30 Haziran - 6 Temmuz 2013

İKİNCİ KAZISINDA
KELT TANRISI BULDU

İngiltere'nin Auckland kenti yakınlarında bir kazıda çalışan 19 yaşındaki arkeoloji öğrencisi Alex Kirton, MS 2 veya 3'üncü yüzyılda Roma döneminde yapılmış bir Kelt tanrısının heykelini buldu.

Ders kapsamında ikinci kazısına katılan Kirton'un bulduğu 10 santimetreye 20 santimetre ebatlarındaki heykelin, savaşçı Kelt tanrısı Antenociticus'a ait olduğu ve savaşa girmeden önce askerleri motive etmekte kullanıldığı düşünülüyor.

Kirton, "Arkeolog olacağım. Bundan sonraki kariyerimde bu kadar önemli bir şey bulamayabileceğimi de biliyorum. Ancak bu heykeli benim keşfetmem, beni daha da motive etti" dedi.

Sabah, 05.07.2013

SURLARA 800 BİN LİRA HARCANACAK

 

Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik, İstanbul’daki tarihi surlarla ilgili kararları ve uygulamaları açıkladı: Sur-u Sultani’de güvenlik amaçlı eski duvar yıkılıp yenisi yapılacak.

Kara surlarındaki 138 yıllık bostan alanı, yeşil alan olarak korunacak. Surlara 2012’de 1 milyon 350 bin lira harcanırken, 2013’te 800 bin lira ayrıldı.

Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik, CHP Genel Başkan Yardımcısı Umut Oran’ın soru önergesine verdiği yanıtta İstanbul’daki tarihi surlarla ilgili Koruma Kurulları’nın aldığı kararları ve uygulamaları açıkladı. Önerge yanıtında özetle şunlar yer aldı:

BOSTAN ALANLARI DEĞERLENDİRİLECEK
‘Eminönü Cankurtaran Mahallesi demiryolu sınırında, ‘Topkapı Sarayı Müzesi I. Avlu ve MSB’den Devir Alınan Alanın Genel Güvenlik Yapım İşi’ kapsamında, Sur-u Sultani’nin demiryolu hizası boyunca eski güvenlik duvarının yıkılarak yerine duvar inşa edilmesine yönelik öneri proje hazırlanmıştır. Kara surları su hendeklerinde kısmi arkeolojik araştırma kazısı yapılabilir. Su hendeklerinde peyzaj düzenlemesi yapılarak surlar ile bir bütün olarak korunacaktır. Sura bitişik alanlardaki 1875 tarihli haritada yer alan ve günümüze kadar mevcudiyetini devam ettiren bostan alanları yeşil alan bütününde tematik olarak değerlendirilecektir.

KÜLTÜREL AMAÇLI KULLANIM ESAS
Haliç, Marmara ve kara surlarının kültürel amaçlı kullanılması esastır. Sur duvarları, burçları, kapıları, su hendekleri ilgili Koruma Kurulu’nun uygun kararı alınarak, kültürel fonksiyonlara kavuşturulacak, çevresindeki yeşil alan, arkeolojik sergileme-park alanları, sergi-seyir terasları gibi fonksiyonlar ile bütünleştirilecektir. Kara Surları İç Koruma Alanı içerisinde kalan, Korunması Gerekli Kültür Varlıkları Envanteri’nde yer alan yapılar dışında hiçbir yapının irtifası altı buçuk metreyi geçemez.

TAMBURLANMIŞ OSMANLI GRANİTİ
‘Sultanahmet Meydanı Zemin Kaplaması İnşaatı’ tamamlanmıştır. Sultanahmet Meydanı’nın zemini tamburlanmış Osmanlı granit taş ile kaplanarak, meydanın tarihi niteliğine uygun zemin dokusu ile dünya genelinde örnek bir düzenleme ile hizmete sunulmuştur. Topkapı Sarayı ve Ayasofya Müzesi önü, bu meydanlara açılan sokakların zemin ve peyzaj rehabilitasyonu yapıldı. Yine tüm zeminlerin kaplaması tamburlanmış Osmanlı granit taş ile kaplanmıştır. Bu çalışmalar ile Sultanahmet Meydanı, Topkapı Sarayı ve Ayasofya Müzesi çevresinde yaklaşık 90 bin metrekarelik zemin ve peyzaj alanının düzenlemesi yapılmıştır.

800 BİN TL ÖDENEK AYRILDI
Tüm kara surlarında, bugüne kadar proje ve onarım çalışması başlatılmamış bölümlerde etaplı olarak rölove, restitüsyon ve restorasyon projelerinin elde edilmesine yönelik ihale hazırlık çalışmaları devam etmektedir. Tarihi sur ve kalelerin rölöve, restitüsyon ve restorasyon projeleri için 2012 yatırım programında 1 milyon 350 bin TL ödenek ayrılmış ve kullanılmıştır. Söz konusu projelerde kullanılmak üzere, 2013 yılı bütçesinde 800 bin TL’lik ödenek ayrılmıştır.’

Hürriyet, Haber: Umut Erdem, 05.07.2013

TÜRKİYE'NİN EN İYİ MÜZESİ
AYASOFYA

İnternetin en popüler gezi sitelerinden TripAdvisor. com, Gezginlerin Seçimi 2013 (Travellers' Choice 2013) kategorisinde Türkiye'den en iyi 10 müzeyi seçti. 21 farklı dilde yayın yapan ve yaklaşık 20 milyon üyesi bulunan sitenin, ziyaretçilerinin yorumlarına göre belirlediği Türkiye'nin en iyi 10 müzesi şöyle:

Ayasofya Müzesi, Kariye Müzesi, İstanbul Arkeoloji Müzeleri, Göreme Açıkhava Müzesi, İstanbul Modern, Gaziantep Zeugma Mozaik Müzesi, Sakıp Sabancı Müzesi, Bodrum Sualtı Arkeoloji Müzesi, Mevlana Müzesi, Rahmi M. Koç Müzesi.

Sabah, 05.07.2013

'VOYVODA HANI' İSMİNE TEPKİ

 

Tokat'ta 1626- 1632 yılları arasında Doğan Bey Vakfı tarafından yaptırılan Anadolu'nun en büyük şehir hanlarından biri olan Taşhan, kentin en önemli yapıtların başında yer alıyor. 2006 yılında Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından onarılan tarihi Taşhan, daha sonra kente özgü el sanatlarının yaşatılması amacıyla kapılarını tüccarlara açtı. Fakat Taşhan'ın ismi 381 yıl sonra, 'Voyvoda Hanı' olarak değiştirildi. Tokat Vakıflar Bölge Müdürlüğü tarafından yapılan bu değişiklik kentte tartışmalara neden oldu.

Başta sivil toplum kuruluşları ve siyasi partiler olmak üzere bu değişime tepki gösterdi. Türkiye Kamu- Sen üyesi bir grup akşam saatlerinde ellerinde Türk bayrağı ve Taşhan yazılı dövizler ile han'ın önüne geldi. Üyeler yanlarında getirdikleri Türk bayrağını ve Taşhan yazılı kağıdı hanın kapısına yapıştırdı.

Burada konuşan il temsilcisi Selim Sarı, Voyvoda kelimesinin Türk milletinin hafızasında, 'Türk düşmanı Müslüman katili' olarak işlendiğini söyleyerek, "Kendi ifadesi ile 20 bin Osmanlı'yı kazıklara geçiren, işkencenin her türlüsünü kadın çoluk çocuk demeden Müslümanlar üzerinde deneyen bu caninin adını çağrıştıran bir kelime Tokat'a, Tokat'ımıza tarihimize yakışmamaktadır. Taşhan'ımızın isminin değiştirilerek Voyvoda yapılması, 1442- 1448 yılları arasında Tokat'ta esir kaldığı rivayet edilen Kazıklı Voyvodaya ile ilgisi olmasa bile Türk milletinin tarihinde kara bir leke olan, insanların aklına bile gelmeyecek işkenceleri yaparak Osmanlı Kanı ile beslendiği söylenen bir caninin ismini çağrıştıran Voyvoda kelimesini Tokat'ımızda istemiyoruz" dedi.

Kentte oluşan tepkilerin üzerine Tokat Valisi Mustafa Taşkesen yazılı bir açıklama yaptı. Vali Taşkesen açıklamasında, "Günümüzde Taşhan olarak bilinen hanın, 2012 yılının Kasım ayında gerçekleştirilen Tokat sempozyumunda, dönemin ekonomik yapısıyla ilgili sunumlar esnasında orijinal isminin Voyvoda Han'ı olduğu ifade edilmiştir. Tokat tarihi ile ilgili bu bilgiden hareketle Taşhan isminin yanında Voyvoda Han'ı isminin de kullanılması, farkındalık yaratacağı düşüncesiyle uygun görülmüştür. Ancak uygulama esnasında yanlış anlama sonuncunda sadece, 'Voyvoda Hanı' yer almış olup, Han'ın ismi en kısa zamanda yeniden düzenlenecektir. Diğer yandan Tokat, 1659 yılında Kanuni Sultan Süleyman döneminde bir idari-mali birim olan Voyvodalık sistemine dahil edilmiş ve bu durum tanzimata kadar devam etmiştir. Bu süre zarfında Tokat'ta görev yapan idareciler Tokat Voyvodaları olarak anılmıştır. Şu anda birçok resmi kayıtlarında Han'ın her iki ismi de birlikte zikredilmektedir" ifadelerini kullandı.

KONT DRACULA (KAZIKLI VOYVODA)

1431-1476 yıllarında yaşamış olan Eflak Beyliği prensidir. Macar kayıtlarına "Dracul" (şeytan), Romen kayıtlarına Cepel Puç (Cellat), Almanların "Uber" (cadı) Türklerin Kazıklı Bey, Kazıklı Paşa ya da Kazıklı Voyvoda dediği Prens Drakula, işkenceleriyle ve esirlerini kazıktan geçirmesiyle ün salmıştır. Osmanlı esirleri kazıktan geçirdiği rivayet edilmektedir. 1476 yılında Osmanlı ordusu ile giriştiği savaşta yakalanarak öldürülmüştür.

Tokat Kent Haber, 04.07.2013

MANASTIR ZİYARETÇİLERE AÇILIYOR

Batman Müze Müdürlüğü personeli ve Beşiri’ye bağlı Ayrancı köyü sakinleri tarafından gerçekleştirilen çalışmayla artık Mor Kuryakos Manastırı, daha güvenli ve daha korunaklı hale geldi.

Konuyla ilgili bilgi veren Müze Müdürü Tenzile Uysal, manastıra sahip çıkarak tel örgü çalışmalarında personele her türlü kolaylığı sağlayan Ayrancı köyü sakinlerine teşekkürlerini sunup, gerçekleştirilen çalışmayla manastırın eskisinden daha korunaklı hale geldiğini belirtti.

Uysal, kış şartlarından etkilenen manastırda kısa süreli bir temizlik çalışması gerçekleştirdiklerini dile getirerek yaz aylarında gelecek olan ziyaretçilerin memnuniyetini göz önünde bulundurduklarını dile getirdi.

Batman Gazetesi, 04.07.2013

TARİHİ KONAĞA RESTORE

Mersin'in Anamur İlçesi'nde belediye tarafından restorasyonu tamamlanan Lütfi Kısakahyaoğlu Konağının açılışı yapıldı.

Açılışa, Mersin Vali Yardımcısı Suphi Olcay, Kaymakam Cengiz Cantürk, Belediye Başkanı Mehmet Türe, Cumhuriyet Başsavcısı Mehmet Akif Dönertaş, Garnizon Komutanı Ekrem Kesikbaş, İlçe Emniyet Müdürü Fuat Tulluoğlu, STK temsilcileri, siyasi parti temsilcileri ve çok sayıda vatandaş katıldı.

Törende konuşan Kaymakam Cengiz Cantürk, restorasyona katkı sağlayan Mersin Valiliği'ne teşekkür ederken Başkan Mehmet Türe'nin gayretini tebrik etti.

Konağı Anamur'a kazandıran konak sahipleri Tuğrul Ailesi'ni kutlayan Başkan Mehmet Türe ise, konağın artık kent müzesi, kafe, restoran ve yöresel ev yemekleri sunan nezih bir mekan olacağını ifade etti.

Konuşmaların ardından açılı yapılan tarihi konak gezilerek hatıra fotoğrafı çektirildi.

Konakta 2000 kişilik misafir grubuna sıkma, yayık ayranı, keşkek, sıcak ve soğuk içecek servisi yapıldı.

Mersin Kent Haber, 04.07.2013

SANASARYAN HAN'I YARGIDAN KAÇIRMA

 

Haftalık Agos Gazetesi ’nin bugün (5 Temmuz) çıkan sayısında genel yayın yönetmeni Rober Koptaş imzalı çarpıcı bir manşet yer alıyor. “Sanasaryan’da ihale tezgahı” başlıklı haber , Türkiye Ermenilerinin gasp edilen en önemli mülklerinden biri olan Sanasaryan Han’ın iade davası sürerken bir ihaleyle 20 yıllığına kiralanmak istendiğini ortaya çıkarıyor. Agos’un Koptaş imzalı haberi şöyle:

 

“Sanasaryan Han, Ermeni Patrikliği’nin açtığı iade davası sürdüğü halede ihaleye çıkarıldı. Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından yapılan ihale duyurusu Resmi Gazete’de yayınlandı. 18 Temmuz’da yapılacak ihaleyle hanın kullanım hakkının 50 yıllığına Patrikhane’ye verileceği söylentisi de şimdilik ortadan kalkmış oldu. 11 milyon 660 bin lira onarım bedeli belirlenen bina, 20 yıllığına kiralanacak. İlk yıl için 120 bin lira kira bedeli biçilen Sansaryan Han’ın restorasyonu 18 ayda tamamlanacak. Patrikhane Emlak Komisyonu üyesi Şahin Gezer duruma tepki göstererek, “Bu vakfın mütevelli heyeti başkanı günün patriğidir. Vakıf yöneticisiz değildir ve bu vakıf fakir çocukların daha iyi eğitim alması için kuruldu” dedi. Mıgirdiç Sanasaryan’ın 1895’te yaptırdığı yönetim hakları Ermeni Patrikliği’ne bırakıldı. Patriklik kayıtlarında hanın 1909’a ait tapu kaydı bulunuyor. (Haberin detaylarına Agos gazetesinden ulaşabilirsiniz. ( http://www.agos.com.tr/e-gazete.php  )

Radikal, 05.07.2013

TARİHİ EVDE RESTORASYON

HASİAD, Vakıflar Müdürlüğü'nden 20 yıllığına kiraladığı tarihi Antakya evinde, restorasyon çalışması başladı.

HASİAD Başkanı Gülay Gül, Kurtuluş Caddesi üzerinde bulunan Habib-i Neccar Cami karşısındaki tescilli eski eser konumundaki 450 metrekarelik evi 20 yıllığına kiraladıklarını söyledi.

Evde restorasyon çalışmalarını başlattıklarını belirten Gül, "Evdeki çalışmalar yaklaşık 3 ay sürecek. Turizme yönelik turistik ve ticari faaliyetlere hizmet edecek evi, sergi ve kokteyl gibi etkinlikler için kullanabileceğiz." dedi.

Hatay Kent Haber, 04.07.2013

SÜLEYMANİYE'DE RESTORASYON KAZASI

Fatih’teki Süleymaniye Külliyesi’nin restorasyon çalışmaları sırasında bir işçi iskeleden düşerek yaralandı.

45 yaşındaki iskele ustası Necmi Kaya, dün saat 14.00 sıralarında yaklaşık 4 metre yüksekliğindeki iskelede çalışırken bir anda dengesini kaybederek aşağı düştü. Başının üzerine düşen Necmi Kaya’yı kanlar içinde gören mesai arkadaşları hemen durumu 112 Acil Servis’e bildirdi. İlk müdahalesi olay yerinde yapılan Necmi Kaya, ambulansla kaldırıldığı Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde tedavi altına alındı.

İki gün önce işe başladığı öğrenilen Necmi Kaya’nın sağlık durumunun iyi olduğu belirtildi. Polis, kazayla ilgili soruşturma başlattı.

Habertürk, 04.07.2013

800 YILDIR DİMDİK AYAKTA

 


 

Burdur'un Çavdır İlçesi'ne bağlı Bölmepınar (Dengere) Köyü'nde bulunan 800 yıllık tarihi cami ilgi bekliyor. Yıllara meydan okuyarak ayakta kalan cami, tarihi eser olması dolayısıyla köy sakinleri tarafından onarılamıyor.

Köy sakinlerinin dış sütunların yağmurdan hasar gördüğünü ifade etmesi üzerine 5 yıl önce restorasyon için proje hazırladı. Ancak bir türlü restorasyona başlanamadı. Vakıflar Bölge Müdürlüğü'nün bir an önce harekete geçmesini isteyen köy sakinleri, aksi takdirde elektrik tesisatı da çok eski olan caminin çıkacak bir kıvılcımla kül olmasından endişe ediyor.

Tarihi cami, Denizli ve Antalya'ya giden kara yolu üzerinde olmasından dolayı turist kafilelerinin akınına uğruyor. Turistlerin buraya hayran kaldığını belirten yöre sakinleri, geçmişi Anadolu Selçuklular dönemine dayanan camiye sahip çıkılması gerektiğini belirtiyor. Yapımı 1120'li yıllara dayandığı rivayet edilen caminin Osmanlı zamanında restore edilerek günümüze kadar geldiği sanılıyor.

Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne kayıtlı caminin gelecek nesillere aktarılması gerektiğini belirten Bölmepınar Köyü Muhtarı İzzet Çiçek, restorasyon ve çevre düzenlemesine bir an önce başlanması gerektiğini söyledi. Köy sakinlerinden Süleyman Arı da köy halkı olarak camiye bir çivi bile çakamadıklarını belirterek, "Vakıflar Genel Müdürlüğü'nden caminin eksikliklerinin tamamlanmasını bekliyoruz. Akdeniz ve Ege Bölgesi'nde böyle ahşap tarihi caminin olmadığını sanıyorum. Buraya bazı günler günde 10 otobüs dolusu turist ziyarete geliyor. Bunun için buraya daha fazla sahip çıkılarak ecdadımızın yadigarının iyi bir şekilde tanıtılması gerekmektedir." dedi.

Burdur Kent Haber, 03.07.2013

EFES KAZILARININ TARİHİ KENT BELLEĞİ'NDE

Selçuk Kent Belleği çok önemli bir sergiye ev sahipliği yapıyor.

“Serginin kültürel adı “Osmanlı Arşivlerinde Efes Kazıları”, siyasi adı ise “Bağımsızlığınız yoksa egemenliğiniz de yoktur” diyen Ali Can “bu serginin açılmasına destek olan Kent Belleği ekibine ve Selçuk Belediyesi’ne çok teşekkür ederim” diye konuştu. Efes kazılarına ilişkin birbirinden önemli fotoğraflardan oluşan sergi, Selçuk Belediyesi Selçuk Efes Kent Belleği’nde temmuz ayı boyunca ziyarete açık olacak.

Selçuk Bölge Haberleri, 03.07.2013

TÜRKİYE UNESCO'DA ALT KOMİTE ÜYESİ

Türkiye, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu'nun (UNESCO) "Kültür Varlıklarının Yasa Dışı İthal İhraç ve Mülkiyet Transferinin Önlenmesi ve Yasaklanması Sözleşmesi"nin etkin bir şekilde uygulanmasının sağlanması amacıyla kurulan alt komiteye seçildi.

Kültür ve Turizm Bakanlığından yapılan yazılı açıklamada, UNESCO'nun geçen yıl gerçekleştirilen 2. Taraf Devletler Toplantısı'nda, 18 üyeden oluşan bir alt komite kurulmasına karar verdiği ve Türkiye'nin de mart ayında alt komiteye aday olduğu hatırlatıldı.

UNESCO üyesi olan ülkelerin 6 bölgesel gruba ayrıldığı ve Türkiye'nin birinci grupta bulunduğu bildirilen açıklamada, Kanada, Yunanistan, İtalya ve İsviçre'nin de aynı gruptan adaylığını koyduğu bildirildi.

Her gruptan 3'er ülkenin seçildiği alt komiteye, UNESCO Paris merkez binasında yapılan Olağanüstü Taraf Devletler Toplantısı'nda alt komite seçimlerinde "Türkiye'nin 123 taraf ülke arasında gerçekleştirilen oylama sonucunda, İtalya ve Yunanistan ile birlikte birinci grubu temsilen alt komiteye seçildiği" belirtildi.

Açıklamada, "UNESCO 1970 Sözleşmesinin uygulanmasında karşılaşılan zorlukların giderilmesi, bu yolla kültür varlıklarımızın korunarak, ait oldukları topraklara iadesinin teşvik edilmesi yönüyle önem taşıyan komiteye Türkiye'nin üyeliğinin 2 yıl boyunca devam edeceği kaydedildi.
Sabah, 03.07.2013

TOKİ SUR YIKTIRDI

 

UNESCO Dünya Mirası listesinde yer alan tarihi İstanbul Surları’nın Yedikule kapısının yanına, illegal şekilde ikinci bir kapı açıldı.

İş makineleriyle 2006 yılında tahrip edilen kısımda şimdi çevre düzenlemesi kapsamında park yapılıyor. Yurttaşlar surların, TOKİ’nin yaptığı Yedikule Konakları’na ulaşımı kolaylaştırmak için bir gecede yıkıldığını öne sürüyor.

Tarihi surların Yedikule Kapısı 2006 yılında gerçekleşen inşaat çalışması sırasında iş makinesi tarafından tahrip edildi. Belediyenin müdahale etmediği hasarlı alan zamanla yol olarak kullanılmaya başladı, aydınlatma direkleri ve trafik levhaları konuldu. Şimdi de çevre düzenlemesiyle yapılan tahribat maskelenmeye çalışılıyor. Yedikule esnafından Berna Dikmen, yapılan çevre düzenlemesinin lüks Yedikule Konakları için yapıldığını belirterek “Surlara 200 metre mesafedeki tüm yapıların yıkılacağı söyleniyor. Yedikule Konakları’na dokunulacak mı bilmiyorum” dedi. Akşamları tarihi kapıya konan trafik ışıkları yüzünden yoğun trafik yaşandığını kaydeden Dikmen, “Akıllara ister istemez bu kapının Yedikule Konakları’na alternatif bir yol olarak açıldığı geliyor. Yüzyıllar boyu korunan surları biz muhafaza edemiyoruz” diye konuştu.

Park güzel ama…

Esnaf Ayten Aşlar da surların dibine çevre düzenlemesi kapsamında park yapıldığını anlatarak “Park yapılması güzel ancak tarihi yapıya zarar verilmemeli. Ayrıca parkın yapılması da Yedikule Konakları’ndan sonra gündeme geldi” ifadelerini kullandı. Yıllardır Yedikule’de yaşayan yurttaşlar da yolun Yedikule Konakları için açıldığını öne sürerek “Konaklar yapıldığı zaman Fatih’te imar izni yoktu. Surlara 100 metre mesafede hiçbir yapı olmaması gerekiyor ancak konaklar daha kısa mesafede bulunuyor. Sesimizi çıkartmak istesek bile ‘Kimi kime şikayet ediyoruz’ diye düşünüyoruz” dediler. Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir ise konuyla ilgili sorulara yanıt vermedi.

Soruları yanıtsız bıraktı

Yedikule surlarının yıkımıyla ilgili İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi’nin 2013 yılı Nisan ayı toplantılarında İBB Meclis Üyeleri Soner Özimer, Hikmet Öz ve Turan Durmuş’un imzaları ile yazılı önerge verilmişti. Önergede, Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir’e surların tahrip edilerek araç trafiği için yol açıldığı konusunda bilgisinin olup olmadığı sorusu yöneltilmişti. Demir de “Trafik çok sıkışık oluyor, biz de buraya yönlendirme levhası koyduk” demişti.

Anıtlar Kurulu onayladı

Konuyla ilgili görüşlerine başvurduğumuz Fatih Belediyesi yetkilileri, Yedikule kapısının yanında açılan kapının surların zaman içinde doğal olarak yıkılması sonucu oluştuğunu belirterek “Fatih Belediyesi tarafından surda herhangi bir kapı açılması söz konusu değildir. Ayrıca şu anda İBB tarafından Yedikule-Belgradkapı arasını kapsayan yaklaşık 70 bin metrekarelik alanda rekreasyon düzenleme çalışmasına başlanmıştır. Yapılacak olan bu düzenleme çalışmasının projesi, Anıtlar Kurulu tarafından onaylanmıştır” dedi.

Cumhuriyet, 03.07.2013

MAHKEME TOPÇU KIŞLASI'NI İPTAL ETMİŞ

 

Türkiye’yi sarsan Gezi eylemlerini tetikleyen Topçu Kışlası, diğer adıyla Taksim Meydanı Yayalaştırma Projesi’nin 6 Haziran 2013 günü mahkeme kararıyla iptal edildiği ortaya çıktı.

Projenin dayanağı olan 1/5000 ve 1/1000 ölçekli planları iptal eden İstanbul 1. İdare Mahkemesi’nin verdiği karar, 6. İdare Mahkemesi’nin yürütmeyi durdurma kararının gerekçesinde ortaya çıktı.

1. İdare Mahkemesi’ndeki dava İstanbul Mimarlar Odası, projeye onay veren Koruma Yüksek Kurulu kararının iptali istenen 6. İdare Mahkemesi’ndeki dava ise Taksim Gezi Parkı Koruma ve Güzelleştirme Derneği tarafından açılmıştı. Mimarlar Odası yetkilileri iptal kararından haberleri olduğunu fakat gerekçeli kararı beklediklerini, sonra basın açıklaması yapacaklarını bildirdiler. 1. İdare Mahkemesi’nin kararı kesinleşirse, 6. İdare Mahkemesi’ndeki dava dayanaksız kalıp düşecek ve Gezi projesi tümüyle iptal olacak.

BİLİRKİŞİ DAVACI LEHİNE GÖRÜŞ BİLDİRDİ

İstanbul Mimarlar Odası’nın İstanbul 1. İdare Mahkemesi’nde açtığı, Taksim Yayalaştırma Projesi ve ona dahil edilen Gezi Parkı’na Topçu Kışlası yapılmasının önünü açan 1 / 5000 ile 1 / 1000 ölçekli Nazım İmar Plan değişikliklerinin iptaline yönelik davada bilirkişi 13 Mayıs’ta raporunu sundu. Bilirkişi raporunda, ‘‘Dava konusu Koruma Amaçlı İmar Planı değişikliklerinin çevre, kültürel ve doğal miras, kültürel ve ekonomik yapı, teknik altyapı, sosyal donatı, yapı ve sokak dokusu, mülkiyet yapısı, ulaşım, dolaşım sistemi, şehircilik, planlama ve koruma ilkelerine uygun olmadığı, söz konusu planın sadece Taksim Alanı yayalaştırma projesi gibi görünmekle birlikte, plan notlarında Taksim Gezi Parkı’nı da içerdiği ve plan onama sınırı içindeki bir alanın planlamasının sonradan düzenlemek üzere ayrılarak belirsiz bırakıldığı’’ kaydedildi. Raporu 3 hafta inceleyen mahkemenin, kararını 6 Haziran’da verdiği  ortaya çıktı.

YÜRÜTMEYİ DURDURAN MAHKEME, BAKANLIK İTİRAZINI REDDETTİ

İstanbul 6’ıncı İdare Mahkemesi’nde görülen dava ise Taksim Gezi Parkı Koruma ve Güzelleştirme Derneği tarafından Kültür ve Turizm Bakanlığı aleyhine açıldı. “Topçu Kışlası süsü verilen alışveriş merkezi yapılmasına olanak tanıdığı ileri sürülen 27/02/2013 tarihli, 139 sayılı Kültür Varlıkları Koruma Yüksek Kurulu kararının iptalini ve yürütmenin durdurulmasını” isteyen dernek, Gezi Parkı’na polisin sert müdahalesinin ardından, olayların ülke çapına sıçradığı 31 Mayıs’ta mahkemeye başvurarak parktaki ağaçların kesilmeye başlandığı gerekçesiyle, projeye onay veren Koruma Yüksek Kurulu kararının yürütmesinin hemen durdurulmasını istedi. Mahkeme aynı gün yürütmeyi durdurma kararı verdi. Kararda, “davacının .. verdiği dilekçe üzerine oluşan yeni durumu değerlendirmek suretiyle işin gereği yeniden düşünüldü: davalı idarenin 1. savunması alınıncaya veya bilgi ve belgeler gönderilip, yürütmenin durdurulması hakkında yeni bir karar alınıncaya kadar yürütmenin durdurulması isteminin kabulüne” denildi.

1. İDARENİN KARARI, 6. İDARENİN KARARINDA ORTAYA ÇIKTI

Davalı Bakanlık, savunmasını mahkemeye sundu ve projenin yasa ve koruma kurulu kararına uygun olduğunu öne sürerek yürütmeyi durdurma kararının kaldırılmasını istedi. 6. İdare Mahkemesi Bakanlığın itirazını önceki gün reddederek, yürütmeyi durdurma kararının devamına oy çokluğuyla karar verdi. Kararda, Topçu Kışlası’nın yeniden yapılmasıyla ilgili projenin dayanağı olan planların 1. İdare Mahkemesi tarafından 6 Haziran’da iptal edildiği belirtildi. . Gezi Parkı’nda Topçu Kışlası’nın yeniden inşası ile ilgili projenin Taksim Meydanı Yayalaştırma Projesi’nin plan notlarında yer aldığı vurgulanarak, “Projeye dayanak teşkil eden imar planları yargı kararıyla iptal edilen bu davada hukuka uygunluk görülmemiştir.” denildi. Karar, Taksim’de çalışmaları devam eden yayalaştırma, battı-çıktı, Gezi Parkı ve Topçu Kışlası gibi bütün projeleri kapsıyor.

YÜKSEK KURULUN KARARI GEREKÇESİZ

İçinde buz pateninin de yer aldığı, Mimar Halil Onur’un hazırladığı Topçu Kışlası projesi, 2 Numaralı Kültür Varlıkları Koruma Kurulu tarafından geçen Ocak ayında reddedilmişti. Kurul kararında, projenin 1800’lerde yapılan Topçu Kışlası’nın “özgün” mimarisine dair yeterli bilgi ve belge içermediği belirtilmiş, “Günümüzde 60-70 yıllık kullanım değeri ile tarihe belgelik eden bir nitelik kazanmış, İstanbulluların kolektif belleğinde yer etmiştir” denilerek projeyi kabul etmemişti. Başbakan Tayyip Erdoğan ”reddi reddedeceğiz” açıklamasında bulundu. Bu açıklamadan 3 hafta sonra Koruma Yüksek Kurulu Topçu Kışlası’nın yapımına izin verdi. Yüksek Kurul, bölge kurulunun kararını neden iptal ettiğine dair gerekçe göstermedi, sadece kışlanın sosyo-kültürel amaçlı kullanılacağı belirtildi.

Hürriyet, Haber: Ali Dağlar, 03.07.2013

******


TAKSİM'E İPTAL KARARI

1. İdare Mahkemesi, Taksim'de yayalaştırma, Topçu Kışlası, battı-çıktı tünelleri, Gezi Parkı ile ilgili tüm projeleri iptal etti. Mahkemenin 6 Haziran'da aldığı iptal kararı, daha önce Topçu Kışlası'yla ilgili yürütmeyi durdurma kararı alan 6. İdare Mahkemesi'nin gerekçesinde ortaya çıktı. 1. İdare Mahkemesi gerekçeli kararında, Gezi Parkı'nda yapılacak değişikliğin şehircilik ilkelerine uygun olmadığını, Topçu Kışlası'nın planlarda belirtilmediğini, STK, uzman ve işyeri-hane sahiplerinin görüşlerinin alınması gerektiğini bildirdi.

Davanın açıldığı Kültür ve Turizm Bakanlığı ile İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı, kararı temyiz ederse son sözü Danıştay söyleyecek.

Davayı açan Şehir Plancıları Odası avukatı Koray Cengiz, tüm projenin iptal edildiğini ve Gezi Parkı'na çivi bile çakılmayacağını belirtirken, hukukçular, üst mahkemenin kararına kadar çalışmaların durması gerektiğini görüşünde.

Mimarlar ve Şehir Plancıları Odası tarafından Kültür Bakanlığı ile İstanbul Büyükşehir Belediyesi aleyhinde İstanbul 1. İdare Mahkemesi'nde açılan davada karar 6 Haziran'da alındı. Taksim Yayalaştırma Projesi'nin önünü açan 1/5000 ile 1/1000 ölçekli Nazım İmar Planı değişikliğin iptali için "yürütmenin durdurulması" istemiyle açılan davada mahkeme, esastan karar vererek planların iptaline karar verdi.

Mahkeme gerekçeli kararı, İsmet İnönü Caddesi (Gümüşsuyu), Mete Caddesi ve Sıraselviler Caddesi'nde yapılması planlanan dalış tünellerinin (battı-çıktı) iptali, Gezi Parkı'nda herhangi bir yapılaşmaya gidilmemesi, Topçu Kışlası'nın yapılmaması anlamına geliyor. Kararda ayrıca, "Gezi Parkı'nda yapılan değişiklik şehircilik ilkelerine uygun değil", "Değişiklik öncesi STK, ilgili uzman ve hane-işyeri sahiplerinin görüşü alınmalıydı", "Gezi Parkı'nda yapılan değişikliğin zorunlu hedefleri hukuki değil" vurgusu yapıldı.

ONAY ALINMADI
İstanbul 1. İdare Mahkemesi, gerekçeli kararını, 2 No'lu Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu'nun 2012 yılında verdiği karara dayandırdı. Kararda, eksikliklere de vurgu yapıldı. Buna göre, yayalaştırma projesi yapılırken, SİT alanı kapsamında olan Gezi Parkı'ndaki ağaçların ve peyzajının korunması için Koruma Komisyonu'na başvuruda bulunulmadı, görüş veya onay alınmadı. Aynı şekilde plan değişikliğiyle ilgili Beyoğlu Belediye Başkanlığı'nın görüş ya da onayının alınmadı. Kararda, trafik düzenlemesiyle ilgili "Yaya ve taşıt trafiğinin İstanbul Metropolitan Kent Bütünlüğü içerisinde önemli trafik akslarının bilirkişi raporunda özellikle kurul kararlarında belirtildiği gibi, makro ölçekte 'Ulaşım Mastır Planı' ile çözümlenmesi gerekirdi" denildi.

GÖRÜŞ ALINMADI
Sivil toplum kuruluşları, üniversiteler, bölgede yaşayanların görüşünün alınması gerektiği de gerekçeli kararda belirtildi. Kararda, şöyle denildi:
"Plan hazırlama süresi içerisinde, plan yapılacak alanla ilgili meslek odaları, sivil toplum kuruluşları, üniversiteler, koruma alanı içinde yaşayanlar ve işyeri sahiplerinin katılımıyla görüşlerin alındıktan sonra vizyon, hedef ve stratejilerinin oluşturulması üzerine taslak planının Koruma Kurulu'na sunulması gerekmektedir."

Mahkeme, uzun yıllardır park olarak kullanılan Gezi Parkı alanının, yeni plana göre değiştirilmesi halinde, eşdeğer bir alan bırakılması koşuluyla değiştirilebileceğine de kararında yer verdi.

ŞEHİRCİLİK İLKELERİNE UYGUN DEĞİL
Gerekçeli kararda, Topçu Kışlası ile ilgili bir bölüm yer aldı ve değişikliğin şehircilik ilkelerine uygun olmadığı belirtildi. Kararda, "Plan notlarında 'Taksim Kışlası'yla ilgili hüküm olduğu halde dava konusu planlarda bununla ilgili bir belirlemenin yapılmadığından, Koruma Amaçlı İmar Planı değişikliğinin şehircilik ilkeleriyle planlama tekniklerine uygun olmadığı sonucuna varılmıştır" denildi.

DALIŞ TÜNELLERİ İPTAL
Geçen yıl 2 No'lu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu'nun verdiği dalış tünellerinin yeraltına alınmasının uygun olmadığı yönündeki kararına vurgu yapan mahkeme, gerekçesinde şu görüşlere yer verdi:
"Dava konusu planların İsmet İnönü Caddesi (Gümüşsuyu), Mete Caddesi, Sıraselviler Caddesi'ndeki dalış tünellerine ilişkin kısmının bu yönüyle de koruma ilke ve kararlarına uygun olmadığına karar verilmiştir."

PLAN İPTAL
Mahkeme gerekçeli kararında son olarak, şehircilik prensiplerine ve Koruma Kurulu ilke kararlarına, planlama esaslarına uygun bulunmadığı gerekçesiyle plan değişikliklerinin iptaline karar verildiğini de bildirdi.

KARAR, DİĞER MAHKEMENİN GEREKÇESİNDE
6 Haziran'da alınan 1. İdare Mahkemesi'nin kararı, daha önce Topçu Kışlası'yla ilgili yürütmeyi durdurma kararı alan 6. İdare Mahkemesi'nin gerekçesinde ortaya çıktı. 6. İdare Mahkemesi'nin, 1. İdare Mahkemesi'nin kararına atıfta bulunduğu anlaşıldı. İstanbul 6. İdare Mahkemesi, Kültür Bakanlığı'nın itirazını reddederken, "Projeye dayanak teşkil eden imar planları yargı kararıyla iptal edilen bu davada hukuka uygunluk görülmemiştir" dedi.

Habertürk, Haber: Tülay Acar, 03.07.2013

*****


TAKSİM DAYANIŞMASI: GEZİ PARKI SÜRECİNİN HAKLILIĞI KANITLANMIŞTIR

Taksim Dayanışması İstanbul İdare Mahkemesi'nin Taksim yayalaştırma Projesi ile Gezi Parkı 'na Topçu Kışlası yapılmasına onay veren 1 / 5000 bin ile 1 / 1000 ölçekli Nazım İmar Planlarındaki tadilatları iptal etmesi ile ilgili yazılı bir basın açıklaması yayınladı. İşte o basın açıklaması.

DEĞERLİ BASIN EMEKÇİLERİ VE KAMUOYUNA

3 Temmuz 2013

Bildiğiniz üzere, Başbakan tarafından seçimlerden önce “Taksim Yayalaştırma Projesi” adı altında, Taksim Meydanı ile Taksim Gezisi’ni betonlaştırmayı, insansızlaştırmayı ve kimliksizleştirmeyi hedefleyen bir “dönüşüm projesi” ilan edilmişti. Söz konusu proje doğrultusunda hazırlanan 1/5000 ve 1/1000 ölçekli koruma amaçlı nazım plan değişikliği, İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından 19 Eylül 2011 tarihinde kabul edilerek 14 Şubat 2012 tarihinde askıya çıkartılmıştır.

Önerilen plan değişikliği; çağdaş şehircilik ve ulaşım ilkelerinden, 21. yüzyılın kamusal alan ve meydan düzenlemesi anlayışından, kent ve kentli hakları yaklaşımından uzak olarak ve koruma kurulları kararları ile hukuk ihlal edilerek ilan edilmiştir. Araç ve yaya güvenliğini de tehdit eden plan değişikliği, battı çıktılar ve istinat duvarlarıyla, yaya erişimini engelleyen, meydana çıkan tarihi caddelerin ilişkilerini kopartan, gerek görsel gerekse yaşamsal ve kültürel bütünlüğü yok eden bir yer altı yaşam projesi olarak ortaya getirilmiştir.

Ayrıca; plan değişikliğine hukuksuz bir şekilde eklemlenerek, kamuoyuna “Topçu Kışlası” ihyası adı altında tanıtılan yapılaşma süreci dayatılmış; tüm yurttaşlara açık, hepimizin hakkı olan, şehrimizin merkezindeki yegane park alanı, ayrıca deprem karşısında sığınılacak “Gezi Parkı” yok edilmeye, 70 yıllık ağaçlarımız, yürüme, buluşma ve dinlenme alanlarımız betonlaşmaya kurban edilmeye çalışılmıştır. Tüm bu gerekçeler ile Taksim Dayanışması bileşenleri ve semt sakinleri tarafından İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne binlerce itiraz dilekçesi iletilmiştir.

Projenin acil olarak durdurulması istemiyle 11 Mayıs 2012 günü; 17.01.2012 tasdik tarihli “Beyoğlu İlçesi, Taksim Meydanı Yayalaştırma Projesi’ne ilişkin 1/5000 ve 1/1000 ölçekli Koruma Amaçlı Nazım ve Uygulama İmar Planı Değişikliği hakkında TMMOB Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi, TMMOB Şehir Plancıları Odası İstanbul Şubesi ve TMMOB Peyzaj Mimarları Odası İstanbul Şubesi tarafından dava açılmıştır.

Devam eden yargı sürecine rağmen, inşaatın ihalesi gerçekleştirilmiş, yüklenici firma Kalyon İnşaat tarafından inşaat çalışması başlatılmış, Taksim Gezi Parkı bu hukuksuz inşaatın şantiyesi haline getirilmiştir.

27 Mayıs 2013 gecesi hukuksuz şekilde Gezi Parkı’nda bulunan ağaçlarn iş makineleri ile kaldırılması ve şiddet dolu polis müdahalesi ile Gezi Parkı’nı ülkemiz ve dünya kamuoyunun gündemine taşıyan süreç başlamıştır. Sonrasında hepimizin yakından takip ettiği hukuksuzluklar devam ederken, yargı süreci de beraberinde sürdürülmüştür. Bu süreç sonucunda gelinen noktada, İstanbul 1. İdare Mahkemesi’nin 06 Haziran 2013 tarihinde aldığı karar ile İmar Planı Değişiklikleri iptal edilmiş ve Mahkeme tarafından alınan gerekçeli karar tarafımıza bugün iletilmiştir.

Mahkeme kararında dalış tünellerine ilişkin plan kararlarının koruma ilke ve kararlarına aykırılığı, plan notlarında yer alan Gezi Parkı’nda Topçu Kışlası’nın ihyası ile ilgili hükmün çağdaş şehircilik ilkelerine ve planlama tekniklerine uygun olmadığı, kamu yararı gözetmediği sonucuna varılmıştır.

Başlattığımız hukuk mücadelesi sonucunda alınan bu karar, Taksim Dayanışması bileşenleri ve Gezi Parkı sürecinde Taksim Dayanışması’na destek veren tüm yurttaşlarımızca sürdürülen mücadelenin haklılığını kanıtlamıştır. Ülkemiz tarihinde görülen en geniş katılımlı demokrasi, kent ve insan hakları mücadelesinin haklılığı yargı kararıyla bir kez daha ispatlanmış, Tarihi Taksim Meydanı ve Gezi Parkının korunması yargı kararıyla da güvence altına alınmıştır. Kazanımlarımızın takipçisi ve güvencesi olmaya devam edeceğimizi kamuoyuna bir kez daha saygıyla duyuruyoruz.

Radikal, 03.07.2013

 

******


ŞEHİRCİLİK İLKELERİNE AYKIRI

 

İstanbul 1. İdare Mahkemesi, Taksim Gezi Parkı ’na Topçu Kışlası yapılmasının önünü açan ve Taksim Yayalaştırma Projesi’ni başlatan plan tadilatlarının iptaline karar verdi. Mahkemenin 6 Haziran’da verdiği kararında, ‘‘Şehircilik prensiplerine, koruma kurulu kararı ilkeleriyle planlama esaslarına uygunluk bulunmadığı sonuç ve kanaatine varılmıştır’’ denildi.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 04.07.2013

 

******


HALK OYLAMASINA GEREK KALMADI

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 04.07.2013

AKM 'TESCİLLİ' MİRASTIR

Tarihe geçen “Gezi Parkı Direnişi”ne sadece polis ordusuyla değil, siyasi sözcüleriye de yüklenen iktidar, “AKM yıkılacak, Taksim’e cami yapılacak” sözüyle de yılların gerilimini kaşıyıp durdu.

Bu “kışkırtıcı” söylem öylesine gemi azıya aldı ki kimi yağdanlıklar tüm cehaletleriyle diyorlar ki; “AKM’nin korunması için ne bir resmi karar ne de onaylanmış bir proje var. İstenirse hemen yıkılabilir...”

Hükümet adına konuştuklarına göre ağızlarından çıkanı işitmeleri gerekenlerin bu tür açıklamalarına hop oturup hop kalkanlardan biri de Mimarlar Odası’nın İzmir’deki emektarlarından Şükrü Kocagöz.

Yıllarını mimarlığın hukuksal güvencelerine adamış arkadaşımız, AKM’nin de korunması gerekli mimarlık mirasımız olduğunu anımsatan e-mektubunda özetle diyor ki:
“1 - AKM, 06.01.1999 gün-10521 sayılı Koruma Kurulu kararıyla “korunması gerekli kültür mirası” olarak tescil edilmiştir.
2 - Aynı kurulun 30.10.2007 gün - 1344 sayılı kararıyla koruma derecesi “1. grup” olarak belirlenmiştir
3 - “Rölöve”si bile 06.12.2006 gün - 689 sayılı kararla onaylıdır.
4 - 14.05.2008 gün - 1783 sayılı kararla da “restorasyon avan projesi” uygun görülmüştür...”

Şimdi bu yapı için hiçbir tescil ve koruma kararının bulunmadığını söyleyen hükümet sözcüleri, acaba gerçekten ilgisiz ve bilgisizlikten mi ya da cahil danışmanlarından mı; yoksa gerçekleri belli amaçla gizlemelerinden ötürü mü böylesine yanıltıcı söylemle toplum önüne çıkıyorlar?

Eğer yanıtlarlarsa, köşemiz tüm “doğru” açıklamalarına açıktır...
 

‘Onay’ların anlamı

Peki, mimar Kocagöz’ün belirttiği resmi “onay”lar ne anlama geiyor? Sırasıyla açalım:

1 - Bina, 20. yüzyıl kamu mimarlığımızın özgün bir örneğidir. Mimarlık sanatının ülkemizdeki çağdaşlaşma sürecini de temsil etmesi bakımından yaşatılarak gelecek kuşaklara aktarılması, Türkiye’nin imzaladığı uluslararası koruma sözleşmelerinin de gereğidir,
2- Koruma grubunun “1” olması, sadece dış görünüşü açısından değil, iç mimarisi ve mekansal planlama özellikleri bakımından da “tüm özellikleriyle” korunması gerektiği anlamına geliyor.
3 - Rölövesinin onaylanması, tüm korunması gerekli mimarlık örneklerinde olduğu gibi kısmen ya da tamamen yıkılması durumunda bile “özgün nitelikleri ve özellikleri”yle yapımının güvencesidir.
4 - Restorasyon avan projesinin uygun görülmesi de rölöveye, güvenceye alınan mimari özelliklerine uygun bir restorasyonun, buna yönelik uygulama projesiyle gerçekleşmesini sağlamak içindir...

Bu kısa açıklamalar, eminim Kültür ve Turizm Bakanlığı’ndaki tüm koruma uzmanlarınca da doğrulanacak; hükümet sözcülerinin “tescili yoktur” demesine ise belki de sadece gülümsenecektir.

Eğer hükümettekiler, atıp tutmadan önce bakanlık yetkililerinden bilgi alsalardı, hem “iktidar” olmanın yararını görür hem de gülünç duruma da düşmezlerdi...

Evet. AKM yıkılamaz; sadece restore edilebilir. Yeter ki bunu sağlayan ulusal koruma hukukumuzda, bizi dünyaya rezil edecek “korumamayı” öngören değişiklikler yapılmasın...

Cumhuriyet, Yazı Oktay Ekinci, 03.07.2013

6 BİN YILLIK DUVAR SIVASI

Niğde'de Kınık Höyük'te devam eden kazılarda bitki kökünden ya da topraktan yapılan kırmızı sıva ile kaplı 13 metre yükseklikteki 6 bin yıllık sur duvarları gün ışığına çıkarılıyor.

Höyük'te 2010 yılında başlayan kazı çalışmalarını bu yıl Amerikalı, İtalyan ve Türk arkeologların yer aldığı bir ekip sürdürüyor.

Kazı Başkanı ve New York Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Lorenzo "Sıvanın günümüze kadar ulaşan tek örnek olduğunu söyleyebiliriz" dedi.

Sabah, 03.07.2013

MUŞ'TA TOKİ İÇİN TARİHİ ERMENİ EVLERİ YIKILIYOR

 

Muş’taki tarihi Ermeni evlerinin yıkıldığı Kale Mahallesi’ndeyiz. Her sokak bir enkazı andırıyor adeta. Çok değil bir ay öncesine kadar enkaz yerine tarih vardı orada. Çocuklar vardı. Şimdi ise sessizlik…

Muş Belediye Meclisi’nce bir yıl önce onaylanan Ermeni evlerinin yıkımına başlandı. “Kentsel dönüşüm” projesi kapsamında yıkımına başlanan evlerin yerine TOKİ yeni apartmanlar yapacak. Yıkılan evlerin sahiplerine ise evlerinin değerine göre daireler verilecek.

 

“Gecekondunun tapusu olur mu?”

 

Kale Mahallesi’ndeki tarihi evlerden birinde oturan ve evinin yıkılmasına karşı çıkan 39 yaşındaki Ercan Çete’nin evine gidiyoruz. Çete bu mahallede doğup büyümüş. Oturdukları evin 148 yıllık bir geçmişi olduğunu söylüyor.

“Evlerimizi ‘Gecekondu’ diyerek yıkmak istiyorlar. Benim Osmanlı’ya dayanan bir tapum var. Gecekondunun tapusu olur mu hiç?”

Evinin yıkılmaması için büyük bir çaba sarf ettiğini dile getiriyor Çete ve ekliyor: “Evimin tarihi eser olduğunu söyledim ve yıkılmamasını talep ettim. TOKİ ve Belediye birbirini adres gösteriyor. Valiliğe de başvurdum fakat bir sonuç alamadım.”

Çete yıkılan evlerin altında ve avlusunda altın arayan insanların olduğunu söylüyor. Hatta ona göre kimi evler sırf bundan dolayı da yıkılmış olabilir.

Mahallede 350 civarında ev varmış. “Yıkılmayan kaç ev kaldı?” diye soruyorum “19” diyor.

“Eskiden her şey çok daha güzeldi”

“Bizim ev için iki daire vereceklermiş. Her iki ev içinde 135 bin lira borçlanacağımızı söylediler. Daireler yapılana kadar da her ay 300 liralık kira yardımında bulunacaklarmış. Muş’ta 300 liraya kiralık ev bulmak çok zor.”

Yıkımlar başlayınca Muş’ta kira fiyatları da yükselmiş.Çete anlatmaya devam ediyor:

“Kardeşimin üçü engelli olmak üzere yedi çocuğu var. Kiralık ev bulması zor. Zaten ev sahipleri çok çocuklu ailelere evlerini vermek istemiyor.”

Çete konuşurken tandırda ekmek pişiren eşi Hacire Çete giriyor araya. “Evlerinin yıkılmasına izin veren komşularımız buraya gelip ağlıyorlar. Çok pişmanlar. Eskiden her şey çok daha güzeldi” diyor.

Ercan Çete’yle konuşuyoruz tekrar. “Bundan sonra ne yapmayı düşünüyorsunuz?” diye soruyorum. “Ellerime kelepçe vurulana dek evimin yıkılmaması için mücadele edeceğim” diyor.

“‘Evlerinizi vermezseniz hesabınıza 20 bin lira yatırır evinizi yıkarız. Mahkemeye de verseniz 20 yıl bir sonuç alamazsınız’ dediler bize. Birçok insanı da böyle kandırdılar.”

Sohbete ara verip evini geziyoruz Çete ailesinin. Dolaplar, kapılar ve merdivenleriyle tarihi dokusu bozulmamış evin. Balkona açılan kapıyı aralayınca Ermeni mezarlığını görüyoruz karşı tepede. Yıkılan yapılar ve Ermeni mezarlığı ile Kale Mahallesi gerçeğin yalın haliyle duruyor karşımızda.

Bianet, Haber ve Fotoğraflar: Serhat Korkmaz, 03.07.2013

1915 öncesinde Muş

299 kilise, 94 manastır, 53 hac yeri ve 5,669 öğrencili 135 okulun bulunduğu 339 köyde,  140,555 Ermeni’yi barındıran (16.927 hane) Muş sancağı, Ermenilerin yaşadığı en kalabalık ve etnik açıdan en homojen yapıya sahip bölgeydi. Daronlu antik Mamigonyan Prensliği’nin bulunduğu bölgede yer akan sancak, beş kazaya bölünmüştü: Muş, Sasun, Manazgerd, Pulaneğ/Bulanık ve Varto/Gumgum.

Kuzeydoğu-güneybatı yönünde akan Doğu Fırat’ın (Murat Suyu) suladığı, dağların arasına sıkışmış olan Muş Ovası, tarihi ve coğrafi açıdan bölgenin merkezi konumundaydı. Doğuda Nemrut Dağı, kuzeyde Bingöl/Püragn Dağı, güneyinde ise Sasun’u da kapsayan Toros Sıradağları uzanıyordu.

Muş; güneye, doğuya ve batıya açılan aynı adlı büyük ovanın sınırındaki bir tepenin üstünde aşağıdan yukarıya doğru basamaklar halinde yayılmıştı. 20. yüzyılın başlarında, Muş evleri genellikle moloz taşı ve kerpiçten inşa edilmişti; hatta taş duvarlar örülerek yapılmış olanları vardı, çoğunlukla ahşap oymalı balkonları bulunan bu evler iki ya da üç katlıydı. Muş, Sasun’un hemen yakınındaki dağlık bölgenin habercisi olan Dzirnagadar Dağı ve Gortuk Dağları’yla kuşatılmıştı. Taraça şeklince ve bostanlarla kapalı olan, sağda-solda kavak ağaçlarının salındığı civardaki bütün tepecikler; buğday, arpa, çavdar, pamuk ve tütün tarlalarının uzandığı vadiye kadar ulaşıyordu.

* Kaynak: 1915 Öncesinde Ermeniler, İstanbul, Aras Yay. 2012,. Aktaran: Emre Ertani - Agos

Bianet, 03.07.2013

4 ASIRLIK TAŞ KÖPRÜ RESTORE EDİLİYOR

Osmanlı Devleti tarafından 1579 yılında yaptırılan Taş Köprü, Karayolları 18. Bölge Müdürlüğü tarafından orijinali korunacak şekilde restore ediliyor.

Kültür ve Turizm İl Müdürü Hakan Doğanay, gazetecilere yaptığı açıklamada, köprünün 1579'da Lala Mustafa Paşa tarafından yaptırıldığını anımsattı.

Taş Köprü'nün bakım ve onarımının şu anda Karayolları 18. Bölge Müdürlüğü tarafından yapıldığını dile getiren Doğanay, "Karayolları Bölge Müdürlüğümüz 2013 yılı yatırım programında meşhur Taş Köprü'müzün de bakım ve onarımını üstlendi. Taş Köprü'müz orijinaline sadık kalacak şekilde restorasyondan geçiriyor" dedi.

Doğanay, Taş Köprü'nün Kars Kalesi'nin 3. ayağına yapıldığını ifade ederek, şunları kaydetti:
"Taş Köprü, 3 gözlü bir Osmanlı yapısıdır. Kesme bazalt taştan düzgün bir şekilde yapılmıştır. O zamanlar iletişim, ulaşım ve yük taşıma işleri bu köprüden sağlanıyordu. Taş Köprü, 1719 yılında Karahanoğlu Hacı Ebubekir Bey tarafından son kez restore edilerek günümüze kadar gelmiştir. Günümüzde 'Dilek Köprüsü' olarak anılıyor. Kars'a gelen yerli ve yabancı turistlerin tamamı mutlaka bu köprüyü ziyaret ederek dilek diler." 

Yaklaşık 780 bin liraya mal olacak restorasyonun, 15 Kasım'da bitirilmesi hedefleniyor.

haberler.com, 02.07.2013

TAŞ MEKTEP YENİDEN EĞİTİMİN HİZMETİNDE

Marmara depremi ile büyük oranda hasar gördüğü için kapatılan ve 2009’da çıkan bir yangınla kullanılamaz hale gelen Taş Mektep (Bakırköy İlköğretim Okulu) İstanbul İl Özel İdaresi tarafından restore edildi. Yenilenen bina, İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı Mesleki Eğitim Merkezi olarak hizmet verecek. Restorasyon kapsamında tarihi binanın, yığma tuğla ve taş duvarları özgün haliyle korunarak, çürümüş olan ahşap döşemeleri, pencereleri, tavan kaplamaları ile çökmüş olan çatısı özgün halinde tüm detaylarına uygun olarak yenilendi. Tarihi yapının çevre düzenlemesi de İstanbul İl Özel İdaresi tarafından yapılıyor. 2 milyon 496 bin TL’ye gerçekleştirilecek çevre düzenlemesinin ise bu yılın sonunda bitirilmesi hedefleniyor.

Radikal, 03.07.2013

AMASYA'DA 1800 YILLIK ELMALI MOZAİK BULUNDU

 

Amasya'da yapılan bir kazıda Roma dönemine ait yaklaşık bin 800 yıllık elmalı mozaik bulundu.

İl merkezine bağlı Yavru köyü yakınlarında bir mevkide daha önce kaçak kazı yapılan alanda başlatılan kurtarma kazısında yaklaşık bin 800 yıllık tapınak ile 20 metrekare genişliğinde ortası 1,5 metrekare çapında elma ağacı figürlü mozaik bulundu.

Kazı yerinde inceleme yapan Amasya Valisi A. Celil Öz, 'Amasya'da belki ilk örneklerden birisi olan bir mozaikle karşı karşıyayız' dedi.Mozaiğin milattan sonra 3. yüzyıla ait olduğunun tahmin edildiğini ve Gaziantep'te bulunan Zeugma mozaiklerine benzer özellikler gösterdiklerini vurgulayan Öz, 'Büyük ihtimalle aynı çağdaş mozaikler ve aynı nitelikte mozaikler. Onun için Amasya tarihine farklı bir sayfa ve farklı bir başlık açacak bir çalışma' diye konuştu.

Amasya'nın misket elmasıyla markalaştığını anımsatan Öz, 'Bin 700, bin 800 yıllık bir geçmişte de bu mozaiğin ortasında misket elması, Amasya elmasının figürünü görüyoruz. Keklik figürlerini görüyoruz ve o dönemin farklı motiflerini görüyoruz' şeklinde konuştu.

Vali Öz, mozaiğin korunması için her türlü tedbiri alacaklarına da değindi. Çorum Hitit Üniversitesi Karadeniz Arkeolojisini Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdürü Yrd. Doç.Dr. Esra Keskin de oldukça realist bir üslupta yapılmış tasvirin ünik bir örnek olduğunu söyledi.

Vali Öz'ün incelemelerine Kültür ve Turizm Müdürü Ahmet Kaya, Müze Müdürü Celal Özdemir ile diğer yetkililer de katıldı.

Yeni Şafak, 02.07.2013

HALİÇ'TEKİ ASMA KÖPRÜ

 

İlk gördüğümde kazıklar dikilmişti; Atatürk Köprüsü'nden baktığım için görmeye alışık olduğum İstanbul manzarası yara almıştı. Camilerin minareleri ile kazıklar adeta yarışıyordu. Kötüsü, kazıklar yarışı kazanmıştı. Kalın beton gövdeler üstün gelmişti ve eski ince zarif minarelerle hoş bir zıtlık oluşturan kubbeler artık bir armoni oluşturmuyordu. Bildiğim silüetin olduğu yerde şimdi karman çorman bir şeyler görünüyordu. İlk tepkim şaşkınlık ve üzüntü oldu. Sonra öfke egemen oldu. Buna neden gerek duyuldu, başka alternatif yok muydu?

Metronun güzergahı Haliç sularının altından geçirilebilirdi diye düşündüm. Sonra “bunu mutlaka düşünmüşlerdir, yapmamaları için bir neden olmalı” dedim. İyi niyetli düşünmeye çalıştım. İnsanlara, hele günlük yaşamımı düzenleyen yöneticilere yeteneksizlik yakıştırmak istemiyorum. Kendi ruh sağlığımı düşündüğümden yapıyorum bunu. Hayatımın beceriksiz insanların elinde olduğunu düşünmek bende stres, kasvet, korku ve öfke yaratıyor. Bundan dolayı bu köprüye bir anlam vermeye çalıştım. Herhalde Şişhane'den sonra kısa bir mesafe kat ederek denizin altına inmek için metronun çok dik bir yokuştan geçmesi gerekecekti. Yani teknik nedenler vardı bir köprüyü gerekli kılan.

Ama sonra aklıma gelen başka bir alternatif bende stres, kasvet, korku ve öfke yarattı. Asma köprüye ne gerek vardı? Haliç'teki öteki köprüler kolonlar üstünde duruyor. Yani havalara uzanan kazıklar içermiyorlar. Bu tür bir köprü yapılmış olsaydı İstanbul'un silüeti de korunmuş olacaktı. Bu kadar basit! Peki, bu basit çözüme neden gidilmedi? Zorlanıyor ve iyi niyetli düşünemiyorum. Herhalde, diyorum, birileri şatafatlı, dikkati çeken bir eser yaratmak istemişti. Veya köprünün maketi en başta şık görünmüştü; veya asma köprüler üstün bir teknik gerektirdiklerinden “ileriliğin” örneği diye seçilmişti. Ben de asma köprülere hayranım. Ama çevreye uymaları ve çevreyi kirletmemeleri şartıyla. Stres, kasvet ve öfke bir kez belirmesin, insan artık olayların berisindeki yanlışları ve suçluları aramaya başlıyor. Asma köprüyü beğenip seçene veya seçenlere fazla bir şey diyemem: gustoları buysa bunu yapacaklar. Ama böylesine bir projenin kamuoyunda yeterince tartışılmamış olmasına söyleyecek şeyler bulunabilir. İstanbul'u genişletip yeniden inşa ederken “birilerinin” kendi başlarına böylesine önemli kararlar almasıdır yanlış olan. Metot yanlış. Bu tür hayati yapılar aceleye getirilmeden uzmanlarca tartışılmalıdır. Ama uzmanlardan başka bu tartışmaya herkesin katılmasına fırsat verilmelidir. Köprü projesi kamuoyunda tartışılsaydı asma köprü yerine farklı bir öneri de gündeme mutlaka gelecekti. Ve inandırıcı da olacaktı. En azından bu garabetin sorumlusunu da şu an bilecektik.

Son haftalarda ve özellikle Gezi olaylarından sonra “azınlık mı çoğunluk mu karar verecek” diye demagoji içeren sözde sorun olan bir konu açıldı. Demokrasilerde her karar oylama ile alınmaz ki! Teknik kararlar ilgililerce alınır. Tabii ilgili vatandaşların duyarlığını da göz önüne alarak. Ülke çapında aşı yapmak gerektiğinde kamuoyu yoklaması yapılmaz. Azınlıkların ibadethaneleri olsun mu diye çoğunluğa sorulmaz. Futbol milli takımını da Bakanlar Kurulu veya Başbakan oluşturmaz. Bu örnekleri istediğimiz kadar çoğaltabiliriz. Kaldı ki Parlamento'ya seçilenler “siyasi” kimlikleri ile seçilirler; ve onlardan siyasi kararlar almaları beklenir. Özel uzmanlık alanlarına karışmamaları gerekir. Örneğin Parlamento'nun çoğunluğu bir cami restorasyonunun nasıl yapılacağına karar veremez. Yasalar yapar, ama sonrasına karışmaz. Sanata, eğlenceye, giyime, dine, dile, edebiyata,  fikirlere, gazetelere karışmaz. Ama Nasreddin Hoca usulü “ben yaptım oldu” der de karışırsa ne olur? En azından bende -ve herhalde bazı başka insanlarda da- stres, kasvet, korku ve öfke doğar. Çocuk yaşta annemle Eminönü'nden vapura binip Kavaklar'a kadar uzanmayı severdik. Şimdi de fırsat bulunca aynı güzergahtan geçerim. En son gidişimde özellikle Avrupa yakasında yükselen gökdelenler beni rahatsız etti. Fevkalade uyumsuz bir manzara oluşturuyorlar. Eski sarayların, camilerin, yalıların arkasından “kazık gibi” yükselen binalar bende “asma köprü” etkisi bıraktı. Zamanın geçmiş olduğunu, eskinin aynı kalmayacağını biliyorum. Özlemle yok olanı yaşatamayacağımızı da. Hatta yaşatmanın anlamsız olduğunu da. Ama bu değişikliklerin birilerince “çoğunluk bende” anlayışı ile yapılması bende strese (vb) neden oluyor.

Bu yazıyı Gezi olayları nedeniyle yazdım. Gezi'de binlerce insan toplandı. Bunların içine -tamam, kabul!- bir süre sonra her türlü insan karıştı. Siyasi yelpazenin tümü, her türlü iyi veya kötü niyetli örgüt, belki yankesiciler de, ruhsal bozukluğu olanlar, isterseniz, ajanlar, provokatörler de. Ama benim gibi stres (vb) yaşayan insanlar da vardı. Ve dikkatimizi bu gruba yöneltmeliyiz. Çünkü yeni olan bu gruptu, yarını haber veren gençlerdi, bizi şaşırtandı, anlamadığımızdı. Yanlışı haykıranlardı, seslerini korkmadan yükselttikleri için kralın çıplaklığını söyleyebilenlerdi.

Eleştirendi. Bazı şeylerin strese neden olduğunu bilfiil göstermiş olanlardı. Kimileri de, “bunların” sayısı, “bunların” oy değeri nedir ki diyecek! İşte bu tür laflardır insanları yeniden meydana döken!

Bahaneler bularak yanlışları dile getirenleri kovalamamalıyız. Düşünmek ve anlamak zamanıdır. “Biz karar verdik köprünün adını X koyduk” yolu, verilen isimden bağımsız, metot olarak yanlıştır. Haliç'teki asma köprü de benim için strese neden olan bir semboldür. Vatandaş olarak beni yöneticilerden yabancılaştıran bir yaklaşımın abidesi gibi. Şehrin silüetine verdiği zarardan başka devlet-vatandaş ilişkilerini de bozuyor. Yarın “ben yaptım oldu” misali projeler için bir gösteri olsa katılır mıyım? İstanbul'daysam katılırım. Çünkü bazı şeyler yanlış yapılıyorsa veya bu izlenimi veriyorsa, bunu duyurmak gerek. Bu amaçla gösteri olmayacaksa anayasal gösteri hakkına ne gerek kalır?

Zaman, Haber: Herkül Millas, 02.07.2013

İHYA MI? PEH YA!

 

Fındıklı sahilinde yer alan Süheyl Bey Camii'nin restorasyon projesinden, orijinaliyle alakası olmayan bambaşka bir kütle çıktı.

Son dönemin en tartışmalı konularından "ihya"projelerine bir yeni proje daha eklendi. İstanbul Vakıflar 1. Bölge Müdürlüğü'nün kontrolünde gerçekleşen Süheyl Bey Camii restorasyonunda, Meclis-i Mebusan Caddesi'ne bakan cephesinin şeffaf olması bir yana, kütlenin bambaşka olmasıyla dikkatleri üzerine çekti. 

AKP hükümetinin "yeniden yapmak" mimari anlayışının son dönem örnekleri arasında yerine alacak olan Süheyl Camii'nin "restorasyon" standartları açısından oldukça tartışmalı bir zeminde durduğunu söylemek mümkün.

TARTIŞMAK BİLE MÜMKÜN DEĞİL

Konuyu BirGün'e değerlendiren Mimarlar Odası Başkanı Eyüp Muhcu, "Bunun hakkında tartışmak bile mümkün değil, orijinalinden bu kadar uzaklaşan bir restorasyona az rastlanır. Restorasyon açısından kabul edilemez, ortaya çıkan yapı bambaşka bir yapı" diye konuştu.

CAMİ TİCARETE ALET EDİLMİŞ

Son dönemlerde kamu yönetiminin, kültür varlıklarına bakışının çarpıklaştığını, restorasyon projelerinin deneyimsiz taşeronlara verildiğini söyleyen Muhcu, "Eserler müdahaleler sonucu özgün, tarihi mimari karakterinden uzaklaşıyor. Bu tür yapıların ticari gelire konu edilmesi kabul edilemez. Tarihi yapıların fonksiyonlarını değiştirecek restorasyonlar yapılmamalı. Cami ticarete alet edilmiş. İnanca saygı açısından büyük bir sorun" dedi.

İHALEYİ YANDAŞA VERMENİN SONUCU

İhale süreçlerinin de çok sorunlu olduğunu belirten Muhcu, "İşler tanıdık, belli ilişkileri olan kişilere, siyasal yandaşlara dağıtılıyor. Bu yüzden işler niteliksiz oluyor. Buna karşı çıkan devlet memurları ya sürgüne gönderiliyor ya da etkisizleştiriliyor" diye konuştu.

Arkitera, Haber: Derya Gürsel, 02.07.2013

MALKARA ERMENİ MEZARLIĞI MEYHANEYE ÇEVRİLİYOR

 

Tekirdağ Malkara’da AKP İlçe Yönetim Kurulu üyesi Demirali Pala, belediye tarafından Ermeni mezarlığı arazisi için açılan ihaleyi kazandı. Mezarlığa gazino-meyhane-pavyon-et lokantası olmak üzere betonarme bir inşaat başlarken hafriyat sırasında mezarlıktan çıkan kemikler çöpe atılıyor.

Konuyla ilgili olarak bilgi veren gazeteci-yazar Ümit Bayazoğlu, Malkara Ermeni toplumundan günümüze sadece Surp Toros Kilisesi’nin yıkıntısı ile talan edilmiş bir mezarlık kaldığını söyledi. Kilise’nin 1970’lerin sonuna kadar sinema-düğün salonu olarak kiraya verildiğini anımsatan Bayazoğlu, “Kilise, 80’ler ve 90’larda, Yağlı Tohumlar Kooperatifi tarafından tahıl deposuna dönüştürüldü. Son 10 yıldır ise yıkıma terk edildi. Bu arada defalarca define maksadıyla tahribata uğradı” dedi.

Trajikomik bir şekilde üç yıl önce kilisenin bir ‘define avcısı’ tarafından Edirne Anıtlar Kurulu’na ‘tarihi eser’ olarak tescil ettirildiği için kilisenin yerine başka bir şey yapılamadığını aktaran Bayazoğlu bugünkü durumu ise şöyle anlattı: “Yıkımı hızlandırmak için kilisenin çatısını yıktılar. Artık kar, yağmur içine yağıyor. Kiliseden geriye sadece dört duvar kaldı. Bunlar da yıkılınca, Anıtlar Kurulu’nun koruması ortadan kalkacak ve hırsızlar nihayet gayelerine ulaşmış olacaklar.”

