25 Kasım - 1 Aralık 2012

'MÜZE İÇİN' İSTENİNCE UÇTU!

Malatya merkezde yakın tarihi simgeleyen Belediye Binası, Sümerbank ve Tekel fabrikaları gibi cumhuriyetin ilk dönem eserlerinin yıkılarak yok edilmesini amaçlayan süreç ilçe ve beldelere sıçradı. Hasançelebi Beldesinde bulunan ve kaderine terk edilen 77 yıllık tarihi istasyon binası bir gecede yıkılarak yok edildi. 

Hekimhan Hasançelebi beldesinde 76 yıllık geçmişi bulunan ve müze yapılmak istenen istasyon binası bir gecede yıkıldı. Belde Belediyesinin, tarihi istasyon binasını müze olarak değerlendirilmesi için tahsis talebinden sonra yapılan bu yıkım eleştirilere neden oldu. TCDD 5. Bölge yetkilileri iki farklı açıklamalarda bulunarak kafaları karıştırdı. Bazı yetkililer “Yıkım sadece ek olarak yapılan ve lojman olarak değerlendirilen binaları kapsıyor. İstasyon binası yıkım kapsamında değil.” derken bazı yetkililer “O binanın tarihi bir özelliği yoktu. Üstelik bina, belde merkezine uzak bir yerde ve kullanılmıyordu.” diyerek yıkımın kendileri tarafından yapıldığını ima ettiler.

Tarihi binanın yıkılması kasaba sakinleri tarafından “İstasyon binası, bizler ve beldemiz için çok önemli bir yapı idi. Anılarımızı, geçmişimizi barındıran yapı bir gecede yok edildi. Üstelik müze yapılması için girişimlerin başladığı bir dönemde gerçekleştirilen bu yıkım akıllara değişik 'acabalar' getiriyor.”  sözleriyle tepki görürken,  Malatya Kültür Yaşam Derneği Başkanı Mimar Abdurrahman Yavuz, “Bu tür yapılar, beldelerin simgesi olan ve geçmişe tanıklık eden bu tür yapıların yıkımı hangi gerekçe olursa olsun onaylanamaz” diyerek yıkımı eleştirdi. 

1936 yılında ülke genelinde tek tip olarak tasarlanan ve Alman mühendisler tarafından inşa edilen gar ve tarihi istasyon binası yıkımının, Hasançelebi Belediyesinin Müze olarak değerlendirilmesi talebini seslendirmesinden sonra gerçekleşmesi ve yıkıma onay veren yetkililer tarafından farklı açıklamalar yapılması da değişik yorumlara neden oldu.

Malatya Haber, 30.11.2012

'USTA'YI MİMAR SİNAN'DAN ALDI

İngiliz Reuters haber ajansı, Çamlıca Camisi tartışmalarıyla ilgili bir haber yayınladı. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın üçüncü dönemini Osmanlı’nın ünlü mimarı Mimar Sinan’dan ödünç aldığı “usta” sıfatıyla tanımladığını yazan ajans, “Bu kibirli bir kinaye” ifadesini kullandı.

Haberde Mimar Sinan’ın Süleymaniye Camisi’yle16. yüzyılı Osmanlı İmparatorluğu’nun en yüksek noktasını gösterdiği hatırlatılırken “Erdoğan da Türkiye’nin en büyük camisiyle şehrin görünüme kendi izini bırakmak istiyor... Modern cumhuriyetin kuruluş ilkelerinden laikliği yavaş yavaş yok eden ve ülkesinin Ortadoğu’da güç olarak ortaya çıkmasına öncülük eden Erdoğan’ın iktidarında Türkiye’nin doğuya yönelimi sembolik bir anlam taşıyor” ifadeleri yer aldı. Haberde Hürriyet Dış Haberler Şefi Emre Kızılkaya’nın blogunda yazdığı “Avrupa tarafında Sultan Süleyman, Süleymaniye Camisi’yle şehre izini koydu. Şimdi birçok kişi Erdoğan’ın şehrin Asya tarafına kendi izini koymak istediğini düşünüyor” sözleri yer aldı. Haberde bazı muhafazakar isimlerin de Çamlıca’daki cami projesini “ucuz replika” olarak eleştirdiği hatırlatılıyor. Yazıda Erdoğan’ın geçen pazar günü Muhteşem Yüzyıl dizisiyle ilgili sözleri de hatırlatılarak hükümetin Osmanlı İmparatorluğu’nun üç kıtaya yayıldığı zamanki İstanbul’un emperyal geçmişini kucakladığı yorumu yapıldı.

Hürriyet, 30.11.2012

HOPPER TABLOSUNA 9.6 MİLYON DOLAR

Amerikalı ressam Edward Hopper’ın yaşadığı New York yakınlarındaki Cape Cod’da yaptığı resimlerden biri, Christie’s Müzayedeevi’nde önceki gün yapılan açık artırmada 9.6 milyon dolara alıcı buldu.

‘Cape Cod’da Sonbahar’ adlı resmi alan kişinin kimliği açıklanmadı. Böylece 1967’de ölen Hopper’ın özel koleksiyonlarda kalan son resmi de el değiştirmiş oldu. Hopper’ın ‘Hotel Window (Otel Penceresi)’ eseri 2006’da Sotheby’s’in düzenlediği müzayedede 26.8 milyon dolara alıcı bulmuştu. 

Hürriyet, 30.11.2012

RESTORASYON YAPILACAK

 

AKP Gaziantep Milletvekili Mehmet Erdoğan, Araban İlçesi'ne bağlı Hasanoğlu Köyü'ndeki Roma döneminden kalma tarihi anıt mezarın kurtarılması için, gerekli çalışmaların başlatıldığını söyledi.

Milletvekili Erdoğan yaptığı açıklamada, Araban'a bağlı Hasanoğlu Köyü'ndeki anıt mezarın ve diğer anıt mezarlar ile bölgedeki tüm tarihi eserlerin de yerinde görülerek koruma altına alınıp restorasyon çalışmasının yapılması için çalışma başlatıldığını belirterek, "Gaziantep Valiliği İl Özel İdaresi desteğiyle ilk olarak Elif beldesindeki anıt mezarda restorasyon çalışması başlatıldı. Elif beldesi anıt mezarında başlatılan restorasyon çalışmaları tüm hızıyla devam ediyor. Elif beldesi anıt mezardaki çalışmalar tamamlandığında ikinci olarak Hasanoğlu Köyü'ndeki anıt mezarda restorasyon çalışması başlatılacak. Hasanoğlu Köyü'ndeki Roma döneminden kalan tarihi anıt mezarda restorasyon çalışmalarının başlatılması için Rölöve ve Anıtlar Müdürlüğü'ndeki gerekli çalışmaları tamamladık. 1 Kasım tarihinde Elif beldesindeki anıt mezarda başlatılan ve 6 ay sürecek olan restorasyon çalışması tamamlandığında, ikinci olarak Hasanoğlu Köyü'ndeki anıt mezarda restorasyon çalışmaları başlatılacak. En kısa zamanda da Araban'ı ziyaret edip Elif beldesindeki restorasyon çalışması süren anıt mezar ve Hasanoğlu ile Hisar köylerindeki anıt mezarlar ve Sıtmapınar Çayı üzerindeki tarihi Septimus Severus Köprüsü'nü de yerinde göreceğim" ifadelerini kaydetti.

Olay Medya, 29.11.2012

DALLAS'TAN 'ORPHEUS MOZAİĞİ' GELİYOR

 

Hürriyet, Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın yeni yıldan önce açıklayacağı sürprizin izini sürdü. Arkeoloji dünyası iade edilecek tarihi eserin Orpheus Mozaiği olduğunu konuşuyor.

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın yılbaşı sürprizi olarak açıklamak üzere sır gibi sakladığı ve yurt- dışından iade edilecek tarihi eserle ilgili bakanlık yetkilileri hiçbir açıklama yapmazken, arkeoloji dünyasında eserin Dallas Sanat Müzesi’ndeki ‘Orpheus Mozaiği’ olduğu konuşulmaya başladı. Şanlıurfa’dan 1950’li yıllarda kaçırılan eser, tarihi kesin en erken Edessa Mozaiği (MS 194) olarak biliniyor.

Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürü Murat Süslü’nün önderliğinde bir bakanlık heyeti dün mozaiği teslim almak üzere Chicago’ya gitti. Devir işlemlerinin ardından Orpheus Mozaiği teslim alınacak. Bakan Günay ve Genel Müdür Süslü’nün yoğun temasları sonrasında ikna edilen müze yönetimine, mozaiğin Anadolu topraklarına ait olduğuna dair belgeler ve kanıtlar sunuldu.

Mozaiğin 5 Aralık’ta New York’tan, Türk Hava Yolları aracılığıyla diplomatik kargoyla Türkiye’ye getirilmesi planlanıyor. Eserin ne zaman iade edileceğini sorduğumuz Dallas Sanat Müzesi İletişim Direktörü Jill Bernstein ise, gelecek ay açıklama yapacaklarını belirtti.

Edessa, Şanlıurfa’nın Hellenistik dönemde aldığı bir isim. Mozaik sanatının ön plana çıkmasıyla biliniyor. Mozaikler 1950’li yıllarda arkeolog J.B. Segal tarafından ortaya çıkarıldı. Segal’in mozaikleri çözerek yayımlamasından sonra, Şanlıurfa’nın mezarları tarihi eser kaçakçılarının akınına uğradı.

Hürriyet, Haber: Umut Erdem, 29.11.2012

MEDENİYETLER BEŞİĞİ BOLU

 

Akpınar Mahallesi’nde kilise kalıntısı olduğu tahmin edilen kalıntılar bulundu. 

Akpınar Mahallesi’nde eskiden beri Sarınalbantlar’a ait olan ve geçtiğimiz aylarda Müteahhit Şaban Şenol’a satılan arazide yapılan kazı çalışmaları sırasında, taş mezarlar ve kilise olduğu tahmin edilen yapı kalıntıları çıktı. Şehit Muhtar Caddesi’ndeki eski atölyelerin bulunduğu mevkide yaklaşık 6 dönümlük arazide Müze Müdürlüğü’nün yürüttüğü sondaj kazıları sonrası, kurtarma kazılarına başlandığı belirtiliyor. Bulunan kalıntıların taş mezarlar ve kilise kalıntısı olduğu tahmin ediliyor.

Bolu Olay, 29.11.2012

 

******


BİZANS DÖNEMİNDEN KALMA BİR KİLİSE OLMA İHTİMALİ VAR

 

Akpınar Mahallesi’nde eskiden beri Sarınalbantlar’a ait olan ve geçtiğimiz aylarda Müteahhit Şaban Şenol’a satılan arazide yapılan kazı çalışmaları sırasında, taş mezarlar ve kilise olduğu tahmin edilen yapı kalıntıları çıktığını dün sabah ilk kez BolununSesi Gazetesi olarak biz duyurmuştuk. "Sarınalbantlar'ın arazisinden kilise kalıntıları çıktı" başlığıyla verdiğimiz haberden sonra Müze Müdürü'nden konuyla ilgili beklenen açıklama yapıldı.   
    

Bolu Müze Müdürü Arkeolog Mustafa Güneş, sondaj kazılarından sonra ortaya çıkan kalıntılarla ilgili yaptığı ilk değerlendirmede Bizans döneminden kalma bir kilisenin olma ihtimalinin bulunduğunu ve sonuçların önümüzdeki günlerde belli olacağını söyledi.
 

Yapılan çalışmalarda 3. Derece sit alanı olan alanda 15 adet mezar ve iskeletler ortaya çıkarıldı. Şu ana kadar ortaya çıkan kalıntılar hakkında bilgi veren Müze Müdürü Arkeolog Mustafa Güneş; “Bahse konu saha Koruma Bölge Kurulunca üçüncü derece arkeolojik sit alanı olarak koruma altına alınmış durumda. 3. derece SİT alanlarında yapılaşma izni var. Ancak bu alanlarda yapılaşma olması için Müze Müdürlükleri’nce sondaj kazısı yapılmakta, sondaj kazılarında buluntuya rastlanması halinde, Koruma Bölge Kurulunca inşaat izni verilmekte. Bu kapsamda parsel sahibi 2012 yılında müdürlüğümüze başvurdu. Sahanın sit alanı olması sebebiyle 2012 Haziran ayında sondaj kazısı yaptık. Parselin güney bölümünde 19 adet sondaj çukuru açtık. Söz konusu sondajlarda bazı duvar kalıplarına rastladık.

Konuyu, Koruma Kurulu’na ilettik. Bakanlığımızdan kurtarma kazısı ruhsatı alarak 12 gün önce çalışmalara başladık. Şu anda arkeologlarımız tarafından parselin güney batısında çalışmalar sürdürülmekte. Çalışmalarda günümüzde yapılmış beton izleri söz konusu, bu alanda 1970'li yıllarda yapılan bir kereste atölyesi mevcut. Bu betonların altında ise Bizans ve Roma dönemine tarihlediğimiz bazı duvar kalıntıları var.  Yine kalıpların alt bölümlerinde yine Bizans dönemine tarihlediğimiz mezar kalıntıları var” dedi.


   

Güneş, 6 dönümlük arsa üzerinde yapılan kazı çalışmalarında ortaya çıkan kalıntıların bir kiliseye ait olma ihtimali olması nedeniyle titiz bir şekilde çalışma yaptıklarını belirterek; “Şu anda arkeologlarımız vasıtasıyla kazılar devam etmekte. Kalıntının fonksiyonu konusunda kesin ve net bir bilgiye sahip değiliz. Kazı ilerledikçe bu konuda net bilgiye ulaşmayı hedefliyoruz. İlk intibamız, buranın Bizans dönemine ait bir kilise olduğu, daha sonrada yıkıldığı ve bu alanın mezarlık şekline dönüşmüş olabileceğini değerlendiriyoruz.     
   
Toplam 15 mezar bulduk. 4 arkeolog kazıda görev yapıyor. Müze olarak bizim görevimiz kurtarma kısmını bitirip koruma kuruluna sunmak. Bu konuda karar alma yetkisi Ankara 1 numaralı kültür varlıklarını koruma bölge kuruluna ait. Bazı define avcıları bizim burada bulduğumuz kalıntıları duyunca, gizlice bölgeye girip arama yapmaya kalkıyor. Bunun önlenmesi için Emniyet Müdürlüğü ve Belediye yetkililerine bilgilendirme yaptık. Çevre özellikle geceleri görevli polislerimiz tarafından denetlenmekte. Önümüzdeki günlerde çalışmalarımızın neticesini alacağımızdan eminim” diye konuştu.

Bolunun Sesi, 30.11.2012

SELÇUKLU HAMAMI TURİZME KAZANDIRILACAK

Aksaray'da Selçuklu Sultanı 2. Kılıçarslan döneminden kalma tarihi hamam, restorasyonu yapılarak turizme kazandırılacak.

Belediye Başkanı Nevzat Palta ile Müze Müdürü Yusuf Altın, tarihi Selçuklu Hamamı'nı gün yüzüne çıkartacak çalışma için protokol imzaladı.

İmzalanan protokol sonrası konuşan Palta, 2. Kılıçarslan döneminden kalma tarihi hamamı yeniden Aksaray'a kazandıracaklarını belirtti.

Sofular Mahallesi'nde yıllardır atıl vaziyette bulunan tarihi hamamın orijinal dokusu korunarak, restore edileceğini ifade eden Palta, şunları kaydetti.

"Aksaray Belediyesi olarak son yıllarda tarihi eserlerimizle ilgili ciddi çalışmalar yaptık. Bu çerçevede Selçuklu Hamamı'nı da ayağa kaldırmanın gayreti içindeyiz. Kültür ve Turizm Bakanlığımızla ve Müze Müdürlüğümüzle bir çalışma başlattık. En sonunda bu noktaya geldik. Bakanlıktan gerekli izinleri aldık. Müze Müdürlüğümüzün koordinesi içinde bir protokol yaptık ve imzasını attık. İnşallah kazı çalışmasına fiili olarak başlayacağız. Arkasından da kazı çalışmalarında elde edilen sonuçlara göre inşallah projelendirilmesi yapılacak. Ondan sonrada hamamı restore edeceğiz."

Aksaray Müze Müdürü Yusuf Altın ise tarihi hamamda yapacakları kurtarma kazısının çok önemli olduğunu söyledi.

Üniversitelerden öğretim üyeleri ile çalışacaklarını aktaran Altın, şöyle devam etti:

"Doç.Dr. Osman Nuri Dülgerler, Prof.Dr. Haşim Karpuz, Prof Dr. Osman Eravşar da bilimsel kazı danışmanlığı yapacak. Bu konuda biz Müze Müdürlüğü ve teknik ekip olarak her türlü desteği sağlayacağız. Tabii bu işin yüklenici, maddesel boyutta da Belediye Başkanımız bütün hizmetleri inşallah tamamlayacak ve bu şekilde faaliyetlerimizi yürüteceğiz. 2. Kılıçarslan döneminden kalma bu önemli Selçuklu yapısını Aksaray'a hep birlikte kazandırmış olacağız."

Aksaray Belediyesi'nin tarihi eserlerle ilgili danışmanlığını yapan Doç.Dr. Osman Nuri Dülgerler, yaptıkları araştırmalarda hamamın 1964 yılına kadar faaliyette olduğunu belirlediklerini dile getirerek, "Kazı ve temizleme çalışması sonucunda hamamın orijinal planlarını tespit edeceğiz. Bir proje geliştirip inşallah Aksaray'ın bir kültür varlığını daha Aksaraylıların hizmetine sunmuş olacağız" dedi.

haberler.com, Haber: Adem Koçak - Ersin Altınsoy, 29.11.2012

BORSA KRALINDAN HEDİYE YALI

 

İstanbul Boğazı'ndaki yalılar 'hediyelik' oldu. Geçtiğimiz günlerde, Boğaz'da toplam 50 milyon dolarlık iki büyük yalı el değiştirdi. Bunlar arasında en dikkat çekeni ise Feyyaz Tokar yalısının satışıydı. Feyyaz Tokar ve ablası Mualla Ateş'e ait olan, daha sonra Berna, Serra ve Esra Tokar'a miras kalan yalıyı ABD finans piyasasında 'Young Turk' (Genç Türk) olarak tanınan, ünlü borsacı Ahmet Okumuş aldı. Okumus Capital'ın sahibi Ahmet Okumuş, 25 milyon dolara satın aldığı yalıyı eşi Melis Okumuş'a hediye etti. Fon yöneticiliğine 1992'de 15 bin dolarlık sermaye ile başlayan Okumuş, fonun portföyünü 1 milyar dolar seviyesine çıkardı. İngiltere'de yayınlanan "Hedge Funds Review" adlı dergide Okumuş'un şirketinin dünyadaki hedge fonlar arasında 1'inci sırada yer aldığı belirtildi. Anadoluhisarı'nda bulunan, Rumelihisarı ve Fatih Sultan Mehmet Köprüsü manzaralı yalı, 970 metrekare arsa içinde 750 metrekare kullanım alanına sahip.

ÇOLAKOĞLU ALDI
Boğaz'daki diğer operasyon ise Anadoluhisarı'nda bulunan Zarif Mustafa Paşa Yalısı-Haremlik Bölümü'nün satışı oldu. Burası Müflis İşadamı Orhan Aslıtürk'e aitken, İstanbul 3. İflas Müdürlüğü kanalı ile satışa çıkarılmıştı. O dönemde yalı arsasını Deha Menkul Değerler almıştı. Şirket birkaç ay sonra yalı arsasını TEB'in ortaklarından Çolakoğlu ailesine sattı.

SABANCI'YA KOMŞU
25 milyon dolara satışı gerçekleşen Zarif Mustafa Paşa Yalısı'nın Haremlik Bölümü iki parselden oluşuyor. Yalının Selamlık Bölümü ise 2000 yılında 3.5 milyon dolara satın alan Demsa Yönetim Kurulu Başkanı Demet Sabancı Çetindoğan'a ait. Yalı ayrıca 65 ada, 18 parselde bin 21 metrekare arsa üzerinde, 38 metre rıhtım uzunluğuna sahip. Proje halindeki binanın tahmini 800 metrekare kullanım alanı var.

HER EMLAK DİĞERİNİ KIYMETLENDİRİR
Konuyla ilgili görüşüne başvurduğumuz Bosforce Yönetici Ortağı Ulvi Özcan, "Satılan her iki yalı da çok güzel konuma sahip olmalarının yanı sıra, bence Boğaz'da en özel birkaç yalıdan biridir. 'Lüks emlak piyasasında her satılan emlak kalan emlağı kıymetlendirir' prensibinden hareketle bu alım-satımların piyasada emsal fiyatları yukarı doğru taşıyacağını düşünüyorum" dedi.

YALININ İLK SAHİBİ BİLİNMİYOR
Zarif Mustafa Paşa Yalısı haremlik, selamlık ve mehtabiye köşkü olmak üzere üç ayrı bölümden meydana geliyor. Haremin bir kısmı 1918-1919 yıllarında yıkılmış, kalan bölümüne de 1971 yılında bir gemi çarpmış ve böylece harem bölümü günümüze gelememiş. Yalnızca selamlık kısmı gelmiş. Restore edilen bu bölüm iyi durumda. Konu ile ilgili kayıtlarda Zarif Mustafa Paşa'nın yalıyı 1848 yılında satın aldığı, ilk sahibinin kim olduğunun bilinmediği belirtiliyor. Zarif Mustafa Paşa Yalısı'nın Haremlik Bölümü Ferruh Bey Yalısı olarak da bilinmekte olup, 1972 yılında gemi çarpması sonucu bugün arsa boş durumda ve 'Korunması Gereken Eski Eser' niteliğinde.

Sabah, Haber: Seda Tabak, 29.11.2012

"TAKSİM CAMİİ ESKİYİ YANSITMAMALI"

 

Çamlıca Tepesi ve Göztepe Parkı’ndan sonra Taksim’e cami yapılması da yeniden gündemde. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan , İspanya ziyareti sırasında gazetecilere yaptığı açıklamada “Çamlıca’ya yapılacak cami projesi içime sindi” derken Taksim’e de cami yapılacağını açıkladı ve “Taksim’e yapılacak cami Maksem’in arkasındaki mescidin yerinde olacak” diye konuştu.

Caminin nasıl ve kime yaptırılacağı henüz bilinmiyor. Ancak halen meydan düzenlemesi nedeniyle inşaat alanına dönen ve Gezi Parkı’nın üzerine yapılmak istenen Topçu Kışlası ile konuşulan Taksim’de cami hayali, yarım asırdır süren bir tartışmanın konusu.
 

Başkanlığını Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın yaptığı Taksim Cami Kültür ve Sanat Vakfı, daha önce Taksim’e yapılacak cami konusunda küçük bir yarışma açmıştı. Vakıf, Mimar Ahmet Vefik Alp’in projesini seçti.

Ahmet Vefik Alp’in Dünya Mimarlar Birliği yarışmasında da 1’inci seçilen Taksim Cumhuriyet Camii ve Dinler Müzesi projesinin en önemli özelliği, ‘çağdaş’ olması. Ataşehir’e yapılan dev Mimar Sinan Camii, Edirne Selimiye’nin; Başbakan’ın “İçime sindiği” dediği Çamlıca camii ise Sultanahmet’in kopyası olmakla eleştirilmişti.

Alp, 1.5 yılda hazırladıkları Taksim Cumhuriyet Camii ve Dinler Müzesi projesiyle ilgili şunları söyledi:
“Küçük bir yarışma şeklinde hazırlandı. 1.5 yıl çalıştık. Tüm İslam ülkelerindeki camileri araştırdık. Dünya Mimarlar Birliği ödülünü kazandı. Projeye çağdaş bir yorum yaptık. Atatürk ’ün heykelinin karşısında, Taksim Cumhuriyet Meydanı’nda, çağdaş Türkiye ’nin mimarisini yansıttık. Ancak caminin gelenekselleşmiş öğelerini de yok etmedik. Hassas bir sentez yaptık. Çok büyük bir destek gördü. Uluslararası bir mimarlık dergisi kapağına bastı. Başbakan’a proje takdim edildi. Ancak henüz bir cevap gelmedi.”

‘Mimari eğer günü yansıtıyorsa güzeldir’ 
Taksim’de cami yapılacak yerle ilgili genişletme çalışması yapıldığını ancak arsaya kendi projelerinin mi yoksa başka bir projenin mi yapılacağını bilmediğini söyleyen Alp ise şunları anlattı:
“Projeyi yerin 7 kat altına düşündük. Dinler tarihi müzesi olacak. Düşey bir külliye ortaya çıkardık. 159 proje arasından birinci seçildi. Çamlıca için düşünülen projenin yanlış olduğunu düşünüyoruz. Karşıda Sultanahmet’in orijinali varken, aynısının yapılmasının yanlış olduğunu ve Türk mimarisi açısından da üzüntü kaynağı olacağını düşünüyoruz. Ataşehir’de normal bir cami yapıldı. Bir replikaydı. Bugün Suudi Arabistan’da bile çağdaş camiler yapıldı. Suudi Arabistan cami mimarisinde bu eşiği atlamışken, bizim hala eskileri taklit etmemiz yanlış. Mimari gününü yansıtıyorsa değerli. 500 yıl önceki şartlarda yapılmış bir mimariyi bugün taklit etmek kültürel kodlamada büyük bir yanlışlıktır. Başbakan Erdoğan’ın Çamlıca ve Taksim için çağdaş projelere dönmesini tavsiye ediyoruz.”

Radikal, Haber: Serkan Ocak, 29.11.2012

 

******


TAKSİM'E CAMİ ALANI VAKIFLAR VE HAZİNE'NİN

 

Başbakan’ın sözleriyle gözlerin bir kez daha çevrildiği Taksim camii için, tarihi su maksemin arkasındaki 2 bin 600 metrekarelik alan dini tesis alanı olarak ayrıldı. Alan, Vakıflar ile Hazine’ye ait....

Başbakan Tayyip Erdoğan’ın, “Çamlıca’daki cami için proje içime sindi. Taksim’e cami için de birkaç parsel kamulaştırılıyor” açıklamasının ardından gözler tekrar Taksim’e çevrildi. Sözkonusu cami, tarihi su maksemin arkasında, bugün otopark olarak kullanılan alana yapılacak. Dini tesis alanı olarak yaklaşık 2 bin 600 metrekarelik alan ayrıldı. Caminin yapılacağı alan, Hazine ile Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne ait. Maksemin arkasındaki 22 parseldeki, 180 metrekarelik mescit de bu alan içinde yer alıyor.

13 Ocak 2011 tarihinde askıya çıkan planların tümüne, Mimarlar Odası İstanbul Şubesi itiraz ederek, mahkemeye başvurdu. İstanbul 1.İdare Mahkemesi, Şehir Plancıları Odası’nın plan iptal istemini redderek, bölgede caminin ihtiyaç olduğuna karar verdi. Taksim Cami Kültür ve Sanat Vakfı’nın da müdahil olduğu mahkeme, karar gerekçesinde, “Bölgenin nüfus yapısı son 100 yılda ciddi şekilde değişti. “ ifadelerine yer verdi. Taksim Camisi Kültür ve Sanat Vakfı’nın Avukatı Reşat Sezgin, dini tesis alanının etrafındaki diğer küçük parsellerin de kamuya ait olduğunu belirterek, “Bu parseller de maliye, vakıflar ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne ait. 116 metrekarelik 8 parsel ile 222 metrekarelik 10 parsel İBB’ye ait. Kamulaştırmadan bilgimiz yok” dedi. Mescitin hemen yanındaki işyerleri çalışanları da, kamulaştırma için herhangi bir girişimin olmadığını belirtti. Taksim Camisi Kültür ve Sanat Vakfı tarafından sözkonusu alana cami projesi hazırlayan Mimar Ahmet Vefik Alp, ‘Dolaylı yoldan gelen bilgilere göre Başbakan arsayı büyüterek bu alanda yine klasik cami tercih ediyormuş” dedi. Alp, ‘projeniz uygulanır mı’ sorusuna, “ümit ediyorum” yanıtını verdi.

Vatan, Haber: Nebahat Koç, 29.11.2012

 

******


TAKSİM'E CAMİ YAPILSIN, BÜFELER KALDIRILSIN

İşi gücü bıraktık, cami tartışıyoruz. Bir Çamlıca'ya, bir de Taksim'e. İkisine de karşı değilim. Baştan söyledim. Tek derdim "güzel, yakışıklı" camiler olsun.

O nedenle Çamlıca'ya yapılacak camiyi yazıp duruyorum.
"Lütfen ikinci geleni yapmayalım. Bir birinci bulalım" diye.

Türkiye'nin en iyi mimarlarını ağırladım Teke Tek'te.
Her seferinde adını yazdığım Han Tümertekin de vardı aralarında.
Han, Mekke'ye yapılacak cami için Suudi Krallığı tarafından çağrılan tek Türk mimar.
Dünyadan 12 büyük mimarı çağırmış Suudiler.
Aralarında Han Tümertekin de var. Sonra 6'sını elemişler. 6'sıyla projeler üzerinde çalışmaya devam ediyorlar.
Han Tümertekin, Mekke'ye yapılacak dev cami ve külliyesi için sona kalan 6 mimardan biri.
Belki de onun projesi yapılacak.
Mekke'ye cami projelendiren mimar, İstanbul'a yapılacak cami için çağrılmıyor.

Garip değil mi? Taksim Camii'ne gelince.
Hatırlar mısınız bilmem.
Habertürk yayın hayatına başladığı sırada, İstanbul ilavemizde bir kampanya yapmıştık.
Taksim'deki Ortodoks Kilisesi'nin çevresindeki büfeler kaldırılsın, kilise tüm ihtişamıyla ortaya çıksın, tam karşısındaki boş otopark arazisine de şık bir cami yapılsın diye.
O gün "Yapılsın" dediğimiz cami, şimdi yapılıyor.
Niye itiraz edelim?
"Ama o büfeler de oradan kaldırılsın" diyorum hala.
Ancak Taksim'e de Sinan'ın camilerinden birinin kopyası yapılacaksa ona itirazım var.
"Mimari sanatımız 500 senede bir gıdım ilerlemedi" dedirtmem kimseye!

