HIZIYLA SÜRÜYOR
Son olarak höyüğün baraj suları altında kalması ile neleri kaybedeceğimiz, höyükteki kurtarma kazılarında nelerin kurtarılacağı, ömrü 50-60 yıllık bir baraja böylesine önemli bir arkelojik buluntunun tercih edilmesinin ne derece doğru olduğu gibi sorularımıza iki bilim insanından da doyurucu bir yanıt alamadık. 

Abdüsselam Uluçam, baraj konusu ile ilgili birçok gazete, dergi, tv ve panelde konuşmacı olduğunu, bu konunun altında farklı beklentiler ve yönlendirmeler gördüğünü ileri sürerek içinde bulunduğu duygu durumunu şu sözlerle özetledi; " Artık yoruldum, gerildim ve usandım. Bunun için yoruma yönelik bu sorulara muhatap olmuyorum. Üzgünüm".

Höyükteki kazılar Hazirandan sonra tekrar başlayan çatışmalı ortam nedeniyle durmuş durumda. Bölgedeki tüm barajların derhal durdurulmasını isteyen PKK'nin dönem dönem baskınlarına yeni korucu alımlarıyla yanıt veren siyasi iktidar, Ilısu Barajı inşaatına tüm hızıyla devam ediyor.
Evrensel, Haber: Özer Akdemir, 26.10.2015

MARMARAY'IN BATIK GEMİLERİNİN 'ANATOMİSİ' ÇIKARILDI

İstanbul Marmaray ve metro projeleri kapsamında yürütülen arkeolojik kazılar sırasında Yenikapı'da bulunan 37 batık geminin yapımında kullanılan ahşap türlerinin envanteri çıkarıldı. 

İstanbul Üniversitesi (İÜ) Edebiyat Fakültesi Sualtı Kültür Kalıntılarını Koruma Anabilim Dalı Başkanı ve İÜ Yenikapı Batıkları Projesi Başkanı Doç.Dr. Ufuk Kocabaş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, yüzyılın arkeoloji keşifleri arasındaki yerini alan Yenikapı Kazıları ve Theodosius Limanı ile ilgili kazı sonrası çalışmaların devam ettiğini söyledi.

Kocabaş, 2005 yılında başlayarak 2013'de son bulan kurtarma kazılarında elde edilen binlerce eserin dokümantasyonu ve koruma uygulamalarının, İstanbul Arkeoloji Müzeleri ekiplerince yapıldığını ifade etti.

Bizans dönemine ait Theodosius Limanı dolgusunda bulunan 37 gemi kalıntısından 27'sinin konservasyon çalışmalarının, İstanbul Üniversitesi Yenikapı Batıkları Araştırma Laboratuvarı'nda sürdürüldüğünü anlatan Kocabaş, Yenikapı buluntu topluluğu arasında kuşkusuz en önemli gruplardan birini, değişik dönemlere tarihlendirilen gemi kalıntılarının oluşturduğunu dile getirdi.

Kocabaş, batıkların limanın işlevine ve özellikle de dönemin gemi yapım teknolojisindeki değişim ve gelişmelere ışık tutması bakımından eşsiz bir bilgi kaynağı olduğunu belirtti.

"Bir geminin anatomisinin incelenmesi yıllar alıyor"
Yenikapı batıkları serisinin 3'üncü cildinin tamamlanma aşamasında olduğunu kaydeden Kocabaş, "Yenikapı 12 numaralı batık üniversitemizde doktora tezi olarak çalışıldı ve incelemeleri tamamlanan ilk batık oldu. Sırada bu batığın detay cildi var. Türk bilim insanları tarafından inşa teknolojisi çalışılan ilk arkeolojik örnek olacak. Şimdiden bilim çevrelerince merakla bekleniyor. Bir geminin anatomisinin incelenmesi yıllar alıyor ve meşakkatli bir çalışma. Bu konuda hazırladığımız kitaplara sponsor bulmaya çalışıyoruz" ifadesini kullandı.

Kocabaş, "Batıkların farklı dönemlere tarihlenmesi Akdeniz’deki gemi yapım teknolojilerinin gelişiminin anlaşılması açısından benzersiz bir fırsat sunmaktadır" dedi.

Kocabaş, batık gemi kalıntıları üzerindeki bilimsel çalışmaların sürdüğünü, en eskisi yaklaşık bin 500 yaşındaki ahşap kalıntıların restorasyonunun yıllar alabileceğini sözlerine ekledi.
Anadolu Ajansı, Haber: Şengül Oymak, 22.10.2015