Mezarlık taşlarından kanalizasyon kapağı

Malkara Ermeni mezarlığının yakın zamana kadar bakımsız halde bile olsa yerli yerinde durduğunu dile getiren Bayazoğlu, “Mezarlığın sınırları erguvan ağaçlarıyla çevriliydi. Çocuklar her bahar mezarlığa erguvan ve kuzukulağı toplamaya giderlerdi. 1950’li ve 60’lı yıllarda mezarlık önce define hırsızları tarafından altüst edildi. Sonra belediye mezar taşlarını söktürerek kanalizasyon inşasında lağım kapağı olarak kullandı” dedi.

Bugün mezarlıktan geriye kıymetli bir arsa ve sadece erguvan ağaçlarının kaldığını ifade eden Bayazoğlu, “ANAP’lı, DYP'li yıllarda mezarlığa önce halı futbol sahası, tutmayınca beton bir tribün ve sahne ile bekçi-gişe kulübesi, tuvalet, mutfak vesaire binalar yapıldı” diyerek halen pehlivan güreşlerinin burada yapıldığının altını çizdi. Bayazoğlu bugünkü durumu ise şöyle anlattı: “Geçen hafta yaptığım ziyarette, AKP İlçe Yönetim Kurulu üyesi Demirali Pala’nın, Belediye tarafından açılan ihaleyi kazanarak, mezarlığa gazino-meyhane-pavyon- et lokantası olmak üzere betonarme bir inşaat başlattığını, hafriyat sırasında çıkan kemik ve taşların ise çöplüğe atıldığını öğrendim.”  

Agos, Haber: Emre Ertani, 02.07.2013

5 BİN YIL SÜREBİLİR

 

Kültepe Kaniş Karum kazı çalışmalarında 66'ıncı sezon vurulan kazmayla başladı.

Kazı Başkanı Prof.Dr. Fikri Kulakoğlu, 5 bin yıl öncesine dayanan medeniyetin ortaya çıkmasının da 5 bin yıl sürebileceğini söyledi.

İlk kazılara 1948 yılında başlanan Kültepe Kaniş Karum bölgesine giden Kayseri Valisi Orhan Düzgün ve Büyükşehir Belediye Başkanı Mehmet Özhaseki, sarayın deposu olarak tahmin edilen bölgeye ilk kazmayı vurdu. Kazı Başkanı Prof.Dr. Fikri Kulakoğlu, bölgede süren çalışmalarda bugüne kadar 23 bin 500 bin tablet bulunduğu belirtti. Bölgenin henüz yüzde 1′lik bölümünün kazılabildiğini kaydeden Prof.Dr. Fikri Kulakoğlu şunları anlattı:

“Kültepe’nin çok az bir bölümü kazılabildi. Devam edecek çalışmalarla birkaç 100 bini bulacak tabletler Ön Asya’daki en büyük koleksiyonu oluşturuyor. Bu da bölgedeki özel tüccarların koleksiyonu. Kültepe tabletlerini dünya bellek listesine almak için çalışmalara da başlandı. Kazı çalışmalarının en az 100 nesil daha devam edeceğini ve 5 bin yılı bulacağını umuyoruz. Uzun soluklu bir çalışma yapmamız gerekiyor. Başarılı bir sezon olmasını bekliyoruz.”

Prof.Dr. Kulakoğlu daha sonra Vali Düzgün ve Başkan Özhaseki’ye kazmaları vererek sezon açılışını yaptı.

Sözcü, 02.07.2013

AYASULUK KALESİ ZİYARETÇİLERİNE HAZIR

Kültür ve Turizm Eski Bakanı Ertuğrul Günay, 6 Ağustos 2012 tarihinde ziyaret ettiği Ayasuluk Kalesinin 15 Nisan 2013 tarihinde turizm sezonuyla birlikte ziyaretçilerle buluşacağını açıklamıştı. Ancak Kültür ve Turizm Bakanının değişmesi üzerine bu açılış yapılmadı. 2012 yılı sonu itibariyle çalışmaları tamamlanan Ayasuluk Kalesi ziyaretçilere açılacağı günü bekliyor.

2007 yılından bu yana Pamukkale Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi ve Ayaysuluk Kalesi Kazı Başkanı Yardımcı Doç.Dr. Mustafa Büyükkolancı Başkanlığında Kültür ve Turizm Bakanlığının izni ve desteğinin yanı sıra Selçuk Belediyesi tarafından 2008-2011 yılları arasında verilen işçi ve malzeme desteği ile gerçekleşen kalenin sur duvarlarının onarım çalışmaları 2012 yılı sonu itibariyle tamamlandı. 2007 yılında başlanan kazı ve onarım çalışmalarının 2012 yılı sonuna kadar bitirilip, kalenin ziyaretçilere açılacağını hedeflediklerini ve şu anda Ayasuluk Kalesinin ziyaretçilere açılabilir durumda olduğu müjdesini veren Pamukkale Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yardımcı Doç.Dr. Mustafa Büyükkolancı, "6 Ağustos 2012 tarihinde Kültür ve Turizm Eski Bakanı Ertuğrul Günay, Kaleye gelerek son incelemeleri yerinde görerek yapmıştı.

İnceleme sonucunda Bakan Günay, 2013 yılı turizm sezonunun Ayasuluk Kalesinde açılacağını söylemişti. Ancak Bakanlığın değişmesi nedeniyle yeni Kültür ve Turizm Bakanımız Ömer Çelik'in öncelikleri olduğu için henüz Selçuk İlçesi'ne gelemedi ve ziyaretçiyle buluşmaya hazır olan Kalenin kapıları açılamadı" dedi.

Ayasuluk Kalesinde yapılan kazı ve restorasyon çalışmalarından bahseden Pamukkale Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi ve Ayaysuluk Kalesi Kazı Başkanı Yardımcı Doç.Dr. Mustafa Büyükkolancı, beş yıl içerisinde Ayasuluk kalesi içinde yer alan St. Jean Kilisesi kazı ve onarım çalışmalarında 2010 yılında MS 7.Yüzyıl’da Efes’ten St. Jean Kilisesi yakınına taşınan Piskoposluk Sarayı’nın ortaya çıkarıldığını, bu kapsamda Aydınoğulları Beyliği’nin Ayasuluk kentini aldığı tarih olan 1310 yılında inşa edilen üç konut ve bir işlikten oluşan toplam 12 odanın açığa çıkarıldığını söyledi. Yapılan kazı çalışmalarında yine Osmanlı dönemindeki yol güzergahlarının ortaya çıktığını hatırlatan Büyükkolancı; "2007 yılında verdiğimiz sözümüz, 2012 yılı sonunda gerçekleşmiş oldu.  2013 yılı kazı ve onarım programına göre Kaledeki acil onarım çalışmalarımız 15 Nisan-15 Haziran tarihleri arasında 2013 tarihleri arasında Efes Müzesi işbirliği ile gerçekleştirildi. Bu çalışmalar kapsamında 1700 yıllarına inen Kale içerisindeki taş döşemeleri ortaya çıkardık ve sarnıçlarda koruma amaçlı onarım çalışmaları yapıldı. 25 Haziran 2013 tarihi itibariyle de öğrenci ve diğer üniversitelerden gelen Öğretim Üyeleriyle birlikte yoğun kazı ve onarım çalışmalarına başladık" dedi.

Yaklaşık 30 kişilik bir ekiple çalışmalara başladıklarını ifade eden Büyükkolancı, yine 30 kişilik işçi ve usta grubuyla 15 Eylül 2013 tarihine kadar bu çalışmalara devam edeceklerini söyledi. Büyükkolancı; "Geçen yıldan kalan ödeneklerimizle birlikte bu yıl da yine Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından aktarılan ödeneklerle çalışmalarımızı sürdürüyoruz. Bu anlamda Kalenin kazı ve onarım çalışmalarına büyük destek veren Selçuk Belediyesine ve Kültür ve Turizm Bakanlığına çok teşekkür ediyoruz" diyerek, ziyaretçilere hazır olan Kalenin bir an önce ziyaretçisiyle buluşmasını diledi.

Selçuk Bölge Haberleri, 01.07.2013

MESLEKTEN KENTLİLER GEZİ PARKI HAKINDA NELER SÖYLEDİ?

 

Meslekten Kentliler şehir plancısı, mimar, peyzaj mimarı disiplinlerden bir grup profesyonelin meydana getirdiği oluşum. "Gezi Parkı, neden park olarak kalmalı?" sorusunu her biri kendi uzmanlığı dahilinde cevapladı.

Gezi Parkı için Neye Evet, Neye Hayır?

Kentsel mekan, ideolojilerin simgeleştirilmesi bakımından her dönemde önemli bir araç olmuştur. Bu nedenledir ki iktidara sahip olanlar, kentsel mekanı kendi siyasetleri doğrultusunda şekillendirmeyi vazife edinmişlerdir.

2011 seçimleri genel seçim olmasına karşın, mevcut yönetim "kentsel projeler" üzerinden bir siyaseti tercih etmiştir. Proje üretiminin kent için hayati bir önem taşıdığı, günümüzde geniş bir kesim tarafından kabul edilmektedir. Üzerinde tartışılan konu ise üretim süreci, yöntemidir.

Henüz bir kaç yıl önce akademik çevreden hocaların öncülüğünde uzun süreli bir çalışmanın sonucu olarak üretilen ve İstanbul'un önümüzdeki 30 yılına yön vermesi için hazırlanan 1/100.000 Çevre Düzeni Planı başta olmak, hiçbir bütüncül planlama çalışmasında bu projelerden bahsedilmemektedir.

Gezi parkının yıkılarak Topçu Kışlası'nın inşası da, tepeden inme projecilik yaklaşımının bir sonucu olarak bugün hızla devam eden "Taksim Meydanı Yayalaştırma Projesi" nin bir parçasıdır. "Direnişin sembolü" olmasını bir kenara bırakırsak - ki bu hiç de kolay değil- çevresel etki ve zararlar anlamında değerlendirildiğinde, hedeflenen diğer projelerin yanında (3. Köprü, İki Yeni Şehir, Üçüncü Havaalanı, Kanal İstanbul, Yenikapı ve Maltepe Sahil Dolgusu vb.) oldukça "masum" bir proje olduğunu da bir kenara not düşmek gerekir.

Gezi Parkı'yla ilgili imar hareketleri serüveni, 1806 yılında Halil Paşa Topçu Kışlası'nın yapımı ile başlamıştır. 31 Mart Olayı'nda isyancıların karargahı olarak kullanılması ile ülke gündeminde yer bulan kışla binası, bu olaylar sırasında zarar görmüştür. 1920'li yıllara kadar, harap bir yapı olarak kalırken, 1922 yılında avlusu futbol sahası olarak kullanılmaya başlanmış ve Taksim Stadı adıyla ilk milli maç burada oynanmıştır. Alanın rekreatif faaliyetlere evrilmesindeki başlangıç noktası, stadyum olarak kullanılmaya başlanmasıdır. 1935 sonrasında, dönemin başarılı şehir plancılarından Henri Prost'un İstanbul Nazım Planı kapsamında önerdiği yeşil alan sisteminin, meydanı bütünleyen önemli bir parçası olarak düşünülmüştür. Gerek kışlanın harap durumda olması, gerekse maçların artık İnönü stadyumunda oynanması nedeniyle 1940 yılında alandaki yapılar yıkılmıştır. Yapıların mimari değeri ve İstanbul için tarihsel bir önemi bulunmayışı nedeniyle (daha sonra 1999 yılında tescil edilmiştir), yıkımı öncesinde detaylı bir dökümantasyon çıkarılmamıştır. Yalnızca o döneme ait fotoğraflar bulunmaktadır. Kışlanın yıkılması sonrasında alan yine bir kamusal misyon yüklenerek Cumhuriyet Dönemi'nin ilk parkı olan Gezi Parkı inşa edilmiştir. 1980'li yıllara kadar oldukça aktif biçimde kullanılmıştır. Sonrasında ise sistemin dışladığı grupların kullanmasına karşın İstanbul'un merkezinde yer alan az sayıdaki yeşil alandan biri olarak günümüze ulaşmıştır. 1993 yılında ilan edilen "Beyoğlu Kentsel Sit Alanı" içerisinde yer alan az sayıdaki kamusal açık mekanın en önemlilerindendir. 2010 yılında tamamlanan "Beyoğlu Kentsel Sit Alanı Koruma Amaçlı İmar Planı"nda park işlevi ile korunmaktadır.

Bugün ise iktidarın proje paketlerinden biri olarak yıkılarak, yerine yapıldığı Topçu Kışlası yeniden yapılmak istenmektedir. Ancak kışla işlevinin korunması düşünülmemektedir. Öncelikle alış-veriş merkezi, sonrasında ise otel ve rezidans olarak düşünülse de dönemin ünlü gazetecilerinden birine ait "dahiyane" fikir ile bir kışla binasının kent müzesi olarak yapılması yönünde adımlar atılmaktadır. Askeri bir yapının yeniden yapılıp müzeleştirilmesi yönündeki gayretlerin, Türklerin asker bir millet olması ile ilgili olup olmadığı ise bilinmemektedir.

Peki, biz bu çalışmayı neden hazırladık?

Öncelikle meslek çevrelerine daha sonra ise halkın önemli bir kesimine bu proje doğru gelmedi. Her bir meslek kuruluşu, bu yaklaşımın neden yanlış olduğunu kendi uzmanlığından açıklamaya çalıştı. Bizim amacımız ise bu farklı meslek alanlarının itirazlarını içerecek biçimde bütüncül ama aynı zamanda özet bir anlatımla, sorunun geniş kitlelerce anlaşılabilmesinin sağlanması. Bu amaçla farklı konularda çalışan bir kaç meslek insanını bir araya getirdik.

Sorumuz:
Gezi Parkı, neden park olarak kalmalı? Buyurunuz cevaplar;

Yılma Karatuna, Y. Şehir Plancısı

"Deprem gece uykunuzda olacak diye bir kural yoktur! Ticari faaliyetlerin en yüksek olduğu ve gezi amacıyla gündüz ve özellikle tatil günleri Taksim ile İstiklal Caddesi'nde bulunan vatandaşlarımızın, beklenen büyük İstanbul depremi sonrası toplanma alanı olarak Gezi Parkı'na ihtiyacı olacaktır. Yıkılmış veya ağır hasarlı binalar ve kapanmış dar sokaklardan kurtarılan vatandaşlar için 29 bin 550 metrekare yüzölçümlü Gezi Parkı, yaklaşık 9.000 kişilik bir toplanma ve triyaj alanı oluşturma potansiyeline sahiptir.

İzmit ve Gölcük (1999) depremlerinde İstanbulluların toplanma yeri olarak kullandığı Kağıthane-İETT arazisi, Şişli-Likör Fabrikası ve Ortaköy Vadisi'nin imara açılarak maddi değeri milyar dolarları bulan arazilerin rezidans ve otel fonksiyonları ile imar değişikliğine uğramaları,"afet sonrası toplanma alanı" yerine "rant toplanma alanları" haline gelmelerine neden olmuştur.

Topçu Kışlası inşaatı ile Gezi Parkı'nın da rant toplanma alanı olmasına izin vermemeli, kamu yararını gözetmeliyiz!"

Eren Okar, Y. Mimar

"Rekonstrüksiyon koruma uzmanları tarafından çok tercih edilen bir yöntem değildir. Nedeni ise zamanında orada bulunan özgün yapının asla geri getirilemeyeceği ve yapılacak binanın bir kopyadan öteye gidemeyeceği gerçeğidir.

Elimizde fotoğraflarından başka hiç bir veri bulunmayan ve 1940'larda yıkılmış olan bir yapı kent belleğinde ne kadar önemli bir hatıra oluşturabilir ki, bugün kamusal faydası yapılacak taklitten kat be kat daha fazla olan bir parkın bu uğurda ortadan kaybolması kabul edilebilir?"

M. Leyla Turanalp, Gezgin, Kent Araştırmacısı

"Uluslararası Anıtlar ve Sitler Konseyi ICOMOS Taksim Gezi Parkı'nın tarihsel ve İstanbul'un en önemli ve korunmaya değer varlıklarından biri olduğunu ve hatta - Ortadan kaldırılması bir yana, restore edilerek, asli özellikleri iade edilmeli ve Türkiye kültür tarihinde hak ettiği yere yerleştirilmelidir.- diyerek parkın kent merkezindeki önemini bir kez daha belirtmiştir. Açıklamada aynı zamanda; "Birinci sorun şudur; Yok olmuş tarihsel yapıların rekonstrüksiyonu, ancak söz konusu yapıların mimari, inşai, estetik düzey ve tarihsel anılar taşımak gibi gerekçelerle kaybının çok büyük olması halinde meşrudur. Taksim Kışlası ise kaybı bu kadar büyük anlam taşıyan bir yapı değildir. Şayet yerinde duruyor olsaydı, kuşkusuz, korunması gerekecekti. İkinci sorun ise yapının rekonstrüksiyonunu yapmanın ortaya sadece eskisi gibi gözüken, ama hiçbir rasyonel koruma ölçütüne göre tarihsel eser sayılmayacak bir yeni yapı çıkaracak olmasıdır. Türkiye kamuoyunda sık sık aksi gündeme gelmesine karşın, tarihsel çevreyi ve mirası korumak demek değildir. Sadece bazı çok zorunlu hallerde hoş görülebilir bir taklit yapı inşa etme girişimi olarak nitelenir." bilgisi de yer almaktadır.

Dr. Ayşenur Albayrak, Şehir ve Bölge Plancısı

"Gezi Parkındaki ağaçlar 70 yıldır İstanbul'un ikliminin korunmasına yardım ettiği ve yaşamalarına izin verirsek bundan sonra da iklim değişikliğiyle mücadelede bizlere yardım etmeye devam edecekleri için,
İDEP kapsamında tanımlanan "iklim uyumlu kentsel yönetim" beklentisinin karşılanması için,
Politikacıların ve toplumdaki tüm bireylerin çevrenin önemini anlamalarına yardımcı olarak çevreye etkilerini gözden geçirmelerine vesile olan bir sembole dönüştüğü için Gezi Parkı park olarak kalmalıdır."

Buket Metin, Y. Mimar

"Gezi Parkı yerine inşa edilecek bir yapının ve yayalaştırma projesi ile çevresinde oluşturulacak yaya alanlarının o bölgedeki sınırlı doğal çevre bileşenleri üzerinde yaratacağı olumsuz etkiler kaçınılmazdır.

Gezi Parkı'nın herkesin eşit olarak ulaşabilme/kullanma özgürlüğüne sahip olacağı kamuya ait bir rekreasyon alanı olma özelliğinin sürdürülmesi, sürdürülebilirliğin toplumsal boyutunun sağlanmasının bir gereğidir.

Gezi Parkı yerine yapılacak bir binanın ülke ekonomisine yapacağı katkıyı, doğru planlanmış bir şehir parkı ile sağlamak da mümkündür.

Gezi Parkı'nın yeşil alan kimliğini sürdürmesi, hem çevresel hem de toplumsal gereksinimlerin karşılanması ve bütüncül olarak sürdürülebilir kalkınmanın sağlanması açısından önemlidir."

Seher Güzelçoban Mayuk, Y. Mimar

"Yoğun yapılaşmanın olduğu şehirlerde var olan "ısı adası etkisi" bu nefessizliğin sebeplerinden biridir. Yeşilin, bitkinin bu etkiyi azalttığı bilinmektedir. Kırsal alanda güneş ışınlarının büyük bir kısmı bu yolla geri yansıtılırken, alanın doğal soğutması sağlanmaktadır.

Öyleyse belki de, birkaç ağaç dediğin kadar kolaydır soruna çözüm bulmak, nefes aldırmak... Nedendir var olan birkaç ağacı da yok etmeye çalışmak ve gelecek nesillerin hayatını zora sokmak..."

Simge Özdal Oktay, Kentsel Tasarım Uzmanı

"Birbirine ön yargıyla yaklaşan sınıflar yan yana gülümsüyorlar çünkü ilk defa tüm güçleriyle kendilerine ait olana sahip çıkıyor, kentin geleceğini kendi elleriyle şekillendirmenin gücünü hissediyorlar.

Gezi Parkı'ndaki yeni hayatın ilk adımları bir gecede tüm ülkeye, çok kısa zamanda Dünya'ya yayılacak kadar canlı, barışçıl ve özgür adımlardı ve bu adımlar kentin kalbindeki bir park için atıldılar.

Gezi Parkı, yoğun bina dokusu, gürültü, trafik ve ticari kullanımın ardından herkese kucak açan bireyi toplum yapan bir Cumhuriyet haline gelmiştir."

Gizem Erdoğan, Y. Şehir Plancısı

"Kamusal alanlar; "diğerleri" ile iletişim kurduğumuz, farklılıklara dokunduğumuz, çeşitlendiğimiz, başkalarından öğrendiğimiz birlikte yaşadığımız, paylaştığımız, ağlayıp, güldüğümüz, sevindiğimiz, birlikte olabildiğimiz, çok renkli, çok sesli, çoğulcu alanlardır.

Gezi Parkı; Paylaşımcı, demokratik, dayanışmacı ve eşitlikçi bir yaşam tarzının olabileceğini sunan ideal bir kamusal mekan örneği olarak 20 gündür karşımızda dikilmektedir.

Ortaya koyduğu etkinlik ve yaşam ritmi ile bu kimliği taşıyabileceğini ve üstelik kentli tarafından da sahiplendiğini göstermiş, tanınır olmuştur. O halde bu fırsatı kaçırmak niye ?!"

Sedef Özçelik Güney, Y. Mimar

"...kent, kendi ihtiyaçları doğrultusunda Gezi'yi daha proje bitmeden "yayalaştırdı", tekrar "öteki" olmanın cezalandırıldığı ve Foulcoult'un sözünü ettiği polislik olmaksızın herkesin kullandığı bir kamusal mekana dönüştürdü.

Katılım, Gezi'nin fiziksel mekanında gerçekleşirken, öncesinde ve süreç boyunca günümüz dijital mekanlarında olgunlaştı. Sonuçta Gezi Parkı kendi-kendine "ayrıştırılmış" bir mekan olmanın dışına çıktı."

Ümit Ceren Bayazitoğlu, Mimar

"Parkın herkese ait, insanla var olan yaratıcı bir üretim alanı olduğu anlaşılabilmektedir.

İçerisinde bulunduğumuz zaman dilimine dahi ait olmayan, belli bir işlev ve dört duvarla sınırlandırılmış bir bina ne kadar bize ait olabilir? O binada biz ne kadar kendimizi, çok sesliliğimizi, yaratıcılığımızı, çeşitliliğimizi açığa çıkarabiliriz ve oradayken biz ne kadar biz olabiliriz?"

Süveyda B. Atagür, Peyzaj Mimarı, Kentsel Tasarım Uzmanı

"Gezi Parkı denince aklımıza ne gelir? İstanbul'un göbeğinde beton yığınları arasında kalmış bir açık alan... Taksim Meydanı'nı tanımlayan yeşil bir alan... Ya da Beyoğlu'ndan Harbiye'ye gidilirken geçilen bir mekan... Aslında sadece birilerine ait onca yerin arasında hepimize ait olan kamusal açık bir alan.

Ağaçların taşınması bitkinin cinsi ile alakalı olduğu kadar yaşı ile de alakalıdır ve taşınan ağacın yeni yerinde yaşama şansı da kesin değildir. Ayrıca herkes tarafından bildiği üzere ağaçlar büyüdükçe gövde çapları genişler, tepe taçları büyür. Bu nedenle yerlerinden sökülerek taşınmaları zorlaşır. Gezi Parkı'nda da taşınamayacak boyuta ulaşmış çok fazla ağaç vardır.

Bugün Gezi Parkı'nda yaşadıklarımız yalnızca birkaç ağacın kesilecek olması değil, kamusal bir mekanın artık hepimize ait olmaktan çıkarılması, ve toplum olarak bizleri ilgilendiren bu karar süreçlerinde fikirlerimizin alınmaması ve yok sayılmış olmasıdır."

Özlem Atalay, Y.Şehir Plancısı

"Bugün parkta olmak, kaynaşmak, hikayelere tanıklık etmek, hepimizin biraz daha sen-ben olduğunu görmek, görünmez sınırların da kalktığına şahitlik etmek...

Ferah alanlarda gözlerimizi birbirimize uzatacağımız yarınlara..."

Tayfun Salihoğlu, Y. Şehir Plancısı

"İstanbul'da kamusal kullanımlara ve rekreasyon alanlarına olan ihtiyaç, diğer bir çok fonksiyona olan ihtiyaçlardan daha acildir. Olimpiyat adaylığındaki bir kentte yeşil alan hiyerarşisinin entegre biçimde kurgulanması, sürekliliğinin sağlanması ve yerel yönetimin sıkça dillendirdiği kentsel yaşam kalitesinin yükseltilmesi hedeflerine ulaşılmasında Gezi gibi parkları, adeta birer nimet gibi başımızın üzerinde tutmalıyız.

Bırakın meslek kuruluşları ve üniversitelerin raporlarını, size sorulsa "İstanbul'da neyi daha çok görmek istersiniz diye, yanıtınız parklar olmayacak mı?"

Hiçbir park, sadece bir park değildir. Sokakları zaten kaybettik, hepimizi büyüten bu parkların hikayelerini, anılarını, yaşanmışlıklarını öldürmeyelim.

Mahallenizde çocuklarınızı büyüttüğünüz parkın yerine, kocaman, sur gibi bir yapı yapıldığını düşünün. Nasıl? Hoşunuza gitti mi?"

Güliz Ö. Salihoğlu, Y. Şehir Plancısı

"Amerikan Planlama Derneği (American Planning Association) parkların ekonomik faydalarına ilişkin değerlendirmelerinde olduğu gibi;

Bir park, toplum için iyi bir finansal yatırımdır.

Yenilikçiliğe, bilgiye ve yeteneğe dayanan mesleklerde çalışan insanları yaşamak ve çalışmak için bölgeye çeken bir unsurdur.

Parklar, çevresinde kaliteli yaşam alanı oluşturur, çünkü bir parkın cazibesi, insanlarda o bölgede bulunma-yaşama isteği uyandırır."

Murat Demirer, CG Artist

"Konuya insani olarak bakıldığında insan beynindeki yeşil algısı %1 in altına inmiş bir bireyden veyahut gelecek nesilden nasıl çevreye saygılı yada ne kadar hayvan sever olması beklenmelidir?
Sadece duygusal veya siyasal olarak değil de işlevsel olarak bakıldığında hafızamızdaki bilgiler her gün şekil ve anlam değişikliğine uğrasaydı nasıl bir sonuç doğururdu?"

Can Boyacıoğlu, Y. Mimar

"...topçu kışlası ne İstanbul'un ne de halkındır, o sadece bugün de İstanbul coğrafyasında binlercesini gördüğümüz postmodern bir fantazi mekanıdır, üstten gelmedir, baskıcıdır.
Gezi Parkı ise tam tersi, meydanda var olan diğer yapıların gölgesinde kalmış ve turistikleşememesi ile birlikte bir anlamda üzerine yapışabilcek yapmacık ticari anlamlardan kurtulmuş bir mekandır.

Gezi Parkını yıkmaya çalışan görüş, İstiklal'de ikinci el kitap bulamayışımızın nedeni olan, pahalı bir kahve içmeden sevdiğimizle oturmamıza izin vermeyen, sizin mahallenizi sizin için değil cebinde dolarla gelen turist için tasarlayan görünmez gücün ta kendisidir."

Nüket İpek Çetin, Y. Şehir Plancısı

"Yaşam Kalitesi Yüksek" ve "Kalkınmış" bir kent, sadece ekonomik göstergeler ile değil sosyal ve çevresel göstergeleri ile de ön planda olmalıdır.

İstanbul'da uygulanan parçacıl projeler, kent bütününde geri dönüşü olmayan sonuçlar doğurmakta, doğal çevrenin hızla yok olmasına, kültürel zenginliklerin tahrip edilmesine, sosyal sınıfların ilçelere ve mahallelere göre ayrışmasına, ulaşım problemlerinin artmasına neden olmaktadır.

Beşiktaş Tütün Deposu = Shangri-La Bosphorus Otel
Ortaköy Kılıç Ali Okulu= DO&CO Otel
Göztepe Meteoroloji İstasyonu=Four Winds Göztepe
Haydarpaşa Garı=Otel-Kültür Merkezi-Ticaret Alanı
Yedikule Tren İstasyonu= Otel-Kültür Merkezi-Ticaret Alanı
Gezi Parkı= AVM, Residence, Kent Müzesi, Cami, Buz Pisti......

.
Gezi Parkı sadece bir direnişin değil, İstanbullu'nun isyanının, İstanbul'un uyanışının simgesidir. Nefes aldığımız, gölgesinde dinlendiğimiz, kuş seslerini mutlulukla dinlediğimiz Gezi Parkı'na hep beraber bugün sahip çıkarsak, yarın doğal değerlerimize, yaşadığımız mahallelere ve topluma ait olan diğer bütün kamusal alanlarımıza da kolaylıkla sahip çıkabiliriz..."

Esra Okur Coşkunçay, Y. Mimar

"31 Mayıs tarihinden itibaren görünür biçimde dışa vurulan toplumsal bilinç, ağaçlarına sahip çıkma, ağaçlarının altında barınma, beslenme, okuma, çalışma, gezinme, dinleme, dinlenme, yardım etme, konuşma vb. eylemlerle "zaten kullanılmıyordu" denilen Gezi Parkı'nda ve diğer parklarda bugüne kadar hiç olmadığı kadar ve hiç olmayan bir biçimde kendini göstermiştir.

Tarihi Kentlerin Ve Kentsel Alanların Korunması Tüzüğü (Washington Tüzüğü - 1987) 3.maddesinde "Koruma programının başarısı, kentlilerin katılımı ve görev almalarıyla mümkün olabilir; bu nedenle halkın katılımı desteklenmelidir. Tarihi kentlerin ve kentsel alanların korunması öncelikle orada yaşayanları ilgilendirir." ifadesi yer almakta, 70 yıllık tarihiyle kent belleğinde önemli bir yere sahip olan Gezi Parkı 20. yüzyıl mirası olarak korunmayı hak etmektedir."

Sonuç Yerine....

Farklı bakış açılarını yansıtan böylesi bir uğraş ile konunun bazen tek bir ağaç olabildiği gibi bazen de sadece bir ağaç olmadığını göstermeye çalıştık. Genel bir değerlendirme ile gezi parkı;
Yoğun kent dokusu içerisinde uzun bir süredir mikroklimaya sağladığı olumlu katkıları, ısı adalarını azaltıcı etkisi ve çevrenin önemini bir çırpıda anlamamızı sağlayan bir sembol olması,
Sosyal ilişkileri güçlendiren, sosyal bütünleşmeye katkı sağlayan, ötekinin o kadar da öteki olmadığını kanıtlayan, demokrasi kültürünü geliştiren, çoğulculuğu ve farklılığı kucaklayan bir kamusal mekan olması,

Yüksek riskli İstanbul'da, afetler karşısında önemli bir rezerv alan olarak kullanılabilme potansiyeli,

Kamunun elindeki az sayıdaki alandan birinin daha özel sektöre devredilmemesi için,
Neoliberal politikaların mekanı bir tüketim aracı olarak görmesinden hareketle ortaya çıkan parcacıl, proje bazlı anlayışlara bir tepki olarak,

Yerine yapılmak istenen yapıyla ilgili, yeterli doküman bulunmaması, bünyesindeki bir çok ağacın belirtildiği gibi taşınmasının teknik olarak mümkün olmaması gibi uygulama imkansızlıklarından kaynaklı sebepler ile,

Kentsel yeşil alanların yalnızca olumlu ekonomik etkilerinin, yerine yapılacak her hangi bir yapı ve işlevden çok daha fazla olduğu gerçeğinden hareketle,

İstanbul ve son 20 gündeki gelişmelerin etkisiyle dünya açısından bir simge olmuş olması ve kentlinin belleğine kazınmışlığı ile,

Gelecek nesillere de güzel hatıralar ve deneyimler yaşayabilecekleri mekanlar bırakma sorumluluğumuzdan ötürü,

GEZİ PARKI PARK OLARAK KALMALIDIR.

Biz burada bir direnişin öyküsünü anlatmadık. Ancak; bu direniş hareketinin hepimize öğrettiği birçok şey olduğunu da unutamayız. Mesleki perspektiften; kentle ilgili bir kararın, kritik süreçler ve değerlendirmeler sonucunda toplumsal katılımı gerektirdiğini en ön sıradan görmüş olduk.

Alanın, Taksim Meydanı ve İstanbul ile bütünleşmesine yönelik yeni çalışmalar doğaldır ki üretilecektir. Ancak bu çalışmalara, sadece bir proje olarak bakmanın ötesinde, kolektif akıl ile yaklaşılmalı ve son günlerdeki olaylara da referans verilebilmelidir.

Arkitera, 01.07.2013

SUSTURULAN TARİH

Gezi Parkı direnişini konu alan son sayısı nedeniyle Doğuş Yayın Grubu'nda krize yol açan NTV Tarih dergisi kapatıldı, derginin Gezi Parkı sayısı da yayımlanmadı.

Gürsel Göncü’nün genel yayın yönetmenliğini yaptığı NTV Tarih dergisi, son sayısında Gezi Parkı eylemlerini işlediği ve kapağına Gezi Parkı temalı bir görsel çıkardığı için geçen hafta grupta krize neden oldu. Kapatılması konuşulan derginin yayın hayatına ilişkin nihai karar hafta başına bırakıldı.

T24’ün Doğuş Yayın Grubu yöneticilerinden aldığı bilgiye göre, yönetim derginin yayın hayatına son verme kararı aldı. Karar kapsamında NTV Tarih'in Gezi Parkı eylemlerini ele alan Temmuz 2013 sayısı da yayımlanmadı.

İlk sayısı Şubat 2009’da çıkarılan NTV Tarih dergisi çalışanlarının işlerine son mu verileceği veya grupta başka alanlarda mı görevlendirilecekleri konusunda herhangi bir açıklama yapılmadı.

İşte NTV Tarih dergisinin Gezi Parkı'nı konu aldığı için yayımlanmayan Temmuz sayısının kapağı:

 

CEO ve Genel Müdür de istifa etmişti
Gezi direnişini başta NTV haber kanalı olmak üzere yayın organlarında yeterince yansıtmamakla eleştirilen Doğuş Yayın Grubu’nun CEO’su Cem Aydın ay ortasında istifa etti. Ay sonunda da Doğuş Yayın Grubu Dergilerinden Sorumlu Genel Müdür Neyyire Özkan grup ile yollarını ayırdı.
Birgün, 01.07.2013

 

******


"DERGİNİN HERKESE ULAŞMASI İÇİN ELİMDEN GELENİ YAPACAĞIM"

Doğuş Grubu tarafından yayından kaldırılan NTV Tarih'in Yayın Yönetmeni Gürsel Göncü, "Dergi içeriğinin internet ortamında, herkese ulaşmasını sağlamak istiyorum. Hemen olmasa da, derginin yayınını da sürdürmek arzusundayım" diyor.

Çok olağandışı bir karar değil gerçi ama NTV Tarih’in Temmuz sayısını Gezi’ye ayırmaya nasıl karar vermiştiniz, nasıl gelişti olay, biraz anlatır mısınız?
NTV Tarih, gündeme düşen popüler konuların tarihi boyutlarını yansıtan bir dergi. Daha önce nasıl Dersim dosyası yaptıysak, 27 Mayıs dosyası yaptıysak, Muhteşem Yüzyıl ve Kanuni dosyası yaptıysak, bu kez de Gezi sayısı yaptık. Derginin tüm sabit köşeleri de dahil olmak üzere tüm sayıyı buna ayırdık çünkü takdir edersiniz ki Gezi çok majör bir hadiseydi, tüm Türkiye ’yi etkiledi. Bunun kararını ay başında verdik. Çok yaratıcı fikirler çıktı. Örneğin kapaktaki 3D sanatçısı Taha Altan’ın işi gibi. İki çizimi daha vardı içeride. Burası da gizli kapaklı şeylerin çevrildiği bir yer değil ki, herkesin haberi vardı aslında bu karardan. Yapılan sayfalar, yazılar her şey ortadaydı.

Size nasıl, ne zaman bildirildi karar?
Biz son güne kadar büyük heyecanla çalıştık. Dergiyi matbaaya göndereceğimiz gün bu hadise ortaya çıktı. Bu sayfalar, kapak vs. görülünce hızlıca böyle bir karara varıldı. Birkaç toplantıdan sonra da derginin bu sayısının yayınlanmayacağı bildirildi. Bunun üzerine ben de derginin zaten siyaseten pozisyon alan bir dergi olmadığını, kararın tekrar değerlendirilmesini istedim. Tekrar baktılar ve sonunda kararları değişmedi; basılmayacağını söylediler. Buna rağmen ekipçe son ana kadar basılacakmış gibi çalıştık. Tashihler yapıldı, gece geç saatlere kadar çalıştık. Mükemmel haliye matbaaya yolladık. Ertesi gün derginin yayının tamamen durdurulduğu bildirildi.

Ekip nasıl tepki verdi?
Bugüne kadar tek bir otorite ya da Doğuş grubu yönetiminden kimse arayıp müdahale etmemiştir bize. Bu ilk ve son oldu. Çok üzüldü tabii herkes. Biz siyaseten hareket eden, muhalif olmak gibi bir derdi olan bir dergi değiliz. Bu sayıda, özel bir sayı olması hasebiyle, Gezi’nin 19 gününün saat saat dönüm noktalarının yer aldığı bir dosya vardı. Tarihe not düşmek amacıyla yapmıştık. Çok emek verdik, herkes çok üzgün dolayısıyla.

Siz nasıl okuyorsunuz peki bu kararı?
Türkiye’ye mal olmuş bir derginin yayının bu şekilde sona ermesi çok yazık. Bu ülkenin yöneticileri her şeyi bu kadar siyaseten okumasaydı, bu kadar siyaset endeksli bir hayata zorlamasalardı bizleri, barış içinde ve çok daha normalize bir şekilde yaşardık. Reel siyasetin her şeyi domine etmesi, Türkiye’nin esas ihtiyacı olan kaliteli medya ve yayınları etkiliyor. Bu çok umut kırıcı.

İçeriğin okuyucuya ulaşması için nasıl bir yol izleyeceksiniz?
İnternet ortamında, mümkün olduğunca herkese ulaşmasını sağlamak istiyorum ben, şahsen. Çünkü bu sayı önemli bir sayıydı, referans oluşturacak, kaynak olarak kalacak bir sayıydı. Bundan sonra da, hemen değil belki ama, ekiple ve birlikte çalıştığımız hocalarla, bu potansiyeli tekrar başka bir isim altında sürdürmek arzusundayız. Çünkü NTV Tarih sadece Doğuş grubunun dergisi değil, Türkiye’nin markasıydı. Ayda ortalama 35 bin gibi bir satış rakamına ulaşıyordu. Bu Türkiye için ciddi bir rakamdı. İnsanların biriktirdiği, arşivlediği bir dergi olmuştu NTV Tarih. Solcu, sağcı, liberal, İslamcı vs. farklı katmanlardan birçok okuru vardı. Ben devam etmemesinin yazık olacağını düşünüyorum. Yayın hayatını sürdürmek için de elimden geleni yapacağım. Bunu da özel olarak, Doğuş grubuyla sürtüşmek ya da çatışmak için yapmıyorum; sadece insanlara ulaşması gibi bir gayem var.

“NTV Tarih zaten kapanacaktı” diye de konuşuluyor şimdi. Var mıydı böyle bir durum?
Yoktu öyle bir durum, yanlış bir duyum bu. NTV Tarih, reklam geliri çok cüzi olan, satış geliriyle yaşayan nadir dergilerden biriydi. Kar ediyordu. Zaten 35 bin satış rakamıyla kar etmemesi düşünülemez, bunu ticari olarak da izah etmek imkansız.

Derginin yayını durduruldu ancak sizin istifa ya da işten çıkarılma haberinizi almadık...
Dergi kapatıldığı için, kalmak gibi bir şey benim için kabul edilemez, istifamı bildirdim. Ama ekipteki arkadaşlarım ne yapar bilemiyorum, ailesi, çoluğu çucuğu olan insanlar...

İşte kapatılan NTV Tarih'in yayımlanmayan editör yazısı

Radikal, Haber: Elif Ekinci, 02.07.2013

TÜRKİYE PROTESTOLARININ KALBİNDEKİ CAMİ

 

Mimar Ahmet Vefik Alp Güney Kaliforniya'nın devlet başkanları için dinlenme mekanı olmasıyla ünlü Sunnylands'e gitti ve burada İstanbul Taksim Meydanı'nda yer alan ve on yıldır Türk İslamcı hareketinin hayali olan, şehrin müslüman ve Osmanlı mirasını onurlandıracak büyük cami projesini sundu.

American Institute of Architects ile olan buluşmasından önce, modernist vizyonu tarif eden ve 7 yeraltı katında bulunan; kütüphane, müze, konferans salonu, restorant ve ziyafet salonunun fotoğraflarından oluşan bir slayt gösterimi yaptı.

Tasarım, 2 tane önemli mimarlık ödülünü kazanmış olmasına rağmen, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan Osmanlıdan esinlenilmiş bir tasarım için zorluyor.

Şimdi planları liğme liğme olan Alp sadece izleyip bekliyor. Mail'inde "Umarım bu ödül kazanmış cami projesi, politik ve ideolojik çekişmelerin kurbanı olmaz" diye yazdı.

Hükümetin Taksim'in bir kısmı olan Gezi Parkı'nı yıkmayı, Osmanlı askeri kışlasını ve AVM yapmayı planlaması şiddetli sokak protestolarını ateşledi. Bu da Erdoğan'a iktidarda olduğu on yıldan fazla süredir karşılaştığı en büyük politik krizi sundu. Fakat buradaki pek çok analizcinin gözünde Meydan'a büyük bir cami yapma planı çekişmenin gerçek özü olarak görülüyor.

Böyle bir cami; Türkiye İslamcılarının onlarca yıllık umuduydu. Hatta generallerin İslamcı başbakanı devirmek için manevra yaptığı 1997 yılında Türk politikasındaki son askeri müdahalede de rol oynadı.

Şimdi o insanlar askerlerden ziyade, İslamcı hükümetin varolan şehir geliştirme planlarına karşı ayaklandılar. Analistler bu huzursuzluğun sonuçlarından birinin, en sonunda Erdoğan'ın Taksim için olan vizyonunu gerçekleştiremeyeceği yönünde olacağını tahmin ediyorlar.

Eğer denerse, bu ikinci kez cami inşa etmeyi deneyip başaramaması olacak ve aynı rüyayı görüp, askeri müdahaleyle darmadağın olmuş olan 1997'deki belediye başkanı gibi ciddi anlamda siyasi maliyeti olacak.

Buna rağmen vazgeçmiş değil. Protestolar hükümetini yutunca, Erdoğan Taksim'de bir AVM yapma planından geri döndü fakat camiyi desteklemeye devam ediyor.

Yakın zamandaki bir konuşmasında "Cami Taksim'de inşa edilecek. Ana muhalefetten ve birkaç çapulcudan izin alacak değilim. Biz sandıkta bize oy verenler tarafından yetkilendirildik." demişti.

 

90'larda Erdoğan Türkiye'nin ilk islamcı başbakanı Necmettin Erbakan'ın emrinde, cami projesinden sorumlu yerel komisyona nezaret ediyordu. Fakat bu düşünce hala askeri; ülkenin laik temellerinin koruyucusu sayan, Türkiye'nin laik elit kesimi tarafından afaroz edilmişti.

1997 Ocak'ında yerel gazetede yayımlanan bir haberde "Laik Türkler camiye karşılar çünkü bu, islamcıların Taksim'de dolayısıyla tüm Türkiye'deki gücünün bir sembolü olur." cümleleri yer alıyordu. aynı kelimeler bugünün eylemcileri tarafından da kolaylıkla söylenebilir.

Radikal gazetesinde köşe yazarı, tarihçi Ayşe Hür "Taksim'de bir cami ya da kışla projesine karşı çıkan çevreler bunu, Türkiye'nin resmi laik tarihini yeniden yazma girişimi olarak yorumluyorlar." dedi ve ekledi "Hükümetin Osmanlı tarihine nasıl taptığını ve Cumhuriyet tarihine karşı nasıl düşman olduklarını biliyoruz."

Bu yüzden Hür ve diğerleri, çoğu İstanbullu için özellikle önemli bir yeri asla olmamış, tehlikeli olduğu düşünülen ve geceleri uyuşturucu kullanıcılarının ortaya çıktığı Gezi Parkı'nı korumak için yapılan oturma eylemiyle başlayan ve son birkaç haftadır Türkiye'yi sallayan hükümet karşıtı eylemlere sadece bir tesadüftü diyor.

Fakat hükümet ağaçları buldozerle yıkıp geçmeye başlayınca; bu on yıldan fazla süredir iktidarda olan ve hatta tartışmalı olmasına rağmen cami projesinde sağlam adımlarla ilerlemeye karar veren hükümetin kibrinden ve artan otoritesinden incinmiş binlerce şehirli için bir sembol olmaya başladı.

Erdoğan'ın Taksim'i şekillendirme isteği sadece Fransız Konsolosluğu'nun yanına yapılacak camiyle ilgili değil büyük bir meydan yaratmayla da ilgili. Buradaki kebap ve döner dükkanlarını yıkarak Ortodoks Kilisesi'yle cami arasında büyük bir yaya bölgesi yaratmak istiyor. Bu yanyana durma durumu Osmanlı'daki gayrimüslim azınlıklara karşı gösterilen töleransı simgeleyecek.

Başkent Ankara'daki Bilkent Üniversitesi'nde tarih profesörü olan Norman Stone: "Yunan Ortodoks Kilisesi orada olduğundan beri karşı bir ifade olarak duruyordu." dedi. Ayrıca caminin orada İslami milliyetçiliğin bir tablosu olacağını açıkladı ve ekledi: "Taksim'in yeniden şekillendirilmesi Erdoğan için çok önemli."

Alp'in kendisi zaman zaman Erdoğan'la mücadele etti. İstanbul'daki birçok yapım projesiyle yakından ilgilenip bunları yönetmesiyle ünlü Başbakanın, caminin tasarım yönlerinin üzerinden geçilmesine yönelik ara ara itirazlar sunduğunu söyledi Alp.

Minarelere klasik eklemeler yaptığını ve yürüyen merdiveni safdışı bıraktığını ama daha fazlasının olmayacağını söyleyen Alp, Başbakanın ona caminin çok modern olduğunu ve Osmanlı ve Selçuklu tarzlarında olmasını tercih edeceğini söylediğini belirtti ve ekledi: "Bu benim için oldukça hassas bir iş. Ufak tefek değişiklikler yaptık ama kırmızı çizgilerim var."

Erdoğan'ın hükümetinin özellikle ünlü Osmanlı mimarı Mimar Sinan'ın işlerinin aynısının yapılmasına yönelik talepleri altında asabı bozulmuş. "Mimarlığın gününü yansıttığına inanıyorum onlara Osmalı camisinin kopyasını yapmayacağımı söyledim. Mimarlık; gününün kültürünü, teknolojisini, malzemelerini ve davranış tarzını yansıtır. Sinan'ı taklit etmek hata olacaktır" dedi.

Alp Erdoğan'ıın hırslı gelişme planlarıyla (sadece Taksim'de değil, heryerde. Özellikle İstanbul'da Türkiye'nin en büyüğü olcak bir camiyle), 80'lerde benzer girişimlerde bulunarak, küstahça girişimler yapmış olmakla eleştirilen Fransız başkanı François Mitterrand'ı karşılaştırdığı bir makale yazdı.

Alp "François biraz Erdoğan'a benzerdi." dedi.

Arkitera, Kaynak: The New York Times, 01.07.2013

KETEN İNŞAAT'TAN 20 MİLYON DOLARLIK RESTORASYON

 

Keten İnşaat AŞ, Kanlıca'da bulunan Sipahiler Ağası Mehmet Emin Ağa Yalısı'nı yeniden inşa ediyor. Altı ayda tamamlanması planlanan yalının değerinin 20 milyon dolara ulaşması bekleniyor.

Keten İnşaat, Kanlıca'da bulunan Sipahiler Ağası Mehmet Emin Ağa Yalısı'nı restore etmek için Anıtlar Kurulu'ndan alınması gereken izinlerin ardından ruhsat aşamasını da tamamladı.

Yalı, ilk haline uygun olarak 750 metrekarelik bir arsa üzerine inşa ediliyor. Daha önce üzerinde iki bina bulunan arsa üzerine inşa edilecek olan yalının iç düzenlemeleri, modern hayatın ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde yapılıyor. Önünde kayıkhane de bulunan yalının arka kısmındaysa 250 metrekarelik ikinci binası bulunuyor.

Keten İnşaat ve EMR tarafından İstanbul'a yeniden kazandırılacak olan yalının restorasyon çalışmaları iki yıl süren detaylı bir araştırmaya dayandığını söyleyen Keten İnşaat AŞ Yönetim Kurulu Başkanı Ferhat Keten, "Osmanlı arşivlerinden yapılan taramalarda Almanlar'ın 1936, Amerikalılar'ın ise 1940 tarihli fotoğraflarına ulaşıldı. Yalıyı havadan ve direkt gören fotoğrafların bulunmasının yanı sıra arazi üzerinde arkeolojik kazılar da yapıldı" dedi.

1846 yılında yapıldığı tahmin edilen, 1905'te bir yangınla kül olan Sipahiler Ağası Mehmet Emin Ağa Yalısı, Kanlıca Körfezi'nin incisi olarak kabul ediliyordu. Yalı, restorasyon çalışmalarından önce otopark olarak kullanılıyordu.

Arkitera, Haber: Betül Atasoy, 01.07.2013

ÇELİK: TAKSİM KAZISINDA KÜLTÜR KATMANI ÇIKMADI

Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik, Taksim Meydanı, Sıraselviler, Tarlabaşı ve Kazancı Yokuşu'nda gerçekleştirilen çalışmalarda kültür tabakasına rastlanmadığını bildirdi. CHP Genel Başkan Yardımcısı Sezgin Tanrıkulu'nun soru önergesini yanıtlayan Çelik, İstanbul Taksim Meydanı ve çevresinde yapılan Taksim Meydanı düzenleme çalışmalarının İstanbul Arkeoloji Müzeleri Müdürlüğü uzmanlarının denetiminde gerçekleştirilmekte olduğunu belirterek, "Söz konusu alan, Kentsel Sit Alanı sınırları içerisinde kalmakta olup, bugüne kadar Taksim Meydanı, Sıraselviler, Tarlabaşı ve Kazancı Yokuşu'nda gerçekleştirilen çalışmalarda kültür tabakasına rastlanmamıştır" dedi. Çelik, Cumhuriyet Caddesi üzerinde, Divan Oteli önünde gerçekleştirilen kanal deplase çalışmaları sırasında, daha önceki yıllarda dolgu olarak atılmış olan 16 adet Ermeni Mezar Taşı bulunduğunu, ayrıca 19. yüzyıla tarihlenen duvar kalıntıları ve atık su kanalına rastlandığını söyledi. Anılan çalışmaların İstanbul Arkeoloji Müzeleri Müdürlüğü uzmanları denetiminde sürdürülmekte olduğunu belirten Bakan Çelik, "Söz konusu kalıntıların rölövesine yönelik fotoğraf, bilgi ve belgeleri içeren ayrıntılı rapor ilgili Koruma Bölge Kuruluna verilmiştir" dedi.

Sabah, 01.07.2013

BOĞAZ'IN BEKÇİSİNE AKIN

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın 2009 yılındaki bir ziyaretinde verdiği talimatla restore edilen Beşiktaş’taki Şeyh Yahya Efendi Camii ve Külliyesi, Türkiye’nin dört bir yanından gelen ziyaretçileri ağırlıyor.

‘Boğaz’ın 4 manevi bekçisinden biri’ olarak kabul edilen külliye, Kanuni Sultan Süleyman’ın süt kardeşi Şeyh Yahya Efendi tarafından 1538’de yaptırıldı.

Vakıflar İstanbul Birinci Bölge Müdürü İbrahim Özekinci, “Restorasyon biteli 3 aya yakın bir zaman oldu.

Burası hem İstanbul içinden hem de dışından yoğun bir ziyaretçi akınına uğruyor.

Burada hocalarımız ziyaretin tarzı, yöntemi ve adabı ile ilgili bilgiler veriyor” dedi.

Restorasyon kapsamında, denize doğru kayan camiye perde beton döküldü, külliyenin ahşapları, demirleri elden geçirildi.

Habertürk, 01.07.2013

TOPÇU KIŞLASI'NDA ISRARIN NEDENİ

Topçu Kışlası veya Çamlıca tepesine cami kondurma hevesi tarihte liderlerin iz bırakma arzusunun ne ilk örneği...
Ne de son olacak.
Piramitler var...
Mezopotamya’da Zigguratlar var...
Movsolos’un anıtmezarı Mausoleum var.

Az buçuk bu işlerden anlayanlar, Mausoleum’un neden dünyanın 7 harikasından biri olduğunu bilirler.
Mermerden ya da heybetli olduğu için değil, bu yapının ardında bir ideoloji olduğu için.
Adam ölmeden önce kendini o kentte tanrı ilan edebilmek için yapmış o yapıyı.

Şehrin en önemli meydanlarına anıtsal bir yapı oturtma, insanlık tarihi boyunca sık rastlanmış bir manzara.
Bunun Hitler’le, faşist diktatörlerle, Topçu Kışlası’nın şeriatın simgesi olmasıyla falan ilgisi yok.
Bu tamamen bir ideoloji meselesi.

İdeoloji sözcüğü bizde biraz fazla politize olmuş olsa da, aslen ülkü demek, düşünce yapısı demek.
Lenin’in ölümünden sonra meydandaki anıtmezara gömülmesi de bir ideoloji meselesidir...
Anıtkabir de aynı mantıkla yapılmıştır. Atatürk’ün ölümünden sonra yapılsa da amaç, Atatürkçü düşünceyi vurgulamaktır.

Efes Artemis tapınağı mesela dinsel bir yapı mıdır?
İnanın, daha çok ideolojiktir.
Onunla yarış içinde olan Didim’deki Apollon tapınağı da öyle... Onunla yarış içinde olan Samos’taki Hera tapınağı da...
Bunlar yarış tapınaklarıdır.
En basitinden, biri 21 metre yapılmış, diğeri 22 metre.

Topçu Kışlası da Recep Tayyip Erdoğan ideolojisidir.
Sonuçta onun da bir ideolojisi, kafasında büyük bir ideası, bir dünyası var ve onu bütüne yansıtmak istiyor.
Kendinden iz bırakmak istiyor.

Basit insan refleksi. Niye çocuk doğuruyoruz? Bizden bir şey kalsın, ölümsüzlüğümüz orada vurgulansın diye.
Kişinin düşüncesi, ideası büyükse onun sürekliliğini sağlamak için anıtlar bırakır.
Kimisi bunu cümlelerle yapar, kimisi şiirle, kimisi mimari eserlerle.
Erdoğan’ın yaratmak istediği bir toplum, yaratmak istediği bir akım, düşünce, bir sürü şey var. Ve bunu 200-300 yıl sonra da yaşatabilsin, zihinlerde tezahürü olsun diye oraya bir anıt dikme derdinde. Israr bundan.

Niye Taksim derseniz...
Çünkü tarihte bu tür yapılar için en popüler yerler hep meydanlar olmuştur. İstanbul’da başka meydanımız mı var?

Yalnız atlanan bir nokta var...
Tarihi eser yapılmaz. O yapı zaman içinde insanlardan takdir görürse tarihi eser olur.

Ama esas...
Tarihi eser betondan yapılmaz.

Çünkü betonun ömrü taş çatlasa 100-150 yıldır.

Her ne kadar yapımı için oylama karaı alınsa da, son bir ayda bizi bu gergin noktaya getiren öncelikle Topçu Kışlası ısrarı oldu.

Mütemadiyen bu ısrarın nedenini sorguladık. İşte ısrarın nedeni bu kadar basit. Fazla derin okumalara gerek yok.

Hürriyet, Yazı: Melis Alphan, 01.07.2013

BÜYÜK SİNAGOG İBADET VE DÜĞÜNLERE HAZIRLANIYOR

Edirne'de 108 yıl önce çıkan yangında zarar gören 13 sinagogun yerine, II. Abdülhamit'in fermanıyla yaptırılan, 1983'e kadar kullanılan, ancak Yahudi cemaatinin kenti terk etmesi üzerine kullanılmaz hale gelen, Büyük Sinagog'ta restorasyon çalışmaları devam ediyor. Edirne Valisi Hasan Duruer, Avrupa'nın en büyük 2. sinagogu olan Edirne Büyük Sinagogu'nda restorasyon çalışmalarının yıl sonunda tamamlanacağını ve mekanın Kültür Merkezi olarak hizmete açılacağını belirtti. Sinagogların Yahudi cemaatlerinin önemli ibadet yerleri olduğunu, Edirne Büyük Sinagog'ta Yahudilerin hem ibadet hem de düğünlerini yapmak istediklerini ifade eden Duruer, "Yahudi cemaatinden bana gelerek, restorasyondan sonra sinagogda ibadet ve düğün yapmak istediklerini söylediler. Ben de onlara Büyük Sinagog'ta istedikleri kadar düğün ve ibadet yapabileceklerini söyledim. Yahudi cemaati Büyük Sinagog'ta istediği kadar düğün yapabilir" dedi.

Sabah, 01.07.2013

5 ASIRLIK KABE ÖRTÜSÜ TAMİRATTA

 

Hilafetin Osmanlı İmparatorluğu'na geçişinin önemli bir siyasi belgesi olan Ulucami'deki örtünün nisan ayında tamiratına başlandığını belirten Bursa Vakıflar Bölge Müdürü Mürsel Sarı, taşınmaz kültür varlığı olan Ulucami'nin geçtiğimiz yıllarda tepeden tırnağa restorasyondan geçtiğini kaydetti.Sarı, restorasyon esnasında sadece kaba temizliği yapılıp yerine asılan örtünün Konservasyon Uzmanı Levent İnan'ın denetiminde bakımdan geçtiğini kaydetti.

1517 yılında Yavuz Sultan Selim tarafından Mısır'ın fethi ve hilafetin Osmanlı'ya geçtiği dönemde padişahın bizzat bu örtüyü getirdiğini hatırlatan Sarı, "Aradan 500 yıl geçti. Ama bu örtünün şiddetle onarıma ihtiyacı var.2013 yılı Nisan ayı sonu gibi konservasyon başladı. 120 günlük bir süremiz var. Bu sürede örtü tepeden tırnağa bakımdan geçecek ve tekrar yerini alacak" dedi.

Kabe örtüsünün bakımında görevli olan tekstil tasarım restorasyon ve konservasyon uzmanı Levent İnan, Hilafetin Osmanlı Devleti'ne ilk geçtiği döneminin perdesi olma özelliğini taşıyan eserin 500 yıllık olması sebebiyle tamiratının zor olduğunu ifade eden İnan, "Bu yüzden en son teknolojiyi kullanarak perdeyi asgari müdahalelerle ihya etme çabasındayız. Şu anda birkaç aşamamız var. Yapım tekniğine bakarsak ipek atlas kumaş üzerine Altın tel işleme tekniğinin kullanıldığını gözlüyoruz. Bordürlerle etrafı sarılmış. Bu motifli işlemenin etrafında kadife alanlar mevcut. Yıllar içinde olumsuz şartlar kadifenin yok olmasına yol açmış. Dağılan yerlerinin bozulma süresini durdurmak istiyoruz" diye konuştu.

5 asırlık eserin çok kırılgan bir yapıya sahip olduğunu kaydeden İnan, "Bundan sonra metal temizlikleri yapıp kumaşın üzerinde biriken tozları alacağız. Parçalanmış alanları destek kumaşlar kullanarak sabitleyeceğiz. Tamamlandığında, üst tarafındaki parçalanmış bölgelerin gözükmemesi için saf ipek kadifeden bir alan oluşturup o parçalanan yerleri göstermeyeceğiz. Bu kumaşı yerleştirirken esas kumaşa dokunmayacağız" ifadelerini kullandı.

Kumaşın tamir edildiği odanın sıcaklığını ve nemini esere zarar vermeyecek seviyede tuttuklarını ifade eden İnan şöyle devam etti:
"Oda sıcaklığımız 21-22 derece. Nem oranı ise azami yüzde 50'dir. Bunun üzerine çıkarsa küflenme olur, altına inerse ise bu sefer kurumalar başlar. Lazer tekniği ile çalışıyoruz. Lazer tekniği özellikle çok yaşlı ve elle dokunulmayacak kadar hassas eserlerde kullanılan bir teknoloji. Malzemenin üzerinde biriken kalıntıların tamamını buharlaştırma yoluyla yok ediyoruz."
İnan, örtü üzerindeki kitabenin Uludağ Üniversitesi'nden Prof.Dr. Mefail Hızlı tarafından tercüme edildiğini anlattı.

KABE ÖRTÜSÜNÜN HİKAYESİ
Doç.Dr. Hülya Tezcan'ın yaptığı araştırmaya göre, Yavuz Sultan Selim Mısır'ı fethi sırasında perdeyi Ulucami'ye hediye etti. Ancak dönemin kaynakları, Mercidabık Savaşı'nın yapıldığı ve Halep'in Osmanlılar'ın eline geçtiği 1516 yılında savaş ortamı sebebiyle hac yapılamadığını, Kabe örtülerinin Memluklular tarafından gizlice gönderildiğini yazıyor. 1517 yılındaki Ridaniye Savaşı ile Mısır Osmanlıların eline geçer. Mısır hakimiyetini son veren bu savaşla hilafet Memluklulardan Osmanlı'ya geçer. Yavuz Sultan Selim, halife olduktan sonra bir müddet daha Mısır'da kalır ve Kabe örtülerinin kendi adına hazırlanmasını emreder. Örtünün Memlukluların gizlice gönderdiği perde mi, yoksa 1517 yılındaki Ridaniye Savaşı sonrasında alınan perde mi olduğu tam olarak bilinmiyor.

ÖRTÜNÜN ÖZELLİKLERİ
Perde 405 santimetre uzunluğunda olup, 332 santimetre genişliğinde. Kapı açıklığını sağlayan yırtmacın yüksekliği 136 santimetre. Güvez rengi ipek havlı kadife zemini tamamen tahrip olurken, orijinal renk ancak üst kısma kenardan serbestçe sarkan parçaların altında kalan yerlerden anlaşılıyor. Perdenin etrafını siyah ipek atlas zemin üzerine pamuk ipliğinden yapılmış dolgular üzerine dival işi tekniğinde işlenmiş geniş ve zengin bir bordür çeviriyor. İşleme ipliği Gümüş üzerine Altın yaldızlı metal tel. Perdenin üzerinden serbest sarkan 5 parçadan dördü birbirinin eşi olup, sivrilerek son buluyor. Dört sivri parçanın ucundan ahşap üzerine Gümüş levha kaplandığı görülüyor. Ortadaki 5. parça ise dikdörtgen şeklinde olup, alt kısmı ağ şeklinde örülmüş ve ince kodon şeklindeki püsküllerle sonlanmış. Perdenin 586 yıl gibi süre asılı kalmasına rağmen zengin kumaşı hariç günümüze kadar çok iyi bir durumda kalması dikkati çekiyor. Perde, önemli bir sanat eseri olmasının yanında Mısır'ın fethi ve hilafetin Osmanlı İmparatorluğu'na geçişinin önemli bir siyasi belgesi.

Hatay Gündem, 30.06.2013

TOPKAPI SARAYI'NA ÖZEL YANGIN ÖNLEMİ

Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik, Topkapı Sarayı’nda alınan özel yangın söndürme yöntemlerini açıkladı.

Bölümlere göre özel sistemler kullanıldığını anlatan Bakan Çelik, “Yangın halinde itfaiye 6 dakikada Topkapı Sarayı’na ulaşmaktadır” dedi.KÜLTÜR ve Turizm Bakanı Ömer Çelik,CHP Tekirdağ Milletvekili Emre Köprülü’nün tarihi mekanlarda yangın söndürme önlemleri ile ilgili önergesini yanıtladı. Topkapı Sarayı ve Yıldız Sarayı’ndaki yapılan yangın söndürme çalışmalarını anlatan Bakan Çelik, şu bilgileri verdi:

Harem'de sulu sistem
“Topkapı Sarayı Müzesi’nde genelinde-avlularda sulu söndürme sistemi (hidrant yangın dolabı-hortum) bulunmaktadır. Harem bölümünde sulu sistem mevcuttur, belirli noktalarda yangın dolapları ve hidrantlar bulunmaktadır. Gözdeler dairesinde yangın algılama sistemi mevcuttur. Topkapı Sarayı’nda 11 bölümde algılama bulunmaktadır, üç bölümde de söndürme sistemi mevcuttur. Kumaş Deposu’nda ve arşivde karbondioksitli söndürme sistemi vardır. Ağalar Camisi’nde ise argon gazlı söndürme sistemi mevcuttur.

Kutsal emanetlere hava örnekleme
Kutsal Emanetler bölümünde hava örneklemeli algılama mevcuttur. Hazine bölümünde herhangi bir yangın algılama mevcut değildir. Yangın halinde itfaiye 6 dakikada Topkapı Sarayı’na ulaşmaktadır. Yangın ile ilgili Topkapı Sarayı’nda belirli periyotlarda eğitimler verilmektedir. Topkapı Sarayı genel güvenlik sistemlerinin kurulması işi kapsamında yangın algılama sistemleri saray genelinde kurulacak olup, Harem bölümü de dahil olmak üzere tüm elektrik kabloları yenilenmektedir. Ayrıca Sur-i Sultani içerisinde müzelerin yer aldığı bölgede Topkapı Sarayı’na bağlı bir itfaiye istasyonu bulunmaktadır.

Yıldız Sarayı Müzesi’nde sulu söndürme sistemleri mevcuttur. Abdülhamit Tiyatrosu’nda sulu söndürme sistemi mevcuttur. Sahne bölümünde spring sistemi vardır. Büyük Mabeyn ve Küçük Mabeyn’de sulu söndürme bulunmaktadır.”

Arkitera, Haber: Ecem Sarıçayır, 30.06.2013

İNŞAATA FEDA OLAN MEZARLAR

 

Tekirdağ’ın Malkara İlçesi Ermeniler açısından fazla gündeme getirilmiş bir şehir değil. 1915’in başlarında Rodosto’nun (Tekirdağ) kuzey batısında yer alan Malkara kentinde, aslen Pakariç kökenli (Yüksek Plato’daki Kemah’ın kazası) olup 1606’da Trakya’ya göç eden 3500 Ermeni yaşıyordu. Rodosto’daki piskoposluğa bağlı olan Surp Teodoros Kilisesi’nin çevresinde iki Ermeni koleji vardı. Geçen hafta Malkaralı yazar Ümit Bayazoğlu’nun sosyal medyadan uyarıları üzerine haberimiz oldu ki Malkara’daki Ermeni mezarlığının üstünde bir lokanta yapılıyor. AKPli ilçe teşkilatından Demir Ali Pala, bilmeden de olsa Malkara’da yapılan yeni kentsel düzenlemeler kapsamında belediyenin açtığı ihaleyi kazanıp şu anda ‘Fehmi Özkan Pehlivan Tesisleri’ olan arsa üzerinde pahlivanların giyinmeleri için yapılan betonarme yapıyı bir restorana çevirmek için çalışmalarına başlamış. Temel atma çalışmaları sırasında da kemikler ortaya çıkmış. 

Temizlemek gerek 
Kendisiyle yaptığımız görüşme sırasında Malkara’da doğup büyüdüğünü ancak babasının dahi burada mezarlık olup olmadığını hatırlamadığını söyleyen Pala, kemiklerin nereye atıldığıyla ilgili bilgiye sahip değil. Mesire yeri olan bu alanda birçoklarının içki içtiğini ve uyuşturucu dahi satıldığını söyleyerek burayı temizlemek istediğini belirtiyor. Yazar Ümit Bayazoğlu’nun zamanında çektiği Malkara’da lağım kapağı olarak kullanılan sapasağlam mezar taşlarının buradan çıktığından haberdar değil. Hal böyle olunca arazideki yapılaşma devam ediyor. Buranın bir mezarlık olduğu öğrenildikten sonra da herhangi bir işlem yapılmamış olması da ayrı bir konu. 

Hazine avcılığının raconu

Radikal, Haber: Aris Nalcı 30.06.2013

BU PERDE AYIBINIZI ÖRTER Mİ?

 

Tarihi Osmanlı tarihinden ibaret sanan AKP, Fatih Sultan Mehmet döneminde camiye çevrilen, ancak aslında kilise olan Trabzon’daki Ayasofya’yı yeniden cami yaptı.

İlk namazda, kilisede bulunan 750 yıllık freskler perdeyle, zemin kaplaması halılarla kapatıldı. Prof.Dr. Akyürek, AKP’nin başka renklere tahammül edemediğini söyledi.

soL gazetesinin haberine göre, her türlü fikre, inanca saygılı olduğunu söyleyerek “demokrasi oyunu” oynayan AKP, 7 yüzyılı aşkın süredir varlığını sürdüren ve kilise olarak yapılan Trabzon Ayasofya’yı yeniden camiye çevirdi. Prof.Dr. Engin Akyürek, AKP’nin farklı renklere tahammül edemediğini belirterek, bunu fetih sürecinin devam ettiğinin göstergesi olarak değerlendirdi.

Trabzon’un Ayasofya Mahallesi’nde bulunan ve uzun süre müze olarak kullanılan Ayasofya, 52 yıl aradan sonra tekrar camiye çevrildi. Bir süredir bu yönde yapılan çalışmalar tamamlandı. Mihrap ve minber yerleştirilen Ayasofya’da ilk namaz, önceki gün kılındı. Namaz sırasında, freskler perde ile kapatıldı.