Habertürk, Yazı: Fatih Altaylı, 29.11.2012

2500 YILLIK HAZİNE KEPÇEYE TAKILDI

 

Karadeniz'de Antik Çağ'ın önemli merkezlerinden olan, ünlü filozof Diyojen'in de yaşadığı Sinop, geçen hafta tarihi bir sürprize sahne oldu. Sinop'un merkezindeki Gelincik Mahallesi'nde çarşamba günü altyapı çalışması yapan TEDAŞ ekipleri, sert bir kayayla karşılaştı. Kayanın tarihi bir eser olabileceğini düşünen işçiler hemen Sinop Arkeoloji Müzesi uzmanlarına haber verdi. Kazı yerine gelen uzmanlar, kayanın bir lahit olduğunu tespit etti.

İşmakinesi yardımıyla bulunduğu yerden çıkartılan lahit, incelenmek üzere müzeye götürüldü. Kireç taşından yapılan lahdin içinden pişmiş toprak kaplar ve takılardan oluşan 21 parça tarihi eser çıktı. Bir kadına ait olduğu anlaşılan mezarın, MÖ 5-4'üncü yüzyıllara ait olduğu tahmin ediliyor. Lahdin içinde evlilik törenlerinde kullanılan 2 kap, yağ ve parfüm konulan 7 kap, pişmiş topraktan bir heykelcik, bronz ayna, 2 bronz yüzük, yüzük kaşı, bronz küpe, 68 boncuklu altın bir kolye, bronz göz kalemi ve kemik kutusu, 3 bronz sikke bulundu. Kültür ve Turizm Bakanlığı Müsteşarı Özgür Özarslan, "Lahitte şu ana kadar Karadeniz'de hiç emsali olmayan buluntular çıktı. Bu tür taş eserler bölgemizde nadir çıkıyor" dedi. Özarslan, eserlerin Sinop Arkeoloji Müzesi'nde sergileneceğini kaydetti. AB'den alınan 9.2 milyon euroluk hibeyle Sinop'ta altyapı ve restorasyon uygulamalarının yapılacağını belirten Özarslan, bu kapsamda Sinop Tarihi Cezaevi ile ilgili alan yönetimi planı ve işlevlendirme projesinin hazırlanacağını belirtti.

Antik Çağ'da insanlar ölülerini lahit denilen sandık şeklinde mezara gömüyordu. Lahitlere ölü ile birlikte, ölümden sonraki hayatta kullanacağı çeşitli eşyalar ve değerli metallerden yapılmış objeler de konurdu. Daha çok dönemin zenginleri için lahit kullanılırdı.

Sabah, Haber: Hasan Ay, 29.11.2012

TOPÇU KIŞLASI PROJESİ

 

Çok tartışılan Topçu Kışlası Projesi’nin mimarı Halil Onur, projenin tüm detaylarını anlattı: “Gezi Parkı kapanmayacak. Park kışla ile çevrelenecek. Ağaçların kesilmesi söz konusu değil. Buz pisti, avlunun 10’da birinden daha küçük alanı kaplayacak”.

Taksim Yayalaştırma Projesi’nin belki de en çok tartışılan kısmı Gezi Parkı’na yapılması planlanan Topçu Kışlası projesi... Proje çerçevesinde, Gezi Parkı’ndaki ağaçların tamamının kesileceği, kışlanın alışverişmerkezi olacağı, tamortasına devasa bir buz pisti yapılacağı iddiaları var. Çevre Kurulu’ndan onay bekleyen projeninmimarı Halil Onur, işte tümbu iddialara yanıt verdi, projeyi anlattı. İBB’nin geçtiğimiz yıl açtığı “TaksimTopçu Kışlası ihyası”nı ihale usulü ile kazanan projenin sahibimimar Halil Onur, Habertürk’ün sorularını yanıtladı...

CAMİ VEYA AVM YOK:
“Topçu Kışlası normal bir apartman dairesiyle karşılaştırıldığında yüksekliği 5 katlı, kulelerin yüksekliği ise 10 katlı bir apartmana denk geliyor. Kışlada, cami veya AVM olmayacak. Giriş katta kapısı avluya da açılan kafeler, pastaneler, kitapçılar olacak. AKMtarafında ise sergi salonları ve galeriler olacak. Projeye ‘AVMKışlası’ veya ‘Turistik Kışla’ diyenler var. Kültür Kışlası demek daha doğru. İnşa edilirse Taksim’in cazibemerkezi olacak.”

GEZİ PARKI NE OLACAK?:
“Kışlanın oturacağı alan 22 bin metrekare, zemin kat 7 bin metrekare. Yani 15 bin metrekare bir alan açık alan. Gezi Parkı’nın sadece 5’te 1’i yapılaşacak. Yani gezi alanı kalacak. Gezi Parkı’nı kapatmayacağız. Park sadece kışla ile çevrelenecek. Parka giriş çıkışlar ise kışlanın avlusuna açılan çok sayıda kapı ile olacak. Gezi Parkı’ndaki 500’e yakın ağacın sadece dörtte biri yapılaşma alanında. Bu ağaçları kesmek söz konusu değil. Taşınabilirler veya koruma kurullarının tavsiyesi ile çare bulunur.”

BUZ PİSTİ OLACAK MI?:
“Buz pisti bu avluda düşünülen fonksiyonlardan sadece birisi. Üstelik avlunun 10’da birinden daha küçük bir alanı kaplayacak, yılın 2 ayı için kurulur ve kaldırılır bir sistem olabilir diye önerdik. Ama basına yansıyan çizimde hata var. O çizimde buz pisti 15 bin metrekarede, avlunun tam ortasında görünüyor. Oysa dünyanın hiçbir yerinde bu büyüklükte bir buz pisti yok.”

NEDEN ELEŞTİRİLİYOR?:
“Şu eksiğimiz oldu. Taksim’e bir bilgimerkezi kurabilirdik. Şimdi bunu yapacağız. Herkes görüşünü söylesin. Dedikoduyla değil gerçek bilgi ile tartışılsın. Keşke tartışmalar daha önce yapılsaydı.”

MESLEK ODAM GÖRÜŞMEDİ:
Konuyu her kesimle paylaşmak istedik. Şubat 2012’deMimarlar Odası’yla görüşmek, projemi anlatmak istedim. Randevu istedim. Ama geçen ay görüştük. Oysameslek odamla daha erken görüşmek istemiştim. Vicdanen çok rahatım.”

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, yapılması planlanan Topçu Kışlası’yla ilgili, “O kışlayı yaptığımız zaman meydanın yarısını işgal edeceğiz” eleştirisinde bulunmuştu. Halil Onur, bu eleştiriye şöyle yanıt verdi: “Sayın Bakanın açıklamalarında bilgi eksikliği var. Dünyada bu tip projeler yarışma ile seçiliyor. Yarışma yapılmasını teklif ettim ama İBB ihale usulünü tercih etti. Onlar önerdi, ben ihaleye girdim ve projem kazandı. Benim için önemli olan tek şey işimi iyi yapmak. Ve ben işimi çok iyi yaptım.”

Habertürk, Haber: Ezgi Evcil, 28.11.2012

NEW YORK'TA TARİHİ MÜZAYEDE

 

ABD'nin New York eyaletinde aralarında Vincent van Gogh ve John Lennon'un mektuplarının da bulunduğu 300 tarihi belgenin açık artırmayla satılacağı bildirildi.

Mektup ve belgeleri satılacak isimler arasında eski ABD Başkanı George Washington, beyzbolun efsane ismi Lou Gehrig, Louis Pasteur, Sigmund Freud, Charles Darwin, Marie Curie, Giuseppe Verdi, Peter Tchaikovsky, Cole Porter, Kral 2. Henry ve Napoleon Bonaparte'in bulunduğu belirtildi.

Müzayedenin en önemli parçasının 1890'da Van Gogh tarafından Fransa'nın Arles kentindeki Cafe de la Gare'in sahipleri Joseph ve Marie Ginoux'a yazdığı bir mektup olduğu ifade edildi. Mektubun 200 ila 300 bin dolara alıcı bulması bekleniyor.

John Lennon'ın ünlü İngiliz gitarist Eric Clapton'a olan samimi hayranlığını kaleme aldığı mektubun da 20-30 bin dolara satılacağı tahmin ediliyor.

Profiles in History müzayede evi tarafından hazırlanan koleksiyonun Madison Bulvarı'ndaki Douglas Elliman's sanat galerisinde 3-9 Aralık tarihlerinde sergileneceği, 18 Aralık'ta da internet üzerinden ve telefonla satışların yapılacağı kaydedildi.
Sabah, 28.11.2012

'AY IŞIĞINDA GALATA KULESİ'NE 2.4 MİLYON LİRA

 

Dünyaca ünlü Rus ressam Ivan Aivazovsky'nin "Ay Işığında Galata Kulesi " tablosu, Londra'da 825 bin 250 sterline (yaklaşık 2 milyon 400 bin TL) satıldı.

İngiltere 'nin başkenti Londra'daki Sotheby's müzayede evinde yapılan "Rus Sanatı" açık artırmasında, 28 eser satışa sunuldu.

Aivazovsky'nin, 1845 yılında ay ışığında Galata Kulesi ve Boğaz'ı resmettiği yağlı boya tablonun, 500 bin ila 800 bin sterlin arasında alıcı bulması bekleniyordu. Eser açık artırmada 825 bin 250 sterline satıldı.

Ivan Aivazovsky'nin İstanbul Boğazı'nı resmettiği 1900 tarihli bir diğer yağlıboya tablo ise, 97 bin 250 sterline (yaklaşık 280 bin TL) alıcı buldu. Ressamın Haliç 'i resmettiği "Ayışığında Haliç" eseri ise satılmadı. 1886 tarihli yağlıboya tablonun 700 bin ila 900 bin sterlin arasında alıcı bulması bekleniyordu.

Aivazovsky, İstanbul'a ilk kez Osmanlı Sultanı Abdülmecid'in daveti üzerine 1845 yılında geldi. 1845-1900 yılları arasında birkaç kez İstanbul'u ziyaret etti ve şehri resmetti.

"Rus Sanatı" açık artırmasında en yüksek fiyata satılan eser ise, ressam Valentin Alexandroviç Serov'un portresi oldu. Yağlıboya portre, 1 milyon 217 bin 250 sterline (yaklaşık 3 milyon 700 bin TL) alıcı buldu.

Radikal, 27.11.2012

KARAKÖY MESCİDİ TEKRAR YAPILACAK

 

Raimondo d'Aronco'nun tasarımı, 1958 senesindeki imar faaliyetleri sırasında yıkılan Karaköy Mescidi ayağa kaldırılıyor.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin sitesinde projeyle ilgili aşağıdaki bilgiler yer alıyor:

 

"Günümüzde yerinde bulunmayan Karaköy Mescidi'nin bulunduğu yerde, Fatih döneminde (1451-1481) yapılmış bir tekkenin var olduğu bilinmektedir. Tekke, önce camiye çevrilmiş ve harap olduğu için daha sonra Merzifonlu Kara Mustafa Paşa tarafından fevkani bir cami olarak 17.yüzyılda yeniden yaptırılmıştır. Merzifonlu Vakfı'na bağlı olan bu cami ve altındaki yine vakfa ait dükkanların zamanla harap olmaları sonucunda onarımları gerektiğinden, yapının yıkılıp yeniden yapılmasına karar verilmiş ve yeni cami İtalyan mimar Raimondo D'Aronco tarafından 20.yüzyılın başında tasarlanıp uygulanmıştır. Söz konusu cami, Karaköy meydanının doğusunda Halil Ağa ve Kemankeş sokaklarının arasında kalan yapı adasının meydana bakan kesiminde bulunan fevkani küçük bir yapıydı. Üçüncü katında yaklaşık 10x13 m. boyutunda bir alana oturan cami mekanının üstü, sekizgen planlı ve küçük bir kubbeyle örtülü idi. Karaköy Camii, istimlak edilerek, 1958'de yıktırılmıştır. Kınalıada'da yeniden kurulmak üzere bütün taşları numaralanarak sökülmüş ancak iki parçası dışında yapı tümüyle kaybolmuştur. Bugün bulunduğu alan Karaköy'de, 100 Ada, 5-9-11-13-17-18-19-20 parseller üzerinde yer almakta olup, 1/5000 Ölçekli Beyoğlu Koruma Amaçlı İmar Planı'nda, yapının yeri "Cami Alanı" olarak belirtilmiştir. İstanbul II Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu'nun 17.06.2010 tarih ve 3571 sayılı kararı ile; " Kemankeş Mahallesi, 100 ada, 5-9-11-13-17-18-19-20 parsel Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Cami'nin 2863 sayılı yasanın 6.maddesinde belirtilen niteliklere haiz olduğu anlaşıldığından korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilmesine; yapının restitüsyon ve rekonstrüksiyon projelerinin Kurula iletilmesine" karar verilmiştir. Anılan Kurul kararı gereği hazırlanacak proje ile Karaköy Mescidi'nin (Yapı alanı:474 m2) özgün yeri olan alanda rekonstrüksiyonu amacıyla restitüsyon ve rekonstrüksiyon projelerinin elde edilmesi amaçlanmaktadır."

Arkitera, Ekleyen: Betül Atasoy, 27.11.2012

TARİH KEPÇEYE TAKILDI

 

Çorum’un Osmancık İlçesi'nde belediye ekiplerince yapılan altyapı çalışması sırasında tarihi bir tünel bulundu.

Osmancık Belediye Başkanı Bekir Yazıcı, AA muhabirine yaptığı açıklamada, ilçenin en büyük sorunlarından biri olan kanalizasyon ve altyapı problemini gidermek amacıyla bir proje hazırladıklarını, toplamda 21 milyon lira tutarındaki çalışma için ilk kazmanın birkaç gün önce vurulduğunu söyledi.

Çalışmalar kapsamında ilçenin çeşitli bölgelerinde iş makineleri ile kazı yaptıklarını belirten Yazıcı, ”Tarihi Koyunbaba Köprüsü ile Kandiber Kalesi arasında bulunan Adnan Menderes Caddesi’ndeki kazı çalışmalarında arkadaşlarımız, dehliz olarak da bilinen bir tünel ağzına rastlamışlar. 10 metre derinlikte açığa çıkan dehlizin Kandiber Kalesi’nden Kızılırmak’a inen bir tünel olduğunu tahmin ediyoruz” dedi.

Dehlizin açığa çıkmasının ardından Çorum Müze Müdürlüğü’ne bilgi verdiklerini, ayrıca Kültür ve Turizm Bakanlığı’na da yazılı müracaatta bulunduklarını dile getiren Yazıcı, şöyle devam etti: ”Daha önceden yer altından kaleye çıkışın sağlandığı bir tünel olduğu söylentileri vardı. Ancak bu tüneli hiçbir zaman açığa çıkaramamıştık. Tünelin bulunmasının ardından bakanlığımıza ve müze müdürlüğümüze bilgi verip, çalışmamızı durdurduk. Müzeden gelen bir arkeolog inceleme yaptı. Yapılan incelemede dehlizin, 1974 yılında yapılan bir altyapı çalışmasında tahrip olduğu anlaşıldı. Müze ile işbirliğinde çalışmalarımıza devam edeceğiz.” ”Böyle tarihi bir değeri yeniden turizme kazandırma fırsatını en iyi şekilde değerlendireceğiz” diyen Yazıcı, ”Bu hem ilçemiz hem de ülkemiz için bir kazançtır. Bölgede arkeolojik kazıların yapılması ve kaleye ulaşım sağlayan bu tünelin yeniden kullanılması için gerekli girişimlerde bulunduk ve çalışmaları sonuna kadar destekleyeceğiz. İnşallah bu tarihi yeniden gün yüzüne çıkaracağız” diye konuştu.

Çorum Müzeler Müdürü Arkeolog Önder İpek de konuyla ilgili gerekli çalışmalara başladıklarını ifade ederek, incelemenin ardından hazırladıkları raporu, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu’na sunduklarını bildirdi.

Kurulun vereceği kararın ardından gerekli çalışmaları başlatacaklarını anlatan İpek, ”Tünelin, Osmanlı döneminden kalma bir dehliz olduğunu tahmin ediyoruz. Kaleden Kızılırmak Nehri’ne inilerek su almak için yapılmış olabilir. Kurulun vereceği kararın ardından koruma altına alınacaktır. Daha sonra da yeni bir proje hazırlanabilir” ifadelerini kullandı.

Milliyet, 27.11.2012

PEKİ, ECDADIN İSTANBUL'U BU MUYDU?

Muhteşem Yüzyıl’daki Süleyman bizim bildiğimiz ‘ecdadımız’ Kanuni değilse, köprülerle, gökdelenlerle silueti bozulan bu İstanbul bize ‘ecdad’ın bıraktığı İstanbul mu?

Hatta bu siluet 1994’te Tayyip Erdoğan’ın devraldığı İstanbul’un mu silueti? İslam ile coğrafyanın bu denli iç içe geçtiği, birbirini gergef gibi işlediği bir başka mekan bilmiyorum. İslam ve İslam’ın cami mimarisi bir şehre bu kadar mı yakışır, o şehre bu kadar mı kimlik verir? Ben İslam’ın bir şehre bu kadar ‘oturduğuna’ başka bir yerde tanık olmadım. Tepelerindeki camileriyle oluşan İstanbul silueti ‘ecdadımız’ın en değerli miraslarından. Şimdi bu miras hovardaca harcanıyor, hem de muhafazakar bir partinin iktidarında, hem de bu partinin yirmi yıldır yönettiği bir şehirde. Kim, nasıl İstanbul’un siluetiyle oynamaya cüret edebilir, buna izin verebilir? Sanırım İstanbul’u ve Türkiye’yi yönetenlerin ‘muhafazakar kimliği’ İstanbul’a müdahaleyi kolaylaştırıyor. Bir tür ‘sahiplik’ duygusu; ‘İstanbul Osmanlı’nın mirası, biz de onun meşru mirasçılarıyız, dolayısıyla bu mirası harcama beratımız var,’ havasındalar. Fatih’in, Kanuni’nin mirasçıları olarak kendilerinde İstanbul üzerinde tasarrufta bulunma hakkını görüyorlar sanki... Öyleyse çok yanılıyorlar demektir. Zeytinburnu’na yapılan üç gökdelenin Sultanahmet ve Süleymaniye üzerine bir hayalet gibi çöküşüne tanık olduk. Kimse engellemedi gökdelenler İstanbul’un tarihi mirasını ifsad edene kadar. Sanki İstanbul’u yönetenlerin izniyle ve onların gözlerinin önünde o gökdelenler yükselmemiş gibi geçen yıl bir gazete haberiyle duydular bu gökdelenlerin varlığını... Şimdi de Haliç’te yapılan metro köprüsü. Uzun süredir gazetelerde yakınmaları, itirazları okuyordum. Geçenlerde gözlerimle görünce olayın vahametini daha iyi kavradım. Bir köprüyle Haliç’in, Süleymaniye’nin, Eyüp’ün tarihi görüntüsü, silueti imha ediliyor. Kimsenin de sesi çıkmıyor, çıksa da ‘muhafazakar parti’nin hükümeti ve belediyesi aldırmıyor.

Başbakan’ın İstanbul’a büyük değer verdiği biliniyor. ‘Ecdadı’na gerçekten sahip çıkacaksa ecdadın bıraktığı İstanbul’un siluetini bozan gökdelenleri ve köprüleri durdurmalı. 1994 yılından beri, yani 20 yıldır İstanbul’a büyük hizmetler yapıldı. Ama İstanbul’un tarihi siluetinin bozulması yapılan bütün hizmetleri ‘tarih’ ve ‘muhafazakarlık’ adına geçersiz kılar. Muhafazakarlığın tarihe, geleneğe ve mirasa bakışları Taksim’de içi alışveriş merkezi ve buz pateni alanı olarak tasarlanan Topçu Kışlası’nı yeniden inşa etmek düzeyinde olamaz. Bu düzeyde tarih, bizzatihi tarih olduğu için değil, bize verdiği kimlik için önemli. Biz kimliğimizi edinmiş isek gerisi dert değil. Birisinin önünü kapatır, ötekinin arkasına bir hayalet diker, sonra da kimliğimizin köklerini teşhir etmek için başka bir yere taklidini yaparız!

Bir yandan İstanbul’un tarihi siluetini boz, öte yandan da kabahatini örtmek için Çamlıca’ya daha büyüğünü dik! Olmaz... Geçenlerde Taraf’tan Andrew Finkel çok çarpıcı bir gözlemde bulunuyordu; ‘Gerçek bir Sinan camisinin manzarasını imha edip sonra da karşısına onun taklidini diken bir şehir,’ daha doğrusu bu şehri yöneten ‘muhafazakarlık’ nasıl bir şeydir? UNESCO çırpınıyor. Belki de İstanbul’u ‘dünya miras listesi’nden çıkaracak. Temel kaygısı da tarihi siluetin korunması. ‘Elin UNESCO’sunun’ İstanbul için gösterdiği hassasiyeti bu şehri yirmi yıldır yöneten ‘muhafazakarlar’ göstermiyorsa, göstermemiş ve silueti bozmuşlarsa söylenecek söz yoktur. ‘Muhafazakarlar’ değilse kim ‘muhafaza’ edecekti İstanbul’un siluetini? Ya muhafazakarlık kavramında bir sorun var veya İstanbul’da çok ‘rant var’. İstanbul’un bozulan siluetinin kefareti Çamlıca’da ‘çakma’ bir tarih inşa etmek olamaz.

Zaman, Yazı: İhsan Dağı, 27.11.2012

KÖPEK MEZARININ SIRRI

 

Yalvaç’taki Pisidia Antiocheia antik kentinde gün yüzüne çıkarılan köpek mezarlarının halkın, Hristiyan inancına rağmen kentin o dönemde yaşadığı felaketlerden korunmak için pagan inancına başvurduğunun kanıtı olarak gösterilebileceği bildirildi.

Süleyman Demirel Üniversitesi (SDÜ) Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölüm Başkanı ve Antiocheia Antik Kenti Kazı Başkanı Doç.Dr. Mehmet Özhanlı, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 4 yıldan bu yana sürdürülen antik kentteki kazı çalışmalarının bu yıl 11 Haziran’dan beri devam ettiğini, hava koşullarının iyi gitmesi durumda çalışmaların 10 Aralık’a kadar devam edeceğini söyledi.

Bu yılki kazı çalışmalarının antik kentin kuzey-güney yönündeki caddelerinde yoğunlaştırıldığını bildiren Özhanlı, 5 ay süren caddedeki çalışmaların sona erdiğini kaydetti.

Kazılarda caddede ilginç verilere ulaşıldığına dikkati çeken Özhanlı, ”Özellikle Antiocheia antik kentinde 8,9 ve 10. yüzyıllara ait çok sayıda eser karşımıza çıktı. Ancak bir veri var ki gerçekten geç antik dönemin sosyal yaşantısını, inancını bize gösterdi. Bu, 2009 yılında bulunmasına rağmen tam anlaşılamayan köpek mezarıdır. Kentin en işlek caddesinde bir köpek mezarının bulunması ilginç bir veri olarak sunulabilir” dedi.

Bu yıl elde edilen en önemli verilerden biri olan köpek mezarının Hristiyanlık dönemi sosyal yaşantısı ve inancına yönelik bazı ipucları verdiğini dile getiren Özhanlı, Hristiyanlık inancında köpeğin sevilmeyen bir hayvan olduğunun bilindiğini kaydetti.

Antik dönemde büyücülerin tanrısı olarak görülen ve köpeği kutsal hayvan kabul eden Hekabe adında bir tanrıça olduğunu bildiren Özhanlı, ”Bu tanrıça adına felaketler karşısında köpek kurban edilmekteydi. Hristiyanlık döneminde ise köpeği kurban eden bu inanç tamamen kaybolmuştu. Çünkü Hristiyanlıkta köpek, sevilmeyen hayvandı. Geç döneme ilişkin elde edilen bu veriler özellikle Pisidia Antiocheia antik kentinin 8. yüzyılda uğradığı felaketlerden dolayı, eski inancın tekrar uygulanmaya çalışıldığını göstermektedir” diye konuştu.

Özhanlı, Emevi döneminde Halife Velid’in oğlu Abbas tarafından kentin büyük bir Arap akına uğradığını ifade ederek, şunları söyledi: ”Burada yağmalama olması sonucu halk fakirleşmiş ve hastalıklar ortaya çıkmaya başlamış. Bunun üzerine kent, eski geleneği tekrar ortaya çıkarmış. 2010 yılında antik kentin ana çeşmesinin bulunduğu noktada çıkarılan başka bir köpek mezarı, bu geleneğin devam ettiğini göstermektedir. Kaburgalarının arasından geçirilmiş mızrak köpeğin kendiliğinden ölmediğini, kurban edilerek gömülmüş olduğunu bize göstermektedir. Köpek, çok itinalı bir şekilde gömülmüştü. Köpeğin patilerinin altına taşların konulması ve yine yönünün kuzey-güney doğrultusunda olması Hristiyanlık geleneğine uymadığını, farklı bir şekilde gömüldüğünü göstermektedir. Mezarlarda köpeklerin yanı sıra metal bilezik, seramik gibi eşyaların bulunması ayrı bir öneme sahip.” Pisidia Antiocheia antik kentinin bu dönemde çok küçüldüğünü, Roma dönemindeki ihtişamını kaybettiğini, ardından kentin bugünkü Yalvaç İlçesi'nin olduğu yere taşındığını anlatan Özhanlı, ”Kazılarla elde edilen veriler 8 ve 9. yüzyıllarda Pisidia Antiocheia antik kentinde sosyal yaşantının ve dinsel inanışın nasıl olduğunu kanıtlar niteliktedir” dedi.

Vatan, 27.11.2012

TABYALARA ORTAK AKIL YAKLAŞIMI

 

Kuzeydoğu Anadolu Kalkınma Ajansı (KUDAKA) Koordinasyonundaki Tarih ve Kültür Mirası Turizmini Geliştirme Komitesi ile Orman ve Su İşleri 13. Bölge Müdürlüğü İşbirliğinde düzenlenecek olan “Nene Hatun Tarihi Milli Parkı Tabyalarının İşlevselleştirilmesi Ortak Akıl Çalıştayı” 28 Kasım Çarşamba günü Erzurum’da yapılacak.

Kuzeydoğu Anadolu Kalkınma Ajansı (KUDAKA) tarafından 2011 yılı içerisinde hazırlanarak 2012 yılı içerisinde yerel komiteler eliyle uygulamaya konulan İnovasyona Dayalı Bölgesel Turizm Stratejisi ve Eylem Planı kapsamında, Tarih ve Kültür Mirası Turizmini Geliştirme Komitesinin faaliyetlerinden biri de “Nene Hatun Milli Parkı’nda bulunan Tabyaların işlevselleştirilerek turizme kazandırılmasına katkı sağlanması hedefleniyor.

KUDAKA Basın ve halkla İlişkiler Birimi tarafından yapılan yazılı açıklamada, “Milli Park ilan edilerek koruma altına alınan tarihimizin en önemli değerlerinden Aziziye ve Mecidiye Tabyalarının turizme kazandırılması amacına hizmet edecek yeni bir çalışma ise 28 Kasım 2012 tarihinde Kuzeydoğu Anadolu Kalkınma Ajansı (KUDAKA) koordinasyonundaki Tarih ve Kültür Mirası Turizminin Geliştirilmesi Komitesi ile Orman ve Su İşleri 13. Bölge Müdürlüğü arasındaki iş biriliği ile yapılacak “Nene Hatun Tarihi Milli Parkı Tabyalarının İşlevselleştirilmesi Ortak Akıl Çalıştayı”dır.

Erzurum Palan Otel’de 09:30’da başlayıp bir gün sürecek olan çalıştay kapsamında Tabyalara yüklenebilecek fonksiyonların neler olabileceği ve alanın turizm açısından sürdürülebilir kullanımının nasıl sağlanabileceği ile ilgili ortak bir akıl oluşturulması hedeflenmektedir. Konusunda uzman akademisyenlerin, yöneticilerin, STK temsilcilerinin ve profesyonel turizmcilerin katılacağı çalıştayda belirlenecek fonksiyonların ve alınan kararların uygulama çalışmaları açısından yönlendirici özellikte olması beklenmektedir.” denildi.

Erzurum Gazetesi, 27.11.2012

MADEN OCAĞINDA ROMA DÖNEMİNE AİT MIZRAK UCU BULUNDU

 

Kayseri'nin Develi İlçesi'nde Havadan Bölgesi'ndeki bir maden ocağında, Roma Dönemi'nde maden ocağında çalıştırılan köle sorumlularının kullandığı belirtilen bronz mızrak ucu bulundu.

Havadan Bölgesi'nde bir maden ocağında çavuş olarak çalışan Nazım Büyüköztürk, Roma döneminde madenlerde kölelerin sorumluluğunu üstlenen güvenlikçilerin kullandıkları öne sürülen mızrakların ucunu buldu. Nazım Büyüköztürk, eski maden ocaklarında yaptıkları aramalarda zaman zaman Roma döneminde kullanılan kesici maden aletleri ve kölelere karşı kullanılan mızrakların uçlarının bulunduğunu anlattı. Büyüköztürk, Romalılar'ın maden ocaklarında aranılan maden çeşidini bulup taban seviyesine kadar indiklerini ve alt zeminden başlayıp maden cürufunu yine dağın içerisinde bırakarak sadece işlenilecek madeni yüzeye çıkarttıklarını söyledi.

Maden Mühendisi Abdullah Malkoçoğlu da altın, çinko ve kurşun başta olmak üzere Zamantı ırmağının doğu ve batı cephesindeki maden rezervlerinin Romalılar Dönemi'nde de işletildiğini, bu bölgede birçok madenci aletine rastladıklarını söyledi. Malkoçoğlu, bölgede zengin maden rezervlerinin olması nedeniyle köylerden göçün azaldığını, keşfedilmeyi bekleyen madenlerin de bulunduğunu kaydetti.