Mahkeme devretmişti
Trabzon Vakıflar Bölge Müdürü Mazhar Yıldırımhan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, “İnşallah önümüzdeki hafta içinde caminin resmi açılışını yapacağız” dedi. Ayasofya, mahkeme kararıyla bir süre önce Kültür ve Turizm Bakanlığı’ndan Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne devredilmişti. Ayasofya’nın camiye dönüştürülmesi çalışmaları sırasında hiçbir şeye dokunmadıklarını iddia eden Yıldırımhan, “Esere bir çivi bile çakılmadı. Son derece naturel bir şekilde eser korundu. Kubbedeki frekslerin üzerine perde çektik” diye konuştu.

Freskler arkadan dolanıp görülebilecek!
Yıldırımhan fresklerin kapatılmasının saçmalığına değinmediği degerlendirmesinde, kubbedeki bu freskleri görmek isteyenlerin doğudaki bölümü gezerken oradan kubbeyi görebileceklerini söylemekle yetindi.

“Kapıların birinin önüne halı serdik ve ayakkabılık koyduk. Cemaat, bu kapıyı kullanarak içeriye girecek. İkinci kanat kapının olduğu yeri ise taş zemin bıraktık. Buradan içeriye giren ziyaretçi bir metre genişliğindeki alandan doğuya doğru geçecek oradan baktığı zaman kubbedeki freskleri görebilecek. Ziyaretçilerin bu mekanı gezerken ayakkabı çıkarması gerekmeyecek” diyen Yıldırımhan, paralı geçişi de kaldırdıklarını söyledi.

Atıl olmaktansa...
Çakı, ibadethaneleri kilise olan insanların da Ayasofya’nın atıl olmaktansa bir şekilde de olsa ibadet mahali olarak kullanılmasına karşı duracaklarını veya eleştireceklerini düşünmediğini savunarak “Yeter ki ibadet edilsin, neticede burası mabettir. Zamanında kiliseydi bugün ise yörede Müslümanlar çoğunlukta olduğu için cami olarak kullanılabilir” dedi.

‘Başka renge tahammül yok’
Müzenin camiye çevrilmesini gazetemize değerlendiren İstanbul Üniversitesi Sanat Tarihi Bölümü Bizans Sanatı Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof.Dr. Engin Akyürek, “Şunu görüyoruz ki başka hiçbir renge tahammül yok” dedi. Geçmiş uygarlıkların izlerini silmeye çalıştıklarına dikkat çeken Akyürek, “Çok sayıda turistin geldiği bir yerdi. Orijinal bir zemin kaplaması var. Bunu cami yapmanın hiçbir anlamı yok” diye konuştu. Daha önce İznik Ayasofya’sının da camiye dönüştürüldüğünü hatırlatan Akyürek, insanın neye tepki göstereceğini bile şaşırdığını söyledi. İstanbul Ayasofya’ya bağlı olan Samatya’daki Studios Manastırı’nın da cami yapılmak üzere Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne devredildiği bilgisini veren Akyürek, “Mimarisinin yüzde 70’ini baştan yapmak gerekiyor. 5’inci yüzyıl yapısı. Dünyada eşi çok az” dedi.

Fetih sürüyor
Yapılanların fetih sürecinin tamamlanmadığını gösterdiğine vurgu yapan Akyürek, şunları söyledi: “Niye müzeyi camiye dönüştürürsün? Fetihin devamı olarak bakıyorlar. Boş alanlar var oraya yap.” Akyürek, yapılanın bir meydan okuma olduğunu altını çizdi. Trabzon Ayasofya’sının Sümena’yla beraber en önemli yapı olduğunu kaydeden Akyürek, yapının atıllıktan kurtarıldığı yönündeki görüşe ilişkin ise şöyle konuştu: “Bütün dünya bu yapıyı bilir. Ziyaret ederler. Atıl değildir. Boşsa tanıtımını yapıp doldursunlar.”

Neydi, ne oldu?
Trabzon Ayasofya Kilisesi, Trabzon Rum Pontus İmparatoru 1. Manuel Komnenos zamanında (1238-1263) inşa edildi. Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de Trabzon’u fethinin ardından camiye çevrilen Ayasofya, 1. Dünya Savaşı yıllarında sırasıyla depo, hastane ve cami olarak kullanılmış. 1958 ile 1962 yılları arasında Vakıflar Genel Müdürlüğü ve Edinburg Üniversitesi’nin işbirliğiyle restore edilen tarihi yapı, 1964’ten sonra müze olarak ziyarete açılmış. Evliya Çelebi’nin önem verdiği yapılar arasında bulunan Ayasofya, Geç Bizans döneminin bir örneği. Binanın güney cephesinde Adem ile Havva’nın yaratılışı kabartma olarak anlatılıyor. Güney cephedeki kemerin kilit taşı üzerinde Trabzon’da 257 yıl hüküm süren Komnenoslar’ın sembolü olan tek başlı kartal motifi bulunuyor. Hazreti İsa’nın doğumu, vaftizi, çarmıha gerilişi ve kıyamet gününün betimlendiği yapının ana kubbesinin alt kısmında, çok renkli mermerden yapılmış yer mozaiği bulunuyor. Fresklerde İncil’den alınmış konular işleniyor. Kubbedeki ana tasvir ise Hazreti İsa’nın tanrısal yönünü aksettiren Pantacrator İsa’dır. Bunun altında bir kitabe kuşağı, daha altta ise melekler frizi bulunuyor. Pencere aralarında 12 havari tasvir ediliyor.

Sol Haber, 30.06.2013

 

******


AYASOFYA'YA İTİRAZ GELDİ

Trabzon’da camiye dönüştürülerek ibadete açılan Ayasofya Müzesi’nde yapılan değişiklik ve tadilatın Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kanunu’na aykırı olduğu iddiasıyla suç duyurusunda bulunuldu.

Kültür ve Turizm Bakanlığı’ndan Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne devredildikten sonra camiye dönüştürülerek ibadete açılan Ayasofya’daki düzenleme ve değişikliğin 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kanunu’na aykırı olduğunu belirten Fatih Mahallesi Muhtarlığı, Ayasofyalılar Yardımlaşma Dayanışma ve Güzelleştirme Derneği, Trabzon Sanat Evi Derneği, Trabzon İli ve İlçeleri Eğitim, Kültür ve Sosyal Yardımlaşma Vakfı ve Mimarlar Odası Trabzon Şubesi temsilcileri Trabzon Cumhuriyet Savcılığı’na suç duyurusunda bulundu. Suç duyurusu dilekçesinde, Ayasofya’nın cami olarak kullanılması için yapılan tadilat ve düzenlemelerin 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kanunu’na aykırı olduğu iddiasıyla ilgililerin cezalandırılması istendi.
 

52 yıl sonra ilk namaz

Ayasofya Müzesi, geçtiğimiz cuma günü ikindi namazı kılınarak ibadete açılmıştı. Henüz resmi olarak açılışı yapılmayan Ayasofya içerisindeki freskler açılır kapanır bir sistemle perde ile kapatılmıştı. Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de Trabzon’un fethinden yaklaşık 100 yıl sonra camiye dönüştürülen Ayasofya, 1961’de müze statüsüne kavuşmuştu.

Taraf, 03.07.2013

1700 YILLIK İNCİL'İ SATMAYA ÇALIŞTILAR

Tekirdağ’da jandarma ekipleri tarafından bir süredir tarihi eser kaçakçılığı yaptığı şüphesiyle takip edilen G.D., ceylan derisi üzerine Aramice yazılan 1700 yıllık İncil’i satmaya çalıştığı sırada yakalandı.

Tekirdağ Jandarma Komutanlığı ekipleri, G.D.’nin Suriye’den temin ettiği İncil’i satmak istediği bilgisi üzerine harekete geçti. Şüpheliyi adım adım izleyen jandarma ekipleri önceki gün operasyon düzenledi. Gözaltına alınan G.D.’nin yanında ceylan derisi üzerine Aramice yazılmış, 17 yapraktan oluşan İncil ele geçirdi. Şüpheli G.D. ifadesinin ardından çıkarıldığı savcılık tarafından tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı. Tekirdağ Müze Müdürlüğü tarafından incelenen İncil’in 30 santim uzunluğunda ve genişliğinde olduğu belirlendi. İncil müzeye teslim edildi.

Milliyet, Haber: Ruhan Yalçın, 30.06.2013

PERU'DA 1200 YILLIK KRALİYET MEZARI BULUNDU

 

Polonyalı ve Perulu arkeologlar, Peru'da bin 200 yıl öncesine ait bir kraliyet mezarı buldu.

Başkent Lima'nın 300 kilometre kuzeyindeki El Castillo de Huarney kenti yakınlarında ortaya çıkarılan mezarda, Peru'da İnka uygarlığından önce hüküm süren Wari İmparatorluğu'ndan kalma çoğu kadın 63 mumyalanmış insan cesedi, bin 200 altın ve seramik objeler bulunduğu belirlendi.    

İki metre derinlikteki mezara asaletin bir simgesi olarak oturur vaziyette, altın ve gümüş takılarla süslenerek gömülen kadınlardan üçünün Wari prensesi olduğu düşünülüyor. Gömülenlerden 6'sının ise kurban edilen insanlara ait olduğu sanılıyor.

Varşova Üniversitesi'nden Giersz Milosz, "Çok istisnai bir buluş" dediği keşfin, hakkında çok az şey bilinen Wari kültürüne büyük katkı sağlayacağını belirtti.   

Arkeologların, bin 200 yıllık kraliyet mezarının bulunuşuyla önemli bir aşama kat ettiği araştırma 2010 yılından beri devam ediyor.
  
Şimdiki Peru'nun tamamını ele geçiren Wari İmparatorluğu,MS 7'nci yüzyıldan 10. yüzyıla kadar hüküm sürmüş, daha sonra gizemli bir biçimde tarih sahnesinden yitip gitmişti.

Hürriyet, 30.06.2013

TARİHİ ŞATO
KÜL OLDU

Fransa’nın batısındaki La Rochelle şehrinde 15. yüzyıldan kalma tarihi belediye sarayında yangın çıktı.

Elektrik kontağından çıkan yangında ölen ya da yaralanan olmadı.

60 itfaiyecinin söndürme çalışmalarına rağmen bina üç saatten fazla yanmaya devam etti.

Yetkililer, yakın zamanda restore edilmiş tarihi binanın büyük hasar gördüğünü açıkladı.

Milliyet, 30.06.2013

TARİHİ KÜLLÜĞE ALÇILI KORUMA

 

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nin bahçesinde bulunan 5. yüzyıldan kalma Theodosius Zafer Takının sütun başlıklarındaki doğal oyuklar önce öğrenciler tarafından kültablası olarak kullanıldı, daha sonra üniversite yönetimi tarafından alçıyla kapatıldı. Tarihi eserlerin çöp tenekesi olarak kullanıldığını fark eden Sanat Tarihi, Arkeoloji ve Taşınabilir Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarma bölümü öğrencileri, eserlerin üniversite hocalarının gözetiminde onarılması kararını alarak, Edebiyat Fakültesi Dekanlığı’na bildirdi. Dekanlık tarihi eserlerin üniversite hocalarının gözetiminde okul bünyesindeki laboratuvarda öğrenciler tarafından onarılması kararını kaldı. Ancak bu karar dönem sonuna denk geldi. Öğrenciler yıl sonu sınavlarıyla uğraşırken, dekanlık tarihi eserlerin kültablası olarak kullanılmaması için ilginç bir yöntem geliştirdi ve Theodosius sütun başlıklarındaki oyukları alçıyla doldurup üniversitenin bahçesine geri bıraktı. 

Öğrenciler şaşkın 
Üniversite öğrencileri alçıyla onarım yöntemi karşısında şaşkın, İÜ Taşınabilir Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarma Bölümü öğrencilerinden Emre Kayser “Alçı tarihi eserlere zarar vermez. Ancak arkeoloji, sanat tarihi gibi bölümleri olan bir üniversitenin kendi bahçesinde bulunan tarihi eserleri alçıyla onarmaya çalışması son derece şaşırtıcı bir durum. Kime danışıldı merak ediyoruz” dedi. Dekanlık ise konuyla ilgili sorularımıza yanıt vermedi.

Radikal, Haber: İdris Emen, 30.06.2013

TAKSİM'E DEĞİL SİT VE TARİHİ ALANLARDAKİ YANGINLARA BAK

Star, 29.06.2013

İSTANBUL ŞEHİR PLANCILARI ODASI BAŞKANI TAYFUN KAHRAMAN: KIŞLA İPTAL OLACAK, REFERANDUM YOK!

Tayfun Kahraman aynı zamanda Kültür ve Turizm Bakanlığı bünyesindeki Koruma Bölge Kurulu’nda uzman olarak görev yaptığını, Gezi Parkı’ndaki çalışmalarından sonra “geçici görevle” Gaziantep’e gönderilince öğrendik. Kahraman, Gezi Parkı’yla ilgili beklentilerini, Taksim Dayanışması’na dair fikirlerini, referandumla ilgili görüşlerini paylaştı.

 

İstanbul’da itirazlarınızın sürdüğü hangi projeler var?
Çok. Hemen Beyoğlu bölgesinden başlayalım. Taksim su makseminin arkasındaki cami, onun yanında Galataport, Beyoğlu koruma amaçlı imar planları. Şişli’ye dönelim, Likör Fabrikası, Ali Sami Yen Stadı, Maslak 1453... Haydarpaşa... Bunlar dava ettiğimiz projeler. Haliçport’u biz sadece Milliyet’teki haberden duyduk, henüz bir plan görmedik. Plan İBB meclisinden geçtikten sonra bizler de müdahil olacağız. En azından bu alanda yapılması gerekenleri tarif edeceğiz. Gezi Parkı’ndaki proje biliyorsunuz iki hafta içinde AVM’den kent müzesine evrildi. Neden bu müze Haliç’te, bu endüstri mirasının içinde yapılmıyor? Haliç’e çok yakışır, Gezi Parkı’ndan çok daha iyi olur. Hem o alan daha değerli hale gelir hem de kamu mülkiyetini artık satılacak bir alan olarak görmekten çıkmış oluruz. Kamu mülkiyetindeki alanları kamu kullanımına ait alanlar olarak düzenlemek gerekiyor. Bu alışkanlığı edinmediğimiz sürece Türkiye’de şehircilikten bahsedemeyiz.  

Mevcut hükümetin itirazınız olmayan bir projesi var mı?
Başbakan’ın gökdelen çıkışına destek verdik. Ama yapılanlar arasından bir proje yok.

Bu cevabınız bize ne anlatıyor?
Siyaset bilimi, şehircilik bilimini hiç gözetmeden, tamamen ekonomik güdülerle hareket ederek bir kenti şekillendirmeye çalışıyor. İstanbul, bu hükümetin kendini var ettiği yer. Başbakan gözünü İstanbul’dan hiç ayırmadı. Bilfiil yönetiyor ve müdahil. Beklentisi de çok yüksek.
 

Dünyada İstanbul’la benzer kaderi paylaşan şehirler hangileri?
Şu anda Mexico City benzer bir tarih yaşıyor, orada da benzer tartışmalar var. Orası da az gelişmiş bir ülkenin küreselliğe adapte olmaya çalıştığı bir nokta. Meksika’nın en görülür ve satılabilir şehri. Tıpkı İstanbul gibi.  

Gezi Parkı’na dair referandumun bir çözüm önerisi olarak sizde karşılığı var mı?
Ben hep şu örneği veriyorum. Kanserli bir hastayı tedavi edip etmeyeceğinizi halka sormazsınız. Bu da ona benziyor. Kent içindeki kanserli bir hücre için, olsun mu olmasın mı diye halka soracaksınız. Şehircilik biliminin öngördüğü ilkeleri halka sorarak politikleştirmek akla yatkın değil.

Başbakan’la görüşmenizde referandum konusunda mutabık kalmadınız mı?
Referandum konusunda bir anlaşma olmadı. Ya da öyle bir müzakere ortamı yaşanmadı. Başbakan yargı kararını bekleyeceğini söyledi. Bir başbakanın yargı kararına uyacağını söylemesi bile bizlerde heyecan yaratıyor. Bu da bir işaret. Bana kalırsa zaten referanduma gidilecek bir süreç yaşamayacağız, mahkeme tarafından iptal edilecek bu plan. Yürütmeyi durdurma kararı , Yüksek Kurul’un Topçu Kışlası’nın son projelerini onaylamasına ilişkin bir karar. Ama bizim Mimarlar, Şehir Plancıları ve Peyzaj Mimarları odalarının ortak açtığı bir plan davası var. Bilirkişi bizim lehimize bir rapor hazırladı. Bu rapor sonrasında İdare Mahkemesi’nin bir iptal kararı vermesini bekliyoruz. Karar bugün yarın yazılıp bize tebliğ edilebilir.

Bu karar sonsuza kadar geçerli bir karar mı olur?
Hayır. Topçu Kışlası tescilli bir yapı ve tescilli bir yapının her an yeniden ihyası gündeme gelebilir. Bugün itiraz kabul edilse bile, bir başka gün yeniden konuşulabilir. Bu nedenle kışla hakkındaki tescil kararının da kaldırılması gerekir.

Bu tartışmaların içinde Başbakan AKM’nin yıkılacağı haberini de verdi. AKM konusunda ne düşünüyorsunuz?
AKM birinci dereceden anıt eser olarak tescilli. Yıkılıp yeniden yapılması söyleminde bulunmak 2863’e aykırı ve suç. O maddeye bakarsanız, taşınmaz kültür varlığı hakkında işlem yapmak, yaptırmak, göz yummak suç olarak ifade ediliyor. İlk önce anıt esere ilişkin tescil kararını kaldırmak gerekiyor, ancak ondan sonra AKM’ye müdahale edilebilir. 

Sizce Taksim Dayanışması 27 Mayıs’tan sonra sokaklara çıkanların ne kadarını temsil ediyor?
Bizler açısından da büyük bir temsiliyet sorunu var. Bizler sadece 27 Mayıs akşamı oradaki ağaçların kepçe tarafından sökülmesiyle beraber ses çıkartan kitleydik. Çok azınlıktık. O sırada yanımıza gelen, kendini hiçbir kuruma bağlı hissetmeyen arkadaşlarımız vardı.

Bu açıdan bakarsak, Başbakan’la görüşmeniz ve açıklama yaparken varlığınız eksik miydi?
Eksik olduğunu söyleyemem. Başbakan’ın o gün çapulcuları kabul etmesi yaşanan süreç için çok önemliydi. Çok sert bir tartışma oldu; bizim cephemizde de, sanatçılar cephesinde de, hükümet cephesinde de. İstenmeyen bir şekilde bitti. Başbakan’a kitleleri sokağa çıkartanın üslubu olduğu orada da ifade edildi ama cevap vermedi. Karşılıklı dert anlatma toplantısı gibi oldu. Tartışma ve müzakereye girilmedi, o açıdan sonucu olacak bir toplantı olmadı.

Sizin görüşmenizden sonra yaptığınız açıklama ve parkta nöbetçi bırakılması kararınızdan sonra Gezi Parkı çok sert bir müdahaleyle boşaltıldı. Hükümet kanadı sizi suçladı. Sizin özeleştiriniz var mı?
Bize cumartesi günü müdahale olacağına dair emareler verildi esasında. Esas karar verici olanlar, Gezi sakinleri ve alanlara çıkan insanlardır. Biz oraya elçi olarak gönderildik. Kimsenin sözcüsü ya da önderi olarak gitmedik.  Zaten bu açıdan Taksim Dayanışması’nın bu hareketi temsil etmesi meşruiyet zemininde sağlıksız duruyor. Biz dönüp parkta arkadaşlarımıza konuşulanları aktardık, hemen arkasından forumlar başladı. Dört saat sürdü. Onun arkasından Dayanışmanın meclisi toplandı. Sabah saat 7’de bitti o toplantı. O metin de çıkan sonuçtu. O karar bizim değildi, biz ilan eden olduk.

Sizin bütün bu görüşme ve tartışmalardan çıkardığınız sonuç ne?
Bu hareketin siyasete dönüşeceğini düşünmüyorum, böyle bir çıkarım beklemek hatalı olur. Kimse parti kuralım demiyor ama siyasetten taleplerini dile getiriyorlar.  Bu hareketin esas hedefi, siyaseti dönüştürmek. Ama bence siyasi partiler hala bu dönüşümü kavrayamadılar.

Milliyet, Haber: Zeynep Miraç, Fotoğraf: Hüseyin Özdemir, 29.06.2013

TOPHANE'DEN BİZANS ÇIKTI

 

Mimar Sinan Üniversitesi’nde tartışmalara neden olan, İmalat-ı Harbiye Mektebi’nin inşaat alanındaki kalıntılarının Bizans dönemine ait olduğu ortaya çıktı. Uzmanlar arkeolojik alanda inşaat yapılmasına tepkili.

Tophane’deki İmalat-ı Harbiye Usta Mektebi inşaatında önce tartışmalara neden olan kalıntının 6. 7. yüzyıl erken dönem Bizans kalıntısı olduğu ortaya çıktı. İstanbul Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü tarafından yürütülen kazı çalışmalarında Mimar Sinan Müzesi olarak yeniden yapılması planlanan İmalat-ı Harbiye Usta Mektebi’nin yerinde cadde seviyesinde erken dönem Bizans kalıntısı olduğu ve yapılan çalışmalarda Bizans dönemine ait çok sayıda sikke ve kandil de bulunduğu belirtildi.
 

Rektör yanıldı

Tophane’deki top dökümhanesine ustalar yetiştiren İmalat-ı Harbiye Usta Mektebi’nin, Mimar Sinan Müzesi olarak yeniden yapılması projesi Mimar Sinan Üniversitesi öğretim üyeleri arasında büyük tartışmalara sebep olmuştu. Öğretim üyeleri, Tarihçi Semavi Eyice’nin Bizans Devrinde Boğaziçi kitabından yazılanlardan hareketle Bizans kalıntısı olduğunu ve arkeolojik çalışma yapılması gerektiğini belirtmişti. Üniversite rektörü Yalçın Karayağız da Taraf ’taki mülakatında, “Semavi Eyice orada bir Bizans Kilisesi’nin kalıntılarının olabileceğini ifade ediyor. Burada bir soru işareti var. Resimde görülen 19. yüzyıl İmalat-ı Harbiye Usta Mektebi’nin tonoz temelleridir. Orada Bizans kalıntısı yok, oradan çıkabilecek tek şey Tophane Lüleleri olacaktır.” demişti.

Sonrasında başlatılan arkeolojik çalışmalarla orada bir erken dönem Bizans kalıntısı tonozları olduğu ve bu kalıntıların rektörün bahsettiği Usta Mektebi tonozları olmadığı ortaya çıktı.
 

Karar çıkmadan ihale edildi

Süren arkeolojik çalışmalarda kazıyı yapan firmanın çekilmesi üzerine çalışmalar tekrar ihale edildi. Kazı çalışmalarını alan firma aynı zaman da müzenin yapım işinin de ihalesini almış oldu. Proje kuruldan geçmeden ihale edilemeyeceği uzmanlar tarafından belirtiliyor.

Arkeolojik kazı tamamlanmadan ihale edilen Usta Mektebi işini alan firma, Koruma Kurulu kararı olmadan ruhsat için Beyoğlu Belediyesi’ne başvurdu. Belediye, firmaya rekonstrüksiyonu yapılacak olan Usta Mektebi için kurul kararı olmadan ruhsat veremeyeceğini belirti.

Eyüp Muhçu Koruma Kurulu kararı olmadan ruhsat verilemeyeceğini ve Koruma Kurulu’nun da oradan bir kalıntı çıkınca onay vermemesi gerektiğini, belirtti. Ayrıca arkeolojik bir alanda projenin kuruldan geçmeden ihale edilememesi gerektiğini de ifade etti.

Muhçu’ya göre, arkeolojik kazı tamamlandıktan sonra Arkeoloji Müzesi Koruma Kurulu’na nihai raporunu sunar, Koruma Kurulu bu rapora göre değerlendirmesini yapar. Belediye ona göre ruhsat verir.
 

Kent halkına haksızlık

Mimar Korhan Gümüş konu hakkındaki değerlendirmesinde şunları söyledi: “Araştırma, projelendirme, planlama işleri açık uçlu olmak zorundadır ve müteahhitlere yaptırılamaz. Çünkü kereste, çimento gibi fikir satın alınamaz, kamusal sürecin bir parçasıdır.

Eğer copy-paste yöntemi ile geçmişte yıkılmış olan yapılar sorgusuz sualsiz yapılırsa, o zaman bütün yeşil alanlara, hatta binaların üstlerine taklitleri “imar hakkı” olarak yapılabilir.

Bu mimarlığın imar işine alet edilmesidir, inşaat için kullanılmasıdır. Bu bir yeşil alanın işgal edilmesinden, arkeolojik kalıntıların yok edilmesinden daha vahim. Çünkü mimarlık sorgulayıcı bir faaliyettir. Bu kişi kamu yöneticileri ile kurduğu özel ilişkileri kullanarak, düşünce alanını imha ediyor. Kendi fikrini dayatıyor. Mesleki alandaki kamusal işleyişin özelleştirilmesi, düşünce alanının engellenmesi mimarlara karşı değil, kent halkına karşı bir haksızlıktır.”

Taraf, Haber: Bülent Onur Şahin, 28.06.2013

MERYEM ANA ADASI

 

Balıkesir’in Erdek İlçesi’ndeki Zeytinli Ada’da yer alan tarihi eserler, yedi yıllık bir çalışmanın ardından gün yüzüne çıkarıldı.

Meryem Ana Arkeoparkı adıyla önümüzdeki günlerde ziyaretçiler tarafından gezilebilecek 10 dönümlük .zeytinli Ada'da MS 4’üncü yüzyıldan kalan vaftizhane, iki hamam, seramik pişirme fırınları gibi alanlar bulunuyor.

Adada yapılan kazı çalışmaların başkanlığını yürüten Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Öğretim Üyesi Doç.Dr. Nurettin Öztürk, Zeytinli Ada'nın daha önce manastır olarak kullanıldığını söyledi. Yakın tarihe kadar adanın Gençlik ve Spor Bakanlığı’na bağlı kamp bölgesi olduğunu hatırlatan Doç.Dr. Öztürk, “Burada 12-13 tane kamp yeri vardı. 2003-2004 yılında restoran yapmak istediler. Burası SİT alanı olduğu için kurula başvurdular. Biz ise bu dönemde bir kazı çalışması gerçekleştirdik. Belediye Başkanlığı ve kurula bir rapor verdik. Böyle bir işletmeye izin verilemeyeceğini rapor ettik” diye konuştu.

Doç.Dr. Öztürk, MS 2’nci yüzyılda yaşanan deprem ile buranın ada haline geldiğini söyledi. Adada 5 kilogram ağırlığında Meryem Ana ve Hz. İsa’nın ikonasının da yer aldığını ifade eden Doç.Dr. Öztürk, 10 dönümlük alanda, vaftizhane, iki hamam, seramik pişirme fırınları, o döneme ait tuvaletin yanı sıra tapınma ve keşiş alanlarının bulunduğunu açıkladı. 

Doç.Dr. Öztürk, adanın daha önce Ortodoks kilisesi ve manastır olarak kullanıldığını hatırlattı. Yaptıkları çalışmada 300 mezar açtıklarını da dile getiren Doç.Dr. Öztürk, “Burada 3 türlü mezar bulunuyor. Bunlar, kendi istekleri ile gömülen din adamları, hastalıktan ölenler ve vasiyetten gömülenler olarak sıralayabiliriz. Burada Meryem Ana Kilisesi olduğu için başka ülkelerden ziyarete gelenler olduğu için yaşlılık ve hastalıktan dolayı burada gömülenler de vardı” dedi.

Osmanlı Dönemi’nde karantina adası olarak kullanıldığını da söyleyen Doç.Dr. Öztürk, “Erdek'e gelen gemiler burada durduruluyordu. Gelenler kontrol ediliyorlardı. Sağlamlar karaya gönderiliyor, hasta olanlar burada kalıyordu. Bu nedenle buraya karantina adası da deniyordu. Ayrıca burada iki suyumuz var. Birisi göz hastalıklarına iyi gelebilecek nitelikte olan, diğeri ise yaz, kış 25 - 26 derece ısıyı koruyabilen hamamlarda kullanılabilen su” açıklamasında bulundu. 

Akşam, 28.06.2013

DİREN ŞEHİTLİK DERGAHI!

 

Rumelihisarı Şehitlik Dergahı yitik bir hazine... Mahza vakıf olan yitik bir hazine… Sınırları, bir zamanlar Rumelihisarı’ndan Zincirlikuyu’ya kadar uzanan Bedreddin Dergahı; Mahmut Baba Tekkesi yahut Nafi Baba Tekkesi isimleriyle maruf olan dergah; Osmanlı asırları boyunca 500 yılı aşkın bir süre İstanbulluların maddi-manevi hizmetinde bulunmuş.

Son Devir, 28.06.2013

HALİÇ TERSANESİ'NE YAT LİMANI TARTIŞMASI

 

İstanbul’un en gözde yerlerinden Haliç’e yapılacak olan Yat Limanı ve Kompleksi’nin proje ayrıntıları belli oldu. Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım projenin İstanbul'un turizm potansiyeline katkı sağlayacağını söylerken Mimarlar Odası Genel Başkanı Eyüp Muhcu ise Haliç'in kültürel dokusunun ortadan kalkacağını savundu.

Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı’nın Beyoğlu kıyısında bulunan tarihi Aynalıkavak Kasrı, Taşkızak Tersanesi ve Divanhane binasının bulunduğu 25 dönümlük bir alanda hayata geçireceği projede, her biri 70 yat kapasiteli 2 adet yat limanı yer alacak.

Otel de var eğlenme merkezi de

Bakanlık geçmişi Fatih Sultan Mehmet dönemine dayanan tersanelerin bulunduğu yat limanını inşa ederken limanın yapılacağı bölgede yer alan ve tarihi nitelik taşıyan alanları ve binaları da restore edecek. Proje kapsamında her biri 400 oda kapasiteli 5 yıldızlı 2 otel, apart oteller, dükkanlar, restoranlar, kongre ve kültür merkezleri, sinema ve eğlence tesisleri, 1000 kişilik cami, otopark da yapılacak.

49 yıllığına yap-işlet-devret

Haliç’e farklı bir çehre kazandırması beklenen proje kapsamında yat limanı 49 yıllığına Yap İşlet Devret modeli ile yapılacak. 4 yıl inşaat, 45 yıl da işletme süresi olacak. İhaleye katılacak firmalardan 50 bin TL şartname bedeli, 50 milyon TL geçici teminat istenecek. 2 Temmuz ihaleye giren şirketler için tekliflerin son günü olarak ilan edildi. İhale, 10 Temmuz’da kapalı teklif alma usulü ile yapılacak. Teklif veren firmalar puanlamaya tabi tutulacak. Puanlamadan 75 puan üzeri alan ikinci aşamada açık pazarlık usulüne geçilecek.

Hürriyet'in haberine göre, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanı Binali Yıldırım, projenin kentsel dönüşüm kapsamında da düşünülebileceğini belirterek, şunları söyledi:

“Taşkışla ve Camialtı tersaneleri Osmanlı’dan beri Türk denizciliğine hizmet etti. Tersanelerin şehir dışına taşınması projesiyle birlikte bu alan atıl kaldı. Bu alanın halka açılması ve bir yaşam alanı haline dönüştürülmesi için bu çalışmayı başlattık. Bu projeyle birlikte Haliç; içinde marina, apart otel, restoran, dükkanlar, kültür ve eğlence mekanlarının bulunacağı bir yaşam alanı haline dönüşecek.

Yıldırım: “Metruk görüntü yerine yelkenliler"

Bu projeyle Kuzey Deniz Saha Komutanlığı’ndan başlayan bu alanda Haliç Kongre Merkezi ve Sabancı Müzesi ile birlikte bir bütünlük oluşturacak ve İstanbul’un turizm potansiyeline katkı sağlayacak bir kompleks ortaya çıkacak. Ayrıca tarihi bina özelliği taşıyan yapılar da restore edilerek İstanbul’un tarihi dokusuna kazandırılacak. Proje, aynı zamanda kentsel dönüşüm çerçevesinde de düşünülebilir. Haliç’e yapılacak bu kompleks sayesinde Haliç’teki o metruk görüntü yerine yelkenliler, irili ufaklı teknelerin ortaya çıkaracağı yeni bir Haliç, İstanbul siluetinin bir parçası haline gelecek. Her yıl 10 milyona yakın turist çeken İstanbul’un bu potansiyelini de yukarıya çekecek bir proje olacak.”

Fatih Sultan Mehmet'in projesi

Başbakan Tayyip Erdoğan’ın “muhteşem proje” diyerek duyurduğu Haliç Yat Limanı ve Kompleksi projesinin yapılacağı haliç Tersanesi’nin temelleri Fatih Sultan Mehmet dönemine kadar uzanıyor. İstanbul’un fethinin ardından Fatih Sultan Mehmet’in talimatıyla 1455’te kurulan Haliç Tersanesi, en uzun süre faaliyet gösteren tersanelerden birisi oldu. O zamanki adıyla, ‘Tersane-i Amire’, Yavuz Sultan Selim döneminde 100 birimli, Kanuni Sultan Süleyman döneminde inşa birimli dev bir tersane haline geldi. Denizcilikteki gelişmeyle birlikte bu bölge inşa tezgahları, havuzlar, depolar, kışlalar ve yelken dikim atölyelerini de içine alan bir kompleks haline getirildi. Kürek mahkumlarına, Mimar Sinan’ın inşa ettiği zift ambarına ve Avrupa’dan alınan havuzlara ev sahipliği yapan tarihi liman, yakın zamana kadar hizmet verdi. Liman bir süreden beri atıl durumda.

Eyüp Muhcu / Mimarlar Odası Genel Başkanı

Haliç, İstanbul’un ilk kent yerleşim bölgesidir ve doğal bir liman  olarak önemli bir rol üstlenmiştir. Dünyanın en eski tersanesi olmasıyla birlikte dünyaca önemli bir endüstri mirasıdır. Bu nedenlerle tersane ile ilgili gelişmeleri yakından izliyoruz. Buraya yapılacak her şey çok önemli.

Bir süre önce tersaneye ait kültür varlığı niteliğindeki binalara yıkım ve tadilat uygulamaları gündeme gelmişti. Buna karşı durduk. Kamuoyunda oluşan tepkilerle bu süreç durduruldu. Daha sonra gördük ki Cumhurbaşkanlığı himayesinde Haliç Tersane bölgelerine yönelik çalışmalar kamuoyundan adeta kaçırılırcasına yapılmış ve nihayetinde Haliç’in kültürel dokusunu ve tarihini ortadan kaldıracak bir karar ve ihale gündeme gelmiştir.

Söz konusu proje içeriğiyle uygulanması halinde hem endüstri mirasımız hem de İstanbul’un kentsel kimliği zarar görecektir. Bu mirasın geleceğe taşınılması gerekirken, kararın Cumhurbaşkanlığı himayesinde alınması endişe vericidir. Dolayısıyla Cumhurbaşkanı’nın eksik ya da yanlış bilgilendirildiğini düşünüyoruz. Çünkü bu ihale hukuksuz ve şehircilik ilkelerine aykırıdır. Cumhurbaşkanının bu süreci durduracak tedbirler alması bekleniyor. Diğer yandan Gezi Parkı olayları sürecinde İstanbul Belediye Başkanı Kadir Topbaş’ın “Otobüs duraklarının yerini değiştirirken bile halka soracağız” söylemiyle yarattığı olumlu hava, İstanbul’un tüm değerlerini yok edebilecek bir karar alınırken toplumdan gizlenmesi ile çelişmektedir. Bu durumun toplum tarafından sorgulanması gerekir.

Süleyman Faruk Göncüoğlu / Sanat Tarihçisi

Haliç Tersanesi bölgesine tarih ile ilgili bir kültür merkezi yapılabilir. Dünyada bu tarz örnekler var. Ancak sadece alışveriş ve eğlenceye yönelik bir yapı Kasımpaşa kültürünü yok eder. İngiltere’de sadece pazarıyla ünlenen ve bunun korunması için çalışılan bölgeler var. Kasımpaşa da İstanbul’da denizcilikle alakalı önemli bir merkezdir. Yat limanı Haliç’e hareketlilik getirebilir.

Ancak bu yapılırken İstanbul’un değerleri korunmalıdır. Bu şehir çakma bir Dubai ya da New York olmamalıdır. İstanbul, İslam Şehir kültürünün doruğa ulaştırdığı bir modeldir. Eğer şehir  global dünya değerlerine teslim edilirse bir model olmaktan da çıkar.

Bizde proje yaparken bütün kültürel, coğrafi değerleri ve mizacımızı reddeden projeler yapılıyor. Bunları yapınca toplumun ileri gideceğini zannediyoruz. Oysa geriye gidiyoruz. Evet, Haliç Tersanesi şu anda çok mezbele bir halde. Çünkü bölgenin tersane vasfı gidince yıkıntıya dönüştüğü bir gerçek. Bölgenin yeniden canlandırılması gerekir. Ancak devasa büyüklükte projeler yapılınca 8 bin 500 yıllık tarihinden kopmuş bir proje olur. İstanbul son medeniyet  Osmanlı’nın mirasıdır. Bunu silecek projeler yapılıyorsa üzülürüm. Hem kültürel mirası korunmalı hem de çöplük olmamalı. Zeytinburnu örneğinde gördüğümüz gibi betonarme yapılar yükselmemeli. Zira betonarmenin geri dönüşü yoktur. İstanbul betonlaştıkça gelecek ipotek altına alınıyor.

Yapı, 28.06.2013

 

******


BU BELGEYE GÖRE HALİÇ'E AVM YAPILAMAZ!

Haliç'e AVM, otel, yat limanı ve cami yapımını öngören Başbakan Erdoğan'ın "muhteşem proje"si, 2 Temmuz'da ihaleye çıkacak.

Ancak Milli Savunma Bakanlığı'na tahsisli bölgedeki arazi ve binaların İstanbul Büyükşehir Belediyesi'ne devrini öngören 2005 tarihli 'Kasımpaşa Takas Protokolü'ne göre bu projenin uygulanması mümkün değil. Balyoz davasından 20 yıl hapse mahküm edilen dönemin DKK Oramiral Özden Örnek ile Kadir Topbaş'ın imzalarını taşıyan protokole göre büyükşehir belediyesine devredilen alanda yalnızca sosyal amaçlı ve toplumsal kullanıma yönelik tesislerin yapımını taahhüt altına alınırken, Bakanlık yetkililerinin verdiği rakamlar da protokoldeki rakamlarla çelişiyor.

Fatih Sultan Mehmet döneminde yaptırılan ve Tersane-i Amire adıyla anılan İstanbul Haliç'teki dünyanın en eski tersanesine AVM ve 5 yıldızlı otel yapılmasına ilişkin tartışmalar sürüyor. 2 Temmuz'da Yap İşlet Devret (YİD) modeliyle 49 yıllığına ihaleye çıkarılması beklenen proje kapsamında, 2 yat limanı, 400 yüzer oda kapasiteli 2 ayrı 5 yıldızlı otel ile dükkanlar, restoranlar, sinema ve eğlence tesislerinin yanısıra 1000 kişilik cami ve otopark yapılması planlanıyor.

BAKANLIK ‘HALİÇ TERSANESİ KAPSAM DIŞI’ DİYOR
Konunun gündeme gelmesinin ardından Anadolu Ajansı'na bir açıklama yapan Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı Altyapı Yatırımları Genel Müdürü Metin Tahan, Haliç Tersanesi’nin, Haliç Yat Limanı ve Kompleksi Projesi kapsamındaki alanla hiçbir ilgisi olmadığını söyledi. Projeyle Camialtı ve Taşkızak tersanelerini kapsayan alanın modern bir görünümle İstanbulluların hizmetine sunulacağı görüşünü savunan Tahan, “Haliç’e yapılacak bu kompleks, Haliç kıyılarının ve İstanbul’un güzelliğine güzellik, değerine değer katacak” dedi.

YÜZDE 10’U TİCARİ ALAN, YÜZDE 40’I OTEL OLACAK
Proje alanı içerisinde bulunan Aynalı Kavak Kasrı, Çorlulu Ali Paşa Cami, Divanhane Binası gibi tarihi yapıların restore edileceğini dile getiren Tahan, proje alanının yüzde 10'unun ticari alan, yüzde 40'ının ise otel yapımı için kullanılacağını belirterek, “916 Ada, 1. parselde bulunan ve tarihi Haliç Tersanesi olarak bilinen alan, 2006 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesine devredilmişti. Bu alanın ihaleye konu olan alanla hiçbir şekilde ilgisi bulunmuyor. Tarihi Haliç Tersanesi tamamen projenin dışında kalıyor" diye konuştu.

ÖZDEN ÖRNEK İLE TOPBAŞ’IN PROTOKOLÜ BAKANLIĞI YALANLIYOR
Ancak proje konusu alana ilişkin Milli Savunma Bakanlığı ile İstanbul Büyükşehir Belediyesi arasında 26 Nisan 2005 yılında yapılan 'Kasımpaşa Takas Protokolü'ndeki bazı rakamların Bakanlığın verdiği bilgilerle örtüşmediği ortaya çıktı. Balyoz davasında 20 yıl hapse mahkum edilen Dönemin Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Özden Örnek ile İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş'ın imzalarını taşıyan protokolün 2. maddesine göre, Hazine adına kayıtlı olan ve Milli Savunma Bakanlığı'na tahsis edilen 1045 Ada, 1 nolu parselde bulunan 292 bin 460, 90 metrekarelik arazi, üzerindeki tesislerle birlikte büyükşehir belediyesine devrediliyor.

‘MÜLKİYETİ DEVREDİLEMEZ, SOSYAL AMAÇLI TESİS YAPILABİLİR’
Bakanlık Altyapı Yatırımları Genel Müdürü Metin Tahan'ın verdiği bilgilerde "916 Ada" olarak belirtilen Haliç Tersanesi, söz konusu protokolde "1045 Ada" olarak belirtilirken, protokolün 3. maddesinde ise söz konusu arazinin büyükşehir belediyesine, "Mülkiyeti üçüncü taraflara devredilmemek, tarihsel doku bozulmamak ve sosyal amaçlı, toplumsal kullanıma yönelik tesislerin yapımı amacı ile kullanılması" taahhüdü ile devredileceği ve bu hususun tapu işlemlerinde göz önünde bulundurularak tapu kaydında yer almasının taraflarca sağlanacağının altı çiziliyor.

Osmanlı döneminde Haliç Tersanesi


HALİÇ TERSANESİ’NİN YERİNİ KİM ŞAŞIRDI
İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nce 6 Aralık 2010 tarihinde ihale edilen 'Taşkızak, Haliç ve Camialtı Tersaneleri Sosyal ve Kültürel Amaçlı Yeni Kullanım Ön Etüd Projesi'ne ilişkin duyuruda ise; "Beyoğlu İlçesi, Camiikebir Mahallesi, 166 Pafta, 1045 Ada, 1-6-7-8 parsellerde bulunan Taşkızak ve Camialtı Tersaneleri ile 118 Pafta, 916 Ada, 1 parselde bulunan Haliç Tersanesi’nin Sosyal ve Kültürel Amaçlı Yeniden Kullanımına Yönelik Ön Etüd Projesi kapsamında 81.300 m²’lik inşaat alanı ve 161.600 m²’lik peyzaj alanı projelendirilmektedir" ifadelerine yer veriliyor.

Bakanlığa göre Haliç tersanesi proje dışında kalacak


‘MUHTEŞEM PROJE’ PROTOKOLÜN ÖZÜNE UYUYOR MU
İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin ihale duyurusunda Bakanlığın "kapsam dışı" dediği Haliç Tersanesi'nin yanısıra Taşkızak ve Camialtı tersanelerinin de projelendirildiği belirtiliyor. Bakanlık yetkililerinin verdiği rakamlarla protokolde yer alan rakamlar birbiriyle çelişirken, ihale kapsamında yapılması planlanan tesislerin, protokolün özünü oluşturan "sosyal amaçlı, toplumsal kullanıma yönelik tesis yapımı" taahhüdüne uyup uymadığı ise önümüzdeki günlerde yanıtı en çok aranan soruların başında gelecek.

Açık Gazete, Haber: Yusuf Yavuz, 01.07.2013

 

******


MEÇHULE KALKAN GEMİ: HALİÇ TERSANESİ

 

550 yıllık geçmişe sahip 'Tersane-i Amire'nin yeni akıbeti belirleniyor. 'Haliç Yat Limanı ve Kompleksi Projesi'nin bugün yapılacak ihalesinde, kent sakinleri neyin projelendirildiğinden bihaber. Evet yine...

Haliç’te kuzey yakadaki Haliç Tersanesi, Camialtı Tersanesi ve Taşkızak Tersanesi’nin temelleri İstanbul ’un fethinden hemen sonra, Fatih Sultan Mehmet tarafından atıldı. Bunlara ‘Tersane-i Amire’ deniyor. 1993’te zarar ettikleri gerekçesiyle özelleştirme kapsamına alındılar. Sonra kapatılma kararı verildi, Düzce Depremi’nin ardından kullanılmaları gündeme geldi; Galata Köprüsü yüzünden karar yine değişti. Yoğun dönemlerinde üç bine yakın kalifiye eleman çalıştıran tersaneler atıl kaldılar ve 20 yıl dikkate değer bir üretim yapmadılar. Haliç Tersanesi, Şehir Hatları vapurlarına bakım yaptı, o kadar.

Planlanan ‘Haliç Yat Limanı ve Kompleksi Projesi’, Camialtı ve Taşkızak Tersaneleri’yle ilgili. Haliç Tersanesi, 2006’da İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne devredilmiş; akıbetini bilen yok, yani ihaleye dahil değilmiş. “Haliç Tersanesi diyorsunuz ama o değil diğer ikisi ihale kapsamında” diye savunulmasının anlamı yok, çünkü ‘Haliç Tersanesi’ demek, bu üç tersanenin herhangi birini işaret edebilir.

Kızak taşlarının Vezüv’den getirildiği söylenen Taşkızak’ın, dünya denizcilik tarihindeki önemi pek bilinmez. İngiltere ’de 1886’da Nordenfeld Top Fabrikası’nda yaptırılan Abdülhamit ve Abdülmecit adlı denizaltıların parçaları denizyoluyla getirilmiş, Taşkızak Tersanesi’nde toplanmıştır. Denizaltılardan biri, 1888’de Sarayburnu önlerinden dalmış, boğazı geçmiş, Üsküdar önlerinde demirlemiş boş bir gemiyi torpido ile batırarak yabancı devlet temsilcilerine gösteri dahi yapmıştır.

Böylece Osmanlı Donanması, ‘Hedefi torpido ile vuran ilk donanma’ olarak tarihe geçmiştir. Camialtı da az değerli tersane değildir. İstanbul Teknik Üniversitesi’nin temelini oluşturan Mühendishane-i Bahri Hümayun, burada kurulmuştur.

Buralarda yapılacak olanları 550 yıllık geçmişin zenginliğini dikkate alarak tartmak gerekiyor. Endüstri mirası sadece İstanbul’un değil, Endüstri Devrimi’nin merkezleri sayılan başka şehirlerin de zenginliğidir. Eskiden endüstri üretimi yapmış binaları yeniden işlevlendirerek halka ve kente katmak arzu edilen bir şeydir. Ancak bu ince eleyerek sık dokunarak yapılmalıdır: Bugün bir ihale yapılacak, ama halka sunulmuş doğru dürüst bir proje yok. Gezi’yi hatırlayınız, önce “AVM olacak” dendi, sonra ‘müze’ye geçildi. Sonra “Ortada proje yok, neyi konuşuyorsunuz” dendi. Böyle yazınca fıkra gibi ama gerçekten söylendi bunlar. Aynı şey, tersaneler için de geçerli. Savunma olarak sadece Taşkızak ve Camialtı’nın ihale edildiği söyleniyor. Ancak Haliç Tersanesi de İBB’nin uhdesinde. Oranın ne olacağını kimse bilmiyor. ‘Haliç Yat Limanı ve Kompleksi Projesi’nin yapılacağı alanın sadece yüzde 10’unun ticari olarak kullanılması, yüzde 40’lık bölümüne otel yapılması öngörülüyormuş. “Kalan alanda kongre ve kültür merkezi, kafe ve restoranlar ile 70’er yat bağlama kapasiteli iki yat limanı yapılması planlanıyor” deniyor. Kısaca yine kamuoyuyla paylaşılan, uzmanların eleştirebildiği, sonuçların yayımlandığı bir proje yok ortalıkta.

Proje hakkında İBB’nin ‘Devam eden projeler’ sayfasında “…Taşkızak ve Camialtı Tersaneleri ile …Haliç Tersanesi’nin Sosyal ve Kültürel Amaçlı Yeniden Kullanımına Yönelik Ön Etüd Projesi kapsamında 81.300 m²’lik inşaat alanı ve 161.600 m²’lik peyzaj alanı projelendirilmektedir” yazıyor. Proje linki ve görseli yok ve bütün bu alan 49 yıllığına birilerine verilecek. 

Bilmediğimiz tek proje Haliç değil... 
Eskiden farklı amaca hizmet etmiş bir bina, mekan farklı işlevlenebilir, kente kazandırılır. Ancak öncelikli olarak ön bilgilendirme yapılmalıdır. Çoğulcu kararlar alınmalıdır. Bu kararlar arasında belki tersaneleri ayrı ayrı düşünmeden, tüm Haliç’i bir kültür yarığı olarak tanımlamak geçebilir. Fena mı olur?
Örnek: Londra’da CrossRail isimli proje Avrupa’nın en büyük yatırımı olarak görülüyor. Şehrin göbeğinde bir bilgilendirme ofisi var. “Londra’da yaşamayan meraklı bir Türk vatandaşıyım sadece” deseniz bile projeyi saatlerce size anlatan, “İsterseniz projenin mimari grubundan tasarımcılarla sizi buluştururuz” diyenler var. Çok garip.

Otobüslerin rengi ya da vapurların stili (ki her bir geminin gövdesi tıpatıp aynıydı, pencere tipleri değişikti o kadar) bir internet sitesinde oylanmıştı. En büyük halka sorma macerası buydu!

Sadece Haliç hakkında bilgisiz değiliz. Yenikapı projesi için Türk-yabancı ortaklı birkaç mimari büroya iş yaptırıldı, yarıştırıldı, konuşuldu. Umutluyduk. Süreçte gizlilik esas olduğundan bir türlü doğru dürüst bilgi de alamadık. Sonra seçilen proje uygulanmadı, yani tüm bu çalışma çöpe gitti. Şimdi Yenikapı dolduruluyor.

Topbaş, “Otobüs durağını bile soracağız” deyince az da olsa umut bağlamıştık ama sonra “Mecazi olarak söyledim” deyip ekledi: “Her proje halka mı sorulur?” Siz de yani, kendinizi ne zannediyorsunuz?

İhale yöntemi tıkır tıkır çalışıyor. Komu ihale kanunu ortada. Bakıldı ki ihale olmuyor, devreye TOKİ giriyor. TOKİ yapı denetiminden muaf ve proje olmadan ihale yapabiliyor. İşin tasarım kısmı mı? En kolayı! Öncelikle yöneticiler ne istediklerini bir güzel tarifliyorlar. Bkz: Çamlıca Camii Yarışması. Sonra proje için ihale yapılıyor. Genç mimar, yeni mezun bir tasarımcının hiç şansı yok. Dosya öyle kallavi isteniyor ki, karneler, onlar, şunlar, bunlar. İhaleye girebilecek talipli sayısı az oluyor bu durumda.

Gezi’de ne oldu? Protestolar sırasında minik geri adımlarla her şeyin tek kişinin kararıyla şekillendiğini anladık. Sonunda “Tutturmuşsunuz bir AVM, ortalıkta daha proje yok” lafına geldi. Acaba bu protestolar, sadece üç-beş ağaç için değil de kimseyi bilgilendirmeden, gizli saklı projeler ile kenti ve ülkeyi yangından mal kaçırır gibi şekillendirmeye kalkıştığınızdan olmasın? Tersanelerde de aynısını yaşıyoruz.
Radikal, Yazı: Yrd. Doç.Dr. Mimar Ahmet Turan Köksal, 02.07.2013

 

******


TARİHİ TERSANEYE DOKUNULMAYACAK, 42 ESER KORUNACAK

 

İstanbul Haliç Yat Limanı ve Kompleksi’nin %10’u ticari alarak kullanılırken, alanın %40’lık bölümüne otel inşa edilecek.

Uzun yıllardır kullanılmayan eski Camialtı ve Taşkızak tersanelerinin bulunduğu alana İstanbul Haliç Yat Limanı ve Kompleksi yapılacak. 250 dönümlük alanı kapsayacak projeyle, tersanelerin şehir dışına taşınması nedeniyle atıl kalan bu alanların yeni bir yaşam alanı haline dönüştürülmesi amaçlanıyor. Kompleksin yapılacağı alanın sadece yüzde 10’unun ticari alan olarak kullanılacak. Alanın yüzde 40’lık bölümüne ise otel, geriye kalan alanda ise kongre ve kültür merkezi, kafe ve restoranlar ile 70’er yat bağlama kapasiteli 2 adet yat limanı yapılması planlanıyor. Söz konusu alan içinde bulunan, tarihi özellik taşıyan ve tescil edilmiş olan binalar ise kapsam dışında tutulacak. 

2006'DA İBB'YE DEVREDİLMİŞTİ

916 Ada, 1. parselde bulunan ve tarihi Haliç Tersanesi olarak bilinen alan, 2006 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne devredildiği için Tarihi Haliç tersanesi tamamen projenin dışında. 

AĞAÇLAR KESİLMEYECEK

Projenin yapılacağı alanda tespit edilen tescilli 42 eser de korunacak. Eserler arasında, Aynalıkavak Kasrı ve kapısı, Mehmet Dede Türbesi ile ok taşları ve çınar ağaçları da bulunuyor. 

Akşam, Haber: Nebahat Koç, 03.07.2013

RAVANDA KALESİ AYDINLANIYOR

Kilis İl Özel İdaresi tarafından Polateli İlçesi Belenözü Köyü'nde bulunan Ravanda Kalesi'nin aydınlatılması için çalışma başlattı.

Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından sağlanan ödenekle İl Özel İdaresi tarafından Kilis'in en önemli kültür değeri olan Ravanda Kalesi'ne aydınlatma sistemi kuruluyor.

İl Özel İdaresi Genel Sekreteri Mustafa Bolat ile Kültür ve Turizm İl Müdürü Abdullah Aldemir, aydınlatma sistemi uygulanacağı Ravanda Kalesi'nde incelemelerde bulundu.

Aydınlatma sisteminin kısa süre içerisinde tamamlanacağı bildirildi. 

Kilis Kent Haber, 25.06.2013

TEMEL KAZISINDAN MEZAR ÇIKTI

Konya'da bir inşaatın temel kazı çalışmaları sırasında işçiler insan kafatası ile birlikte parçalanan lahiti buldu. Üzerinde yazılar bulunan lahit ile ilgili çalışma başlatıldığı öğrenildi.

Edinilen bilgiye göre, Konya'nın merkez Meram İlçesi Gödene Mahallesi Hanedan Caddesi kenarında iş makineleri yapımı devam eden siteler için temel kazı çalışması yaptı. Yapılan çalışmada 3-4 metre kazılan bir inşaat alanından henüz geçmişi belirlenmeyen ancak yapımı itibariyle tarihi olduğu düşünülen bir lahit ve insan kafatası çıktı. İşçilerin haber vermesi üzerine olay yerine müze müdürlüğünden yetkililerin gelip inceleme yaptığı öğrenildi. Öte yandan alanda halen üzerinde yazı bulunan lahit ve kafatasının durması dikkat çekti. Lahitin hangi döneme ait olduğu yapılan inceleme sonrasında belli olacak.  

Konya Kent Haber, 23.06.2013

AVRUPALILAR RABAT'I KEŞFETTİ

Kozluk’a bağlı Yanıkkaya Köyü yakınlarında bulunan Rabat tepesi, Avrupalı tarihçilerin dikkatini çekti. Birçok medeniyet ve uygarlıklara ev sahipliği yapan bölgemiz, her geçen gün farklı kesimlerin ilgisi ile karşılaşıyor. Avrupa Tarih Eğitimcileri Birliği Derneği (Euroclıo) Kozluk’a bağlı Yanıkkaya (Smailka) Köyü'nün yukarı kesiminde bulunan tarihi kale ile ilgili önümüzdeki günlerde gezi programı düzenleyecek. Ekim ayında yapılacak gezi ile Batman’ın tarihi alanları Avrupa’da birçok yayın kuruluşuna konu olacak. Konuyla ilgili yapılan açıklamada “Rabat, bilindiği üzere 4.yüzyılın başından itibaren Erzen bölgesinin paylaşımı konusunda Perslerle Bizanslılar arasında başlayan savaşlar, yüzyılın sonuna kadar devam etmiştir. İşte bu dönemde savunma amaçlı olarak karşı taarruzların bertaraf edilmesi için Bizanslılar tarafından Sason, Kozluk ve Bitlis üçgeninde çok sayıda savunma amaçlı kaleler kurmuşlardır. Kozluk İlçesi'nin 18 km. kuzeyinde bulunan Yanıkkaya Köyündeki Rabat Kalesi de bunlardan bir tanesidir” ifadeleri kullanıldı.

Batman Gazetesi, 27.06.2013

DURAKHAN RESTORE EDİLİYOR

Sinop'un Durağan İlçesi'nde bulunan, Selçuklu Veziri Müinüddin Süleyman Pervane tarafından 1246 yılında yaptırılan ve İç Anadolu ile Karadeniz bölgeleri arasındaki ticaret yolu üzerinde uğrak ve dinlenme yeri olarak kullanılan han yeniden restore ediliyor.

Samsun Vakıflar Bölge Müdürü İsmail Aktaş, Durağan ilçesini ziyaret etti.

Aktaş, ilçede bulunan ve yıllardır kullanılmayan tarihi Durakhan'da incelemelerde bulundu. Yıllar önce restorasyonu yapılan ancak zaman içerisinde yeniden restorasyon ihtiyacı oluşan han, önümüzdeki yıl yapılacak restorasyonun ardından halkın hizmetine sunulacak.

Sinop Kent Haber, 13.06.2013

23 - 29 Haziran 2013

MARMARAY'DAN ÇIKAN KALINTILAR BOZULMAYA TERK EDİLDİ

Yenikapı kazıları 8 yıldır sürüyordu.

Erken Bizans dönemine ait Theodosius limanından tutun da neolitik dönem kalıntılarına, mezarlara, 8.500 yıllık iskeletlere, ayak izlerine ve eski gemilere kadar öyle şeyler bulundu ki dünyanın gözü bir anda buraya döndü.

Yenikapı’da yan yana iki kazı var. Biri metro, diğeri Marmaray kazısı.
Metro kazısını İstanbul Büyükşehir Belediyesi finanse ediyor, Marmaray’ı ise Ulaştırma Bakanlığı.
Bir kazı niye ikiye bölünüp finansmanı ayrı birimlere verilir, onu da anlamak mümkün değil ya, neyse.

*

Çalışmanın en başında Marmaray kazısı için İstanbul Arkeoloji Müzeleri ile Ulaştırma Bakanlığı bir protokol yaptı. İş bitene kadar bu işi finanse etme sözü veren Bakanlık 1 Ocak’ta “Bundan sonra finanse etmiyorum. Böyle bir bütçem yok” dedi.

Sonra Kültür Bakanlığı devreye girdi ve “Tamam, halledeceğiz. Ulaştırma Bakanlığı ek bütçe ayırdı” dedi.

Ama aradan 5 ay geçmesine rağmen hiçbir gelişme olmadı ve Marmaray kazısı o günden beri kapalı.

*

Kazı alanındaki iş aslında bitmişti ama alandan çıkanların tasnifi, etüdü, bilimsel araştırmaları, laboratuvar çalışmaları yapılacaktı.

Ulaştırma Bakanlığı parayı kesince bu işler de kaldı.

Marmaray’ın hemen yanındaki metro kazısı ise sürüyor. Çünkü arazi çalışmaları bitmeden inşaat yapılamıyor.

Ulaştırma Bakanlığı nasıl inşaat faaliyetiyle ilgili kazının engel teşkil ettiği kısım bitince “Bundan sonrasını finanse etmiyorum” dediyse, belki metro kazısını finanse eden İstanbul Büyükşehir Belediyesi de aynısını yapacak, bilmiyoruz.

Umalım ki öyle olmasın.

*

Marmaray kazısından çıkan eserler işlem yapılmayı bekliyor ama para gelmediği için mühürlü kapılar ardındalar.

Bu bekleyiş boyunca zaman kazıdan çıkan kalıntıların aleyhine işliyor.

Çünkü bu iş başlangıcından bitimine kadar bir paket. Süreklilik gerektiriyor. Araya boşluk koyduğunuzda bir sürü koldan hata yapmak kaçınılmaz.

Kültür Bakanlığı’nın yeterli personeli olmadığı için bu kazılarda sözleşmeli çalışan çok sayıda arkeolog oluyor.

Yenikapı’dakiler 5-6 yıldır orada malzemeyi gördüler, tanıdılar, işlemi öğrendiler. Kazının kapısına kilit vurularak hem bu yetişmiş personel kaybedilmiş hem de mesleki açıdan mağdur edilmiş oldu. 

*

Esas sorun ise şu...

Marmaray kazısından çıkan kalıntılar sürekli bakıma muhtaç. Ahşap ve deri gibi organik malzemelerden oluşan çok kıymetli bir koleksiyon bu.

Bunları dolaba koyup yıllarca bekletemezsiniz.

Şu anda tuzdan arınmaları için suyun içinde bekletiliyorlar.

O suların sürekli kontrol edilmesi lazım.

Devlet bunları kaderleriyle baş başa bıraktı. Birkaç arkeolog ve restoratör özveri gösterip bu suları değiştirmese, eserler bozulma sürecine girecek, kalıcı hasarlar oluşacak ve sonradan kurtarılamayacak.

“Varsın bozulsun, bizde çanak çömlek çok” diyecekler belki. Ama ne yazık ki böyle bir koleksiyonumuz yok. Toprak altından deri ve ahşap çok nadir çıkıyor.

*

Bunlar dışında, kazı kapalı olunca yurtdışından buraya gelecek bilimsel ekipler de engellenmiş oluyor. ABD’deki uzman “Temmuzda geleceğim. 15 gün ahşap örnekleri çalışacağım” diyor ama kazı kapı duvar.

Çok yönden hasar veren bir durum bu.

*

Sonuçta, 6 aydır herkesin ilgiyle baktığı dünyanın en önemli arkeolojik alanlarından biri kapalı. Ve toplamda bir yıllık işi kalmıştı. Laboratuvar çalışmaları ocakta başlasaydı 29 Ekim’e kadar projeyle birlikte bitecekti.

Geçmiş medeniyetleri “3-5 çanak çömleğe” indirgeyen otoritelerimiz eserleri bozulmaya terk etmeyi seçti.

Tebrik etmek lazım!

Hürriyet, Yazı: Melis Alphan, 29.06.2013

SAFRANBOLU'DA RESTORASYON ÇALIŞMALARI

 

UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'nde bulunan Safranbolu İlçesi'ndeki 143 yıllık İskalyon binasında başlatılan restorasyon çalışmalarının ilk etabı tamamlandı.

Safranbolu Kaymakamı Gökhan Azcan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, yaklaşık bir yıl önce projelendirilerek restorasyonuna başlanan binanın projedeki bölümünün tamamlandığını ancak çalışmalar sırasında daha geniş bir alanın restorasyondan geçmesi gerekliliğinin ortaya çıktığını söyledi.
 

Bu nedenle yeniden ek proje çizildiğini, ihalenin ardından çalışmaların yeniden başlayacağını vurgulayan Azcan, şöyle konuştu:
"Restorasyon çalışmalarında ne kadar ayrıntılı çalışsanız da proje ile icraatlar arasında bazen farklılıklar oluşuyor. Bu restorasyonda da çalışma sırasında, projede olmayan ek işler çıktı. Görüldü ki daha yapılacak işler var. Ek proje hazırlandı, ihalesi yapılacak. İskalyon binasının daha önce projelendirilen kısmında restorasyon tamamlandı. Yeni ihale ile sonradan ortaya çıkan alanlar da restore edilecek."

Azcan, ikinci restorasyon çalışmalarının yıl içinde tamamlanmasını planladıklarını sözlerine ekledi.

Hürriyet, 29.06.2013

"HALA MÜSLÜMAN MAHALLESİNDE SALYANGOZ SATIYORUM"

 

Bu yıl, sanat yaşamındaki 50’nci yılı Bedri Baykam’ın... Saymakla bitmeyecek resimleri ve sergileriyle, sansasyonel işleriyle sık sık gündemin tepesinde kendine yer bulmuş, bunun karşılığında sıkça eleştirilmiş bir ressam... Baykam’ı atölyesinde ziyaret ettik, ‘taklitçi’ eleştirilerine yanıtlarını, hayata bakışını konuştuk.

Sanat yaşamına 6 yaşında açtığı ilk sergisiyle ve ‘dahi’ sıfatıyla adımını atmış ressam Bedri Baykam... Bundan tam 50 yıl önce. Bu 50 yıl boyunca Türkiye’de ve yurtdışında düzenlediği sergilerle ve politik hayattaki duruşuyla sık sık gündeme geldi. Sansasyonel işlerinin ardı arkası kesilmedi. 2000’lerde genç kadınlara yağlı güreş yaptırdığı performansıyla, 1972’den beri sakladığı ilk spermli peçetesini sergilemesiyle ya da önceki aylarda sergilediği ‘boş çerçeve’siyle hep gündemdeydi... 

Türkiye’nin en çok eleştirilen sanatçıları arasında ilk sıraları garantilemiş olan Bedri Baykam’ın stüdyosundaydık. Kendisine son dönemde yöneltilen ‘taklitçi’ eleştirilerini, yanıtlarını, hayata bakışını konuştuk. 

Şu sıralarda, 50’nci yılı vesilesiyle hakkında çıkan tüm haberleri, yazı ve söyleşileri kapsayan hacimli bir kitabın hazırlığıyla uğraştığını söyleyelim. 

- ‘Sansasyonel olmak’ önemli bir kriter midir sanatınız için? 
İşlerimi yaparken, “Bunu yaparsam çok konuşulurum” gibi şeyler düşünüp ‘olay çıkarmayı’ aklımdan geçirmiyorum elbette ama “Aman şunu yapmayayım, sonra millet ne der” gibi de düşünmüyorum. Belli bir çizgim var, ona uygun hareket ederim. Yapacağım işleri başkalarının ‘hassasiyetleri’ değil, kendi sanatsal fikirlerim belirliyor. 

- Boş çerçeve çalışmanızdan önce de ‘peçete’ gibi epey eleştirilen başka işleriniz de olmuştu… 
Ben yaparım, onlar konuşur. İnsanların kafalarında sanata, resme dair belli kalıplar var. Yeni bir şeyle karşılaşınca yadırgıyorlar. İnsanların ezelden beri karşılaştıkları şaşırtıcı durumlara verdiği küçük trajikomik tepkilere; gülmelere, alay etmelere benzetiyorum bu eleştirileri. Tarih boyunca her zaman vardı bu tür eleştiriler; Empresyonizm çıktığında da, Kübizm çıktığında da, Dadaizm çıktığında da… 

- En çok eleştirilen sanatçılardan biri olabilir misiniz? 
1963’ten beri Türkiye’nin en meşhur, uluslararası alanda en fazla tanınan ressamıyım. Uzun bir zaman ve sürekli avangard sanat yaparak yeniliklere imza atmışım. Müslüman mahallesinde salyangoz satmışım. Siyasi gelişmelerde 12 Eylül’den bu yana hep pozisyon almışım. Bütün bunları bir arada düşünün. Kıskançlık diyebileceğim şeyin üzerine siyasi çekememezlik ekleniyor. Kıskançlık sanat dünyasının doğasında vardır. İnsanların reflekslerine sinmiştir. Her zaman tepedeki birini eleştirmek ya da çamur atmak istersin çünkü sana kendini iyi hissettirir ‘tepedekilerle’ oynamak, kendini de ‘tepede’ hissedersin. Ama bana daha çok yapılan ikincisi maalesef. 

- Hala Müslüman mahallesinde salyangoz sattığınızı düşünüyor musunuz? 
Öyle olmasaydı yakın zaman önce sattığım ‘boş çerçeve’ gündemi sarsacak boyutta bir olay olur muydu? Demek ki hala öyle. 

- Sanat çevrelerinde ‘Boş çerçeve’ işinizin taklit olduğu konuşuldu; ne diyorsunuz? 
Bir tutarlılığa ve bilgiye sahip olmayan bir iddiaya ‘yorum’ demek bu kavrama yapılan bir haksızlık. Ben polemiği çok severim. Bu iddialarla da polemik yapmak isterim ama en başında elinizde kalıyor. Deniliyor ki mesela; “Bedri Baykam’ın ‘boş çerçeve’nin benzeri daha önce 1880’lerde, 1910’larda, 1930’larda, 1950’lerde şu şu şu önemli sanatçılar tarafından yapıldı.” O isimler dünyanın önemli sanatçıları. Sen bunu söylerken o kadar sanatçının hiçbirini taklitçi olarak görmüyorsun ama Bedri Baykam yapınca taklitçi oluyor. Bu durumun tek bir anlamı var; Batı’ya karşı duyulan eziklik.
 
- Siz nasıl açıklıyorsunuz bu birbirine benzer farklı eserleri? 
Birincisi sanat tarihi bir bütündür, eserlerin birbirlerine referanslar vermesi gayet normal bir durumdur. İkincisi benim yaptığım o ‘boş çerçeve’ biçimsel olarak da ele aldığı konu bakımından da öncekilerden farklı. Duvara asılan, izleyenlerin önünden geçip bakacağı bir iş değil. İki taraflı, örneğin sokağa çıkarılabilen, önünden bakan kişinin çerçevenin arkasındaki akan görüntüyü bir anlığına o çerçeveye hapsetmesini sağlayan bir iş. Hareketle durağanlık arasındaki ilişkiyi ele alan bir eser. 

- Biz sizi keskin ulusalcı, İslami kesime ve ‘yeşil sermaye’ye mesafeli tavrınızla tanıyoruz. O eserinizi Murat Ülker’e satmanız baya dikkat çekti… 
Ulusalcı değil de Kemalist diyelim politik kimliğim için. Benim dindar insanlarla hiçbir alıp veremediğim olamaz. Politik bakımdan meselem laikliğe ve Atatürk’e düşmanlık duyanlarla… Bu bakımdan Murat Ülker, o bahsettiğiniz ‘yeşil sermaye’ tanımına girmiyor. Ben de giriyor sanıyordum, toplumda duyduklarımdan yaratılan imajlardan ama yanılmışım. Bir dönem insanların bisküvilerini bile ayırdıklarını biliyoruz; Ülker – Eti diye... Murat Bey de beni tanıyan biri. Ulusalcı kanallara reklam vermekten çekinmeyen, çağdaş sanat koleksiyonu yapan biri. Kendi içine kapalı, laikliğe karşı bir sermayenin temsilcisi değil. Facebook hesabında Gezi Parkı eylemlerine katılan çalışanlarına olumsuz tavır almayacağı yazdı mesela... 

- Gezi Parkı eylemlerinin, burada patlayan yaratıcılığın sanatla ilişkisi hakkında çok konuşuluyor. Ne düşünüyorsunuz? 
Şimdiden sanatçıların bu konuyu işlediğini görüyoruz zaten. Mayıs 1968 olayları ne kadar etkilediyse dünyayı, Gezi Parkı eylemleri de bizim sanat dünyamızı o kadar çok etkileyecektir. Bu etkileşimin ortaya çıkaracakları hakkında şimdiden konuşmak erken.

Akşam Cumartesi, Haber: Eyüp Tatlıpınar, 29.06.2013

BİN 200 YILLIK MEZAR HEDİYELERİYLE BULUNDU

 

Güney Amerika ülkelerinden Peru'nun El Castillo de Huarmey kenti yakınlarında bin 200 yıllık bir mezar alanı ve mezara konulmuş çok sayıda bozulmamış hazine parçası bulundu. Başkent Lima'nın kuzeyindeki kazı alanında çalışmalarını sürdüren Polonya'nın Varşova Üniversitesi'nden Prof. Dr. Milosz Giersz, bölgenin hava fotoğraflarını incelerken burada bir mezar kompleksinin bulunabileceğine dair işaretler tespit ettiklerini açıkladı.

HİÇ YAĞMALANMAMIŞ
El Castillo de Huarmey ve çevresinde MS 700-1000 yılları arasında hüküm süren Wari İmparatorluğu dönemine ait olan mezar kazısından 63 kişinin iskelet kalıntıları çıkarıldı. Bunlarla birlikte çok sayıda altın ve gümüş parçanın da gömülü bulunduğunu açıklayan bilim adamları, hazine parçalarının neredeyse hiç bozulmadan günümüze ulaştığını kaydetti. Mezarlık alanının çevresinde şimdiye dek hazine avcıları çok sayıda kazı yapmış olmasına rağmen, bu kısmın şimdiye kadar hiç yağmalanmadığı da belirtildi. Bilim insanları, yapılan son keşifler sayesinde, hakkında çok fazla bilgi bulunmayan Wari İmparatorluğu'yla ilgili daha ayrıntılı verilere ulaşmayı umuyor.

Sabah, 29.06.2013

400 YILLIK CİNAYET ÇÖZÜLDÜ

ABD-Virginia'da arkeologlar 400 yıllık bir cinayetin izlerini açığa çıkarmayı başardı.

Kıtaya gelen ilk İngilizlerin yerleştiği Jamestown'da bacağından vurularak öldüğü saptanan iskelet 1996'da bulunmuş ancak kimliği sır olduğu için sadece JR102C olarak anılmıştı. İsmi George Harrison olarak açıklanan ve 1664 yılında bir düelloda vurularak öldüğü belirlenen kişinin yüzü de kemik yapısından hareketle canlandırıldı.

Uzmanlar, bir tabutta gömülmesinden hareketle Harrison'ın itibarlı bir kişi olduğu sonucuna vardı. Şahsın ölümüne neden olan mermi ise halen diz kapağının yanında saplı halde duruyor.

Sabah, 29.06.2013

TARİHİ NAMAZ

 

Trabzon'da ibadete açılmasına karar verilen Ayasofya Müzesi'nde hazırlıklar son aşamaya geldi. Müzedeki freskler perdelerle kapatıldı, zemin halı kaplandı. Müzede ilk namazın bugün ikindi vaktinde kılınması bekleniyor.

Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan alınarak bir süre önce Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne devredilen Ayasofya Müzesi'nin kapısındaki turnikeler kaldırıldı ve ziyarete açık hale getirildi. Yaklaşık bir hafta önce çan kulesine ezan için hoparlörler takılan ve 'Tadilat nedeniyle kapalıdır' yazısı asılarak ana bölümü ziyarete kapatılan Ayasofya'ya, ilk namaza yapılan hazırlık nedeniyle kimsenin girmesine izin verilmedi. İçeride yürütülen hummalı çalışmalar son aşamaya geldi.

Zemin kırmızı halıyla kaplanırken, güney yönüne tahtadan küçük bir minber yapıldı. Müzenin tavanındaki fresklerin kapatılması için kalın kumaştan asma bir tavan inşa edildi, ayrıca yan bölümlere de fresklerin görünmemesi için açılır – kapanır tipte perdeler asıldı. Ayasofya Müzesi'nin kuzey bölümündeki kapıya da camiye girenlerin ayakkabılarını bırakabilmesi için raflar monte edildi. Müzenin bugün namaz kılınmaya hazır hale getirilmesi için hummalı bir çalışma yürütülürken, eksik bazı parçalar kamyonlarla getirilerek yerlerine monte edildi.

Ayasofya Müzesi'nde ilk namazın bugün saat 16.30 sıralarında ikindi vakti kılınması bekleniyor.

AYASOFYA'DA 52 YIL SONRA NAMAZ KILINDI
Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne devredildikten sonra ibadete açılması için çalışmalar sürdürülen Ayasofya Müzesi'nde bugün 1961'den sonra ilk kez namaz kılındı. Resmi açılış yapılmadığı için imam ve müezzinliği cemaatten birer kişi yaptı.

Halı kaplanan ve freskler perde sistemiyle kapatılan Ayasofya Müzesi'nde ikindi namazı öncesi yaklaşık 100 kişilik cemaat toplandı. Neşat Şentürk isimli vatandaşın ezan okuması sonrası Ziya Mıynat da imamlık yaparak ikindi namazını kıldırdı. Namazdan çıkan vatandaşlar Ayasofya'nın ibadete açılmasından duydukları memnuniyeti dile getirdi.

Trabzon Vakıflar Bölge Müdürü Mazhar Yıldırımhan, resmi açılışın önümüzdeki hafta içinde yapılacağını belirterek şunları söyledi:
"Şu anda Ayasofya Camisi'nin iç düzenlemesini bitirdik ve isteyenlerin namaz kılabileceği hale getirdik. Ama henüz imam ve müezzin ataması prosedürü bitmedi. Bu nedenle resmi açılışın önümüzdeki hafta içinde üst düzey katılımla yapılmasını planlıyoruz. Perde ve asma tavan yapılırken binanın aslına hiçbir zarar verilmedi. Tek bir çivi bile çakılmadı. Ayrıca turistlerin binanın tavanındaki freskleri görebilmeleri içinde ayakkabıyla gezilebilecek bir koridor yapıldı. Doğu apsisinden tavan süslemeleri de rahat biçimde görülüyor."

Namazın bitiminden sonra Ayasofya'ya gelen bir grup turist yerdeki halıları görünce şaşkınlık yaşadı, yapılan açıklamadan sonra binayı gezdi. Bu sırada bazı turistlerin başlarını kapatması dikkat çekti. Namaz kılan birkaç kişiyle de turistler ilginç bir görüntü oluşturdu.

Fatih Sultan Mehmet'in 1461'de Trabzon'u fethinden bir süre sonra camiye dönüştürülen ve ibadet amaçlı olarak kullanılan Ayasofya, 1961'de müze haline getirilmişti.

Habertürk, 29.06.2013

BOĞA HEYKELİ GİDİYOR, YERİNE BAKIN NE GELİYOR

 

TBMM Başkanvekili Sağlam: -"Saray, köşk ve kasırlarımızdan farklı yerlere nakledilen heykellerin ilgili kişi ve kurumlardan talep edilerek yerine konması; tarihimize sahip çıkmamız ve gelecek nesillere aktarılması açısından önem arz etmektedir" -"İadesi talep edilen heykellerin yerine imitasyonlarının yapılıp aynı yerlerde sergilenmesi mümkün ve bu çerçevede çeşitli çalışmalar gerçekleştirilmektedir".

 TBMM Başkanvekili Mehmet Sağlam, saray, köşk ve  kasırlardan farklı yerlere nakledilen heykellerin ilgili kişi ve kuruluşlardan  talep edilerek yerine konulmasının, tarihe sahip çıkma ve gelecek nesillere  aktarılması açısından önem arz ettiğini bildirdi.

Sağlam, CHP İstanbul Milletvekili Kadir Gökmen Öğüt'ün Milli  Saraylar'ın Kadıköy'de bulunan Boğa Heykeli'ni talep etmesine ilişkin soru  önergesini, TBMM Başkanı Cemil Çiçek adına cevaplandırdı.

Sultan Abdülaziz döneminde inşa edilen Beylerbeyi Sarayı'nın bahçeleri  için Paris'te 12 adet bronz heykel ve 10 adet memer heykel imal edildiğini  belirten Sağlam, Sultan Abdülaziz'in tahttan indirilmesinden sonra bu  heykellerden bazılarının diğer saray, köşk ve kasırların bahçelerine  nakledildiğini vurguladı.

-Milli Saraylar'a ait heykeller-

Daha sonraki dönemlerde bunlardan dokuz tanesinin saray, köşk ve  kasırlardan farklı yerlere gönderildiğini ifade eden Sağlam, şunları kaydetti:

"Söz konusu heykellerden 'Dövüşen Boğa' heykeli, Yıldız albümlerinde  Yıldız Sarayı bahçelerinde  görülmektedir.  İstanbul'da farklı yerlerde   sergilendikten  sonra   1987  yılında Kadıköy'de sergilenmiştir. 'Kaktüsün  Üzerinde Zıplayan Aslan' heykeli de birkaç farklı yerde kaldıktan   sonra    İstanbul   Büyükşehir   Belediyesi'nin   önünde   sergilenmeye   başlanmıştır.  Günümüzde Emirgan Korusu'nda bulunan 'Su İçen Dişi Geyik ve Yavrusu' heykeli de  bir dönem Taksim Gezi Parkı'nda sergilenmiş, daha sonra Emirgan Korusu'na  yerleştirilmiştir.

Fakat hırsızlık sonucu heykelde yer alan geyiğin yavrusu kaynakla  sökülerek çalınmıştır. Daha sonra onarımı yapılarak yine Emirgan Korusu'nda  sergilenmeye devam edilmiştir. 'Elan-Hamle' isimli geyik heykeli ise Yıldız Parkı  Çırağan girişinde sergilenmektedir, fakat heykelin üç bacağı kopuk vaziyettedir.  Bugün İstanbul Kalender Orduevi avlusundaki 'Yılan Üstünde Aslan' heykeli ve  Genelkurmay Başkanlığı Aslanlı Kapı girişinde bulunan iki adet 'Top Tutan Aslan'  heykeli de Yıldız albümlerinde Beykoz Kasrı bahçesinde ve girişinde  görülmektedir. 'Umutsuz Durumdaki Geyik Avda' heykeli ile 'Şaha Kalkmış Özgürlük  Atı' heykeli, Beylerbeyi Sarayı bahçelerinden sonra Büyükdere sırtlarında  konumlanmış olan Bilezikçi Çiftliği'ne, daha sonra ise Gazi Ahmed Muhtar Paşa  Köşkü'ne (Mermer Köşk) götürülmüştür."

Köşkün kamulaştırılarak Milli Eğitim Bakanlığı'na devredilmesinden  sonra, köşkün tüm eşyalarının müzayedede satıldığını belirten Sağlam, "(Şaha  Kalkmış Özgürlük Atı) heykeli Hacı Ömer Sabancı tarafından, 'Umutsuz Durumdaki  Geyik Avda' heykeli ise Vehbi Koç tarafından satın alınmıştır. Günümüzde 'Umutsuz  Durumdaki Geyik Avda' heykeli Taksim Divan Otel'de, 'Şaha Kalkmış Özgürlük Atı'  heykeli ise Sabancı Atlı Köşkü'nde bulunmaktadır" dedi.

Mehmet Sağlam, saray, köşk ve kasırlardan farklı yerlere nakledilen  heykellerin ilgili kişi ve kurumlardan talep edilerek yerine konması; tarihe  sahip çıkma, heykellerle ilgili aktarılan yanlış bilgilerin düzeltilerek kamuoyu  ile paylaşılması ve bu heykellerin gerçek yerlerine döndürülerek gelecek  nesillere aktarılması açısından önem arz ettiğini bildirdi.

Sağlam, "İadesi talep edilen heykellerin yerine imitasyonlarının  yapılıp aynı yerlerde sergilenmesinin mümkün olduğunu ve bu çerçevede çeşitli  çalışmalar gerçekleştirildiğini kaydetti.

Milliyet, 28.06.2013

BALKANLAR'DA YENİDEN TÜRK İZİ

 

Bursa Büyükşehir Belediyesi'nin, Türkiye İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı'yla birlikte yürüttüğü, tarihi ve kültürel miras projeleri kapsamında Bulgaristan, Kosova, Makedonya ve Bosna Hersek başta olmak üzere tüm Balkanlar'da başlattığı çalışmalar sürüyor. Bu çalışmalar kapmasında Bulgaristan'da restorasyonu tamamlanan 4 camiden, Kırcaali'deki Yoğurtçular Köyü Camisi ve Kırcaali'nin Rudozen bölgesindeki Çepintsi Camisi'nin açılışı, restorasyonları yaptıran Bursalı hayırsever işadamlarının katılımıyla yapıldı. Açılışta konuşan Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Altepe, Balkanlar'daki restorasyon ve düzenleme çalışmalarıyla Osmanlı'ya uzanan tarihi ve kültürel mirasın geleceğe taşındığını söyledi. Bulgaristan eski Devlet Başkanı Todor Jivkov dönemindeki isim değiştirmeler üzerine Türk ve Müslüman topluluğunun ilk direnişi başlattığı yer olması nedeniyle önem taşıyan Yoğutçular Köyündeki açılışta, 1984'te direnişte 17 aylıkken annesinin kucağında öldürülen Türkan bebek için yapılan anıt çeşme de ziyaret edilerek dualar okundu. Proje kapsamında restore ettirilen Varna'daki Sonave (Sandıklı Köyü) Camisi ve Slaveykovo (Damlalık Köyü) Camisi de yerel halkın da katıldığı düzenlenen törenlerle ibadete açıldı. Törenlerde çocuklara çeşitli hediyeler verilirken katılanlara Bursa'nın ünlü kestane şekeri ikram edildi.

Sabah, haber: Murat Savaş, 28.06.2013

MEVLEVİ ŞEYHİ BAHARİ'NİN KAYIP EL YAZMASI DEFTERLERİ BULUNDU

 

Yirminci asır mutasavvıflarından Mevlevi şeyhi Ahmed Midhat Bahari Beytur'un (1878-1971) bastıramadığı kayıp iki defteri ile daha önce kitap haline getirilen bir eserinin orijinal nüshası bulundu.

Bahari mahlasını kullanan Beytur'un ‘Şiir, Musiki ve Tarih İlmi Bakımından Mevleviler' ve ‘Mevlevihane Hatıraları' ve ‘Mihrab-ı Aşk' isimli defterleri kayıptı. Araştırmacı Kasım Kocabaş, bir sahaftan satın aldığı defterleri Doç.Dr. Hikmet Atik ile birlikte yayınlamaya hazırlanıyor. ‘Şiir, musiki ve tarih ilmi bakımından Mevleviler' isimli defterde "Mukaddime, Mevlevi ne demektir, tarikat nedir, tekke nedir, Mevlevihanelerde tarikat teşkilatı, mevlevihaneler, destar, serpuş, tennure, Mevlevi sofrası" gibi başlıklar bulunuyor. ‘Mevlevihane Hatıraları' isimli defterde ise Beytur, 15 kadar başlıkta bazı hatıralarını nakletmiş. 1925'te tekke ve zaviyelerin kapatılmasından sonra Mevlevi dergahları da kapatıldı. Sadece Konya'daki Mevlana dergahı Asar-ı Atika adıyla müze olarak kaldı. Bu süreçte gerek sohbetleriyle gerekse yazdıkları eserlerle Mevleviliği ayakta tutarak, bugüne ulaşmasında önemli rol oynamış şahsiyetler var. Ahmet Midhat Bahari Beytur da bunların başında geliyor. Hayatta iken eserlerinin bir kısmını imkansızlıklar içerisinde bastırma fırsatı bulan Beytur, bir kısmını ise bastıramamış. Bu eserlerin bazıları vefatından sonra kaybolmuş.

Araştırmacı Kasım Kocabaş, bir internet sitesinde Midhat Bahari Beytur'a ait 3 defterin satışta olduğunu görünce hemen almış. Defterlerden biri ‘Şiir, musiki ve tarih ilmi bakımından Mevleviler', ikincisi ‘Mevlevihane Hatıraları', diğeri ise ‘Mihrab-ı Aşk'. Bunlardan sadece Mihrab-ı Aşk daha önce basılmış. Diğer iki eser ise basılmadığı gibi henüz başka bir nüshası da bulunmuyor. Mihrab-ı Aşk'ın basılan nüshasında esas alınan yazma defter ise Kocabaş'ın bulduğundan farklı. Kocabaş, bu durumu “Demek ki bu defterden iki adet var. Büyük ihtimalle bastırmak üzere diğer nüsha yazılarak gönderilmiş.” şeklinde açıklıyor. Ayrıca defterlerin içinde Beytur'un bazı mektupları ve geçmişte yayımlanmış makalelerinin kendisine ait elyazması nüshaları da bulunuyor.

Kocabaş, defterleri aldıktan sonra ilk olarak Mevlevihan Ahmet Kadri Yetiş Dede ile irtibat kurmuş. Mevlevihan Yetiş, eserlerin bulunmasından büyük mutluluk duyduğunu belirttikten sonra, çocukluğunda Bahari Hazretleri'nin yanında bulunduğunu ve bu eserleri de hayal meyal hatırladığını söylemiş. Vefatından sonra eserlerine sahip çıkılamadığını da eklemiş. Daha sonra Prof.Dr. Emine Yeniterzi ile görüşmüş. O da gönderdiği defter resimlerini ‘Sertarik Mesnevihan' merhum Şefik Can'ın öğrencisi Nur Artıran'a göstermiş. Artıran, defterlerin Bahari Hazretleri'nin el yazısı ve defteri olduğunu teyit etmiş.

Daha sonra Selçuk Üniversitesi Mevlana Araştırmaları Enstitüsü Başkanı Doç.Dr. Nuri Şimşekler ile görüşmüş. Şimşekler, Mevlevi şeyhi Bahari'nin bazı mektuplarını Pir Aşkına ismiyle kitaplaştıran isim. Bu kitabın 151. sayfasındaki 34. mektupta Bahari Hazretleri, "Şiir, Musiki ve Tarih İlmi Bakımından Mevleviler" isimli defterinden bahsediyor. Şimşekler, dipnotta bu kitap hakkında bir bilgiye ulaşılamadığını belirtmiş.

Kayıp olan defterleri bulan Kocabaş, Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi İslam Tarihi ve Sanatları Bölümü Türk İslam Edebiyatı Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç.Dr. Hikmet Atik ile birlikte bu defterler üzerinde çalışarak yayımlama kararı almış. Kocabaş, "Defterlerin hikayesi tarihimizdeki önemli şahsiyetlerin bu kıymetli eserlerinin nasıl yok olduğunu ve içler acısı durumlarını ortaya koyuyor." değerlendirmesinde bulunuyor.

Ahmed Midhat Bahari Beytur, 1878 yılında İstanbul Eyüb Taşlıburun Sadi Dergahı’nda doğdu ve  çok kuvvetli bir tasavvuf ortamında büyüdü. Devrin mümtaz şahsiyetleri tarafından terbiye edilen Beytur, Bahariye Mevlevihanesi'nde Hüseyin Fahreddin Dede Efendi gibi bir mürşidin elinde yetişti. Kendisi de pek çok insan yetiştirdi. ‘Sertarik Mesnevihan' merhum Şefik Can'ın Bahari Hazretleri'ne manevi bir intisabı olmuşsa da bu beraberlik mürşit-mürit ilişkisinden ziyade iki dost şeklinde geçmiş.

Zaman, Haber: Ünal Livaneli, 27.06.2013

VATİKAN'DA SANAL MÜZE

Vatikan tarihinde bir ilk: Ünlü Ertüsk mezarlığı Regoli - Galassi üç boyutlu bir modellemeyle sanal alemde ziyaretçilere açıldı.
 

Vatikan, tarihinde ilk defa bir video oyununa evsahipliği yapıyor. Artnews sitesinin haberine göre Avrupa'nın farklı ülkelerinden oluşturulan bir ekip, MÖ 7'nci yüzyıla ait bir Ertüsk mezarlığını birebir sanal dünyaya taşıdı. Roma 'nın kuzeyindeki Cerveteri kasabasında konumlanan Regolini - Galassi adıyla da bilinen mezarlığın gerçeğine ziyaretçilerin girmesi yasak. 'Etruscanning 3 D' adındaki proje, geçen kasımda İtalya 'nın uluslararası fuarı Archeovirtual'da birincilik ödülü almıştı. Projenin bir amacı da Regolini-Galassi'nin 2600 yıl önceki halini bilimsel bir temelde tekrar hayata geçirmek. Proje, üç metre genişliğinde yüksek çözünülürlüklü bir ekranla sunuluyor ve izleyiciye de hareket sensörüyle hem sitede gezinme hem de etraftaki tarihi kalıntılara daha yakından bakma fırsatı sunuyor.

Arkitera, 27.06.2013

SIĞACIK KALESİ 284 EVLE TURİZME AÇILACAK

 

"Türkiye'nin ilk yavaş şehri Seferihisar"daki 500 yıllık Sığacık Kalesi'nde bulunan 284 ev, yenilendikten sonra turizme açılacak. Seferihisar Belediyesi'nden yapılan açıklamaya göre, Seferihsar Belediye Başkanı Tunç Soyer, İzmir Valiliği İl Özel İdaresi, İzmir Büyükşehir Belediyesi ve Seferihisar Belediyesi ortaklığında gerçekleşecek Sığacık Kaleiçi Sokakları Sağlıklaştırma Projesi'nin yapılacak çalışmaları Kaleiçi sakinlerine anlattı.

İlçede günübirlik turizmin yanı sıra küçük ölçekli turizm ve ev pansiyonculuğu geliştirmek üzere bir proje hazırladıklarını belirten Soyer, ev pansiyonculuğu yapmak isteyen bölge halkına destek sağlayan bir sistemi devreye sokacaklarını belirtti. Sığacık Kalesi içindeki 284 evin, sit alanında olması nedeniyle yıllardır bakım ve onarımının yapılamadığını ifade eden Soyer, bunun için öncelikle evlerin restorasyonuyla ilgili proje hazırlattıklarını, Anıtlar Kurulu'ndan onay aldıklarını, ardından da İzmir Büyükşehir Belediyesi'yle protokol yapılarak uygulaması için finansman sağlandığını kaydetti.

Soyer, şunları belirtti: "284 evi bir tatil köyüne dönüştüreceğiz. Her evin 1 odasını turizme açmayı hedefliyoruz. Bir odanın iki yatak kapasiteli olduğu düşünülürse yaklaşık 600 yatak kapasiteli bir tatil köyüne dönüşecek. Ev sahiplerine istenen konfor standartlarına ulaşılması için yapacakları yatırımda rehberlik yapacağız, turizm hizmeti ile ilgili eğitim programları uygulayacağız. Cephe ve restorasyon çalışmalarını kasım ayı içerisinde tamamlanmasını planlıyoruz. Dünyanın en otantik tatil köyü Sığacık Kaleiçi evleri olacak. Kaleiçi'nde yaşayan 7'den 70'e yaklaşık bin 500 kişi de turizm personeli olacak. Dünyada eşi benzeri olmayan hayatla, tarihle iç içe, gerçek bir tatil köyü olacak."

Toplantıda proje kapsamında cephe giydirmeleri, çatısı olmayan evlere çatı yapımı, güneş enerjilerini çatıya gizleme, elektrik ve telefon hatlarını yeraltına alınması, altyapı içme suyu kanalizasyon hatlarının yenilenmesi ve mevcut parke taşın kaldırılarak alanın dokusuna uygun doğal taş yol düzenlemesi yapılacağı, çalışmalar için bölge sakinlerinden ücret talep edilmeyeceği bildirildi.

Yapı, 27.06.2013

BİZANS SEMPOZYUMU VE YENİKAPI'NIN BATIKLARI

Uluslararası Sevgi Gönül Bizans Araştırmaları Sempozyumu bugün AnaMed Oditoryumu’nda gerçekleştirilecek toplantılarla son buluyor.

Üç yılda bir yapılan sempozyumun bu yılki konusu Bizans’ta Ticaret başlığını taşıyordu. Bizans Araştırmaları Sempozyumları’nın, İstanbul’un tarihi açısından önemini belirtmek gerekiyor. Bu tarih iyice bilinmeden, bütün öğeleri incelenmeden, İstanbul’daki Bizans yapıları onarılmadan, birçok şey meçhulümüz olarak kalacaktır.

İstanbul Arkeoloji Müzeleri’nde de Saklı Limandan Hikayeler, Yenikapı’nın Batıkları sergisi açıldı.
Kataloğun Sunuş’unda Ömer M. Koç, kazının önemine değiniyor:

2004 yılından bu yana Marmaray ve Metro projeleri kapsamında Üsküdar-Sirkeci ile Yenikapı’daki arkeolojik araştırmalar, İstanbul Arkeoloji Müzeleri Müdürlüğü tarafından büyük bir özveri ile yürütülmektedir. Arkeolojik kazı ve sondajlarda gün yüzüne çıkan ve yeni buluntularla, Bizans dünyasında ticaret, gemi yapım teknikleri, gemi batıkları ve yükleri gibi birçok konuda oldukça çarpıcı yeni bilgiye ulaşıldı. Araştırmalar sanat tarihçileri, Bizans çevreleri ve arkeoloji camiasının yanı sıra tüm dünya tarafından heyecanla takip ediliyor.

Sergilenenler konusunda İstanbul Arkeoloji Müzeleri Müdürü Zeynep Kızıltan, Önsöz’de bilgi veriyor: “Kazılar süresince Liman’da 37 batık bulundu. Bizans İmparatorluğu’nun başkenti Konstantinopolis’in bir liman kenti olarak ticari işlevine, bu dönemde kullanılan deniz ulaşım araçları olan tekneler ile bunların yapım tekniklerine, limanın günlük yaşamına ışık tutacak bilgilere bu batıklar sayesinde ulaşıldı. Arkeologların karada gerçekleştirdiği ilk batık kazısı olma özelliğiyle de ayrı bir değer taşır. Bilimsel literatüre katkılarının yanı sıra bilimsel prensiplerin doğru uygulanması için gerekli altyapının oluşturulmasını da sağlayarak Türkiye’nin ilk gemi konservasyon ve rekonstrüksiyon laboratuvarlarının açılmasına önayak oldu. Tüm bu gelişmeler ülkemizde gemi arkeolojisinde bir başlangıç olarak kabul gördü. Çalışmalar tamamlandığında İstanbul dünyanın en büyük antik gemi koleksiyonuna sahip olacak.”

* * *

Katalogdaki makaleler okunduğunda serginin daha iyi anlaşılacağı kanaatindeyim.

Rahmi Asal’ın Yenikapı Kazıları ve İstanbul’un Antikçağ Ticareti yazısında önceki serginin gördüğü ilgiden söz ediliyor.

Birinci sergi, gene Sevgi Gönül Bizans Sempozyumu ile eşzamanlı olarak açılmıştı.
2007 yılında açılan sergi, “Gün Işığında İstanbul’un 8000 yılı: Marmaray, Metro, Sultanahmet Kazıları” idi.

İstanbul’un çekirdeğini oluşturan birçok şey bu sergi ile göz önüne gelmişti.

Asal’ın belirttiği başka bir ilgi çekici yön de Yenikapı’daki limanda gemicilerin hayatına dair bulgulardı. Meşakkatli bir yaşamları olduğunu gösteriyordu. Bu kazılar, Yenikapı Batıkları’nın gemi yapımı araştırmalarına da katkısından söz ediyorlar.

* * *

Serginin İstanbul’da yaşayan herkesin ilgisini çekeceğinden kuşkum yok.

Hürriyet, Yazı: Doğan Hızlan, 27.06.2013

500 YILLIK ŞİFAHANE
TIP MÜZESİ'NE
DÖNÜŞTÜRÜLÜYOR

Manisa'da bulunan 500 yıllık şifahanenin Tıp Müzesi'ne dönüştürülmesi projesi kapsamında Zafer Kalkınma Ajansı ile Celal Bayar Üniversitesi arasında mali destek protokolü  imzalandı.

Projeye 214 bin lira mali destek sağlanacağı belirtildi.

Yapı, 27.06.2013

İŞKENCEYLE ANILAN TARİHİ BİNA KİRALIK

İstanbul Sirkeci'deki tarihi binalardan biri olan Sansaryan Han, Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından onarım karşılığı kiraya verilecek. Bin 505 metrekarelik arsa üzerinde kurulu tarihi bina için 11 milyon 660 bin lira onarım bedeli belirlendi. 18 Temmuz'daki ihaleyle 20 yıl süresince kiralanacak tarihi bina için ilk yıl, aylık 120 bin lira kira değeri biçildi. Binanın restorasyonu 18 ayda tamamlanarak açılışı yapılacak. Han, 1895 yılında mimar Joseph Aznavour tarafından Ermeni tüccar Sansaryan için inşa edildi. Uzun yıllar İstanbul Emniyet Müdürlüğü olarak kullanıldı. İhtilal dönemlerinde sorgu ve işkencelere ev sahipliği yapan tarihi bina, yüksek tavanlı daracık odalarından dolayı adı "tabutluk" olarak anıldı. Vedat Türkali'nin romanlarında, Nazım Hikmet'in şiirlerinde, Türkçü akımın öncülerinden Reha Oğuz Türkkan'ın anılarında da işkence odalarıyla yer aldı. O dönemde çok sayıda yazar, aydın, sanatçının hücre hapsinde kaldığı binada Nazım Hikmet, Vedat Türkali, Ece Ayhan, Aziz Nesin, Attila İlhan, Mihri Belli, Vartan İhmalyan, Ahmet Arif, Ruhi Su'nun yanı sıra 68 kuşağından Cihan Alptekin, Ömer Ayna gibi isimler sorgulandı. Bina, daha sonra Sirkeci Adliyesi oldu. 118 yaşındaki tarihi bina, 6 kattan oluşuyor.

Sabah, Haber: Zeynel Yaman, 27.06.2013

TÜRKİYE, DÜNYA SANAT OLİMPİYATLARINDA SEKİZ KİŞİ İLE TEMSİL EDİLECEK

 

Dünyanın ilk Sanat Olimpiyatı olan World Art Games 29 Haziran-10 Temmuz günlerinde Hırvatistan'da düzenlenecek. Ludbreg, Vukovar, Umag, Osijek, Zagrep kentlerinde 50 üye ülkeden 500 sanatçının katılacağı Sanat Olimpiyatları'nda Türkiye, 8 kişilik ekiple temsil edilecek.

Resim, heykel, seramik, fotoğraf, edebiyat, tiyatro, bale, opera, müzik, TV, film, sokak sanatları, iç mimari, moda tasarım, mutfak sanatları olmak üzere 15 kategoride yapılacak etkinliklere katılan ülkeler kendi kültür ve sanatlarını icra ederken, 2015 yılında yapılması planlanan 2. Sanat Olimpiyatları'na ev sahipliği yapmak için de organizasyon komitesini ikna etmeye çalışacak.

Etkinlikte, Türkiye'den seramik sanatçıları Tüzüm Kızılcan ve Serkan Gönenç, cam sanatçıları Gülin Algül, Tülin Yiğit Akgül, ressamlar Derya Var, Emel Atalay, Zeynep Köstepen ile oyuncu Dilara Var katılacak. Sanatçılar, geleneksel Türk sanatlarının çağdaş yorumlarını, etkinliğe katılacak ülkelerin temsilcileriyle paylaşacak.

Hırvatistan'a hareketlerinden önce Hırvatistan'ın İzmir Fahri Konsolosu Candan Çorbacıoğlu'nu, Zagrep'te ise Türkiye'nin Zagrep Büyükelçisi Burak Özügergin'i ziyaret edecek olan Derya Var kaptanlığındaki Türk Milli Takımı, 2015 yılında etkinliğin İzmir'de yapılması yönünde çalışmalar yürütecek.
 

AA muhabirine açıklama yapan Derya Var, Konak Belediyesi'ne kendilerine verdiği destekten ötürü teşekkür ederek, İzmir'in böyle bir etkinliğe ev sahipliğini yapacak potansiyele sahip olduğunu söyledi.

GEÇEN YIL TANITIM KONFERANSI İZMİR'DEYDİ

Dünya Sanat Olimpiyatları'nın en önemli tanıtım organizasyonlarından biri olan "WAG-Uluslararası İzmir Konferansı" geçtiğimiz yıl eylül ayında İzmir'de, Dünya Sanat Olimpiyatları Derneği-Türkiye Ulusal Komitesi tarafından organize edilmiş ve Avrupa, Asya, Afrika'dan toplam 60 WAG Ulusal Komite temsilcileri 2013 yılında gerçekleştirecekleri ortak kültür girişimlerinin finanse edilmesi hakkında görüş alışverişinde bulunmuşlardı.

Bu girişim dahilinde yapılan etkinlikler Kültür ve Turizm Bakanlığı, İzmir Büyükşehir Belediyesi, Konak Belediyesi, Ege Üniversitesi tarafından desteklenmiş, konferans programı kapsamında birçok tartışma, resmi görüşme, konser ve sergi yapılmıştı.

Hürriyet, 26.06.2013

ŞUHUT ULU CAMİİ VE HAMAMI RESTORE EDİLECEK

Kütahya Vakıflar Bölge Müdürlüğü resmi internet sitesinde yayınladığı ilanla 08.07.2013 tarihinde hamam ve 09.07.2013 tarihinde Ulu Caminin restorasyon ihalesinin yapılacağını duyurdu.

Şuhut İlçesi'nde bulunan hamam ve Ulu Caminin tadilat yapılması hususunda sona gelindi. Kütahya Vakıflar Bölge Müdürlüğü bünyesinde, kültür varlıkları listesinde bulunan bu iki eser Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından daha önce yapılan açıklamada ödenek yetersizliğinden dolayı tadilat edilemediği duyurulmuştu. Şuhut  Belediye başkanı Recep Bozkurt’ un yakından takip ettiği hamam ve Ulu Cami konusunda ihale süreci başladı.

Afyon Haber, 26.06.2013

PARİS'İN SİMGESİ OLAN
EYFEL KULESİ
GREV NEDENİYLE KAPALI

Yılın 365 günü açık olan Eyfel Kulesi grev nedeniyle dünden beri kapalı. 300 kadar çalışan, sendikaları CGT'nin yaptığı çağrı üzerine çalışma koşullarının düzeltilmesi ve ücret artışı talebiyle greve gitti.

1889 yılında Gustave Eiffel tarafından inşaa edilen kule, kurulduğu tarihten bugüne kadar 250 milyona yakın kişi tarafından ziyaret edildi.

Fransa'nın dünyadaki sembolü olan Eyfel Kulesi'ni, çoğunluğu yurt dışından olmak üzere yılda ortalama 7 milyona yakın kişi ziyaret ediyor.

Bu rakamlar Eyfel'i dünyada en çok ziyaret edilen ücretli yapıların başına koyuyor.

Hürriyet, 26.06.2013

'YAYALAŞTIRMA PROJESİ'NDE MAHKEME KARAR VERDİ

'Taksim Yayalaştırma Projesi'ne ilişkin tadilatların ve Koruma Kurulu kararının iptaline ilişkin davanın ilk duruşması görüldü. Mahkeme heyeti kararını yazılı olarak açıklayacak. Kararın açıklanmasının bir aya kadar da uzayabileceği belirtiliyor.

Taksim Platformu üyelerinin de aralarında yeraldığı vatandaşların, Topçu Kışlası, AKM ve yayalaştırma çalışmaları projelerinin içinde bulunduğu plan tadilatlarının iptaline yönelik açtıkları dava görüldü.

İstanbul 4. İdare mahkemesi'nde, görülen davaya, davacılar Avukat Gonca Yılmaz, Taksim Platformunun üyeleri, vatandaşlar ile davalı taraf İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve Kültür Bakanlığı'nın avukatları katıldı. Avukat Gonca Yılmaz, Taksim Meydanı'nın düzenlenmesini içeren imar planın iptali için dava açtıklarını ve mahkemeye 25 sayfalık dilekçe sunduklarını belirtti.

Taksim Meydanı'nın 1993 yılında kentsel sit alanı ilan edildiğini söyleyen Avukat Yılmaz, 6 Ocak 1999 yılında da Taksim Meydanı'nın, Cumhuriyet Anıtı, Gezi Parkı ve AKM'nin birbirinden ayrılmaz bir bütün olduğu yönünde 1 No'lu Koruma Kurulu’nun bir kararı bulunduğunu söyledi.

"PLAN HALKA SORULMAMIŞTIR"

Taksim Yayalaştırma Projesinin mevzuata aykırı olduğunu savunan Avukat Yılmaz, "Bu plan tadilatları sivil toplum kuruluşlarına ve halka sorulmamıştır. Halkın katılımı engellenmiştir. Bu nedenle bile bu plan düşüyor. Halk söz konusu projelere ilişkin demokratik şekilde tepkilerini dile getirmiştir. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Topçu Kışlası'nın AVM olacağını açıklamıştır" dedi. Avukatın bu sözleri üzerine mahkeme başkanı "Konumuz dışına çıkmayalım" diyerek uyarıda bulundu.

"TAKSİM YAYALAŞTIRMA DENİLEN PROJENİN BEN YAYALAŞTIRMA OLMADIĞINI DÜŞÜNÜYORUM"

Avukat Yılmaz, " Yayalaştırma Projesi aslında yayalaştırmama projesi. Halkın Taksim’e gitmesi için duvarlara yapışarak yürümesi gerekiyor. Gezi Parkı’na girilmiş, Gezi Parkı'na tecavüz edildi. Parkın 747 metrekaresi artık yok" dedi. "Taksim Yayalaştırma denilen projenin ben yayalaştırma olmadığını düşünüyorum" diyen Avukat Yılmaz, Taksim Yayalaştırma Projesi'ne ilişkin fotoğrafları da heyete göstererek projenin mevzuata aykırı oldığınu söyledi.

Fransa ve İngiltere'de yapılan yayalaştırma projelerine ilişkin fotoğrafları da mahkeme heyetine gösteren Gonca Yılmaz, "İngiltere'de meydanlara araç giremez. Kültür miraslarının korunması için egzos dumanlarının da olmaması gerekiyor. İngiltere'de kent merkezine gitmek için vergi uygulaması getirilmiş ve vatandaşların metroyu kullanması öneriliyor. Ben kültür varlıklarının korunması gerektiğini söylüyorum. Yayalaştırma projesi yayalaştırma sağlayamaz, yayaların yürümesinin imkansız olacağı bir projedir. Her yönüyle plan hukuka aykırıdır.Halkta bunu düşünüyor. Planın iptalini ve yürütmeyi durdurma kararı verilmesini talep ediyoruz" diye konuştu.

KARAR DOSYA ÜZERİNDEN GÖRÜLECEK

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığını temsil eden avukatı ise Taksim’de yapılanların tamamen hukuka uygun olarak yürütüldüğünü söyledi. Avukatlar davanın reddine karar verilmesini talep etti. Avukat konuşmasını salondan yükselen gülüşmeler nedeniyle zaman zaman yarıda kesti. Mahkeme Başkanı duruşmanın bittiğini, kararının taraf avukatlarına yazılı olarak verileceğini söyledi.

GAZETECİLER İLE PLATFORM ÜYELERİ ARASINDA GERGİNLİK

Duruşmanın ardınan Taksim Platformu üyeleri, "Bu daha başlangıç mücadeleye devam" ve "Taksim bizimdir bizim kalacak" şeklinde slogan atarak, İstanbul Bölge İdare Mahkemesi'nin binası önünde toplandı.

"PLAN TADİLATLARININDA HUKUKA AYKIRI OLDUĞUNU DURUŞMADA DİLE GETİRDİK"

Davaya ilişkin bilgi veren Avukat Gonca Yılmaz vatandaşlar olarak açtıkları davanın duruşmasının görüldüğünü söyleyerek şöyle konuştu:

"Geçen sene Mayıs 2012'de açmış olduğumuz davada, bugün Taksim Meydan Projesi olarak anılan, yayalaştırma projesi olarak anılan plan tadilatlarının iptali için vatandaşlar olarak başvurmuştuk. Ben de vatandaşları temsilen bu davayı açtım. Aradan geçen zaman içinde biz defalarca yürütmeyi durdurma istedik. Maalesef yürütmeyi durdurma taleplerimiz reddedildi. Bu red kararları sonucunda maalesef, sizin de gördüğünüz inşaatlar başladı. Hukuka aykırı olduğunu düşündüğümüz inşaatlardı bunlar zaten. Plan tadilatlarınında hukuka aykırı olduğunu duruşmada dile getirdik.

Dedik ki, 'Böyle bir yayalaştırma projesi olmaz. Çünkü sizin yayalaştırma projesi dediğiniz şey, idari işlemin konu, amaç, maksat ve şekil bakımdan aykırılık teşkil etmektedir' dedik.

Çünkü dedik ki 'Bu plan tadilatlarında plan notlarında, Topçu Kışlası olarak bahsedilen bugün Gezi olaylarının başlamasına neden olan o ucube yapının maalesef plan notlarında da geçtiğini görüyoruz. Bir planlama anlayışına aykırıdır bu. Çünkü, siz bir yerde plan yapıcaksanız, yeşil alanı yapılaşmaya açacaksanız, bir kültür mirasının yok olmasına neden olacaksanız bunun en azından imar planlarına geçirilmesi gerekmektedir.

Hem imar yasasına göre hem koruma kanuna göre koruma amaçlı imar planlarının bu şekilde yapılması gerekmektedir. Ama maalesef bu mevzuata uyulmuştur ne kendi yaptıkları imar plan tadilatlarına uyulmuştur. 27 Mayıs'da bu halkın ayaklanmasına neden olan olay aslında koruma kurulu Asker Ocağı Caddesi'ndeki o Gezi Parkı'na dalan projeyi onaylamamıştır. Kurul kararı olmasına rağmen o caddeye de girilmiştir. O caddeye girilmesi hem koruma kurulu kararına aykırı, hem kendi planlarına aykırı. Kendileri sunmuştur çünkü koruma kurulana bu planları ve kendi kararlarına uymamışlardır. Bir kez daha bunları duruşmada dile getirdik. Yürütmeyi durdurma talebiz oldu, kararı bekliyeceğiz."

Bu arada açıklama öncesinde gazeteciler ile platform üyeleri arasında kısa süreli bir gerginlik yaşandı.

Milliyet, 26.06.2013

"GEZİ PARKI BİZE BİR DEVRİN BATTIĞINI GÖSTERDİ"

 

Kent ve medya söyleşilerimize devam ediyoruz. Radikal Gazetesi haber müdürü Ömer Erbil ile Gezi Parkı eylemlerini ve son 11 yılda hükümetin kentsel politikalarını konuştuk.
 

Bahar Bayhan: Şimdiye kadar tüm kentsel projeler medyada rant aracı olarak siyasi tartışmalara konu oldu, iktidarın icraatları olarak sunuldu . Mimarlık, şehircilik, arkeoloji gibi meseleler sizin gibi gazeteciler dışında pek dile getirilmedi. Son 10 yıllık süreçte anaakım medyanın kente dair üretimini nasıl değerlendiriyorsunuz?

Ömer Erbil: Dün şöyle bir tweet attım: "Dur yolcu, bilmeden gelip bastığın bu topraklar bir devrin battığı yerdir." Son yirmi günde bir eşik atladık. Ben gazetecilik hayatım boyunca hep kültür varlıklarının korunması yönünde haber yaptım. Kentin tarihi ve kültürel dokusunun korunması yönünde. Kendi gazetecilik hayatımdan söz ederek anlatmak istiyorum. Başlarda çalıştığım kurumlarda bu tür haberlere kısa haberler gözüyle bakılıyordu. Hatta yazı işlerinde muhabirlik hayatım boyunca "Yine taş haberi mi getirdin?", "Yine ağaç mı? "Yine sit alanı mı?" gibi tepkilerle karşılaşıyordum ama aradan 20 yıl geçtikten sonra bu tür haberlerin bir bilinç oluşturduğunu, hafiza oluşturduğunu söyleyebilirim. Daha sonra o haberlere insanların önem vermeye başladığını gördüm. Bunu yanısıra diğer gazetelerin de bu alanlarda muhabirler yetiştirmeye çalıştığını ya da muhabirlerin o alanlara eğildiğini görmeye başladım. Kültür varlıklarının korunması yönünde benim örnek aldığım insanlaran biri Özgen Acar'dır. Mimarlık konusunda özellikle kent bilinci, kent kültürü konusunda da Oktay Ekinci vardır. Bir de kendi adımı sayabilirim bu konuda. Bu alanda uzmanlaşmış insanlar yoktu ama son dönemde medyada bu konuya eğilen çok sayıda arkadaşımız çıktı. Ben bundan çok gurur duyuyorum çünkü bu sadece benim, sadece Oktay abinin, sadece Özgen abinin yapabilceği bir şey değil. Aslında bütün gazetecilerde olması gereken bir şey çünkü biz bu şehirde yaşıyoruz, bu ülkede yaşıyoruz, bu ülkenin kültür varlıklarını, bu ülkenin doğal güzelliklerini korumak hepimizin görevi. Bu noktada medyanın son yirmi yıl içerisinde çok ciddi bir değişim yaşadığını gözlemleyebiliyorum. Tabi son on yıla da bakacak olursak AKP iktidarıyla birlikte şunu kabul etmek lazım ki inşaat sektörünün inanılmaz derecede patlamasıyla ekonomide önemli bir canlanma sözkonusu. Bu patlamayla birlikte tabi korkunç bir rant ortaya çıktı. Yani biz bu rant paylaşımının kente, insana, kamuya ne kadar zarar verdiğini ortaya koymaya çalıştık. Bizi kaale alan olmadı aslında. Hükümet açısından söylüyorum.

Ama işte Gezi Parkı'nda bu gerçek ortaya çıktı. Umursamadığını düşündüğümüz halk aslında bunu hafızasında biriktirdi. Bence Gezi Parkı bu hafızadaki birikimin patlaması. Bu birikimin öfkesidir. Mesela ben Onaltı Dokuz'un İstanbul'un silüetine nasıl zarar verdiğini manşet yaptıktan sonra gelen tepkileri gördüğümde "Halk bu konuda uyanmaya başladı" diyordum. Ama hükümet kanadından hiç ses yoktu. Başbakan binalar hakkında serzenişte bulunmuştu ama bunun sorumlusu da Başbakan'dır, İstanbul'u yöneten belediye başkanıdır, Kültür Bakanı Ertuğrul Günay'dır. Ertuğrul Günay'ın arkeolojiye ilgisini biliyorum. Fakat Taksim Yayalaştırma Projesi başladığı anda ben Radikal'deki manşetimde "Burası kentsel sit alanıdır burada müze denetimsiz kazı yapamazsınız, burası elle kazılmalıdır" diye yazmıştım, bundan sonra Ertuğrul Bey beni eleştirmişti. Şahsımı, Başbakan ile Belediye Başkanı ile karşı karşıya getirmekle suçlamıştı. Taksim Yayalaştırma Projesi'ne biz Radikal olarak karşı çıktık. Bu projeyi yapabilirsiniz ama bunu yaparken yasaların size izin verdiği ölçülerde yapmak zorundasınız. Yayalaştırma projesi ayrıca tartışılır, ki bana göre yanlıştır. Battı çıktı yapmak dünyada terkedilen bir yöntemdir. Mesela Ankara bunu yaptı, Ankara'nın trafiği keşmekeşe döndü. Ben diyorum ki "Bunu yaparken imar yasası, koruma yasası sana nasıl yapmanı söylüyorsa sen o çerçevede yapmalısın." Ben devletim, ben buraya AVM, rezidans yaparım diyemezsin çünkü vatandaşa uyguladığın yasa senin için de geçerli ve o yasa bunu yapmana izin vermiyor. Tabii ki bir tarihin ihya edilmesi çok güzel bir şey buna kimse karşı çıkmaz. Ama şurda Rami Kışlası var harabe halde. Kışla restore edilmek isteniyorsa orayı restore etsinler. Bugün Sultanahmet Meydanı içersinde 170'ten fazla cami ve mescit yok edilmiş. Yine yüzlerce sokak çeşmesi harabe halde. Buyrun onları ihya edin. Taksim Yayalaştırma Projesi açıklandığı andan itibaren hem kişisel olarak hem gazete olarak karşı çıktığımız şey bu projenin mevzuata, imar yasalarına, koruma yasalarına uygun yapılmamasıydı. Yani Gezi'de de aynı şey geçerli. Mesela İBB'nin imar planında park olarak ayırdığı yeri Çevre ve Şehircilik Bakanlığı imar planındaki kararın 10 yıldır uygulanmamasını bahane göstererek bu alanı konut inşasına açıyor. Tartışacağımız o kadar çok şey var ki. Mesela plan yapma yetkisi kimde? Başlı başına sorun burda başlıyor zaten. Belediye yapıyor ÇŞB bozuyor. İlçe belediyelerinin, Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın plan yapma yetkisi var. Gezi Parkı eylemleri bütün karmaşanın patlamasıdır.

BB: Mesele çok çabuk komplo söylemine çevrildi. Yani burada kentsel sorunlara karşı duran insanların toplandığı gözardı edildi.

ÖE: Söylem değişti. Neden değiştiğine şöyle bir açıklık getireyim. Aklı selim hiç kimse İstanbul'un ortasındaki küçücük bir yeşil alanın korkunç bir projeyle beton haline getirilmesini kabul etmez. Ki Başbakan'ın çevresindeki gruplar bile bu projeye karşı çıktılar. Ortaya çıkan öfke patlamasının ana konusu buydu, Gezi Parkı'na kışla yapılmasına karşı çıkmaktı. Burada hükümet olarak kışla yapılmasında ısrar edilirse buradaki öfke kendi içlerine kadar yayılabilirdi. AKP bunu sonradan gördü, üç beş gün sonra. Peki buradaki söylem ne olmalıydı? Kışla yapmaktan vazgeçilmiyor çünkü kendini mağlup olmuş gibi algılıyor. Sayın Başbakan'ın bu konuda başka bir söylem bulması gerekiyordu. Olaylar çığ gibi büyümeye başlayınca haliyle bundan yararlanmak isteyen bir takım insanlar ortaya çıkmaya başladı. İşte Başbakan çıkış yolunu orada buldu. "Bunların derdi Gezi Parkı değil, bizi devirmek, iktidarı devirmek" diyebildi. Birkaç kişinin çıkıp sağı solu yakması, Başbakanlık Ofisi'ne saldırmaya çalışması, sağa sola ağza alınmayacak ifadelerle sloganlar atılması, birtakım örgüt bayraklarının asılması Başbakan'ın söylemi değiştirmesine neden oldu. Ama bu söylemin yetmediğini gördüler. Çünkü insanlar da bazı şeylerin farkındaydı. Başbakan için de Taksim Dayanışması için de mahkeme kararı kurtarıcı olacaktı ama bir türlü çıkmadı o karar. Söylemin değişmesinin sebebi halkın bu konudaki tepkisi, direnişi oldu. Ama bunu da gördüler çünkü kendi tabanlarında bile kışlanın yapılmamasını düşünenler vardı. Sonuçta bu kışla Türkiye'nin kurtuluşu olacak bir proje değil ki. Mesela 3. Köprü'de birtakım haklı nedenler ortaya koyabilirsiniz, köprüyü yaparken işte doğaya verdiğiniz zararı tolere edecek haklı nedenler ortaya çıkarabilirsiniz, bunlar tartışılır. Ama Gezi'de böyle birşey yok. 1780 yılında III. Selim tarafından yapılmış bir kışlayı yeniden ihya ederek ülkeye kazandıracağınız hiçbir şey yok. Başbakan başta rezidans, otel ihtiyacı var otel demişti. O kadar çok otel yapılabilecek yer varken niye Taksim? Yani haklı neden bulamadılar ve bu yüzden de bu öfke ciddi anlamda yankı buldu. Tabi bunun arka planında da yine diğer birçok uygulama var ve Gezi Parkı bir patlama noktası oldu.

"Mesele gerçekten sadece Gezi Parkı değildir. Gezi Parkı eylemleri, haksız rant politikalarının yarattığı bir patlamadır."

BB: Belki de Topçu Kışlası'ndaki ısrar son on yıllık AKP iktidarının kent politikalarındaki "yaptım, oldu" anlayışının simgesi oldu.

ÖE: Zaten problem orada başlıyor. Sayın Başbakan olaylar başlamadan önceki bir grup toplantısında "Ağlasanız da, sızlasanız da ben oraya rezidans, AVM yapacağım." dedi açık açık. Yani insanların kızdığı nokta bu. Ben projeyi incelemiştim. Proje 10 katlı apartman yüksekliğinde. Yani emin olun o proje gezi parkına yapıldığında taksim meydanında nefes alacak bir alan olmayacak. Oraya korkunç bir kütle getiriyor. Biz başka yerlerdeki ihya projelerini de gördük.

Mesela vakıfların yaptığı restorasyonların tamamı yanlış. Niye? Türkiye'de restorasyon yapabilecek kabiliyete sahip teknik eleman, bilgili müteahhit firma sayısı bir elin parmaklarını geçmez. Restorasyon yapılması hoşuma gidiyor ama bunun usulünün, üslubunun, teknik altyapısının, her şeyin uygun olması lazım. Eğer projeyi denetleyen eleman sayınız yeterli değilse, bu uygulamayı yapacak teknik altyapınız, teknik elemanınız yeterli değilse, müteaahhit bu konuda bilinçli değilse yapılan restorasyondan nasıl bir sonuç beklenebilir ki? Şimdi öyle şeyler duyduk ki. Örnek vereyim, Ayasofya'nın türbelerini restore eden firmanın asıl işi Diyarbakır'da plastik çanta imalatı. Alan firma bu işten hiç anlamadığı için başka bir taşeron firmaya yaptırıyor. Verdiği taşeron firmanın da işi karadenizli müteahhit zihniyetiyle ev yapmak. Bu insanlara Mimar Sinan'ın yaptığı türbenin restorasyon onarımı verildi. O kadar çok örnek var ki. Bu konuda Kültür Bakanlığı'nı suçlamam çünkü gerçekten bu restorasyonları daha ehli kişilere vermeye çalışmışlardır. Vakıflar ise tüm restorasyonları baraj, yol inşaatları yapan firmalara verdiler. Korkunç paralarla verildi ve inanılmaz kötü restorasyonlar çıktı. Bunun denetimini bile yapacak adam yoktu. Horasan bir duvarın derzlerinin doldurulması işi normal bir sıva ustasına denetletildi. Yani bu anlamda korkunç şeyler yaşadık hala da yaşamaya da devam ediyoruz. Bir örnek de Süleymaniye'yi vereyim. Restorasyonunun ihale şartnamesine "daha önce büyük bir cami restorasyonu işinde bulunmak" diye bir şart koyuyorlar. İhaleye giren firmalardan en az teklifi de veren yıllarca Ayasofya'yı restore etmiş bir firma. Fakat Ayasofya'nın cami değil müze olduğunu söyleyerek ihale başkasına verildi. Ayasofya'nın müze değil cami olması gerek diyen bir zihniyet, ihale aşamasına gelindiğinde kendi istedikleri firmaya işi vermek için "burası cami değil müze" diyebilecek kadar da kendi zihniyetlerini aşağıladı. Sonunda Süleymaniye'nin bütün akustiğini bozdular. Hep birilerine para akıtmak derdiyle yola çıktığımızda tarihinizi de, kültürünüzü de, herşeyinizi yok edersiniz. Şimdi biz bunları hep yazdık. Başka gazetelerden arkadaşlar da yazdı. Şimdi Gezi, bütün bunların patlamasıdır. Yani hakikaten mesele sadece park değildir ama ben o anlamda söylemiyorum. Eğer gerçekten burada amaç bu iktidarı bir ihtilalle devirmekse ben orada "dur" derim. Ben demokraside insanların haklı tepkilerini ortaya koymaları gerektiğine inanırım. Ama bu yakıp yıkmak değildir, iktidarı devirmek değildir. Bunun yeri sandıktır. O anlamda söylemiyorum ama meselenin Gezi Parkı olmadığını şu anlamda söylüyorum; yıllardır devam eden haksız bir rant süreci var ve siz kendi tarihinizi, kendi doğal güzelliklerinizi yok etmeye uğraşıyosunuz. Belki insanlar bunu okuyup o an tepki vemiyor ama bunlar öfkeyi daha da büyük bir şekilde karşınıza çıkarıyor. Ben gerçekten meselenin sadece Gezi olmadığını, farklı şey olduğunu böyle yorumluyorum.

BB: İnanılmaz bir çelişki var ortada. Bir yanda Yenikapı kazılarındaki bulgular için "çanak çömlek" tabiri, tarihi Emek Sineması'nın yıkımına ses çıkarmamış bir hükümet var. Ve bunların karşısında Topçu Kışlası'nın ihyası. Bu çelişkiyi nasıl yorumluyosunuz?

ÖE: Tabi şimdi Sayın Başbakan Yenikapı'da bi taraftan diyor ki "dört tane çanak çömlek için kıyamet koparılıyor". Fakat o dört tane çanak çömlek dediği şeyin arka planını ya bilmiyor, ya kendisine bu konuda iyi aktarım yapılmıyor, ya da hakiketen sadece siyaseten konuşuyor. Ben şimdi Yenikapı'yı başladığı yıldan beri takip ettim. Yenikapı birçok badire atlattı. İş makinesiyle giriyolardı, hiç arkeolog giremeyecekti. O dönemde ben Milliyet'teydim. Manşet yazdık. Hatta 8.500 yıllık insan iskeletlerinin bulunmaısndan bir hafta önce iş makinasıyla girme kararı almışlardı. Hatta o kelli felli arkeoloji hocalarından birçoğu buna destek vermişlerdi çünkü yeterince kazdık artık tabana geldik diyorlardı. Ama ben orda kazı yapan arkeologlarla konuştuğumda "Biz neolitik bekliyoruz. Buraya iş makinası girerse neolitik bulma şansımız yok." diyorlardı. Ben de iş makinası girmemesi yönünde yayınlar yapıyordum ve artık iş makinası gireceğinin akşamı müthiş bir haber geldi. Urne tipi bir mezar bulmuşlardı. Ertesi gün iş makinasının gireceği bilindiği için ben hemen gece baskıya soktum ve ertesi gün iş makinaları girmedi. Daha sonra kazılar elle devam etti ve sonuçta biz İstanbul'un tarihini 6.500'e kadar götürüyoduk. 2000 yıl daha geriye gitme şansı yakaladık orada ve ayak izleri çıktı, beraberinde yaşam kültürlerini anlatan evlerin temelleri çıktı. Bunun yanında neolitik dönemin insanına dair buluntular ortaya çıktı. Bunu Türkiye Cumhuriyeti İstanbul'la ilgili tanıtımlarda, mesela İstanbul kültür başkentleri toplantısında bunu ballandırarak anlatıyordu çünkü bütün dünyanın ilgisini çekmişti. Bunları bilimsel olarak Türkiye Cumhuriyeti politika olarak anlatıyor yurtdışında, İstanbul'un tanıtımlarında bunu kullanıyor. Ama aynı hükümetin Başbakanı bunlara çanak çömlek parçaları diyor. Çelişki burada başlıyor zaten. Tabi Sayın Başbakan'ın anlamadığı nokta şu; çanak çömlek dedikleri Avrupa kültürünün temellerini oluşturuyor. İstanbul sevdalısı bir Başbakan bunları anlatırken kalkıp çanak çömlek diyor. Şimdi sizin bahsettiğiniz çelişkiye geliyorum. Topçu Kışlası'nın yerinde park değil de, harabe kışla olsaydı buradaki harabe kışlanın ihya edilmesi kimseyi bu kadar rahatsız etmezdi. Mesele Topçu Kışlası'nın oraya yapılması değil, mesele orada kalan küçük bir sosyal donatı alanının, parkın yok edilip yerine betondan korkunç bir kütlenin getirilmesi. Mesela ben hiç kimsenin Sultanahmet'teki bir kışlanın ihya edilip turizme kazandırılma düşüncesine karşı çıkacağını düşünmüyorum. Ama artık burası park olmuş, sosyal donatı ihtiyacımız var, zaten bu bölgede yeşil alanımız yok. Bu alana siz yeniden kütle getiriyosunuz yani insanların karşı çıktığı nokta bu. Ama Başbakan bir siyasi inatlaşma noktasına da getirdi durumu, tek adam olarak, "yaptım oldu" anlayışıyla hareket ediyor.

BB: İstanbul Büyükşehir Belediyesi de burada söz sahibi olamadı mesela.

ÖE: Tabi. Bu Başbakan'ın işi değildir ki. Proje zaten İBB'de ama zaten büyükşehir belediye başkanımız kayıp. Başbakan bunu siyasi inatlaşma noktasına getirdi ama ben maalesef Sayın Başbakan'ın etrafında bu konuda ona brief verecek, bu konuları ona anlatacak hiç kimsenin olmadığını düşünüyorum. Varsa bile bunları konuşma cesaretinde bulunamıyorlar. O yüzden Sayın Başbakan "ben yüzde elliyle geldim, benim dediğim olur" şeklinde hareket ediyor. Koruma yasası da bu projeye izin vermiyor çünkü Gezi Parkı doğal sit alanı. Hala bu konuda bir karar çıkarabilmiş değiller. İhya edeceksiniz ama mevcut parkın tescilini ne yapacaksınız? Velhasıl ben Başbakan'ın asıl çelişkisinin bu noktada başladığını düşünüyorum. Yani karşıt taraftaki insanların görüşlerini siyasi olarak ele alarak birinci hataya başlıyor. Olayları diğer taraftan düşünmeye başlasaydı eminim ki "yargı ne derse onu yapacağım, yargı bana yapma izni verse bile ben halka soracağım" noktasına en başından gelirdi. Sağlıklı düşünmediğini veya en başından etrafındakilerin bu konuda kendisine çok iyi aktarım yapmadığını düşünüyorum.

BB: Topçu Kışlası'ndaki ısrar başka konulara da bağlandı, sadece siyasi bir ısrar olmadığı söylendi. Taksim İstanbul'un en önemli meydanı ve "her iktidarın böyle bir alanda simge oluşturma arzusuyla Başbakan Topçu Kışlası'nı ihya ediyor" dendi. Diğer taraftan da "muhafazakar tabanın ideolojik simgesi olduğu için yapılıyor" söylentileri de çıktı ortaya.

ÖE: Ben bunlara pek katılmam. Eğer cami konusunda ısrar etseydi "evet" derdim ama Topçu Kışlası'ndaki ısrarının bu olduğunu düşünmüyorum. Taksim'e biz de bir simge koyalım, yani Topçu Kışlası değil de o simge AKM'yi yıkıp yerine başka bir şey yapmak olabilir. Cami yapmak simge olur çünkü cami meselesi Refah Partisi dönemine kadar gider . Topçu Kışlası için aynı şeyi söylemek mümkün değil. Bence tamamen Başbakan burada siyasi bir inat içine girdi. Zaten daha Halil Onur'un projesi bile tartışmalı. Ortada bir ihale de yok. Ben kendi tabanından bile tepki almasına neden olacak bir projeye bu tür şeylerden dolayı kalkışıcağını düşünmüyorum. Ama siyasi bir inat olduğu kesin. Eğer bütün bunlar Başbakan'a daha önce anlatılsaydı ya da anlatılmasına izin verseydi eminim o projeyi yapmaktan vazgeçerdi. Biliyosunuz biz Radikal olarak "Central Park gibi park daha da büyütülsün, AKM'nin yeri de park olsun, Maçka'ya rahat rahat insanlar yürüsün ve bütün bir park olsun" dediğimizde grup toplantısında bize Sayın Başbakan çıkıştı. "Çıkmışlar bir de Central Park olacakmış, siz oranın kaç metrekare olduğunu bile bilmiyorsunuz" gibi sözler etti. Niye olmasın? Niye İstanbul'un merkezinde insanların gezip yürüyüş yapabildikleri bir Central Park olmasın. Bence çok da güzel yapılabilecek bir şey. Ama bu tabi sadece bizim ütopyamız.

Şimdi çok kızacaklar bu sözlerime ama samimiyetsizlik aslında sadece iktidarda değil. İğneyi kendimize çuvaldızı başkasına hesabı. Bizim medyamızda, mimarlarımızda, arkeologlarımızda da çok samimiyetsizlik var. Mesela bugün eylemlerde ön planlarda olan ÇARŞI'ya Gezi Parkı için verdiği desteğe teşekkür ediyorum ama aynı samimiyeti onlardan İnönü Stadı için de bekliyorum. İnönü Stadı'nın altından kazıldığında neler çıkacak belli değil. Orada arkeolojik dönemden de eser bekleniyor çünkü ben İnönü Stadı yapılırken sütun başları, tamburların çıktığını dönemin fotoğraflarında gördüm. Oradan neler çıkacağını bilmiyoruz. Ben bunları yazdığımda, "inşaat sırasında fore kazıklar çakılmak zorunda kalınacak ve bu fore kazıklar çakılırken de Dolmabahçe çok zarar görecek" dediğimde ÇARŞI grubundaki arkadaşlar bana Twitter'den ağıza alınmayacak sözler söylediler. Ben ÇARŞI grubundaki arkadaşlardan aynı samimiyeti İnönü Stadı için de bekliyorum. Yani kültür varlığını, tabiiat varlıklarını koruyacaksak her yerde koruyalım. "Ama benim burada otelim var ben burda susayım" zihniyetiyle bakarsak Başbakan'ı yerden göğe kadar haklı bulurum. O da siyasi olarak bakıyor, "bu benim siyasi rantım" diyor. Yani ÇARŞI da, Mimarlar Odası da, gazeteci de, iş adamı da, siyasetçi de aynı dürüstlükte olacak.

BB: Şimdi son yirmi güne gelelim. Medya- kent- siyaset üçgeninde çok ciddi bir oynama oldu. Gezi Parkı eylemleri ile ciddi bir kırılma yaşandı. Mesela siyaset bir kentli bilincinin oluştuğunu gördü, medya ile siyaset karşı karşıya kaldı. Bu dönüşümü bunu Gezi Parkı eylemleriyle birlikte nasıl değerlendirir siniz?

ÖE: Konuşmamın başında da dedim ya, "dur yolcu, bilmeden gelip bastığın bu topraklar bir devrin battığı yerdir." diye. Evet, Gezi Parkı bize bir devrin battığını gösterdi. Medya da kendisine çeki düzen verecek, siyaset adamı da kendisine çeki düzen verecek, sokaktaki vatandaş da artık bundan sonra nasıl hareket edeceğini, kime güveneceğini daha iyi bilecek. Çünkü saflar sıklaşmadı saflar netleşti. Medya bu konuda çok kötü bir sınav verdi Gezi olayında. Gururla söylüyorum ki biz son iki yıldaki duruşumuzu olaylar bittiğinde de hala korumaya devam ettirdik.

Başında da yasaların bu projeye izin vermediği için yapılamayacağını söylüyorduk, bugün de aynı şeyi söylüyoruz. Tabi bir kısım medyanın, çalışan arkadaşlarımın bağlı oldukları kurumların hükümetle, siyasetle iç içe olmasından kaynaklı farklı yayınlar, görmezden gelmeler bu süreçte hepimizin malumu oldu. Bunu örnek vererek söylüyorum. Yayınlamayarak, belgesel yayınlayarak geçiştirmeye çalışan gruplar iktidara yakın olmak, iktidara yaranmak adına bunu yaptılar belki ama tam tersi bir etki yaptı. İnsanlar haber alma özgürlüklerinin olmadığını ve doğru haber alamadıklarını düşününce kendi haberleşme sistemlerini kurdular ve Twitter patladı. Twitter'dan her yazılanın doğru olduğuna inanıp gerçek haberciliğin burada olduğunu düşündüler ve olayların büyümesinin asıl sebeplerinden biri de bu oldu. Yani iktidara yaranayım derken iktidarın aleyhine döndü bu iş. Bir medya kuruluşunda haberler muhabirinden yazı işlerine, yayın yönetmenine kadar bir denetim süzgecinden geçer ve öyle girer sayfaya ya da televizyona. Twitter'da böyle bir şey yok. Yalan haberler sonucunda bir taş atarken on taş atmaya başladı. Eli ateşe gitmezken bu sefer eli ateşe gitti. Peki siyasetçi nasıl bir ders çıkarmalı muhalefetinden iktidarına kadar? Sayın Kılıçdaroğlu gelmişti, kürsüye çıkıp konuşmak istedi, çıkarmadılar. Dediler ki "burası siyasi bir kürsü değil". Ama Sırrı Süreyya Önder nasıl çıkıyor? Sırrı bütün siyasi kimliğini bırakıp gelmişti. Sayın Bahçeli de önce Gezi'dekilere karşı çıktı, "bunlar devleti yıkmaya çalışıyorlar" dedi ama sonra o zeminde duramadı. Başbakan da Fatih Altaylı'nın programının ilk yarısında "burası müze olacak" dedi, ikinci yarısında ise rezidans yapılacağını belirtti. Kimse yerini koruyamadı çünkü beklemedileri bir halk tepkisiyle karşı karşıya kaldılar. Sivil toplum örgütleri de ders çıkarmalı bence. Başbakan'la görüşmeler sonucunda yargı kararının bekleneceği, yargı projenin yapılmasına karar verilse bile halk oylamasına gidileceği kararı çıktı. Bu noktadan itibaren artık bu cidden bir kazanımdı. Evet forumlar yaptılar, tartıştılar, çıkalım diyenler oldu, çıkmayalım diyenler oldu ama o noktada biraz daha hızlı karar verip "bu bir kazanımdır arkadaşlar, sembolik bir nöbet çadırı bırakıp biz burdan çıkalım"ı bir adım daha geride yapmalıydılar. Bunu yapsaydılar Başbakan'ı siyasi anlamda daha zora sokacaklardı. Bunu yapamadıkları için bir Taksim muzaefferi Başbakan çıkardılar. Yani şuan kendi tabanına mesaj vermek isteyen, safları sıklaştırmak isteyen Başbakan galip çıktı bu işten. Fakat öyle değişik bir eylem türüyle karşı karşıya kaldılar ki. Yani düşünün eylemciler ertesi gün ortalığı temizliyor. Polis şaşırıyor noluyor diye. Kavga çıkıyor kendi aralarında kavgayı engelliyorlar. Yani ben sivil toplum örgütlerinin de iyi bir sınav verdiğini düşünüyorum. Ama buradan onlar da ders çıkarmalılar. Ani karar verebilmeliler. İçlerindeki bir grup bu işi ihtilal noktasına taşımasaydı bu çok daha büyük kazanım olacaktı. Yani Başbakan'ın "bunlar yakıp yıkmak, iktidarı devirmek gibi bi dertleri var bundan dolayı bütün bunları yapıyolar" söylemine izin vermemek lazımdı.