Bugün, Haber: Nezir Ötegen, 26.11.2012

KARUN HAZİNELERİ ÖZEL BAKIMA ALINDI

 

Uşak Arkeoloji Müzesi’nde sergilenen Karun Hazineleri’nin 170 parçası, uğradıkları korozyon etkisinden arındırılmaları amacıyla müzede kurulan laboratuvarda bakıma alındı. Uşak Kültür ve Turizm Müdürü Şerif Arıtürk bakım çalışmalarının yaklaşık 1 ay süreceğini söyledi. Arıtürk, Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından oluşturulan ve içerisinde bir bakanlık müfettişinin de bulunduğu 7 kişilik ekibin, Uşak Arkeoloji Müzesi’nde korozyona uğrayan eserlere bakım yapmak için geldiğini söyledi. Arıtürk, Uşak Tren Garı’nda yapılan yeni müzenin, yaklaşık 1 yıl sonra hizmete girmesinin planlandığını dile getirerek, ‘Yeni müze hizmete girdiğinde Karun Hazineleri ve diğer eserler layık oldukları şekilde sergilenecek’ dedi. Uşak Arkeoloji Müzesi’nde, depolardaki  eserlerle birlikte kayıtlı 41 bin 800 parça tarihi eser var.    

MARDİN 100 YIL ÖNCEKİ HALİNE DÖNECEK

Mardin'de 3 yıl önce başlayan tarihi dönüşüm projesi kapsamında devam eden çalışmalarda şu ana kadar 140 beton bina yıkıldığı belirtildi. Konu ile ilgili bilgi veren Mardin Belediye Başkanı Beşir Ayanoğlu, tarihi kentte başlayan dönüşüm projesi kapsamında şu ana kadar tespit edilen 570 binadan 140 binanın yıkıldığını kaydetti. Projenin Mardin'i 100 yıl önceki haline getirme amacı taşıdığını ifade etti.

7 bin yıllık tarihi geçmişi bulunan ve 30 medeniyete beşiklik eden Mardin'i bir dünya kenti yapma adına imkanlar ölçüsünde hizmet ettiklerini belirten Mardin Belediye Başkanı Beşir Ayanoğlu, 50 yıl boyunca yerel yönetimlerin yapmış oldukları hataları şimdi kendilerinin çektiğini ifade etti.

Başkan Ayanoğlu, "Bugün Mardin'de tespit edilen beton ev sayısı 2 bini geçiyor. Acil olarak yıkılması gereken ilk etapta 570 bina var. Bunları 2014 yılına kadar yıkmamız gerekir. Şu ana kadar 140 bina yıkıldı. Mardin'in hem alt yapısı hem de üst yapısını yeniden şekillendiriyoruz. Şu ana kadar şehrin sokaklarına 550 bin metre parke taşı ile döşedik. 200 kilometre su ve kanalizasyon döşemesi yaptık. 1952 yılında yapılan Mardin'in alt yapısı, 60 yıl sonra tamamı yeniden kazılarak döşendi. Suyu, elektriği, kanalizasyonu, telefonu atık su tahliyesi bunlar tamamen yenilendi. Şehri güzelleştirecek 11 tane park yaptık. Mardin'i adeta şantiyeye dönüştürdük. Bütün bunlar için şu ana kadar 80 milyon lira harcama yaptık." dedi

"İNANÇ AYRIMI YAPMADAN CAMİYİ DE KİLİSEYİ DE ONARIYORUZ"

İnanç ve kültür turizmine yönelik yapılan diğer çalışmalar kapsamında hiçbir ayrım yapmadan çalıştıklarını vurgulayan Başkan Ayanoğlu, şunları söyledi: "Son üç yılda cami, medrese, hamam, kilise tarihi evler ve çarşılar restore edildi. Mardin Valiliği ile ortak yapılan çalışmalar kapsamında tarihi dokunun korunması adına önemli projelere imza atıldı. Turizm de günden güne yıldızı paralayan Mardin'i geleceği hazırlamak için önemli projeler hazırlandı. Tarihi kenti dünya turizm merkezi yapmak için kolları sıvadık. Mardin'in simgesi olan tarihi surları yeniden restore ettik. Mardin'i UNESCO'ya hazırlıyoruz. 2014 yılında başvurumuzu yapacağız." şeklinde konuştu

"MARDİN DÜNYA TURİZM MERKEZİ OLACAK"

Turizm'de son yıllarda önemli bir başarı yakalayan Mardin yatırımcıların da iştahını kabarttığına dikkat çeken Başkan Ayanoğlu, son 5 yılda Mardin'de 10 otel 30'a yakın butik otel açıldığını hatırlattı. Ayanoğlu, "2003 yıllarında Mardin'e gelen turist sayısı 30 binken bugün ise bir milyonu aşmaktadır. Bölgeye gelen huzur ve güven sayesinde yerli yabancı yatırımcılar tarihi kentte yatırım yapmak için sıraya girmiş durumdadır. Bizim hedefimiz büyük. 2023 vizyon hedefimizde ise Mardin'e 5 milyon turist 50 bin yatak ve 50 butik otel hedefliyoruz. Herkesin Mardin için elini taşın altına koyma vakti geldi. İşadamından bürokratına, basınından esnafına kadar herkesin üzerine düşen görevi yerine getirmesi gerekir. Bunun için Mardin'de turizm alanında yatırım yapmak isteyen herkese kapımız açıktır. Mardin sadece ülkemizin değil bir dünya kenti olacaktır. Kudüs'ten Venedik'ten Toledo'dan daha eski daha zengin bir kültüre sahip olan Mardin'in kaderi de değişecektir. İşsizlik sona erecek. İnsanlar birbirleri ile değil işleri ile, aşları ile uğraşacak. Artık Mardin kabuğunu kırdı." diye konuştu

haberler.com, 26.11.2012

"TARİHE TAKINTIYLA BAĞLANMAYALIM"

 

Tarih Vakfı'nın düzenlediği Perşembe Konuşmaları'nın beşincisinin konuşmacısı Boğaziçi Üniversitesi Tarih Bölümü'nden Ahmet Ersoy'du.
 

Ersoy öncelikle Topçu Kışlası'nın fotoğrafını dinleyicilerle paylaşıp "Bu fotoğrafı gösterip 'güncel' diyeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi" diyerek son dönemdeki ihya projesi öncesinde yapının sadece akademik bir bilgi parçası olduğunu, günümüzde ise hayatımızın bir parçası olmaya hazırlandığını dile getirdi. Bu projenin 2010 Avrupa Kültür Başkenti etkinlikleri sırasında Hayal-Et Yapılar projesiyle gündeme geldiğini, serginin varolmayan yapıların güncel kentsel senaryolarla yarı mizahi bir dille kentsel ve mimari mirasın temsilini ele aldığını ifade eden konuşmacı, "Bu mizah kara mizah oldu. Sanat hayatı değil, hayat sanatı taklit etmeye başladı. Bu kitap çok tehlikeli bir döküman olarak önümüzde duruyor, devamı gelebilir," sözlerine yer verdi.

Yerelliğin Çağdaş Kalıplar İçerisinde Pazarlanması

Taksim projesini otantiklik, geleneksellik ve yerel kimlik kurgularının küresel tüketim tarafından yönlendirilmenin bir parçası olduğunu belirten Ersoy, bu yapının döneminde ne ifade ettiğini tartıştı.

Ersoy "1860'larda Osmanlı'nın yapmaya çalıştığıyla bugün yapılmaya çalışılan arasında pek de fark yok. İkisi de yerelliği, gelenekselliği, yeni çağdaş kalıplar içerisinde pazarlamaya çalışıyor." derken, dönemin elitinin "Osmanlı Rönesansı" olarak adlandırdığı akım öncesinde hangi üslupta yapıların gerçekleştirildiğini ifade etti. Buna göre, yoğun bir şekilde Avrupa mimari elemanlarını barındıran, Batılı göndermeleri olan mimari bir dilin varlığına dikkat çeken konuşmacı, bunun aslında yerel devamlılığı olan bir tarz olduğunu belirtti. Mimarinin kurumsal çerçevesinin, mimari kurgunun bu dönemde devamlılığını sürdürdüğünü dile getirdi.

"Yerel unsurlarla bezeli olduğu söylenen üslup çok modern, öncülü yok. Batılı dediğimiz mimari dil ise bir geleneğin devamı. Abdülaziz dönemiyle birlikte Tanzimat'ın mimari dili yeterince otantik bulunmuyor. Osmanlı'nın özüne dönmesi gerektiği tartışması ortaya çıkıyor. Mimari geleneğin kökenleri ve sınırlarıyla ilgili tarihselci bir perspektif ortaya çıkıyor. Bu değişim ise tamamen kozmetik bir dil olarak algılanıyor. Böylece bu otantiklik oryantalizm üzerinden işleniyor. Harbiye Nezareti Binası, Pertevniyal Valide Sultan Camisi, Hamidiye Camisi ve Çırağan Sarayı bu anlayışla yapılan binalar..."

Bir İştah Nesnesi Olarak Tarih

19. yüzyıl ile beraber tarihin bir iştah nesnesine dönüştüğünü, müzeler, restorasyon pratikleri, tarihsel romanlar gibi öncülü olmayan farklı temsil yollarıyla tarihin tekrar kurgulandığını dile getiren Ersoy, Osmanlı'da da Elbise-i Osmaniyye ve Yeniçeri Kıyafethanesi gibi dönemdeki farklı temsilleri betimledi.

"19. yüzyılda Osmanlı toplum hayatında yaşanan kırılmalarla tekinsiz bir modernlik hali oluşuyor. Geçmişin içeriği değişiyor, herşey kopuş hissi üzerinden şekilleniyor. İnsanlar geçmişin uzaklığını, organik bağların kesilmiş olduğu hali deneyimliyor. İlk defa tarihe dışarıdan baktıklarını hissediyorlar. Geçmişten koptuğumuz için de geçmişle suni olarak köprüler kurmaya çalışıyoruz. Osmanlı özelinde de siyasal bağımsızlığın kültürel ve ahlaki geleneğe bağlı olduğu kaygısı beliriyor. Bu aynı zamanda görsel alanda, mimariyle daha önce varolmayan bir ilişki biçimine dönüşüyor. Modern olan bir temsil tekniğiyle kendi geleneğimizi tanımlamaya çalışıyoruz. Böylece Topçu Kışlası Osmanlıların kendi otantikliklerini kanıtlamaya çalıştıkları bir yapı olarak önümüze çıkıyor"

"'Osmanlı nostaljisi' bir intikam olarak geri döndü diyebiliriz" diyen Ersoy, 90'lardan itibaren Osmanlı tarihi ve kültürüne bir iştahın belirdiğini, 2000'li yıllarda ise neredeyse 19. yüzyıla özgü bir temsil çeşitliliğinin (mimariden, el sanatlarına) görülmeye başlandığını ifade etti. Geçmişi hala kaybetmiş olduğumuzu düşündüğümüzü dile getiren konuşmacı, 90'larla ortaya çıkan globalleşme tehdidinin de bunda etkili olduğunu, çevremizdeki yerellik simgelerinin de bir panzehir görevi gördüğünü belirtti.

Yeni Osmanlı Düzeninde Çevre Nasıl Temsil Ediliyor?

"Kaybettiğimiz altın çağa duygusal olarak bağlanabiliyoruz. Bu da süreklilik hissini ortaya koyuyor. Kırılmayı bu şekilde tamir ediyoruz. Örneğin Ataşehir Mimar Sinan Camisi, Mimar Sinan ile bağların kopuşunun 2012'de tamir edilme biçimi olarak önümüze çıkıyor. Türkiye'nin yeni özlemlerini, 'İslam dünyasının liderliği' ifadesini pekiştiriyor bu oryantalist yaklaşım" diyen Ersoy yeni osmanlı düzeninde çevrenin nasıl temsil edildiğinin potansiyel sorun olarak görülmesi gerektiğini, kültür ve kimliğin çok masum kategoriler olmadığını dile getirip, Nietzsche'nin 1870'te belirttiği üzere "Tarihe takıntıyla bağlanmayalım" diyerek sözlerini noktaladı.

Arkitera, Ekleyen: Betül Atasoy, 26.11.212

İŞTE ZEMZEM KUYUSUNA KARIŞAN BALÇIKLI KANAL

 

Rivayet o ki, Osmanlı Padişahı I. Mahmud, bir gece rüyasında Halid Bin Zeyd Ebu Eyyub-el Ensari Hazretleri'ni (radıyallahu anh) görür. “Ben burada su içindeyim, sen rahat yatağında uyuyorsun” der. Padişah ertesi gün hemen talimat verir, araştırılır. Gerçekten türbenin zemini su içindedir. Kabrin ayak ucundaki kuyunun taştığı anlaşılınca hemen türbe etrafına taş oluklardan drenaj kanalı yapılır. Artık kuyudan gelecek fazla su ve avluda biriken sular buradan tahliye edilecektir. Öyle de olur. Aradan asırlar geçer. Zamanla ihtiyaçlar artar, yeni yeni kanallar eklenir bölgeye. Ne var ki, 1970'li yılların sonunda döşenen bir boru, tarihi taş kanalın önünü tıkar. Türbe ve avludan gelen suyun artık gideceği bir yer kalmamıştır. Uzun yıllar da kimse burada biriken suyun ne olduğunu merak etmez. Ta ki geçtiğimiz sene avludaki bir mermer kırılana dek...

Onarım için mermeri kaldıran ekip, altındaki drenaj kanalının balçıkla dolduğunu görür. Tesadüfen manzaraya şahit olan bir iş adamı hemen bir işçi tutar, kanal temizlenir. Sonra Büyükşehir ve Eyüp Belediyesi'nin gönderdiği ekipler kanalın bakımını yapar, durumu görmek için içeri bir de robot kamera salarlar. Kasıtlı mıdır, bilinçsizlikten midir bilinmez, 35 yıl kadar önce döşenen borunun kanalın önünü kestiği ortaya çıkar. Dahası kuyuda yapılan analizlerde, bu balçığın “zemzem” diye bilinen kuyuya da karıştığı anlaşılır. Durum Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş'a aktarılır. Başkan'ın verdiği talimatla sadece türbenin ve Eyüp Camii'nin değil, bütün Eyüp'ün korunmasını içeren proje hazırlanır, Anıtlar Kurulu'na sunulur. Haliç'teki su seviyesinin altında kalan Eyüp Meydanı'nı kurtaracak proje için şimdi gözler kurulda... Onay alındığında hemen çalışmalara başlanacak ve Eyüp'teki tarihi yapılar, daha uzun yıllar koruma altına alınmış olacak.

Türkiye Gazetesi, Haber: Yücel Koç, 26.11.2012

SADRAZAM BAYRAM PAŞA KÜLLİYESİ VE TÜRBESİ ZİYARETE AÇILDI

 

Vakıflar Bölge Müdürlüğü tarafından restorasyonu yapılan Sadrazam Bayrampaşa Külliyesi ve Türbesi ziyarete açıldı. Açılışa katılan AKP Genel Başkan Yardımcısı Abdülkadir Aksu, külliyelerin Türk İslam toplumunda önemli bir yere sahip olduğunu vurguladı.

Vakıflar Bölge Müdürlüğü, Hanımlar Eğitim ve Kültür Vakfı (HEKVA), Kızılay Bayrampaşa Şube Başkanlığı ve çeşitli sivil toplum örgütlerinin girişimleri sonucunda Fatih'te bulunan Sadrazam Bayrampaşa Külliyesi ve Türbesi'ni restore etti. Restorasyonun tamamlanmasının ardından Sadrazam Bayrampaşa Külliyesi ve Türbesi törenle ziyarete açıldı. Törene AKP Genel Başkan Yardımcısı Abdülkadir Aksu, Hanımlar Eğitim ve Kültür Vakfı (HEKVA) Başkanı Piyale Özdoğan Çitil, Bayrampaşa Kaymakamı Hasan Gören, Kızılay Bayrampaşa Şube Başkanı Ali Murat Duman, İstanbul Valisi Hüseyin Avni Mutlu'nun eşi Gül Mutlu, Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir'in eşi Songül Demir'in eşi ve davetliler katıldı.

Burada bir konuşma yapan Abdülkadir Aksu, külliyelerin Türk İslam toplumunda çok önemli bir yere sahip olduğunu vurguladı. Tarihi değerlerin yeniden ihya edilmesi gerektiğini ifade eden Aksu, Sadrazam Bayrampaşa Külliyesi ve Türbesi'nin restorasyonunda emeği geçen herkese teşekkür etti.

HEKVA Başkanı Piyale Özdoğan Çitil de Sadrazam Bayrampaşa Türbesi'ndeki çinilerin Bursa Ulu Cami'dekilerle aynı olduğu bilgisini verdi. Çinilerin 1990'lı yılların başında çalındığını aktaran Çitil, çinilerin yurtdışına çıkartılmaya çalışılırken bulunduğunu belirtti.

Sadrazam Bayrampaşa Külliyesi ve Türbesi Abdülkadir Aksu, Gül Mutlu, Songül Demir ve Piyale Özdoğan Çitil'in kurdeleyi kesmesiyle ziyarete açıldı. Bayrampaşa Türbesi içerisinde Kur'an-ı Kerim ve dualar okundu. Külliyeyi Hanımlar Eğitim ve Kültür Vakfı kullanmaya devam edecek.

haberler.com, 26.11.2012

YAŞLI İSTANBUL'U GENÇLER BİLİYOR

 

İTÜ ’de Sanat Tarihi yüksek lisans öğrencisi Hasan Binay, yıllardır Yenikapı kazılarında çalışıyor. Binay, İstanbul ’un tarihini 8 bin 500 yıl geriye çeken kazı için “Bir zamanlar Marmaray’ın tamamlanmasına engel olarak görüldü ama artık kentin belleğini tamamıyla değiştirdiği herkes tarafından kabul edilmekte” diyor. Yenikapı, öğrencilerin çalıştığı kazılardan yalnızca bir tanesi: Küçükçekmece’de yavaş yavaş ortaya çıkan kayıp Bizans kenti Bathonea, İstanbul’un ayakta kalan tek ortaçağ kalesi olan Yoros ve Anadolu ’da devam eden 150 civarındaki kazıda da öğrencilerin emeği var. İşte bu öğrenciler şimdi birikim ve izlenimlerini bir sempozyumla aktarmak istiyor.

29 Kasım-1 Aralık arasında ilki düzenlenecek ‘Arkeoloji ve Sanat Tarihi Öğrenci Sempozyumu’nu organize eden öğrenciler, “Arkeolojik çalışmaları ilk defa ‘kazı başkanları’ değil öğrenciler anlatacak, kendi deneyimlerini paylaşacak” diyor. İstanbul Üniversitesi , İTÜ, Marmara Üniversitesi, Boğaziçi Üniversitesi ve Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nden 35 öğrenci aylardır bu sempozyuma hazırlanıyor. Sempozyumun amacı, arkeolojinin sadece akademisyenler arasında sıkışıp kalmasını engellemek ve insanlığın köklerine ışık tutan bu bilim dalını toplumsallaştırmak. Öğrenciler, arkeolojiye merak uyandırarak yasalarla korunması mümkün olmayan tarihi eserlere herkesin ‘bekçilik’ edebileceği günlerin hayalini kuruyor: “Her tarihi kalıntının başında bir güvenlik görevlisi duramaz, hele de Suriçi’nde” diyorlar.

İstanbul Üniversitesi Prehistorya öğrencisi Melek Soytürk, “Kimse aslında ne iş yaptığımızı bilmiyor, altın aradığımızı zanneden çok. Biz defineci değiliz, eser değil bilgi arıyoruz. Küçük bir kiremit parçası bize yepyeni bir şey anlatabilir” diyor. Ortak kanıları, bu iletişim kopukluğuna akademinin içine kapanıklığının sebep olduğu.

Öğrenciler sempozyumda bir yandan da kendi sorunlarını masaya yatıracak. Başı çeken konular arasında yabancı dil eğitimi ve temel eserlerin Türkçe’ye çevrilmesi geliyor: “Hiçbir kaynağımız Türkçe değil, hocalarımız makalelerini Almanca yazıyor, biz de kendi çabamızla çevirmeye çalışıyoruz. Eğer yazdıklarımızı anne-babamız okuyamayacaksa bunun ne anlamı var?”

Yenikapı’da neler olup bittiğini merak eden herkesi Cumartesi günü saat 13.00’da yapılacak Yenikapı gezisine davet ediyorlar. Arkeologlar Derneği İstanbul Şubesi’nin desteğiyle hazırlanan sempozyumun programına www.arkeologlardernegist.org adresinden ulaşılabilir.

Yoros Kalesi kazısı
Tarihi geçmişi Orta Bizans devrine dayanan Anadolu Kavağı’ndaki Yoros Kalesi İstanbul’un ayakta kalan tek ortaçağ kalesi. Roma , Bizans ve Osmanlı dönemlerinde Karadeniz ile Ege arasındaki ticari ve askeri deniz trafiğinin kontrolü kaleden yapılıyordu. 2010’da başlatılan kazıda bugüne kadar Bizans ve Osmanlı dönemlerine ait yapı ve günlük eşya kalıntılarına ulaşıldı. Sunumu İstanbul Üniversitesi Sanat Tarihi öğrencisi Ali Çağlar Erdoğan yapacak.

Küçükçekmece Göl Havzası Bathonea kazısı
Avcılar Firuzköy mevkiindeki kazılar, hızla yayılan modern kentin altında kalacak tarih öncesi verilerin kaybolacağı kaygısıyla uluslararası bilim insanlarından oluşan bir ekiple İTA (İstanbul Tarih Öncesi Araştırmaları) tarafından başlatıldı. MÖ 7. yüzyıldan, M.S. 11. yüzyıla kadar yoğun bir deniz ticaretinin yaşandığı anlaşılan bölgenin manastır/saray kompleksi, devasa açık sarnıçı, antik limanı, mermer yolları ve anıtsal yapıları ve üç yıldır kazılıyor. Buradaki ilk yerleşimin Neolitik döneme kadar uzandığı sanılıyor. Sunumu Kocaeli Üniversitesi Arkeoloji bölümünden Kenan Şengül yapacak.

Yenikapı kazıları
2004 Yılında başlayan Metro-Marmaray İnşaatı ile beraber başlayan kazılarda şu ana kadar 36 adet batık gemi, 80 binden fazla envanterli eser ortaya çıkarıldı. Bunların yanında en önemli bulgu limanın altında çıkan neolitik döneme ait köy oldu. Bu köy, arkeologlar tarafından günümüzden 8500 yıl öncesine tarihlendi. Tarihi yarımada içinde bilinen en eski yerleşim olması açısından İstanbul’un tarihini değiştirdi. Bu kazıları Arkeoloji Müzesi’nde görevli arkeolog Mehmet Ali Polat anlatacak.

Radikal, Haber: Elif İnce, 26.11.2012

GÜNAY: LOUVRE'DAN İYİ NİYETLİ VE İKNA EDİCİ YANIT ALAMADIK

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, Türkiye'den yasadışı yollarla çıkarılan eserlerin iadesi konusunda ünlü Louvre müzesinden bekledikleri cevabı alamadıklarını söyledi.

Fransa ziyareti sırasında Cihan Haber Ajansı'na konuşan Günay, çalıntı eserlerin iadesi için dünyadaki saygıdeğer kurumlarla işbirliği yapmak konusunda kararlı olduklarını belirtti. "Biz Louvre ile ne kadar işbirliği ihtiyacı içerisindeysek, sanırım onlar da Türkiye ile aynı işbirliği ihtiyacı içerisindeler." diyen Günay, nezaket ve iyi niyetle sorunları çözmeye çalışdıklarını belirtti fakat şimdiye kadarki girişimlerden somut, ikna edici ve iyi niyetli çok fazla yanıt almadıklarını vurguladı.

"Dünyanın çeşitli yerlerinde eserlerimiz var." diye konuşan Günay, bunların bir kısmının padişahlık döneminde fermanla gittiğini ve onları istemeye henüz uluslararası hukukun izin vermediğini söyledi. 1970'lerde yapılmış bir sözleşme olduğunu belirten Kültür ve Turizm Bakanı, 70'den sonra çalıntı eserlerin iadesinin daha kolay olduğunu belirtti. Müzelerin bu eserleri iade etmekte direnmesine hak vermediğini fakat bunu tavrı anlayabildiğini kadyeden Günay, "O yüzden sabırlı ve nazik davranmalıyız. Zamanla, sabırla ve nezaketle olumlu sonuçlar alacağız." dedi.

Türkiye'ye İznik çinilerinin dönüşünün bir sevinç yarattığını, Troya hazinelerinin bir kısmının da geldiğini belirten Günay, Almanya ile de kanatlı deniz atının alınması konusunda mutabakat sağlandığını hatırlattı. Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay "Bunlar güzel haberler umuyorum ki bir gün Fransa'dan da güzel bir haber alacağız." dedi.

haberler.com, 26.11.2012

PROFESÖRÜ KAHRINDAN ÖLDÜREN KAYIP KOLEKSİYONU İŞÇİLER BULDU

Mimar Sinan Üniversitesi’nin İstanbul Fındıklı’daki kampüsünde deprem güçlendirme çalışması yapan işçiler sürprizle karşılaştı. Temeldeki kazı sırasında molozları kaldıran işçiler, bir kutuda Arapça yazılı eserler buldu. Uzmanlarca incelenen 96 parça eserin, 14 yıl önce kaybolan Osmanlı’nın son hat üstatlarına ait koleksiyon olduğu belirlendi. Prof.Dr. Kerim Silivrili’ye zimmetlenen koleksiyon, üniversitedeki odasında kilitli çelik dolapta dururken, emekliliğinin ardından  temizlik esnasında kaybolur. Kendisini mesul gören Silivrili’nin sol yanına felç iner ve 2007’de vefat eder.

Zaman, Haber: Burak Kılıç, 26.11.2012

İNGİLİZLER ÖVE ÖVE BİTİREMEDİ

İngiliz Guardian gazetesinin haberinde, 2005 yılında Uşak Arkeoloji Müzesi’nden çalınan eserin Almanya’da bulunmasının öyküsün anlatıldı.

Haberde, Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın tarihi eserin Türkiye’ye iadesi konusunda Alman makamlarının onay verdiğine dair açıklamasına yer verildi.

Gazeteye görüş bildiren Kültür ve Turizm Bakanlığı yetkilisi Şerif Arıtürk, eserin Uşak’taki Arkeoloji Müzesi'ne dönmesinden sonra turistler, tarih ve sanat meraklılarının ilgisinin bu kente çevrileceği belirtildi.

İngiliz Guardian gazetesinin haberinde, Türkiye’nin son dönemde yurtdışına kaçırılmış tarihi eserlerin ülkeye geri dönmesi konusunda önemli adımlar attığı vurgulandı. Türk Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın sadece 2011 yılında Kanatlı Denizaltı Broşu benzeri 885 tarihi eseri ülkesine geri kazandırdığına dikkat çekildi.

Milliyet, 26.11.2012

"KÜLTÜR MİRASLARIMIZ TAŞ OCAĞINDA KAYBOLMASIN"

 

Aydın'ın Söke ve Muğla'nın Milas ilçe sınırlarına hakim tepelere sahip mitolojik öykü zenginlikleri ile bilinen Beşparmak Dağları'nda (Latmos) 1994 yılında Alman arkeolog Aneliese Peschlow tarafından gün ışığına çıkarılan 8 bin yıllık kaya resimlerinin kurtarılması için Kültür ve Turizm Bakanlığı harekete geçti. EKODOST Derneği Başkanı Bahattin Sürücü, Arkeolog Anneliesse Peschlow ve Aydın İl Kültür Müdürü Nuri Aktakka, bölgedeki kaya resimlerinin başta taş (feldispat) ocakları ve ziyaretçilerin yol açtığı tahribat nedeniyle tehdit altıda olduğunu söyledi.

8 bölgenin SİT alanı ilan edildiğinin müjdesini veren Aktakka, "Tespit edilen 170 kaya resmi olumsuz doğa koşulları ve ziyaretçiler tarafından tahrip oluyor. MÖ 6 bin - MÖ 5 binin ilk yarısına tarihlenen resimler Yakındoğu arkeolojisinin son dönemdeki en büyük keşiflerinden biri olarak nitelendiriliyor. Ancak Türkiye'nin bu eşsiz kültür hazinesi taş ocakları nedeniyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. Bu engellenemezse ülke turizminin ve kültürünün eşsiz bir yöresi yok olacak. 'Dünyanın en önemli kültür mirası, taşocaklarında mıcır oluyor' diye sitem eden Peschlow'a göre resimlerin konusu ve dili, kaya resim sanatı için dünyada bir ilk olarak dikkat çekiyor" dedi.

Yeni Asır, Haber: Necati Maldar, 25.11.2012

 

LATMOS'A KAYA RESİMLERİ SEFERİ

Aydın ve Muğla sınırları içinde kalan Latmos Dağları’ndaki (Beşparmak Dağları) 8 bin yıllık kaya resimlerini yok edecek taşocaklarının faaliyetlerini sürdürmelerini protesto etmek isteyen arkeologlar, akademisyenler ve doğaseverlerden oluşan grup, Aktüel Arkeoloji Dergisi’nin girişimiyle oluşturulan ’ Anadolu’ya Saygı Otobüsü’yle İstanbul ’dan bölgeye gitti. 1400 metre yüksekliğe sahip Latmos Dağları’na tırmanan gruba, 25 yıldan bu yana bölgede çalışmalar yapan Berlin Arkeoloji Enstitüsü arkeoloğu Dr. Anneliese Peschlow da eşlik etti.

Radikal, 26.11.2012

'TARİHİ ESER'İN ÜZERİNE EV YAPINCA

 

Bursa'da dört medeniyetin izlerini taşıyan ve Hıristiyanlar için önemli olan 2'nci Konsülün toplandığı İznik İlçesi'nde başlattığı inşaat çalışması sırasında tarihi esere rastlanınca, gerekli izinleri alarak eserin üzerine ev yapan 75 yaşındaki Tekin Temel, pişman olduğunu söyledi. Tekin Temel, "Tarihi eseri görmek için olur olmaz zamanda akademisyenler ve üniversite öğrencileri geliyor. Huzurum kalmadı. Bu kadar rahatsız edileceğimi bilsem, binayı kaçak yapar, cezamı öder bu işkenceden kurtulurdum" dedi.