BB: Başbakan kendi tabanına hitap ederken aynı tarafta direnişi de kendisi alevledi bu söylemleriyle.

ÖE: Bu Başbakan'ın işine geliyor. "Bu olay Gezi Parkı değil, bu işin arkasında başka işler var" sözünü doğrulatmak oradaki direnişin alevlenmesiyle mümkün olabiliyor. "Bunlar eğer gerçekten çevreci insanlar, masum talepleri olan insanlar olsaydı etrafı yakıp yıkmazlardı" diyor. Olaylar yolun genişletilmesi için parkın içine girilmesi sonucunda başladı. İnsanlar parka girdiler düşüncesiyle oraya gidiyor fakat hala küçük, çevreci bir eylem olarak devam ediyor. Ben ilk iki, üç akşam oradaydım. Fakat akabinde sen gelip insanların suratlarına biber gazı sıkıp insanların çadırlarını yakıp zorla ordan defetmeye çalıştığında tepki büyümeye başladı. Bu tepki büyüdüğünde yine merkezde Gezi Parkı'na Topçu Kışlası yapılması vardı. Fakat Twitter'dan köprüden insanların yürüdüğü fotoğrafı gördükten sonra dedim ki bu olay başka noktaya gidiyor. Şimdi bu noktada Sayın Başbakan eğer "projeyi askıya aldım" deseydi bu olaylar biterdi. Başbakan da bunu biliyordu. Niye inatlaştı? Kendi tabanına bu insanların asıl derdinin gezi parkı olmadığını anlatabilmekti amacı. Diğer türlü mağlup çıkardı siyaseten. Şuan Sayın Başbakan'ın bu olaylardan mağlup çıktığına inanmıyorum. Siyasi anlamda kendi tabanına istediği mesajı verdi ve tabanının saflarını güçlendirdi. Çünkü AK Parti'nin içinde son dönemde çok ciddi bir ayrışma başlamıştı. Hele bu siluet, o iki minarenin arasından çıkan gökdelen muhafazakar camiada çok büyük tepkilere neden oldu. Gezi de sembol siluet te sembol. Yani kendi tabanındaki insanlar bazı şeyleri görmeye başladılar. Şimdi bu olayları kendi lehine çevirmeyi başardı Başbakan ve tekrar AK Parti içinde saflar sıklaştı. O yüzden ısrarla tansiyonu arttırdığını düşünüyorum bir gazeteci olarak.

BB: Taksim Dayanışması Başbakan'a belli talepler sunmuştu ama Başbakan yaptığı konuşmalarda bu talepleri görmezden geldi veya küçümsedi. "Bir parkın park olarak korunmasına neden bu kadar karşı çıkıyor ki Başbakan" düşüncesi bütün bu üslupla karışınca direnişe devam etme kararı körüklendi.

ÖE: Taksim Dayanışması'nın aldığı karar belki kendi içlerinde doğru olabilir. Ben dışardan okuyan biri olarak, bir gazeteci olarak bunu doğru bulmuyorum. "Ben buraya AVM yapacağım, ben buraya rezidans yapacağım, kime ne" diyen bir Başbakan'ı "yargı kararına uyacağım ve yargı kararı lehime çıkarsa da halk oylamasına gideceğim" noktasına getirmek büyük bir kazanımdır. Benim korkum, "bunların derdi burası değil, iktidarı devirmek, halk ayaklanması yapmak" diyerek kamuoyunu inandırması ki kendi tabanını inandırdı, bundan sonraki eylemlere de insanların bu gözle bakmaya başlayacak olmasıdır. Yarın AKM'nin yıkımında yapılacak eylemlerde de aynı bakış açısı olacak. Ben AKM konusunda yıkılmasından yanayım. Yani AKM'nin içine giren bir gazeteci olarak söylüyorum, kolonlarındaki demirlere elimi attığımda kağıt gibi elimde kaldı. AKM'nin bu haliyle zaten korunması mümkün değil, korunmasına gerek olacak bir bina da değil. Bir sembolü var ama hani Sayın Başbakan'ın "yerine daha güzel bir kültür merkezi yapacağız" demesi çok doğru bir yaklaşım. Ama Gezi bambaşka. Yani ben o kazanımın kaybedilmesi ve zarar görmesi noktasında üzülüyorum. Yani inanılmaz bir mücadelenin sonucunda iyi bir noktaya gelindi. Ama "dertleri kent değil" diye halkı inandırdığınız zaman yarın başka yerde yapacağınız eylemde de halk görmezden gelecek, benim üzüldüğüm nokta bu. Mesela barikat olayı bana yanlış geldi, Taksim'i kurtarılmış bölge yapma düşüncesi. Bunlar masum, güzel, haklı eylemi başka noktaya taşıyor. Bunu bir halk ihtilaline getiremezsiniz. Nişantaşı, Beşiktaş, Şişli, Bakırköy, Kadıköy ile Türkiyede iktidar devrilmez. Bu düşünceden bu arkadaşların çıkması lazım. Ama zihinlerde ihtilali yaptılar. Ben zihinlerdeki ihtilalin sekteye uğramasından korkuyorum.

BB: Son zamanların en çok sorulan sorusu "bundan sonra ne olcak?". Sizce bundan sonra daha katılımcı, daha şeffaf bir kent politikası süreci işler mi?

ÖE: Dedim ya zihinlerdeki devrim diye, bundan sonrası için de bir belediye başkanı "ben istediğim yere istediğimi yaparım" derken şimdi bir kez daha düşünecek. Mesela Bahçelievler Belediye Başkanı bir parkı yok ederken "eylemciler buraya da gelir de acaba bu direniş büyür mü?" korkusu yaşayıp tabii ki bunu halka sorma ihtiyacı duyacağını umut ediyorum. Gezi olayları umarım bundan sonrası için belediye başkanlarını "yaptım, oldu" zihniyetinden uzaklaştırır. STK'lar olarak gazeteciler olarak bizler de bu noktada dersimizi almış oluruz. Kamuoyunun yararı olan noktada hepberaber kenetlenip hakkımızı savunuruz.

BB: Çok teşekkür ediyorum.

ÖE: Ben teşekkür ederim.

Arkitera, Haber: Bahar Bayhan, 26.06.2013

KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI'NDA YABANCI DİL SIKINTISI

Kültür ve Turizm Bakanlığı’nda yabancı dil bilen personel sıkıntısı yaşanıyor. Bakanlık, yayımladığı son idari faaliyet raporunda ÖSYM’nin yaptığı yabancı dil seviye tespit sınavı sonucunda C ve üstü seviyede dil bilen personel sayısının 363 olduğunu, bu sayının 14 bin 545 olan tüm personele oranının yüzde 2.4’ünü oluşturduğunu bildirdi. Bakanlığın geçen yılki verilerinde bu oran yüzde 3.3’tü.

Bakanlığın idari faaliyet raporuna göre, kurumda çalışan 14 bin 545 personelin sadece 363’ü yabancı dil sınavından C ve üstü seviyede not alabiliyor. Bu rakam, kurumda çalışanların sadece yüzde 2.4’ünün yeterli derecede yabancı dil bildiği anlamına geliyor. ÖSYM’nin yaptığı yabancı dil sınavına giren adayların dil bilgisi seviyesi, 90-100 puan arası A, 80-89 arası B, 70-79 arası C, 60-69 arası D ve 50-59 arasında E olarak kabul ediliyor. Bakanlığın geçen yıl yayımlanan istatistiklerinde yer alan verilere bakıldığında ise 2012’ye göre daha çok personelin yabancı dil bildiği görülüyor. Buna göre, 2011’de görev yapan 12 bin 594 personelden C ve üstü seviyede dil bilen 418 kişi toplam personel sayısının yüzde 3.3’ünü oluşturuyordu. Bakanlığın personel yapısı şöyle:

- 9 bin 795 erkek, 4 bin 750 kadın personel istihdam ediliyor.

- Çalışanların yüzde 71’i memur, yüzde 9’u sanatçı kadrosunda.

- Çalışanların yüzde 42’si 40-49 yaş aralığında.

Habertürk, 26.06.2013

KİBRYA TARİHE IŞIK TUTACAK

 

Kibrya kazı çalışmaları hakkında yazılı bir açıklama yapan İl Kültür ve Turizm Müdürü Mehmet Tanır, müdürlük koordinesinde Kibrya kazı çalışmalarının yürütüldüğünü belirtti. Yapılan kazı çalışmalarının sonucunun Kültür ve Turizm Bakanlığı’na rapor edileceğinin bildirildiği açıklamada, valilik ve yerel yönetimlerin desteği ile çalışmaların süreceği ifade edildi.

Kibrya kazılarına bakanlık tarafından 200 bin TL ödenek gönderildiğini bildiren Tanır açıklamasında, “25 Haziran -15 Ekim 2013 tarihlerinde yürütülecek kazıların insanlık tarihine katkı sağlayacağı düşüncesiyle kazı başkanlığını Yrd. Doç.Dr. Şükrü Özüdoğru, yardımcılığını Yrd. Doç. Eray Dökü ile kazı 48 kişilik bir ekiple başlayacaktır. Yabancı üye Ludvig Meıer kazıda yer alacaktır” ifadelerine yer verdi.

Tanır şöyle konuştu: “Kazı restarosyon ve konservasyon çalışmaları stadion meclis binası, agora yer altı oda mezarların da gerçekleştirilecektir. Stadiona doğu oturma sıraları sphendone ve arkası stedion girişi batı analemna duvarı önü tamamen kazılarak bu bölümde propylaionver batı oturma sıralarının, resterosyona hazır hale gelmesi sağlanacaktır. Bazı kısımlarda konservasyon yapılacaktır. Tiyatro, müzik binası yargı binası ve meclis binası olarak da kullanılan meclis binasını röleve resterosyon ve resterosyon çalışmaları yürütülecek”.

Açıklamada şu ifadeler yer verildi: “Meclis binası ile tiyatro arasındaki yol açığa çıkarılacaktır. Yer altı oda mezarları kaçak kazıya maruz kalmadan Kibyra halkının ölü gömme geleneklerini ile ilgili bilgiler elde edilmeye ve kurtarma kazıları yapılmaya devam edilecektir. Koruma ve konservesyon Çalışmaları seramik, madeni eser, cam, terrakota, sikke mimari parça taş benzeri eserler belgelenerek arşivlenecektir. Temizlik konservasyon resterosyon çalışmaları flora fuara (Bitki ve hayvan çeşitliliği) antrogoloji havadan fotoğraflar çalışma yürütülecektir.”

Yapı, 26.06.2013

LOUVRE'U GEZENLER İSTANBUL'DAN BİLE FAZLA

Fransa ’nın dünyaca ünlü Louvre Müzesi, 2012 yılında 9.7 milyon ziyaretçiyle yeni bir rekora imza attı. Leonardo Da Vinci'nin ünlü 'Mona Lisa' tablosunun bulunduğu Louvre Müzesi’ni 2012 yılında ziyaret edenlerin oranı, bir önceki yıla göre yüzde 9.3 arttı. Yani Louvre Müzesi’ni bir yılda ziyaret edenlerin sayısı, İstanbul ’u gelen yabancı turist sayısından bile fazla. Zira İstanbul İl Turizm Müdürlüğü’nün verilerine göre 2012 yılında İstanbul’a gelen yabancı turist sayısı 9.4 milyon.

Dünyaca ünlü ressamların eserlerinin sergilendiği Paris’in diğer ünlü müzesi Musee d’Orsay ise 2012 yılında 3.6 milyon ziyaretçi ağırladı. Bu müze de bir önceki yıla göre ziyaretçi sayısında yüzde 13.8 artış sağladı.

2012 yılında Türkiye ’nin en çok ziyaret edilen müzesi ise Ayasofya Müzesi oldu. Ayasofya’yı 2012 yılında 3 milyon 353 bin kişi ziyaret etti.

Radikal, 26.06.2013

TARİHİ ÇARŞIDA TARİHİ TESPİH

Tarihi Rüstem Paşa Çarşısı'nda 4. Nesil esnaf  Sebahattin Beyit, atadan bugüne kalan 200 yıllık tespihi 2 bin TL’den satışa sundu.4 nesil el değiştiren tespihe çarşıya gelen  yerli ve yabancı turistlerin yoğun  ilgi gösterdiğini dile getiren Sebahattin Beyit, “Tarihi çarşının tarihi tespihi alıcısını bekliyor.“ dedi.

Beyit, “Taşhan Çarşısı'nda en eski tespih bizde bulunuyor. 200 yıllık olan tespih 4 nesil el değiştirmiştir. Buraya gelen yeril ve yabancı turistler bu tespihe çok ilgi gösteriyor. Bu tarihi tespihi 2 bin TL’den satışa sunduk. 200 yıllık geçmişi olan tespih elden ele değiştiği için tahrip görmüştür. Bu yüzden fiyatı az olabilir.“ dedi.

Tarihi çarşıda35 yıllık olan esnaf Beyit, bölge insanının tespihe düşkünlüğünden de  bahsederek, pazara sundukları tespihlerle ilgili de ayrıntılar verdi. Beyit, “Biz burada 100 farklı maddeden oluşan çeşitli tespihler satıyoruz.  Sattığım tespihler arasında reçine, bal, kehribar, Erzurum taşı, akik, zümrüt, damla kehribardan yapılanlar ilgi görüyor. Bu tespihlerin fiyatları 10 liradan 2 bin liraya kadar çıkıyor. Tespih bizim bölgede çok kullanılıyor.” diye konuştu

“Her taşın kendine göre özellikleri ve faydaları var.” diyerek ayrıntıya devam eden Beyit, “Birçok taşın hastalıklara şifa olduğuna inanılıyor. Bazıları da tespihlere çok meraklı oldukları için özellikle pahalı olanları tercih ediyorlar. Osmanlı dönemine ait bazı tespihler var. Damla kehribardan yapılıyor. Ancak o tür tespihler doğal ortamlar kullanılarak yapılıyor bu dönemde yapılması çok zor.  Bu tespihler oldukça değerlidir.“ dedi

Erzurum Gazetesi, Haber: İhsan Kumru, 26.06.2013

ESENLER'DE TARİH CANLANIYOR

 

Esenler’deki tarihi Avasköy Su Kemeri restorasyonunda sona yaklaşıldı. 16. yüzyıl eserlerinden Avasköy Su Kemeri’ndeki çalışma 2 ay içinde tamamlanacak.

Esenler Kemer Mahallesi'nde 16. yüzyıldan bugüne kadar ayakta kalmayı başaran tarihi Avasköy Su Kemeri, Esenler Belediyesi İmar ve Şehircilik Müdürlüğü ile Fen İşleri Müdürlüğü tarafından ortaklaşa yürütülen proje sayesinde yeniden Esenler'e kazandırılıyor.

Esenler'in tarihinde önemli bir yere sahip olan ve Mimar Sinan tarafından inşa edilen Avasköy Su Kemeri orijinaline uygun olarak restore ediliyor. Bugüne kadar yapılan çalışmalar kapsamında; su kemerinin dış cephelerini temizleyen ve taş duvarlarını kumlama yöntemiyle temizleyen Esenler Belediyesi, su kemerini daha aydınlık ve temiz bir görünüme kavuşturdu. Su kemerinin yüzeyini de aynı renkte olacak şekilde yenileyen Esenler Belediyesi, özgün dokuya zarar vermeyecek şekilde restorasyona devam ediyor. Restorasyonun eylül ayında tamamlanmasının ardından su kemerinin çevresi de düzenlenecek ve modern bir görünüme kavuşacak.

Yapılacak çevre düzenleme çalışmalarıyla tekrar su yüzüne çıkacak tarihi su kemeri, Esenler'de geçmişle geleceği simgeleyen en güzel eserlerden birisi olarak varlığını sürdürecek.

Esenler'deki tarihi eserleri ihya etmek amacıyla başlatılan su kemeri restorasyonunun, kültürel mirasın gelecek kuşaklara aktarılması anlamında büyük önem taşıdığını söyleyen Esenler Belediye Başkanı Mehmet Tevfik Göksu, "Medeniyetler, tarihleri ile yaşar. Bir kültürün en önemli mirası, sonraki kültürlere bıraktığı değerlerdir. Geçmiş döneminin mirası olan eserler, aynı zamanda o dönemin mimarlarının, ustalarının ve sanatçılarının yeteneklerini, bilgi ve birikimleri ile ruh hallerini de yansıtır. Bu kadar zarif, güzel mimariyi ortaya çıkaran insanların muhakkak ruhları ve kişilikleri de çok zarif ve duygu yüklüydü. Çalışmalar bittikten sonra su kemerinin güzel halini görmek, bu mutluluğu tüm halkımızla paylaşmak istiyoruz" dedi. Göksu, su kemeri restorasyonunun Kentsel Dönüşüm çalışmaları ile bir bütünlük sağlayacağını da kaydetti.

AVASKÖY KEMERİ'NİN ÖZELLİKLERİ

Eski haritalarda Avasköy Kemeri veya Yılanlıkemer diye anılan bu kemerin üzerinden Süleymaniye ile Beylik sularının künkleri geçer. Kemer, Mimar Sinan yapısıdır. Sinan'ın yaptığı su kemerleri arsında gerek Tezkiret'ül-Bünyan ve gerekse Tezkiret'ül-Enbiye'de, Avasköy Kemeri'nden bahsedilmektedir.

Bu kemerin yapısındaki zerafet ve uygulanan teknik, Mimar Sinan yapısı olduğunu açıkça göstermektedir. Yatay kuvvetlerin karşılanması için Sinan'ın, Uzunkemer, Paşa Kemeri ve diğer kemerlerde uyguladığı 3 m. eninde ve tabandaki 0,60-0,75 m'lik çıkıntılar tepede sıfır olacak şekilde yapılan payandalar bu kemerde de aynen uygulanmıştır. Gözlerin açıklıkları 4,50 m.'dir. Yalnız ortadaki göz 6 m. olarak yapılmıştır. Talveg'den tepesinin yüksekliği 10,30 m'dir. Sert kalker taşları ile yapılmış olan bu kemerde künklerin iç çapı 21 cm'dir.

Süleymaniye Suyollarına ait haritada bu kemer 11 gözlü, Topkapı Sarayı Müzesi III. Ahmet kitaplığındaki 1607 tarihli haritada 12 gözlü, 1748 tarihli haritada ise yine 12 gözlü olarak çizilmiştir.

TOKİ Haber, 25.06.2013

GEZİ'NİN KAYIP TARİHİ VAZOSU

Koruma Kurulu’nun onayı olmaksızın Gezi Parkı’nın Elmadağ girişinde gerçekleştirilen yıkım sırasında belediye ekiplerince tahrip edilen Osmanlı döneminden kalan tek eser olan bahçe düzenlemesi ve tarihi değeri olan vazo heykelinin akıbeti belirsiz...

Koruma Kurulu’nun onayı olmaksızın Gezi Parkı’nın Elmadağ girişinde gerçekleştirilen yıkım sırasında belediye ekiplerince tahrip edilen Osmanlı döneminden kalan tek eser olan bahçe düzenlemesi ve tarihi değeri olan vazo heykelinin akıbeti belirsiz. Henri Prost’un Gezi Parkı proje ve uygulamalarından daha eski tarihlere dayanan vazoların biran önce korunmaya alınmak suretiyle uzmanlarca bakım, onarım ve restorasyonlarının yapılması gerekiyor. Taksim Gezi Parkı Platformu vazoların bakımının ardından parktaki yerlerinde yeniden konumlandırılmaları için İstanbul Büyükşehir Belediyesi Park Bahçe ve Yeşil Alanlar Daire Başkanlığı’na dilekçe ile başvuruda bulundu. Biri şu an Divan Oteli ve Gezi Parkı arasındaki caddede olan tarihi vazoların diğeri ise parka yapılan baskından sonra kırılmıştı ancak şu an nerede olduğu bilinmiyor.

Taraf, 25.06.2013

'SAKLI LİMANIN KAPILARI' AÇILDI

Vehbi Koç Vakfı ve Koç Üniversitesi Anadolu Medeniyetleri Araştırma Merkezi (AnaMed) tarafından organize edilen ‘Üçüncü Uluslararası Sevgi Gönül Bizans Araştırmaları Sempozyumu’ dün başladı.

Bizans dönemine yönelik Türkiye’deki bilimsel araştırmaların yaygınlaşması, toplumun Bizans kültür mirasına sahip çıkması için önemli çalışmalarda bulunan Sevgi Gönül’ün anısına düzenlenen sempozyum 27 Haziran’a kadar Beyoğlu İstiklal Caddesi’ndeki AnaMed binasında devam edecek. 2007 yılından itibaren her 3 yılda bir düzenlenen sempozyumda bu yıl ‘Bizans’ta Ticaret’ teması işleniyor.

Sempozyum kapsamında ayrıca, İstanbul Arkeoloji Müzeleri’nde ‘Saklı Liman’dan Hikayeler: Yenikapı Batıkları’, AnaMed’de ise ‘Artamonoff: İstanbul’da Bizans İmgeleri’ sergileri sanat ve tarih severlere kapılarını açtı. Yenikapı batıklarının sergilendiği ‘Saklı Limandan Hikayeler’ yıl boyunca, Bizans dönemine ait tarihi yapıların görüleceği ‘Artamonoff: İstanbul’da Bizans İmgeleri, 1930-1947’ ise 6 Ekim 2013’e kadar ziyaret edilebilecek.

Hürriyet, 25.06.2013

KUZGUN ACAR'IN KUŞLAR HEYKELİ BAKIMA ALINDI

Kültür Bilincini Geliştirme Vakfı, Unkapanı’ndaki İMÇ’nin (İstanbul Manifatura ve Kumaşçılar Çarşısı) simgesi olan Kuşlar Heykeli’nin restorasyonu için çalışma başlattı.

İMÇ 1. Blok'un ön cephesinde bulunan ve 1967 yılında sanatçı Kuzgun Acar tarafından yapılan Kuşlar Heykeli, dış mekan şartları nedeniyle çok yıprandı.

2008 yılında İMÇ'deki duvar mozaiklerinin temizlik ve bakımını yapan, bilgilendirme levhaları asan Kültür Bilincini Geliştirme Vakfı, şimdi de Kuşlar Heykeli'ni restore etmek için çalışma başlattı.

Op.Dr. Oya Bayrı ve sanatçı Canan Bozbağ'ın desteğiyle, Mimar Şevki Pekin'in gözetiminde yürütülecek çalışmalar kapsamında heykel 22 Haziran 2013 Cumartesi günü yerinden alındı. 8 haftalık restorasyon ve bakımın ardından heykel yeniden yerine monte edilecek.

Atlas Dergisi, 25.06.2013

AKDAMAR KİLİSESİ'NDE İKİNCİ RESTORASYON

 

Van Gölü'ndeki Akdamar Adası'nda bulunan ve her yıl çok sayıda turist ağırlayan Akdamar Kilisesi'nin manastır ve şapel bölümleri ile çevre duvarlarını kapsayan ikinci restorasyona başlandı.

Akdamar Adası'nda, Vaspurakan Kralı 1. Gagik tarafından 915-921 yılları arasında yaptırılan Akmadar Kilisesi, Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından 2006'da tamamlanan restorasyonun ardından anıt müzeye dönüştürüldü.

Kültür ve Turizm Bakanlığının 2010 yılında aldığı kararla yılda bir kez ayin yapılmasına izin verilen kilisenin manastır ve şapel bölümlerinde bu yıl ikinci restorasyon başlatıldı.

Mevcut yapıların yanı sıra ilk kazılarda ortaya çıkan kalıntıların da koruma altına alınmasının hedeflendiği restorasyonda, kilisenin güney tarafında bulunan çevre duvarları ile şapel ve manastır bölümü ayağa kaldırılacak.

Yaklaşık 5 bin metrekarelik alanda devam edecek restorasyonun 50 kişilik ekip ile 6 ayda tamamlanmasının planlandığı ve 1 milyon 200 bin liraya mal olacağı belirtilirken; işçiler, kilise ile iskele arasına kurulan teleferik sistemiyle malzemeleri yapıya zarar vermeden yukarı taşıyor.

Kültür ve Turizm Müdürü Muzaffer Aktuğ, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Akdamar Aadası'ndaki ikinci restorasyon projesinin kuruldan geçtiğini anımsatarak, havaların ısınmasıyla çalışmaların başlatıldığını söyledi.

Akdamar Adası'nın yanı sıra Van Kalesi'nde de ikinci etap restorasyon çalışmalarının devam ettiğini bildiren Aktuğ, "Mevsim sonu itibarıyla Akdamar Adası'ndaki çevre düzenlememiz ve kaledeki çalışmalarımız tamamlanacak. Akdamar Kilisesi ve Van Kalesi dışında restore edilmesi gereken kilise, cami gibi Ören yerlerimiz var. Van Kalesi arkasında tarihi Hüsrevpaşa Camisi ve Kayaçelebi Camisi de restore ediliyor" dedi.

haberler.com, Haber: Cemal Aşan, 25.06.2013

BURSA UNESCO'YA HAZIRLANIYOR

Büyükşehir Belediyesi’nin desteğiyle Peyzaj Mimarları Odası Bursa İl Temsilciliği tarafından düzenlenen panelde ‘Dönüşen Peyzaj: UNESCO Dünya Mirası Bursa’ teması ele alındı.

Panelin açılışında konuşan Büyükşehir Belediyesi Etüd ve Projeler Dairesi Başkanı Nalan Fidan, Bursa’nın yerelde sahip olduğu kültürel ve doğal değerlerin UNESCO Dünya Mirası sürecine taşınmasıyla ilgili bilgiler aktararak dünya mirası listesine alınan Bursa projelerinin çalışma süreci ve gelinen nokta ile ilgili açıklamalarda bulundu.

TMMOB Peyzaj Mimarları Odası Genel Sekreteri Redife Kolçak da Bursa ve dünyadaki dönüşen peyzajların ve peyzaj değerlerine sahip çıkmanın önemine ve peyzaj mimarlığının bu konudaki yerine değindi.

Yıllık eylem planları

Moderatörlüğünü Peyzaj Mimarları Odası Bursa Şubesi Yönetim Kurulu Başkanı Necla Yörüklü’nün yaptığı panelde, 2014 UNESCO Dünya Mirası listesine kabul edilen Bursa’nın Unesco sürecindeki yapılanması, adaylık dosyasının nasıl çalışıldığı, Bursa’nın tarihi alanlarının (Hanlar Bölgesi, Sultan Külliyeleri, Cumalıkızık Köyü) uluslararası normlara uygun bir şekilde korunması için   Bursa (Hanlar Bölgesi ve Sultan Külliyeleri) ve Cumalıkızık Yönetim Planının hazırlanma süreci ve tarihi alanların yıllık eylem planları ile yönetilmesi amaçlı başarı hikayesi de katılımcılara aktarıldı.

Yapı, 25.06.2013

BİR BİLİM OLARAK SANAT

 

Işık Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, günümüz sanat kuramcılarını yetiştirmek amacıyla Türkiye'de bir ilk olan Sanat Bilimi doktora programı açtı.

20. ve 21. yüzyıldaki baş döndürücü bir hızla yaşanan sanatsal gelişmeler, aynı zamanda karmaşıklaşan görsel birikimi ve yeni sanatı anlamlandırabilmek için gereken kuramsal bilgi ihtiyacını da beraberinde getirdi.

Işık Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nin Sosyal Bilimler Enstitüsü bünyesinde yeni açtığı ve Türkiye ’de bir ilk olan Sanat Bilimi Doktora Programı, sanat ve sanat kuramı alanında bilim uzmanlığı düzeyinde eğitim vermeyi hedefliyor.

Sanatı kuram ve uygulama bütünlüğünde ele alan disiplinlerarası bir eğitim modeline dayanan doktora program kapsamında kuramsal derslerin yanı sıra uygulamalı stüdyo dersleri de yer alacak.

Işık Üniversitesi Görsel Sanatlar Bölümü Başkanı Halil Akdeniz , programla ilgili “Sanat üzerine yazı yazıp değerlendirme yapacakların, sanatı üretim aşamasından itibaren süreçleri yaşayarak deneyimleyecekleri, işin mutfağını tanımaya yönelik bir program bu. Sonuçta kuram dediğimiz şey, yani yorum , eleştiri ve değerlendirme, uygulamanın içinden gelişmektedir” yorumu yapıyor.
Seminer-konferans, workshop ve benzeri etkinliklerle, yurtiçinden ve yurtdışından davetli sanatçı, eleştirmen ve Artist in Residenz sanatçı programlarıyla da desteklenecek program, 2013 güz döneminde eğitim-öğretime başlayacak.

Radikal, 25.06.2013

MOZAİK MÜZZESİNDE GERİ SAYIM

Türkiye'nin en geniş sergi salonlarına sahip olma özelliğini taşıyan ve inşaatı devam eden Antakya Arkeoloji Müzesi'nde bir yandan da tarihi eserlerin taşınma süreci devam ediyor.

29 Ekim'de açılacak müze mozaikler uzman ekipler tarafından dizilmeye başlandı.

Sabah, 25.06.2013

KAPADOKYA'YA AÇIK HAVA MÜZESİ YAPILIYOR

Türkiye’nin önemli turizm merkezlerinden Kapadokya’nın en büyük açık hava müzesi olmaya aday Manastır Vadisi’nin restorasyon çalışmaları tamamlandığında her yıl 500 bin ziyaretçi çekmesi bekleniyor.

 

Geçmiş dönemlerde Ortodoks Rumların, Müslüman Türklerle birlikte yaşadığı Ürgüp’ün Mustafapaşa beldesi son dönemlerde Kapadokya turizminde önemli destinasyon merkezlerinden biri olmaya aday. Tarihi, kültürel değerleri ve kendine özgü mimarisi ile bölgeye gelen turistlerin uğrak yerleri arasına girmeye başlayan Mustafapaşa’da, tarihi yapılar ziyarete açılırken, içinde kaya oyma kiliseler, yer altı şehiri, ipekböcekçiliği binası, peribacaları oluşumlarını barındıran Manastır Vadisi’nin açık hava müzesi olarak turizme kazandırılması için çalışmalar devam ediyor.

Mustafapaşa Belediye Başkanı Levent Ak, beldelerinin 1 kilometre güneyinde 80 bin metrekarelik alanı kapsayan Manastır Vadisi’ni Kapadokya’nın en büyük açık hava müzesi olarak turizme kazandırmak için çalıştıklarını söyledi.2009’da Manastır Vadisi Açıkhava Müzesi Projesi'ni hazırladıklarını ve 2012'de de projelerinin Nevşehir Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü tarafından onaylandığını kaydeden Ak, “Manastır Vadisi bundan önceki yıllarda bir harabeyi andırıyordu. Hazırladığımız projeyle burayı açık hava müzesi olarak tescilledik ve ayağa kaldırmaya başladık ” dedi.

Ak, projelerinin onaylanmasının ardından ilk olarak Aziz Nicola Manastırı’nın restorasyonunun tamamlandığını ve 27 Mayıs 2012’de Fener Rum Patriği Bartholomeos’un da katılımıyla açılışını gerçekleştirdiklerini ifade etti.

"Kapadokya’ya çok iddialı bir turizm merkezi kazandıracağız"

Manastır Vadisi’nde bulunan diğer kiliselerin de restorasyonuna başlanacağını ifade eden Ak, şunları kaydetti: “Manastır Vadisi, içinde toplam 5 kilise, 1 yeraltı şehri ve monolitik yapısıyla peribacası oluşumlarının rahatlıkla görülebileceği bir bölge. Şu anda 2 projemiz devam ediyor. Biri Aziz Yoannis Prodromos Kilisesi’nin rölöve ve restorasyon çalışması. İkincisi çok sayıda ziyaretçiye ev sahipliği yapacak açık hava müzesinin giriş kısmında özellikle günü birlik ziyaretçilere hizmet edebilecek restoran, satış alanları gibi sosyal donatı projeleri. Yürüyüş yollarımızın çoğunu tamamladık. Bu proje bittiğinde Kapadokya’yı ziyaret eden turistlerin çoğu Manastır Vadisi’ni de gezmeden gitmeyecektir. Çalışmalar tamamlandığı zaman Kapadokya’ya çok iddialı bir turizm merkezi kazandırmış olacağız."

Diğer kiliselerin de projeleri onaylandıkça maddi imkanlar çerçevesinde restorasyonlarını yaptıracaklarını anlatan Ak, 2-3 yılda bu çalışmayı tamamlayarak Manastır'ın her yerini turizme kazandırmak istediklerini vurguladı.Manastır Vadisi’ni yakın zamana az sayıda bireysel olarak gelen turistlerin ziyaret ettiğini dile getiren Ak, "Aziz Nicola Manastırı’nı restore ettikten sonra Göreme’ye gelen tur otobüsleri buraya da uğramaya başladı. Vadi yüzde 30’luk kısmıyla turizmin hizmetine girdi. Özellikle de Yunanistan’dan burayı ziyarete geliyorlar. Tamamı turizme açıldığında Kapadokya’da çok büyük bir alanı turizme kazandırmış olacağız ki o süreçte 500 bin turistin burayı ziyaret edeceğini düşünüyoruz” diye konuştu. Manastır Vadisi’nde geçmişte Anadolu’da ipekböcekçiliğinin merkezi konumunda olduğunu ifade eden Ak, bugün yıkık durumdaki ipekböcekçiliği binasını da bu kapsamda vadiye tekrar kazandıracaklarını vurguladı.

Yapı, 25.06.2013

TARİHE YAZIK

 

Gercüş İlçesinde bulunan 2 yüz yılık ‘Qasra Dimeymê bakımsızlıktan dökülüyor. Gercüş’ün sembolü olan Qasra dimeymê, tarihi değerine yakışmayan bir görüntü içinde.

Tarihi geçmişi bilinmeyen ve en az 2 yüz yıllık olduğu tahmin edilen Qasra dimeymê’nin hali içler acısı. Yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya kalan Qasra dimeymê, bugün acı bir şekilde  görenleri üzen bir manzara sergiliyor.

Şuna kadar tarihi geçmişi tam olarak bilinmeyen Qasra dimeymê’nin yaklaşık 100 yıl öncesinde en son han olarak kullanıldığı ve daha öncesinin bilinmediği ifade edildi. Zamana yenik düşen Qasra dimeymê’nin duvarlarının yıkılması tarih severleri üzdü.

Yetkililerin burayla ilgili çalışma yapmasını ve Gercüş’ün sembolü olan bu yapının korunmasını isteyen tarih severler “Qasra dimeymê adete Gercüş’ün sembolü olmuş, ama ne yazık ki bakımsızlıktan dökülüyor. Yetkililerin burayla ilgili bir çalışma yapmasını ve Diyarbakır Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü ile irtibata geçmelerini istiyoruz. İnanıyoruz ki, burayla ilgili bir çalışma yapıldığı zaman muhakkak korumaya alınacak yada restorasyondan geçilecek. İlçemizin sembolü olan Qasra dimeymê, restorasyondan geçirilmezse 2 seneye kadar tamamen yıkılacak.”dediler.

Batman Gazetesi, 24.06.2013

"NAMAZ ZAMANI PERDEYİ KAPATIYORUZ"

 

İzmir'de turizmin parlayan yıldızlarından Alaçatı, dinler arası hoşgörünün de en güzel örneklerinden birini sunuyor. Kilise olarak inşa edildikten sonra camiye dönüştürülen ibadethane hem Müslümanlara hem de Hristiyanlara ev sahipliği yapıyor.

Tarihi taş evleri ve rüzgar sörfüne uygun plajıyla dünya çapında adını duyuran Alaçatı, farklı inançlara sahip insanları tek çatı altında buluşturuyor.

Alaçatı Belediye Başkanı Muhittin Dalgıç, yapımına 1830'lu yıllarda başlanan ve 1874'te kilise olarak hiçmete açılan ibadethanenin, Cumhuriyet'in ilanının ardından camiye dönüştürüldüğünü söyledi.

Pazaryeri Camisi olarak uzun yıllardır hizmet veren yapının, beldede yaşayan Rum vatandaşlar için yapılan üç kiliseden biri olduğunu kaydeden Dalgıç, o kiliselerden sadece camiye çevrilen yapının ayakta kaldığını söyledi.





Dalgıç, cami olarak kullanılan yapıyı korumak amacıyla birkaç yıl önce restorasyon çalışması başlattıklarını ve duvarlarda kilise olarak kullanıldığı dönemden kalma dini resim ve motiflere ulaştıklarını ifade ederek, "Çalışmalarımız sırasında ikonalar çıktı karşımıza. Burası kültürel bir zenginlik, bir kültür mirası. Bölgemiz ciddi miktarda yabancı turisti ağırlıyor. Resimlerin Müslümanlar için ibadetlere engel olup olmayacağını araştırdık. Olmadığını öğrendik. Kültürel mirasa sahip çıkmak amacıyla resimlerin korunmasını kararlaştırdık" dedi.
 
Camiye otomatik perde sistemi kurduklarını anlatan Muhittin Dalgıç, şöyle devam etti:
"Namaz zamanı perdeyi kapatıyoruz ve resimler görülmüyor. Daha sonra perde açılıyor. Müslümanların ibadet saati dışında ziyaretlere açık. Burayı gezen turistler dua ediyor. Ayrıca, yabancılar gibi yerli turistlerin de resimlere ilgisi var. Bu bir hoşgörü kültürüdür. Eleştirenler olsa da Alaçatı sakinleri bizi destekliyor."





Camide ibadet eden Şerif İzbulan da namaz saatlerinde perdenin kapalı olduğunu, ibadetlerini sorunsuz yapabildiklerini söyledi. Camiye özellikle pazar günleri Hristiyanların ilgi gösterdiğini kaydeden İzbulan, "Burası bir hoşgörü simgesi. Alıştık artık, namazdayken merak edip içeri girenler de var. Burada heryerde olmayan hoşgörü olayı var" dedi.

Habertürk, 24.06.2013

TAKSİM MEYDANI'NDA AMAK-I HAYAL

Taksim Meydanı bu aralar Aynalı Baba’nın tekkesi gibi. Gezi Parkı’nda hayalin derinliklerine dalıp modern bir dinler savaşı izleyebilirsiniz.

Bir dindar için Tanrı’nın işaretlerini doğada görmek kolay ve rahatlatıcıdır. Rengarenk çiçekler, kelebekler, açık bir gökyüzü, gece ortaya çıkan yıldızlar... Saatlerce seyredip ilahi anlamlar çıkarabilirsiniz. 

Peki, günümüz şehrinde tefekküre dalmak için ne yapabilirsiniz? İstanbul’da bir Amak-ı Hayal yaşamak için bolca tekke, türbe varsa da günlük hayat başka türlü akıyor. Metrolarda, mağazalarda, restoranlarda ilahi hiçbir şey yok. Şehirdeki Tanrı’nın gücü giderek azalıyor.

Endülüs’te Müslümanlara esir düşen Vikinglerin tanrılarına günlerce dua ettikleri halde, esaretten kurtulamadıklarını görüp Müslümanlığı seçmeleri gibi... Zavallı Vikingler Danimarka’dan çok uzakta oldukları için tanrılarının onları duyamadığını düşünüp, İberya toprağının tanrısına inanmaya karar vermişlerdi.

Şehrin tanrısı modernizm. Şehirdeki bütün ihtiyaçlara o cevap veriyor, insanlar her şeyi ondan bekliyor. Dualar da genellikle karşılıksız kalmıyor, modern toplum insanların istediğini bir şekilde veriyor. İster Müslüman, ister Hıristiyan, ister ateist olsun şehirde herkes önce modernizme iman ediyor. Bu, Paris’te de, Berlin’de de, İstanbul’da da böyle. Bütün o İslam şehri- Batı şehri karşılaştırmaları artık tarih biliminin alanına giriyor. Küçük İtalyan kasabalarıyla, İsfahan’ı, Lahor’u kıyaslayarak bu konuda güncel bir tartışma yürütebiliriz belki ama modern dünya büyük ölçüde birbirine benziyor.

İstanbul da, o sürekli tekrarlanan klişedeki gibi Doğu ve Batı’nın iç içe geçtiği bir medeniyet köprüsü değil, bir Batı şehri. Coğrafi konumundan dolayı Doğu’nun etkilerine maruz kalan bir Batı şehri. Surların içindeki hayat, Batı’daki surların içindekiyle aynı özellikleri sergiliyor. 

İstanbul Müslümanların elinde geçirdiği yüzyıllar içinde hiçbir zaman tipik bir İslam şehri özelliği göstermedi. Ardından cumhuriyet geldi, şehir bu kez doğrudan Batılı plancılar tarafından şekillendirildi. 

İstanbul’da İslam her zaman siyasi bir anlam taşıdı. Ne ayetlerin indiği varsayılan Mekke ve Medine’deki kutsallığa sahip oldu ne de ilk İslam hukuku uygulamalarının ortaya çıktığı Kufe’nin hükmetme geleneğine. Ne Kahire’nin teolojik derinliğiyle yarışabildi ne de Bağdat’ın, Şam’ın İslami mimarisiyle. İstanbul’u ele geçiren hanedanın ve askeri kastın dini şehirde en çok sözü geçen şey oldu olmasına ama bu İstanbul’u tipik bir İslam şehri yapmaya yetmedi. Tıpkı Türk-Moğol sultanların eline düşen Hint şehirleri Agra ve Fetihpur Sikri gibi. Soğan kubbeli camiler buraları da İslam şehri yapmaya yetmemişti.

İstanbul gibi Müslümanların egemenliğindeki şehirlerde İslamiyet, şehrin üzerinde baskı kurmanın, şehirde yaşayan gayrımüslim gayrıdindar ya da dinsiz toplulukları cezalandırmanın bir aracı. Şehirde modernizme yenilen İslamcılık modern toplumun kodlarını da kullanarak siyasi bir baskı aygıtına dönüşüyor. Ortaya da ne İslam ne Batı olan melez bir otoriterlik çıkıyor. 

AK Parti’nin kentsel dönüşüm, ecdat eserlerinin ihyası politikaları tam olarak bu sözünü ettiğim melez otoriterliği yansıtıyor. İktidardaki İslamcı dinamik modern şehirde, kasabanın ya da eski İslam şehri tanrısının gücünün olmadığının farkında şüphesiz. Bunun için mimariyi yardıma çağırıyor. Cami, kışla inşaatları modernizmin mabetlerine meydan okumak için yapılıyor. Tıpkı bir zamanlar ecdatlarının Eyüp’ü bir din merkezi yapması gibi. Köklü İslam şehirleriyle rekabet edebilmek için kurulan Eyüp, kutsallığı kendinden menkul bir semt olarak gelişti. 

Şehbenderzade Filibeli Ahmed Hilmi’nin unutulmaz eseri Amak-ı Hayal’de bilim, felsefe ve inanç üzerine soruları olan Raci Bey Aynalı Baba’nın tekkesinde hayale dalıp sorularına cevap arıyordu. Bu hayallerde melekler, şeytanlar, iyilik kötülük, bütün dinsel semboller vücuda gelip kıran kırana bir mücadeleye girişiyordu. 

Taksim Meydanı bu aralar Aynalı Baba’nın tekkesi gibi. Gezi Parkı’nda hayalin derinliklerine dalıp modern bir dinler savaşı izleyebilirsiniz.

Taraf, Yazı: Ertan Altan, 24.06.2013

TÜRK TARİH KURUMU BİNASI'NA YAPILAN MÜDAHALELER TEPKİ ÇEKİYOR

 

Turgut Cansever ve Ertur Yener tarafından tasarlanan ve 1980 yılında Ağa Han Mimarlık Ödülü'nü kazanan Türk Tarih Kurumu'na yapılan müdahaleler mimarlık ortamının tepkisini çekti.

Facebook'ta paylaşılan ve yukarıya da eklediğimiz fotoğraflarda özgün iç mekanına ve bahçesine yapılan müdaheleler rahatlıkla görülebiliyor.

Türk Tarih Kurumu Binası Hakkında

Mimarlık Dergisi'nin 1966-12 (38) No'lu sayısında Turgut Cansever henüz yeni tamamlanmış yapısını şu şekilde anlatıyordu:

"Türk Tarih Kurumu, Türk Tarihi üzerinde yapılan araştırmaları desteklemek ve yönetmek gayesiyle Atatürk tarafından tesis edilmiştir. Kurum, bu konuda yaptığı çok önemli çalışmalar yanında, önemli bir kütüphaneyi geliştirmekte ve Türk Tarihi araştırmaları için ileri bir çalışma merkezi teşkil etmektedir.

Türk Tarih Kurumu binası, yeni Türk Kültürüne temel teşkil edecek bir tarih bilgisini ve bilincini tesis etmek ve geliştirmek amacıyla kurulan bu bilim merkezinin görevini eksiksiz bir şekilde ifa edebilmesini sağlamak için inşa edilmektedir.

Yeni binanın inşası sayesinde, Kurum kütüphanesinin genişletilmesi, bilimsel konferans ve kongrelerin düzenlenmesi mümkün olacak ve araştırma yapacak bilim adamlarına yeni çalışma imkanları sağlanacaktır.

Böylelikle bina, bu alandaki bilimsel çalışmaların MERKEZ'i olacaktır. Aşağıdaki satırlar proje müellifinin binası hakkındaki düşüncelerini yansıtmaktadır.

Yeni bir dünya, ancak tarihin akışına dayanan gerçek ve evrensel amaçlara yönelerek kurulabilir. Amaçlarımızın şekillenmesi tarihin akışına dair bilgimizin derin şekilde etkisi altındadır.

Kopuk, parçalanmış çalışmaların ve sayısız felaketlerin tehdidi altındaki bir dünyada günümüz insanının gerçek bir erdeme ulaşma ve kendisini topyekun tahrip tehditlerinden kurtarma çabasına temel teşkil edecek bir tarih ve gerçek şuurunun geliştirildiği bir merkez olarak Türk Tarih Kurumu binasının aynı tarih ve gerçek şuurunu aksettirmesi gerekiyordu.

Yapının şekillendirilmesinde ve malzeme seçiminde bu zorunluluk göz önünde tutulmağa çalışıldı.

Yapı Merkezi bir plana göre bir orta hol etrafında kuruldu.

Tepe ışıklarıyla aydınlanan bu holün etrafına kütüphane, konferans salonu, bilimsel çalışma, toplantı, idare odaları, sergi ve istirahat alanları yerleştirildi.

Orta holün çevresini ışıklandırması ile, binaya dışa kapalı, korunmuş, içine topladığı değerleri koruyan bir karakter kazandırmaya çalışıldı.

Geniş, sağır dış satıhların verdiği koruma ifadesini tabii taş kaplamanın geliştirilmesi; aynı ifadenin binanın zeminden yükseltilmesi suretiyle kuvvetlendirilmesi; yapının yerden yükselişini dile getiren iri gövdeli betonarme konsollar altındaki boşluk ile de toplayıcı, karakterinin belirtilmesi düşünüldü.

Yukarıya doğru yükselen betonarme karkasın yapıyı zeminden kurtaran karakteri ile, bakır çatının örten, koruyan ve aşağılara doğru sarkan taş duvar kaplaması ile gelişen ifadesinin karşılaşması; taşıyıcı alt yapı ile koruyucu üst yapının münasebeti mimariyi yönelten önemli bir sorun olarak ele alındı.

Yapının alt ve üst bölümlerinin bu münasebet meselesi yanında orta hol etrafında yer alan yapının farklı hizmet alanlarının yan yana dizilişlerinin belirtilmesi de mimarinin bir diğer önemli özelliği olarak geliştirildi. Mahalli malzeme ile çağdaş malzemenin birleştirilmesi ön görüldü. Mahalli tabii taş - betonarme - alüminyum yapının etkili temel malzemesi olarak seçildi.

Betonarme karkas, yapıya nihai ifadesinde gerekli bütünlüğü kazandırmak ve beton aşınmasını önlemek için renklendirildi ve kaplandı. Tabii taş ve renklendirilmiş betonarme unsurların ölçüleri ve iri geniş ifadelerinden, esasında küçük bir bina olan yapının çevresindeki monümantal ifadeli yapılar yanında ezilmeden durabilmesi için faydalanıldı. Çevredeki yapılarla çatışmak yerine onların bilhassa Dil Tarih Coğrafya Fakültesi esas cephesinin renk düzeninin yeni bir anlamda tekrar ele alınması suretiyle gerekli çevre bütünlüğünün sağlanması öngörüldü.

Yapının mahalli ve evrensel sorunlarının dikkatle açıklanmasına çalışıldı.

Alt ve üst yapı münasebetleri, yanyana gelmenin meseleleri, korumanın ve açılmanın mahalli ve çağdaş tekniklerin karşılaşması, tarihi gelişmenin ve mevcut şartların birleştirici bir görüş açısından değerlendirilmesi yapının tasarlanmasında yöneltici kaygular oldu."

Yapı, Haber: Emine Merdim Yılmaz, 24.06.2013

******


TARİH KURUMU'NA ACILI DEKORASYON

Ağa Han Mimarlık Ödülü’ne sahip Türk Tarih Kurumu binası, yapılan iç müdahaleyle kebapçı dükkanına benzeyince mimarlar ayağa kalktı
 

Mimar Turgut Cansever ve Ertur Yener tarafından tasarlanan ve 1980 yılında Ağa Han Mimarlık Ödülü’nü kazanan Türk Tarih Kurumu binasına yapılan müdahaleler, mimarların tepkisine neden oldu. Turgut Cansever ve Ertur Yener’in 1951 yılında tasarlamaya başladığı bina 1967 yılında tamamlandı. Türkiye mimarlık tarihinin en önemli modern tasarımlarından biri olarak kabul edilen binanın özgün iç mekanına ve bahçesine yapılan müdahaleler, mimarlar tarafından Turgut Cansever’in hatırasına saygısızlık olarak değerlendiriliyor. Mimarlar, binanın tadilatının hemen durdurulmasını ya da merhum Cansever’in kızı mimar Feyza Cansever’den yardım ve danışmanlık alınmasını istiyor.

Cansever’in kızına danışın

Ankara Mimarlar Odası Başkanı Ali Hakkan konuyla ilgili şunları söyledi: “Proje sahibinin telif haklarını sürdüren ailesine danışılmadan projenin özgün kimliğine zarar verecek düzeyde bir dekorasyon uygulamasına girişilmiştir. Yapının iç ve dış doğramalarının bir bölümünde PVC malzemeler kullanılarak dış cephe karakteri olumsuz olarak etkilenmiştir. Yine binanın özel olarak tasarlanmış bahçesinde yapılan hiçbir tasarım ürünü olmayan havuz ile birlikte yapı önemli ölçüde zarara uğratılmıştır. TTK Başkanı ile gerçekleştirilen ve bir yönetim kurulu üyemizin de katıldığı görüşmelerde yapının özgün haline getirilmesi için gerekli işlemlerin yapılması gerektiği talep edildi. Proje müellifi Turgut Cansever’in ailesi tarafından bu işlemlerin ücret talep edilmeden yapılabileceği iletildi. Ancak bu konuda TTK’nın nasıl bir tavır alacağı konusu henüz netleşmedi.”

Mimar Sinan Üniversitesi Öğretim Görevlisi Aykut Köksal binaya yapılan müdahaleye tepki göstererek “Cumhuriyet mimarlığı içinde, önemi ve niteliği üzerine büyük bir uzlaşma olan az sayıdaki yapılardan biri Cansever’in Türk Tarih Kurumu binasıdır. Türk Tarih Kurumu’na yapılan ve binayı bir kenar mahalle kebapçısına dönüştüren müdahale ne yazık ki artık hiç şaşırtmıyor. Doğrusu şaşırtıcı olan, müdahaleye karar verenlerin bu mimarlığı kavramaları ve büyük bir duyarlıkla yaklaşmaları olurdu. Ayrıca, yapılan işin vahametini dile getirirken şunu da biliyorum, ne yapılan yanlış iş düzeltilecek, ne de söylenmek isteneni anlamak için çaba gösterilecek” dedi.

Bilge mimarın anısına saygısızlık

Mimar Aysun Toprak da Taraf’a yaptığı açıklamada Turgut Cansever’in, mimari dünyada üç kez Ağa Han Mimarlık Ödülü alan, mimarisini İslam tasavvuru üzerine konumlandırmış bilge bir mimar olarak anıldığını belirterek, “Şu an; müelliflik hakları gibi hukuki bir hakkın yok sayılması bir yana, yapının ve mimarının mimari kültüre ve toplum kültürüne kazandırdıklarını yok sayan, hala tam olarak kapsamını bilemediğimiz, iç mekana ve bahçesine bir takım niteliksiz uygulamalar yapılıyor. Yapılar zaman içerisinde değişim geçirebilirler ama bunun müellif mimar tarafından veya toplum vicdanı sorumluluğunda yapılması gerekir” ifadelerini kullandı.

İçi altın varaklar, lambrilerle döşenen yapının zemin katında konferans salonu, kitap depoları, üst katlarda kütüphane, okuma salonları ve ofisler yer alıyor.

Taraf, Haber: Bülent Onur Şahin, 27.06.2013

BURSA ARKEOLOJİ MÜZESİ'NDEKİ KADIN CESEDİ 8 BİN 500 YAŞINDA

Bursa Arkeoloji Müzesi'nde sergilenen 8 bin 500 yaşındaki kadın cesedi görenleri şaşırtıyor. Aktopraklık Höyüğü'nden çıkarılan ceset Milat'tan önce 6 bin'li yıllara ait. Boynunda fildişinden kolye, kolunda fildişi bilezik ve başında kemik tarak bulunan ceset, o dönemde ölülere bakışı da gözler önüne seriyor.

Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bağlı Bursa Arkeoloji Müzesi, yaklaşık dört yıllık aradan sonra yenilenmiş olarak ziyaretçilerine kapılarını açtı. 18 yaşına kadar Türk vatandaşlarının ücretsiz gezebildiği müze, pazartesi günleri hariç haftanın 6 günü ziyaret edilebiliyor. Müze Müdürü Enver Sağır, restorasyondan sonra ziyaretçi sayısının yüzde 60 artış gösterdiğini bildirdi. Müzenin, Türkiye'nin en eski üçüncü müzesi olduğunu belirten Sağır, "Bursa Arkeoloji Müzesi 1904 yılında kuruldu. 1972 yılından bu yana bu binada hizmet veriyor. 2010 yılında ziyarete kapatılan müzede detaylı bir restorasyon yapıldı. Bu yeni tasarımda hem görsellik, hem bilgi, hem de eğitim ön plana çıkıyor. Müze, bütün insanların anlayacağı şekilde düzenlendi." dedi.

Yeni teşhir düzenlemesi ve restorasyonun ziyaretçi sayısını da artırdığını anlatan Sağır, günde ortalama 250-300 kişi olmak üzere yüzde 60'lara varan bir artış yaşandığını söyledi. Özellikle öğrenci gruplarının ağırlıkta olduğunu anlatan Enver Sağır, müzede özellikle Truva, Athena ve Apollon heykellerinin bulunduğu bölümlerin büyük ilgi gördüğünü aktardı.

Enver Sağır, müzede Milattan önce 15 milyon yıl öncesine dayanan fosillerle birlikte yine Milattan önce 100 bin ile 40 bin arasında tarihlere ait 3 adet aletin bulunduğunu anlattı. Sağır, Milattan önce 6 bin 500'den önceye kadar Doğu Roma (Bizans) dönemi dahil eserlerin sergilendiğini söyledi.

8 BİN 500 YAŞINDAKİ KADIN

Aktopraklık Höyüğü'nde çıkan Kalkolitik Döneme ait kadın mezarı insitü şeklinde müzeye taşındı. Şekli ve yanındaki eşyalardan cesedin yetişkin bir kadına ait olduğunun altını çizen Sağır, "Boynunda fildişinden kolyesi, kolunda fildişinden bilezik ve başı arkasından kemikten yapılmış tarak görüyoruz. Ayrıca, mezarda bulunan çanak çömlekler de yine insitu şeklinde, yani mezarda bulunduğu orijinal şekli ile burada teşhir ediliyor. Bu o dönemdeki ölü gömme adeti ile ilgili bize önemli bilgiler sunuyor. Bu ilk Kalkolitik yani Milattan önceki 6 bin'li yıllara ait bir ölü. Bunun özelliği ile 'hocker' tarzı denen ve dizler karından göğse doğru çekilerek ve kollarda yine dirsekten göğse doğru kaldırılarak gömme şekli." şeklinde konuştu.

MÜZE GİRİŞ ÜCRETİ 5 LİRA

Bursa Arkeoloji Müzesi'nde Bithynia ve Mysia bölgesinde bulunan ve MÖ 15 milyon yıl öncesine ait fosillerin de aralarında bulunduğu Bizans dönemi sonuna kadarki devirlere ait birçok eser sergileniyor. Pazartesi günleri hariç, haftanın 6 günü sabah 08.00 akşam 17.00 saatleri arasında ziyaret edilebiliyor. Ziyaret ücreti 5 lira olarak açıklanırken, 18 yaş altı Türk vatandaşları ile 65 yaş üstü kişiler ücretsiz gezebiliyor. 17 bine yakın sikke, 12 bine yakın arkeolojik eser bulunuyor. Antandros Nekropolü'nden kap ve süs eşyaları, Greko-Pers mezar steli, Roma dönemine ait taş eserler, Zeus ve Herakles tasvirleri, Kybele heykelleri, Athena ve Apollon'un bronz büstleri yer alıyor.

Zaman, Haber: Ensar Tuna Alatürk, 24.06.2013

SÜRYANİLER BDP'LİLERDEN MANASTIR ARAZİSİNİ İSTEDİ

 

Süryaniler, Mor Avgin Manastırı'nın arazilerinin BDP'lilerde olduğunu belirterek BDP'den yardım istedi. Sonuç çıkmayınca mahkemeye başvurdu.

Mardin’in Nusaybin İlçesi'ne bağlı Eskihisar (Marin) Köyü’nde bulunan ve 30 yıl atıl kaldıktan sonra restore edilerek 2008 yılında yeniden ibadete açılan Mor Avgin Manastırı’na ait olduğu iddia edilen ancak tapuları BDP ’li bazı yönetici ve ailelerin üzerinde olan arazileri alabilmek için Süryaniler harekete geçti. İsveç’te bulunan Mor Avgin Derneği yöneticilerinin BDP Genel Başkanı Selahattin Demirtaş, Mardin Milletvekili DTK Genel Başkanı Ahmet Türk’e arazilerin iadesi için başvurduğu, sorunun uzlaşıyla çözülmesi için komisyonlar kurulduğu, çözüm bulunamadığı için hukuki yola başvurulduğu belirtildi. Süryaniler, sorunun arazileri ellerinde bulunduran BDP’li yönetici ve ailelerin tutumu nedeniyle uzlaşma ile çözülemediğini öne sürerken, Demirtaş ise bu ailelerden BDP’li olanlar olsa bile gayrimüslimlerin hak ve hukukunun yanında olacaklarını söyledi.
MS 300’lü yıllarda kurulan manastır 1970’li yılların sonunda kapandı. 2008’de restore edilen manastırın tekrar ibadete açılması üzerine Avrupa’da bulunan Süryani cemaati, manastıra ait olduğu ve köylülerin 1970 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında gerçek dışı beyanlarla üzerlerine tapuladığını iddia ettikleri arazileri tekrar alabilmek için 2009 yılında harekete geçti. Arazilerin şu andaki sahiplerinin büyük oranda BDP’li olduğunu öne süren İsveç Mor Avgin Derneği yetkilileri, sorunun uzlaşı yolu ile çözülebilmesi için ilk olarak BDP yetkilileri nezdinde girişimlere başladı.

Komisyon işe yaramadı
Dernek 2010’da Demirtaş ile görüştü. Demirtaş’ın girişimiyle Almanya ve İsveç’ten gelen Süryaniler, BDP’li yetkililer ve bölgenin ileri gelenleri Nusaybin’in Beyazsu bölgesinde bir araya gelerek sorunu ele aldı. Görüşmeler sonunda 6 kişilik komisyon kuruldu. Komisyonun 7 ay geçmesine rağmen somut bir çalışma yapmaması üzerine Süryanilerin temsilcileri, Mardin Bağımsız Milletvekili Ahmet Türk ve BDP milletvekilleri ile görüştü. Burada alınan kararla eski komisyon feshedildi, yerine yine Süryani ve BDP’li yetkililerin bulunduğu ikinci komisyon kuruldu. Bu komisyon da sonuç alamayınca dernek Demirtaş’a yazı göndererek, yardım istedi.

1 aile 200 dönüm iade etti
Yazıda, Hacı Bahri ailesinin 200 dönümlük araziyi iade ettiği belirtilirken, “Bunun söz konusu manastırımıza ait diğer, arazileri ellerinde bulunan komşu ve hemşerilerimize de örnek teşkil etmesini umuyoruz” denildi. Mor Avgin Manastırı Derneği olarak, hukuk yollarına başvurması ve davanın hukuksal takibini yapması için Diyarbakır ’dan Avukat Serhat Karaşin’in görevlendirildiği anlatılan yazıda şöyle denildi: “Uygun bir tarihte ve yerde, hem davamızın haklılığını daha detaylı bir şekilde sizlere aktarabilmek hem de bundan sonra bu konuda atacağımız adımlar konusunda görüş ve tavsiyelerinizi dinlemek üzere Mor Avgin Derneği temsilcileri ve avukatımız ile bir görüşmeye değerli zamanınızın bir kısmını ayırabilirseniz seviniriz.”

Radikal, 24.06.2013

ARKEOPARK PROJESİ ONAYLANDI

 

Basmane'nin en önemli tarihi değerlerinden Altınpark'ta tamamlanan kazı çalışmalarının ardından bölge, 'Altınpark Arkeolojik Alanında Çevre Düzenleme ve Koruyucu Üst Örtü Projesi' ile yeni bir döneme giriyor.

2 bin yıl önce şehrin kuzeye ve doğuya açılan kapılarının bulunduğu alan, Konak Belediyesi Başkan Tartan'ın uygulamaya koyduğu proje ile İzmirlilere ve turistlere açılacak. Altınpark kazılarında ortaya çıkan toprak harçlı moloz taş duvarlardan oluşan Roma ve Bizans dönemi yapı kalıntıları, Arkeopark ile korunacak. 5 bin 300 metrekarelik alanda hazırlanan proje tamamlandığında arkeolojik kalıntılar kapalı ve yarı açık sergileme alanlarında rahatça gezilebilecek. Arkeopark çevrenin tarihi dokusuyla bütünleşecek.

Başkan Hakan Tartan Altınpark'ın bir harikulade bir güzellik olacağını belirterek şöyle konuştu: "Neden her zaman 'önce insan' dediğimiz, neden 'ekonomik yerel yönetim' anlayışında ısrar ettiğimiz, artık herkes tarafından anlaşılmaya başladı. Basmane sadece İzmir için değil, Türkiye ve dünya için önemli bir bölge. Burada yatan tarih, köklerini arayan insanları, tarih ve arkeoloji tutkunlarını, bilim adamlarını İzmir'in merkezine getirecek. Arkeopark gerçek anlamda modern bir düzenlemeyi kentin merkezinde yaşatacak. Üstü camla kaplanırken altta tarihi kalıntılar görülecek. Dahası da var. Altınpark'ta Arkeopark'la birlikte çevrede de önemli gelişmeler olacak. Altınpark'ın hemen yan sokağı yine bizim projemizle düzenleniyor, karşısında restore ettiğimiz Sarmaşıklı Ev var ve müze olarak insanları karşılayacak. Bir arka sokağı Kadın Müzesi. Basmane'nin çehresi tamamen değişiyor. Burada sadece tarihi ayağa kaldırmıyoruz. Kente ekonomik katkısı da çok büyük olacak. Bölge insanı, esnaf rahatlayacak."

haberler.com, 23.06.2013

ULUSLARARASI PLASTİK SANATLAR DERNEĞİ'NDEN IRKÇI ÖĞRETİM ÜYESİNE İSTİFA ÇAĞRISI

Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği (UPSD), Gezi Parkı eylemlerine katılanlara ırkçılık yaparak saldıran Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat ve Tasarım Fakültesi Sanat Bölüm Başkanı Ahmet Atan’a istifa çağrısında bulundu.

Yapılan açıklamada şu ifadelere yer verildi:

“Dünyada hiçbir üniversitenin sanat bölümüne yakışmayacak bir üslupla Gezi Direnişi sırasında son derece tehditkar, ırkçı, provakatif ve bulunduğu konuma yakışmayacak metinleri özensizce kamuoyu ile paylaşmıştır. Bu düşünce yapısını yansıtan bir yöneticinin özgür, yaratıcı ve barışçı sanat ortamını zedeleyeceği aşikardır. Bırakın sanat ortamını, halkın vicdanının hiçbir şekilde kabul edemeyeceği bu düşünceleri yayan Ahmet Atan’ın ivedi olarak Yıldız Teknik Üniversitesi’ndeki bu görevinden istifa etmesi kaçınılmaz hale gelmiştir. Gençlerimiz kendisinin yöneteceği bölümde sağlıklı bir eğitim alamayacağı düşünüldüğünde, geleceğin sanatçı, küratör, sanat yazarı veya galericisi olacak gençlerimizin kariyer hayatları da tehlikeye girmektedir. Ahmet Atan’ın tüm bu yaşananların ardından görevine devam etmesi kabul edilemez.”

Dernek, Kültür Bakanlığı’nın “sanatçıları fişleme” konusunda görev üstlendiği haberleri üzerine ise şu açıklamayı yaptı:

“Tüm yaşananların ardından herkese düşen, bunlardan bir ders çıkartıp, ülkemizde AB istedi diye veya göstermelik olarak değil, halkımızın hak ettiği normlar bunu gerektirdiğinden gerçekten evrensel standartlarda bir demokrasiyi bir an önce kalıcı şekilde kurmaktır.

Tüm dünyanın gözünün ülkemiz üzerinde olduğu şu günlerde -kara mizah gibi- Kültür Bakanlığı’nın "sanatçıları fişleme" konusunda görev üstlendiği haberleri, herhalde olsa olsa Türkiye'yi uluslararası ortamda yıpratacak ve hatta alay konusu haline getirecek akıl almaz derecede "tersten yaratıcı" ve utanılası bir girişimdir.”

Sol Haber, 23.06.2013

MAGNESİA ANTİK KENT GÜN IŞIĞINA ÇIKMAYI BEKLİYOR

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümü Başkanı Prof.Dr. Orhan Bingöl, yeterli ödenekler olması halinde Magnesia Antik Kenti'nin şu anda çok farklı konumda olabileceğini belirtti.

Aydın'ın Germencik ilesine bağlı Ortaklar beldesinde bulunan antik kentte kazı çalışmalarını yürüten Orhan Bingöl,  AA muhabirine yaptığı açıklamada, her yıl nisan-haziran ayları döneminde kazıların başladığını öncelikle temizlik çalışmaları yaptıklarını dile getirdi.

 Yaklaşık 30 yıldır kısıtlı ödeneklerle yer altında bulunan tarihi kenti gün ışığına çıkarmak için çaba harcadıklarını ifade eden Bingöl, şunları söyledi:
"Buna rağmen bazı tarihi eserleri gün ışığına azda olsa çıkardık. ve buraya gelen yerli yabancı turistlerin beğenilerine sunduk. Çok güzel eserleri gün ışığına çıkarmak istiyoruz, ama bu ödeneklerle çok zor. Sponsor yok. Bakanlığımızdan gelen ödenekler çok az. Yılda 200 -250 bin lira ile ne iş yapılabilir?  Ödenek yetersiz olduğundan yoğun çalışmalarımıza rağmen iş fazla yürümüyor. Koca kenti yer altından gün ışığına çıkarmaya çalışıyoruz. Bu yılda bize gelecek olan ödenek 230 bin lira civarında. Bu parayla ne iş yapacağız, kaç işçi çalıştıracağız?"

Prof.Dr. Bingöl, kazılar için kendilerine yeterli kaynak ayrılmış olsaydı, bu güne kadar önemli işler başarmış olacaklarını kaydederek, çalışmaların istenilen seviyede olmamasına rağmen kenti görmek amacıyla çok sayıda yerli ve yabancı turistlerin geldiğini söyledi. Bingöl, halen yer altında olan eserlerin gün ışığına çıkarılması durumunda bölbgeye turist ilgisinin çok yoğun olacağını savundu. 

Bu yıl kazı çalışmalarında, stadyum ve Artemizyon alanlarında yoğunlaşacağını belirten Bingöl, "Yapılan kazı ve restorasyon çalışmalarında, Anadolu'nun en iyi korunmuş 35-40 bin kişilik stadyumu ortaya çıkardık. Ama daha çok yapacak işimiz var. Türkiye çok güzel stadyumlara, tiyatrolara sahip ama böyle kabartmalı ve arkadaki bölümleri bu kadar yüksek, bu kadar iyi korunmuş başka stadyum yok" dedi. 

Bingöl, kazı bölgesinde kamulaştırılan alanların kısıtlı olmasından dolayı, kamulaştırma için de ödenek gerektiğini kaydetti.

haberler.com, 23.06.2013

İNŞAAT ALANINDA
LAHİT VE İNSAN KAFATASI
BULUNDU

Konya'da Meram İlçesi'nde Gödene Mahallesi Hanedan Caddesi'nde yapımı süren konutlar için iş makineleriyle temel kazısı yapıldığı sırada inşaat alanından bir lahit ile insan kafatası ve kemikleri bulan işçiler, durumu polise bildirdi.

Olay yerine gelen polis ekipleri, çevre güvenliğini alarak durumu Müze Müdürlüğü yetkililerine haber verdi.

Yetkililer, lahitin hangi döneme ait olduğunun yapılan inceleme sonrasında belli olacağını kaydetti.

Cumhuriyet, 23.06.2013

OSMANLI DEVLETİ YENİDEN PAYLAŞILIYOR

 

Elinde haritaları, tapu belgeleriyle Osmanlı Arşivleri’ni ziyaret edenlerin sayısında son 4 yılda büyük bir ‘patlama’ yaşanıyor. Kimi ailesinin köklerini arıyor, kimi Osmanlı’daki dedesinden kalan mirası ispatlama umuduyla buranın yollarını aşındırıyor. 15 yıl boyunca inatla gidip gelenler de, avukatlara ‘tonlarca’ para verip sonuca ulaşamayanlar da var… Osmanlı Arşivleri’nin Kağıthane’de açılan yeni binasını ziyaret ettik, ‘Osmanlı’daki dedenin’ izini bulmanın yollarını sorduk…

Yaklaşık iki yıl önce resmi bir kağıt gelmiş Ender Bey’in evine. Fethiye Ölüdeniz’in o ünlü görüntüsünün ait olduğu arazi, Atatürk Havalimanı’nın bir kısmı, Antalyaspor tesisleri ve daha pek çok arazi hakkında açılmış bir davaya ait resmi bir kağıt… Bu geniş arazilerin kendilerine ait olduğunu söyleyip miras hakkı talep eden 444 davacı arasında babasının adını görünce konuyu araştırmaya başlamış Ender Eren ve 1820’li yıllara kadar uzanan bir hikayenin içinde bulmuş kendini. 

Osmanlı ordusunun en büyük kollarından biri olan Teke Sancağı’na bağlı Alaiye (Alanya) Sancağı’nın başındaki kişiymiş Hacı Süleyman Ağa… Orduyla birlikte gittiği yerler, devletten aldığı ulufeler (maaş) derken geniş arazilere sahip olmuş. Kardeşi İskenderiyeli Hacı Ömer Ağa da bu konuda kendisinden aşağı kalmamış; zira Mısır valisiymiş… 

O uzak tarihlerden daha yakınlara gelelim. Yıl 1938, o kardeşlerin mirasçısı olduğunu iddia edenler ilk davaları açmış ama dava sonuçsuz kalmış. 1950’lerde 444 kişi adına tekrar veraset davası açılmış. Üç ayrı hakim eskitip 60 yılı geride bırakan davada ilk sonuçlar 2 yıl önce alınmış ve Antalya’daki bazı yerlerin mirasçılara ait olduğu netleşmiş. Diğer yerler için davalar halen sürüyor. Tahmin edebileceğiniz gibi; işin detayı, bürokrasisi ve harcanan para çok… Ender Bey’in, bu davadan haberi olduğundan beri araştırma için sürekli gittiği yer, Başbakanlık Devlet Arşivleri’ne bağlı Osmanlı Arşivi. 

Elinde tapu belgeleriyle, haritalarla bu arşivin yolunu arşınlayıp Osmanlı dönemindeki kimi varlıklı kişilerin, yöneticilerin ailesinden geldiklerini ve onların mirasçısı olduklarını ispatlamaya çalışanların sayısı az değil. 

 

Örneğin Barbaros Hayrettin Paşa’dan sonra en uzun süre Bahriye komutanlığını yürüten Hasan Hüsnü Paşa’nın mirasçıları… Kadıköy’deki Hasan Paşa semtinin, Ümraniye ve Çekmeköy’deki bazı geniş arazilerin mirasçısı olduğu iddiasıyla dava açanlardan Feridun Bey; 10 yıldır açtıkları davada avukata çok para verip sonuç alamadıklarını, bugünlerde yeni avukat aradıklarını söylüyor. 

ARŞİVDE DİJİTAL DEVRİM 
Bu iki olayı duyunca Osmanlı Arşivleri’nin bulunduğu bina, eski adıyla ‘Hazine-i Evrak’, zihnimizde filmlere konu olabilecek hikayeler hazinesi gibi canlandı. Geçen yıla kadar, 1846’da inşa edilen Sultanahmet’teki binasında bulunuyordu arşiv. Taşındığı Kağıthane’deki epey büyük yeni kompleks önceki hafta açıldı. Açılışın hemen ardından oradaydık… 26 yıldır burada çalışan, araştırma bölümünün sorumlularından arşivci Fuat Recep’le konuşunca ilginç bir manzarayla karşılaştık. 

Dört yıl kadar önce nüfus defterlerinin dijital ortamda araştırmacılara açılmasıyla birlikte, Osmanlı Arşivleri’ne gelen insan sayısında deyim yerindeyse patlama yaşanmış. ‘Patlamanın’ nedenlerinden biri de, bu bilginin televizyonlardaki tarih programlarında ‘iştah açıcı’ biçimde ele alınması… 

Geçen yıla kadar hizmet veren önceki binada araştırmacılar için 100 masa bulunuyormuş. Yaz aylarında gelen kişilerin sayısıysa günde 250’yi buluyormuş. Uzun kuyruklar; miras hayallerinden aldığı güçle bahçede ya da duvar üzerinde bulduğu uygun yere çöküp saatlerce defterleri karıştıranlar; yeri kapılmasın diye oturabildiği masadan kalkıp tuvalete bile gitmek istemeyen şanslılar… 

“Dört yıl öncesine kadar buraya çoğunlukla akademisyenler geliyordu, halen de en çok onlar geliyor ama Osmanlı’ya uzanan mirasını ve ailesinin geçmişini araştırmak için gelenlerde büyük artış var” diyor Recep. 

ARAŞTIRMACI OLMAK KOLAY 
Burada bir parantez açalım. Örneğin aile geçmişinizi araştırmak istiyorsanız ‘araştırmacı’ kartı almanız gerekiyor. Neyse ki kolay; girişte bir fotoğrafınız ve nüfus cüzdanınızla başvuruyorsunuz, hangi konuyu neden araştırmak istediğinizi söylüyorsunuz; yarım saat içinde kartınız hazır. 
Recep’le konuşurken Osmanlı Arşivleri’ne ‘miras meselesi’ nedeniyle gelenlerin önemli kısmı için manzaranın pek iç açıcı olmadığını görüyoruz. Zira kullanıma açılan nüfus defterleri, Osmanlı’nın yaptığı ilk nüfus sayımı olan 1831 yılına ait. Bu defterlerde o yıl sayılan insanların fotoğrafı ve lakabı yok; haklarında ‘uzun boylu’, ‘kır saçlı’, ‘bıyıklı’ gibi bazı tasvirler var. Araştırmacıların, dedelerinin o yıl hangi isimle, nerede sayıldığını tam olarak bilmeleri gerekiyor. Dolayısıyla sık sık göçlerin yaşandığı bir coğrafyada, “Kayseri’nin şu köyündenim, dedemin dedesinin babasının adı Ahmet” türünden bir bilgiyle gittiğinizde aradığınızı bulma ihtimaliniz epey az. 

15 YIL SÜREN ‘İNAT’ 
Fakat yine de bu yöntemle gelenlerin ardı arkası kesilmiyor. Recep’ten, aile geçmişini bulmak için buranın yollarını 15 yıl boyunca aşındıranların bile olduğunu öğreniyoruz. Bu süre içinde evrakları okumak için Osmanlıca öğrenenler bile oluyormuş. 

“Bazen durumu anlatmaya, aradığının burada olmadığını söylemeye çalışıyorum. İkna oluyor önce ama sonra tekrar geliyor. Galiba ‘devlet memuru’ kavramı olumsuz bir imaja sahip bazıları için, ‘Bu beni başından savmaya çalışıyordur’ diye düşünerek tekrar geliyor.” 

Malum; Osmanlı büyük devletmiş… Vaktiyle Osmanlı toprakları içinde yer alan ülkelerden de epey araştırmacının geldiğini söylüyor Fuat Recep. En fazla ziyaretçi Libya ve Suriye’den… Onlara da Bingazi ya da Şam nüfus müdürlüklerine gitmelerini söylüyormuş. Oralarda nüfus kayıtlarına ulaşmanın zorluğundan olsa gerek soluğu Osmanlı Arşivleri’nde alanların sayısı da artıyormuş… 

OSMANLI’DAKİ DEDEYİ BULMAK
Peki, Osmanlı’daki dedelerinizi bulmanız için hangi yolu izlemelisiniz? Peşine düştüğünüz kişi Osmanlı’da memurluk  yapmış, idari yönetimlerde yer almış, orduda bulunmuş ya da bir vakfı yönetmişse şanslısınız; devlet bu kişilerin kaydını daha iyi tuttuğu için bulma ihtimaliniz daha fazla. 

Fakat ‘sıradan’ bir vatandaşsanız yolunuz biraz dolambaçlı. Önünüzde üç aşama var. Gideceğiniz ilk yer bağlı bulunduğunuz nüfus müdürlüğü. Buralarda 1900’lerin ilk yıllarından bu yana yapılmış nüfus sayımlarının kayıtları var. ‘T.C kimlik numaranızı vermeniz yeterli… O tarihin öncesine gitmek istiyorsanız İçişleri Bakanlığı’na bağlı Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü’ne gitmeniz gerekiyor. Buradaki ‘atik nüfus defterleri’ sayesinde 1831’e kadar geçmişinizin izini sürebilirsiniz. Bu iki adresin ardından artık Osmanlı Arşivleri sizi bekliyor; şansınız açık olsun… 

370 bin defter, 96 milyon belge

Osmanlı Arşivleri’ne gitmek istediğimizde, evrakların taşındığı Kağıthane’deki kompleks yeni açılmıştı. Bu kurumun bağlı olduğu Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürü Doç.Dr. Uğur Ünal’ın kompleks hakkında bilgi verdiği bir toplantıya katılma ve epey geniş binayı gezme fırsatı bulduk. 

Taşınma işlerinin sürdüğü geçen yıldan bu yana bazı tarihçilerden eleştiri alıyordu yeni bina; ‘merkeze uzak olması’, ‘sellerin geçtiği dere yatağında kurulması’, ‘bulunduğu yerde nem oranının yüksekliği’ nedeniyle. Ünal’ın toplantısının bir bölümü bu eleştirilere yanıt vermekle geçti. 

Taksim’den Kağıthane’ye açılan tünelin yolu kısalttığını; yer seviyesinden epey yukarıda kurulan arşiv bölümlerinin selden etkilenmesinin neredeyse imkansız olduğunu ve içerideki nemin günün her saatinde çalışan bir sistemle kontrol altında tutulduğunu söyledi. 

200 çalışma odası, 120 arşiv deposu, 3 toplantı salonu, 5 seminer odasıyla 13 bloktan oluşuyor arşivin yeni binası. Araştırmacılar için ayrılan masaların sayısıysa 350… 

İÇERİDE NELER VAR?
Ünal, Osmanlı Arşivleri’nin, kurulduğu 1846’dan bu yana dünyanın en çok ziyaret edilen arşivi olduğunu söylüyor. Bugüne kadar 6 bin 700 yabancı, 30 bin 300 yerli araştırmacıya hizmet vermiş. 

Tahmin etmesi zor değil; arşivlerde pek çok önemli belge var. 370 bin defter, 96 milyon belge… Fatih Sultan Mehmet’in Bosna seferi fermanı, İspanya’dan Osmanlı’ya gelen Yahudilerin kayıtları, Kanuni Sultan Süleyman’ın el yazısı, Sultan 2. Murat’ın İngiltere’ye gönderdiği askeri yardımı bildiren mektubu, 2. Abdülhamit dönemine ait Boğaziçi Köprüsü projesi bu belgeler arasında. Yine okuldaki tarih derslerinde adını sürekli duyduğumuz Mondros Mütarekesi, Tanzimat Fermanı, Sened-i İttifak anlaşmalarının orijinal metinleri de burada bulunuyor. 

Bütün bu saydığımız belgeler ve daha fazlasını, kompleksin içinde yer alan geniş sergi salonunda görmek mümkün. 

Akşam Pazar, Haber: Eyüp Tatlıpınar, 23.06.2013

FATİH'İN TERSANESİ 'TURİZME' AÇILIYOR

 

Haliç’te geçmişi Fatih Sultan Mehmet dönemine dayanan tersaneler için 2 Temmuz tarihinde ihaleye çıkılıyor. 250 dönüm büyüklüğündeki araziye 2 yat limanı, 400’er odalı 2 adet 5 yıldızlı lüks otel, 1.000 kişilik cami, AVM ve park gibi bölümler yapılacak.

Başbakan Tayyip Erdoğan’ın İstanbul, Haliç’te yapılacağını açıkladığı liman projesi için 2 Temmuz salı günü  teklifler alınıyor. Projenin tamamlanmasıyla Fatih Sultan Mehmet’in yaptırdığı tarihi tersanenin yerini iki yat limanının da bulunacağı lüks bir turizm kompleksi alacak. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı projeyi 4 yılı yapım süresi olmak üzere 49 yıllığına ihale edecek.

Başbakan Erdoğan, mayıs ayı sonunda 3. köprü için düzenlenen temel atma töreninde yaptığı konuşmada, yapımı Fatih dönemine uzanan Haliç Tersaneleri bölgesi için ihaleye çıkılacağını açıklamıştı.

 

Tarihi yapılar korunacak
Camialtı ve Taşkızak tersanesine yönelik proje hazırladıklarını belirten Başbakan Erdoğan, “Haliç’te bugünlerde yeni bir ihaleye hazırlanıyoruz. Haliç’imizin kabullenemeyeceğimiz yanı var ki, Camialtı Tersanesi. Yıllarca orada bulundum. Taşkızak Tersanesi, oraları tamamı ile, bu yeni proje ile, muhteşem bir proje” demişti.

Edinilen bilgiye göre, Camialtı ve Taşkızak tersaneleri için 2 Temmuz’da teklifler alınacak. İki bölgeyi kapsayan 250 dönümlük arazide bertaraf edilen atıl alanların yerine, rekreasyon ağırlıklı bir proje uygulanacak. Araziye alışveriş merkezi, yat limanı ve park gibi bölümler yapılacak. Bir zamanlar dünyanın en büyük tersanelerinden birisi olan alandaki tarihi yapıların korunması planlanıyor. 500 yıldan yaşlı bölümler bulunduran bu tarihi alanların müze olarak değerlendirilmesi tasarlanıyor.

 

‘Deniz Müzesi’ fikri gündeme gelmişti

İstanbul’un fethinin ardından Fatih Sultan Mehmet’in talimatıyla 1455’te kurulan Haliç Tersanesi, en uzun süre faaliyet gösteren tersanelerden birisi oldu.

O zamanki adıyla, ‘Tersane-i Amire’, Yavuz Sultan Selim döneminde 100 birimli, Kanuni Sultan Süleyman döneminde inşa birimli dev bir tersane haline geldi.

Denizcilikteki gelişmeyle birlikte bu bölge inşa tezgahları, havuzlar, depolar, kışlalar ve yelken dikim atölyelerini de içine alan bir kompleks haline getirildi. Kürek mahkumlarına, Mimar Sinan’ın inşa ettiği zift ambarına ve Avrupa’dan alınan havuzlara ev sahipliği yapan tarihi liman, yakın zamana kadar hizmet verdi.

Bir süreden beri atıl vaziyette olan liman bölgesi için bir dönem ‘Deniz Müzesi’ yapılması da gündeme gelmişti.

Yabancılardan ilgi

İhaleyi kazanan şirket ya da şirketler, liman projesini 4 yıl içinde tamamlayacak. İhaleye büyük şirketlerin oluşturduğu yerli konsorsiyumların yanı sıra yabancı şirketlerin de ilgi gösterdiği öğrenildi. Projenin yap işlet devret (YİD) yöntemiyle yapılması öngörülüyor. Projenin tamamlanmasıyla, tersane bölgesinde sadece İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin işlettiği bir bölge kamuda kalmış olacak.

Galataport’a çok uzak değil

Haliç için düşünülen yeni projeden kısa bir süre önce İstanbul adına bölgede iddialı bir yatırım için ihale yapılmıştı. Mayıs ayının ortasında Haliç’in Boğaz cephesindeki komşusu Karaköy bölgesinde Galataport olarak bilinen Salıpazarı Liman Sahası’nın 30 yıl süreyle işletme hakkının verilmesini kapsayan ihalede Doğuş grubu 702 milyon dolarla en yüksek teklifi vererek ihaleyi kazandı. Doğuş grubu 3 yıl içinde tamamlamayı planladığı proje için 400 milyon dolarlık yatırım bütçesi çıkarmıştı. Haliç’te ve Salı Pazarı’nda belirlenen alanlara yapılacak yeni turizm projeleriye birlikte Karaköy, Şişhane ve Kasımpaşa hattının önümüzdeki dönemde hareketlenmesi bekleniyor.

Bu arada tersanelerin yeri için Koç grubunun ‘müze’ yapmak için istekli olduğu ve olası bir ihalede yer alacağı biliniyordu. Tersane bölgesiyle aynı kıyıda Koç grubunun kurduğu Hasköy’deki Rahmi Koç Müzesi bulunuyor.

Milliyet, 23.06.2013

 

******


"HALİÇ TERSANESİ'NİN İHALESİ HUKUKA AYKIRI"

Haliç Tersanesi turizm kompleksine dönüşecek. Uzmanların önerisi ise tersanenin kimliğine zarar verilmeden kültürel faaliyet alanı haline gelmesi. Mimarlar Odası Başkanı Eyüp Muhçu, “Haliç Tersanesi dünyanın yaşayan en eski tersanelerinden biri. İhale süreci hukuka aykırı bir şekilde işletilmektedir” dedi.

Fatih Sultan Mehmet'in talimatıyla 558 yıl önce kurulan Haliç Tersanesi, Yap İşlet Devret modeliyle özelleşiyor. 2 temmuzda ihaleye açılacak olan 250 dönümlük alanda, tarihi eserler üzerine 2 yat limanı, 400'er odalı 2 adet 5 yıldızlı otel, bin kişilik cami, AVM ve otopark alanları yapılacak. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı projeyi 4 yılı yapım süresi olmak üzere 49 yıllığına ihale edecek. Sadece İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin Şehir Hatları Genel Müdürlüğü olarak kullandığı alan kamuda kalacak. Durumu Taraf Gazetesi’ne değerlendiren uzmanlar tersanenin özelleştirmesiyle ilgili şöyle konuştu:

Mimar Korhan Gümüş:

Tersaneye işlev kazandırmak için tek yöntem özelleştirme değil. Tersaneyi özelleştirmek Topkapı Sarayı'nı, İstanbul surlarını, Süleymaniye Külliyesi'ni özelleştirmekle eşdeğerdir. Ayrıca alan içine halen kullanılmakta olan Kuzey Deniz Saha Komutanlığı ve Kasımpaşa Deniz Hastanesi de gidiyor. “Böyle kalsın” diyen yok ama dünyanın her yerinde kamusal alanlar için, özellikle de kentin korunması gereken kültür mirası için misyon odaklı bağımsız örgütler kuruluyor. Tersane'nin yeni alanları olan Taşkızak ve Camialtı çok iyi bir gemi prototipi geliştirme ve araştırma merkezi olarak kullanılabilir. Bu yapılan İstanbul'a haksızlık.

Mimarlar Odası Başkanı Eyüp Muhçu:

Haliç Tersanesi dünyanın yaşayan en eski tersanelerinden biri. İhale süreci hukuka aykırı bir şekilde işletilmektedir. Bu nedenlerle plan kararlarının iptal edilmesi için yetkili kişilerle bir hukuki hazırlık yapılmalıdır. Diyoruz ki hukuken suç niteliğindeki telafisi olmayan zararların verilmemesi için bu oldu bitti bir an önce durdurulmalı ve ihale iptal edilmeli. İstanbul'u İstanbul yapan en önemli değerlerden bir tanesi burası. Cumhurbaşkanı, şehircilik ilkelerine, hukuka, toplumsal bellek değerlerine ve kentin kimliğine açıkça aykırı bir operasyonu himaye etmemelidir. Bu konuda Cumhurbaşkanı'ndan operasyonu durdurmasını bekliyoruz.

Prof.Dr. İhsan Bilgin:

Tersane çok kıymetli bir yer. Yeniden kullanılması gerekir. Ancak AVM ve otel çok yanlış bir fonksiyon. Özel bir topografyaya sahip ve düz bir arsa muamelesi yapılamaz. Tersane en iyi şekilde tarihi binaları korunarak park alanı yapılabilir. Açık hava alanı olabilir. Venedik Limanı da dünyanın en eski limanlarından biri. Orası tamamen kimliğine zarar verilmeden kültürel faaliyetlerin yapıldığı alanlara dönüştürüldü. Sergiler düzenleniyor orada. Haliç Tersanesi'nde de aynı uygulama yapılabilir.

Yapı, 25.06.2013

KAZILAR SORUNLU BAŞLADI

 

Türkiye ’nin turizm gelirlerine önemli katkısı olan ve müzelere en çok eser sağlayan arkeolojik kazı sezonu sorunlu başladı. Birçok kazı başkanına izin verilmedi. Kültür ve Turizm Bakanlığı hem izinleri hem de kazı ödeneklerini yetiştiremedi. Bakanlık resmi internet sitesinden yaptığı açıklamada, ‘’2013 yılında da ülkemizde bakanlığımız izinleriyle yürütülecek Bakanlar Kurulu kararlı kazı çalışmalarına izin verilmesi süreci devam etmekte olup, bilim insanları tarafından yürütülecek bu çalışmalar ağırlıklı olarak üniversitelerin tatile girdiği yaz aylarında gerçekleştirilmektedir’’ denildi. Ancak yaz geldi, kazı paraları hala aktarılamadı.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 23.06.2013

BÜYÜKNEFES KÖYÜ'NDE (TAVİUM ANTİK KENTİ) ARKEO-PARK PROJESİ UYGULANACAK

 

Vali Abdulkadir Yazıcı, Büyüknefes Köyü’nde yapılacak  (Tavium Antik Kenti) Arkeo-Park Projesi ile kentte yerli ve yabancı turist sayısının artacağını söyledi.

Vali Yazıcı, Tavium Antik Kenti’nin bulunduğu Büyüknefes Köyü’nde yaptığı gezi ve incelemelerde Yozgat‘ın tarihi ve doğal güzelliklerini gün yüzüne çıkarmaya çalıştıklarını, Yozgat’ın deniz, kum ve güneş üçgenine alternatif sunan coğrafi ve iklim özellikleri ile tarihi ve doğal zenginliklerinin bulunduğunu, Bozok Yaylası’na kurulu Yozgat’ın birçok tarihi eseri de bünyesinde barındırdığını kaydetti.

Büyüknefes Köyü’nde zamanla gün yüzüne çıkan tarihi eserlerin köydeki vatandaşlarca bahçe duvarlarında kullanıldığını anlatan Vali Yazıcı,  Arkeo-Park Projesi ile de bu eserlerin bir araya getirilerek sergileneceğini ve koruma altına alınacağını kaydetti.  Yazıcı, Büyük Nefes Köyü’nün açık hava müzesi konumunu alacağını vurguladı.

Yozgat Merkez İlçe Köylere Hizmet Götürme Birliği tarafından yapılan projenin Yozgat İl Özel İdaresi, Yozgat İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü (Yozgat Müze Müdürlüğü) ortaklaşa yürüttüğünü belirten Vali Yazıcı, ‘’Hedefimiz proje ile tarih ve kültür turizmine yönelik turizm altyapısını iyileştirmek suretiyle bölgedeki turizmin gelişmesine katkı sağlamak istiyoruz. Arkeo-Park’ın oluşturacağı katma değer ve turizm gelirlerinden köy halkı başta olmak üzere tüm bölge halkı fayda sağlayacak. Arkeo-Park’ı yılda en az 15 bin  yerli ve yabancı turistin ziyaret etmesini hedefliyoruz” dedi.

Yozgat’ta tarihi dokunun her alanda kendini hissettirdiğini vurgulayan Yazıcı, “Kentimiz sınırlarında, Çeşka Kalesi ve Yeraltı Şehri, Kerkenez Antik Şehri (Pteria), 1516 yılında yaptırılan Karabıyık Köprüsü, Almanların atalarının göç ettiği belirtilen, Galatların bir kolu olan Trokmilerin başkenti Tavium (Büyüknefes Köyü), 1779 yılında yaptırılan Çapanoğlu Cami, bünyesinde 600 yıllık tarihi karaçamları bulunduran Türkiye’nin ilk milli çamlığı, 1862 yılında yaptırılan Akdağmadeni Kilisesi, 13. yüzyılda yaptırılan Behramşah Kalesi gibi çok sayıda tarihi ve doğal zenginlik bulunuyor’ dedi.

Yozgat Valiliği, ORAN Kalkınma Ajansı ve İl Özel İdaresi ile tarihi eserlerin gün yüzüne çıkması için art arda projeler hazırladıklarını vurgulayan Vali Yazıcı, “Yerli ve yabancı turistlerimize Yozgat’ın tarihi güzelliklerini göstermek istiyoruz. Kentimiz, Hattuşaş, Kapadokya gibi turistlerin yoğun olarak ziyaret ettiği yerlerin geçiş noktasında. Ayrıca kültür turları ile Karadeniz ve Doğu’ya giden turistleri de hazırladığımız proje ile Yozgat’ta ağırlamak istiyoruz. Kapadokya’dan Kazankaya Kanyonu’na, Sarıkaya’daki Roma Hamamı’na bir turizm güzergahı oluşturmak istiyoruz. Turizmle kentimize ekonomik katkı sağlamayı hedefliyoruz.’’ dedi.

-Tarihi geçmişi-

Büyüknefes(Tavium); Tavium Antik Kenti Hitit ve Frig yerleşim izleri görülmesine rağmen asıl yerleşim Galatlar zamanında MÖ 3.yüzyıl ile 1. yüzyıl arasında olmuştur. Tavium; Romalıların Galat dedikleri kavmin MÖ280′li yıllarda Balkanlardan Anadolu’ya gelen Trokme (Trokmi) kolu tarafından kurulmuştur. Kent İç Anadolu Bölgesi’nde Trokmilerin yaşadığı Orta Kızılırmak Yöresinin ticaret merkezi ve başkenti konumundaydı. Tavium (Büyük Nefes)’da şu ana kadar kapsamlı kazı çalışması yapılmamıştır. 1997 yılından beri yörede Avusturya’nın Klagenfurt Üniversitesinden Prof. Karl Strobel başkanlığında yüzey araştırmaları yapılmaktadır. Bu çalışmalar kapsamında, Büyüknefes ve çevresinde yer alan birçok köyde de yüzey araştırmaları yapılmış (Yakuplu, Süleymanlı, Körpeli, Haydarbeyli, Sağlık, Dereboymul, Beşerek, Susuz, Çamdibi, Çakırhacılı, Zincir, Türkmensarılar, Yassıhöyük, Çatma, Sarıfatma, Cihanpaşa,Salmanlı v.s.) geniş bir çevrede tarihin izleri tespit edilmiştir. Araştırmalar sonunda çok sayıda seramik parçaları, sütun kaide ve tamburları, mezar stelleri, Bizans dönemine ait yazıtlı mezar, birçok mimari parçalarına rastlanılmıştır. Geniş bir çevrede yapılan çalışmalar sonucunda şu ana kadar, Kalkolitik çağdan – İslami döneme kadar iskan izlerine rastlanılmıştır.

Sorgun Postası, 22.06.2013

'ANNE VE KIZ'A SERVET

Dünyaca ünlü müzayede evi Christie’s, Savaş Sonrası Çağdaş Sanat adlı açık artırmaya hazırlanıyor.

Müzayedede Roy Lichtenstein, Nicolas de Stein, John Currin, Andy Warhol ve Jean Michel Basquiat gibi sanatçıların eserleri satışa çıkacak. 

John Currin’in 1997 yılında tamamladığı Daughter and Mother (Kız ve Annesi) adlı yağlı boya çalışmasının en az 2 milyon 800 bin dolara (5 milyon 413 bin TL) alıcı bulması bekleniyor.

Akşam, 22.06.2013

BİZİM HAZİNEYİ PAYLAŞAMADILAR

 

Almanya, Türkiye ile aynı günde Rusya ile de kriz yaşadı. St.Petersburg’da önce Türkiye’den sonra Almanya’dan kaçırılan Truva hazinelerinin yer aldığı serginin açılışına katılmaktan vazgeçen Merkel’i Putin son anda ikna etti.

Hürriyet, 22.06.2013

TARİHİN KOYNUNDA UYUMAK

 

"Çok gezen mi bilir, çok okuyan mı?" sorusuna "Çok gezen," cevabını verdiren bir ilçeyi Safranbolu'yu tanıdım geçtiğimiz günlerde... Şehirlerin ruhu olduğuna inanlardanım. İstanbul gridir, hafif maviye çalar. Geçmişinin yükünü taşıyan, hükümet gibi bir kadının mavi gözleri kadar derin... Bursa hüzün şehridir. İstanbul fethedildikten sonra unutulmuş olmanın hüznünü size de tattırır. Peki ya Safranbolu? Safranbolu ihtişam şehriymiş; gittim, gördüm, öğrendim. Tarihin hüznünü değil ihtişamını hissettim. Tarih buradan hiç gitmemiş ki. Bir yanda Rum bir yanda Osmanlı mimarisinin muhteşem izleri... Bastığım yer; o sokak aldı götürdü beni... Osmanlı'dan günümüze bozulmadan korunan sayılı yollardan biriydi bu sokaklar. Sabah güneşinin doğuşu zeytinyağı dökülmüş gibi parlarken o yolda, ben otele yani Ağa Çeşmesi Konağı'na geldim. Leyla Genç (Safranbolu Halk Kültür Derneği Başkanı), karşıladı beni. Kendisi konağın sahiplerinden. Dünya tatlısı annesi Güngör Hanımla birlikte kalıyor. Konağın alt katı onların üst katındaki beş oda turistler için. Konak tarihi dokusuna uygun restore edilmiş. Yaşanmışlıkları var. Dantel perdeler, patıska yatak örtüleri, yün yorganlar... En ilginci ahşap oyma dolabın arkasından çıkan banyoydu. Odama giden merdivenleri çıkarken ahşabın o tiz gıcırtılarını duydum. Vücudumdaki stresin ve elektriğin boşaldığını hissettim.

OSMANLI ESİNTİSİ
Odaya yerleştikten sonra yine kendimi sokağa vurdum. Üniversite öğrencisi genç kızların kullandığı ATV'lerle şehir turuna çıktık. Pırıl pırıl kızlar, muhteşem düzgün bir Türkçeyle her konağı her sokağı tek tek anlattı. Onlar anlattıkça ben Osmanlı dönemine gittiğimi hissettim. Seyir terasından görünen üç tepeli eski Safranbolu'yu panaromik olarak görme şansını yakaladım. Gördüğüm manzara rehber kızların yorumuna göre Safranbolu'nun binlerce yıl önce sularla kaplı olduğunun kanıtıymış. Geçtiğimiz yol üzerindeki balık yuvası şeklindeki oyuntular da bu durumun bilimsel kanıtıymış. Tur bitti, Safranbolu sarması, ev mantısı yenildi. İkinci gün istikamet Tokatlı Kanyonu ve İncekaya Su Kemeri'ydi. Tokatlı Kanyonu'na cam zemin üzerine yapılan o terasa çıkmak hayatımda yaşadığım sayılı adrenalin deneyimlerindendi... Hızımı alamayıp İncekaya Su Kemeri'nin de üzerinde yürüdüm. Yani genişliği 1.5 metreyi bulan, altı dipsiz bir uçurum olan 'uzun ince bir yolda' yürüdüm. Tarihin kalbine iner miydi bu yol bilmiyorum ama benim kalbimi fazlasıyla fethetti...

GÜNGÖR HANIM'IN YEMİNİ
Ve konakta uyumak... Kim bilir ne hayatlar yaşanmıştı bu konakta. Yatağa girdiğim anda bu düşünceler kapladı beni. Ne gariptir başkasının yatağında uyumak. Ne gariptir başkasının konağında dolaşmak. Çoktan hakkın rahmetine kavuşan sahipleri şimdi görüyorlar mıdır acaba beni... Bu yastıklara acaba kaç çift, 'bir yastıkta kocamak' için baş koymuştu. Bu sırada gündüz sohbet ettiğim Güngör Hanım'ın anlattıkları geldi aklıma. Güngör Hanım'ın annesi Beylerbeyi'nde doğmuş büyümüş. Babasıysa asker dönüşü annesini zorla kaçırmış. Annesi son demlerindeyken babası sormuş, "Bana hakkını helal ediyor musun?" diye... Yaşlı kadın "Ediyorum," deyip geçiştirmiş ama hemen sonra çocuklarına, "Ben ona hiç hakkımı helal eder miyim?" diye içindeki sitemi dile etmiş. Güngör Hanım'ın hikayesi de annesininki kadar ilginç. Annesinden ud çalmayı şarkı söylemeyi öğrenen Güngör Hanım evlenince kayınpederinin zoruyla bir daha ud çalmayacağına dair yemin etmiş. "Hala içimde ukdedir, keşke o yemini etmeseydim," diyor ve o günden bu yana eline ud almadığını söylüyor. Bunları düşüne düşüne 'tarihin koynunda' derin bir uykuya daldım...

350 YILLIK LONCA KAHVESI
Arasta Kahvesi yaklaşık 350 yıldır müşterilerine hizmet veriyor. Sadrazam Köprülü Mehmed Paşa tarafından 1661 yılında yaptırılan caminin bitişiğindeki Yemeniciler Arastası'nda bulunuyor. Yemeniciler Arastası'nda Osmanlı döneminde el yapımı yemeni üretiliyormuş. Kurtuluş Savaşı'nda cephedeki askere buradan binlerce yemeni gönderilmiş. 1990 yılında restore edilerek turizmin hizmetine sunulmuş. Arastadaki Boncuk Arasta Kahvesi de bu dükkanlardan biri. Erbil Ünal ile Leyla Genç'in işlettiği kahvehanede 40 kişilik kapalı, 40 kişilik de açık alan bulunuyor. En büyük özelliklerinden biri, konuklara mevsim çiçeklerinin yaprakları ile servis edilen, közde pişirilen Türk kahvesi ve yanında sunulan karadut şerbeti...

Sabah Cumartesi, Haber: Sema Engez, 22.06.2013

YENİKAPI'DA BİR BATIK DAHA BULUNDU

 

Yenikapı’da Ulaştırma Bakanlığı tarafından “Bütçe bitti” denilince sona erdirilen bilimsel arkeolojik kazılarda, Radikal’in bu durumu eleştiren 9 Şubat 2013 tarihli manşet haberinin ardından yeniden kazılara devam kararı alınmıştı. Tekrar başlayan kazılarda arkeologlar yeni bir batık gemi keşfetti. Böylece İstanbul Arkeoloji Müzeleri tarafından sürdürülen Yenikapı Marmaray-Metro arkeolojik kazılarında bulunan batık gemi sayısı toplam 37’ye çıktı.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 22.06.2013

ÇAĞDAŞ SANATA HÜCUM

 

Çağdaş Türk resminin önemli isimleri, 2013'ün ilk altı ayında 35 milyon lirayla satış rekoru kırdı. 2012'nin tamamını geride bırakan listenin başında ise 8 milyon lirayla Nejat Devrim var.

Müzayede salonları, bu yılın ilk yarısında en hareketli ve kalabalık dönemlerinden birini yaşadı. Türk çağdaş resminin önemli sanatçılarına ait eserlerin toplam cirosu, 2012'nin tamamının yüzde 14.6 önüne geçince gözler sanat piyasasına çevirildi. İlk altı ayda 13 sanatçıya ait 356 eserin satışından 35 milyon TL'nin üzerinde ciro elde edildi. Geçen yılın tamamında aynı sanatçılara ait 392 eser, toplam 30.8 milyon TL'ye satılmıştı. Rakamlar, Türk çağdaş resim piyasasının en parlak 6 ayını geçirdiğini net bir şekilde ortaya koydu. Yarı yılın en yüksek ciroya ulaşan sanatçısı ise 8 milyon lirayla toplam cironun yüzde 23'ünü oluşturan Nejat Melih Devrim oldu. İkinci sırada ise 28 eseri yaklaşık 6 milyon liraya satılan Erol Akyavaş var. Akyavaş, toplamda ikinci görünse de 2 milyon 900 bin liraya satılan "Kabe" tablosuyla en pahalı sanatçı unvanınıelinde bulunduruyor.

6 ESERE 1 MİLYON
Bu yıla damga vuran ilginç isimlerden biri de Canan Tolon oldu. Tolon, sadece 6 eserle yaklaşık 1 milyonluk ciroya ulaştı. Bu rakam diğerlerine göre düşük kalsa da adet/ciro açısından bakıldığında yükseliş trendinde olduğu görülüyor. Keza Abdurrahman Öztoprak için de benzer durum söz konusu. Elbette ilk yarıda sadece yükseliş konuşulmadı. Orhan Peker'in eserlerindeki ciro kaybı sektörün gündemine oturdu. Ancak bunun nedeni Peker'e ilginin azalması değil, arzın düşük olmasıydı. Sanatçının imzası, geçen yıl 22 eser ve 2.5 milyon liralık ciroya ulaşmıştı.

FİYATLAR OTURDU
Antik A.Ş.'nin ortaklarından Olgaç Artam, yeni alıcı ve koleksiyonerlerin ortaya çıkmasının piyasaya olumlu yansıdığını belirtti. Artam, "Alıcılar en değerli sanatçıların başyapıt niteliğindeki eserlerine yöneldi" dedi. Artium Müzayede Evi'nin sahibi Rüştü Sungur'a göreyse 2011'de spekülasyonlarla kimi sanatçıların eserlerinde fiyatlar şişirildi. Bu da geçen yıl alıcıların temkinli davranmasına neden oldu. 2013'te fiyatların oturduğu bilgisini veren Sungur, "Bunun üzerine ilk 6 ayda yeni alım hamleleri geldi" diye konuştu.





CONTEMPORARY ISTANBUL, BU YIL RUSLAR'I AĞIRLAYACAK
Bu yıl sekizincisi düzenlenecek çağdaş sanat fuarı Contemporary Istanbul'un (CI) için geri sayım başladı. CI kurucusu Ali Güreli, "Yeni Ufuklar" bölümünde konuk ülkenin Rusya olacağını söyledi.. 7-10 Kasım'da düzenlenecek fuar için şimdiden İstanbul planları yapan çok sayıda yabancı koleksiyoner var. 13'üncü İstanbul Bienali'nin aynı tarihlere denk gelmesi de ilgiyi artıran başka bir unsur. Bu iki önemli etkinliğe 2'nci Art Istanbul Sanat Haftası (4-10 Kasım) da eklenince koleksiyonerleri hareketli bir sonbaharın beklediği ortaya çıkıyor. Contemporary Istanbul'da Ufuklar- Rusya bölümü dikkatle takip edilmeli. Çünkü Deloitte ve ArcTactic'in ortak hazırladığı 'Sanat ve Finans 2013' raporuna göre geçen yıl müzayede satışlarında yüzde 17.9'luk artış gösteren Rus çağdaş resmi dikkat çekmeye devam ediyor. CI ayrıca bu yaz sanatçılara özel yeni bir program düzenliyor. Temmuzda CI'nin organizasyonuyla başlayacak "Bodrum Çağdaş Sanat Akademisi" programıyla Bodrum'da 12 ay boyunca uluslararası sanat kurumları ve üniversitelerle işbirliği yapılarak dünya sanatçıları ağırlanacak.

Sabah, Haber: Handan Bayındır, 22.06.2013

ÇELEBİ'NİN 'SEYAHATNAME'Sİ HAFIZALARDAN SİLİNMEYECEK

Dünya edebiyatında, en uzun ve bütünlük sahibi gezi kitabı olarak kabul edilen Seyahatname, UNESCO’nun Dünya Belleği Listesi’nde… 

Topkapı Sarayı Müzesi ve Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi’nde yer alan Evliya Çelebi’nin Seyahatname’sinin listeye alınma önerisi Dünya Belleği Uluslararası Danışman Komitesi Toplantısı’nda kabul edildi. 

Seyahatname gerek Osmanlı İmparatorluğu’nun geniş betimlemelerine yer vermesi, gerekse Evliya Çelebi’nin 40 yıl boyunca (1640-1680) farklı yerlere gerçekleştirdiği ziyaretleri içermesiyle geniş bir panorama sağlıyor. 

Akşam, 22.06.2013

TAKSİM MEYDANI'NDA BİR ZAMANLAR

 

Şimdilerde Topçu Kışlası, Gezi Parkı, AVM isimleriyle gündemin tam merkezine yerleşen Taksim'de bir zamanlar neler vardı. Bakalım Tarih Sandığı'ndan tozlanmış ne gibi tablolar çıkacak karşımıza?
 

-Sultan 3. Selim tarafından inşa ettirilen Taksim Topçu Kışlası'nda, padişahın annesi Mihrişah Valide Sultan'ın yaptırdığı bir cami vardı.

-Taksim Topçu Kışlası'nın karşı köşesinde, Taksim Anıtı'nın az ilerisinde Taksim Karakolu vardı.

-Topçu Kışlası, şimdiki Gezi Parkı denilen yerdeydi. Kışlanın karşısındaki Talimhane semti, adı üzerinde kışlanın talim yeriydi ve bomboş bir alandı. Şu an tıkış tıkış apartman dolu.

-Taksim Meydanı'nın en büyük binası olan The Marmara Oteli'nin ismi bir zamanlar Etap Oteli idi. Daha öncesinde ise İntercontinental Otel.

-Taksim Anıtı'nın arkasındaki tarihi su haznesinin önü helalarla doluydu. Bu helalar kaldırılınca, arkasındaki tarihi su haznesi rahat ve temiz bir nefes almış oldu.

-Topçu Kışlası, atölye, garaj, kahvehane, gazino ve ev olarak, ortasındaki avlu da stadyum olarak kullanılıyordu. Tüm bunlar belediye başkanı Lütfi Kırdar tarafından yıktırıldı.

Eskiden Cumhuriyet Bayramı, Zafer Bayramı, Gençlik ve Spor Bayramı gibi törenler ve kutlamalar ya Beyazıt Meydanı'nda ya da Taksim Meydanı'nda Topçu Kışlası'nın önünde kutlanırdı.

-Şimdiki İTÜ (İstanbul Teknik Üniversitesi) bir zamanlar Taş Kışla idi. Sultan Abdülmecid'in eseriydi.

-Şu an Gezi Parkı diye bilinen yerde 1940'lı yıllarda bir heykel kaidesi vardı. Uzun yıllar bomboş bekleyen kaidenin üstüne, Güzel Sanatlar Akademisi profesörlerinden Heykeltraş Belling tarafından, at üzerinde İsmet İnönü heykeli yapılmıştı.

-26.000 metrekarelik bir alanı kaplayan Gezi Parkı, Topçu Kışlası'nın arazisiydi. 1940 yılında kışla yıkılarak arazisi Gezi Parkı haline getirildi.

-Bugünkü Taksim Meydanında tramvay dolaşıyordu. Gezi parkının ve karşıdaki The Marmara otelinin önünden geçen 2 vagonlu tramvay artık tek vagona indirilmiş ve sadece anıtın etrafından dolaşıp İstiklal Caddesi boyunca uzanan bir güzergaha sahip olmuştur.

-Gezi parkının deniz tarafındaki kısmı mezarlıktı.

-Şimdiki Ceylan Oteli 70'li yıllarda Sheraton adıyla hizmet veriyordu. Bu otelin yerinde bir zamanlar Taksim Belediye Gazinosu vardı.

-Ve bir zamanlar anıtın etrafında troleybüsler dolaşıyordu.

-The Marmara Oteli'nin yerinde de bir zamanlar İstanbul Kulübü vardı.

İsim babası beyzade

-İlçeye ismini veren Venedikli Beyzade'nin konağı da Taksim Meydanı'ndaydı. Venedik Dukası Andrea Gritti (1454-1538) sefir olarak İstanbul'da bulunduğu sırada bir Rum kadınla evlenmiş, oğlu Aloisio Gritti hem Kanuni hem de Sadrazam İbrahim Paşa ile dostluk kurup bu semte yerleşmişti. Bu beyzade sebebiyle semtin ismi Beyoğlu olmuştu.

-A.K.M'nin arka tarafı, Alman Sefareti'ne doğru inen kısım, Müslüman kabristanıydı. Bu kabristandan tek bir mezar bile kalmadı.Ceylan Oteli'ne Divan Oteli'ne ve Harbiye Kışlası'na kadar uzanan bölgede Hristiyan mezarlığı vardı.

Yeni Şafak, Yazı: M. Sami Şimşek, 22.06.2013

EYÜP SULTAN'I SÜSLEYEN MİMAR SİNAN ESERİ

 

Devşirilerek Enderun’a giren Zal Mahmud Paşa, kapıcıbaşılık, dördüncü ve beşinci vezirlik, Halep ve Anadolu Beylerbeyliği gibi önemli görevlerde bulunur. İkbalini parlatan yıldız 23 yaşındayken doğar. Kanuni’nin oğlu Şehzade Mustafa’nın boğulması vakasındaki rolüyle dikkat çeker. 

Yahya Kemal’in ifadesiyle ‘ölümü güzelleştiren şehir’ Eyüp Sultan’a her bakışta bir başka açı görünür. Eyüp’ün ikinci büyük camisi olan Zal Mahmud Paşa Camii ve külliyesi, semtin işte bu farklı güzelliklerinden biri. Mahmud Paşa’nın lakabı olan Zal, pehlivan anlamına geliyor. Boşnak olduğu ve devşirilerek Enderun’a girdiği anlaşılan Mahmud Paşa, kapıcıbaşılık, dördüncü ve beşinci vezirlik, Halep ve Anadolu Beylerbeyliği gibi önemli görevlerde bulunur. Fakat asıl ikbalini parlatan yıldız 1553’te henüz 23 yaşındayken doğar.

Kanuni Sultan Süleyman; Rüstem Paşa ve Hürrem Sultan’ın tahrikleriyle oğlu Şehzade Mustafa’yı boğdurmaya karar verir. Bu sırada Şehzade Mustafa 38 yaşındadır. Babası Kanuni’ye benzediği rivayet edilen, çok iyi eğitim alan veliaht, Konya Ereğlisi yakınında Aktepe yahut Aköyük denilen yerde otağını kurmuş olan padişahın huzuruna davet edilir. Şehzade Mustafa’ya yöneltilen suçlama düşmanlarla gizli gizli yazıştığı ve işbirliği yaptığı yönündedir. Kanuni Sultan Süleyman, oğlunu çadırda kabul edeceğini haber vermiştir. Şehzade Mustafa, uzun süredir görüşmediği babasının huzuruna çıkmak ümidiyle girdiği çadırda, yedi tane dilsiz celladın saldırısına uğrayınca şaşkınlık içinde kendini savunmaya çalışır. Osmanlı Devleti’nde hanedanın kanı kutsal kabul edildiği için hanedan mensupları silahla öldürülmez, kan akıtılmaz. Boğmak için üzerine saldıran dilsizlere eğitimli bedeniyle karşı koymayı başaran Şehzade Mustafa, bir taraftan da babasını imdada çağırır. Bu durum, o anda bile babasından şüphelenmediğini göstermektedir.

Şehzade Mustafa boğuluyor

Nihayet güreşçiliğiyle tanınan Kapıcıbaşı Mahmud Ağa içeriye girmiş ve o sırada dilsizlerle mücadele halindeki şehzadeyi arkasından kavrayarak boyunduruk vurmuş ve dilsizler tarafından kement atılarak boğulmasına yardım etmiştir. Bir rivayete göre o esnada Kanuni Sultan Süleyman da oradadır ve Mustafa babasına hücum etmiştir. Ancak bunun babasına sığınmak mı saldırmak mı anlamını taşıdığı meçhul. Bu sırada Mustafa, Mahmud Ağa tarafından durdurulmuş ve yere çökertilerek boynuna geçirilen kementle bağlanarak dilsizlerce boğulmuştur.

 Mahmud Ağa’nın bu kritik rolü, Şehzade Mustafa’nın öldürülmesine karşı en ağır tenkitleri bizzat Kanuni’ye karşı yazmış olan Taşlıcalı Yahya Bey’in mersiyesinde de zikrediliyor:

“Getürdü arkasını yire zal-i devr-i zaman

Vücuduna sitem-i Rüstem ile irdi ziyan.”

Dikkat edilirse Yahya bey’in bu beyitte ‘Zal’ ve ‘Rüstem’ adlarını bilinçli olarak birlikte andığı görülür. Hem ‘Zal’ adlı efsanevi kahraman ile onun oğlu Rüstem’i hem de Zal Mahmud Paşa ile Rüstem Paşa’yı kastetmiştir.

Dördüncü vezirliğe yükseldi

Zal Mahmud Paşa’nın 1567’de vezirlik yaptığı biliniyor. Buna göre Kanuni’nin sağlığında, onun vezirleri arasında bulunamadı. Fakata onun selefi olan sultan II. Selim öldüğü vakit Zal Mahmud Paşa’nın, Sokullu Mehmed Paşa, Pertev Paşa ve Ahmed Paşa’nın ardından dördüncü vezirliğe yükseldiği biliniyor. Kanuni Sultan Süleyman’ın son seferi olan Zigetvar seferinde onun yanında Anadolu Beylerbeyi olarak bulunmuştur. Bununla beraber, muhasara sırasında Zal Mahmut Paşa’nın üçüncü vezir Ferhat Paşa ile birlikte ‘Sol Kol’a kumanda ettiği biliniyor.

Karmaşık ilişkilerle dolu velveleli bir hayatın sonunda, Eylül 1580’de 50 yaşındayken vefat eder Zal Mahmud Paşa. Hayatındayken Mimar Sinan’a yaptırdığı zarif türbeye gömülür.

Vezir camilerinin en nurlusu

Evliya Çelebi’nin İrem bağı gibi bir bahçe içinde vezir camilerinin en nurlusu dediği bu cami, 17. yy’dan sonra birçok felaket geçirdi. Bugün Haliç Köprüsü’nden bakıldığında Eyüp Sultan Camii’nin önünde iri ve yüksek gövdesi ve kalın minaresiyle yükselen cami ve medresesiyle İstanbul’un hafızasına işlenmiş bulunan Zal Mahmud Paşa Camii’nin dış mimarisi Osmanlı mimari tarihinde başka örneği olmayan özellikler taşıyor. 1894 depreminden sonra harap olan yapının minaresi de yıkıldı. Bu minare yeniden yapıldı, ancak 1930’lu yıllarda külliye bakımsız durumdaydı. Bugünkü halini bezemesiyle birlikte, 1955-1963 arasındaki yıllarda yapılan restorasyon sonucunda aldı.

Zal Mahmud Paşa Camii ve Külliyesi Eyüp Belediyesi tarafından 4 milyon 170 bin lira bedelle yeniden restore ediliyor. Eyüp Belediye Başkanı İsmail Kavuncu, restorasyon çalışmalarıyla ilgili olarak Zal Mahmud Paşa’nın yaptırdığı külliyenin, Mimar Sinan’ın son eserlerinden biri olduğunu hatırlatıyor: “Restorasyonda tarihi önemi ortaya çıkartmak, insanlığa sunmak önemli, ama onlara doğru fonksiyonlar verilmediğinde bir müddet sonra tekrar harap hale gelebiliyor.”

Kavuncu, ayrıca burada Mehteran Akademisi’nin de oluşturulacağını söylüyor: “Küçük ve yetişkin mehteranların eğitimleri burada yürütülecek. Mehteran kıyafetleri ve çalgı aletleri sergilenecek. Medresede kültürel aktiviteler yürütülecek.”

Zaman Cuma, Haber: Alpaslan Murat Aysu, 21.06.2013

URFA KALESİ'NDE ARKEOLOJİK KAZILAR

 
Tarihi Urfa Kalesi'nde yapılan arkeolojik kazılarda, Roma ve Eyyubi döneminin izlerine rastlandı. 

Şanlıurfa Müze Müdürü ve Urfa Kalesi Kazı Başkanı Müslüm Ercan, yaptığı açıklamada, kalede 19 Nisan'da çökme meydana geldiğini hatırlattı. Göçük sonrasında bölgede arkeolojik kazı yapıldığını ve çalışmaların 45 gün sürdüğünü belirten Ercan, kazı sonucunda kalenin tarihiyle ilgili önemli bilgilere ulaşıldığını ifade etti.  

Ercan, kazılar öncesinde 8. yüzyıl olarak bilinen kalenin tarihinin, elde edilen yeni verilerle 6. yüzyıla kadar indiğini ifade ederek, şunları kaydetti: 
"Çıkan buluntularda Roma ve Eyyubi sikkesi elde edildi. Urfa Kalesinde bir Roma dönemi olduğu hep söyleniyordu ama elimizde kesin bir veri yoktu. Bir sikke, Roma'nın kaleyi kullanmış olduğuna yönelik önemli bir veri oluşturdu. Ayrıca bir seramik parçası üzerinde Eyyubilerin çok kullandığı hatta onların sembolü olarak kabul edebileceğimiz bir sembol çıktı. Bununla da biz Eyyubilerin kalede egemen olduğu ve kaleyi kullandıkları sonucuna ulaştık. Kazılarımızda yaklaşık 100 mancınık güllesi ve seramikler çıktı."  

Ercan, Urfa Kalesinde yapılan kazılarda yaklaşık 100 metrekarelik kapalı bir mekana ulaştıklarını belirtti. Alanda yapılan incelemelerde mekanın, altı adet çapraz tonozlu yapıdan oluştuğu ve iki adet kalker taştan örme ayak üzerinde durduğunun anlaşıldığı ifade eden Ercan şöyle devam etti:
"Yapının güney cephesinde bulunan duvar yapısı taşlarının kuzey bölümüne göre daha anıtsal ve eski olması Doğu Roma döneminde kullanılan duvara Eyyubiler döneminde kuzey bölümü eklenerek yeni bir işlev verilmiş olabileceğini akla getirmektedir. Mekanın işleviyle ilgili tam birşey söylemek mümkün değil ama alanda 10 adet mancınık güllesi bulundu. Burayı malzemelik ve cephanelik gibi kullanmış olabilirler."  

Alanın projesiyle ilgili çalışmaların başladığını aktaran Ercan, buranın ilk olarak sağlamlaştırıldığını daha sonra ise bölgeye bir işlev kazandırılabileceğini kaydetti.

Urfa Gündem, 21.06.2013

DÜNYANIN GÖZÜ ŞİMDİ METROPOLİS'TE

İngiltere'den Oxford ve Almanya'dan Erlangen Nürnberg gibi seçkin üniversitelerden bilim adamlarının ilgi odağı haline gelen İzmir'in Torbalı İlçesindeki 2 bin 700 yıllık Metropolis Antik Kenti, ören yeri çalışmalarının tamamlanmasının ardından bu yıl dünyaya kapılarını açacak.

Metropolis Kazıları Başkanı ve Celal Bayar Üniversitesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Doç.Dr. Serdar Aybek, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Özbey Mahallesi ve Yeniköy arasında yer alan antik kentte kazıların 1989 yılından bu yana devam ettiğini ve çok sayıda önemli buluntuya rastladıklarını belirtti. 

Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü Ören Yeri Uygulamalar Daireler Başkanlığı ortaklığında yürütülen kazı çalışmalarında Sabancı Vakfı ve Torbalı Belediyesi'nden de destek aldıklarını söyleyen Aybek, 5 Kasım 2012'den bu yana alanda ören yeri düzenlemesi yapıldığını anlattı.

Çalışmalar kapsamında 160 bin metrekarelik alanın koruma altına alındığını ve bölgede yürüme alanları oluşturulduğunu dile getiren  Aybek, "Metropolis bir yamaç kent olduğu için anıtlara ulaşmak kolay değil, yapılan düzenlemelerle turistin tarihi alanı daha rahat ziyaret etmesini hedefliyoruz"  dedi. 

Ören yeri hazırlıklarının 2013 yılında tamamlanacağını ve antik kentin ziyarete açılacağına işaret eden Aybek, "Otopark, seyir terasları ve diğer olanakları sağlayacak binaların yapımını da bitireceğiz ve en kısa sürede kenti ülkemiz turizmine açacağız. İzmir'in EXPO 2020 adaylığı çerçevesinde Metropolis'in önemli rolü olacağına inanıyoruz. Efes Antik Kenti'ne 45 dakika uzaklıktaki bu kente de çok sayıda turistin gelmesini ümit ediyoruz" diye konuştu.

Yabancı bilim adamları ortak proje üretmek istiyor
Metropolis'in Efes Antik Kenti kadar büyük ve popüler olmadığını ancak kente gelen yerli turistlerin zengin tarihi kalıntıları görünce şaşırdığını anlatan Aybek, dünyadaki arkeoloji bilim adamlarının ise alandaki kazı çalışmaları hakkında detaylı bilgi sahibi olmak istediğini ifade etti.

Kazı çalışmalarını ve bölgeyi tanıtmak amacıyla İngiltere'deki Oxford Üniversitesi'ne ve Almanya'dan Erlangen Nürnberg Üniversitesi'ne gittiğini söyleyen Serdar Aybek, şöyle devam etti:

"Metropolis'i Avrupa'daki farklı üniversitelerde tanıtmak için çalışma yaptık. Kazılarda elde ettiğimiz sonuçları değerlendirdik. Metropolis yurt dışında çok tanınan, bilinen ve talep gören bir nokta haline geldi. Yabancı bilim adamları bizimle çalışmak ve proje üretmek istiyorlar. Metropolis'in bu boyutu çok büyük önem taşıyor çünkü bizim öğrencilerimizin yetişmesini sağlayacak projeler üretilebilir ve yabancı üniversitelerle işbirliği yapılabilir. Yurt dışındaki çalışmalarda arazi faaliyetlerini tanıtmayı amaçlıyoruz."

Aybek, çevre düzenlemesinin yanısıra yol düzenlemesi ve çevreye yerleştirilebilecek yönlendirme levhaları ile yerli ziyaretçi sayısının da yükseltilebileceğine değindi.

Serdar Aybek, Metropolis Antik Kenti tarihinin MÖ 7. yüzyıla dayandığını, planlı şehir olarak yapılarla donatılmasının ise 2 bin 500 yıl önceye tarihlendiğini, varlığını Bizans İmparatorluğu sonuna kadar sürdürdüğünü kaydetti. 

Kazılarda daha önce mozaikler, hamamlar, çeşitli takılar ve heykeller bulunmuş ve buluntular müzelere teslim edilmişti.

haberler.com, Haber: Efsun Yılmaz - Hüseyin Bağış, 21.06.2013

******


METROPOLİS'TE KAZI ZAMANI

 

Sabancı Vakfı, MESEDER (Metropolis Sevenler Derneği) ve Torbalı Belediyesi desteği, Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Celal Bayar Üniversitesi işbirliğiyle 23 yıldır sürdürülen Metropolis antik kentindeki 2013 yılı kazı çalışmaları 1 Temmuz’da başlıyor.

Adını Ana Tanrıça’dan alan Metropolis, 2013 yılında ören yeri olarak ziyaretçilere açılarak kültür turizmine kazandırılacak. Metropolis antik kentindeki kazı çalışmalarının başkanlığını yürüten Celal Bayar Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Başkanı Doç.Dr. Serdar Aybek, geçtiğimiz yıl başlayan ören yeri çalışmalarının bu yıl tamamlanacağını belirterek şunları söyledi: “Metropolis’in 2013 yılında ören yeri olarak açılması ve kültür turizmine kazandırılması için çalışmalarımız devam ediyor. Metropolis’in aynı zamanda İzmir’in EXPO 2020 adaylığı konusunda yapılan çalışmalarda önemli bir rol oynayacağına inanıyoruz.”

Hürriyet, 27.06.2013

AKDENİZ HAVZASI'NIN EN ÖNEMLİ ANTİK TİYATROSUNDA RESTORASYON 50 YILDA TAMAMLANDI

 

Akdeniz Havzası içinde 2 bin 500 yıllık Pamukkale Hierapolis Antik Kenti içindeki en önemli ve özgün Roma tiyatrosu olan bin 800 yıllık Hierapolis Antik Tiyatrosu'nun Sahne Binası Restorasyon çalışmaları 50 yıllık çalışmanın ardından tamamlandı. Restorasyon çalışmasının son aşaması Denizli Kültür ve Turizm Müdürlüğü'ne bağlı Müze Müdürlüğü denetiminde, İtalyan Kazı Heyeti tarafından 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı aracılığı ile Kültür ve Turizm Bakanlığımızın gönderdiği 1 milyon 750 bin liralık ödenekle gerçekleştirildi.

Restorasyon çalışmalarında Denizli Valisi Abdülkadir Demir, Hierapolis Kazı Heyeti Başkanı Prof.Dr. Francesco D'Andria, Denizli İl Özel İdare Genel Sekreteri Adem Oklu, Denizli Turistik Otelciler ve İşletmeciler Derneği Başkanı (DENTUROD) Şeref Karakan ve Denizli Kültür ve Turizm Müdürü Mehmet Korkmaz'la birlikte incelemelerde bulundu.

Restorasyon hakkında bilgi veren D'Andria 1838 yıllarındaki fotoğraflarda yığıntı şeklinde olan tiyatronun sahne binasının üstündeki taşların tiyatro dışına taşınıp üzerinde çalışıldığını bu sayede sahne binasının 3 katlı olduğu belirlendiğini söyledi. D'Andria, "Restorasyon sadece 1 katta uygulanmıştır. Restorasyona konu olan alan 38 metre uzunluğunda olup bu restorasyon sayesinde 256 metrekarelik bir alan tekrar tiyatro performansı için antik binaya kazandırıldı. Restorasyon aşamasında boyutlu planlar, uygulama çizimler gibi en yeni teknikler kullanıldı Bu restorasyon 80'li yıllardan beri süregelen ve 90'lı yıllarda sahne binasının arka duvarının ayağa kaldırılması aşamasını da içine alan kazı ve restorasyon çalışmalarının son aşamasıdır. Restorasyon çalışmalarında yüzde 95 mevcut olan orijinal mimari malzeme kullanıldı." dedi.

Vali Demir ise Türkiye için çok önemli bir çalışmanın sonuna gelindiğini vurgulayarak, "Denizli 19 antik kenti, 800 civarında arkeolojik esere sahip olan bir kent. Bu kentin en önemli eserlerinden birisi Hierapolis'tir. Pamukkale travertenleriyle iç içe olan 2 bin 500 yıllık bu kentin en önemli eserlerinden birisi antik tiyatrosudur. 12 bin kişinin olduğu 50 basamaktan oluşan inanılmaz bir yapı. Bu yapı Akdeniz havzasında hatta dünyada çok nadir yapılardan biridir. Sahne çalışmasının restorasyonu tamamlandı. Biz iddia ediyoruz Türkiye ve Akdeniz havzasında bu şekilde ayağa kaldırılmış başka sahnesi olan antik kent yok. Bu anlamda Akdeniz havzasında bir ilki gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşıyoruz. Buradaki sahne çalışmasını denizliler neredeyse 50 yıldır beklediği bir çalışma." diye konuştu. Demir, Hierapolis'te kazı çalışmlarının 5 yerde birden devam ettiğini antik kentin bir iki yıl içerisinde her tarafıyla birlikte ayağa kalkmasını istediklerini kazı heyetlerine 'Ödenek sıkıntısı yok' diye açık çek verdiklerini sözlerine ekledi.

Uzmanlara göre, Antalya Perge Tiyatrosu'nun dışında hiçbir antik tiyatroda bulunmayan mitolojik kabartmaları, görkemli sahne binası, oturma basamakları olan antik tiyatronun yapımı MSI. yüzyılın ikinci yarısında başlanılmış, III. yüzyılın başlarında da tamamlanmış ve yaklaşık 150 yıl sürmüş. Roma tiyatrolarının en güzel örneklerinden biri olan, yamaca yaslanmış tüm cepheleriyle birlikte korunabilen yapının 50 oturma sırası bulunuyor. Oldukça dik olan oturma sıraları 8 merdivenle 9 bölüme ayrılmış durumda. Restorasyon çalışmaları sırasında antik tiyatrodaki sahne binasına ait olan üç bine yakın mermer blok ve mimari süsleme parçaları tek tek incelenip yerine yerleştirilmiş.

haberler.com, 21.06.2013

SELİMİYE'NİN RÖLÖVESİNE 600 YIL SONRA KAVUŞACAĞIZ

UNESCO Dünya Kültür Mirası Alan Yönetim Başkanı Nurçin Çelik, Edirne Vakıflar Bölge Müdürlüğünün, Selimiye Camisi ve Külliyesi'nin rölöve çalışmalarına başladığını belirterek, "Selimiye'nin rölövesi 600 yıl sonra çıkarılmış olacak.

Yaptığı açıklamada, Selimiye Camisi ve Külliyesi'nin UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'ne girişinin 2. yıldönümünü kutladıklarını hatırlattı.

Dünyaca ünlü eserin rölövesinin olmayışının büyük eksiklik olduğunu belirten Çelik, Edirne Vakıflar Bölge Müdürlüğünün rölöve çalışmalarına başladığını bildirdi.

Çalışmalarla Selimiye Camisi ve Külliyesi'nin çizimlerine kavuşulacağını belirten Çelik, "Elimizde Selimiye'nin vaziyet planlarının çizimi dışında detaylı çizimleri yok. Elimizde olmayan nedenlerle eserde bozulma yaşandığı zaman eserin gelecek kuşaklara aktarılması konusunda en önemli kaynak; yapının çizimleridir. Bu eksiklerimizi gidermeye çalışıyoruz. Selimiye'nin rölövesi 600 yıl sonra çıkarılmış olacak. Bunu söylemek acı ama zararın neresinden dönersek menfaatimize" diye konuştu.

Çelik, Selimiye Camisi ve Külliyesi'nin UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'ne girmesiyle kente gelen turist sayısında ciddi artış yaşandığını belirtti.

Özellikle Japon turistlerin Edirne'ye yoğun ilgi gösterdiğini aktaran Çelik, şunları kaydetti:

"Eskiden sadece yerli turistleri misafir olarak ağırlarken, bugün çok sayıda yabancı turisti de ağırlıyoruz.

Dünyada UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'ne giren eserleri dolaşan bir gezgin grubu var. Bu gruptakilerin sosyal medyadaki görüşleri, gerçekten pekçok insanın bu eserleri görme konusunda harekete geçmesine sebep oluyor. Bu grupta Japon turistler önemli bir yer tutuyor. Turist sayısının artması, Edirne ekonomisi için de önemli bir girdi olarak dikkati çekiyor."

Selimiye Camisi'nin hak ettiği güzelliğe kavuşabilmesi için Selimiye Kentsel Tasarım Projesi'nin bir an önce hayata geçirilmesi gerektiğini dile getiren Çelik, projenin Anıtlar Yüksek Kurulu'nda değerlendirdiğini hatırlattı.

Selimiye'nin daha iyi korunabilmesi için 7'den 70'e herkesin bilinçlendirilmesi gerektiğini vurgulayan Çelik, şöyle devam etti:

"Selimiye Camisi ve Külliyesi, UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'ne girerken sunmuş olduğumuz bir yönetim planımız var. Bu yönetim planı çerçevesinde yaklaşık 5 yıllık zaman diliminde sokak sağlıklaştırması ve eğitim projeleri devam edecek. İlkokuldan üniversiteye kadar, kamu kurumları da dahil olmak üzere eğitim programları planlıyoruz. Edirne Milli Eğitim Müdürlüğü, geçtiğimiz yıl okullarda öğretmenler için bir eğitim programı düzenledi. Onlar vasıtasıyla da öğrenciler bilgilendirilmeye başlandı. Bu programlar devam edecek. Farkında olma durumu her yaş grubundan her meslek dalına devam etmeli. Ancak o zaman hem değerlerimizin farkına varacağız hem de onları koruma yönünde daha bilinçli davranacağız."

Yeni Şafak, 21.06.2013

KÜÇÜK MENDERES OVASI'NDA HER YETARİH FIŞKIRIYOR

 

Ödemiş'in Üç Eylül Mahallesi sınırları içinde kalan Kumkuyu Mevkii'nde bulunan höyüğün tescil çalışmalarının devam ettiği bildirildi. Geçtiğimiz günlerde yapılan bir ihbar sonucu, yok olmaktan kurtarılan Dağcı Höyüğü'nün ardından bölgede benzer höyüklerin bulunduğunu belirten Prof.Dr. Veli Sevin, höyüklerin tespit edilmesinin ardından tescil çalışmalarını devam ettirdiklerini söyledi.

Ödemiş Müzesi'nin çalışmasıyla ortaya çıkartılan höyüğün yüzeyden toplanan çanak çömlek malzemelere göre İlk Tunç Çağı'nın başlarından itibaren yerleşmelere sahne olduğu ve MS 12-13. yüzyıllarda terk edildiği tahmin ediliyor.

Eski istasyonun 3 kilometre kadar güney batısında ilçe merkezi sınırlarında, Ödemiş Müzesi'nin Prof.Dr. Veli Sevin ve Prof.Dr. Necla Arslan Sevin ile birlikte havzadaki tespit ve tescil çalışmaları sırasında rastlanan Kumkuyu Höyüğü ile ilgili raporla, İzmir 2 Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu'na birinci derecede eski eser olarak tescili önerildi. Tescil çalışmasının devam ettiği öğrenildi.