İznik İlçesi'nde altı depo olan evinin bodrum katında tarihi eser bulunan Tekin Temel, bu eseri görmek için zamansız gelenlerden dertli. 6 yıl önce yaptığı evinin daha önceden iş atölyesi olduğunu belirten Tekin, "Burnumdan getirdiler" dediği binanın inşaat sürecini şöyle anlattı:

"Ev yapmak üzere atölyeyi satın aldım. İznik ;Belediyesi'nden gerekli izinler tarafıma verildi. Kısa bir süre sonra bana, 'Bursa Müze Müdürlüğü'ne gelmeniz gerekiyor' diye tebligat yapıldı. Gittiğim Bursa Müze Müdürlüğü'ndeki yetkililer bana evin temelinde inceleme yapacaklarını söyledi. İnceleme ardından, bana, 'Bu binayı yıkıp, zemini kazmadan bizi çağıracaksın' dediler. Biz de atölye olan binayı bir haftada yıktık ve Müze Müdürlüğü'ne haber verdik. Yetkililer gelip tekrar incelemede bulundu. Sonra da bana, '6 işçi bul ve işaretlediğimiz yerleri kazın' dediler. Yapılan kazı sonrası ortaya Hellenistik Döneme ait tarihi eserin bir bölümü ortaya çıktı. Bunun üzerine devreye giren Anıtlar Kurulu, 'Bu kalıntının tamamı ortaya çıkacak' dedi. Yine işçi tuttum. Tam 3 gün boyunca alanı ellerimizle kazınca kalıntının tamamını bulduk."

Evin kendisine 150 bin liraya mal olduğunu, ;Hellenistik Döneme ait MÖ 316 yılında yapıldığı sanılan mermer sütun altı ve mermer blokların ortaya çıkarılması için 50 bin lira daha para harcadığını ifade eden Tekin, binayı yaptıktan sonra rahatsızlığının sürdüğünü söyledi. Tekin Temel, şöyle yakındı:

"Evimin altında bu kalıntının bulunması artık beni ciddi ölçüde rahatsız ediyor. Nedeni ise tarihi eseri görmek için gelen üniversite öğrencileri ve akadenmisyenler. Olur olmaz zamanda zili çalıp, 'Kapıyı açın biz tarihi eseri görmeye ve incelemeye geldik' diyorlar. Kimi fotoğraf çekiyor, kimisi ölçüp biçiyor. Devamlı olarak beni rahatsız ediyorlar. Altı yıldır burnumdan getirdiler. Bana dünyanın masrafını da yaptırdılar. Şimdiki aklım olsa; bunun böyle olacağını bilsem, hiç kimseye haber vermeden kaçak olarak başlardım binayı yapmaya. Gelip mühürlerlerdi. Mühürleseler de ben devam ederdim. Ayrıca, tarihi eser için 50 bin liralık ek masraf yapmazdım. En fazla kaçak yaptığım için 10 bin lira ceza verirdim. Bu kadar çile çekmezdim."

Uludağ Üniversitesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Prof.Dr. Mustafa Şahin ise bu yılın başından itibaren İznik İlçesi'nde yüzey araştırması yaptıklarını, belli bir antik kentin planını ortaya çıkarmaya çalıştıklarını söyledi. İznik'te hem antik hem de modern kentin iç içe olduğuna değinen Prof.Dr. Şahin, şunları söyledi:

"Amacımız antik kentin planını ortaya çıkarmak. Bu araştırmalar sırasında Müze Müdürlüğü tarafından yapılan bir takım sondaj kazıları sonucunda Bursa Kültür Varlıkları Koruma Kurulu'nun vermiş olduğu bir kararla yapılan bir takım binaların zemin katlarında da incelemelerde bulunuldu. Burada hayretle gözlemlediğimiz konu, yerinde hiç doknulmamış bazı tarihi kalıntıların üzerine binanın yapılması için izin verilmiş olması. Bunu anlayabilmek mümkün değil. Eve giriyorsunuz, bodrum katında bir yapı kalıntısı var. 'Biz burayı koruma altına aldık, üzerine de kendi yapımızı yaptık' diyorlar. Bu tür bir uygulamanın çok yanlış olduğunu düşünüyorum. Buna mutlaka bir 'dur' demek lazım. Anıtsal yapıların üzerinde inşaat izni vermek, pek mantığa uymuyor ve Nasreddin Hoca fıkralarına dönüyor."

Mynet Haber, 25.11.2012

UNESCO İÇİN HAZIRLANAN RAPORDAN: HALİÇ'E YAPILAN METRO KÖPRÜSÜ YIKILSIN!

 

ICOMOS’un UNESCO için hazırladığı rapor İstanbul’un dünya miras listesinden çıkarılmasına neden olabilecek tespitlere yer veriyor. Raporda “Siluette yaratacağı olumsuz etkiyi görmemek mümkün değil” denen Haliç Metro Köprüsü için çözümün, yeniden yapılması olduğuna işaret ediliyor.

Geçen hafta Türkiye’de incelemeler yapan UNESCO heyetine ICOMOS (International Council on Monuments and Sites) Türkiye Milli Komitesi de tarihi alanlarla ilgili bir rapor sundu. UNESCO’nun vereceği kararlarda son derece etkili olan bu rapora göre İstanbul için tehlike çanları çalıyor.

Serkan Ayazoğlu'nun Taraf'taki haberine göre; uluslararası ve hükümetler dışı bir organizasyon olan ICOMOS’un raporunda, Haliç Metro Köprüsü’nün zararlarının hiçbir çözüm yöntemiyle ortadan kaldırılamayacağı, köprünün yıkılıp yeniden yapılması gerektiği anlamına gelebilecek ifadeler yer alıyor. Yenikapı’daki dolgu alanı ve yarımadanın güneyine yapılması planlanan otobanın da silueti bozacağı belirtiliyor. Ayrıca projelerde halkın ve sivil toplum kuruluşlarının katılımının sağlanmaması da eleştiriliyor.

Köprü için yeni süreç
Raporda Haliç Metro Köprüsü’yle ilgili şu ifadeler yer alıyor:

“Köprünün inşa edilen ayaklarının yarattığı durumun vahameti ortadadır. Bu ayakların üstüne gelecek olan istasyon binası ve köprünün asma germe sisteminin pilon ve tellerinin siluette yaratacağı olumsuz etkiyi şimdiden görmemek mümkün değildir. ICOMOS Türkiye, köprünün hiçbir şekilde ıslah edilemeyeceği kanısındadır. Komite’nin daha önceki kararlarında ve bu son kararında da belirttiği, köprünün siluetteki etkisini iyileştirmek için renk ve aydınlatma önerileri geliştirilmesi konusu, ICOMOS Türkiye tarafından bir çözüm olarak değerlendirilmemektedir. Kaynakları israf etmeyi göze alarak metro geçişi için yeni bir süreç başlatılmalıdır. Zararın neresinden dönülürse kardır. Aksi takdirde Üstün Evrensel Değer büyük kayba uğrayacaktır.”

Fener-Balat’ta soylulaştırma süreci
Raporda Balat ve Ayvansaray’daki soylulaştırma süreciyle ilgili de uyarılarda bulunularak “Yenileme projeleri kapsamında Sulukule’de devlet eliyle soylulaştırma süreci gerçekleşmiş, eski mülk sahiplerinin artık bu bölgede tutunamayacakları ortaya çıkmıştır. Geçen ay içinde Fener-Balat’ta alınan acele kamulaştırma kararı ve Ayvansaray’daki yıkımlar, benzer sürecin bu bölgelerde de yineleneceğine yönelik ilk adımlardır” dendi.

Kamuoyunda Topçu Kışlası’yla ilişkili olarak tartışılan rekonstrüksiyon projeleri ise raporda şu ifadelerle yer aldı:

“İlgili idareler koruma uygulamalarını rekonstrüksiyon üzerinden sürdürmektedirler. Bu bağlamda yeterince bilgi ve belgesi olmayan yapıların yeniden yapımına verilen ağırlık endişe verici şekilde yaygınlaşmaktadır.”

Güney kıyı peyzajı bozulacak
Raporda, Tarihi Yarımada’yı güneyden çembere alacak otoban inşaatından da endişe duyulduğu belirtildikten sonra “Bu yıl içinde onaylanan bir diğer önemli karar ise Yenikapı’da kıyı bölgesinde çok büyük bir dolgu alanı yapılmasıdır. Otobanın kenarında yapılacak olan bu dolgu, Tarihi Yarımada’nın güney kıyı peyzajını tümüyle değiştirecektir” denildi. Son olarak ise İstanbul’un Dünya Miras Listesi’ndeki yeriyle ilgili şu kritik ifadeler yer aldı:

“Bu nedenlerle ICOMOS Türkiye’nin İstanbul’un Üstün Evrensel Değer’inin kaybedilme riskinin artmakta olduğuna yönelik kanısını güçlendirmektedir.”

Süreç katılımcı değil
Özellikle Zeytinburnu’ndaki gökdelen inşaatıyla ilişkili olarak tartışılan siluet konusu da raporda yer aldı:

“Tarihi Yarımada Yönetim Planı, revizyonla birlikte Aralık 2011’de İstanbul Büyükşehir Meclisi tarafından onaylanarak yürürlüğe girmiştir. Geçen 11 aylık sürede kısa vadeli projelerden hiçbiri yürürlüğe girmemiştir. Yönetim Planı onaylanmış ise de yürürlüğe girmemiş, bu konuda kurumsal yapılanma gerçekleştirilmemiş, katılımcı süreçler çalıştırılmamıştır. Siluet master planı yapılmasına rağmen, daha önce ruhsat almış olan yapılar, Tarihi Yarımada siluetini olumsuz etkilemektedir. Bunlar arasında 16/9 olarak bilinen Tarihi Yarımada komşuluğunda siluete giren yapının inşaatı hızla bitirilerek geri dönülmesi zor bir aşamaya gelinmiştir.”

T24 Bağımsız İnternet Gazetesi, 25.11.2012

 

******


HALİÇ'İN YENİ KÖPRÜSÜNE UNESCO'DAN DENETİM

 

İstanbul’a gelen UNESCO heyeti Haliç Metro Köprüsü’nü yerinde inceledi. Anıtlar ve Sitler Uluslararası Konseyi’nin (ICOMOS) yanı sıra projenin mimarı Hakan Kıran’ın da katıldığı toplantılarda zaman zaman sert tartışmalar yaşandı.

UNESCO’dan bir heyet, İstanbul’un Dünya Kültür Mirası Listesi’nden çıkarılmasına neden olacağı iddia edilen Haliç Metro Köprüsü’nü inceledi. UNESCO Dünya Miras Komitesi St. Petersburg’da Haziran’da düzenlediği oturumda, izleme listesinde olan İstanbul’da araştırma yapma kararı almıştı.

UNESCO ve ICOMOS (Anıtlar ve Sitler Uluslararası Konseyi) heyetleri 19 Kasım’da İstanbul’a geldi. Haliç Metro Geçiş Köprüsü, Ahşap Evlerin Korunumu, Kentsel Yenileme Kanunu ve Avrasya Karayolu Geçişi, bakanlıklar, belediyeler ve sivil toplum kuruluşlarının katıldığı toplantılarda ele alındı. Toplantılar zaman zaman sert tartışmalara sahne oldu.

Sempozyumda ele alınsın

UNESCO Dünya Miras Merkezi Temsilcisi Junaid Sorosh Wali, projeyle ilgili değerlendirmeyi bağımsız uzmanların raporlarına dayanarak 2011’de açıkladıklarını belirterek, konuyu uluslararası bir sempozyumda ele alınmasını tavsiye etti. ICOMOS Temsilcisi Paul Drury ise, ”Önce planlar yapılır sonra ona uygun projeler geliştirilir. Ama siz projeleri öyle kapsamlı hazırlıyorsunuz ki planları bunlara göre geliştiriyorsunuz” diyerek eleştiride bulundu. ICOMOS Türkiye temsilcileri, projeyle ilgili yeterli bilgiye sahip olamadıkları, projenin gizlendiğini söyledi.

Hakan Kıran bu eleştirilere, “Köprü güzergahının onaylandığı 1990’dan 2005’e  kadar geçen 15 yıllık sürede, kendisine bilimsel payeler veren bu grupların köprü projesi ile ilgili olarak miras sözleşmesinin uygulama rehberine uygun bir bilimsel fikir üretmemiş, çalışma yapmamış olması da başta bilgi eksikliğinden ve konulara politik yaklaşımından kaynaklanıyor“ diye yanıt verdi.

UNESCO İzleme Heyeti Temsilcilerinden Ürdünlü Prof.Dr. Moawiyah İbrahim, “Projenin tarihi alana etkisini yalnızca görsel etki olarak değerlendirmek doğru değil. Projenin çevresiyle uyumu ve kurduğu ilişkiler ile de değerlendirilmesi yapıldı. Heyetimizin tetkikleri neticesinde, tasarımcının 2005 yılında Yerel Koruma Kurulu’nda da onaylanan projesinin temel felsefesinin, bu alana yapılabilecek diğer alternatif köprüler ile kıyaslandığında çevreyle en uygun ilişkileri kuran ve silüete en az etkiyi yapacak proje felsefesi olduğu konusunda hemfikir olduk” dedi.

1990’dan bu yana Dünya Miras alanı

UNESCO Dünya Miras Sözleşmesi, Türkiye tarafından 1984 yılında imzalandı. 1985 yılında ise “İstanbul’un Tarihi Alanları” olarak belirlenen Arkeolojik Park, Süleymaniye Camii ve Çevresi, Zeyrek Bölgesi ve Tarihi Surlar” Dünya Miras Alanı’na, Türkiye’nin başvurusu ile kaydedildi. Haliç Metro Geçiş Köprüsü’ne içeren güzergah ise 1990 yılında onaylandı, 1997’den 2004 yılına kadar devam eden köprü alternatif çalışmaları ise Koruma Kurullarınca uygun bulunmadı. 2005 yılında onaylanan eğik askılı köprü projesi, 2006 yılından bu yana UNESCO’nun da gündeminde. En son 2010 yılında UNESCO kararında projeyi Uluslararası Bağımsız Uzmanların incelemesini istemişti. İnşaat çalışmaları, İBB Başkanı Kadir Topbaş tarafından durdurularak, bağımsız uzmanların da en uygun çözümün eğik askılı köprü olduğu yönündeki raporu üzerine, tasarım her yönüyle tasarımcısı ve uzmanlarla irdelendi.

Yeni köprü deniz üzerinde 480, kara üstünde ise 500 metre uzunluğunda. Her iki yakada yer alan istasyon yapıları ile köprüye giriş sağlanıyor. Giriş yapılarında engelli ve yaşlılar için asansörler, yürüyen merdivenler mevcut. 8 vagon dizisine tekabül eden 180 metre uzunluğundaki Haliç istasyonu her iki yakadaki  tarihi yapıları korumak amacıyla Koruma Kurulu kararı ile deniz ortasında projelendiriliyor.

Hürriyet, Haber: Fatma Aksu, 29.11.2012

ÇAMLICA'DAKİ HAYAL'ET'!

Önce, Başbakan’ın “hayal”ini işittik... “Çamlıca’da görkemli bir cami istiyorum” diyor ve ekliyordu: “Bütün İstanbul’dan görülmeli.”

Derken hayalin “karar”a dönüştüğü açıklandı; ancak demokratik ülkelerdeki gibi belediye meclis kararına değil, monarşilerdeki gibi hükümet kararına! Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın “çaresiz şehirciler”i de Bakan’ın talimatıyla “Camili Çamlıca Planı”nı yaptılar.

Belediyenin yılda binlerce plan tadilatı yapabilen meclisi ise olanı biteni seyrederken, mimar Başkan şunu söylemekle yetindi: “Çamlıca Camisi için imar yetkisi Bakanlıkta.”

Kimse demedi ki: “İstanbul’un simgesi bir tepede belediye nasıl söz sahibi olamaz?”

Sözde yarışma

Soru hala yanıt bekleyedursun; Başbakan’ın hayalindeki 15 bin m2’lik cami için açılan sözde “Mimari Proje Yarışması” da alelacele sonuçlandırıldı.

Yarışmayı düzenleyen ise bu kez ne Bakanlık, ne de belediyeydi; bu işi görev olarak üstendiği anlaşılan “İstanbul Cami ve Eğitim Kültür Hizmet Birimleri Yaptırma ve Yaşatma Derneği”ydi...

Yani, İstanbul’un türkülerinde, şarkılarında, şiirlerinde, öykülerinde, romanlarında, gönüllerinde taht kuran eşsiz Çamlıca’sının “kader”i; üstelik Başbakan’ın hayaliyle birlikte artık bir cami derneğinin elindeydi.

Şartnameye göre jüri, “gerektiğinde görevden alınma”yı(!) sineye çekebilenlerden oluştu. Yani jüri üyeleri -eğer kararları beğenilmezse- üyelikten uzaklaştırılmayı; yarışmacılar da projeleri hakkında “ilan edilmemiş kişiler”in karar vermesini, baştan kabul ettiler!

Ancak çoğunluğu TOKİ mimarlarından oluşturulan seçici kurul “bile”mesleki sorumluluğu önemsemiş olmalı ki “birinciliğe değer” proje bulamadı. Demek ki tasarımların hiçbiri, ne Çamlıca’ya ne de Başbakan’ın hayaline yakışıyordu...

İşte bunun üzerine görevi ille de “Çamlıca’ya cami dikmek” olduğu anlaşılan dernek, ikinciliği kazanan “Sultanahmet Camisi’nin taklidi” projeye karar verdiklerini kamuoyuna açıkladı.

“Asırlardır mesire” niteliğindeki Çamlıca Tepesi’ne 30 bin kişilik taklit camiyi, 105 metrelik 6 ezan ve 1 saat minaresiyle oturtan bayan mimarlar dediler ki: “Türk ve İslam mimarisinin anıtsal eserinden ilham aldık.”

Karar Başbakan’ın

Sonucu kıyasıya eleştiren sayısız isim arasında ikisi “anlam”lı… Örneğin “Bu proje ciddi bir mimari çalışma değil; İstanbul, aceleye gelmiş taklit projeye teslim edilemez” diyen mimar Sinan Genim, aynı zamanda AKP’nin geçen yerel seçimlerdeki Kadıköy Belediye Başkan Adayı’ydı.

Benzer şekilde “Projeyi hiç beğenmedim, eskiyi taklit edemezsiniz” diyen de Haliç Metro Köprüsü’nün tasarımcısı mimar Hakan Kıran. (Vatan-17 Kasım 2012)

Peki, Çamlıca bu pespayeliğe kurban mı edilecek?

Yanıtı bence yine Başbakan verecek. O masum “hayal”inin adeta korkunç bir “hayalet”e dönüşmesini onaylayacak mı? İstanbulluların kuşaktan kuşağa “Çamlıca’daki Hayalet”le yaşamalarına gönlü razı olacak mı?

Cumhuriyet, Yazı: Oktay Ekinci, 25.11.2012

******


ÇAMLICA CAMİİ VE İNCE BAĞLANTILAR

Atalarımıza yaptığımız en büyük haksızlık, estetik alanda taklidi sürdürmek; klasik cami güzelliğini bir abartıyla tekrarlayan cami projelerinde yaşandığı üzere...

1980'lerde kemalist akraba ve arkadaşlarla mahalleye yeni bir okul değil de yeni bir cami yapılıyor olmasının mantığı üzerine tartışırdık. Cami o zamanlar kamusal alanda nüfustan sayılmayan mütedeyyin insanlar için bir sığınma alanı gibiydi. Cami Yaptırma Derneği hem göç edilen şehri aşina mekanlarla kendine ait kılma, hem de o şehri bu mekanların sunduğu bağlantılarla yeniden tasarlama faaliyetinin de organizasyonuydu. Kim, nasıl itiraz edebilir? İnsanlar lokmalarından kısarak yaptıkları bağışlarla mahalle camisinin inşasına katkıda bulunuyorlardı nihayet.

Şimdi ise o yurt tutma haletiruhiyesi iktidar zaviyesinde yeni ifadeler kazanırken, bazen abartılı yorumlara açılıyor. Çamlıca Camii tartışmalarında yaşandığı gibi, cami tasarımı siyasal bir bağlama çekilirken, ciddi mimarlık ve şehircilik sorunlarını konuşmayı ertelemenin gerekçesine dönüşüyor.

Üstelik, tartışmacılar nasılsa camiye asıl ihtiyaç duyan tepenin Çamlıca değil de Taksim olduğu gerçeğini paranteze alıyor.

Doğrusu ya İstanbul büyük ölçüde camiye doymuş bir şehir. Ve aslında cami üzerine düşünmeye mecbur olan bir şehir de... Şu nedenlerle: Zemin ve malzeme ayrımını gözetmedikçe bir formun amacını gerçekleştirmesi beklenemez. Klasik cami formunun en güzelleriyle süslü şehri, bu formun özensiz tekrarlarıyla doldurmayı daha ne zamana kadar sürdüreceğiz? Hangi amaçla yapılmış olursa olsun bir yapı, ruhu canı yoksa sadece herhangi bir yapıdan ibarettir ve ruhun, canın kopyalama yoluyla gerçekleştirilmesi beklenmemeli. Taş açısından tasarlanmış olanı betonarmeyle kopyalamak, bir ruhsuzlaşma pahasına gerçekleşebilir nihayet.

Gökdelen kuşatmasının önü alınamıyor bir yandan ve bunu ödünleyebilirmiş gibi minare boyları da bir yarış halinde uzuyor.

Her tereddütlü cami projesi geriye dönüp Kuba Mescidi ilkeleriyle tartılmalı bana kalırsa. Sade, mütevazı, aydınlık, çevreye uyumlu ve elbette takvayla kurulmuş Kuba... Dolayısıyla amacını ihtişama bağladığı söylenemez.

Görkemli bir sadeliğe ulaşmak ise öyle bir çırpıda gerçekleşmiyor. Sinan yorumlarının niye "çıraklık dönemi işi" olduğu için özellikle, Şehzadebaşı Camii'ni hesaba katmadığı, ustalık işlerine yöneldiği sorusu ayrıca dikkate değer.

Zarafet kavramını irdelerken, "sadeleştirme, basitleştirme ve yoğunlaşmadır" diyor, Camilla Paglia (Epos, 2004) Sinan'ın nice senelerin emeğiyle süzülmüş birikimini dikkate almayan, zarafet ve letafeti projeye sindirme becerisini gösteremeyen yorumlara nereye kadar dayanabilir İstanbul...

Bu köşede "Issız cami kimin projesi" başlıklı yazıda dile getirmiştim bu sorunu: Çevreyle uyum konusunda kubbeyi abartarak bir etki sağlamayı uman projenin ince bağlantıları, geçiş alanlarını, dahası cemaatin mizacını ihmali, süreç içinde caminin yalnızlaşması (ve giderek ıssızlaşması) gibi bir sonuç veriyor.

Tartışmaya yol açan Çamlıca Cami projesi tipi örneğinde yaşanan tıkanmanın sebebini İhsan Bilgin, "sakil" duruşlu Ataşehir Camii projesinden hareketle şu şekilde dile getirmişti Taraf'taki yazısında: "...her şeyden önce, mimari cami tipolojilerinin İslam coğrafyalarında sahip olduğu çeşitliliğin farkında olmayıp, Osmanlı'nın doruk noktasına taşıdığı merkezi kubbeli cami tipolojisiyle sınırlı bir tahayyülün esiri olmak..." ("Cami ve Gelenek", 01.08.2012)

Atalarımızdan bir güzelliği teslim aldık cami mimarisi alanında, İstanbul siluetine yansıyan içsel dengelerle desteklenen bir güzellik bu. İşte o "iç"in ihtiyaç duyduğu dengeyi gerçekleştiremediğimiz için, siluetin göz alıcı noktalarını taklit yoluyla bozulmakta olan iç dengeyi düzene sokabileceğimizi sanıyoruz. Sözünü ettiğim aynı zamanda apar topar sürdürülen kentsel dönüşüm. Hayat tarafından denenmiş, süzülmüş olan, yenilik adına yok edilirken, gücünü ihtişamından alan uyarlama yapının ustalık işi yapılar gibi dikildiği yerde yüzlerce yıl kalacağına inanılıyor sanki.

Oysa, dikey anlamda kalkınmaya zorlanırken dengesini korumakta zorlanan şehrin ruhu, Turgut Cansever'in her zaman altını çizdiği gibi, küçük ölçekli ve işlevsel mescitlerle dinlenebilir, yeni bir dinginlik kazanabilir.

Dönemsel, ileriyi ve geriyi kuşatan bağlantılarla güçlü, kalıcı, Mimar Sinan'ın camileri. Bu bağlantılar ve başka pek çok incelik gözetilmediğinde ortaya çıkacak problemleri öngörebilmek için, sadece mimarlar değil siyasetçiler de Cansever'in Mimar Sinan kitabını döne döne okumalı. (Klasik, Ekim 2010)

Taraf, Yazı: Cihan Aktaş, 26.11.2012

 

******


İSTANBUL'UN YENİ CAMİLERE İHTİYACI YOK

 

Taksim Meydanı ve Çamlıca'da cami yapılmasına karar verildikten sonra bir cami mimarisi tartışmasıdır başladı. Türkiye'nin dört bir yanında ucube camiler birbiri ardına yükselirken Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Görmez, Cumhuriyet'in ilanından sonra cami mimarisine sırt çeviren mimarları sorumlu tutmuştu. Görmez'e göre, mimarlar Cumhuriyet dönemine uygun bir cami mimarisi "ihdas" edememişlerdi. Mimari çevreler siyasi renklerine göre Diyanet İşleri Başkanı'na çeşitli cevaplar verdiler; kimileri İslami düşünceyi baskı altına alan laik Cumhuriyet'i suçladı kimileri de camilerle ilgili her türlü yeniliğe karşı çıkan taşralı dindar bürokratları.

Türkiye'de dindarlar zenginleştikçe, İstanbul çevresinde ve Anadolu'da yapılan müteahhit işi ucube camilerin yanında "modern cami" adı altında garip yapılar da ortaya çıkmaya başladı.

İstanbul cami sıkıntısı çekilen bir şehir olmadığı için yeni yerleşim olan ilçelerdeki müteahhit camilerinin dışında "modern cami" heveskarlığı İstanbul'a uğramamıştı. Ancak Sancaklı, Taksim, Çamlıca derken yeni ve modern cami tartışması bütün İstanbul'u sardı. İstanbul'un ilk "modern" camisi olan Üsküdar'daki Şakirin Camii ise hem açılışının üzerinden dört yıl geçtiği hem de klasik camilerden çok da radikal çizgilerle ayrılmadığı için İstanbul'un eski camilerinin arasına çoktan karıştı bile.

İstanbul'daki toplam cami sayısı üç bin 28. Eski YÖK Başkanı Yusuf Ziya Özcan'ın yaptığı ve iç göçün zirveye çıktığı 80'li yılların sonunu kapsayan bir araştırmaya göre, il ve ilçe merkezlerinde nüfus artışı yüzde 111 iken cami oranındaki artış yüzde 92. Bu oran belde ve köylerde ise yüzde 10'luk nüfus artışına karşı yüzde 38'lik cami artışı şeklinde. Mimari tarihçisi ve İslam mimarisi uzmanı Doğan Kuban'a göre ise 50 yılda yapılan cami sayısı 100 bin civarında.

Rakamlar, İstanbul'da yeni yerleşime açılan toplu konut bölgeleri dışında camiye ihtiyaç olmadığını ortaya koyuyor. Yeni, büyük ve "modern" cami projeleri içinde bulunduğumuz siyasi atmosferin bir ürünü. Taksim için Bülent Ersoy'un oturma odasına benzeyen bir cami tasarlayan Ahmet Vefik Alp de, uzay gemisi Atılgan'ın mescidi gibi görünen Sancaklı Camii de bu kapsamda değerlendirilebilir.

Çamlıca'da yarışmayı kazanan azametli cami projesi ise, hükümetin ustalık dönemi vizyonunun bir gereği. Mimar Sinan'ın hayran olduğumuz camileri de emperyal bir güç gösterisinin ürünleriydi. İran Şahı'nın Süleymaniye Camii'nin yapımına katkıda bulunmak için İstanbul'a yolladığı mücevherlerin Sultan Süleyman'ın emriyle Mimar Sinan tarafından camide kullanılan harcın içine karıştırılması gibi menkıbeler, İstanbul'daki pek çok selatin cami için anlatılır. Dücane Cündioğlu'nun son derece etkileyici yazısı dindarlar üzerinde etkili olmazsa Başbakan Erdoğan Çamlıca'daki camiyi tamamlayacak, açılışına da İslam dünyasındaki bütün rakiplerini ve dostlarını çağıracak. İhtiyaçlar, estetik, çevreye uygunluk gibi kriterlerin bu açıdan bir önemi yok.

İstanbul'da yapımı süren yeni bir "modern" camiden mimar Korhan Gümüş sayesinde haberdar oldum. İstanbul Vakıflar Bölge Müdürlüğü tarafından Fındıklı'da inşa edilen Süheyl Bey Camii. 1591'de Mimar Sinan tarafından yapılan ancak yıllar içinde yıkılan caminin rekonstrüksyonu olarak yapılıyormuş. Korhan Gümüş, camiyi yapan mimar Adil Lokmacı'nın artık ortada olmayan bir caminin benzerini yapmak yerine camdan ve çelikten özgün bir proje ortaya koymasını övgüyle anlatıyor. Mimari ve estetik ahlak açısından Adil Lokmacı'nın kamuoyunu yanıltan bir imitasyon yerine özgün bir proje ortaya koyması takdirle karşılanabilir belki ama Lokmacı'nın camdan camisi de başta bahsettiğim siyasi atmosferin ürünü camilerden biri olacak. Yani yaratıcılık sergilemek isteyen mimarlarla, yeni sermaye ve güç merkezlerinin işbirliğinin bir ürünü. Peki, Fındıklı'da yeni ve gördüğümüz kadarıyla küçük bu camiye ihtiyaç var mı? Molla Çelebi, Kılıç Ali Paşa, Nusretiye, biraz yukarıda Cihangir gibi eşsiz camilerin olduğu bir muhitte tabii ki hayır. Peki, camdan Süheyl Bey Camii neden yapılıyor? Bu işi yaptıran bürokratların eğilimi böyle. Bunlar cami yaptırır, başkaları gelir başka bir şey yaptırır.