Kumkuyu Höyüğü ilgili bilgi veren Prof.Dr. Veli Sevin, Ödemiş'in pek çok farklı noktasından adeta tarih fışkırdığına dikkati çekerek, "Kumkuyu Höyüğü adını taşıyan tepe 200 metre çapında ve 5-6 metre kadar yüksekliğindedir. Doğu yüzü, yanından geçen bir bahçe yolu tarafından tahrip edilmiştir. Üzeri kısmen bir Zeytinlik ve tarla olarak kullanılmaktadır. Höyüğün kuzey yüzü son zamanlarda arazi sahipleri tarafından makinelerle önemli derecede yıkıma uğratılmıştır. Taş ve kerpiçten yapılma, yaklaşık 4 bin beş yüz yıllık eski mimari kalıntılar ve duvar parçaları bu yıkım sırasında bütünüyle yok edilmiştir.

Ödemiş Müze Müdürlüğü'nce yapılan tespit çalışmaları sırasında son derecede kaliteli İlk Tunç ve Orta Tunç Çağ seramik parçaları etrafa dağılmış durumda ele geçirilmiştir. Yüzeyden toplanan çanak çömlek malzemelere göre Kumkuyu Höyüğü İlk Tunç Çağı'nın başlarından itibaren yerleşmelere sahne olmuş ve MS 12-13. yüzyıllarda terk edilmiştir. Hitit İmparatorluğu öncesine ait Orta Tunç Çağı'nda (MÖ II. binyıl başları) yoğun bir yerleşme dokusuna sahip olduğu anlaşılmaktadır" şeklinde konuştu.

haberler.com, 20.06.2013

KALEHÖYÜK'TE ARKEOLOJİK KAZI

haberler.com, 19.06.2013

5 BİN YILLIK DAĞCI HÖYÜĞÜ YOK OLMAKTAN KURTARILDI

 

Ödemiş'in Kaymakçı beldesindeki tarihi bir höyük yok olmaktan son anda kurtarıldı.

Edinilen bilgiye göre, toplulaştırma çalışmaları sırasında yapılan yeni yol açma çalışmalarında dolgu malzemesi olarak kullanılmak istenen yaklaşık 5 metre yüksekliğindeki höyük yükseltisi bazı duyarlı vatandaşlar tarafından müze müdürlüğüne haber verilerek kurtarıldı. İhbar sonucunda harekete geçen Ödemiş Müze Müdürlüğü yetkilileri, Dağcı Höyüğü'nün tescil edilmesi için gerekli çalışmaların başlatıldığını söylediler.

Ödemiş Müzesi Müdürü Sevda Çetin, "Birkaç hafta önce Kaymakçı beldesinin 3-4 km güneyinde ve Küçük Menderes nehri kıyısı yakınındaki Karaali Mevkii'ndeki höyük bazı vatandaşlarımızın duyarlılığı sonucunda yok olmaktan kurtarıldı" dedi.

Müze Müdürü Çetin ile Prof.Dr. Veli Sevin ve Prof.Dr. Necla Sevin'in de dahil olduğu bir bilim kurulunun yaptığı incelemede, höyüğün 200 metre kadar çapında ve yaklaşık 5 metre yüksekliğinde olduğu belirlendi.

'Dağcı Höyüğü' adını taşıyan bu eski yerleşim tepesinden yıllarca önce ilk kez Behiç Galip Yavuz'un söz ettiğini belirten Prof.Dr. Veli Sevin, höyükle ilgili şu bilgileri verdi: "Küçük Menderes Ovası bereketlilik açısından dünyanın üç büyük düzlüğü arasında yer alıyor. Küçük Menderes nehri ve kolları tarafından sulanan bu ova tarih öncesi dönemlerden beri yoğun bir yerleşme dokusuna sahip olmuştur. Şimdilik saptanan en eski izler günümüzden 6 bin yıl önceye uzanmaktadır. Ödemiş ilçe merkezi çevresinde yer alan Demircili/Tepetarla, Kumkuyu ve Yanıkkır/Sazlıtepe höyükleri tarih öncesi dönemlerden kalma en önemli höyük türü yerleşme yerleridir. Höyükler eski çağlarda, biri yıkılıp üzerine bir yenisi kurulan kasaba ve köylerin kalıntılarıyla oluşmuş yayvan tepelerdir. Bugün tarla olarak kullanılan Kaymakçı'daki höyüğün yüzeyinde İlk Tunç Çağı'ndan (MÖ 3. Binyıl) başlayarak, erken Hitit Dönemi ve Roma-Bizans yerleşimlerine ait çanak çömlek parçaları toplandı. Toplanan çanak çömlekler höyüğün özellikle MÖ 2. binyılın başlarında çok yoğun bir yerleşme dokusuna sahip olduğuna işaret etmektedir. Ödemiş bölgesinin en büyük höyüklerinden olan Dağcı Höyüğü'nün korunması için gerekli tescil işlemlerine başlanıldı."

haberler.com, 18.06.2013

KÜLTEPE KAZILARINDA YENİ ARKEOLOJİK BELGELER ARANACAK

Kayseri-Sivas karayolunun 20'nci kilometresinde bulunan Kültepe Kaniş/Karum Höyüğü'nde, 1948 yılında başlayan ilk sistemli kazılar bu sene 66'ıncı yılına girdi. 

AA muhabirine kazı çalışmalarını değerlendiren Kazı Başkanı ve Ankara Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Fikri Kulakoğlu, "Kültepe" adının, dünya müzelerine ve eski eser pazarlarına dağılan ve "Kapadokya tabletleri" olarak tanımlanan çivi yazılı belgelerin ilk ortaya çıktığı 1871 yılından beri bilindiğini söyledi.

Kültepe'de ilk kazıyı 1893-1894 yıllarında Ernst Chantre'nin yaptığını ifade eden Kulakoğlu, onu 1906'da H. Winckler ve H. Grothe'nin Tepe'de yürüttükleri kısa süreli kazıların izlediğini anlattı.

Çalışmaların Aşağı Şehir'de (Karum) yoğunlaşacağını ve günümüzden 5 bin yıl öncesine ait bilgilere ulaşılmaya çalışılacağını vurgulayan Kulakoğlu, şunları kaydetti:
"Kazılarımıza 15 Haziran itibarı ile başlamış bulunuyoruz. Anadolu tarihini başlatan bir merkez olması itibarı ile de Karum kısmındaki çalışmalar çok daha önemli ve daha özel bir çalışma gerektiriyor. Bu sene de Karum alanında bir açmamız olacak ve günümüzden 5 bin yıl öncesine yani Tunç Çağı'na ait alanlarda çalışma yapmayı planlıyoruz. Bu çalışmalar yaklaşık 70 kişilik bir bilim heyeti ile yürütülecek. Bu heyetin dışında da kazılara çeşitli üniversitelerden öğrenciler katılacak. Çalışmalarımız yaklaşık 3,5 ay sürecek. Çalışmalarda en büyük hedefimiz. Karum alanında özellikle yazılı belgelerin çıktığı alanlarda yeni keşiflere ulaşabilmek ve daha erken dönemlere ait tabakaları kazabilmek." 

Başta Kültür ve Turizm Bakanlığı olmak üzere Kayseri Büyükşehir Belediyesinin Kazıları desteklediğini anlatan Kulakoğlu, "Mehmet Özhaseki'nin burada alan temizliği ve kazılara yaptığı katkıların yanı sıra özellikle Kültepe'nin tanıtılması için yaptığı çeşitli kültür turları var. Kültür turları içindeki tiyatro gibi çok özel bir etkinlik söz konusu. Türkiye'de benzeri olmayan bir etkinlikler yaptıkları için kendilerini çok teşekkür ediyorum" diye konuştu.  

Kültepe'nin önemi
Kültepe, Kaniş ve Karum'da yapılan kazılarda, bölgenin tarihinin günümüzden 5 bin yıl öncesine kadar gittiğinin ortaya çıktığını vurgulayan Kulakoğlu, Anadolu'nun bu süreç içinde geçirdiği tarihsel, ekonomik veya kültürel aşamaların ülkemizdeki diğer höyüklerden veya yerleşim yerlerinden de takip edilebildiğini ifade etti.

Ancak, MÖ 2 binin ilk çeyreğine ait bilgilerin, başka bir merkezde karşılarına çıkmadığını dile getiren Kulakoğlu, "Ü?stelik bu bilgiler sadece Anadolu değil, aynı zamanda komşu coğrafyaların karanlıkta kalan dönemlerini de aydınlatmaktadır" diye konuştu.

Kültepe çivi yazılı belgelerinin, günümüze kadar ülkemiz topraklarında ele geçen en eski tarihli belgeler olduğuna dikkati çeken Kulakoğlu, şöyle devam etti:
"Bu bakımdan Kültepe, Anadolu tarihinin başladığı yerdir. Bugüne kadar, Kültepe'de yaklaşık 25 bin çivi yazılı belge keşfedildi. Bu belgelerin başında MÖ 2 binin ilk çeyreğinde, Anadolu'da yerel krallıkların varlığı, bunlar arasında da Kaniş Krallığı'nın en büyükleri ve en güçlüleri olduğu ve Kaniş'in onun idare merkezi olduğu anlaşılmıştır. MÖ 2 binin başlarından itibaren Assurlu tüccarlar, Anadolu'nun zengin maden varlığı ile doğal kaynaklarından yararlanarak, ticaret yapmak amacıyla kuş uçumu bin kilometre uzağındaki Kuzey Mezopotamya'da bulunan Asur'daki gelişmiş ticaret sisteminin de desteğini alarak, Kaniş'e gelmeye başlamışlardır."

Kaniş ve Karum Kültepe-Kaniş ören yerinin, 550 metre çapında, 20 metre yüksekliğinde bir höyük ve onu çevreleyen yaklaşık 2-2,5 kilometre çapındaki bir aşağı şehirden oluştuğunu anlatan Kulakoğlu, "Höyükteki yerleşim, İlk Tunç Çağı, Orta Tunç Çağı (Asur Ticaret Kolonileri Çağı), Demir Devri, Hellenistik ve Roma dönemlerini içeren kültür katmanlarına sahiptir" dedi.

haberler.com, 17.06.2013

UYARAN, UYMADI!

 

**Genişletilen Batman-Diyarbakır yeni yol güzergahındaki tarihi ‘Gıre Migro’ Höyüğü'nün yarısını yol götürdü. Uyarı levhasına uymayan köylüler değil, Karayolları oldu.

Zemin kısmı neolotik, üst kısmı ise ortaçağ dönemine ait Batman-Diyarbakır karayolu güzergahındaki tarihi höyüğün yarısı, duble yol alanında kaldı. Yolda oluşan kasisleri kaldırma ve yol genişletme çalışmalarının sürdüğü Batman-Üç yol güzergahı üzerindeki Bıçakçı (Kerike) Köyü bitişiğindeki tarihi höyüğün büyük bölümü yol çalışmalarının enkazına gömüldü. Yol genişletme çalışmalarında Karayolları’nın Müze Müze Müdürlüğü’nden de görüş almadığı ortaya çıktı.

Batman kent merkezine 15 km. uzaklıktaki ‘Gıre Migro’ Höyüğü dibinden geçen kara yolda genişletme çalışmaları tarihi höyüğe büyük tahribat verdi. Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü, höyük alanında hafriyat çalışmaları başta olmak üzere tek bir çukur ve kazı yapılmaması için ‘uyarı’ levhası monte etti. Uyarı levhası çürümeye terk edilirken, höyüğün yarısı yola kurban gitti.

Batman Turizm ve Kültür İl Müdürlüğü’nün daha önce höyük alanına monte ettiği “2863 sayılı yasaya göre höyükte hafriyat yapmak, çukur açmak yasaktır. Höyük alanında izinsiz kazı yapanlar hakkında en az iki yıl hapis cezası verilir” yazılı tabelaya aldırış etmeyen resmi kurum Karayolları’nın yol yapımını üstlenen firma oldu. 2004 yılında Batman Valiliği, Özel İdare’nin bütçesinde yaptırdığı yol genişletme çalışmaları sırasında höyüğün zemin kısmının bir bölümünde bazı tarihi eserlere rastlanılmıştı.

Uyarı levhasına rağmen yol genişletme çalışmalarında tarihi höyüğün büyük bölümünün yola girdiğini belirten Bıçakçı Köyü sakinleri, şöyle konuştular; “Höyükte büyük bir çukur açılsa bile resmi kurumlar hemen harekete geçiyor. Oysa yol genişletme çalışmalarında neredeyse höyüğün yarısı yolda kaldı. Kimsenin harekete geçtiği yok.” Kültür-Turizm İl Müdür Yardımcısı Şehmus Kartal, yol genişletme çalışmalarında Müze Müdürlüğü’nden görüş alınmasının gerektiğini belirterek, “Maalesef şu ana kadar Müze Müdürlüğümüzden görüş alındığına tanık olmadık” dedi.

Batman Çağdaş, 17.06.2013

16 - 22 Haziran 2013

SAİT MADEN'İ KAYBETTİK

 

Ressam, grafiker, şair Sait Maden 81 yaşında hayatını kaybetti. İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’nü mezunu Maden 1932 Çorum doğumluydu.

İlk şiirleri Türkçe, Soyut, Yazko, İstanbul,  Edebiyat, Soyut, Varlık, Gösteri gibi önemli dergilerde yayımlandı. 1950’de Varlık Yayınları’nın düzenlediği çeviri şiir yarışmasında Baudelaire’den uyarladığı ‘Moesta et Errabunda’yla birincilik ödülünü kazanan Maden, o günden bu yana değişik ülke şairlerinden çok sayıda şiir çevirdi. Octavio Paz’dan ‘Güneş Taşı’, Pablo Neruda’dan ‘Kara Ada Şiirleri’, Lorca’nın ‘Bütün Şiirler’i Maden’in çevirilerinden bazıları. Grafik alanında da büyük önem sahibi Maden, hayatını bağımsız ressam ve grafikçi olarak sürdürdü, bu alanda çok sayıda eser üretti, günümüze dek 7000 dolayında kitap ve dergi kapağı çizdi. Sanatçının bu konudaki yapıtları da ‘Türk Grafik Sanatı Tarihi’, ‘Simgeler’ kitaplarında toplandı.

Evrensel, 19.06.2013

 

******


ÇORUMLU 'BAUDELAİRE'PEREST

Yakın dostu şair Turgay Fişekçi, 81 yaşında hayata veda eden ünlü grafik tasarımcı şair, çevirmen Sait Maden'i yazdı.

“Paris’te genç iken koyu Baudelaire’perest idim” der ya Yahya Kemal bir şiirinde, Sait Maden de, nasıl oldu bilinmez, daha 18 yaşında Çorum’da yaşayan bir “Baudelaire’perest”di.

Bunu edebiyat alanındaki ilk başarısı olan Varlık Yayınevi’nin 1950’de açtığı çeviri şiir yarışmasında bir Baudelaire çevirisiyle birincilik ödülünü kazanmasından anlıyoruz. Aynı yıl üniversite öğrenimi için İstanbul ’a gelecekti. Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’nü bitirdikten sonra basın dünyasının kalbi Cağaloğlu’nda bir büro açıp kitap kapakları tasarımı işiyle geçimini sağladı.

Şiir çevirisi sonraki yıllarda da hayatının baş uğraşı oldu. Hatta bu yolla dil öğrendiğini söylerdi. Baudelaire okuya okuya Fransızca, Lorca’nın bütün şiirlerini Türkçeye kazandırma uğraşı boyunca İspanyolca öğrenmişti. Çeviri uğraşını o denli öne almıştı ki, kendi şiirleri her dönem gölgede kaldı.

Çeviri şiir herhalde satışı en düşük yayıncılık dalıdır ama Sait Maden bu alanda da ezber bozup Aragon’dan yaptığı ve 1976’da Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü’nü kazanan Elsa’ya Şiirler ile o günden bu yana hep çok satılan bir çeviri şiir kitabı kazandırmıştı yayın dünyamıza. Yanı sıra Paul Eluard, Pablo Neruda, Octavio Paz, B. Cendrars, Saint-John Perse, Mayakovski gibi dünya şiirinin büyük ozanlarını da yine ilk kez o kapsamlı çeviri kitaplarıyla kazandırdı dilimize.
1960’ların yayın dünyası düşünüldüğünde, ülkemiz yayıncılığında bir tasarım devrimini de yine Sait Maden’in gerçekleştirdiğini görürüz. Aynı yıllarda Memet Fuat’ın de Yayınevi’nde basılan kitaplar, Sait Maden’in kapak tasarımı ve Memet Fuat’ın sayfalara gösterdiği titizlikle bugün de imrenilerek bakılacak kitaplardır.

Sait Maden, kişilik özellikleriyle de özel bir insandı. Aklaşmış saçları yandan geriye akar, ensesinde düz bir kabarıklık oluştururdu. Gençliğini bilenler, 19 yaşında da saçlarını böyle kestirdiğini ve o yıllarda bu saç modeliyle Çorum’da çok yadırgandığını söylerlerdi. Meyhaneye geliş saati bile dakikti. Cuma günleri, Çiçek Pasajı’nın kapısından girdiğinde saat hep tam 3 olurdu. İçki içip, davranış ve konuşmaları değişmeyen ender insanlardandı. Ne kadar içerse içsin hep karşısındakine saygılı, ölçülü davranışları olan, hep şık giyinen bir insandı.

Sait Maden’siz bir dünyada yaşayacağız artık denemez. O kadar çok şiire boğdu ki dünyamızı, o şiirler yaşadığı sürece Sait Maden de bizlerle olacak.

Radikal, Yazı: Turgay Fişekçi, 21.06.2013

DÜLÜK İÇİN BÜYÜK PROJE

 

Gaziantep Büyükşehir Belediyesi, Dülük'ün alternatif bir turizm merkezi olması için yeni bir proje hazırladı. Projeye göre köy boşaltılacak, köyde yaşayan insanlara TOKİ ile anlaşarak konutlar verilecek. Köyde tarihi doku korunacak, Safranbolu örneğindeki gibi Dülük bir tatil köyü haline getirilerek turizme açılacak. Büyükşehir Belediye Başkanı Asım Güzelbey, en büyük kazancı orda yaşayan köylülerin elde edeceğini belirterek, "Hem kendileri bir ev sahibi olacaklar, hem de mevcut evleri değerlenecek" dedi.

GAZİANTEPLİ MİTRAS'I BİLMİYOR

Büyükşehir Belediye Başkanı Asım Güzelbey, Dülük Köyünü turizme açmak istediklerini, bununla ilgili proje hazırladıklarını belirtti. Dülük'ün çok önemli bir kazı merkezi olduğunu dile getiren Asım Güzelbey, "Dülük'teki Mitras tapınağı, bütün dünyanın ilgisini çeken bir kültür varlığı. Ben bundan 3 ay önce, Almanya'nın Augsburg şehrinde Augsburg üniversitesinin düzenlediği 'Mitras günleri' isimli panele katılmıştım. Beni davet etmelerinin nedeni de, Mitras'ın bulunduğu şehrin belediye başkanı olmamdı. Münih başkonsoluğuyla birlikte programı izleme imkanı bulduk. Orda şunu gördümki Mitras'ı Gaziantep'te çok az insan biliyor. Ama Mitras dünyada çok daha fazla tanınıyor" diye konuştu.

SAFRANBOLU EVLERİ GİBİ OLACAK

Dülük antik kentinde bugüne kadar çok önemli işler yapıldığını belirten Güzelbey, Dülük'ün turizmden daha fazla pay alması için bir proje hazırladıklarını söyledi. Güzelbey, "Köyün boşaltılıp, köyde yaşayan insanların taşınıp, onlara TOKİ ile anlaşarak konutlar yapıp, köyün kalan yerinde ise tarihi doku korunup, çarpık olanların özellikle kaya mezarlarının üzerine yapılan eklentilerin yıkılıp, ama kalan kısmının turizme açılmasını hedefliyoruz. Mesala orda eski bir ev varsa ve tarihi dokunun üzerinde değilse, yani kaya mezarının üzerinde değilse, o eve dokunmayalım diyoruz.  Ama o evin cephesine müdahale edelim, çatısına müdahale edelim, kaldırımına müdahale edelim, orayı Safranbolu örneğindeki gibi bir tatil köyü yapalım istiyoruz" diye konuştu.

EN ÇOK DÜLÜKLÜ KAZANACAK

Bu projenin hayata geçmesiyle birlikte, insanların hem Dülük'ü gezeceklerini, hem de Mitras'ı göreceklerini belirten Güzelbey, bugün Safranbolu, Beypazarı'nın inanılmaz turist aldığını, bu projeyle Gaziantep'in de alternatif turizm merkezlerinden biri olacağını söyledi. Güzelbey, "Bu projeden en kazancı Dülük'te yaşayan insanların elde edecektir. Çünkü kendileri hem bir ev sahibi olacaklar, hem de mevcut evleri değerlenecek. Aylığını 200-250 liraya verdiği evlerini, belki geceliğini 200 liraya verecek. Evler restrore edilecek, aynı Gaziler caddesinde olduğu gibi. Dülük'te bir bütünlük sağlanacak" dedi.

ANKET YAPABİLİRİZ

Bu projenin gerçekleşmesi halinde Dülük'te bir turizm ofisi kuracaklarını ve ordaki insanları turizm konusunda yönlendireceklerini dile getiren Güzelbey, "Bizim ordaki insanımız pansiyonculuğu bilmez. Bu konuda bir ekip oluşturulacak. Vatandaş da evini kiraya verecek. İsterse de otursun. Bu bir proje. Bunun için Dülük'teki vatandaşlarımıza bir anket de yapabiliriz" dedi.

Gaziantep 27, 21.06.2013

İLBER ORTAYLI: BAŞBAKAN TARİHİ BİLMİYOR

Gezi Parkı gösterileriyle ilgili Süddeutsche Zeitung gazetesine konuşan tarihçi İlber Ortaylı, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’nın Osmanlı tarihini bilmediğini iddia etti.

İlber Ortaylı, “Avrupalıların, çok az bilgi sahibi oldukları Türkiye ve geçmişi hakkında karar vermeleri yeteri kadar ürkütücüdür. Ancak daha da korkuncu, Recep Tayyip Erdoğan’nın kendi tarihini çok az bilmesidir. Sevilen bir parkın yerine Osmanlı kışlası inşa etmek istiyor. Bunu da tarihe sahip çıkmak olarak adlandırıyor. O zaman Dolmabahçe Saray Tiyatrosu’nu ve Swiss Otel’in yerine eski oryantal kıraathaneyi de inşa ettirsin” dedi.

Hürriyet, 21.06.2013

ERDOĞAN'IN MİMARİ TERCİHLERİ

 

Biz bu duruma nasıl geldik? Olayların siyasi, sosyal, iletişim ve bilumum diğer boyutlarını eleyerek, sadece mimarlık ve şehircilik düzleminden olaya bakmaya çalışalım: Tüm Türkiye ’deki imar faaliyetleriyle karşılaştırıldığında, metrekare açısından toz tanesi kadar kalan ufacık park alanı sebep oldu her şeye. Yani Gezi Parkı bir toz, yanında İstanbul polisinin gaz bulutu da var, işte sıkıştı böylece koskoca bir dünya ortaya çıktı.

Biliniz ki, bu ülkede çevresine duyarlı bir mimar ve plancı olmak neredeyse her ay Gezi Parkı’na, Topçu Kışlası yapıldığını görmek kadar yıpratıcı bir şey. Gezi’ye benzer tahribatı olan, içimizi acıtan projelerin sorgulamadan, tartışılmadan, kamuoyundan sıkı sıkıya gizlenmiş hali ile inşaatın başladığını her an görme korkusu.. Diğer meslek gruplarının da dertleri vardır muhakkak ama bu durum kentini düşünen, bunun eğitimini almış, her gün bununla yoğurulan meslekten kişiler için çok acı verici, inanınız.

Tüm bu gürültü partırtının sebebi gerçekten 3-4 ağaç mı? Kimse kendini kandırmasın, herkes gibi yöneticiler de protestoların sebebinin sadece ağaçlar olmadığını çok iyi biliyorlar ama demeçlerinde olayları bu şekilde tariflemek (küçümsemek) işlerine geliyor.
“Başbakan’ın kendisinin seçip görüştüğü heyet, tüm halkı ne oranda temsil eder” şeklindeki endişelerimizi saklı tutarak, heyetteki mimar ve plancıların toplantı sonrası söylediklerini dikkate alalım ve çıkarımlar yapalım. 

Mimarlar ne dedi? 
Sayın Başbakan’dan iki tane olmadığı halde (olsa iyi mi olurdu sizce) tek bedende iki farklı yaklaşımı olduğunu söyleyebiliriz. Bunlardan biri, görmeye çok alışık olmadığımız sakin ve dinleyen hali. Örnek: Heyetin normale göre sert sayılabilecek endişelerini ve eleştirilerini kabul etmesi. İtiraz etmeden tartışmadan, konuşmasını –belki de alakasız bir konudaki rakamlarla desteklemeden– ve hatta tatsız-sert ikazlar olmaksızın notlar alması... Peki, sonuç? Dağ fare doğuruyor, önceden karar verildiği belli bir referandum deklarasyonu çıkıyor. Yani aslında heyete “Dedikleriniz bildiğim şeyler ama kibarca dikkate almıyor, bu toplantıyı kamuoyuna sunacağım bir kararımı açıklamak için kullanıyorum” diyor? Toplantı bitiminde, eğer bilinçli yapıldıysa üzerine tezler yazılabilecek sosyal medyanın mizahi, dağınık ve biraz da güvenilmez enformatik yapısına, gaz bombası etkisi yaratan, kahraman dizi oyuncusunun bir beyanatı geliyor. Sosyal medya metaforunu çalıştırıp onu kilitlemenin bilinçsiz bir yolu işte.

Peki bu 4.5 saatlik endişe ve eleştiri bombardımanında heyetteki mimar ve plancılar ne demiş olabilirler? Onlarla yüz yüze görüşmedik. Toplantıda olup biteni anlatırlar mı, nasıl aksettirirler bilemeyiz ama söylemlerinden ve genel durumu tahlil edip çıkarımlar yapabiliriz.

- Topçu Kışlası’nın zamanında yıkılmasının yanlış olduğu ama şimdi bir daha yapılmasının daha büyük yanlış olduğunu…

- Sorunun sadece Gezi olmadığını, her sabah kalktığımızda sürpriz şekilde garip bir proje veya kararın oldubittiye getirilerek ve delicesine bir hızla hayata geçirildiğini…

- Evinizin tam önündeki meydanın, tam ortasındaki ağacı kesip, uzaktaki bir yerde fidanlık yaptık deyip dikilen ağaç sayısını abartıp, övünmenin anlamsız olduğunu…

- Mimari proje yarışması yapmayı beceremediğinizi. Çamlıca Camii’nin halinin fena olduğunu…

- Kenti ilgilendiren konularda toplumla, mimarlarla el ele çalışmadığınızı. Projeleri duyurmadığınızı, eleştiriye açık olmadığınızı ve şeffaflık yerine gizlilikle işleri halletmeye çalıştığınızı…

- Bu referandum kararı da dahil olmak üzere, gizemli kararlar alıp yine kamuoyunu merakta bıraktığınızı. Kimseyi teskin etmek gibi bir derdinizin olmadığı.

- Tansiyonu düşürmek yerine, daha da gerip kendi seçmenine mesaj verme pahasına mimari yönden de kusurlu beynatlar verdiğini...

- “AKM’yi yıkar orada cami yaparız” dediğinizde ‘cami üzerinde’ kavga etmek istemeyen kesimi kırdığınızın farkında mısınız? Taksim’e cami yapılırsa herkesin ortak paydada buluştuğu, kabul görülen, yarışma ile adil olarak projelendirilmiş, oranları ve işlevi ile çağdaş bir simge cami olmasını isteyen, samimi seçmenden bahsediyoruz. Onlara sormadan “Kışlaya karşı gelenler, görürsünüz, işte size cami” anlamına gelen bir demeçle cevap vermek… Sanki onların hür fikirlerinin olmadığı gibi davranılması… 

Mimari iniş çıkışlar 
Şimdi diğer haline bakalım: Daha fazla gördüğümüz ve alışık olduğumuz Başbakan’ı tarifleyelim. Aslında her şeyin farkında olan, konuşmalarında kızgın ve haksızlığa uğramış, buna rağmen mücadelesinde geri adım atmayan halinden bahsediyoruz. Galiba ona oy veren kitle bu halini seviyor. O da “Tencere tava, iner çıkar borsa” diye sonuçlarını tartmadan böyle takılıyor işte.

Bahsettiğimiz uzlaşmaz tavrı takınmışken, mimari görüşünde de bazı ‘hızlı’ değişimler gözlenmekte. Örneğin: Cami söz konusu olduğunda “Cami, cami gibi olmalı” diyerek betonarmeden kötü oranlı Mimar Sinan taklidi camiler tarifliyor. Kamu binası oldu mu ‘Selçuklu Osmanlı Kırması’ tercih edilecek denip günah çıkarılıyor. “İstanbul, Finans Merkezi olacak” deyip, ‘Dubai tarzı’ gökdelenlere meylediyor. AKM’nin kötü bir bina olduğunu düşünüp, sanatçılara gözdağı vermeyi de ihmal etmeyip ‘Barok Opera Binası’ isteği depreşiyor. Finalde, tarih korumacılığı söz konusu olduğunda ise ortalıkta daha rölevesi olmayan Topçu Kışlası’nın ne idüğü belirsiz soğan kubbeleri dayatılıyor.

Tabiri tabii ki caiz, Başbakan on yılda bir salon takımını değiştiren savruk ve kararsız bir dekoratör gibi her seferinde farklı bir mimari tarzı deniyor. Ülkedeki kentleri kendi evinin salonu gibi görüyor, ulaşım kararları için üçüncü köprü sanki bir mutfak dolabı seçimi! Haliç’teki Süleymaniye görünümünü rezil eden ve siluetinin sadeliğini bozan garip taşıyıcılı köprü, yemek masasına karar verir gibi kabul edilmiş sanki; yayalaştırma projesi diye Taksim’de yerin altına, yine tam irdelenmeden yapılan düzenleme de künk değişimi gibi görülüyor. Bunların şehir yaşantısına etkileri çok büyük, hiçbiri basit kararlar değildir ki, nasıl bu kadar acele ve acemice alınır ve sorgusuz sualsiz ihale edilir bir çırpıda?

Bitmedi… Şu kadar milyon metreküp beton döktük, bu kadar bina yaptık, şu kadar milyon dolar yatırım yaptık diye sayısallaştırıp başarı öyküsü yaratmak göründüğü gibi “O kadar yapmasaydınız keşke” şeklinde karşılanabiliyor.

Sonuç olarak; madem kendisinin tavrını seçebildiğini gördük, Sayın Başbakan’ın yumuşak ve dinleyen haline bürünmesini ve hep öyle kalmasını temenni ediyoruz.

Radikal, Yazı: Ahmet Turan Köksal/Mimar, 21.06.2013

SURİYE'DEKİ TARİHİ ESERLER TEHİKEDE

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), "Tehlike Altındaki Kültürel Miras" listesine, Suriye'den 6 tarihi mekanı dahil etti. UNESCO'dan yapılan açıklamada, söz konusu mekanların, iki yıldan fazla bir süredir devam eden iç savaş ve çatışmalar nedeniyle ciddi şekilde hasar gördüğü vurgulanarak, "Suriye'deki silahlı çatışma durumu, evrensel değere sahip tarihi eserlerin korunmasını mümkün kılmamaktadır" denildi. UNESCO'nun açıkladığı listede Şam eski kent merkezi, Halep eski kent merkezi, Busra antik kenti, Krak des Chevaliers Kalesi (Salahaddin Kalesi), Palmira antik kenti ve Kuzey Suriye'deki antik kentler sıralandı. Tüm bu mekanlar, UNESCO komitesinin Kamboçya'nın başkenti Phnom Penh'te düzenlediği toplantıda ele alınarak, tehlike altındaki eserler olarak değerlendirilmesine karar verdi. Suriye'de devam etmekte olan savaş nedeniyle, tarihi eserlerin ve mekanların aktüel durumları hakkında bilgi almanın imkansız olduğunu kaydeden UNESCO yetkilileri, sosyal medyadaki görüntü ve fotoğraflarla Suriyeli resmi ağızların yaptığı açıklamaların durumu tam olarak anlatmadığını kaydetti. Yetkililer, dışarıdan göründüğü kadarıyla yıkımın "kısmi" olduğunu belirterek, yine de tedbir alınmasının zorunluluğu olduğunu hatırlattı.

UNESCO'dan yapılan açıklamada, Suriye'deki en büyük tarihi eser tahribatının, ülkenin kuzeyindeki Halep kenti ve çevresinde gerçekleştiği belirtildi. Tarihi Halep Kalesi'nin rejim güçleriyle muhaliflerin ateşi arasında kaldığı kaydedilirken, nisan ayında Halep Emevi Camii'nin 13'üncü yüzyıldan kalma minaresinin tamamen yıkıldığına atıf yapıldı. Açıklamada ayrıca Şam ve Halep başta olmak üzere eski mezar ve türbelerin de hedefte olduğu vurgulandı. 2011 yılının mart ayında ülkenin güneyindeki Dera kentinde başlayan halk ayaklanmasının iç savaşa dönüştüğü Suriye'de şimdiye kadar en az 93 bin insan hayatını kaybetti. Ölenlerin 6 bin 500'ünün çocuk olduğu belirtiliyor.

Sabah, 21.06.2013

BÜYÜK SELÇUKLU MİRASI PROJESİ'Nİ ANLATTILAR

 

Konya Aydınlar Ocağı’nın organizasyonu altında Selçuklu Belediyesi, Türk İşbirliği ve Koordinasyonu Ajansı (TİKA) ve Başbakanlık Tanıtma Fonu’nun maddi destekleri ile gerçekleştirilen Büyük Selçuklu Mirası Pojesi’ni yürüten Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü Öğretim Üyeleri Prof.Dr. Haşim Karpuz ve Prof.Dr. Osman Eravşar, 4 yılda tamamladıkları proje hakkında bilgi verdi.

2009 yılından bu yana 14 ülkede 250’den fazla şehir gezerek tüm Selçuklu mirası eserlerin envanterini çıkardıklarını belirten Prof.Dr. Karpuz ve Prof.Dr. Eravşar, toplam 320 eseri incelediklerini belirtti. Prof.Dr. Karpuz ve Eravşar, oldukça zorlu geçen araştırma sürecinde yurtdışında bazı ülkelerde güvenlik problemleri yaşadıkları, bazı yerlerde izinleri olmalarına rağmen çalıştırılmadıkları ve polis gözetimi altına alındıklarını, bir ülkede ise sınır dışı tehlikesi ile karşı karşıya kaldıklarını anlattı. Günümüzde Selçuklu medeniyetine dair yayın ve bilgilerin son derece sınırlı olduğunu belirten Prof.Dr. Karpuz, Büyük Selçuklu uygarlığının somut kültürel örneklerinin ortaya çıkarılması, Selçukluların özelde Türk toplumuna, genelde ise dünya uygarlık tarihine yaptıkları katkıları göstermek amacıyla böylesi bir çalışma gerçekleştirdiklerini belirtti. Araştırma projesinin Cumhurbaşkanı Abdullan Gül’ün himayelerinde gerçekleştirildiğini kaydeden Prof.Dr. Karpuz, “Projenin bilimsel sorumluluğu, eserlerin yerlerinde incelenmesi ve kitaplardaki metinlerin hazırlanmasını Selçuk Üniversitesi adına bizler gerçekleştirdik. Projenin konusu Büyük Selçuklu Medeniyeti, amacı ise medeniyetin günümüze ulaşan mimari eserleri ile dünyada çeşitli müzelerde bulunan taşınır kültür varlıklarının belgelenmesidir. Bu amaç çerçevesinde Afganistan, Azerbaycan, Ermenistan, Filistin, Gürcistan, Irak, İran, Özbekistan, Suriye, Türkmenistan, Türkiye, Yemen, Mısır, Nahcivan sınırları içinde kalan Büyük Selçuklu coğrafyasındaki yapılar ayrıntılı şekilde incelenmiştir” şeklinde konuştu.

Projenin ülkelerden izin alma aşamasında ciddi sıkıntılar yaşadıklarını anlatan Prof.Dr. Osman Eravşar ise, “Bu izinler bazen devletimizin üst düzey bürokratları tarafından alındı bazen de bizzat sayın Cumhurbaşkanımızın devreye girmesi ile çözüldü. Hatta bir ülkede gerekli izinler alınmasına ve yanımızda mihmandar bulunmasına rağmen polis tarafından çalışmamız durduruldu. 2 saat süreyle gözlem altında tutulduktan sonra serbest bırakıldık. Bir diğer ülkede ise sınır dışı tehlikesi ile karşı karşıya kaldık. Yanımızdaki bir görevli arkaraşın son derece değerli profesyonel bir fotoğraf makinası çalındı. Haşim hocam bu süreçte rahatsızlandı ve sonrasında ise kalbinden iki kez anjiyo oldu. 4 yıl oldukça meşakkatli geçti. Ancak sonuç itibariyle projeyi tamamlamak tüm bu yorgunluğumuzu ve sıkıntılarımızı unutturdu“ dedi.

Türkiye’nin bilimsel tarihi içinde Büyük Selçuklu Medeniyetinin nelere sahip olduğu ile ilgili elimizde yeterince bilgi bulunmadığının tespitinin bu projeye başlamalarındaki hareket noktası olduğunu belirten Prof.Dr. Eravşar, “Bu çalışmanın konu itibarıyla ilk önemli çalışma olması onun özgün değerini bir kez daha artırmaktadır. Başlangıçta sadece bir fotoğraf albümü düşüncesiyle başlayan bu çalışma, sonrasında bundan sıyırılarak bir envantere dönüştü. Projenin tam anlamıyla bütün Selçuklu mimarisini kapsadığı iddiası yanlış olacaktır. Çünkü bazı bölgelere güvenlik sebebiyle gidilememiş, bazı yapılar ise bulunamamamıştır. Özellikle İran ve Irak gibi bazı ülkelerde bulunan bir çok Selçuklu yapısının tarihi süreç içinde kimlik değiştirmesi, bazı yapıların bulunamaması bu projenin eksik yönlerini oluşturuyor. Ancak ileriki dönemde gerçekleştirilecek yeni çalışmalar ile bu eksikliklerin tamamlanmasına çalışılacak” dedi.

Projenin ilk ayağında 3 ciltlik bir eserin ilim ve sanat çerçevesinin hizmetine sunulduğunu anlatan Prof.Dr. Eravşar, “İkinci ayağında ülkelerdeki müzelerde bulunan Selçuklu eserleri ile ilgili inceleme yaptık ve envanterlerini çıkardık. Üçüncü ayağında ise mimari eserleri ve Selçuklu Medeniyetini tanıtmak amacıyla 180 dakikalık 9 ayrı bölümden oluşan bir belgesel film hazırlandı” diye konuştu.

Merhaba Gazetesi, 20.06.2013

ESENLER'E KILIÇ ALİ PAŞA CAMİSİ'NİN TAKLİDİ YAPILIYOR

 

Esenler Belediyesi'nin internet sitesinde yer alan habere göre Mimar Sinan'ın yaptığı Kılıç Ali Paşa Camisi'nden esinlenerek inşa edilecek cami, Osmanlı mimarisine uygun kesme taşlardan yapılacak.

Esenler Belediyesi, Bahçelievler Hak Vakfı işbirliğiyle Cumhuriyet tarihinin ikinci taş camisini Esenler'e yapıyor. Mimar Sinan'ın yaptığı Kılıç Ali Paşa Camii'nden esinlenerek inşa edilecek cami, Osmanlı mimarisine uygun kesme taşlardan yapılacak.

Cumhuriyet tarihinin ikinci taş camisi Esenler'e yapılıyor. Esenler Belediyesi ile Bahçelievler Hak Vakfı'nın ortaklaşa yapacağı taş cami, Mimar Sinan tarafından yapılan Tophane'deki Tarihi Kılıç Ali Paşa Camii'nin bir benzeri olacak.

Birlik Mahallesi'nde 1.000 metrekarelik alanda Esenler halkı arasında "Teneke Camisi" olarak bilinen, tek katlı ve olası bir deprem felaketinde yıkılma riski bulunan Halil İbrahim Camisi'nin yerine inşa edilecek taş cami, Osmanlı mimarisine uygun olarak dizayn edilecek. Kesme taşlardan yapılacak caminin ana kubbesinin her iki yanında şerefeli iki tane minaresi olacak. Minarelerin çevresinde de daha küçük kubbeler yer alacak. Mimarisi ve estetiği ile ilgi uyandıracak caminin ön ve yan cephelerinde de kemerler yer alacak. Esenler'e değer katacak olan taş caminin şadırvanı, avlusu ve çevre düzenlemeleri de camiye uygun bir şekilde tasarlanacak.

Örnek: Kılıç Ali Camisi

Halil İbrahim Camisi'nin tapu işlemlerinin bittiğini söyleyen Esenler Belediye Başkanı Mehmet Tevfik Göksu, "Bin metrekare alan camiye tahsis edildi. Cumhuriyet tarihinin ikinci büyük taş camisi Esenler'e yapılacak. Özel bir proje hazırlandı. Gerekli hazırlıklar yapılıyor ve caminin temelini yakında atacağız. Cami, Tophane'deki Kılıç Ali Paşa Camii'nin bir örneği olacak" dedi.

Hayırsever Yapıyor

Caminin bir hayırsever tarafından yapılacağını da kaydeden Göksu, "Hayırseverimiz bana geldi ve, (Başkanım biz buraya betondan cami yaparsak 100 yıl kalır. Taştan yapalım, kıyamete kadar kalır) dedi. Maliyeti iki katına çıkıyor caminin. Taş cami olduğu için zemin etüdü ve mühendislik hesaplarının titizlikle yapılması gerekiyor; ama biz en kısa zamanda bu işlemleri bitirip, burada ezan sesini gök kubbeye dinleteceğiz" şeklinde konuştu.

Cumhuriyet'n İkincisi

Osmanlı mimarisine has kesme taş usulü Cumhuriyet'ten sonra ilk kez 1945'te yapılan Şişli Camii'nde kullanılmıştı. Esenler'de inşa edilecek cami Cumhuriyet tarihinin ikinci taş camisi olacak. Caminin mimari projesini, Mimar Ahmet Tanyolaç ve Mimar Kadir Fındıklıoğlu çizdi. Proje çalışmalarında sona gelindiğini belirten mimar Ahmet Tanyolaç, "Cami için kullanılacak taş numuneleri teknik üniversitelerde inceleniyor. Büyük ihtimalle küfeki taşı kullanılacak. Pencereler, kalem işleri, orijinal detaylara uygun olarak yapılacak" dedi.

Arkitera, Haber: Emine Merdim Yılmaz, 20.06.2013

TOPÇU YERİNE RAMİ KIŞLASI

‘Yok olmuş’ Topçu Kışlası sevdalıları, ‘harap halde bekleyen’ Rami Kışlası’na da baksınlar
 

İktidarın Topçu Kışlası’na düşkünlüğünü binanın geçmişindeki siyasi kimliğine bağlayanlar özetle diyorlar ki “yobazların ‘şeriat isteriz’ diyerek ayaklandıkları 31 Mart isyanı, 1909’da bu kışlada başlamıştı. İlerici subayların öldürüldüğü bu gerici ayaklanma, Mustafa Kemal’in kurmay başkanı olduğu Selanik’teki Hareket Ordusu’nun İstanbul’a gelmesiyle bastırıldı.”
İşte bu olayın “hep anımsanması” için “yeniden canlandırılması” (restitüe) istenen kışla, iktidarın sevdası olan ‘AVM işlevi’yle yeniden yapılırsa, “bir taşla iki kuş” vurulmuş olacak…

Birincisi “gericilik tarihinin anıları” tüm tarihsel mekanlarıyla yaşatılacak;
İkincisi, İstanbul’un en bereketli yerinde, kim bilir kimlere sunulacak “en ayrıcalıklı” AVM arsası yaratılacak.

Nitekim çevre ve demokrasi tarihimizde bugüne dek görülmemiş düzeyde toplumsal tepki yaratan bu “siyasal ve ekonomik yağma projesi”ne karşı, yine bugüne dek görülmemiş şiddetteki orantısız güç gösterilmesinin gerekçesi olarak şunu söylemek yanlış olmayacaktır:
“Mustafa Kemal’in henüz bir Osmanlı paşasıyken de dincilerin düşmanı olduğunu anımsatan bir yapıya yeniden kavuşmaktan ve aynı binada ülkenin rantı en büyük AVM’sini yaratmaktan vazgeçilemez! Bunun için gerekirse polis devleti bile yaratılabilir.”

Nitekim Başbakan son müdahaleden önce, “Eylemciler boşaltmazlarsa polis boşaltmasını bilir” demedi mi?
 

‘Sahipsiz’ kışla

İktidarın bu inatlaşma sürecinde aklıma hep İstanbul’un kenar bir semtinde sahipsiz kalmış anıtsal bir kışla… Rami Kışlası geldi.

Yıllar önce Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi’nin çalışma konuları arasında yer alan; ancak ne Eyüp ne Büyükşehir Belediyesi tarafından “boş sözler” dışında destek görebilen ne de Kültür Bakanlığı’nca ilgi gösterilen restorasyon projesine para bulunamadığı(!) için bugün de kaderiyle baş başa kalan tarihi kışla, harap ve metruk haliyle içler acısı halde.

Üstelik Topçu Kışlası gibi tümüyle yok olmuş durumda da değil… hemen tüm yapılarıyla “ayakta” ve onarılmayı bekliyor.

250 yıllık tarihiyle İstanbul’daki son dönem Osmanlı kışlaları arasında en eskisi olup 3. Mustafa döneminde 1757-1774’te yaptırılmış..

1828-29’da 2. Mahmut, kurduğu “Asakir-i Mansure-i Muhammediye”(Muhammed’in, Allah’ın yardımını görmüş askerleri) adlı ordu için kışlayı büyüterek yenilemiş; 1836-1837’de ise Mühendishane öğrencileri kışladaki Mekteb-i Harbiye’ye taşınınca da “Fünun-ı Harbiye-i Mansure” adıyla anılmaya başlanmış.

Rami Kışlası, Cumhuriyet döneminde de yaşatılmıştı. 1950’lerde rahmetli babam oradaki topçu birliğine komutanlık yaptıktan sonra 1959’da kurmay albay rütbesiyle Erzincan’a tayin olmuş; 27 Mayıs 1960 Devriminin “İnkılap Subayı” görevini üstlenmişti…

Tarihi kışlanın kaderi 80’lerde dinlence alanı yapılma şartı ile İstanbul Belediyesi’ne devredildikten sonra değişti. 220 bin m2 araziye yayılan tüm binaları sözde “geçici” olarak “Gıda toptancılarına depo!” olarak tahsis edildi.

Son yıllarda ise yenileme (restorasyon) çalışmalarına başlanarak müze ve kütüphane olarak kullanılması, ortasındaki boş kısmın da ağaçlandırılması kararı alındı.

Ne var ki Rami Kışlası’nın bulunduğu yer Taksim gibi karlı bir AVM’ye uygun değil!

Buna rağmen diyoruz ki, “Ey Başbakan, İstanbul için eşsiz bir rekreasyon alanı olacak 250 yaşındaki Rami Kışlası’nı yaşatmadığınız sürece, Taksim Kışlası’na düşkünlüğünüzdeki ‘masumiyet’e kimse inanmayacaktır.”

Cumhuriyet, 20.06.2013

TOPÇU KIŞLASINA AİT ESKİ PLAN BULUNDU

 

Gezi Parkı'ndaki Topçu Kışlası'na ilişkin 1869 tarihli plan ve 1913 yılına ait harita bulundu.

Plan ve haritaya ulaşan Yedikıta Tarih ve Kültür Dergisi Genel Yayın Editörü, Araştırmacı-Tarihçi Harun Tuncer, konuyla ilgili açıklama yaptı. Tuncer, kışlanın etrafını gösteren 2 parça plan ve harita ortaya çıkardıklarını söyledi.

Tuncer, 1800'lü yılların başında Sultan 3. Selim devrinde yapıldığını tahmin edilen Topçu Kışlası'nın ilk dönemine ait harita, plan ve benzeri çizimlere hala ulaşılamadığını kaydederek, söz konusu plan ve haritanın henüz kamuoyuna sunulmadığını dile getirdi.

Plan ve haritaya Osmanlı Arşivi'nde ulaşıldığını aktaran Tuncer, şöyle devam etti: "Plan 1869,Topçu Kışlası, Talimhane Meydanı ve Borsa Han'ın devri için 100 yıl önce yapılan sözleşme çerçevesinde alanın boyutlarını işaret için hazırlanan harita ise 1913 yılına ait. İçerisinde bu haritanın da bulunduğu dosyadan çıkan evraka göre adı geçen han ve Talimhane Meydanı (kışla hariç) 1913 tarihinde 500 bin lira avans karşılığında 1 yıllığına Belçikalı Bank Anverçoise'a devredilmek istenmişti. İttihat ve Terakki hükümeti zamanında toplanan Meclis-i Mahsus'ta görüşülen ve karara bağlanan meseleye göre, Belçika bankası bu işlemden vazgeçince İstanbul'da bulunan "Sanayi ve Ziraat ve Ticaret Şirket-i Milliyye-i Osmaniyyesi" bahsedilen iki mahalden başka anlaşmaya Topçu Kışlası'nı dahil ederek yine aynı ücret karşılığında tasarruf hakkına talip oldu. Devrin hükümeti bu talebi geri çevirmedi. Zira Balkan Savaşları devam ediyordu ve devlet her anlamda buradan gelecek paraya muhtaçtı. Mukavele hazırlandı ve 18 Şubat 1913'te Sultan Reşad'ın konu hakkında çıkan iradesi üzerine 20 Şubat'ta taraflarca imzalandı. Bahsi geçen şirketi temsilen imza atanlar yönetim kurulu üyeleri Mösyö Pissard ve Mösyö Salem'di. Osmanlı hükümetini temsilen de Maliye Nazırı Rifat Paşa'nın imzası vardı."

Mukavele metni

Mukavelename metninin 16 esas ve 1 ilave maddeden oluştuğunu ifade eden Tuncer, içerikte dikkat çeken hususlardan bazılarının "Belli şartlarla 1 yıllığına tasarruf hakkı devredilen söz konusu mahaller şayet bir yıl içinde ve sonunda anlaşma feshedilip hükümetçe geri alınmazsa 'Sanayi ve Ziraat ve Ticaret Şirket-i Milliyye-i Osmaniyyesi' tarafından dilediği kadar ve dilediği şekilde kullanılabilecek, adı geçen şirket devraldığı arsalara dilediği ebatta ve dilediği biçimde bina vs. yapabilecek ve bunları dilediğine kiralayabilecek, işlemlerin tamamlanıp devrin gerçekleşmesinin ardından Osmanlı hükümeti fariğ olduğu bu mahalleri ancak 1 yıl içinde geri alabilecek, fakat sonra bu haktan mahrum kalacak" şeklinde sıraladı.

Tuncer, plan ve haritaya ilişkin şu bilgileri aktardı: "Kışlaya ait haritanın en altında görünen ve ağaçlık olduğu tahmin edilen bölgenin 'Kabristan' olduğu belirtilmiş. Hemen üstünde Taksim Kışlası görünüyor. Dikdörtgen biçimindeki kışla çizgilerle 3 parçaya bölünmüş. En sağda Arabi harflerle 'Be' işareti konan bölüm 11 bin 40 metrekarelik bir alana sahip, sol altta 'Cim' harfiyle işaretlenen bölüm 12 bin 975 ve onun üzerinde 'Kef' harfiyle işaretli bölüm ise 12 bin 894 metrekarelik bir alana sahip. Kışla haritası içine yapılan söz konusu bu bölümlerden arta kalan boşlukların da toplam alanı 13 bin 500 metrekare. Kışlaya ait bu panaromik çizim planın üst tarafında kışlanın 'önerilen cephe yüksekliği' ve cephenin görünümü çizilmiş. Altta da yine ön ve yan cepheler kuşbakışı resmedilmiş. Yapının uzunluk ve genişlik değerleri için de çizimin tam ortasına 'arşın'. 2 arşın 1,5 metrekareye denk geliyor. Alttaki çizimde binanın 3 cephesinde yer alan oda, kapı, merdiven ve diğer bölümler ölçüleri verilmeksizin işaret edilmiş."

Yapı, 20.09.2013

DENİZLİ'DE 1500 YILLIK 'JAKUZİ' BULUNDU

 

Denizli’nin Karahayıt beldesinde yürütülen antik dönem kazı çalışmaları devam ediyor. Karahayıt beldesinin alt kısmında bulunan bir bölgede kazı çalışmalarını devam ettiren ekipler, ilginç bir yapıya ulaştı. Büyük bir titizlikle devam ettirilen çalışmalarda Anadolu’da ilk defa ortaya çıkan ve şu andaki termal yapıların öncüsü sayılabilecek sıhhi yapıya ulaşıldı. Jakuzi olarak da adlandırılan yapının ortasında havuz bulunuyor. Havuzun etrafında banyo yapanların oturması için basamaklar olması dikkat çekerken, ayrıca insanların tek başına banyo yapabilmesi için bugünkü duşakabinlerin öncüsü bir yapı da var. Havuzda ayrıca termal suyun dışarı atılması için kanallar da yer alıyor.

Denizli Valisi Abdülkadir Demir bölgede incelemelerde bulundu. Karahayıt bölgesinde sağlık termal turizm merkezi ile ilgili çalışmaların devam ettiğini belirten Denizli Valisi Abdülkadir Demir, ‘’Burada kür merkezi çalışmaları var. Son 5 yılda TOKİ tarafından kentsel dönüşüm yapılıyor. Bu bölgedeki konutlar yenilenecek. Ayrıca Karahayıt bölgesinde antik döneme ait eserlerin ortaya çıkarılması için çalışmalar yapıyoruz. Şu anda bulunduğumuz yerin adı termal sağlık yapısıyla karşı karşıyayız’’ dedi.

İHA'nın haberine göre, bölgede yapılan çalışmalarda böyle bir yapının çıkacağını kimsenin beklemediğini ifade eden Vali Demir, ‘’Burası MS 5'inci yüzyılda yapılmış. Biz burada tabiri caizse doğal bir jakuzi ile karşı karşıya kaldık. Burası çok özel bir yapı. Üst taraftan kanallar geliyor. Pamukkale’nin termal kaynağı havuzda toplanıyor. Burada kapalı ve etrafı mermerlerle kaplı duşakabinler bile var. Bu da çok önemli bir yapı. Burası bin 500 yıl önceden de termal sağlık merkeziymiş. Demek ki biz bin 500 yıl önce yapılanı yapmaya çalışıyoruz’’ diye konuştu.

Yapı, 20.06.2013

İSTANBUL'UN ANIT AĞAÇLARI

Selçuklu ve Osmanlıyla yaşıt insan yoktur, fakat ağaç vardır diye yazmıştık. Olgunluk çağını yaşayan bu ağaçlara, 'anıt ağaç' deniliyor. 21 Temmuz 1983 tarihli ve 2863 sayılı kanunla koruma altındalar. Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu.

Öte yandan, kanunlarla hiçbir şeyi koruyamazsınız, insanın içinde olacak. Sözgelimi, Şehzadebaşı Camii'ndeki beş yahut altı çınarın, restorasyon çalışmaları sırasında ve aynı anda kuruması, tesadüf olamaz. Üstelik, büyükşehir belediyesinin tam karşısında! Hatırlatalım: Kaybolan yahut kırılan taşları yerine koyabilirsiniz, fakat anıt ağaçları koyamazsınız.

İstanbul'un anıt ağaç bakımından bir hayli zengin olduğunu biliyoruz. Özellikle çınar, servi, çitlembik ve sakız ağaçları. Atalarımız, camilerin avlularına, mezarlıklara, namazgahlara, çeşmelerin yanına, velhasıl her yere ağaç dikmişlerdir. Bu ağaçların bir kısmı, işaret olarak dikilmiştir. İşaret için taş yerine ağaç dikmek, ne büyük inceliktir.

Büyük camilerin avlularındaki/hazirelerindeki anıt ağaçları biliyor, görüyoruz. Bir de kıyıda köşede kalmış kıymetli ağaçlar var. Bu yazıya başlamadan evvel, elimde metre, onlarca anıt ağacı ziyaret ettim. Aynalıkavak'tan Sütlüce'ye, Eyüp'ten Alibeyköy'e kadar. Bu ağaçlar, Çelik Gülersoy'un İstanbul'un Anıtsal Ağaçları kitabında da yer almıyorlar. (Türkiye Turing ve Otobomil Kurumu, 1984)

Bunlardan birkaç tanesini sizinle paylaşmak istiyorum. Düğmeciler Camii'nin (1550) haziresindeki çınar, bu büyüklüğe ulaşıp da kusursuz kalabilen ağaçların belki de birincisidir. Çınarın çevresini 9,25 metre olarak ölçtüm. Gövdesinde oyuk, çürüme vs yok. Bu caminin bir diğer özelliği de, Sahabe-i Kiram'dan Hz. Cabir oğlu Muhammed el Ensari'nin kabrinin burada olması. Adresini de verelim: Eyüp'ün Düğmeciler mahallesinde.

Çırçır mahallesindeki (Alibeyköy) muazzam çınarı da unutmayalım. Çevre genişliği 8,35 metre. Yarası-beresi bulunmuyor. Öyle ki, aşağıdan yukarıya bakarken, insanın başını döndürüyor; aklınıza, 'şekil verenlerin en güzeli olan Allah ne yücedir' sözü geliyor. Bu iki çınarın, 'ayrıca' koruma altına alınması gerekiyor.

Sütlüce'deki Mahmut Ağa Camii'nin haziresinde, birbirinden kıymetli dört tane sakız ağacı var. Mutlaka görmelisiniz. Bu ağaçlardan en büyüğünün çapı 3 metre 50 santim. Bir sakız ağacının bu büyüklüğe ulaşması, tek kelimeyle söylersek, mucize.

Unatmamamız gereken bir diğer ağaç da, Süleymaniye'deki Anadolu sığla (günlük) ağacıdır. Çapı 3,60 metre olan bu ağaç, gerçekten de görülmeye değerdir. Yeri gelmişken, sığla ağacıyla ilgili kıymetli araştırmalara imza atan Prof.Dr. Asuman Efe'yi rahmetle anmak isterim. (Sığla ağacı, müftülük binasının önündeki botanik bahçesinde bulunuyor.)

Elimizdeki onlarca örnekten birkaç tanesini ancak paylaşabildik. Kasımpaşa'daki Cezayirli Gazi Hasan Paşa ilkokulunun önündeki beş adet çınarı da analım ki, mesajımız verilmiş olsun. Bu çınarlar, zor durumdadır.

***

Çirkin ağaç yoktur, olamaz. Bozkırdaki yalnız ve garip bir alıç ağacı bile, çevresini hareketlendirmek için yeterlidir. Gözlerinizi yeşile boyar.

Türkümüz, 'güzellik bir varlıktır' diyor. Kanunlar, anıt ağaçları 'varlık' olarak kabul ediyor. Ve bir Japon haikusu: 'Esirgemez kokusunu / Dalını kırandan da / Erik çiçeği.'

Anıt ağaçların üzerinde nasıl bir emek olduğunu görmek ve göstermek için, 2003 yılında, şöyle bir şey yapmıştım: 1968'de gövde genişliği 5 metre 28 santim olarak ölçülen bir çınar ağacını bulmuş ve otuz beş yıl sonra tekrar ölçmüştüm. 5 metre 40 santim gelmişti. 35 yıl ve 12 santim! Bu ağaç, Kadırga semtinin parkındadır.

Ne hikmetse, gittiğim-gezdiğim yerler, bende, ağaçlarıyla kalıyorlar. Adana deyince, aklıma sıtma ağaçlarının gelmesi gibi. Sözgelimi, Bolu İli'ne bağlı Taraklı İlçesi, bu yaşıma kadar gördüğüm en güzel çeşme-çınar terkibine ev sahipliği yapıyor. Hicri 1147 tarihli Hüseyin Ağa çeşmesini ve çınarını görmenizi özellikle isterim. Bu terkipten, İstanbul'da da çok sayıda bulabilir, görebilirsiniz. Misal: Küçükköy'deki Hekimsuyu çeşmesi ve çınarı.

Sakarya İli'nin Geyve İlçesi'nde, merkez parkında bulunan muhteşem meşe ağacını da unutmam mümkün değil. Bu ağacın bir benzeri, Kemerburgaz'a bağlı Çiftalan Köyü'nde var.

Benim için en heyecan verici ağaçlardan birkaç tanesini de Söğüt'te görmüştüm. Çelebi Mehmet Camii'nin (1414-1420) avlusundaki kavak ağaçları. Kavaklar o kadar ihtişamlıydı ki, asırlık çınar ağaçları bile yanlarında sönük kalıyordu.

Gönül isterdi ki, İstanbul'un anıt ağaçlarını bir köşe yazısına sığdırmayalım, fotoğraflar eşliğinde özel haber yapalım.

Türklerdeki ağaç aşkı, sadece 'tabiat sevgisi'yle açıklanamaz. Bu ağaçların her biri eserdir, emanettir, aziz birer hatıradır. Bir Japon atasözü, 'hava soğuyunca, gölge veren ağaçları unutursun' der. Bu ağaçları yaz-kış unutmayalım; sadece, şu an yaptığımız gibi, özel durumlarda hatırlamayalım.

Ne var ki, çok sayıda anıt ağaç, plansız şehirleşme, altyapı kazıları ve defineciler gibi başka etkenler yüzünden yok olmuştur.

Kalanları kurtarmak ve korumak adına, İstanbul'un anıt ağaçlarıyla ilgili yeni bir envanter çalışması yapılması gerekiyor. Ve ilave tedbirler.

Bir de öneri: Bu ağaçlara, konunun uzmanı rehberler eşliğinde geziler düzenlenebilir. Çok da güzel olur.

Yazımızı, anlamlı ve dokunaklı bir sözle bitirelim: 'Ağaç ne kadar yüksek olursa olsun, yaprakları yere düşer.'

Yeni Şafak, Yazı: İbrahim Tenekeci, 19.06.2013

KAMBOÇYA'NIN 'ATLANTİS'İ BULUNDU

 

Arkeologlar, Kamboçya ormanlarında 1200 yıllık olduğu tahmin edilen ‘Atlantis benzeri’ bir kayıp şehri ortaya çıkarttı.

Sydney Morning Herald gazetesinin bildirdiğine göre, Avustralyalı araştırmacılar Mahendraparvata  kentini örten ormanlık alanda kara mayınlarının neden olduğu tehdidin üstesinden gelerek keşfi yapmayı başardı.

Kamboçya’daki Sidney Üniversitesi arkeolojik araştırma merkezi direktörü Damian Evans, 12’nci yüz yılda Hindistan’da inşa edilen dünyanın en büyük dini anıtı olan Angkor Wat  tapınağını hatırlatarak, “Burası her şeyin başladığı, Angkor medeniyetinin doğduğu yer” dedi.

Mahendraparvata’nın keşfedilmesini sağlayan, lazer tarayıcı yeni teknoloji donanım ‘lidar’ olarak biliniyor. Evans “Bu yeni cihazla bir anda daha önce kimsenin varlığından haberdar olmadığı bir şehrin anlık fotoğrafını çekebildik” dedi.Arkeologlar şu ana kadar keşfedilmemiş otuza yakın tapınak ile antik kanal ve yollarını olduğuna dair izleri ortaya çıkardı.

Şehrin geri kalanı keşfedilmeyi bekliyor

‘Işık tespiti ve mesafe belirleme verisi’ adı verilen Lidar teknolojisiyle yapılan taramaların yanı sıra, GPS analizi de tamamlanmış değil.

Bulguları bir araya getiren araştırmacılar, bir adak taşı ile antik bir yolun izlerini ortaya çıkardı. Bu keşifler, kayıp şehir Mahendraparvata’nın unutulan geçmişini de tekrar hatırlattı. Sislerin kapladığı Phnom Kulen adlı bir dağda kurulu olan şehir, Güneydoğu Asya’yı MS 800-1400 yıllarında yöneten Hindu-Budist Khmer İmparatorluğu’nun kontrolü altındaydı.

Araştırma ekibinin başında yer alan Sydney Üniversitesi’nin Kamboçya’daki arkeolojik araştırma merkezinin başındaki Damian Evans, Lidar ve GPS teknolojisi kullanarak kalın bitki örtüsü ve kara mayınlarının örttüğü bir arazideki antik izlere ulaşmayı başardı.

Lidar teknolojisiyle 2009 yılında antik Maya kenti Caracol’da tarım arazilerini ortaya çıkaran bilim insanları, aynı zamanda İngiltere’de bulunan Stonehenge’de de analizler yapmıştı. Lidar, Mahendraparvata’nın bitki örtüsü altında kalan yapılarını muntazam bir şekilde ortaya çıkarırken, yüzyıllar boyunca birçok yapının bozulmadan kaldığını gösterdi.

Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde yer alan araştırma hakkında basına açıklama yapan Evans, “Belki de keşfettiğimiz kentin merkezi değil. Daha bu medeniyet hakkında ortaya çıkarmamız gereken birçok şey olduğuna inanıyorum” dedi.

Yapı 19.06.2013

SAFRANBOLU EVLERİ İÇİN 'MAVİ SİSTEM' ÇALIŞTAYI

 

UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'nde bulunan Karabük'ün Safranbolu İlçesi'nde tarihi evlerdeki ıslak zemin sorununun ele alındığı 'Mavi Sistem Çalıştayı' başladı.

Dün (18 Haziran Salı) başlayan ve Safranbolu Belediyesi, İstanbul Ticaret Üniversitesi ile University of Applied Sciences Stuttgart işbirliğinde düzenlen çalıştay, 4 gün sürecek.

University of Applied Sciences Stuttgart Öğretim Görevlisi Prof. Klauas Peter Goebez, Cinci Hanı'nda düzenlenen açılış töreninde yaptığı konuşmada, Safranbolu İlçesi'nin kültürel mirası ile çok önemli bir kent olduğunu ve bu kentte bu çalıştayı yapıyor olmaktan mutlu olduklarını söyledi. Çalıştayı 3 aşamada tamamlayacaklarını ifade eden Goebez, "İlk aşamada olabildiğince açık düşünerek tüm fikirleri bir araya getirmek istiyoruz. Sonra biriktirilen bu fikirler ile daha da derinlere inerek çözüme ulaşmak yönünde bir çalışma sürdüreceğiz. Son gün ise bu fikirleri bir sergiye dönüştürerek çalışmaların görsel yayını görmüş olacağız" diye konuştu.

Safranbolu Belediye Başkanı Necdet Aksoy ise konuşmasında, tarihi evlere zarar veren en büyük unsurlardan olan ıslak zeminler konusuna çözüm bulmayı amaçladıklarını, teknolojiyi de kullanarak ıslak zeminlerin önüne geçmek istediklerini kaydetti.

Konuşmaların ardından 'Dünya Mirası Kavramının Gelişimi Çerçevesinde Safranbolu' ve 'Kültür Varlıklarında Yeni Yaşamlar' başlıklı sunumlar yapıldı; fotoğrafçı Cemil Belder'in 'Gülümse Safranbolu Çekiyorum' ve gazeteci-yazar Aytekin Kuş'un 'Bir Zamanlar Safranbolu' isimli fotoğraf sergileri açıldı.

Yapı, 19.06.2013

İNÖNÜ'NÜN HATIRASI YARIN SATIŞA ÇIKIYOR

 

İnönü ailesinin sahibi olduğu İstanbul Anadoluhisarı'ndaki tarihi 'Komodor Remzi Bey Yalısı', Sevinç İnönü'nün kefil olduğu kredinin ödenmemesi nedeniyle yarın, 7.6 milyon lira muhammen bedelle satılıyor. Ekim 2007'de 81 yaşındayken hayatını kaybeden Erdal İnönü'nün ölümünden önce, eşi Sevinç İnönü ile kendi adlarına 1998'de kurdukları vakfın genel merkezi olan yalı için İnönü ailesi ve avukatlarının yaptıkları tüm girişimler sonuçsuz kaldı. Erdal ve Sevinç İnönü çiftini icralık yapan olaylar şöyle gelişti: Erdal İnönü'nün kayınbiraderi işadamı Selim Sohtorik, 1998 yılı eksper raporlarına göre 980 bin liralık 'Sapanca', 1 milyon 200 bin liralık 'Düden', 1 milyon 50 bin liralık 'Manyas' gemilerini satın almak için Emlakbank'tan kredi aldı. Sevinç İnönü'nün kefil olarak imza koyduğu kredi geri dönmedi. Bebek'teki daire ile Anadoluhisarı'ndaki yalının haczi için İstanbul 2'nci Asliye Ticaret Mahkemesi'ne başvuran avukatlar icra takibine geçtiler.

YARGITAY KARARIYLA İCRA
Bu kez her iki taşınmazın merkezi Anadoluhisarı'ndaki yalıda bulunan Sevinç ve Erdal İnönü Vakfı'na bağışlandığını ortaya çıktı. Bunun üzerine banka, alacak tahsilini engellemek için iki taşınmazı vakfa bağışlamakla suçladığı İnönü çifti aleyhine Beykoz 1'inci Asliye Hukuk Mahkemesi'nde, tasarrufun iptali davası açtı. Sevinç İnönü ise mahkemeye verdiği dilekçede şunları kaydetti: "Vakfın kuruluş amacının 75 yıllık dolu bir yaşamı, maddi ve manevi birikimi, bilimsel ödülleri, yeni nesillere Komodor Remzi Bey Yalısı ile birlikte aktarmak istiyoruz. Bebek'te bulunan apartman dairesinin vakfa devredilmesinin nedeni, vakfa düzenli kira getirsin diyedir. Bizim mal kaçırmak gibi bir niyetimiz olmadı, olamaz..." Gayrimenkullerin devrinin kredi sözleşmesinden önce yapıldığına dikkat çeken mahkeme, tasarrufun iptali için borcun işlem tarihinden önce doğması gerektiğini vurgulayarak davayı reddetti. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu ise bankanın talebini yerinde bulunca 1972 yılında Erdal İnönü'nün satın aldığı Anadoluhisarı'ndaki yalının icra yoluyla satışa çıkartılmasına onay çıktı.