Peki, İstanbul'da bu kadar çok camiye ihtiyaç var mı? Ramazan ayı ve cuma günleri dışındaki vakit namazlarında İstanbul'daki camileri dolaşmanızı tavsiye ediyorum.

Taraf, Yazı: Ertan Altan, 26.11.2012

 

******


MİMARİNİN ÇIKMAZ SOKAĞI

Şu günlerde herkes haklı olarak Çamlıca tepesine yapılacak olan camiyi konuşuyor. Caminin yapımı için açılan yarışmanın jürisi dahil olmak üzere hemen herkesin çeşitli şiddetlerde bir "içine sindirememe" durumu yaşadığı anlaşılıyor. Başka türlü bir netice ortaya çıkması bekleniyordu demek ki! Eğer öyleyse, bu haksız bir beklenti... Cami mimarisi, şehir mimarisi ya da uzatmayalım isterseniz, doğrudan mimari konusunda, yüz yılı aşkın bir zamandır birkaç istisna şahsiyet dışında neredeyse hiç kafa yormamış bir toplumun, bir gün sırf ucuna iyi bir ödül kondu diye yeni bir Selimiye tasarlayabileceğini mi düşünüyorduk yani? İtiraf edelim; bütün bir Cumhuriyet tarihimiz boyunca, "Camilerimizi nasıl yapalım?" sorusu, mesela "Eurovision'a kimi gönderelim?" sorusu kadar olsun yer bulabildi mi bizim toplumsal hayatımızda?

Ne yaptık o yüzyılı aşkın zaman içinde?

Güzelim şehirlerimizi berbat şehirler haline getirdik.

Asırlar boyunca en güzel örneklerini sergilediğimiz çok boyutlu, çok katmanlı, çok kültürlü bir mimari geleneği adeta buharlaştırdık.

Cumhuriyetin ilk yıllarında devletin prestijini kurtarsınlar diye yabancı mimarlar getirdik, şehirlerimize tamamı Batı mimarisinin ikinci sınıf taklitleri olan kamu binaları yaptırdık. Bu kimlik parçalanmasının bir neticesi olarak hiçbir yere ait olamayan sivillerimiz de kendine göre bir kafa karışıklığı mimarisi üretti ve bu çirkinliği her yere yaydı. Kötü evler, berbat apartmanlar, beton şehirler... Kara gri ürkütücü devlet yapıları, zevksiz zengin konakları, iç karartıcı toplu konutlar, iğreti kondular... İlave olarak asık suratlı hastane binaları, köhne okullar, zevksiz yollar, köprüler, geçitler... Hangi şehirde oturduğunuz önemli değil, bakın etrafınıza göreceksiniz... Cumhuriyet tarihimiz bir mimari iflas olarak okunabiliyor bizim şehirlerimizden.

Camilerimiz bu iflastan elbette payını aldı. Her gün yeni camiler yapıyoruz ve daha havalısını yapmaya çalıştıkça işi daha da berbat ediyoruz. Camiler, yaptırma derneklerinin mahalleler arası üste çıkma malzemesi oldu maalesef... Biri yüksek yaparsa, diğeri daha büyük yapıyor. Biri daha büyük yaparsa, daha büyük... Fotoğraf ortada: Ekseriyeti zevksiz, abartılı, taşıdığı değerlerle, çevresiyle ve kendisiyle uyumsuz binlerce cami. Beş metrekare camiye iki üç şerefeli acayip minareler... Apartman gibi kat kat çıkıp üstüne kubbe kondurulan müteahhit cinayetleri...

Üstlerinde baz istasyonları, altlarında marketler... İyisini, güzelini, zevklisini yapamıyoruz bari ecdadınkileri rahat bıraksak... Asırlık camilerin paha biçilmez duvarlarına elektrik tesisatları, tespih çivileri, kalorifar petekleri, klima oyukları... Yetmedi, hayır olsun diye asırlık taş duvarları boydan boya kapatan, örten, çirkinleştiren alakasız elektronik yazı, namaz saati, vs. panoları... Her yerde, her yörede, hemen her camide... Sonra bir gün bir yarışma açacağız ve içimizden bir Sinan çıkacak! Çok bekleriz biz onu.

Bendeniz acizane meselenin özüne bakmaktan yanayım. Bir projeyi ortaya alıp pataklamaktan ziyade, koskoca bir milletin bir cami tasavvur etmek konusundaki dramatik acziyetine bakmalıyız yakından.

Bir insanın hayata, evine barkına, köyüne, kasabasına, şehrine, etrafına, dünyaya bakışında bir arıza olmasa, böyle bir çirkinlik mimarisi alıp götürebilir miydi her yeri?

Peki kendimize şöyle içe sinecek bir ibadethane tasavvur etmekteki bu gizlenemez acziyetimiz neyin işaretidir, onu da varın siz düşünün!

Yeni Şafak, Yazı: Gökhan Özcan, 26.11.2012

 

******


YİNE ÇAMLICA CAMİSİ ÜZERİNE

Çamlıca için düşünülen altı minareli, ilaveten bir saat kuleli kocaman betonarme cami binasının projesini çok beğenen saygın bir mimar çıktı mı, bilmiyorum.

Zaten birinciliğe layık eser bulunamadı.

Saygın mimarlarımızdan Doğan Tekeli’nin şu sözlerini dün bir gazete okuduğumda bayağı sarsıldım:

“Mesleğine saygısı olan hiçbir mimar, 36 gün içinde böyle büyük bir proje yapmaya kalkmaz!”

Sosyolog Nazife Şişman’ın ‘Cami Tasavvurunda Cem Olmak, Nitelik mi, Nicelik mi?’ başlıklı yazısında okudum Tekeli’nin bu sözünü. (Star, Açık Görüş 25 Kasım)

Tekeli’nin sözü bütün problemi özetliyor.

Daha büyük!

Böyle bir proje için üç ay mehil verirseniz, 36 gün içinde proje yaparsanız, “Yaptım, oldu” olur ve ortaya sadece “taklit” ve “kibir” karışımı bir betonarme projesi çıkar!

‘Selatin’ (sultanlar) tarafından Sinan Ağa, Mehmet Ağa, Davut Ağa, Simeon Ağa gibi mimarlık tarihinin büyük isimlerine yaptırılmış camileri “taklit” etmek ve bir de saat kulesi ekleyerek daha büyüğünü yapmak “kibrini” içime sindiremiyorum.

Tarihi miras ve manevi değerler konusunda daha hassas olması gereken muhafazakar iktidar ve muhafazakar belediyeler bunu nasıl yapar?! Güzelim İstanbul’a ve artık benzeri kalmamış yeşil Çamlıca’ya nasıl olur da “ikinci” derecedeki bir projeyi layık görürler?!

Çamlıca’da yapılacak olan bina yol, köprü, baraj değil, İstanbul siluetinde selatin camilerinin yanına sokulacak bir cami inşaatı! “Selatin camileri”yle yarışmak nasıl duygudur böyle? 

Niye bu acele? Niye uluslararası bir yarışma değil? Niye ikinciliğe razı oluş?

Sinan nasıl yapmıştı?

Mimar Sinan, Süleymaniye’nin tasarımını ne kadar zamanda yapmıştı? Kanuni’nin bu konuda emir vermesiyle ilk kazma vurulması arasında ne kadar zaman geçmişti? Elimdeki kaynaklarda bir bilgi bulamadım. Değerli tarihçi Prof. Feridun Emecen’e sordum, bu konuda tarihi bir kayıt bulunmadığını belirti, şunu söyledi:

- Kanuni, İran seferinden Aralık 1549’da dönmüştü. Süleymaniye’yi bu sırada Sinan’a söylediğini düşünürsek, caminin temel atma töreni 13 Haziran 1550’de yapıldığına göre altı ay gibi bir zaman var.

Sinan, Süleymaniye projesi üzerinde çalışırken, birçok camiyi ve Şehzade Camisi gibi bir harikayı yapmış, bu birikime sahip bir mimardı. Prof. Emecen de söyledi, Kanuni belki sefere çıkmadan önce camiyi Sinan’a söylemişti.

Tabii bugün bilgisayar var, ama sorun tasarımdır, birikimdir. Değerli sanat tarihçimiz Doğan Kuban, Sinan’ın uzun yıllar içinde tecrübelerle projeler geliştirdiğini belirtir, Sinan’ın birikimi için “Bir deneyler serisi olarak dünya mimarlığında başka örneği yoktur” diye yazar.

Sultanahmet’in mimarı Sedefkar Mehmet Ağa da çok uzun yılların birikimiyle yapmıştı projesini.

Niye kocaman?

Doğan Kuban, selatin camilerine göre hayli mütevazi olan ve yine Sinan tarafından yapılan Kadırga Sokullu Mehmet Paşa Camisi için şu nitelemeyi yapıyor:

“Küçük ve olağanüstü tasarımıyla Sokullu Mehmet Paşa külliyesi, Sinan’ın tasarımındaki en başarılı noktalarından birini oluştur.” (Halil İnalcık ve Günsel Renda, Osmanlı Uygarlığı, cilt II, sf. 327)

Çamlıca gibi İstanbul’un tek yeşil tepesine niye böyle zarif, ruhaniyetli, “küçük ve olağanüstü bir tasarım” değil de İstanbul siluetinde selatin camileriyle yarışan kocaman, betonarme ve taklit bir tasarım?!

Bunun estetik bir cevabı yok!

Hürriyet, Yazı: Taha Akyol, 26.11.2012

 

******


CAMİ PROJESİNİ SAVUNDU!

 

Çamlıca camisinin jüri başkanı, “İstanbul’un simge camileri klasik Osmanlı tarzı olduğu için taklit bir proje değil. Büyüklük ve zarafet bir arada olabilir” sözleriyle cami projesini savundu.

Çamlıca’nın kentsel planlaması ile cami projesinin jüri başkanlığını yapan Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Mekansal Planlama Genel Müdürü Mehmet Ali Kahraman, cami projesiyle ilgili ilk kez konuştu;

ELEŞTİRİLER SAÇMA HALE DÖNDÜ

Vatan, Haber: Nebahat Koç, 26.11.2012

 

******


ÇAMLICA CAMİİ'NE KARŞI ÇIKARAK SOLA YARANAMAZSINIZ

Malum, son günlerde Çamlıca’ya cami projesine karşı çıkmak, camiyle, namazla uzaktan yakından alakası olmayan kesimler nezdinde hayli prim yapıyor.

Bu yüzden de, ilgili ilgisiz hemen bütün kesimlerden aydınlar, eli kalem tutan yazarlar, bütün estetik bilgilerini de kullanarak adeta bir mimar edasıyla Çamlıca camii projesine karşı yoğun bir kampanya yürütüyorlar.

Doğrudan söyleyemeseler de, özü itibariyle camiye karşı olan kesimler, estetik anlamda nasıl bir cami olması gerektiği konusunda hiçbir bilimsel nosyona sahip olmamalarına rağmen, hazırlanan projelerin estetik olmadığına hükmedip açıkça Çamlıca’ya cami yapılmasına karşı çıkıyorlar.

Bunları anlıyoruz, estetikten bahsederken bile kaba ve çirkin bir üslupla özellikle Başbakan Tayyip Erdoğan’a karşı karalama kampanyası yürütüyorlar. Kaldı ki bu kesimler, zaten Başbakanın bütün olumlu adımlarına karşı çıkmayı bir maharet olarak görüyorlar.

***

Ancak, muhafazakar ve İslamcı aydınların yürüttüğü bir kampanya var ki, işte bunu anlamak mümkün değil. Çünkü onlar da, hangi medeniyet kriterlerine göre bir cami estetiği olması gerektiği konusunda bir bilgi ve kültürel arka planı dikkate almadan, malum koroya katılmakta bir beis görmüyorlar.

Evet, derin duygusal analizler yapıyorlar, estetik bir iklim panaroması çiziyorlar. Ama, estetik bir caminin nasıl olması gerektiği konusunda somut örnekler vermiyorlar.

Eğer, İslamcı ve muhafazakar aydınlar için amaç, laikçi-sol kesimler nezdinde itibar kazanmaksa buna bir şey diyemem. En azından şimdilik, alkışlanacakları kesin. Ama, nihai olarak onlara yaranmak gibi bir niyetleri varsa, boşuna gayret derim.

Şu ana kadar, sağda ya da solda bu proje ile ilgili yazılanların tamamına baktığımızda, aslında kimsenin ‘cami mimarisi’ ile ilgili dişe dokunur bir şey söylemediğini görüyoruz. Sanki herkes, kampanya içinde bir rol kapma yarışında gibi...

Peki, mimarlar ne diyor?

Biraz tuhaf gelecek ama, aslında onların da yaşanan döneme dair ‘cami mimarisi’ ile ilgili ciddi bir önerisi yok.

Pazar günü STAR’ın Açık Görüş ekinde Nazife Şişman’ın, “Cami tasavvuru: Nitelik mi? Nicelik mi?” başlıklı bir yazısı yayınlandı. Nazife Şişman, Esenler Belediyesi Şehir Düşünce Merkezi’nin ‘Çamlıca Projesi” ile ilgili düzenlediği panelde konuşan mimarlardan çıkarak bir analiz yapıyor.

Bu konuşmalardan anlıyoruz ki, aslında mimarlarımızın da dünyaya söyleyecek pek fazla bir sözü yok.

Mesela, Prof. SadettinÖkten’in söyledikleri son derece anlamlı: “Grek üslubunun sembol yapıları olan akropollerin arkasında tragedyalar, Ortaçağ’ın sembol yapıları olan katedrallerin arkasında koca bir Hıristiyan dünya görüşü ve tecrübesi vardı; Süleymaniye ve Selimiye camilerinin arkasında da Selçuklu’yu da içine alan bir Osmanlı medeniyet tecrübesi.”

Bir medeniyet tasavvuru içinde oluşmayan mimari üslupların, yüzyılları kuşatacak şaheserler olması mümkün gözükmüyor. Dolayısıyla, bugün “çağdaş değerleri yansıtan estetik camiler yapılsın” tarzındaki yaklaşımların da çok fazla bir kıymeti harbiyesi yok.

Yani, modern toplumun sembol yapıları olan gökdelenlerin bir benzeri olacak olan modern camiler inşa etmek, estetik camiler yapmak anlamına gelmiyor. Mesela, bazı mimarların ‘çağdaş cami projesi’ olarak gösterdikleri New York Camii bir estetik harikası filan değildir.

Kısacası, uhrevi alemin simgesi olması gereken camileri, seküler düşünceye bağlı bir yapı tasarımı ile inşa etmek mümkün değildir. Nitekim bugün, Batı’da pozitif düşünce kalıplarıyla inşa edilen yeni kiliselere de benzer eleştiriler yapılmaktadır.

Sonuç olarak söylemek gerekirse, Çamlıca’ya yapılacak caminin, günümüzün devasa gökdelenlerinin bir kopyası olmaktansa, selatin camilerine benzemesi daha iyidir.

Star Gündem, Yazı: Mehmet Ocaktan, 27.11.2012

 

******


"ÇAMLICA'YA SEMBOL OLACAK ÇAĞDAŞ BİR CAMİ YAPILMALI"

Şafak Çak, bir mekan tasarımcısı. “Zengin muhafazakarların ev tasarımcısı” olarak şöhreti yakalamış olsa da, kendisinin bu nitelemeye itirazı var. “Müşterilerimin büyük bölümümodern insanlar” diyor. Ama dindar zenginlerin ve yeni kuşak muhafazakarların beğenilerini yakından takip ediyor. Onlara içmimari ve dekorasyon hizmeti veriyor. Son dönemin en önemli tartışma konularından biri, Çamlıca’ya yapılacak cami projesi. Tasarımcı Şafak Çak’la buluşup hembu cami projesini sorduk hemde ibadet alanlarının muhafazakar kesimlerin yaşama alanlarına nasıl yansıdığını konuştuk.

Sizin müşterileriniz arasında olan İslami burjuvanın önemli isimleri Çamlıca’ya yakın Üsküdar ve Kısıklı’da oturuyor. Sizce onlar, böyle bir alanda nasıl bir cami görmek isterdi?
Şimdi iki tip muhafazakar ve zengin insan tipi var. Bunlardan bazıları gerçekten, “Arap yağı bol bulmuş ve sıvamış” şeklinde yaşayanlar. Diğerleriyse sade ancak kaliteli yaşamsürenler. Benimmüşterilerimin yüzde 30’u bu iki yapıdaki insanlardan oluşuyor. Bunların birincisi cahil olanlar, ikincisiyse çok kültürlü ve yüksek eğitimalmış olanlar. Bu kesimden birincimodel kesinlikle altınla kaplı bir cami görmek isterken, ikinci model çağdaş İslam motiflerinin olduğu bir cami tasarımını beğenirdi.

Cami projesini, zengin muhafazakarlarla konuşma fırsatınız oldu mu?
Konuştum. Açıkçası kimsenin içine sinmiş değil. İki çeşitmuhafazakarmodeli var demiştim. İkisi de birbirine tamzıt. O yüzden biri altın cami görmek istiyor, diğeriyse sanat eseri. Ancak İslam’ı parayla yaşayan kesimin tercihi bence 545 milyon dolaramal olan Abu Dabi’deki Şeyh Zayed bin Sultan el Nayan Camii olurdu.

Siz de Yeni Şafak yazarı Dücane Cündioğlu gibi, Çamlıca’ya yapılacak camiyi, “İstanbul’un silüetine çökecek bir kabus” olarak mı görüyorsunuz?
Bu söylemle, Eminönü’ndeki Yeni Cami veya Sultanahmet Camii de İstanbul’un silüetini bozuyor. Seçilen cami projesini Çamlıca’da görmek isteyenlerin tek amacı olabilir. Avrupa yakasından Asya yakasına bakıldığında bu tip bir cami görmeniz oldukça zor. Ancak Asya tarafından Avrupa tarafına baktığımızda birçok cami görebiliyoruz. Sanırım projeyi onaylayanlar Asya tarafında da geleneksel bir cami görmek istediler.

Fatih Altaylı gibi, böyle bir projenin 3-5 haftada oldu bittiye getirilemeyeceğini savunan yazarlar da var.
Altaylı’nın bu konudaki görüşlerine tereddütsüz imzamı atarım. Bu tip bir yarışma yapılacaksa buna sadecemimarlar davet edilmez. Bu tip yarışmalara tüm dünyadan heykeltıraşlar, ressamlar ve en önemlisi tasarımcılarla berabermimarlar davet edilir. Bu iş daha baştan yanlış organize edilmiş. Önce tasarımcıya danışılır. Onun çıkaracağı avam projeden sonra mimarlardan yardım istenir. Sonra da İslam tarihçilerine onaylatılarak yarışmaya sunulur.
 

Bu proje nasıl hazırlanmalı, kimler davet edilmeliydi?
Altaylı, yarışmaya davet edilmesi gereken isimleri sıralamış. Ben bu isimlere, mimarlar Turgut Toydemir, Sinan Kafadar ve Eren Yorulmazer’i de eklemeliyim. Bir tasarımcı olarak, “Bana da davet gelmeliydi” hadsizliği yapamam.

Kafanızda bir proje var mıydı?

Olağanüstü bir proje hazırladım. Hatta bu projeyi geçen cumartesi günü, “Metropol İstanbul”un Jennifer Lopez davetinde, Varyap’ın sahibi Süleyman Varlıbaş’a gösterdim. O kadar heyecanlandı ki ayaküstü yarımsaat konuşmak zorunda kaldık.

Çamlıca’ya kötü bir kopya cami yapılsa bunu nasıl değerlendirirsiniz?

Biz Türk insanının en büyük özelliği, beğendiklerimizi asla dile getirmeyip beğenmediklerimizi bire on katarak dillendirmektir. Size şöyle dürüst konuşayımki; burada yöntemtamamen yanlış. Ancak Sultanahmet kopyası bir eserin de oraya konulması beni rahatsız etmez. Avrupa yakasından bakıldığında bir rahatsızlık yaşatmaz. Gönül isterdi ki; modern sanatmüzesi olmayan İstanbul’da tıpkı New York’taki Özgürlük Heykeli gibi sembol olabilecek, çağdaş bir eser orada olsun. Olmuyormu? O zaman Çamlıca kadar her yerden görülebilen başka bir yerde olsun. 1970’lerde yapılan ve gayrimüslimlerin yaşadığı Kınalıada’daki camiden başka benmodern bir cami bilmiyorum. 

Hayalinizdeki Çamlıca Camii nasıl?
Çamlıca Camii’nin olması gereken çizgisi bence hilal ve yıldızdı. Cami projem cebimde gününü bekliyor. Mutlaka Türkiye’de bir yere yapacağım.
Habertürk (Kısaltarak) , Haber: Kutlu Esendemir, 26.11.2012

 

******


'İSLAM ESTETİĞİ' VE 'TÜRK ORYANTALİZMİ'

Çamlıca’ya yapılması tasarlanan camiin, ‘cami mi, estetik mi?’ gibi bir çelişki imiş gibi sorunsallaştırılmasının, bana düpedüz anlamsız göründüğünü söylemeliyim.

Bu, sanki ‘cami olursa estetiği olmaz, ya da estetiği varsa o cami değildir!’ türünden, gerçekten anlamsız, hatta absürd bir çelişkiyi, sanki meşru ve mantıklı bir argümanmış gibi dolaşıma sokmaktan başka bir şey değildir…

Bana lütfen söyler misiniz, bir cami, aynı zamanda estetik bir değer taşıyamaz mı?  Çamlıca’da yapılacak olan cami, ‘cami mi, estetik mi?’  tartışması yerine, Sultanahmed Camiinin bir taklidi olarak ele alınmalı değil midir? ‘Taklid’, yaratımın karşıtıdır: İngilizcede bir deyiş vardır: ‘If you can’t create, imitate!’ [‘şayet yaratamıyorsan, taklid et!’]. Taklid, yaratıcılığın tükendiği yerde başlar.

Öyle anlaşılıyor ki, yıllardan beri İslam’ın estetik bir medeniyet inşa ettiğini ve bu medeniyetin modernite bağlamında yeniden üretilmesi gerektiği konusunu, ısrarla ve inatla gündeme taşımış olmam, nihayet bir işe yaramış görünüyor;- özellikle İslam burjuvazisinin, İslam medeniyetinin estetik değerlerine sahip çıkması gerektiğine ilişkin olarak yaptığım ısrarlı vurguların da, en sonunda farkına varılmış olması da!  ‘Milliyet’ Gazetesinde Kadri Gürsel, geçtiğimiz Pazar günü ( 25 Kasım 2012) kelimesi kelimesine şunları yazdı: ‘Üzülüyorum, çünkü İslamcı/muhafazakar elit, kendi sınıfının özgün estetik ve çağdaş sanatını vücuda getirmeyi deneyemiyor bile!’ Yıllardan beri, bu sütunlarda savunduğumuz düşünceler! Şimdi, Çamlıca Camii söz konusu olduğunda gündeme geliyor…

Kadri Gürsel, bir tesbitte daha bulunuyor: -şöyle: ‘Keşke İslamcılar, maruz kaldıkları Batılılaşma ve Cumhuriyet travmasının etkileriyle sağlıklı bir biçimde baş edebilmiş olsalardı!’. Doğru söze ne denir? Ancak Gürsel, meselenin özünün farkında görünmüyor: Meselenin özü, Cumhuriyet entelijensiyasının, Batıyı taklid etmeyi Batılılaşma zannetmesi ne idiyse, İslamcıların da, tıpkı Kemalistler gibi, Osmanlı’yı taklid ederek Osmanlıcılık yaptıklarını zannediyor olmalarıdır. Kemalistler de İslamcılar da, birinin Batı Hıristiyan, diğerinin de İslam Medeniyetini taklidde birbirlerinden zerrece farklı davranmadıkları ortada! İslamcılar, taklid’i referans olarak almayı, Kemalizmin, medeniyetin temellük ediliş biçiminin taklidden başka bir şey olmadığı konusundaki hegemonik eğitiminden geçerken öğrendiler herhalde!

Pekiyi de, Batı’yı taklid etmeyi, çağdaş medeniyet seviyesinin üstüne çıkma olarak okuyanlar, İslam medeniyetine nasıl bakmışlardır? M. Şükrü Hanioğlu, Sabah gazetesinde (25 Kasım 2012), bu bakışın, ‘miskin, cahil, ilkel, estetik yoksunu Doğu algısı’ olduğunu bildiriyor ve, dikkat edilsin, bu algı ‘üzerinden kendine, medenileştirme misyonu yükleyen Türk Oryantalizmi’nden söz ediyor!

Türk Oryantalizmi ise, M. Şükrü Hanioğ-lu’na göre, ‘Kemalist toplum projesi’dir. Hanioğlu, aynen alıntılıyorum, tastamam şöyle diyor: ‘Türk Oryantalizmi olarak adlandırabileceğimiz Kemalist toplum projesi…’

Bunlar, benim yıllardan beri, hatta neredeyse 20 yıldır, söyleye söyleye dilimde, yaza yaza kalemimde tüy bittiği sözler değil midir? Türk modernleşmesinin, bir Oryantalizm olduğunu öne süren yazılarımı, okurlarım elbette hatırlayacaklardır…

Tıpkı Kadri Gürsel’in İslam estetiğine sahip çıkmanın muhafazakar elite düşen bir görev olduğunu önesürüşü gibi M. Şükrü Hanioğlu da, ‘Kemalist toplum projesi’nden ‘Türk Oryantalizmi’ olarak söz ediyor!..  Ne güzel değil mi, bazı fikirlerin yıllar sonra, iki çok değerli düşünür tarafından da idrak edilmesi?

Zaman, Yazı: Hilmi Yavuz, 28.11.2012

ANAVARZA'DAKİ KAZILARA BÜTÇE ENGELİ

 

Adana’nın Kozan İlçesi bulunan ve sütunlu caddeleri, mozaikleri, kapıları, kiliseleri, hamamları, Roma Olimpiyatlarının yapıldığı stadyumu ve antik tiyatro alanları gibi birçok tarihi mekanın bulunduğu Anavarza Antik Kentinde başlatılan kazı çalışmalarına bütçe yetersizliği nedeniyle ara verildi.

Mersin Üniversitesi Arkeoloji Bölümünden Doç.Dr. Murat Durukan'ın danışmanlığında Eylül ayında başlanan Anavarza kazılarına bu yıl itibari ile bütçe sıkıntısı yüzünden ara verildi. Yaklaşık 2,5 aydır Anavarza Antik kentinde çalışma yürüttüklerini açıklayan Doç.Dr. Durukan, bölgedeki mozaiklerin dünya çapında 2.’inci bir Zeugma etkisi yapacak potansiyelde olduğuna dikkat çekti.

Adana Müze Müdürü Kazım Tosun da kazı alanında Mersin Üniversitesi'nden 2 arkeologun yanı sıra 13 işçi ile bakanlıktan sağlanan ödenekle çalışmalara başlandığını belirterek, "Ödenek sorunu nedeni ile çalışmamız kısa sürdü. Ama önümüzdeki sene ödenek boyutunda çalışmalarımız daha uzun sürecek" dedi. Kültür ve Turizm Bakanlığının tahsis etmiş olduğu bütçe ile kazılara başlanmıştı ancak 2012 yılı çalışmaları programlanandan kısa sürdü.

cukurovapress.com, 25.11.2012

YOL ÇÖKÜNCE TARİHİ AV KÖŞKÜNÜN DUVARI ORTAYA ÇIKTI

 

Alanya İlçesi'nde karayolunun çökmesi sonucu Selçuklu dönemine ait bir av köşkünün duvarına rastlandı.

Alanya Müze Müdürü Seher Türkmen, gazetecilere yaptığı açıklamada, Alanya Kalesi'nin kuzeyinde bulunan Hasbahçe Mahallesi'ndeki karayolunda yaklaşık 1 ay önce çökme meydana geldiğini, ardından burada tarihi bir duvara rastlandığını söyledi.

Bölgenin 1993 yılında Selçuklu dönemine ait av köşkleri bulunması nedeniyle tescillendiğini anlatan Türkmen, "Yapılan incelemede duvarın Selçuklu dönemine ait av köşküne ait olduğu tespit edildi. Bölgede arkeoloji kazı çalışması için gerekli izinleri aldık. Şu anda keşif çalışması yapıyoruz. Daha sonra bölgeye ilişkin bir plan hazırlanacak" dedi.

Keşif sonrası önce alandaki asfaltın kaldırılacağını, sonra yolun altında neler bulunduğunu tam olarak tespit edeceklerini bildiren Türkmen, çalışmayı Alanya Belediyesi ile yürüteceklerini kaydetti.

Bölgenin planlama dahilinde ele alınması gerektiğini vurgulayan Türkmen,

"Bölge imar planı ve çevre düzenlemesi açısından ele alınmalı. Amacımız alt tarafta bulunan evlerin üzerine bir çökme tehlikesi olmadan yolun bir çözüme kavuşmasını sağlamak" diye konuştu.

Türkmen, bölgenin Selçuklu av köşkleri açısından zengin olduğunu dile getirerek, "İlçede Sedre Köşkü, Gülefşen Köşkü, Hasbahçe Köşkü, Hacıbaba Köşkü, Sugözü Köşkü gibi köşkler bulunuyor. Bu köşklerin Alaaddin Keykubad dönemine ait olduğu düşünülüyor. Av köşkleri sadece Alanya sınırları içinde yok. Gazipaşa'da sonradan av köşküne çevrilmiş Roma dönemi yapısı da var" diye konuştu.

haberler.com, Haber:Mustafa Kurt - Hüseyin Kanber, 25.11.2012

ERTUĞRUL GÜNAY: TAKSİM'E CAMİ ŞART

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay Taksim'in yayalaştırılması projesini desteklediğini ve Taksim'e yeni bir cami yapılması gerektiğini söyledi.

Bakan Günay "İnsanların hava alacağı, yeşil alanı gezebileceği, trafikten, egzoz dumanından arınmış alanı oluşturmak temel hedef olmalı. Güzergahlar oluşturmak kaydıyla Taksim'in yayalaştırılması bence İstanbul'un ihtiyacıdır. Taksim'e cami yapalım çünkü şart" dedi.