SEVİNÇ İNÖNÜ: BİZİ KANDIRDILAR
SABAH'a konuşan Sevinç İnönü gözyaşları içinde şunları anlattı: "Bu konuyu konuşmak istemiyorum. Çok üzgünüm. Bizi kandırdılar. Bugüne kadar çaldığım kapılar, yardım istediğim kişiler bir bir etrafımızdan kayboldular. Benim tek isteğim eşimin hatırasını yaşatmak. 3 milyon TL civarında gayrimenkullerim var. Takas yapsınlar, bana vakit versinler. Yetkililer bize biraz zaman versinler. Sosyal demokratlar, partili dostları, arkadaşları maalesef bu konuda hassasiyet göstermediler..."

Sabah, Haber: Erhan Öztürk, 19.06.2013

 

******


İNÖNÜ'NÜN YALISI SON ANDA KURTULDU

Erdal İnönü’nün eşi Sevinç İnönü’ye ait Anadolu Hisarı’ndaki Komodor Remzi Bey Yalısı’nın dün yapılması beklenen icradan satış işlemi Emlak Bankası’nın alacağını aldığını bildirmesiyle durduruldu. Sevinç İnönü, armatör kardeşi Selim Sohtorik’in 1998’de satın aldığı 3 gemi için bankadan çektiği krediye kefil olduğu için bu borçla karşı karşıya kalmıştı. Alacaklı bankanın talebiyle Sevinç ve Erdal İnönü Vakfı Genel Merkezi olarak kullanılan 96 yıllık Komodor Remzi Bey yalısı için 7 milyon 600 bin TL muhammen bedel biçildi. Bu bedel bölgeyi bilen emlakçılar tarafından çok düşük bulunmuş ve yalının gerçek değerinin 16-17 milyon dolar olduğu belirtilmişti.

Borcu Özyeğin’in şirketi mi ödedi?

Erdal İnönü’nün yaşarken müze olmasını vasiyet ettiği ve Sevinç İnönü’yü çok üzen yalının icradaki satış işleminin durma nedeni borcun başka bir grup tarafından ödenerek temlik alınması oldu. Alınan bilgiye göre yapılan ödemeler ve faiz silinmesi sonucu dosyada 7 milyon 600 bin lirayı bulan borcu önceki gün Hüsnü Özyeğin’in Yönetim Kurulu Başkanı olduğu Fiba Holding’e ait bir şirket olan Girişim Varlık Yönetimi A. Ş., Sevinç Hanım adına tasfiye halindeki Emlak Bankası’na ödedi. Vatan Gazetesi'nin haberine öre şirketin temlik altına aldığı borca dair en az bir yıl süre ile hiçbir işlem yapılmayacak.

Ölene kadar oturacak

Daha önce de satışa çıkan yalı için son olarak geçtiğimiz Ocak ayında Hüsnü Özyeğin’in oğlu olan Fiba Holding Yönetim Kurulu Üyesi Murat Özyeğin’in satın almak için harekete geçtiği iddia edildi. Murat Özyeğin’in 18 milyon dolarlık teklifinin yanı sıra Sevinç İnönü’ye bir jest yaparak ölünceye kadar Sevinç Hanım’ın yalıda oturmasını teklif ettiği de iddia edilmişti.

Yapı, 21.06.2013

"HAYDARPAŞA TREN GARI'NDA RANT PROJELERİNİN ÖNÜ AÇILDI"

 

Mimarlar Odası, 18 Haziran'da son seferini yapacak olan banliyö trenleri ve istasyon binalarının yenilenmesine ilişkin bir basın açıklaması yaptı. Yapılan açıklamada, “Haydarpaşa Tren Garı yalnızlaştıracak ve işlevsizleştirecektir. Böylece bu alanda düşünülen rant projelerinin de önü açılmış olacaktır” denildi.

Haydarpaşa Garı, Liman Dönüşüm Projesi kapsamında tren seferlerine kapatıldı. Mimarlar Odası, dün son seferini yapan Haydarpaşa Tren Garı ile ilgili endişelerini paylaştı. Yapılan açıklama şöyle;

"Yüzyılı aşkın bir süredir çalışmakta olan banliyö tren hatlarının 19 Haziran 2013 tarihi itibari ile 24 ay süreyle iptal ediliyor olması Haydarpaşa Tren Garı'nı yalnızlaştıracak ve işlevsizleştirecektir. Böylece bu alanda düşünülen rant projelerinin de önü açılmış olacaktır.

Kamu yararına yönelik ciddi tehditler barındıran bu yağma projesi hayata geçirildiğinde Kentin, tarihi ve doğal dokusunda da geri dönülmez hasarlar oluşturacaktır. Bu nedenle kamuoyunu ve yetkilileri iş işten geçmeden bu kararlarını geri almaya çağırıyoruz.

Hatlar iptal edilmeden bakım-onarım ve yenilemenin yapılması teknolojik olarak mümkündür. Banliyö hatlarında zaman içerisinde gerekli görüldüğü durumlarda hat bakımı ve onarımı yapılabilmekte, son zamanlarda olduğu gibi vagonlar da değiştirilebilmektedir. Hatların yenileme çalışmalarında yalnızca müteahhit firmaların karlılığı düşünülecek olursa, çıkacak sonuç: Bu hatta günlük yolculuk yapan 90.000 – 110.000 kişinin tren yoluyla seyahat etme özgürlüğü ellerinden alınmış olacaktır. Diğer taraftan da zaten yoğun bir trafiği olan minibüs caddesi ve E-5 kara yolu daha da işlemez hale gelecektir.

Oluşacak bu olumsuz tablonun yetkililer tarafından farkına varılarak, çok ciddi iş ve zaman kayıplarına yol açılmadan önlem alınmasını kamuoyuyla paylaşıyoruz."

TMMOB Mimarlar Odası Büyükkent Şubesi Anadolu 1. Büyükkent Bölge Temsilciliği

Yapı, 19.06.2013

 

******


"HAYDARPAŞA GARI ORADA DURUYOR, KAPATILMASI SÖZ KONUSU DEĞİL"

Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme Bakanı Binali Yıldırım, "Bir yanlış anlamayı düzeltmekte fayda var; Haydarpaşa Garı orada duruyor. Oraya sefer yapılmayacak; demek istediğimiz bu. Yoksa Haydarpaşa Garı'nın kapatılması gibi bir şey söz konusu değil" dedi.

İTÜ Gemi İnşaatı ve Deniz Bilimleri Fakültesi tarafından düzenlenen 'Türkiye Offshore Enerji Konferansı' sonrası gazetecilerin sorularını yanıtlayan Binali Yıldırım, Haydarpaşa Garı'nın faaliyetlerine ilişkin şu bilgileri verdi:

"Burada bir yanlış anlamayı düzeltmekte fayda var. Bildiğiniz gibi 29 Ekim'de Marmaray'ı İstanbulluların hizmetine veriyoruz. Marmaray, 15 kilometrelik gidiş geliş raylı sistemdir. Bunu açıyoruz. Ancak Söğütlüçeşme'den Gebze'ye, Avrupa Yakası'nda Kazlıçeşme'den Halkalı'ya kadar olan banliyo tren hatları da yenilecenek. Mevcut hat yenilecek, 3 hatta çıkarılacak, standardı genişletilecek. Bugün hattın trafiğe kapatılması itibariyle başlayan çalışma kapsamında hat 2 yıl kadar kapalı kalacak. Haydarpaşa Garı orada duruyor, oraya sefer yapılmayacak, demek istediğimiz bu. Yoksa Haydarpaşa Garı'nın kapatılması gibi bir şey söz konusu değil. Proje Marmaray Projesi değil, banliyö hatlarının yenilenme projesidir, banliyö hatlarına üçüncü hat, hızlı tren hattı ilave etme projesidir. Bu konuda bir yanlış anlaşılma olmasın".

Yapı, 19.06.2013

ROMA ÇİMENTOSUNUN SIRRI ÇÖZÜLDÜ

 

Tüm doğal afetlere rağmen binlerce yıldır ayakta kalan Roma dönemi yapılarının sırrı çimentosunda volkanik kaya ve ıslak kireç kullanılması...

Roma ve Bizans döneminin binlerce yıllık yapılarının deprem v.b. birçok doğal afet geçirmelerine rağmen dimdik ayakta kalmaları birçoğumuzun aklına " İnşa edenler bu kadar sağlam olmalarını nasıl başarmışlar" sorusunu getirir. Bu sorunun cevabını farklı uluslardan bir grup bilim insanı yaptıklaru uzun soluklu incelemede ortaya çıkardı. Günümüz yapılarında kullanılan çimentodan farklı olarak Romalıların kullandığı çimentonun içeriğinde volkanik kaya, kül ve kireç bulunuyor. Volkanik kayanın içinde bulunan alüminyum ve kirecin ıslak olarak kullanımıyla oluşan kimyasal reaksiyon çimentonun sağlamlaştırıcı özelliğini ortaya çıkarıyor. Bilim insanları antik dönem çimentosunun daha az karbondioksit kabul eden bir yapıya sahip olduğunu da söyleyerek "Karbondioksiti reddeden çimento daha çevreci bir yapının oluşmasına neden oluyor" diyor.

Sabah, 19.06.2013

TARİHİ APOSTOL HANI YENİLENECEK

 
Muğla'da Rum ustalar tarafından yapılan, Cumhuriyet döneminde ilkokul olarak kullanılan ve 1999 yılında çıkan yangında tamamen kullanılamaz hale gelen 'Apostol Hanı', Belediye tarafından tekrar ayağa kaldırılıyor. Restorasyon çalışmalarının yüzde 30’u tamamlanan tarihi han, kafeterya olarak kültür turizmine hizmet verecek.

1850-1870 yılları arasında yapıldığı tahmin edilen, Muğla’nın 13 hanından biri olan ve 1999 yılında çıkan yangında kullanılamaz hale gelen Apostol Hanı’nın yeniden yapılması için Belediye tarafından çalışma başlatıldı. Rum ustalar tarafından yapılan tek han olmasının yanısıra, kentin Cumhuriyet dönemindeki ilkokulu olma özelliğini de taşıyan Apostol Hanı’nın restorasyonu yüzde 30 seviyesinde tamamlandı.

Apostol Hanı, mübadele öncesi Rumlar'ın yoğun olarak yaşadığı Saburhane Bölgesi’ndeki meydana yakın bir noktada yer alan Rum ustalar tarafından yapıldı. Yapım tekniğinden 1850- 1870 yılları arasında yapıldığı tahmin edilen ve mübadele öncesine kadar alt katı Rum Meyhaneci Apostol tarafından meyhane olarak işletilen üst katı ise konaklama için kullanılan Apostol Hanı, mübadele yıllarından sonra 1927 yılından 1954 yılına kadar ilkokul olarak kullanıldı. 1954 yılından sonra boşaltılan tarihi han 1999 yılında bir gece yarısında elektrik kontağından çıktığı iddia edilen yangınla tamamen yanarak, kullanılamaz hale geldi.

Can ve mal güvenliği açısından tehlike arz eden tarihi han, Dokuz Eylül Üniversitesi Mimarlık Fakültesi tarafından hazırlanan rölöve ve restorasyon projeleri 2003 yılında onaylandıktan sonra Koruma Kurulu onayı ile 2006 yılında yıkıldı. Özel mülke ait olması nedeniyle Apostol Hanı’nın bulunduğu alan Muğla Belediyesi tarafından 3.5 yıl önce başlatılan kamulaştırma çalışmalarıyla belediye mülkiyetine geçti.Kamulaştırma çalışmalarının ardından Muğla Belediyesi tarihi hanın yeniden yapılması amacıyla çalışmalarına hız verdi. Projeleri tamamlanan Apostol Hanı’nın uygulama işi için Muğla İl Özel İdaresi Genel Sekreterliği’ne, 'Taşınmaz Kültür Varlıklarının Korunmasına Ait Katkı Payı’na Dair Yönetmelik' kapsamında başvuruda bulunuldu. Başvurunun sonuçlanmasının ardından tarihi hanın yapımı için belediye tarafından ihale açıldı. İhaleyi kazanan firma hemen restorasyon çalışmalarına başladı. Çatı seviyesine gelen çalışmaların yüzde 30 oranında tamamlandı.

Belediye Başkanı Osman Gürün, yapının restorasyonunun Muğla kent tarihi ve Saburhane bölgesi için büyük önem arz ettiğini, ilerleyen dönemlerde Saburhane ve çevresinde gerçekleştirilecek olan peyzaj ve cephe düzenlemeleri ile bütünlük sağlayacağını kaydetti.

Gürün, "Apostol Hanı bizim için önemli bir tarihi değer. Alanın özel mülkiyette olması nedeniyle belediye olarak bir müdahalede bulunamadık. Yaklaşık 3,5 yıl burayı belediye mülkiyetine kazandırmak için çaba harcadık. Sonunda tarihi yerin mülkiyetini belediyemize geçti. Artık bu tarihi hanı yeniden günümüze kazandırmak için çalışmalara başladık" dedi. Muğla’da şu anda 4 bin 400 tarihi evin bulunduğuna dikkati çeken Gürün, "Muğla’da bacalarıyla ünlü 4 bin 400 tarihi ev buluyor. 400’ünü tescilletip koruma altına aldık. Bu sayıyı artırmak ve kültür envanterimizi genişletmek için çalışmalarımız sürüyor. Projelerimiz sayesinde Muğla’ya dışarıdan yatırımcı gelecek. Belediye olarak korumanın tek yapı değerinde değil dokunun bir bütün olarak korunmasını hedefliyoruz. Çalışmalarımızı da bu yönde yapıyoruz" dedi.

Yapı, 18.06.2013

MÜZELER KONFEDERASYONUNDAN TÜRKİYE HÜKÜMETİNE ÇAĞRI

Radikal, 18.06.2013

EDİRNE'NİN YILDIZI PARLIYOR

Gezi Parkı’nda, eylemlerin ilk başladığı gün “Ben de direneceğim” diye tutturan genç ruhlu annemi ancak memleketi Edirne’ye götürerek avutabildim.

Annem, çocukluğunun bir bölümünü geçirdiği Edirne’yi hala rüyasında görüyormuş.
Evi, mahallesi, çarşı, Bülbül bahçeleri, Selimiye Camisi anılarında tap taze.
Zihninde, Mimar Sinan ile Edirne öylesine özdeşleşmiş ki, Selimiye’nin avlusunda yeni açılan Türk ve İslam Eserleri Müzesi’nde gördüğü ünlü mimarın tablosu karşısında gözyaşlarını tutamayacak kadar tutkun bu şehre.
Annem nedeniyle “duygusal bir bağım” var bu şehirle.
Neler olup bittiğini yakından izliyorum.
Mardin’de yaptıkları karşısında etkilenmiş olduğum Vali Hasan Duruer şimdi bu şehirde görevli.
Çalışmalarını takdirde izlediğim Edirne Müzesi Müdürü Hasan Karakaya ile “muhteşem bir ikili” oluşturuyorlar.
Bir yere yazın.
Edirne, önümüzdeki yılların parlayan yıldızı olacak.
İki Hasan birlikte bu şehri “uçuracak”.
Zaten şehir bu haliyle bile çok güzel çünkü mucizevi bir şekilde korunmuş.
Yarısı konut olmak üzere 850’ye yakın eski eseriyle, tarihi köprüleriyle Osmanlı Mimarlık tarihini okuyabileceğiniz bir yolculuğa götürüyor.
15. ve 16. yüzyılları yaşatıyor.
“Zaman durmuş” hissini veriyor.
Hele o iki katlı bahçeli evlerin korunduğu, eski Kale İçi mahallesi yok mu?
Karakaya’nın verdiği bilgiye göre, Selimiye Camisi’nin iki yıl önce UNESCO Dünya Kültür Mirası listesine girmesiyle şehre gelen turistin sayısı ikiye katlanmış.
2012 yılında 2 milyon olan turist sayısının bu yıl 3 milyona ulaşacağı söyleniyor.
UNESCO Dünya Kültür Mirası turistleri çeken sihirli sözcükler.
Hele Japonları.
Turist sayısındaki rekor artış nedeniyle son bir yıl zarfında 4-5 yeni otel yapılmış.
Ünlü Kırkpınar yağlı güreşleri de UNESCO’nun “Soyut Olmayan Kültür Mirası” listesinde.
Yani 145 bin nüfuslu şehir 2 önemli markaya sahip.
Romanların Hıdrellezi diye bilinen Kakava Şenlikleri de UNESCO’nun kapısını çalmaya hazırlanıyor.
Vali Duruer, anladığım kadarıyla “kültür turizmine” odaklanmış.
Projeleri arasında, şehre adını vermiş olan Roma İmparatoru Hadrianus’un yaptırmış olduğu Saat Kulesi’ne bir Kent Müzesi, Balkan Savaşları Müzesi var.
Amacı, Trakya Kalkınma Ajansı’nın, AB fonlarının desteğiyle amacı Edirne’nin tarihi dokusunu daha iyi ortaya çıkartabilmek.
Diyorum ki, Kültür ve Turizm Bakanlığı Edirne’ye daha çok kaynak ayırabilse kesinlikle pişman olmayacak.

Hürriyet, Yazı: Gila Benmayor, 18.06.2013

KENT MÜZESİ DE NEDİR? İSTANBUL'DA BİR KENT MÜZESİ VAR MI?

Adalar Müzesi Küratörü Deniz Koç, Topçu Kışlası'nda açılması planlanan Kent Müzesi'ne dair görüşlerini kaleme aldı.

İstanbul'un pek çok simgesi var.

Kent müzeleri genellikle bulundukları kentlerde simge olan, hafızalarda yer etmiş, hikayesi kentliyi ezmeyen, bölmeyen mekanlarda kurulur. Çünkü kent müzesi aslında diğer müzelerden farklı olarak kentliyi birleştiren, farklı unsurları bağlayan bir halat işlevi de görür.

Geçmişi anlatırken, bugünü belgeler ve gelecek için hayal etmemizi kolaylaştırır. Kentin geleceğine dair senaryolar sunar. Dolayısıyla esasen kent müzesi, tıpkı bugün Gezi Parkı'nın yaptığı gibi destek veren yüzbinlerce insanın rengini, görüşünü, kente dair tasvirini içine çeker, sindirir.

Gezi Parkı'nda deneyimlenen bir arada olma, kentine sahip çıkma, paylaşma, anlatma, dinleme, koruma hali kentli dayanışmasının en güzel örneği. Bir kent müzesi kurulması, kentli ve müzeci uzmanların, diğer gönüllü, akademisyen, üniversite, sivil toplum kuruluşu, yerel yönetim ve uzman kamu kuruluşları ile birlikte yürütülecek bir süreçtir. Bu bileşenlerin kent müzesi kuruluşuna katkılarını sahiden almak için, daha kuruluş adımları atılırken demokratik katılım sağlamak hiç zor değildir.

Kent müzesi her şeyden önce kentlinin olmalıdır. Bağımsız bir yapısı, bilim insanlarından oluşan bir danışma ve yönetim mekanizması, ancak kimse ve hiçbir kurum ile alış verişi, çekincesi olmayan bir müze kentin müzesi olabilir. Bugün modern anlamda kent müzeleri birer forum alanıdır. Kentin insanı ilgilendiren her teması kent müzelerinin çalışma alanına girer. Toplumsal tarih ve artık giderek kentsel tarih tüm unsurları ile kent müzelerinin çalışma alanı içindedir.

İstanbul'un kent müzesini kurmak için samimi bir adım atan Büyükşehir Belediyesi 17-18 Kasım 2012'de pek çok müzeci, tarihçi, şehir plancı ve başka disiplinlerden uzmanlar, Belediye ve Bakanlık çalışanlarını davet ettiği bir çalıştay gerçekleştirdi. Toplantı sonuçları raporlandı, rapora buradan ulaşılabilir.

Toplantının yöntemi gereği her öneri raporda yer aldı, sadece bir kişiye ait dahi olsa. Raporun müzenin mekanına ilişkin bölümünde Topçu Kışlası önerisi görülecektir. Ancak bu sahiden bir tek kişiye ait bir öneridir. Bu öneriyi veren kişinin de görüşü demokratik olarak yansıtılmalı diye rapora yazıldı. Toplantıya katılan 83 uzman içinden sadece bir öneri.

Peki toplantıdan sonra ne oldu. Aralık ayı içinde kulaktan kulağa gelen bilgilerle projeye, Boris Miçka isimli tasarımcının küratörlüğünde, İstanbul Kent Müzesi çalışması adı ile kapalı kapılar ardında kurulan küçük bir ekiple başlandığını duyduk. Zaten müzenin ihalesi, Belediye internet sitesinde yer alan ihale listesine göre, çalıştaydan önce hazırlanmış olmalı ki hemen sonrasında ihaleye katılım için son gün ilan edilmiş.

Nihayetinde, sanki böyle bir çalıştay yapılmamış, onca uzmana sorulmamış gibi başlayan bu çalışma içeriği ve yöntemi hakkında, nezaketen bile olsa, çalıştay katılımcılarına halen hiçbir bilgi verilmedi, ve Müze'nin parkı yok ederek yapılacak replika bir kışlanın içine tıkıştırılacağını da Gezi Parkı vesilesi ile basından öğrendik.

Bütün bu yöntem ve üslup İstanbul Kent Müzesi'nin içeriği ve hayata geçirilmesinden sonra sunacaklarının bilimselliği konusunda da doğal olarak, bizlerde bir endişe yaratıyor.

Olması gereken, İstanbul üzerine ömürlerini veren akademisyen ve araştırmacılarımızın değerli katkılarının alınmasını sağlayacak, müzecilerin deneyimlerini içine çekecek, İstanbullu'nun tüm aşamaları izlemesini ve bir şekilde dahil olmasına imkan verecek bir çalışma yönteminin hayata geçirilmesidir.

İstanbul'un bunca yıl bir kent müzesi olmadı, biraz daha olmayı versin, replika ve içi boşaltılmış, baştan ölü doğan bir müze olacağına varsın biraz daha bekleyelim ve aceleye getirmeden İstanbul'a yakışan bir müze kuralım.

İstanbul'un ilk ve tek kent müzesi olan Adalar Müzesi'nin kuruluş deneyimi başta olmak üzere, ülkemizde ve dünyada pek çok kent müzesi aynı yeri işaret ederken, kendimize işlevsiz yöntemler seçmeyelim.

İstanbul'un kent simgelerinden olan Taksim Gezi Parkı'na Topçu Kışlası veya başka bir binanın inşa edilmesi Kent Müzesi kurma hevesi ile bağdaşmıyor. Kent Müzesi'ni bunca acı, ölümler, sakatlanmalar, itirazlar, doğa katliamı üzerine kurmayın, kurduğunuz sadece içi boş bir nostalji mekanı olmaktan öteye geçemez. Belki yeni teknolojileri kullanarak, çok paralar harcayarak, gösterişli dev ekranlarda geri planda nasıl bir korumacılık, etkileşim içerdiği bile anlaşılmayan son moda animasyonlar, dijital gösterimler koyabilirsiniz, fakat bunlar müzeyi kent müzesi yapmaz.

Müzeler, çocuk, yaşlı, genç herkes için önemli buluşma, öğrenme, paylaşma, hatırlama mekanlarıdır. İstanbul tarihi, doğal ve kültürel mirası ile eşsiz bir kent. İstanbul'u biricik yapan bu miras, kent müzesinde, burada yaşayan insanların geçmişte ve bugün yarattıkları yaşam kültürünün tüm renklerinde yansıtılmalıdır.

İstanbul Kent Müzesinin Taksim'de gerçekleşen saldırı ve şiddet hafızası üzerine oturtulmaya çalışılması doğru değildir. Kent müzeleri kentliyle birlikte kurulur, onları kucaklar, katılımcı olmayan bir mantığa teslim edilemeyecek kadar yaşamımızda etkin ve önemli mekanlardır.

Arkitera, Yazı: Deniz Koç, 18.06.2013

800 YILLIK AYASOFYA MÜZESİ CAMİ OLMAYA HAZIRLANIYOR

 

Doğu Karadeniz Bölgesi'nin en önemli tarihi yapılarından biri olan Ayasofya Müzesi 800 yıllık tarihi ile birlikte camiye dönüştürülüyor.

Her yıl yerli yabancı on binlerce turiste yerel, ulusal ve evrensel kültür mirasın eşsiz bir parçasını sunan Ayasofya Müzesi yapılan çalışmaların ardından camiye dönüştülmeye hazırlanıyor. I. Dünya Savaşı sırasında Trabzon'u işgal eden Rus ordusu tarafından depo ve askeri hastane olarak kullanılan Ayasofya, savaş sonrasında 1960 yılında dek cami olarak kullanılan yapının freskleri 1957-62 yılları arasında Edinburgh Üniversitesi'nden Russell Trust tarafından temizlendikten sonra Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından restore edilerek 1964 yılında müze haline getirilmişti. TOKİ ve Trabzon Belediyesi işbirliği ile 800 yıllık bir tarihe sahip Ayasofya Müzesi, yapılan çevre düzenlemesi ve alt yapı çalışmaları ile çevresini saran ve çirkin bir görüntüye neden olan gecekondulardan arındırdı. Müzenin görünürlüğünü engelleyen 44 gecekondu hak sahipleri ile varılan anlaşmalar neticesinde yıkılmıştı.

'REKREASYON İHALESİ YAPILDI'

Ayasofya Müzesi çevresini çarpık yapılaşmadan kurtarmak amacıyla 44 binanın kamulaştırılarak yıkıldığı ve hak sahiplerine yaklaşık 40 milyon TL'nin ödendiği Ayasofya Kentsel Dönüşüm Projesinde rekreasyon yapım ihalesinin gerçekleştirilirken, Ayasofya Kentsel Dönüşüm Projesi'nde rekreasyon yapımının 2014 yılının Mart ayına kadar tamamlanacağı planlanıyor.

'CAMİYE DÖNÜŞTÜRÜLMESİNE TEPKİLER SÜRÜYOR'

Trabzon'daki Ayasofya'nın ibadethane olarak hizmete girecek açıklamalarının ardından başta mahalle muhtarı ve sakinleri olmak üzere Trabzon'daki sivil toplum örgütleri tarafından tepkiyle karşılanan Ayasofya Müzesi'nin camiye dönüştürülmesine tepkiler sürüyor.

'ÜCRETSİZ GİRİŞLER BAŞLADI'

Trabzon'un turizm merkezlerinden biri olan Ayasofya Müzesi'ne ücretsiz girişler 3 Haziran Pazartesi günü başladı. Kültür ve Turizm Bakanlığı, müzede görev yapan gişe ve güvenlik görevlilerinin faaliyetlerini durdurdu. Ziyaretçiler, Ayasofya Müzesi'ni artık ücretsiz olarak gezebilecek.

Arkitera, Haber: Elif Tuğba Gürkan, 18.06.2013

SAGALASSOS'TA ARAŞTIRMALAR BAŞLADI

 

Burdur'un en önemli marka değeri olarak ön plana çıkan Antik Kent Sagalassos'un sırları yapılan arkeolojik kazılarla teker teker ortaya çıkıyor. Yurtiçi ve Yurtdışı tanıtımlarında geniş yer verilen Sagalassos'ta yüzey araştırmalarının başladığı bilgisini veren Burdur Kültür ve Turizm Müdürü Mehmet Korkmaz şu açıklamalarda bulundu:

"Kültür ve Turizm Bakanlığı, İl Kültür ve Turizm Müdürlüğümüz bünyesinde Ağlasun ve çevresinde "Kültür ve Tabiat Varlıklarıyla ilgili Yapılacak Yüzey Araştırması, Sondaj ve Kazı Çalışması Yürütülmesi Hakkında Yönergeye göre Sagalassos kazı ekibi tarafından yüzey araştırması gerçekleştirilecektir. Araştırma Prof.Dr. Marc WAELKENS başkanlığında Bakanlık Temsilcileri kontrolünde gerçekleşecektir. Araştırmaya 22 arkeolog, 1 çizimci grafiker 3 jeolog, 1 coğrafya araştırmacısı ve 6 jeofizikçi toplam 33 kişi katılacaktır. Yüzey Araştırması derinlemesine araştırmaya kaynaklık etmekte bölgenin tarihi geçmişinin aydınlatılmasına ışık tutmaktadır.

Geçen yıl Prof.Dr. Thomas CORSTEN başkanlığında Tefenni Bölgesi Çaylı Büyükkellik Tepesi, Salda Gölü Kayadibi, Söğüt /Ambarcık /Yazır Bölgesi, Bubon Bölgesi, Uylupınar Bölgesi ve Bayır Söğütte yüzey araştırmaları yapılmış raporlar gönderilmiştir. Yapılan araştırmalarda yeni tümülüsler, yerleşim yerleri, nekropol, kaya kabartmaları, kale kalıntısı, antik mermer parçaları bulunmuştur.

Sabah, 18.06.2013

ÇİVİSİZ CAMİ, 200 YILDIR AYAKTA

Düzce, Cuma Camii

 

Düzce'nin Akçakoca İlçesi'nde çivi kullanılmadan, çandı yöntemi ile inşa edilen tarihi Cuma ve Orhangazi camileri, ziyaretçilerin ilgisini çekiyor.

Osmanlı Padişahı 2. Mahmud tarafından 1834 yılında Hemşin Köyü'nde inşa edilen Cuma Camisi, birbirine geçirilen kerestelerden oluşan yapısıyla görenleri büyülüyor. İki katlı caminin alt kısmı yığma taşlardan oluşurken, üst kısmı ise ahşap olarak inşa edildi. 

179 yıl önce inşa edilen, çevre köylerin cuma namazı iç in toplandığı özel bir ibadet mekanı olan cami, restorasyonun ardından yerli ve yabancı turistlerin ziyaretine açıldı.
 
7 asırlık Orhan Gazi Camisi
Orhan Gazi döneminde çandı yöntemiyle inşa edilen Orhangazi Camisi de ilçedeki tarihi ibadet mekanları arasında yer alıyor. Çayağzı Köyü'ndeki Osmanlı Mezarlığı'nda 1323 yıl ında inşa edilen tarihi cami, 2009 yılındaki restorasyonun ardından yeniden ibadete açıldı. 8 metre eninde ve 12 metre yüksekliğindeki cami, ziyaretçilerin uğrak mekanları arasında bulunuyor.
 
Çandı yöntemi
Ahşap mimaride tomrukların veya kerestelerin içine derin çentikler açılarak, çandı tekniği ile oluşturulan dörtgen kasnak, bir çeşit temel oluşturur. Temeli olmadan inşa edilen yapılar, iri taşların üzerine kasnakların yerleştirilmesiyle sağlamlaştırılır. Hiç çivi kullanılmaması, bu yapıların en büyük özelliği olarak biliniyor. Çandı yönteminde kerestelerin daha dayanıklı ve uzun ömürl ü olması amacıyla çivi tercih edilmiyor.

Türkiye Gazetesi, 18.06.2013

TARİHİ İHYA MI, TARİHE TERK Mİ?

Milliyet, Yazı: Güneri Cıvaoğlu, 18.06.2013

DEFİNE ARARKEN
CANINDAN OLDU

Bursa'nın Kestel İlçesi'ne bağlı Gölcük Köyü yakınlarında bulunan kazı alanında yasal izinle define arayan Şaban Karış (50), yaklaşık 15 metre derinliğindeki çukura düştü.

Ağır yaralanan Karış, arkadaşları tarafından çukurdan çıkarıldı.

Şevket Yılmaz Eğitim ve Araştırma Hastanesine kaldırılan Karış, müdahaleye rağmen hayatını kaybetti.

Cumhuriyet, 18.06.2013

TARİHİ TAŞ BİNA ÜNİVERSİTENİN OLDU

 

Gümrük ve Ticaret Bakanlığı, temmuz ayından itibaren, Eskişehir yolunda yapılan yeni binasında hizmet verecek. Ulus’taki tarihi taş bina ise Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi’ne tahsis edildi.

Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’nın Ulus’ta faaliyetini sürdüren 9 birimi, Eskişehir Yolu’ndaki yeni binaya taşınmaya başladı.

Toplam 57 bin 737 metrekare kullanım alanına sahip yeni binaya Ulus’taki yüksek binadan, Gümrükler Muhafaza Genel Müdürlüğü, Risk Yönetimi ve Kontrol Genel Müdürlüğü, Hukuk Müşavirliği, Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığı, Ulus’taki ana hizmet binasından da Gümrükler Genel Müdürlüğü, AB ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü, Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı Personel Dairesi Başkanlığı birimleri taşındı.

Bakanlık ve Müsteşarlık makamı ile Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği ise bu hafta yeni binaya taşınacak.

24 saat izlenecek

Hürriyet'in haberine göre, Bakanlığın halen TOBB İkiz Kullerde faaliyetini sürdüren İç Ticaret Genel Müdürlüğü, Tüketicinin Korunması ve Piyasa Gözetimi Genel Müdürlüğü, Esnaf ve Sanatkarlar Genel Müdürlüğü ile Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü birimleri ise yeni binanın yanında inşaatı devam eden ek binada hizmet verecek.

Yaklaşık bin 500 personelin görev yapacağı binada, gelişmiş bilgisayar, uydu ve telekonferans sistemleri bulunuyor. Modern güvenlik sistemiyle korunan bina, kameralarla 24 saat izlenecek. Binada 180 kişilik konferans salonu, 12 toplantı salonu, yemekhane, kafeterya, spor salonu, terzi, ayakkabı tamircisi, kuru temizleme, kuaför, kütüphane ve 650 araçlık otopark da yer alıyor.

Ay sonuna kadar tamam

Gümrük ve Ticaret Bakanı Hayati Yazıcı, 4 ayrı yerde 6 farklı binada hizmet veren birimlerin yeni binaya taşınması ile evrak akışındaki zaman kaybının önleneceğini, personel takibinin ve güvenliğin sağlanmasının kolaylaşacağını belirtti. Taşınma işlemlerinin bu ay sonuna kadar tamamlanacağını ifade eden Yazıcı, yeni bina sayesinde tamir-bakım ve onarım, elektrik, su, doğalgaz, telefon giderleri ile farklı yerlerdeki binaların kira giderlerinden de büyük oranda tasarruf sağlanacağını kaydetti. Yazıcı, Gümrük ve Ticaret Bakanlığının Ulus’taki tarihi taş binasının da Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesine tahsis edildiğini belirtti.

Yapı, 17.06.2013

2 BİN YILLIK ÇARŞI RESTORE EDİLİYOR

 

Konya’da bulunan 2 bin yıllık tarihi çarşı restore ediliyor. Mevlana Kültür Vadisi Projesi kapsamındaki çalışmalarda 450 bina ve dükkan restore ediliyor.

Konya Büyükşehir Belediyesi’nin Mevlana Kültür Vadisi Projesi kapsamında Tarihi Bedesten’de sürdürdüğü restorasyon çalışması devam ediyor. Konya Büyükşehir Belediye Başkanı Tahir Akyürek, Konya ticari hayatının merkezi, Romalılar’dan Selçuklular’a, Osmanlı’dan günümüze binlerce yıllık geçmişe sahip tarihi çarşıdaki çalışmalarla “Bedesten”in eski görkemli günlerine döneceğini ifade etti.

“Tarihi Bedesten Çarşısı Sağlıklaştırma ve Dönüşüm Projesi”nin tarihi bölgedeki 2 bin 687 adet dükkan birimini kapsadığını kaydeden Başkan Akyürek, çalışmaların başladığı günden bugüne 900 bağımsız bölümün restore edildiğini, böylece 300 dükkan ve binanınrestorasyonunun tamamlanmış olduğunu, 150 tanesinin restorasyonunun ise son aşamada olduğunu dile getirdi.

Kapalı mekan alanı toplamının yaklaşık 180 bin metrekare olan proje kapsamında çok sayıda türbe, sur duvarı, cami, sokak, okul, medrese ve tescilli yapı olduğunu kaydeden Başkan Akyürek, Tarihi Bedesten’deki çalışmanın dünyada başka bir örneği olmadığını vurguladı.Başkan Akyürek, çalışmanın tamamlanmasıyla ziyaretçi sayısının önemli oranda artacağını, bununla birlikte ticaret hacminin de artarak esnafın cirosunun en az 4 katına çıkacağını ifade etti.

Yapı 17.06.2013

BAKANLIĞIN "HAYIR" DEDİĞİ PROJE NASIL RUHSAT ALDI?

 

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın, “Traşlamadılar küstüm” açıklaması ile gündeme gelen ve İstanbul’un siluetini bozduğu için eleştirilen 16/9 İstanbul Projesi’nin yapımı aşamasında, devletin kurumları arasında yapılan yazışmalar gün yüzüne çıktı.

Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın, “inşaat durdurulsun”, “ruhsat iptal edilsin”, “gökdelenler traşlansın” şeklindeki uyarılarına, Zeytinburnu Belediyesi’nin ret cevabı vermesi dikkat çekti.

“Sorumlu siz olursunuz”

Eski Kültür Bakanı Ertuğrul Günay’ın, İstanbul’un siluetini bozan 16/9 İstanbul projesiyle ilgili 2011 yılında yaptığı uyarıya ulaşıldı.Taraf Gazetesi’nin haberine göre Günay’ın, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile Zeytinburnu Belediye Başkanlığı’na gönderdiği iki sayfalık uyarı yazısında, projenin İstanbul’un siluetini bozduğu belirtilerek, binaların tıraşlanması isteniyor. Günay yazısında, binaların tıraşlanması halinde tüm sorumluluğun iki belediyeye ait olacağını vurguluyor. Günay’ın bizzat kendi imzası ile gönderdiği uyarı yazısında, inşaatların durdurulması konusunda daha önceden de uyarı yazıları gönderildiği hatırlatarak, belediyelerden bu konuda bir cevap bile verilmemesi eleştiriliyor. Yazıda, “İnşaatın durdurulması ve konuyla ilgili bilgi gönderilmesi istenmiş ancak bugüne kadar bakanlığımıza herhangi bir bilgi iletilmemiştir” deniliyor.

Günay aynı uyarı yazısında, söz konusu yapıların yüksekliğinin İstanbul’un siluetini bozmayacak seviyeye bir an önce indirilmesi gerektiği de vurgulandı. Yazıda, İstanbul’un UNESCO’nun “Dünya Miras Listesi”nden “Tehlike Altındaki Miras Listesi”ne düşürülmesinin gündemde olduğu belirtilerek, bu konuda tüm sorumluluğun da İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile Zeytinburnu Belediyesi’ne ait olduğu hatırlatıldı.

"Ruhsat iptal olursa devletin firmaları zarara girer"

Yazışmalardan, her iki belediyenin de gökdelenler konusunda, Kültür Bakanlığı’nın ardı ardına yaptığı tüm uyarıları dikkate almadığı belirlendi. İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Kültür Bakanlığı’na konuyla ilgili bir cevap vermezken, Zeytinburnu Belediyesi’nin ise şaka gibi bir yazı göndermesi dikkat çekti. Zeytinburnu Belediyesi başkan Yardımcısı Zafer Alsaç imzasıyla gönderilen cevap yazısında, ruhsatların iptal edilmesi halinde, devletin firmanın tüm zararını üstlenmek zorunda kalacağını belirterek, dolaysıyla ruhsat iptalinin söz konusu olmadığı kaydedildi. Aynı yazıda, bahse konu ruhsatların, “yanlışlıkla verildiği” iddiaların da doğru olmadığı ifade edilerek, “Bahse konu yerdeki ruhsat yaşlıkla verilmemiş, inşaatların betonarme kabası da tamamlanmış olduğundan bu maddenin işletilmesi mümkün bulunmamakta ve yürütmeyi durdurma hakkında herhangi bir yargı kararı da olmadığı hususunu da bilgilerinize sunarım” ifadelerine yer verildi.

Daire alanlar satmak istiyor

OnaltıDokuz rezidanslarının ruhsatını iptal ederken, projeden mülk alan daire sahipleri ellerindeki daireleri acilen satışa çıkardı.Özellikle yüksek katlarda bulunan daireler alış fiyatından, hatta daha alt seviyeden müşteri bekliyor. Binaların yıkılmasıyla ilgili belirsizlik sürerken, emlakçılar satış yapabilmek amacıyla müşterilere çeşitli bahanelerle güven telkin etmeye çalışıyor. Bir gayrimenkul satış danışmanı, “Binanın 30. katında bir Arap Kralının oğlu da oturuyor, yıkamazlar” sözleriyle, binanın tıraşlanmayacağını ileri sürüyor.Öte yandan, projeyi yapan Mesut Toprak da daha önce yaptığı açıklamalarda, binadaki 496 daireden 120’sinin yabancılara satıldığını belirterek, “Hepsi önemli kişiler. İçlerinde işadamı ve siyasetçiler var. Bunlardan bazıları Türkiye’ye yatırımcı olarak da girecek. Bir Arap şeyhi üç daireyi birleştirdi” demişti.

Yapı, 17.06.2013

BİZANS ARAŞTIRMALARI SEMPOZYUMU BAŞLIYOR

 

“3. Uluslararası Sevgi Gönül Bizans Araştırmaları Sempozyumu” başlıyor. 24-27 Haziran tarihleri arasında düzenlenecek sempozyumun bu yılki teması “Bizans’ta Ticaret”…

Vehbi Koç Vakfı ve Koç Üniversitesi Anadolu Medeniyetleri Araştırma Merkezi (AnaMed) tarafından organize edilen “Üçüncü Uluslararası Sevgi Gönül Bizans Araştırmaları Sempozyumu” 24-27 Haziran 2013 tarihleri arasında Beyoğlu İstiklal Caddesi’ndeki AnaMed binasında gerçekleştirilecek. Bizans dönemine yönelik Türkiye’deki bilimsel araştırmaların yaygınlaşması, toplumun Bizans kültür mirasına sahip çıkması için önemli çalışmalarda bulunan rahmetli Sevgi Gönül'ün anısına düzenleniyor.

2007 yılından itibaren her 3 yılda bir düzenlenen sempozyumda, bu yıl “Bizans’ta Ticaret” teması işlenecek. 4 gün boyunca, 34 bildirinin sunulacağı 14 oturumda, son dönemlerdeki arkeolojik keşifler ve yazılı kaynakların yeni okumaları ışığında, Bizans dünyasında ticaret konusunda ulaşılan güncel bulgu ve belgeler aktarılacak. Bizans dönemi üzerine yapılan çalışmaların yaygınlaşmasını sağlamak ve genç Bizans araştırmacılarının yetişmesine destek olmak amacıyla düzenlenen sempozyuma, konuya ilgi duyan herkes katılabilecek.

Sempozyum Kapsamında 2 Sergi
Sempozyum kapsamında ayrıca, İstanbul Arkeoloji Müzeleri’nde “Saklı Liman’dan Hikayeler: Yenikapı Batıkları”, AnaMed’de ise “Artamonoff: İstanbul’da Bizans İmgeleri” sergileri sanat ve tarih severlere kapılarını açacak. Yenikapı batıklarının sergileneceği “Saklı Limandan Hikayeler” yıl boyunca, Bizans dönemine ait tarihi yapıların görüleceği “Artamonoff: İstanbul’da Bizans İmgeleri” ise 6 Ekim 2013’e kadar ziyaret edilebilecek.

Her iki sergi için hazırlanan ve ele alınan konuların daha detaylı incelendiği katalogların yanı sıra; 2010 yılında gerçekleştirilen “İkinci Uluslararası Sevgi Gönül Bizans Araştırmaları Sempozyumu”nda sunulan bildirilerin yer alacağı kitap sempozyumla eşzamanlı olarak yayımlanacak.

Cnn Türk,17.06.2013

KIŞLAYA İTİRAZIN DELİLLERİ

  

Başbakan'ın "kimse ses çıkarmadı" dediği Topçu Kışlası'na iki yıldır Kültür Bakanı, Koruma Kurulu, mimarlar, STK'lar, sanatçılar, gazeteciler ve hatta Belediye Başkanı bile ses çıkardı. Gazetelerin sayfaları bu itirazlarla dolu.

Radikal İki, Yazı: Gökhan Tan, 16.06.2013

1200 YILLIK KAYIP ŞEHİR

 

Bir grup Avustralyalı arkeolog, Kamboçya’da ıssız ormanda 1200 yıllık kayıp antik şehir buldu.

Hürriyet, 17.06.2013

SELİMİYE KIŞLASI KENT MÜZESİ OLSUN

Gazeteci Can Dündar, 14 Haziran 2013 tarihli köşesinde 4 kişinin ölümüne, binlerce insanın yaralanmasına neden olan “Gezi Parkı” restleşmesi konusunda şunları sordu:
“... Başbakan, ‘Kışla yapılacak’ diyerek kendini bağladı. Taksim Dayanışması, ‘Yaptırmayız’ tavrına kilitlendi. Bu krizden taraflar açısından ‘kazan-kazan’ duygusuyla çıkacak bir formül bulunabilir mi? Kışlaya ilişkin yürütmeyi durdurma kararı, bir inşaatı ve referandumu önleyebilir mi?..”

Böyle bir formül var. ‘Kent Müzesi’ olabilecek hazır bir kışla da var: Selimiye Kışlası.
Selimiye Kışlası, İstanbul’un Üsküdar İlçesi'nde III. Selim tarafından Nizam-ı Cedid askerleri için inşa ettirilen kışladır. İlk olarak III. Selim devrinde yeni kurulan Nizam-ı Cedid askerleri için kesme taş bir kaide üzerinde ahşap olarak inşa edildi. Yeniçerilerin isyanı sonucunda yıkılan bu kışla II. Mahmut devrinde kagir olarak yeniden inşa edildi. Sultan Abdülmecid devrinde iki defa yenilenen kışlanın dört köşesine yedişer katlı birer kule ilave edildi. Selimiye Kışlası, Kırım Savaşı sırasında İngiliz askerlerine tahsis edildi. Modern hemşireliğin kurucusu Florence Nightingale 1854’te kışlaya gelerek yaralı İngiliz askerlerinin tedavisinde görev aldı. Florence Nightingale ve beraberindeki hemşirelerin kaldığı oda günümüzde müzeye dönüştürüldü. Selimiye Kışlası günümüzde I. Ordu Komutanlığı merkez binası olarak kullanılmaktadır. 12 Eylül darbesiyle Yılmaz Güney gibi pek çok önemli isim bu kışlada cezaevinde yattı. Darbenin planları bu kışlada yapıldı, burada kurulan mahkemelerde on binlerce insan yargılandı. Burada idam kararları alındı ve binlerce insan işkencelerden geçirildi. 50’ye yakın idam kararı burada alındı.

Selimiye Kışlası zamanla şehrin gelişmesi ve nüfusun artması ile şehir merkezinde, risk içerisinde kalmıştır. Geçtiğimiz yıllarda bir terör örgütü tarafından Karacaahmet Mezarlığı içinden bir havan topu ile kışlaya doğru saldırı düzenlenmiştir. Bu olay askeriyenin güvenlik açısından riskli bir yerde olduğunu, askeriyenin şehir dışına çıkması gerektiğini de kanıtlamıştır.
Bu devasa yapı gerekiyorsa ‘referandum’ ile kent müzesi olabilir. Sadece kent müzesi mi? Binanın büyüklüğü sebebiyle öğrenci yurdu, Ar-Ge bilim yuvaları, kütüphane, internet ofisleri, konferans salonları ile halka açık bir kompleks kurulabilir. Muhteşem bir Boğaz manzarasına sahip olduğu için de lokantalar açılabilir. Böylece yaratacağı ekonomik ve turistik değerlerle hem bölge halkı kazanır hem de yerel yönetimler, hükümet kazanır. Gezi Parkı da olduğu gibi kalarak restleşme biter. Gençler de kazanır. Herkes kazanır.

Selimiye Kışlası ‘Selimiye Kent Müzesi ve Demokrasi Geliştirme Merkezi’ olarak geçmişin utanç verici anılarını silen ve Gezi Parkı restleşmesini bitiren yeni bir sayfa olsun...
Hürriyet, Yazı: Yalçın Bayer, 16.06.2013

TÜRBE 950 METRE TAŞINACAK

 

Batman'da Ilısu Barajı suları altında kalacak olan tarihi Hasankeyf’teki Zeynel Bey Türbesi’nin raylı sistemle taşınması kararlaştırıldı.

Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültürel Miras Bilim Kurulu Komitesi ile Ilısu Barajı ve HES Projesi Bilim Komitesi taşınabilir tarihi eserlerin belirlenmesi için Hasankeyf’te toplantı yaptı. Ilısu Barajı ve HES Projesi Bilim Komitesi Yönetişim Grubu Başkanı Prof.Dr. İlter Turan, şunları söyledi: “Zeynel Bey Türbesi 950 metre kadar yukarı taşınacak. Bu, dünya çapında bir taşıma operasyonu olacak. Türbe, raylı sistem üzerinden, bütünlük içerisinde herhangi bir parçalanma olmadan taşınacak. Hasankeyf’te başka eserler de taşınacak.”

Minare de taşınabilir

Prof.Dr. İlter Turan caminin ve kale kapısının da taşınabileceğini söyledi: “Eski caminin tarihi duvarı ve minaresi yeni yerleşim yerine taşınarak cami yeniden kullanılabilir hale getirilecek. Kale kapısının taşınması da söz konusu. Diğer yandan kalenin orta kapısı çökme beklendiği için demonte edilecek ve gelecek yıl müzeye yerleştirilecektir.”

Hürriyet, 16.06.2013

BANA KALIRSA KÖPRÜNÜN ADI MİMAR SİNAN OLMALI

Üçüncü köprüye neden Yavuz Selim adı verildi? Bilemeyiz. Bir gerekçe ilan edilmedi. Gerek banknotlara basılan portreler, gerekse bu gibi heykellere verilen isimlerde bir sistem yok. Bu büyük bir eksikliktir. Zaten çıkan kargaşada bu noksanın etkisi var. Bu gibi işlemler geniş bir anket konusu olmalıdır. Bana kalırsa da köprüye unutulan bir dahinin adı verilmeli; Mimar Sinan...

 

Yavuz Sultan Selim, Osmanlı padişahlarının dokuzuncusu ve 2. Bayezid Han ile Gülbahar Hatun’un oğludur. Hasekisi, son zamanlarda şeceresi tartışılmaya başlayan ama Kırım Hanı Mengli Giray’ın kızı olan Hafsa Sultan’dı. Bu evlilikten Kanuni Sultan Süleyman Han dünyaya geldi. Geç yaşta (40 yaşında) tahta çıktı. Bu taht dahi babasına karşı çıkması ve yeniçerilere karşı yaptığı bir darbe sonucu mümkün oldu. Kardeşleri Şehzade Korkut ve Şehzade Ahmet son derece cesur ve bilgiliydiler, o da öyledir.

İmparatorluğu sekiz yılda iki misli büyüttü
Dahası var; hanedanın henüz cariyelerle değil, mavi kanlı ve hükümdar kızlarıyla evlendiği bir dönemdi. Kardeşler kavgası da çok şiddetli olabilirdi. Şehzade Korkut ve Şehzade Ahmet’in devlet ve nizama olan ihtimam ve saygısı nedeniyle Yavuz Sultan Selim Han tahta fazla zorluk çekmeden geçmiştir. Galiba en küçük şehzade sayılan Selim’in cevvaliyeti, ters karakteri ve kapıkulu askeri tarafından mutlak şekilde desteklenmesi ihtiyar padişah 2. Bayezid’i çekilmeye zorladı.

Osmanlı İmparatorluğu’nun sınırları kuzeyde bugünkü Moldovya, Ukrayna ve Kafkasya’daydı. Bosna ve Arnavutluk,     2. Bayezid’in kısmi fütuhatıyla hemen hemen Yunanistan’ın tamamı ve Rodos hariç Ege Adaları imparatorluğun elindeydi. Lakin Anadolu’da kesin bir birlik kurulamamıştı. Safeviler bir Türk hanedanıydı fakat Şii’ydi. Üstelik Şii’lik Anadolu Alevilerinden daha başka bir yerde durmasına rağmen doğudaki Türkmen aşiretleri İran’a meylediyordu. İran Anadolu’dan göçen katılımcılarla doluydu. Memlukler kuvvetli bir Orta Doğu ve Kuzey Afrika devletiydi. Yavuz Sultan Selim’in sekiz yıllık saltanatı batıdan çok doğudaki devletlerle mücadele ile geçti. Ateşli silahlardan oluşan bir ordunun komutanıydı. Bir Ocak ayında, Sina Çölü’nden birinci büyük savaşta Cemal Paşa’nın aksine ordusunu büyük ustalıkla, telef etmeden geçirtmesi ve topları kullanarak Ridaniye Savaşı’nda Kahire’yi ele geçirmesi askeri tarihe geçen başarılardandır.

Erhan Afyoncu, Evliya Çelebi adını önermişti
Sekiz yıllık saltanatında imparatorluğu iki misli büyüttü. Osmanlı İmparatorluğu’nu, Kuzey Afrika ve Orta Doğu’da eyaletler tutan bir devlet haline getirdi. Amansızdı; Anadolu Alevilerini farklı bir mezhebin inananları olarak görmekten çok İran’ın işbirlikçileri olarak görüyordu. Kürt aşiretlerine verdiği otonomiyi bu gruplara vermedi. Yavuz Selim, Protestanlar ile didişen İspanya kralları veya Avusturya Habsburgları gibi değildir; endişesi ve korkusu devlet ve devletin coğrafyasıydı. Resmi Osmanlı görüşü Aleviliği görmezlikten gelir.     Cevdet Paşa tarihinde bile bunu görürsünüz.

Dürzilik, Yezidilik hatta Nusayrilik gibi mezheplerden bahsettiği halde Alevilikten söz etmez.
Yavuz Sultan Selim, sütannesi Kamer Hatun’a bir cami yaptırdı. Bu cami, Tarlabaşı caddesinin etrafındaki mahallenin yıkılması dolayısıyla Britanya Başkonsolosluğu’nun dış duvarlarının yanında yer almaktadır. Sonradan restore edilmiştir. Kendi hayatında yaptırabildiği eser çok azdır. Fatih Çarşambasında adını taşıyan camii ve türbesi dahi sonradan oğlu Kanuni Sultan Süleyman tarafından yaptırılmıştır. Bu sert padişahın türbesi karşısında da Osmanlı’nın siyaseten katilik uygulamayan Abdülmecid Han’ın türbesi yer alır. Yavuz Sultan Selim buna karşılık başta Hac yolu olmak üzere imparatorluğun Orta Doğu’sundaki su yollarını, sayısız menzil çeşmelerini yaptıran padişahlardan olmuştur. Sekiz yıllık saltanatı taht kavgalarından uzaktır ve oğlunu tek varis olarak tahta bırakmıştır.

Boğaziçi üzerindeki üçüncü köprüye neden bu cengaver padişahın adı verildi? Bilemeyiz. İzahı da yoktur. Adet olması gerekir ama bir gerekçe de ilan edilmedi. Arkadaşım Erhan Afyoncu bu köprüye imparatorluğun doğusunu ve batısını en dahiyane biçimde tasvir eden Evliya Çelebi’nin adının verilmesini önermişti. Bana kalırsa da unutulan bir dahinin adı konmalıdır; Mimar Sinan... Gerek banknotların üzerine basılan portreler, gerekse bu gibi abidelere ve heykellere verilen isimlerde bir sistem yoktur. Bu büyük bir eksikliktir. Zaten Yavuz Sultan Selim köprüsünün etrafında çıkan kargaşada bu noksanın etkisini görüyorum. Bu gibi işlemler geniş bir anket konusu olmalıdır ve herkesin fikri alınmalıdır.

Milliyet, Yazı: İlber Ortaylı, 16.06.2013

BÜYÜK SİNAGOG İBADETE AÇILIYOR

 

Edirne Valisi Hasan Duruer, restorasyonu süren Avrupa’nın en büyük 3’ncü sinagogu kabul edilen Edirne Büyük Sinagogu’da Yahudi cemaatinin istediği zaman ibadet edebileceğini söyledi.

Restorasyon çalışmalarının yıl sonuna kadar bitirilmesi hedeflendi.

Kaleiçi semti Marif Caddesi’ndeki tarihi sinagogun restorasyonu, 2010 yılında Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından 3 milyon 700 bin liraya ihale edildi. 1.5 yıldan bu yana restorasyonu süren tarihi yapının ‘Kültür Merkezi’ olacağını söyleyen Vali Duruer, şöyle konuştu:

“Bilindiği gibi Edirne’de Yahudi cemaati yok, olsaydı ibadete açılmasında herhangi bir mahsur yoktu. Yahudi cemaatinden bana geldiler ve restorasyondan sonra sinagogda ara sıra ibadet yapmak istediklerini söylediler. Ben de onlara ‘Burası sizin ibadethanenizdir, istediğiniz gibi ibadet edebilirsiniz’ dedim.”

Milliyet, 16.06.2013

KAVALALI'NIN MİRASÇISI

 

Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın 3'üncü kuşak torunu, kendi babasının vefatıyla mirasçı olduğunu söyleyerek vakıf gelirinden pay istedi.

Osmanlı Devleti'nde Mısır Valisi olarak görev yapan Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın (1769-1848) üçüncü kuşak torunu Erzan Çatmakaş, vakıf gelirlerinden faydalanabilmek için İstanbul Vakıflar Bölge Müdürlüğü'ne vakıf evladı olduğunun tespiti için dava açtı. İstanbul Asliye Hukuk Mahkemesi'ne başvuran ve babası İhsan Çatmakaş'ın vefatıyla mirasçı olduğunu belirten Çatmakaş, "Babam, Kavalalı, İsmail Bey (Paşa) ve Nevrekoplu Altun Mehmet Bey vakıflarının mirasçısıdır. Vakıf gelirlerinden hak sahibi olduğuma karar verilmesini talep ediyorum" dedi. Çatmakaş, babası ölünce mirasçılığın kendisine geçtiğini iddia etti. Babasının veraseten vakıfların mirasçısı olduğunun 53 yıl önceki mahkeme kararıyla sabit olduğunu belirten Çatmakaş "Ankara 2'nci Asliye Hukuk Mahkemesi 1960'da babamın anneannesi, Tevfik Bey'in kızı, Nasiye Şemieva Arifova Hanım'ın, Kavalalı Mehmet Ali Paşa, Hidivli İsmail Bey (Paşa) ve Nevrekoplu Altun Mehmet Bey'in vakıflarının kanuni mirasçısı olduğuna karar verdi" dedi. Dava dilekçesinde "Babamın vefatıyla benim mirasçılığım ırsen ve veraseten sabittir. Mahkemeye sunduğum veraset kararları dikkate alınarak öncelikle davamın kabulü ile vakıfların evladı olduğuma ve vakıf gelirlerinden hak sahibi olduğuma karar verilmesini talep ediyorum" dedi.

Sabah, Haber: Ali Oktay, 16.06.2013

YENİKAPI BATIĞINA ULUSLARARASI ÖVGÜ

 

UNESCO’ya bağlı ICOM’un düzenlediği sempozyum için Türkiye’ye gelen 29 ülkeden 130 bilim insanı Marmaray kazılarında Yenikapı’dan çıkan 36 gemiyi inceledi.

Dünyanın en büyük Ortaçağ Gemi Batığı koleksiyonuna sahip olan İstanbul, geçtiğimiz haftalarda uluslararası arkeoloji çevrelerinin en önemli toplantılarından birine ev sahipliği yaptı. UNESCO tarafından düzenlenen WOAM (1 Wet Organic Archaeological Materials-Islak Organik Arkeolojik Eserler) konulu sempozyuma katılan bilim insanları son yılların en büyük arkeolojik keşiflerinden birinin İstanbul’da yapıldığını belirterek gemi kalıntılarını inceledi.

90 makale yazıldı
İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Sualtı Kültür Kalıntıları Koruma Anabilim Dalı ev sahipliğinde düzenlenen sempozyumda gemi batıklarının korunması için Türk bilim insanlarının geliştirdiği yöntemler ilgi gördü. Günümüzden 1000-1500 yıl öncesine tarihlenen 36 batık gemi, dünya çapında yayınlanan 90 makale, belgesel film ve sergiye konu olmayı başarmıştı.
Almanya-Mainz Antik Gemi Müzesi’nden Markus Wittköpper, “Yenikapı batıklarını yerinde görmek ve uygulanan konservasyon çalışmalarında tek bir yönteme bağlı kalmaksızın çalışıldığını öğrenmek beni çok etkiledi” diye konuştu.

‘Çok önemli bir keşif’
Danimarka Ulusal Müzesi Konservasyon Merkezi’nden Kristiane Straetkvern, İstanbul’un büyüleyici bir şehir ve bulunan batıkların dünya arkeoloji tarihi açısından çok önemli olduğunu söyledi. İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Sualtı Kültür Kalıntıları Koruma Anabilim Dalı Başkanı Doç.Dr. Ufuk Kocabaş da “Tarihsel zenginliğimiz bilim insanlarını ülkemize çekiyor” dedi.

Milliyet, Haber: Gökhan Karakaş, 16.06.2013

3500 YILLIK TARİH ORTAYA ÇIKTI

 

Karakeçili'deki Büklükale mevkiinde Kültür ve Turizm Bakanlığı kararı ile Japonlar tarafından 2009 yılında başlatılan arkeolojik kazı çalışmaları devam ediyor. Yapılan kazılarda 3 bin 500 yıllık Hititler'den kalma mimari altyapı ortaya çıktı.

Kırşehir Üniversitesi Arkeoloji Öğretim Üyesi Japon Kimiyashi Matsumura'nın başkanlık ettiği kazı çalışmalarında elde edilen bulgular ve arkeolojik eşyalar Kültür ve Turizm Bakanlığı'na teslim ediliyor. Sit alanı ilan edilen ve kazı yapılan bu bölgelerin güvenliği Emniyet ve Jandarma tarafından sağlanıyor. Çalışmaların tamamlanmasının ardından Büklükale mevkiinin turizme açılması planlanıyor. Hitit uygarlığına ait olduğu söylenen ve taştan örülen evler, tarihi bir görselliği de sergilemiş oluyor.

Kırıkkale Valisi Ali Kolat, eşi İlksen Kolat, İl Emniyet Müdürü Kadri Kartal, eşi Ebru Kartal ve beraberinde bir grup heyet, Büklükale'de devam eden arkeolojik kazı çalışmalarını yerinde göründü. Heyet, incelemelerin ardından Köprüköyü beldesinde bulunan Çeşnigir Köprüsü üzerinde kısa bir tur atarak, yapım çalışması tamamlanan köprüyü inceledi. Daha sonra heyet, günün anısına tarihi köprüde hatıra fotoğrafı çektirdi. Köprünün girişinde büyük kayalar üzerinde renkli sprey boyalarla yazılan isimleri inceleyen Kolat, bu durumun çevreye çirkin bir görüntü verdiğini ve bu konuda çalışmaların yapılmasını istedi. Vali Ali Kolat ve beraberindeki heyetin ziyaret ve incelemelerine Kaymakam Mesut Gazi Ambarcı ve Belediye Başkanı Salih Avan da eşlik etti.

Ziyaret ve incelemelerin ardından genel bir değerlendirmelerde bulunan Vali Ali Kolat, 3 bin 500 yıllık Hititler'den kalma mimari altyapıya sahip çıkacaklarını söyledi. Karakeçili'nin büyük tarihe ev sahipliği yaptığını ifade eden Kolat, "Ayrıca bizim burada Çeşnigir Köprüsü bulunuyor. Çeşnigir Köprüsü de Selçuklular dönemine ait bir eser. Bu çalışmaları daha da gün yüzüne çıkarırsak, turizm açısından şehrimiz tanınmış olur. Bu tür geçekleştirilen çalışmalar, emek ve zaman isteyen uzun bir iştir." dedi.

Kazı çalışmalarının hızlı bir şekilde devam ettiğini vurgulayan Arkeoloji Öğretim Üyesi Japon Kimiyashi Matsumura ise "Burası MÖ 2 bin yılında Hititlere ait. Büyük şehirlerden bir tanesi. Yanından Kızılırmak geçiyor. Her türlü ticaret yolu o dönemde Kızılırmak üzerinden yapılıyormuş. Üzerinde bulunduğumuz bu şehir, ticaret yolunun bulunduğu çok önemli bir yere kurulmuş. Bu araştırmadan önemli sonuçlar elde edeceğimize inanıyorum." değerlendirmesinde bulundu.

Kırşehir Kent Haber, 15.06.2013

KONAKLAR ZAMANA YENİLİYOR

 

Bolu'nun Mudurnu İlçesi'nde yüz yıllardır ayakta duran tarihi konaklar, bakımsızlık nedeniyle dökülmeye başladı.

Mudurnu İlçesi'nde bulunan tarihi Mudurnu konakları ve müstakil evleri, bakımsızlık nedeni ile günden güne yıkılmaya yüz tuttu. İlçe genelinde bulunan yaklaşık 300 civarındaki koruma ve sit alanı içinde bulunan konaklar, bakım görmediği ve içinde yaşayan kimsenin olmaması nedeniyle yıkılıyor. Evlerin içlerinde yaşam olmadığı için bakımsızlık ve kimsenin ilgilenmemesinden dolayı camları kırılan, çatıları göçen tarihi Mudurnu konakları kurtarılmak için son günlerini yaşıyor. Konaklara bir süre daha bakım yapılmazsa yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya kalacak.

Yıllardır tarihi yapısıyla binlerce yerli ve yabancı turisti ağırlayan Mudurnu İlçesi'nde konakların yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya kalması turizme de büyük darbe vuracak.

Bolu Kent Haber, 15.06.2013

TAŞ DEVRİ MAĞARALARINI FRANSIZ ARKEOLOGLAR İNCELEYECEK

Samsun'un Tekkeköy İlçesi'nde MÖ 60 bin ile 10 bin yılları arasında Taş Devri insanlarının yaşadığı mağaralar, turizme açılmasının ardından arkeologların da gözdesi oldu Tekkeköy Belediyesi'nin, Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan izin alarak Samsun Müze Müdürlüğü'nün gözetiminde çevre düzenleme çalışmasıyla gün yüzüne çıkarmasının ardından, Taş Devri'nden kaldığı belirtilen mağaraları çok sayıda yerli ve yabancı turist ziyaret etmeye başladı. Turistlerin dinlenmesi için mağaraların ön tarafında bulunan fındık bahçesi de piknik alanına çevrildi.

Mağaralar, turistlerin yanı sıra tarihi yönüyle arkeologların da ilgisini çekiyor. Fransızların, Türk arkeologlarla mağaraların bulunduğu alanda kazı çalışması yapmak için Kültür ve Turizm Bakanlığı'na başvuru yaptığı bildirildi. Tekkeköy Belediye Başkanı Hayati Tekin, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Tekkeköy mağaralarının 1941 yılında yapılan bilimsel çalışma sonucunda, milattan önce 60 bin ile 10 bin yılları arasında Taş Devri insanlarının yaşadığı mağaralar olduklarının belirlendiğini söyledi. Mağaraların turizme kazandırılması için bir yıl önce başlattıkları bitki örtüsünü temizleme çalışmasının tamamlandığını belirten Tekin, sözlerini şöyle sürdürdü: "Mağaraların bulunduğu alan viraneydi ama bu virane alan dünya için çok önemliydi. 1941'de yapılan kazı çalışmasında ilk insanların yaşadığı tespit edilmiş, 3 bin 60 metrekare bir alan. Temizleme çalışmasının ardından çok sayıda mağara da ortaya çıktı. Mağaraların etrafında daha önce ev olarak kullanılan 3 bina vardı, bunlar da Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu'nca tescillendi. Bu evlerde ilk çağ, yakın çağ, orta çağ gibi müzeler yaptık. Yolun alt tarafında vadi var, onu da ören yeri olarak düzenledik." - Fransızlar kazı çalışmasına başlayacak- Taş Devri'nde yaşayan insanları sembolize eden heykeller yaptırdıklarını ve mağaraların etrafına yerleştireceklerini vurgulayan Tekin, arkeologların da alana ilgili gösterdiklerini anlattı. Tekin, şunları kaydetti: "Burası birinci derecede arkeolojik sit alanıdır. Burada mağaraların yanı sıra Hitit Yolu, Frig Kalesi bulunmakta. Fransızların Türk arkeologlarla burada kazı yapmak için Kültür ve Turizm Bakanlığımıza müracaatı var. Bakanlığımızın onay vermesinin ardından kazı çalışması başlayacak. Çok eski tarihi yapı olması ve alanının 3 bin 60 metrekare olması nedeniyle arkeologlar bize kazı çalışmasının 30 ile 50 yıl sürebileceğini söyledi. İnsanlık tarihine buranın ışık tutacağı ifade ediliyor. Tekkeköy mağaraları bilimsel dökümanlar neticelendikten sonra tüm dünyanın ilgisini çeken bir mekan haline dönüşecek."

Mynet Haber, 15.06.2013

MAĞARA DEĞİL, BUZDOLABI!

 

Yörüklerin 50 yıl öncesine kadar peynirlerini saklamak için kullandığı Yerküpe Mağarası, Muğla Valiliği tarafından yapılan çalışmalar sonrasında her yıl 10 bin turistin ziyaret ettiği turizm alanı haline geldi.

Kavaklıdere İlçesi Menteşe Beldesi'deki Beşpınar yaylasında çam ormanları ve çınar ağaçları ile çevrelenmiş yaylada yöre halkının kullandığı piknik alanları ve yayla evleri de bulunuyor. Beşpınar Yaylası'nda yer alan Yerküpe Mağarası ise İçinde barındırdığı sarkıt ve dikitler ile ziyaretçilerine ayrı bir atmosfer yaşatıyor.

Hava sıcaklığının 30-35 derece olduğu bölgede Yerküpe Mağarası'nda sıcaklık 5 dereceye kadar düşüyor. Yerli halkın yanı sıra günübirlik ziyaretçilerin de gezdiği Yerküpe Mağarası son yıllarda yapılan ışıklandırma çalışmaları ile turizme kazandırıldı. Menteşe Belediye Başkanı Mesut Karataş AA muhabirine yaptığı açıklamada, doğal sit alanı olarak koruma altına alınan Yerküpe Mağarası'nın üst kısmında bulunan yaylada 600-700 yıllık çınar ağaçları bulunduğunu söyledi.