Mimarlar ve Mühendisler Grubunun düzenlediği toplantıya katılan Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, Taksim Meydanı'nın yayalaştırılmasının sağlanmasını, ağaç ve bitki dokusunun çoğaltılması gerektiğini söyledi. Taksim'in yayalaştırılması projesini desteklediğini belirten Bakan Günay projeyle ilgili olarak şunları söyledi: "Taksim'in yayalaştırılması projesini destekliyorum. Bizim büyük bir meydana bütün şehirlerimizde ihtiyacımız var. İstanbul tarihi bir şehir ancak meydan fakiri, çiçek dikiyoruz ama orman olarak, park olarak çok fazla çoğaltabildiğimiz söylenemez. Olması gereken ölçüye vardırdığımız söylenemez. O yüzden insanların hava alacağı yeşil alanı gezebileceği alanı trafikten egzoz dumanından arınmış alanı oluşturmak temel hedef. Güzergahlar oluşturmak kaydıyla Taksim'in yayalaştırılması bence İstanbul'un ihtiyacıdır. Güzel projelerden bir tanesidir."

Taksim Gezi Parkı'nın bulunduğu alana Kışla yapılması tartışmalarına da değinen Bakan Günay, Gezi Parkı'ndaki ağaçların yok edilmemesi gerektiğini ifade etti. Günay, "Taksim, bugün ki Taksim Meydanı ve gezi parkından oluşuyor. Gezi Parkı 70 yıllık yeşil bir alan. Ağaçlar bir hayli büyümüş. Gezi parkıyla ilgili bir proje var. Bir proje avam proje, aslında bir proje önerisi demek daha doğru, orada bir topçu kışlası varmış. 1800'lerin ortasında yapılmış. 1939-40'da yıkılmış. 100 yılı zor dolduran İstanbul'un geleneksel mimarisiyle çok özdeşleşmiş olan değil, bir dönem Taksim'de yapılmış bir kışla var. Bugün basına yapılan fotoğraf servisleri doğru değil. Üzerinde oynanmış fotoğraflar. Kışlanın özgün mimarisi Rus ve Hint mimarisi karmasıdır. 1800'lerin ortasında Krikor Balyan tarafından yapılmış ve bir rus hint mimarisi denemesi yapılmış. Ben diyorum ki gezi parkında 70 yıldır ağaçlar var. O ağaçları yok etmeyelim. Kışlayı yaptığımız zaman meydanın yarısın işgal edeceğiz. Bizim büyük meydana ihtiyacımız yok mu? Üstelik İstanbul'un tarihiyle uyumlu olmayan mimarisiyle de uyumlu olmayan bir deneme Krikor Balyan tarafından Soğan Kuleli bir rus hint yapısıdır. Onu yeniden yapmayalım. İstanbul'da ihya edeceksek nice yapı var. Gidip kışla mı ihya edeceğiz? Bence Taksim'in yayalaştırılmasını sağlayalım. Ağaç dokusunu bitki örtüsünü park yapısını çiçek yapısını çoğaltalım ama orada geleneksel alışveriş merkezleriyle rekabet edecek yeni bir alışveriş merkezi yapmayalım" dedi.

Konuşmasında Taksim'in demografik yapısının değiştiğini mevcut camilerin yeterli olmadığını ve Taksim'e camii yapılmasının şart olduğunu kaydeden Ertuğrul Günay konuşmasını şu şekilde sürdürdü: "Taksim'in, Pera'nın oluştuğu zamandaki demografik yapı değişti. Nüfus yapısı değişti. Şimdi orada Ağa Camii yetmiyor, Firuzağa Camii yetmiyor. Bize Tarlabaşı'ndan inen yolun yanında Maksim'in arkasında boş alan var. Otopark olarak kullanılıyor. Orada mücevher gibi ebatlarıyla değil edebiyle bir cami , büyüklüğüyle değil zarafetiyle bir camii yapalım. Mimar Sinan Süleymaniye'yi yaparken büyük yapı yapmak bir marifetti. Beton yoktu, taş taş üstüne koyarak herşey yapılıyordu. Ayasofya'da öyleydi. Bugün inanılmaz çirkinlikteki kuleleri, istediğiniz tarihi mekana dikebiliyorsunuz. Bugün büyük yapı yapmak değil marifet. Bugün güzel, zarif edepli insana saygılı yapmaktır marifet. Taksim'e camii elbette yapılmalı, Taksim'in yayalaştırılması elbette ama insanların ezileceği yeni yapıları yapmayalım.

Öte yandan Bakan Günay toplantıda Mimarlar ve Mühendisler Grubu üyelerinin sorularını yanıtladı. Bakan Günay 'Çamlıca'da yapılacak bir cami ile ilgili görüşleriniz nedir, buraya yapılacak bir cami ulaşımı nasıl etkiler? şeklindeki soruya, yanıtı "Derin nefes al, derin nefes ver" şeklinde espirili bir şekilde başlayarak oldu.

'ÇAMLICA'YA YAPILACAK CAMİ MÜCEVHER GİBİ OLMALI'

İstanbul'un anıtsal, mücevher gibi camileri olduğunu vurgulayan Ertuğrul Günay, Üsküdar'ın tepesine yeni bir caminin olabileceğini İslam mimarisinin geleneğinin korunarak yapılması gerektiğini söyledi. İstanbul'a yeni camilere ihtiyacı olduğunu kaydeden Günay sözlerini şöyle sürdürdü: "İstanbul'da yeni camilere ihtiyaç yok mu? Var. İstanbul'un Süleymaniye'ye Sultanahmet, Fatih Camii, Mihrimah Sultan Camii, Vadide Sultan Camii, Kılıçali Paşa Camii, Ortaköy Camii yapıldığı zaman İstanbul'un nüfusu bugünkünün onda biri kadardı. 'Tıka basa her camii her zaman dolmuyor', hayır doluyor. Bayram namazlarında doluyor cumalarda doluyor. İstanbul'da 20 sene önce bir Ümraniye yoktu. Bir Ataşehir yoktu. İstanbul devasa yeni bir İstanbul oldu. Bu yeni İstanbul'un yeni kültür merkezlerine ihtiyacı var, yeni nikah salonlarına var da yeni camilere ihtiyacı yok mu? Bence yeni camilere de ihtiyacı var. yeni parklara da ihtiyacı var. Her ikisine de aynı ölçüde ihtiyacı var. Bunları yaparken, İstanbul'un gözünü çıkarmadan yapmak lazım. İstanbul doğal tarihsel yapılarını özgünlüğünü bozmadan yapmaya çalışmak lazım. Bir yeşil alanı tüketerek değil, yeşil alanı çoğaltarak bir yerin özgün mimari dokusun baskı altına alarak değil, ona katkı yaparak yapmak lazım. Üsküdar'ın tepesine yeni bir cami olur. Benim hayal ettiğim bu çağda eğer mimari teknikler bu kadar ilerlemişken mimari yapı malzemesi bu kadar değişmiş ve gelişmişken böyle oturup var olanlardan birinin taklidi gibi bir şey yapmak yerine 2000'li yılların hem islam mimarisinin geleneğini koruyarak bir cami yapmak gerekir. Mimar Sinan bunu yapmış. Bugünki beton tekniğiyle Mimar Sinan'ın yaptığı caminin daha büyüğünü yaparsınız. İnanılmaz çirkinlikte binaları İstanbul'un sağına soluna yapıyorlar. Marifet büyük yapı da değil. Boğazdaki camiler boğaza birer mücevher gibi dizilmiş. Boğazın kıyısanda gerdanlık gibi bu camiler. Hiçbirisi boğaza basmıyor. Hiçbiri boğazın görkemiyle yarışmaya kalkmıyor. Tepeye yaptığımız camide yeşilin içinde mücevherin içinde yakut gibi olmalı. Cesametiyle değil zerafetiyle öne çıkmalı. Böyle birşey olduğu zaman hepimiz ayağa kalkar alkışlarız. "

'ADI AKMESCİT OLSUN'

Çamlıca'ya yapılacak camiyle ilgili bir önerisi olduğunu söyleyen Ertuğrul Günay, "Kırım'da bir Akmescit Camii var. Küçük bir camidir ama adı Akmescit'tir. Kazan'da UNESCO listesine girmiş yeni bir Akmescit yapıyorlar. Çok büyük değil ama çok güzel, mermer parlak değil mat ama pırıl pırıl. Akmescit gibi birşey yapalım.Böyle mücevher gibi birşey yapalım. Hatta adı da Akmescit olsun. Madem biz bu coğrafyayı tarihiyle bağlamaya çalışıyoruz, adı da Akmescit olsun. Bugün ki projeyi bize sormadılar. Caminin yapılacağı alan SİT alanı olduğu için bize sorulmuyor. Şehircilik bakanlığına soruluyor. Ancak ben İstanbul'un silüetiyle ilgili her türlü meseleye üstüme düşsede düşmese de karışıyorum çünkü İstanbul'un herşeyi Kültür Bakanı'nı ilgilendirilir. İstanbul'da atılacak her adım, dikilecek her taş Kültür bakanını ilgilendirir. O yüzden bana sorsalarda sormasalarda fikrimi söylüyorum. İstanbul'a büyük birşey değil, zarif birşey yapalım" dedi.

haberedikkat.com, 25.11.2012

AYASOFYA'YA EN BÜYÜK RESTORASYON

 

Ayasofya Müzesi'nde, yaklaşık 17 yıl süren yenileme çalışmalarının bir süre önce tamamlanmasının ardından Cumhuriyet tarihinin en kapsamlı ve maliyetli restorasyonu yapılacak.

Ayasofya Müzesi Müdür Vekili Hayrullah Cengiz, müzenin 1500 yaşında tarihi eser olduğunu söyledi. Müzenin dünyanın en muhteşem eserlerinden biri olduğunu belirten Cengiz, "Bu kadar yaşı büyük olan bir eserin zaman zaman, belki de sıklıkla restorasyona tabi tutulmasını doğal karşılamak gerekir" dedi. Cengiz, bu doğrultuda gerek Osmanlı döneminde eklenen bazı birimlerin gerekse Ayasofya'nın ilk yapıldığı dönemlerden beri var olan yapıların restorasyona tabi tutulacağını anlatarak, öncelikle 1740'lı yıllarda inşa edilen, 1. Mahmud şadırvanını restorasyona aldıklarını, 8 aydan beri devam eden çalışmaları 1-1,5 ay içerisinde tamamlamayı düşündüklerini söyledi. Müzenin içerisindeki 1. Mahmud kütüphanesinin restorasyonuna da başlandığını aktaran Cengiz, buradaki çalışmaların 400 günde tamamlanmasının planlandığını kaydetti. Hayrullah Cengiz, müzenin batı cephesinin de restore edileceğini belirterek, "Buranın da yaklaşık 550 günde biteceğini tahmin ediyoruz. Ayasofya'nın ana kubbesinin hemen altından başlayan yapıdan galeri katına kadar olan kısmı sıvayacağız" dedi. Cengiz, çalışmalar kapsamında müzenin içindeki bezemeler ve mermerlerin temizleneceğini ve onarılacağını söyledi. Cengiz, çalışmaları 600 gün içerisinde bitirmeyi amaçladıklarını belirtirken projenin toplam maliyetinin 12 milyon lirayı bulacağını söyledi.

Ayasofya Müzesi'ni 2003-2011 yılları arasında 7 milyon 196 bin 512 kişi ziyaret etti, bu ziyaretlerden 201 milyon TL gelir elde edildi. CHP İstanbul Milletvekili Umut Oran'ın yazılı soru önergesini yanıtlayan Günay, Ayasofya Müzesi'nin 2011 yılında 3 milyonu aşkın ziyaretçi ile Türkiye'nin en fazla ziyaret edilen müzesi olduğunu bildirdi.

Sabah, 25.11.2012

CAHİT SITKI TARANCI'NIN EVİ YENİLENİYOR

“Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher...” dizeleriyle ölümsüzleşen, Diyarbakır’ın yetiştirdiği ünlü kişiliklerden şair Cahit Sıtkı Tarancı’nın (1910 1956) doğup büyüdüğü ve müze olarak kullanılan ev, çağdaş müzecilik anlayışıyla yeniden yorumlanıyor.

Tarancı ve ailesinin yaşadığı, 1733 yılında yapılmış ev Diyarbakır sivil mimarisinin en güzel örnekleri arasında gösteriliyor. 1973 yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı’nca müzeye dönüştürülen yapı, Diyarbakır Müzesi’nce başlatılan restorasyon çalışmaları kapsamında şimdi yeniden hayat buluyor.

Habertürk, 25.11.2012

TARİHİ ALANDAKİ KAZIDA ÇOCUK İSKELETİ BULUNDU

Mynet Haber, Haber: Mutlu Hazer, 23.11.2012

ANTİK KENTİN SPOR OKULU 3D İLE ORTAYA ÇIKACAK

Muğla'nın Yatağan İlçesi'ndeki dünyanın en büyük mermer kenti Stratonikeia antik kentinde bulunan 2 bin 200 yıllık gymnasion (spor okulu), 3D ile ayağa kaldırılacak.

Stratonikeia Antik Kenti Kazı Başkanı ve Pamukkale Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç.Dr. Bilal Söğüt, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Stratonikeia antik kenti ve çevresinde binlerce yıllık tarihi geçmişin izlerini bulmanın mümkün olduğunu söyledi.

Antik kentte devam eden kazı çalışmalarının aralık sonuna kadar devam edeceğini belirten Söğüt, antik kentte bulunan 2 bin 200 yıllık gymnasionun her geçen gün biraz daha gün ışığına çıktığını, 105 metre genişliğe, 165 metre uzunluğundaki gymnasionda geçmişte hem spor yapılıp hem de tarih ve felsefe gibi derslerin verildiğini anlattı.

Söğüt, spor okulunun 105 metrelik kuzey kenarının tamamen kazıldığını, güney kısmını açığa çıkarmak için de çalışmalara başladıklarını belirtti.

Doç.Dr. Bilal Söğüt, 3D yöntemi ile tüm mimari elemanları görüp antik dönemde yapının hangi şekilde olduğunu belirlediklerine işaret ederek, "3D'nin farkı, yapıyı 3 boyutlu olarak her tarafa çevirerek görme şansımız var. Sonrasında mimari elemanları tek tek kontrol ederek yerlerine yerleştirip restorasyon altyapısını oluşturuyoruz. Yapının güneye doğru olan kısmının tamamı kazılmış olmamakla, 265 metre devam ettiğini biliyoruz. Bu, antik dönem için müthiş bir rakam" dedi.

Antik dönemde birçok spor ve eğitim aktivitesinin gerçekleştirildiği gymnasionun tamamını 3D ile ayağa kaldıracaklarını vurgulayan Söğüt, "Kazı tamamlandığında gymnasiona ait tüm eserleri, antik dönemde bırakıldığı şekliyle bulabileceğiz. Stratonikeia antik kentinde ilk çalışmaların başladığı yer gymnasiondu. Uzun süre çalışılmış, ama kazıldığı gibi bırakılmıştı. 35 yıl aradan sonra 3D ile yapıyı ayağa kaldırıp kazı çalışması yürüteceğiz" diye konuştu.

Ziyaretçilerin kentteki yapıları rahat görebilmelerini sağlamak için bölgede temizlik çalışmaları yürüttüklerine de değinen Söğüt, antik dönemde öğrencilerin tarih ve felsefe derslerinin yanı sıra eğitim yaptıkları alanın tamamını ayağa kaldıracaklarını, bu sayede restorasyon için de altyapı hazırlıkları oluşturmuş olacaklarını ifade etti.

Söğüt, spor okulunun mimari anlamda çok ihtişamlı bir yapı olduğunu dile getirerek, şunları söyledi: "Çünkü antik dönemde benzerlerini Mısır'da gördüğümüz, Anadolu'daki ilk örnekleri burada görülen, yaprakların içerisinden akan su sadece burada var. Hellenistik döneme ait. Bu yapı, ihtişamı nedeniyle o dönemden 200 yıl sonra duvar resimlerini etkileyen bir mimari unsur haline gelmiş."

haberler.com, Haber: Durmuş Genç, 23.11.2012

MUHTEŞEM SÜLEYMAN BURADA ARANACAK

 

Macaristan seferi sırasında Zigetvar şehrinde 1566'da vefat eden Kanuni Sultan Süleyman'ın burada defnedilen iç organlarının bulunduğu türbe, Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı (TİKA) ve Zigetvar Belediyesi işbirliğiyle tespit edilerek gün yüzüne çıkarılacak. TİKA ve Zigetvar Belediyesi ayrıca, Osmanlı eserleri konusunda kapsamlı bir işbirliği başlatıyor.

Ankara'da TİKA Başkanı Serdar Çam ile Macaristan'daki Osmanlı eserleri konusundaki işbirliği olanaklarını değerlendiren Zigetvar Belediye Başkanı Janos Kolovics, ortak çalışmaları AA muhabirine anlattı.

Kolovics, "TİKA ile birlikte Kanuni'nin vücudunun bozulmaması için çıkarılan ve Zigetvar'da defnedilen organlarının bulunduğu gerçek yeri arayacağız. İzleri ve kalıntıları araştıracağız. Türbe şu an toprağın altında. Onu gün yüzüne çıkarmak için elimizden geleni yapacağız. Yazılı kaynaklar ve arkeolojik çalışmalarla türbeyi bulabiliriz. Bu projenin arşiv çalışmalarını Türk uzmanlar ile birlikte yapacağız. Jeofizik çalışmaları da olacak" bilgisini verdi.

Kanuni Camisi ve Türk Evi restore edilecek
Zigetvar'da Osmanlı dönemine ait yapılarda yürütülecek çalışmalara değinen Kolovics, şunları kaydetti: "Bunlardan biri Kanuni Sultan Süleyman diğeri de Ali Paşa Camisi. Kanuni Sultan Süleyman Camisi'ni TİKA'yla beraber restore edeceğiz. Bunun dışında şehrimizde Kanuni için yapılmış bir Türk Evi bulunuyor ve bu yapının restorasyonunu TİKA'yla yapacağız. O zamanki Türk kültürünü insanlara göstermek istiyoruz. Evde sergilemek üzere o dönemde yaşayan Türklerin kıyafetleri, araç gereçlerini eve yerleştirmek istiyoruz.

Şehirde ayrıca tuğladan yapılmış sağlam bir kale var. Biz de belediye olarak Türk-Macar Dostluk Parkı inşa ettik. Bu parkta Sultan Süleyman'ın büstü de bulunuyor. Zigetvar'ın Türkler için büyük bir sembolik önemi var. Şehrimizde Osmanlı döneminden kalan birçok yapı olduğu için ortak olarak yalnızca TİKA'yı yani Türkiye'yi seçtik. Türkler ve Macarlar yüzyıllardır dost. İki halkın birbirine çok yakın olduğunu düşünüyorum."

Kolovics, projelerin Kanuni Sultan Süleyman'ın vefatının 450. yıl dönümü olan 2016'da bitirilmesinin hedeflendiğini ifade etti.

"Macarların bu tarihe saygısı sevindirici"
TİKA Başkanı Serdar Çam da, Zigetvar Belediyesi ile işbirliğine ilişkin, "Ortak tarihi unsurlarımızı birlikte ortaya çıkarıp , sonsuza kadar yaşatma konusunda mutabakata vardık. Bizleri sevindiren başka bir nokta ise, Macaristan halkının da bizim kadar bu tarihe saygı ve sevgi duyması" diye konuştu.

Çam, Macaristan'da restorasyon konusunda ilk kez böyle bir çalışma başlatacaklarını ifade ederek, Kanuni Sultan Süleyman anısına güzel çalışmalar yapmak istediklerini, bu çerçevede iki ülke tarihçilerinin de desteğiyle, Kanuni Sultan Süleyman'ın iç organlarının defnedildiği gerçek yerin tespit edilmesine çalışacaklarını bildirdi.

Sabah, 23.11.2012

İZMİR'DE TARİHİ EVLERE 900 BİN LİRALIK DESTEK

 

Eski Osmanlı evleri ve konakların da aralarında bulunduğu çok sayıda tarihi yapıyı barındıran İzmir'de eserlerin bakım ve onarımı için Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından önemli destek sağlanıyor. 2006-2012 yılları arasında proje için başvuran 343 kişiden 25'ine 158 bin lira, proje uygulama için başvuran 100 kişiden 32'sine ise 741 bin lira olmak üzere yaklaşık 900 bin lira tutarında destek sağlandı.

Mynet Haber, 23.11.2012

KARAYOLLARI TARİH KÖPRÜLERİ RESTORE ETTİ

Karayolları 12. Bölge Müdürü Selami Altıok, tarihi Çobandede ve Nebihanları köprülerinin restorasyon çalışmalarının tamamlandığını açıkladı. Altıok, Erzurum il genelinde 4 tarihi köprünün restorasyon çalışmasının tamamlandığını, 3 köprünün ise restorasyon çalışmasının devam ettiğini söyledi.

Karayolları Bölge Müdürlüğü, tarihi köprüleri restore ederek ecdat yadigarlarının yok olmamasına çalışıyor. Karayolları Bölge Müdürü Şenol Altıok, tarihi köprülerin korunup, gelecek nesillere aktarılmasına önem verdiklerini ifade etti. Şenol Altıok, 2005 yılında ihalesi yaptırılan Çobandede Köprüsü'nün restore çalışmalarının tamamlandığın belirtti. Bölge Müdürü, Çobandede Köprüsü projesinin Genel Müdürlük Köprüler Daire Başkanlığı ile Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu elemanlarınca denetiminin gerçekleştirildiğini kaydetti.

Aslına uygun olarak söz konusu tarihi köprünün restorasyonun gerçekleştirildiğine vurgu yapan Altıok, "Çobandede Köprüsü'nde özel kimyasal yapıştırıcılar kullanılıp, enjeksiyonla duvarlarda güçlendirme yapıldı. Orijinali 7 kemerli olan köprünün 6 ayağı günümüzde duruyor. Karayolu durumu göz önüne alınarak ilerleyen yıllarda yedinci kemeri de ortaya çıkarmayı hedefliyoruz. Çobandede Köprüsü'nü 5 milyon liraya restore ettirdik." şeklinde konuştu.

Karayolları Bölge Müdürü Altıok, Çobandede Köprüsü'nden ayrı olarak eski Erzurum- Tekman yolu güzergahındaki Nebihanları Köprüsü ile Ağveren Köyü ve Pulur Köyü köprülerinin de restorasyonun tamamlanarak tarihe kazandırıldığını vurguladı. Altıok, hedeflerinin sorumluluk bölgesindeki illerde her yıl tarihi 3 köprüyü restore ettirip, ulaşım amaçlı olarak kullanıma kazandırmak olduğunu da dile getirdi.

ÇOBANDEDE KÖPRÜSÜ

Yağan beldesi sınırları içerisinde yer alan Çobandede Köprüsü, Erzurum - Horasan Güzergahı 58. kilometre yer almakta olup; İlhanlı Hükümdarı Ebu Said Bahadır Han'ın veziri Emir Çoban Salduz tarafından yaptırıldı. Tarihi köprü, tarihinde 4 kez restore edildi. Mimari bakımdan Anadolu Selçuklu taş köprüleri özelliği taşıyan Çobandede Köprüsü, Aras Nehri üzerine, 220 metre uzunluğunda 7 adet kemer gözlü olarak inşa edilmiş. Tarihi köprüden, günümüze 6 kemer gözüyle 130 metre ulaşabilmiştir. Eğri bir plana sahiptir. Köprü, koruma altına alındığından kullanılmıyor.

haberler.com, 21.11.2012

18 - 24 Kasım 2012

BOĞAZİÇİ UNESCO'NUN LİSTESİNE GİRMEK İSTİYOR

UNESCO Dünya Kültürel Miras Komitesi’nden bir heyet birkaç günden beri İstanbul’da.
 

Ne yapıyor günlerden beri derseniz...

Süleymaniye Camii’nin siluetini bozduğu için en başından beri eleştirilen Haliç Metro Köprüsü’nü, Bizans döneminden gemilerin çıktığı Yenikapı’ya denizi doldurarak inşa edilecek meydanı, Sulukule, Fener-Balat kentsel dönüşüm projelerini yerinde inceliyor.

Mimarlar Odası, Europa Nostra, İstanbul SOS gibi STK’ların görüşlerini alıyor.

UNESCO, Dünya Kültürel Miras listesinde yer alan İstanbul’un tarihi yarımadasıyla ilgili.

Yukarıda saydığım projelerin çoğu tarihi yarımada için önemli riskler taşıyor. Köprü, meydan gibi önemli inşaat projelerinin tarihi yarımadaya yapacağı tahribatlar uzmanları kaygılandırıyor.

İki yıl önce Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Ödülü’nü Cumhurbaşkanı Gül’ün elinden alan Harvard Üniversitesi’nden saygın tarihçi Cemal Kafadar, Süleymaniye’nin siluetine zarar gelmesin diye sesini duyurmaya ne kadar çok çalıştı.

Nafile bir çaba.

İBB Başkanı Kadir Topbaş, İstanbul’un 2013 yılı bütçesini açıkladığı konuşmasında UNESCO heyetinin ziyaretine de değinmiş.

“UNESCO heyetiyle köprünün aydınlatılmasını konuştuk, boyutunu değil. UNESCO ile sorun yok ama bazıları bizi dışarıya şikayet etmeyi alışkanlık haline getirdi” diye konuşmuş.

“Dışarıya şikayet etmek” sözleri aklıma takıldı.

UNESCO’YA 5 MİLYON DOLAR BAĞIŞ
Türkiye 1948 yılından beri UNESCO üyesi, Paris’teki merkezinde büyükelçimiz var.

Üstelik Türkiye, ABD’nin bu kuruma katkı payını askıya almasından sonra UNESCO’ya 5 milyon dolar bağışlamış durumda.

Bununla ilgili Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun UNESCO Başkanı İrina Bokova’ya göndermiş olduğu mektup var.

Demek ki, UNESCO bizim için “dışarısı” olmamalı.

Kaldı ki, İstanbul artık tüm insanlığa mal olmuş tarihi bir şehir ve küreselleşmenin olumlu yanı da şu: Herkes her şeyle ilgili ve sesini çıkartabiliyor.

Süleymaniye’nin silüeti kadar beni Talibanların yerle bir ettiği heykeller, yağmalanan Bağdat Müzesi de ilgilendiriyor.

UNESCO’nun ziyaretine dönersek, heyet İstanbul tarihi yarımadasıyla ilgili raporunu önümüzdeki şubat ayında yayımlanacak.

Peki raporda, tarihi yarımadanın karşı karşıya kaldığı riskler nedeniyle daha önce konuşulduğu gibi İstanbul “Dünya Miras Listesi”nden çıkartılması gündeme gelir mi?

UNESCO heyetiyle toplantılar yapan STK’ların temsilcilerine bakarsanız, UNESCO “yelkenleri suya indirmiş” vaziyette.

Kulislerde Türkiye’nin bağışladığı 5 milyon doların bu tavır değişikliğinde payı olabileceği konuşuluyor.

BOĞAZİÇİ’NDEN SOS
UNESCO tartışmalarının alevlendiği bugünlerde Boğaziçi’nden bir SOS çığlığı düştü posta kutuma.

Boğaziçi Dernekleri Platformu olarak bir araya gelen, her iki yakadan Boğaziçi sakinleri UNESCO’nun Dünya Miras Listesi’ne girmek istiyorlar.

Platformun, Sarıyer Belediye Başkanı Şükrü Genç’e gönderdiği mektupta, İstanbul Boğaziçi’nin, doğal ve kültür varlıkları daha fazla tahribata uğramadan gelecek nesillere aktarılması için Dünya Kültür Mirası Listesi’ne girme talebi yer alıyor.

Mektupta belirtildiği gibi, Boğaziçi’nin bostanları, çayırları, mor salkımları ve erguvanları, Arnavutköy çileği artık tarihe karıştı.

Doğal dokunun yanı sıra tarihi doku inşaat, trafik nedeniyle can çekişiyor.

Tek çare UNESCO ise vay halimize...

Hürriyet, Yazı: Gila Benmayor, 23.11.2012

"LOUVRE MÜŞAVİRLİKTEKİ ÇİNİLERİ ALABİLİR!"

Yurtdışındaki eserleri Türkiye’ye getirmek için sabırla çalıştıklarını kaydeden Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, “Onların direnmesini anlıyorum. Çünkü Türkiye’nin eserlerini iade ederlerse, Suriye, Irak ve Yunanistan’dan yasadışı yollarla çıkmış eserlerin iadesinin de yolu açılacak. Sancılı bir dönem başlatabilir. Bu durum koleksiyonda eksilme yaratacak. Bunu anlıyorum ama tabii ki hak vermiyorum” dedi.

Günay, Paris’te Louvre Müzesi’nin İslam sanatları salonunda sergilenmeye başlanan II. Selim Türbesi’nin İznik çini tablolarının Türkiye’ye iadesi için Louvre Müzesi’ne yazı yazdıklarını ancak tatmin edici bir yanıt alamadıklarını söyledi.

Günay, gelen yanıtın “nazik ama ikna edici olmadığını” vurgulayarak, “Ben de nazik bir dille ikna olmadığımızı yazdım. Türbe kapısından bir pano, yasal şekilde götürülmüş olamaz. Bir cami ya da külliyenin ayrılmaz parçası olan eseri kimse satmaz. Bu tablo değil” dedi. Louvre’un saygıdeğer bir müze olduğunu belirten Günay, şöyle konuştu:

“Louvre’daki eserler için çalıntı demek çok nezaketsiz olabilir. Bu eserler oraya mutlaka kendilerince meşru yolla gelmiş olabilir. Bir armağandır ya da satın almışlardır. Ama bizden çıkışı yasadışı. Tarihe saygı gereği bu eserlerin yasadışı olarak çıktığı ülkeye iadesi gerekir.” Günay, Kültür ve Turizm Bakanlığı Paris Müşavirliği binası bahçesindeki çinilerin önünde fotoğraf çektirirken ise, “İsterlerse buradaki çinileri onlara seve seve veririz” dedi.

Milliyet, 23.11.2012

GÖBEKLİTEPE'DE MERDİVEN İZLERİ

 

Dünyanın en eski tapınak merkezi olarak kabul edilen ve bu yönüyle ''Tarihin sıfır noktası'' şeklinde nitelendirilen Göbeklitepe'deki kazı çalışmalarında merdiven izlerine rastlandı.

Göbeklitepe Kazıları Başkanı Prof.Dr. Klaus Schmidt, bu yılki 2. dönem kazıları sonucu gün yüzüne çıkarılan eserler hakkında açıklamalarda bulundu.
 

Mayıs ayında başladıkları yılın ilk kazılarında ağırlıklı olarak tarihi eserlerin bulunduğu yerde ''koruma çatısı yapımı''na yönelik çalışmalarda bulunduklarını belirten Prof.Dr. Schmidt, sonbahardaki çalışmalarda da temel koruma olarak yapılacak çatının ön çalışmalarını gerçekleştirdiklerini belirtti.
 

O nedenle sondaj çalışmaları yapıldığını ve ana kayaya ulaşılmaya çalışıldığını aktaran Prof.Dr. Schmidt, gelecek sezonda yine çalışmaları bu konuda yoğunlaştıracaklarını ifade etti. İlk önce geçici bir çatı yapmayı düşündüklerini anlatan Prof.Dr. Schmidt, ''Bunun için çalışmalar devam edecek. Koruma çatısı yapıldıktan sonra bunun altında tabi arkeolojik kazılara da devam edebileceğiz. Özellikle A, B, C, ve D. yapılarında şu anda yağmur yüzünden bazı çalışmaları yapamamaktayız. Çatıyla beraber bu tip çalışmaları da gerçekleştirme imkanı bulacağız, önümüzdeki sene içinde planımız bu'' dedi.
    
Koruma çatısının ayağının yerleştirilmesi için yapılan sondaj çalışmalarında yeni dikili taş ve bazı heykel parçaları bulduklarını bildiren Prof.Dr. Klaus Schmidt, şunları kaydetti:
 

''Çalışmalar sırasında heykel parçacıklarına ulaştık. Bunlar bizim daha önce kazıda bulduğumuz benzer heykellerdi. Esas bize sürpriz olan çalışmalarımız sırasında A ve B yapılarında yeni dikili taşlarının ortaya çıkmasıydı. A yapısında bir, B yapısında 2 yeni dikili taş bulduk. Yeni sondajlarla birlikte bizi heyecanlandıran başka bir unsur da çıkan yeni buluntularla ilgili. Bunlar öncekilerden biraz farklılık gösteriyor. Hiç beklemediğimiz şekilde bir mimari kalıntıya rastladık, merdiven açıkça bizi kapı deliği taşına götürüyor, fakat merdivenin genel olarak kompleksini tam olarak bulmuş ve anlayabilmiş değiliz.''
 

Prof.Dr. Klaus Schmidt, yeni dönemde bu alanda daha fazla çalışacaklarını belirtti.
 

Kazı alanının güvenliğinin kameralar ve bekçiler tarafından sağlandığını hatırlatan Prof.Dr. Schmidt, bunun yanı sırada 6 kilometrelik alanın büyük bir çitle çevrileceğini ve alanın kamerayla donatılacağını anlattı.  

Göbeklitepe     
Neolitik döneme ait yerleşim yeri Göbeklitepe, Şanlıurfa'nın 18 kilometre kuzeydoğusundaki Örencik Köyü yakınlarında bulunuyor.
 

İlk kez 1963 yılında İstanbul ve Chicago üniversitelerinden görevlilerinin yüzey araştırmaları sırasında fark edilen Göbeklitepe'deki kazı çalışmalarını, 1995 yılından bu yana Şanlıurfa Müzesi ve Berlin Alman Arkeoloji Enstitüsü ortaklaşa yürütüyor.
 

Kazı çalışmalarında şimdiye kadar Neolitik döneme ait yabani hayvan figürlü ''T'' biçimli dikili taşlar, 8-30 metre çapında dairesel ve dikdörtgen şekilli dünyanın en eski tapınak kalıntıları, çok sayıda yabani hayvan figürü, insan heykeli, dikili taşlar ve yaklaşık 12 bin yıl öncesine ait olduğu belirtilen 65 santimetre uzunluğunda insan heykeli gibi tarihi eserler bulunmuştu.
 

Dünyanın en eski ''tapınak merkezi'' olduğu belirtilen Göbeklitepe, bir süre önce UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi'ne alınmıştı. 

Gap Gündemi, 22.11.2012

TARİHİ HAMAMDA TADİLAT ÇALIŞMALARI

Akçakoca’da tarihi Kapkirli hamamının onarım çalışmalarının sürdüğü bildirildi. Konuyla ilgili Akçakoca Belediye Başkanlığı tarafından  yapılan açıklamada tadilat için onarım projesinin hazırlatıldığı belirtildi.

Hamamla ilgili sürdürülen çalışmalar şöyle aktarıldı: İlçemiz Kapkirli ( Orhangazi ) mahallesinde bulunan 204 ada 18 nolu parselde kayıtlı tarihi hamamımız ( 77 ) envanter no ile tescillidir. Mülkiyeti ise Akçakoca belediyemize aittir. Bu hamamın şu anki bakımsız ve çirkin görüntüsünden kurtarmak için belediyemizce bu tarihi hamama bir tadilat yapılacaktır. Bunun için bir mimara bu hamamın  “ Basit Onarım “ kapsamında onarılmasıyla ilgili projeler hazırlatılmaktadır. Bu projeler, hazırlandıktan sonra Kocaeli Kültür Varlıklarını Koruma Kuruluna projeler sunulacaktır. Projeler kuruldan geçtikten sonra, tarihi hamamın onarımına başlanacaktır. Bu süre zarfında ise tarihi hamamın temizliği  belediyemiz tarafından yaptırılacaktır.

Düzce Damla, 22.11.2012

FATİH CAMİİ OTOPARKI

İstanbul'un en gözde tarihi eserlerinden biri olan tarihi Fatih Camii'nin avlusu çevredeki işyeri ve İl Müftülüğü araçlarının otoparkı olarak kullanılıyor.

Mesai saatleri içerisinde cami çevresine gelen kişilerin araçlarını otoparklar yerine cami avlusuna bırakması çirkin görüntüye neden oluyor.

Her gün çok sayıda kişinin ziyaret ettiği caminin avlusundaki durum nedeniyle vatandaşlardan da şikayetler geliyor.

İçeriye araç alınması yasak olmasına rağmen, tedbir alınmaması nedeniyle araçlar içeriye girebiliyor.

Sabah, Haber: Zeynel Yaman, 22.11.2012

TARSUS'TA MEDRESE RESTORASYONUNDA ROMA DÖNEMİNE AİT KİTABE BULUNDU

Mersin'in Tarsus İlçesi'nde Kubat Paşa Medresesi restorasyon çalışmaları sırasından yapının giriş kapısını oluşturan taşların taban kısmında Grekçe ifadelerin bulunduğu Roma dönemine ait olduğu tahmin edilen bir kitabe bulundu.

'Tarsus Kubat Paşa Medresesi' projesi belediye tarafından hazırlanan ve Çukurova Kalkınma Ajansı'nın desteğiyle restore ediliyor. Kubat Paşa Medresesi Restorasyon çalışmaları sırasından yapının giriş kapısını oluşturan taşların taban kısmında Grekçe (Roma) yazı karakteri ile yazılan ve Roma dönemine ait olduğu tahmin edilen bir kitabe bulundu.

Çalışmayı yürüten ekip, konu ile ilgili olarak Müze Müdürlüğü yetkililerine bildirimde bulunurken yapılan ilk incelemede kitabenin üzerindeki yazıların Grekçe olduğu ve Roma dönemine ait olduğunun tahmin edildiğini kaydettiler.

Korumaya alınan kitabeyle ilgili inceleme yapılacağı kaydeden yetkililer, köşe taşının üzerindeki Grekçe yazının epigraflar tarafından günümüz Türkçesine çevrileceğini söylediler.

Bugün, 22.11.2012

MAUSOLLEUM'UN İADESİ İÇİN İMZA KAMPANYASI

British Museum'daki dünyanın yedi harikasından biri olan Mausolleum'un Türkiye'ye iade edilmesi için Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nde (AİHM) açılacak davadan önce başlatılan imza kampanyası internete taşındı. Ferhan Şensoy, Ali Poyrazoğlu, Merve İldeniz, Fedon ve Suavi başta olmak üzere birçok sanatçı, Türkiye'den götürülen hazinenin iadesi için imza verdi. Eski Kültür ve Turizm Bakanı Ercan Karakaş ile eski bakan İmren Aykut'un da katıldığı uluslararası kampanyada toplanan imzalar, Av. Remzi Kazmaz'ın 30 avukat arkadaşıyla açacağı davanın dosyasına koyulacak. Dava dosyasında konuyla ilgili bir de belgesel film yer alacak.

Sabah, 22.11.2012

HERKESİN ÇAĞDAŞLIĞI KENDİNE GÖRE

Sakıp Sabancı Müzesi’nde harika bir sergi var: “Monet’nin Bahçesi”. 6 Ocak’a kadar açık; tavsiye ederim, gidip görünüz.

Monet, modern resimde ilk yıkıcı hareket olan ve resim tarihinde bir dönüm noktası sayılan empresyonizmin en büyük ismi ve isim babasıdır. “İzlenim: Gündoğumu” (Impression, soleil levant) tablosu, bildiğiniz gibi, bu resim anlayışının bir eleştirmen tarafından “empresyonizm” diye isimlendirilmesine yol açmıştı.

On dokuzuncu yüzyılın son çeyreğine damgasını basan empresyonizm, zamanla hakim resim tarzı haline gelince akademikleşmişti. Türk resim tarihinde “1914 Kuşağı” veya “Çallı Kuşağı” dile anılan ressamlar eğitim amacıyla Paris’e gönderildiklerinde ihtilalci karakterini çoktan kaybetmiş empresyonizmle tanıştılar. Güzel Sanatlar Akademisi, Cumhuriyet’in ilk yıllarında kendilerini devrimci, kendilerinden öncekileri neredeyse yok sayan bu ressamların hakimiyetindeydi. Geçen haftaki yazımda bir vesileyle değindiğim D Grubu ressamları, empresyonizme ve Akademi zihniyetine savaş açmışlardı. Tabii onlardan bazıları da daha sonra Akademi’de görev aldılar.

Ortada tuhaf bir durum vardı: D Grubu ressamları, kurucusunun, yani Picasso’nun çoktan terk ettiği kübizmi kendi içinde bütünlük taşıyan bir sanat görüşü ve yaygın bir ekol haline getiren, yani bir bakıma akademikleştiren ressamların atölyelerinde eğitim görmüşlerdi. Bu ressamların biyografilerine bakarsanız iki isim dikkatinizi çekecektir: Fernand Leger ve Andre Lhote... Fransa’da bugün adlarını çok az kimsenin bildiği iki kübist ve konstrüktivist ressam...

D Grubu’nun Leger ve Lhote atölyelerinden geçmemiş iki üyesinden biri olan Elif Naci bir konuşmasında şöyle diyordu:

“Efendim, kimseyi kötülemek için değil, ama biraz evvel diyordum ki, benim hatıralarımda bir Andre Lhote yok. Yalnız, çağımdaki dostlarım, onu sık sık söylerler. Ben, yani onlardan duydum ilk defa adını bile. Ki, o zamanlar, onlar yalnız Andre Lhote’u konuşmuyorlardı, resimleri de biraz onu andırıyordu ve onun için ben onlara daima ‘Vatandaş Türkçe konuş!’ diye haykırmışımdır.”

Malik Aksel de Sanat Hayatı-Resim Sergisinde Otuz Gün (1943) adlı nefis kitabındaki yazılarından birinde, bir ressamı şöyle konuşturur: “Ben Andre Lot’u Aspirin Bayer’e benzetirim. Aspirin Bayer, Alman mamulatıdır, fakat Almanya’nın hiçbir yerinde rastlanmaz. Bayer fabrikaları bunu şark memleketlerine gönderir. Andre Lot’u da Fransa’da pek az kimse tanır. Fakat Türkiye’de resimle alakalı olup da onu bilmeyen yoktur. Şeyh uçmaz, müridi uçurur.”

Ne demek mi istiyorum? Paris’e gidip ihtilalci karakterini çoktan kaybetmiş empresyonizmi benimseyerek ülkelerine dönen ressamlar, aynı şekilde kübizmi benimseyerek dönenler tarafından yaylım ateşine tutulmuşlardı.

Kübizmi ve konstrüktivizmi Leger’lerden, Lhote’lardan alarak Türkiye’ye getiren D Grubu ressamları, Paul Klee ve Matisse gibi ressamlardan da etkilendiler; fakat Picasso hakkında kafaları karışıktı. Grubun teorisyeni olarak kabul edilen Nurullah Berk, 1939 yılında yazdığı bir makalede, “Kübizmi icat eden Pablo Picasso’nun bir sanat dahisi mi, yoksa akıllara hayret veren bir cambaz mı olduğu henüz anlaşılmadı” diyordu.

Ülkü dergisinde inkılabın sanat nazariyesini yapmaya çalışan Ali Sami (Boyar) ise D Grubu’na ateş püskürüyor, onların beğendiği Van Gogh, Cezanne, Gauguin, Picasso gibi ressamları birer şarlatan olarak görüyor, milletin parasıyla Avrupa’da tahsil görmeleri sağlanan ressam ve heykeltıraşlardan adam gibi resimler yaparak inkılabı anlatmalarını istiyordu. Diyordu ki: “... inkılabı yapan muhterem ve kahraman liderlerimizin heykelleriyle portreleri gibi mühim milli mevzular sanatkarlarımızdan ciddi hizmetler, daha doğrusu vazifeler bekliyor.”

D Grubu ressamlarından bazılarının Picasso, Matisse, Paul Klee, Kandinsky gibi bazı ressamlardan yola çıkarak Cumhuriyet’in ilk yıllarında tu kaka edilen hat sanatı, nakkaşlık gibi sanatlarımızdan söz etmeleri ise bazılarını çileden çıkarmıştı.

Kısacası, herkesin çağdaşlığı başkaydı.

Hala öyle değil mi?

Zaman, Yazı: Beşir Ayvazoğlu, 22.11.2012

TARİHİ KONAK MÜZE OLUYOR

Mudanya’nın en eski tarihi yapılarından biri olan Tahir Paşa Konağı restore ediliyor.

Bursa Olay, 22.11.2012

MEVLANA'NIN TARİHİ DOKUSU AÇIĞA ÇIKTI

 

Her yıl 1,5 milyondan fazla kişinin gezdiği, Ayasofya ve Topkapı Sarayı'nın ardından Türkiye'de en çok ziyaret edilen 3. müze olan Mevlana Müzesi'nin çevresi, Konya Büyükşehir Belediyesi'nin başlattığı Mevlana Kültür Vadisi Projesi kapsamında, daha sade ve tarihi dokunun ön plana çıktığı bir kimliğe kavuşuyor.

Konya'daki şehzadeliği döneminde 2. Selim'in yapımına başlayıp padişahlığı döneminde bitirdiği Sultan Selim Camisi ve yanındaki Mevlana Müzesi'ni gizleyecek şekilde büyüyen yüksek ağaçların bulunduğu parkta kapsamlı bir düzenlemeye gidiliyor.

Yine aynı proje kapsamında, yakınlardaki İl Halk Kütüphanesi ve çevresindeki görüntü kirliliği oluşturan bazı binalar yıkılıp, yanından geçen yol müze kompleksinden uzaklaştırıldı. Bölge, bir kent meydanı hüviyetine büründü.

İnşaat çalışmalarının son aşamaya geldiği projede, geceli gündüzlü devam eden çalışmalarla eskiden büyük bölümü park olan alan granitle kaplanıyor. Çalışmaların ay sonuna kadar tamamlanarak Mevlana'yı Anma Vuslat Yıl Dönümü Törenleri'ne yetiştirilmesi hedefleniyor. Aralık ayında Konya'ya gelecek Mevlana dostlarının, müzenin üstündeki çinileriyle ünlü Kubbe-i Hadra'yı, tarihi Alaaddin Tepesi yönünden ve diğer açılardan tüm ihtişamıyla görebilmeleri amaçlanıyor.

Konya Büyükşehir Belediye Başkanı Tahir Akyürek, kente çok güzel ve tarihi özellikler taşıyan bir meydan kazandırdıklarını, 25-30 bin kişinin ibadet edebileceği, bir araya gelebileceği meydanın kısa sürede tamamlanacağını ifade etti.

Çalışmayla bölgedeki görüntünün değiştiğini, Sultan Selim Camisi ve Mevlana Müzesi önünde şehre değer kazandıracak bir alan oluştuğunu vurgulayan Akyürek, şunları kaydetti:
''Aynı anda Sultan Selim Camisi'nin restorasyonu ve güçlendirilmesi çalışması da caminin içinde devam ediyor. Bu meydan, şehrimize ve ülkemize hayırlı olsun. Konya'nın gerçek manevi merkezinin bulunduğu alanı daha güzel hale getireceğiz. Bölgeye ayrıca, içinde çok sayıda müzenin bulanacağı bir Konya Müzesi Projesi hazırlıyoruz. Aynı zamanda yaşayan bir Mevlevihane de projelendiriliyor. Mesnevi'de anlatılan öğüt verici hikayelerden derlenecek oyunların sergilenebileceği, gösterilerin yapılacağı yeni bir Şehir Tiyatrosu projesi de başlatıldı. Çok yönlü bir şekilde Mevlana Türbesi ve çevresini Konyamıza kazandırmaya gayret ediyoruz.''

Mevlana Müzesi'nin önünden geçen vatandaşlar ve burada iş yeri bunan esnaf da bu çalışmayı olumlu bulduklarını belirterek, ortaya çıkan güzel görüntünün yerli ve yabancı turistlerce de beğenileceğini ifade etti.

Konya Hakimiyet, 22.11.2012

UÇHİSAR'DA TEPKİ ÇEKEN OTEL İNŞAATI DURDURULDU

 

Nevşehir Valisi Abdurrahman Savaş, Kapadokya bölgesinin önemli turizm merkezlerinden biri olan Nevşehir merkeze bağlı Uçhisar beldesinde yapımı devam eden otel inşaatı ile ilgili olarak, ''Bugün itibariyle inşaatın yapımına uzman ekip araştırmasını tamamlayıp raporunu sununcaya kadar ara verilecek'' dedi.
     
UNESCO tarafından 1985 yılında hem doğal, hem de kültürel miras listesine alınan Kapadokya'da, en büyük peribacası olarak kabul edilen Uçhisar Kalesi'nin çevresine, yöreye özgü kayalar oyularak ve betonarme yapılar kullanılarak yapılan bir butik otelin inşaatıyla ilgili gazetecilerin sorularını yanıtlayan Vali Abdurrahman Savaş, bahsedilen projenin Nevşehir Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu'ndan onaylı ve Uçhisar Belediye Başkanlığı'ndan yapım izni almış bir proje olduğunu ifade etti.
     
Savaş, projenin uygulamaya başladığından bu yana gerek sivil toplum örgütlerinde gerekse duyarlı vatandaşlarda çevre ile ilgili bir takım kaygılar gözlendiğini söyledi. Bu kaygılara yönelik bir yazılı müracaatın da bu güne kadar yapılmadığını belirten Savaş, ''Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın yöneticileriyle görüşmelerimizde bu konuda kamuoyunda bir kaygı olduğunu ifade etmiştim. Bu kaygılar, medyada da son dönemde yer almaya başladı. Bakanlığımız bu kaygıları duyduğu andan itibaren bir ön araştırma yapmıştı fakat, 19 Kasım tarihli Kültür Bakanlığı Müsteşarımızın bir yazısıyla Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü'nden uzman bir ekibin buraya gelip konuyu yerinde inceleyeceğini ve bu inceleme sonuçlanıncaya kadar inşaatın yapılmasına ara verilmesi yönünde bir talimat aldık. Bugün itibariyle inşaatın yapımına uzman ekip araştırmasını tamamlayıp raporunu sununcaya kadar ara verilecek'' diye konuştu.
     
Vali Abdurrahman Savaş, önümüzdeki günlerde kente gelecek uzman ekibin, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu'nun onaylamış olduğu ve yapım izni almış kaçak olmayan bir proje uygulamasını başka bir bakış açısıyla değerlendireceğini, ekibin raporunu kendisinin de merakla beklediğini sözlerine ekledi.

Yapı, 21.11.2012

GAZİANTEP'TEKİ MAĞARALAR 'TARİH MÜZESİ' OLACAK

Mynet Haber, Haber: Orhan Çiçek / Ahmet Caner Baysal, 21.11.2012

"BAŞBAKAN HEYKEL DÜŞMANI DEĞİL"

 

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, Kars’taki İnsanlık Anıtı için “ucube” diyen Başbakan Erdoğan’a yönelik “heykel düşmanı” lafının artık gündemden düşürülmesini istedi.

Günay “Eleştirdiğiniz Başbakan, tarihin önemli heykellerinden (Herkül heykeli) birini, ABD’den uçakla dönerken uçağındaki bazı kişileri indirerek Türkiye’ye getirmiştir. Bunu bugüne kadar kimse yapmamıştı. Sanat değeri yüksek olan bir heykeli aldı, getirdi ve Antalya müzemize koyduk. ‘Heykel, sanat düşmanı’ diye bir genelleme yapmayalım” diye konuştu.

Günay, bakanlığının bütçe görüşmeleri sırasında CHP’li Haluk Ahmet Gümüş’ün, Fazıl Say’ın sosyal paylaşım sitesinde düşüncesini paylaştığı için yargılanmasını eleştiren sözlerini yanıtladı. Bu konuya girmek istemediğini belirten Günay, bazen söylemediği, iyi niyetle söylediği konularda bile “inanılmaz, terbiye dışı cevaplar aldığını” ifade etti. Fazıl Say, Bakan Günay’ın konuyla ilgili açıklamasının ardından Twitter hesabından “Kültür Bakanı: Kes zırvalamayı” diye mesaj atmıştı.

Perge antik kentinde 1980 yılında kaçak kazılar sonucu bulunup ABD’ye götürülen 1900 yıllık “Yorgun Herkül” heykeli Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın girişimleriyle sergilendiği Boston Güzel Sanatlar Müzesi’nden 25 Eylül’de Başbakan Erdoğan’ın uçağı ile ABD’den Ankara’ya getirilmişti. Yorgun Herkül’e yer açmak için Başbakanlığa ait 4 konteynerin son anda uçaktan indirildiği belirtilmişti. Günay’ın açıklamalarından sonra Başbakan’ın uçağından sadece kargonun değil, yolcuların da indirildiği ortaya çıkmış oldu.

Habertürk, Haber: Ahmet Kıvanç, 21.11.2012

CONTEMPORARY'DE 20 MİLYON $'LIK ESER!

 

Türkiye'nin en kapsamlı uluslararası çağdaş sanat fuarı Contemporary İstanbul, dünyanın dört bir yanından uluslararası galeri, koleksiyoner ve sanatseveri İstanbul'da 7'nci kez biraraya getiriyor. Lütfi Kırdar Uluslararası Kongre ve Sergi Sarayı ile İstanbul Kongre Merkezi'nde toplam 16 bin metrekarelik alanda gerçekleşecek olan fuar, 22-25 Kasım tarihleri arasında açık kalacak. Fuarda sergilenecek eserlerin toplam değeri 120 milyon dolara ulaşıyor.

Contemporary Istanbul Yönetim Kurulu Başkanı Ali Güreli, Genel Koordinatör Prof.Dr. Hasan Bülent Kahraman ve Akbank Private Banking Sorumlu Genel Müdür Yardımcısı Saltık Galatalı düzenledikleri basın toplantısıyla sanatseverleri bu yıl bekleyen yenilikleri sıraladı.

Contemporary Istanbul'un giderek, büyüdüğünü ve dünyadaki ağırlığının artığını dile getiren Ali Güreli, sergilenen sanat eserlerinin de niteliğinin yükseldiğini belirterek, "Mesele, başından itibaren hedeflediğimiz uluslararası boyutu yakalamak, Contemporary Istanbul'u azami ölçüde uluslararası arenaya çıkarmaktı. Çağdaş sanatın yaygınlaşmasını, benimsenmesini ve çevre ülkelere de ev sahipliği yaparak, İstanbul'u merkez haline getirmeyi amaçladık. Hem yurt içinden hem de yurt dışından her yıl giderek artan ilgi gösteriyor ki; hedeflediğimiz noktaya emin adımlarla ilerlemekteyiz. Bundan sonra dünya sanat piyasasına yön veren birinci halkadaki 5 bin kişiyi İstanbul'a çekmek en önemli hedefimiz" diye konuştu.

Prof. Kahraman ise son 10 yılda Türkiye'de ve özellikle İstanbul'da çağdaş sanatın önemli bir gelişim gösterdiğini, takip edilemeyecek kadar çok sayıda çağdaş sanat galerisi açıldığını vurgulayarak, "Contemporary Istanbul, bu konuda rol oynayan çok önemli bir faktördür. Mali portre, katılımcı sayısı ve gelen galerilere bakıldığında kendi içinde de ciddi bir ivme kazanmıştır. 7 yıl önce 1,5 milyon dolar civarındaki mali portre, bugün 3 küsür milyon dolara tırmanmıştır. Fuarda 57 yabancı 45 yerli galeri yer alacak. Bu galerilerin önemli bir bölümü de dünyanın en önemli galerileri arasında. Hem batılı galerilerin katkısı, hem de doğu Avrupa ve Balkan ülkelerinden gelen galeriler, Hollanda galerileri yeni bir açılımın eşiğinde bulunduğumuzu bize açıkça duyurmaktadır. Kendi kendimizle yarışmaktan memnunuz" dedi.

Fuarda ticari kaygıların ön planda olduğu ve yerli sanatçılara daha fazla yer vermesi gerektiği yönündeki eleştirilerin hatırlatılması üzerine Güreli, şunları söyledi:
"Biz 2006 yılında yola 60 galeriyle çıkmıştık. Bunlardan 11 tanesi yurtdışı , 50'ye yakını yerli galeriydi. Geçen 7 yıllık dönemde, İstanbul'da ve Türkiye'de çok kıymetli galeriler açıldı. Contemporary Istanbul'u dünyada öne çıkmış uluslararası sanatçıların da yer aldığı ama bölgenin sanatını da kucaklayan bir fuar olarak tarifliyoruz. İstanbul'u uluslararası bir platforma taşımak, uluslararası dünyanın buluştuğu ama aynı zamanda Türk çağdaş sanatının da ağırlıklı yer aldığı bir fuar alanı olarak konumlandırmak üzere yola çıktık. Bu dağılımı sağlık lı bir şekilde gerçekleştiremezseniz, zaman içinde fuarın gerilemesi ve uluslararası piyasadan kopmasına yol açarsınız. Katılımda tam bir doğru orantıyı tutturmak için yüzde 30'u yurt içinden, yüzde 70'i yurtdışından olan bir dağılım öngörüyoruz."

Güreli, Türkiye'den fuara katılmak için 100'ün üzerinde sanat galerisinden başvuru yapıldığını belirterek, "Seçici kurulumuz bu taleplerden ancak 45'ini kabul etti. Bu talep artacak ve bu sayı büyüyecektir. Contemporary Istanbul'a katılmak artık çok önemli birşey oldu. Devletimizin en üst makamındaki kişilerden, bakanlarımızdan bile 'Bu galeriyi alın' diye talepler geliyor. Tabi seçici kurulumuz galerilerin deneyimleri, çağdaş sanat dünyası içinde aldıkları konum, hangi çağdaş sanatçıları kucakladıkları ve dünyaya taşıdıkları gibi belli kıstaslar çerçevesinde bu kararı alıyor" dedi.

Büyümek için metrekarelerinin bulunduğunu ancak kaliteyi ve niteliği kaybetmemek adına hızlı büyümemeyi tercih ettiklerini ifade eden Güreli, fuarla birlikte hayata geçirilecek olan Art İstanbul Çağdaş Sanat Haftası etkinliklerinin fuara katılamayan genç sanatçıları da gözönüne çıkarmayı hedeflediğini belirtti.

DÜNYACA ÜNLÜ GALERİLER VE SANATÇILAR GELİYOR
Ana sponsorluğunu Akbank Private Banking, ortak sponsorluğunu Zorlu Center ve Yıldız Holding'in üstlendiği Contemporary Istanbul'a bu yıl 57'si yurtdışı, 45'i yurt içinden olmak üzere 102 çağdaş sanat galerisi ve 600 sanatçı katılıyor. Galeriler arasında Marlborough, Andipa, Opera, Haunch of Venison, MaM-Mario Mauroner Contemporary Art, Galerie Michael Schultz gibi dünyanın en önemli galerileri arasında sayılan galeriler yer alıyor.

Dünyanın en önemli fotoğraf sanatçılarından Andreas Gursky; Time dergisinin 2012'nin en önemli 25 keşfi arasında 1 numarada gösterdiği Berndraut Smilde; geçtiğimiz senelerde de fuarda yer alan Jan Fabre, Tony Cragg; Marlborough Gallery tarafından temsil edilen Magdelana Abakanowicz, Fernando Botero; Opera Gallery sanatçılarından Anish Kapoor, Keith Haring; Andipa sanatçılarından Damien Hirst, Roy Lichtenstein, Andy Warhol, Banksy fuarda bu sene yer alacak sanatçılar arasında.

120 MİLYON DOLAR SERGİLENECEK
Toplamda 3 bin eserin sergileneceği fuarda, yurtdışından bin 610 eserin nakliyesi yapıldı. Bu sene 70 bin kişinin ziyaret etmesi beklenen fuarda sergilenen eserlerin toplam değeri 120 milyon doları buluyor. Çoğunlukla İngiltere, Hollanda ve İspanya'dan olmak üzere CI VIP kart sahibi 900 yabancı, bin 600 de yerli koleksiyoner bulunuyor. Fuarı, Contemporary Istanbul tarafından davet edilen toplam 180 yabancı basın mensubu takip edecek. Fuar, 37'si CI yönetim, 146'sı kurulum, 183'ü lojistik, 191'i yardımcı ekip olmak üzere toplam 557 kişinin çalışmasıyla hayata geçirildi. Fuar toplam alanı 16 bin metrekareye ulaşıyor.

Son 2 yıldır Ermeni sanatçıların yer aldığı "Ermenistan'dan Sanat" bölümünde bu yıl Armen Gevorgian, Ruben Grigorian, Arthur Hovannissian, David Kareyan, Emil Kazaz ve Daron Mouradian'ın eserlerine yer veriliyor.

Uzakdoğu'nun en önemli merkezlerinden Kore'den çağdaş sanat eserlerinin sanatseverlerle buluşacağı "Kore'den Çağdaş Sanat" fuarın bu seneki yenilikleri arasında yer alıyor.

"New Horizons - Yeni Ufuklar" bölümünde Orta ve Doğu Avrupa ülkelerinden galerilere, sanatçılara, küratörlere, sanat eleştirmenlerine ve koleksiyonerlere yer veriliyor.

"Hollanda'dan Çağdaş Sanat" bölümünde Hollanda - Türkiye diplomatik ilişkilerinin 400. Yılı kutlamaları kapsamında, Mondriaan Fund ve Hollanda Konsolosluğu'nun desteğiyle Hollandalı galeriler yer alacak.

CI Dialogues Konferans Serisi'nde Türkiye'den ve uluslararası çevreden koleksiyonerler, sanatçılar, sanat kurumu yöneticileri ve sanat eleştirmenleri panel ve konuşmalara katılacaklar.

Contemporary Istanbul'daki tüm yenilikler iPhone ve iPad uygulamasından takip edilebiliyor; galeri listesi, sanatçı bilgileri, eser görselleri, CI Dialogues konferans programına ulaşılabiliyor.

Contemporary Istanbul'a eş zamanlı olarak düzenlenecek "Art Istanbul" sanat haftası 19- 25 Kasım 2012 tarihlerinde sanatseverlere zengin bir etkinlik ve sergi seçkisi sunacak.

Fuarın ana sponsoru Akbank Private Banking fuarda galerilere bağlayacakları POS cihazlarıyla sanatseverlere kredi kartları ile taksitle sanat eseri alma fırsatı sunacak. Müşterilerinin fuardaki leasing ve ihtiyaç kredisi taleplerine de cevap verecek olan banka sanat eseri sigortasıyla da alınan sanat eserlerinin gerçek değerinden sigortalanmasını sağlayacak.

Habertürk, Haber: Serkan Akkoç, 21.11.2012

"TÜRKİYE UYGARLIK MÜZESİ, AKM YIKILMADAN YAPILMALI"

TSMD, Kültür Bakanlığı'na hitaben yaptığı yazılı açıklamada, Türkiye Uygarlıklar Müzesi binası için açılan ihaleden vazgeçilerek, projenin, alandaki mevcut AKM binası korunarak, yarışma ile elde edilmesi gerektiğini savundu.

 

Türk Serbest Mimarlar Derneği (TSMD) Yönetim Kurulu tarafından yapılan, 21 Kasım 2012 tarihli basın duyurusunda şu ifadelere yer verildi:

"Kültür Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü, Türkiye Uygarlıklar Müzesi'nin projelerini elde etmek amacı ile, 2012/160322 kayıt numarası ile, proje ihalesine çıkmıştır. Müze binası, Hipodrom alanı içerisinde, Atatürk Kültür Merkezi'nin bulunduğu 1 numaralı bölge içinde yapılacaktır. İhale dokümanı arasında yer alan Teknik Şartname'de alan içerisinde korunması istenen yapılar, aşağıdaki ifadeler ile açıklamaktadır:

“AKM Birinci Bölge’de yer alan önemli yapılar; Tören Pisti, Şeref Tribünü, Eski Jokey Kulübü Binası, Belediye Park ve Bahçeler Müdürlüğü Binası, Eski Tavla Binası’dır. Tören geçit alanı, Türk tarihi açısından önemli olup korunacaktır. Eski Jokey Kulübü Binası, Belediye Park ve Bahçeler Müdürlüğü Binası, Eski Tavla Binası yapıları alanda yer alan korunarak değerlendirilecek yapılardır.”

Bu ifadeden anlaşılacağı üzere, alan içerisinde yer alan “Atatürk Kültür Merkezi”nin yıkılması hedeflenmektedir.

Atatürk Kültür Merkezi, 1981 yılında açılan yarışmayı kazanan Filiz Erkal - Coşkun Erkal ekibinin projesinin uygulanması ile oluşmuştur. Yapı, yarışma şartnamesinde belirtildiği gibi, çeşitli kültürel işlevlerden oluşacak Kültür Kompleksi'nin ilk ve çekirdek yapısıdır. Bu yapı 1988 yılında tamamlanmış ve hizmete açılmıştır. Atatürk Kültür Merkezi temel olarak iki işlevden oluşmaktadır: Cumhuriyet Devrimleri Müzesi ve Güzel Sanatlar Galerisi. Yapının merkezinde Cumhuriyet Devrimleri Müzesi yer almaktadır. Güzel Sanatlar Galerisi ise bu bloğu sarmaktadır.

1990 yılında Mimarlar Odası tarafından verilen “Ulusal Mimarlık Ödülleri” kapsamında , “Yapı Dalı Başarı Ödülü”nü kazanan bu yapı, mimarlık kamuoyu tarafından kabul gören ve değer verilen bir yapıdır.

Yapı, açıldığı tarihten itibaren asli işlevi amacıyla hiç kullanılmamıştır. İlk yıllarda bu amaçlı çabalar olduysa da son yıllarda, fuar ve panayır işlevine büründürülmüş, Kültür Bakanlığı tarafından, adeta kasıtlı olarak, bakımsız bırakılmıştır.

Yapı, strüktürel olarak sağlamdır. Herhangi bir deprem riski taşımamaktadır. Yıkılmasını gerektirecek inşai problemi bulunmamaktadır.

Bu alanda daha sonra, Kültür Bakanlığı tarafından 1995 yılında "Ankara Kongre ve Kültür Merkezi Yarışması" açılmıştır. Bu yarışmayı kazanan Azize Ecevit - Özür Ecevit ikilisi uygulama projelerini de tamamlamıştır. Ancak bu proje de uygulanmamıştır.

 

Türkiye Uygarlıklar Müzesi birkaç yıl önce tekrar gündeme gelmiş ve projelerin “mimari proje yarışması” ile elde edilmesi kabul görmüştü. Bu çerçevede Kültür Bakanı'nın da olurları alınarak yarışma kararı alınmış ve jüri çalışmaları başlamıştı. Jüri üyeleri, toplantılara katılan Kültür Bakanı'nın yapının yıkılmasını jüriye empoze etmek istediğini ve aralarında görüş ayrılığı çıktığını belirtmişlerdir.

Kültür Bakanı Sayın Ertuğrul Günay ile TSMD Yönetim Kurulu üyeleri olarak, çeşitli ortamlarda bir araya geldik. Kendisi bu yapıyı sevmediğini ve yıkmak istediğini bizlere de söyledi. Anlaşılan bu ihale, Sayın Bakan'ın isteğini uygulamak amacı ile çıkarılmıştır. Yarışmadan da, ayak bağı olan jüriden kurtulmak amacı ile vazgeçilmiştir.

Türkiye Cumhuriyeti'nin başkentinde yapılacak “Türkiye Uygarlıklar Müzesi” konulu bir yapının, herhangi bir yapı gibi ele alınarak, en ucuz teklifin değerlendirme yöntemi olduğu, ihale usulü ile projelendirilmesini son derece yanlış buluyoruz. Toplumu ve mimarlık camiasını ilgilendiren, bu kadar önemli bir yapının “yarışma” ile elde edilmesi en doğru yöntemdir. Yarışma çeşitli önerilerin sunulduğu, farklı tasarım yaklaşımlarının ortaya çıktığı, niteliğin değerlendirme kriterini oluşturduğu tek yöntemdir. Bu yöntemin “Türkiye Uygarlıklar Müzesi” gibi iddialı ve ülke çapında öneme sahip bir yapının projesinin elde edilmesi için kullanılmasını doğru yöntem olarak görüyoruz.

Yapılar zamanla işlev değiştirebilir. Bu yapı da bu çerçevede işlev değişikliklerine uyum sağlayabilecek niteliktedir. Yapılması düşünülen “Türkiye Uygarlıklar Müzesi”nin bir parçası olarak korunabilir. Gelişmiş ülkelerde sanayi yapılarının, cezaevlerinin bile kültürel işlevli yapılara dönüştürüldüğünü Kültür Bakanlığı yetkilileri biliyor olmalarına karşın, yapılacak diğer binalarla entegre olma potansiyeli olan Atatürk Kültür Merkezi'nin yıkılmak istenmesinin gerekçelerini anlayamıyoruz. Yapının “Atatürk”ün adını taşıdığı için yıkılmak istendiğini düşünmek bile istemiyoruz.

Kamu kaynakları kullanılarak yapılan bir yapının, kişisel beğenilere yaslı olarak yıkılmaya kalkılması kabul edilemez.

Sonuç olarak;
Müze binası için açılan ihaleden vazgeçilmeli ve konu, alandaki mevcut AKM binası korunarak, yarışma ile elde edilmelidir."

Yapı, 21.11.2012

KANATLI DENİZ ATI BROŞU ALMANYA'DA BULUNDU

 

Bakan Günay, 2005 yılında Uşak Arkeoloji Müzesi'nden çalınan Kanatlı Denizatı Broşu'nun Almanya'da bulunduğunu açıkladı.

TÜYAP’taki Kitap Fuarı’nda konuşan Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, 2005 yılında Uşak Arkeoloji Müzesi’nden çalınan Karun Hazinesi’nin en önemli parçası olan Kanatlı Denizatı broşunun Almanya’da bulunduğunu söyledi. Günay, "Bir özel haberim daha var. 2005 yılında Uşak Müzesi’nde çok önemli bir hırsızlık olayı gerçekleşmişti. O soyguna sebebiyet veren, sahtesiyle önemli eseri değiştiren müze müdürü 10 yılın üzerinde ceza aldı. Karun Hazinesi’ne ait som altın olan milyonlarca lira değerindeki mücevher Kanatlı Denizatı, Almanya’da bulundu. Türk makamları ve Alman makamları arasında mutabakat gerçekleşti. Şimdi yasal süreci takip ediyoruz. Sanıyorum çok kısa bir süre içerisinde Kanatlı Denizatı’na Türkiye müzeleri yeniden kavuşmuş olacak" diye konuştu.

Tevrat ve İncil’de ‘Karah’, Anadolu'da ‘Karun’ diye anılan Lidya Kralı Krezüs, (Kroisos), MÖ 560 yılında tahta geçerek, MÖ 546 yılına kadar dönemin en zengin krallığını yönetti. Uşak’ın Güre beldesi yakınlarındaki Tekin Köyü'nden 1965- 1968 yılları arasında çıkarılan ve yasadışı yolla yurtdışına kaçırılan hazinelerin bu döneme ait olduğu biliniyor.

Mezarlardan çıkarılarak çeşitli yıllarda New York Metropolitan Müzesi’ne satılan bu paha biçilmez eserler, Türkiye Cumhuriyeti’nin ısrarlı hukuk mücadelesi sonucu 1993 yılında Türkiye’ye iade edilmişti. 363 parçadan oluşan Karun Hazineleri, Uşak Müzesi’nde sergileniyor.
Hürriyet, 21.12.2012

******


KANATLI DENİZATI EVE DÖNÜYOR

Uşak Arkeoloji Müzesi’nden çalınan Karun Hazinesi’ne ait Kanatlı Denizatı Broşu Almanya ’da ortaya çıktı. Eseri Almanya’ya kaçıranlar Kültür ve Turizm Bakanlığı ’nın sıkı takip ettiğini, eseri satamayacaklarını anlayınca Alman savcılığına teslim ettiler. Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın Almanya’ya gönderdiği 3 kişilik uzman ekip X-RF denilen bir cihazla inceleyip broşun orijinal olduğuna karar verdi. Broşun orijinal olduğu anlaşılınca operasyon için düğmeye basıldı. Almanya’da içinde çok sayıda Türk’ün de olduğu belirtilen operasyon Alman Interpol’ünce sürdürülüyor. Soruşturma Türkiye ’ye de sirayet edeceğinden isimler şimdilik gizli tutuluyor.

Kültür ve Turizm Bakanlığı son dönemde eski eserlerin ülkeye iadesi noktasında Avrupa müzeleri ile koleksiyonerler üzerinde büyük baskı kurdu. Bakanlık iade için gereken hukuki yollara başvurmasının yanı sıra çalıntı eser alanların tüm dünyaya ilan edeceğini açıkladı. Avrupalı koleksiyonerler üzerinde inanılmaz bir tedirginlik oluşurken Anadolu ’dan yasadışı yollarla çıktığı belirgin olan eserlere soğuk bakılmaya başlandı.

Bu çerçevede Bakanlık Interpol’e Kanatlı Denizatı Broşu’nun tüm fotoğraflarını gönderdi. 2006 yılından bu yana da eserin peşi bırakılmadı. Eserin Almanya’da olduğuna dair daha önce de defalarca ihbar yapıldı ancak yapılan baskınlardan bir sonuç alınamadı. Ancak eseri elinde bulunduranlar da satamayacaklarını anlayınca 10 gün önce eseri bir Alman avukat aracılığıyla Kuzey Ren-Vestfalya eyaletindeki Hagen Savcılığı’na bıraktı. Alman Interpol’ü eserin Türkiye tarafından arandığını söyleyince Türk Interpol’ü devreye girdi. 

Nasıl anlaşıldı? 
Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay bir dizi temaslarda bulunmak üzere Moskova ’daydı. İlgili genel müdür arayıp; ‘‘Sayın Bakan, Uşak Müzesi’nden çalınan Kanatlı Denizatı Broşu Alman Interpol’ü tarafından yakalandı, eserin orijinal olup olmadığını bilmiyoruz, emirlerinizi bekliyoruz’’ dedi.

Bakan Günay, derhal yetkili bir ekibin Almanya’ya gönderilmesini ve bu durumun gizli tutulması talimatını verdi. Ekip aynı gün Almanya’ya uçtu. Uzman ekip yanlarında X-RF isimli bir çeşit lazer tespit cihazı da götürdü. Türkiye’ye Atom Enerjisi Kurumu tarafından getirilen cihazdan 2010 yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı da aldı. Bu cihaz altın broşun içindeki tüm elementleri ayrıştırabiliyor. Bu ayrıştırma da eğer günümüz teknolojisi ile eser yapıldıysa o tür elementleri tespit edebiliyor. X-RF ile yapılan inceleme sonucunda eserin orijinal olduğu net olarak belirlendi.
Alman Interpol’üne eserin orijinal olduğu bilgisi verilince Almanya’da düğmeye basıldı. Alman Interpol’ü eseri teslim eden avukat üzerinden soruşturma ve tutuklamalara başladı. Almanya’da soruşturma devam ediyor.

Filmlere taş çıkartan senaryoyla çalınmıştı
Uşak Arkeoloji Müzesi’nde sergilenen 450 parça eser içinde en nadide parçalardan biri Toztepe tümülüsünden çıkan ‘Kanatlı Denizatı’ (hippokampos) idi. Ancak yapılan bir ihbar sonucu, altın broşun yerine sahtesi konulmak suretiyle çalındığı ortaya çıktı. Bakanlık müfetişlerinin yaptığı soruşturma sonucunda Uşak Arkeoloji Müze Müdürü Kazım Akbıyıkoğlu’nun eserin çalınmasına yardım ettiği belirlendi.

Akbıyıkoğlu olayın ortaya çıkmasından bir süre önce gece hayatı yüzünden sorunlar yaşıyor, kumar borcu nedeniyle birtakım mafyatik bağlantılı kişilerce tehdit ediliyordu.

Esere İstanbul Kapalıçarşı’da 1.5 milyon dolara alıcı arandığı ancak bu fiyata satamayınca Uşak Müzesi’ne eseri geri getirdikleri polis sorgulamasına ve iddianameye yansıdı. 15 gün sonra eser tekrar İstanbul’a getirildi. Eseri almak isteyenlere otelde randevu verildi. Alıcı kişiler “Eserin gerçek olup olmadığını göstereceğiz, bekleyin’’ deyip ortadan kayboldu. Eser o tarihten itibaren de bir daha hiç ortaya çıkmadı. Müdür Akbıyıkoğlu 18 yıl hapis cezası aldı.

Karun Hazineleri
“Çok zengin kişileri” tanımlarken kullanılan “Karun gibi” kelimesinin türemesine neden olan Lidyalıların son kralı Kroisos, namı diğer Karun, MÖ 6. yüzyılda yaşadı. Müzede sergilenen eserler bu döneme ait olduğundan Lidya Hazinesi veya Karun Hazineleri olarak biliniyor.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 22.11.2012

******


KARUN HAZİNELERİNİ BULAN DEFİNECİ O GÜNÜ ANLATTI

Karun Hazineleri Uşak’ın önemli değerlerinden birisi olması ile birlikte, sahtesiyle değiştirilen “Kanatlı Deniz Atı Broşu” olayı ülke gündemini uzun süre meşgul etmişti. Karun hazineleri ile ilgili bugüne kadar bir çok şey yazılıp çizilirken hazineyi bulan 5 kişiden birisi olan Kemal Çakar, hazineyi çıkardıktan sonra 1968 yılında bir antikacıya 78 bin TL’ye sattıklarını söyledi.

Uşak Arkeoloji Müzesi’nden 2005 yılında sahtesiyle değiştirilen Karun Hazinelerinin en değerli parçalarından biri olan kanatlı denizatı görünümlü altın broşun Almanya’da bulunması Uşak’ta sevinçle karşılandı.

Hazineleri bulan 5 kişiden biri olan Kemal Çakar, hazineyi nasıl bulduklarını, neler yaşandığını ve kaç paraya sattıklarını anlattı. Aktepe tümülüsünde yaptıkları kaçak kazı ile hazineleri bir günde çıkardıklarını belirten Kemal Çakar,”Antika değeri taşıdığını bilmiyorduk. O dönemde 78 bin TL’ye öldüm parasına sattık. Değerini öğrendiğimizde iş işten geçmişti” dedi.

Karun Hazineleri Uşak’a bağlı Güre beldesi yakınlarındaki üç ayrı tümülüsten 1966-1969 yılları arasında kaçak kazı ile çıkartılmış, sonra da yurt dışına kaçırılmıştı. Türkiye uzun uğraşlar sonucu hazineleri Amerika’dan teslim alarak önce Ankara’da sonra da Uşak’taki Arkeoloji Müzesi’nde sergilemeye başlamıştı.

Hazinenin en değerli parçalarından biri olan broş 2005 yılında Uşak Arkeoloji Müzesi'nden çalınarak sahtesiyle değiştirildi. Olayla ilgili olarak açılan davada eski Müze Müdürü Kazım Akbıyıkoğlu ile birlikte 10 kişi ceza aldı. Yaklaşık 7 yıl süren dava sonuçlandıktan sonra çalınan broşun Almanya’da bulunduğu haberi kentte sevinçle karşılandı. İl Kültür ve Turizm Müdürü Şerif Arıtürk, broşun resmi işlemler bittikten sonra bunduğu topraklarda sergilenmeye devam edeceğini ifade etti.

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın açıklamalarından sonra büyük bir sevinç yaşadıklarını belirten İl Kültür ve Turizm Müdürü Şerif Arıtürk, “Çok sevinçliyiz. 2005 yılında çalınan broş bulundu. Yasal süreç bitince ilimize geri gelecek. Broşu ve hazineleri yeni müzede sergileyeceğiz. Çünkü modern bir müze inşa ediyoruz. Şuanda sergilenen broş sahte. Bunun sahte olduğu çıplak gözle bile anlaşılabiliyor. Orijinal broş 13,5 gram som altından yapılmıştır. Ama şuan müzedeki sahte broş, 22,5 gramdır. Zaten eski Müze Müdürü Kazım Akbıyıkoğlu’nun ceza almasının nedenlerinden bir tanesi budur. Bilindiği gibi 11 yıl ceza aldı” dedi.

1968 yılında Güneli Köyü yakınlarındaki Aktepe tümülüsünde yaptıkları kazı ile hazineleri bulduklarını belirten Kemal Çakar ise “O dönem herkes kaçak kazı yapıyordu. Bazı Tümülüslerde 80 kişilik kazılar yapılıyordu. Ahmet Bülbül adlı arkadaş Aktepe tümülüsünde hazine olduğunu söyledi Kazmaya karar verdik ve Karun Hazineleri’ni bulduk” dedi.

Hazineleri bulduktan sonra jandarmanın baskın yaptığını ve 28 gün hapis yattıklarını da belirten Kemal Çakar, “ 5 arkadaş gittik, öğleden sonra kazıya başladık ve gece 03.30 sıralarında antikalara ulaştık. Mezarın içerisinde maket gibi bir yer vardı. Cesedin etrafına koymuşlar hazineleri. Yaklaşık 200 parça vardı. Bulduklarımız arasında Deniz Atı görünümlü altın broş, pelitli kolye, belizikler vardı. Bir adet çıplak vazo da vardı. Biz hazineleri daha sonra Dinarlı bir antikacıya sattık.

Hazineleri Ahmet Bülbül, Nurullah Bülbül, İsmail Bülbül ve Yakup Karaköse ile birlikte bulmuştuk. Ahmet Bülbül Dinarlı bir antikacı ile irtibat kurdu. Biz antikacıdan hazineler için o günün parasıyla 100 bin TL istedik. Adam derin bir oh çekti ve 50 bin TL fiyat verdi. Yapılan pazarlıklar sonucu hazineyi 78 bin TL’ye sattık. Parayı 5 kişi paylaştık. Biz bu işin yasak olduğunu bilmediğimiz gibi bulduğumuz mücevherlerin antik değer taşıdığını da bilmiyorduk. Hazineleri bulduktan sonra jandarma baskın yaptı ve 28 gün hapis yattık.

Hazinelerin çok değerli olduğunu Uşak vilayetini en az iki kez satın alacak durumda olduğunu öğrendiğimizde iş işten çoktan geçmişti. Hazineler daha sonra yurt dışına kaçırıldı. Uzun uğraşlar sonucu hazineler geri getirildi. Kazım Akbıyıkoğlu Müze Müdürü iken hazineleri ziyaret etmiştim” dedi.

1968 yılında buldukları hazinelerin çoğunun ABD’den geri getirildiğini ancak bazı önemli parçaların getirilemediğini de iddia eden Kemal Çakar, “ Biz hazineleri bulduğumuzda 3 adet krem kutusuna benzer eserler vardı. Bu eserler altındı ve sallayınca sallanıyordu. O üç nadide parçayı bizim Uşak Müzesi’nde göremedim. Sorduğumuzda onların ABD’den gelmediğini söylediler. Broşun 2005 yılında çalındığını duymuştum şimdi de bulunduğunu öğrendik ve çok sevindim. Hazineleri bulan 5 kişiden hayatta kalan sadece ben varım. Diğer arkadaşların hepsi vefat etti. Broş Uşak’a tekrar getirilirse ziyaret edip yeni müzede görmek isterim” dedi.

Milliyet, 22.11.2012

KAYSERİ MÜZELER KENTİ OLUYOR

 

Turizm sektöründe atağa hazırlanan Kayseri, 2014 yılı sonuna kadar kentteki müze sayısını 3'ten 7'ye, kültür evi ve konak sayısını ise 3'ten 12'ye çıkarıyor.

Kente daha önce Ahi Evran-ı Veli ve Kent Müzeleri ile Atatürk Evi, Beştepeler Kayseri Evi ve Güpgüpoğlu Konağı gibi kültürel mekanları kazandıran Kayseri Büyükşehir Belediyesi, şimdi de tarihi Kayseri Kalesi içinde kentin ikinci arkeoloji müzesini, dünyanın ilk tıp mektebi olarak bilinen Şifaiye-Gıyasiye medreselerinde Selçuklu ve Türk Tıp Tarihi müzelerini, Kayseri Lisesi bünyesinde Milli Mücadele Müzesi açmaya hazırlanıyor. Yine restore edilerek, elden geçirilen 'Eski Kayseri Mahallesi'ndeki 15 taş konaktan 9'u da yeni görüntüleriyle turizmin hizmetine sunuluyor.

Dünya, 20.11.2012

ATATÜRK'ÜN 'BABA EVİ' MÜZE OLUYOR

 

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın talimatı doğrultusunda, Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı (TİKA) tarafından başlatılan, Atatürk'ün babası Ali Rıza Bey ve akrabalarına ait Makedonya'nın Kocacık Köyü'ndeki iki evin aslına uygun olarak yeniden yapım çalışmasında son aşamaya gelindi.

Yıl sonuna kadar bitirilmesi planlanan iki evin de Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün hayatına ait vesikaların sergileneceği, yöreye ait tarihi misyonu yansıtan müze olarak kullanılması planlanıyor.

Türkiye ve yöre halkı için büyük önem taşıyan, hayata geçirilmesi konusunda yıllarca uğraş verilen projede ilk adım, Başbakan Erdoğan'ın talimatı doğrultusunda TİKA'nın harekete geçmesiyle atıldı. Atatürk'ün aile evini koruma ve yenileme projesi, Makedonya Kültür Bakanlığı, TİKA ve Merkez Jupa Belediyesi arasında 23 Mart 2012'de ortak işbirliği protokolü imzalanmasıyla resmen başladı. Temelleri geçen Haziran ayında atılan iki evin yeniden yapımında kısa süre içerisinde büyük mesafe katedildi.

Çalışmaları yerinde inceleyen TİKA Üsküp Koordinatörü Mahmut Çevik ve Merkez Jupa Belediye Başkanı Mazlum Hasan, şimdiye kadar yapılan çalışmalar hakkında AA muhabirine bilgi verdi.

Mustafa Kemal'in babası Ali Rıza Bey'in doğduğu ve akrabalarının yaşadığı evlerin tarihi misyonuna uygun olarak yeniden inşa edildiğini belirten TİKA Üsküp Koordinatörü Çevik, Başbakan Erdoğan'ın talimatı doğrultusunda TİKA olarak projeye öncülük ettiklerini, Türkiye Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Makedonya Kültür Bakanlığını bir araya getirerek projenin hayata geçirilmesi için köprü olduklarını söyledi.

Atatürk'ün ailesine ait evlerin kalıntılarına uzmanların çalışmaları sonucunda ulaşıldığını ifade eden Çevik, "Mimarlar ve arkeoloji uzmanları, 1930'lardan kalan fotoğraflardan bölgede çalışmalar yaptı, çevredeki bütün tarihi evleri incelediler ve evin temel kalıntılarını buldular. Orijinal yerin ilk belirtilen yerden 10 metre ileride olduğu tespit edildi ve inşaat burada başladı" diye konuştu.

İnşaata Mayıs ayında karar verildiğini, daha sonra ihalenin yapıldığını ve Haziran ayında başlandığını belirten Çevik, "İnşaat şu anda tamamlanmak üzere. Bugün itibariyle tüm kaba inşaatı tamamlanmış durumda" dedi.

ATATÜRK ODASI
İki ülke Kültür Bakanlığı uzmanlarının önümüzdeki günlerde bir araya gelerek komisyon oluşturacaklarını belirten Çevik, hem Ali Rıza Efendi'nin evi hem de babası Kazlı Ahmet Efendi'ye ait olan evin, Atatürk'ün geçmişine ait vesikaların yer alacağı, bölgedeki tarihi misyonu üstlenen etnografik bir müze olarak kullanılacağını söyledi.

Mahmut Çevik, "Şimdi o komisyonlar bir araya gelip her iki müzede de hangi tarihi vesikaların konulacağı, Atatürk'ün şahsiyetini, Ali Rıza Efendi'nin şahsiyetini ifade edecek, onların yaşam mücadelelerindeki kareleri ifade edecek, bizim toplumumuza, buradaki topluma anlatacak vesikaların neler olacağına bu komisyonlar karar verecek. Burası tarihi bir müze olarak bölge halkına hediye edilecek" diye konuştu.

TİKA olarak sadece ekonomik ve sosyal projeler değil, kültürel projelere de ağırlık verdiklerini vurgulayan Çevik, "Biz TİKA olarak bu işe öncülük ettik. Bu proje iki ülke arasındaki kültür kaynaşmasına vesile olacak. Burada tarihimizi daha iyi anlatıyoruz. Sayın Başbakanımız hızlandırılması talimatını verdi. Kaba inşaat tamamlandı, şimdi çevre düzenlemesini yapılıyor. Bir ay içerisinde çevre düzenlemesi de tamamlanacak" dedi.

Başbakan Erdoğan'ın, Atatürk'ün eğitim gördüğü Manastır Askeri İdadisi'nde "anı odası" yapılması talimatı da verdiğini hatırlatan Çevik, şunları kaydetti:

"İnşallah bu işin başlatılması için de bugün protokol imzalayacağız. Manastır Askeri İdadisi'ndeki anı odasıyla buradaki tarihi müze birbiriyle bütünlük arz edecek. Çünkü burada doğan Ali Rıza Efendi, evlenmek için Selanik'e gittiğinde Zübeyde Hanım'la evlenip çocuğu da doğduktan sonra, kendi doğduğu yerdeki kültürünün dağılmaması, ailesinin de kendi kültürüne sahip çıkması için Atatürk'ü Manastır Askeri İdadisi'ne getirmiş. Her iki projeyi de birleştirelim, bir bütünlük arz etsin istedik. Bugünden itibaren de idadideki çalışmalara başlayacağız. İkisinin de önümüzdeki iki ay içerisinde açılışını yapacağız."

Makedonya yetkililerinin her iki proje için de olumlu yaklaşım içerisinde olduğunu, konuya hassasiyet gösteren Başbakan Erdoğan'ın da projeyi yakından takip ettiğini belirten Çevik, "Buradaki işi yürüten Merkez Jupa Belediye Başkanı Mazlum Hasan beye de bu kültürü topluma kazandırmada gösterdiği gayretler dolayısıyla teşekkür ediyorum. Belediye Başkanı, burada çalışan işçilerin başında duruyor, bir an evvel bitsin, tamamlansın diye. Bu hepimizin ortak kültürü" diye konuştu.

KOCACIK KÖYÜ
Projenin gerçekleşmesinde büyük rol oynayan Merkez Jupa Belediye Başkanı Mazlum Hasan da uzun zamandır gündemde olan projenin kendi döneminde gerçekleşmesinden duyduğu memnuniyeti dile getirdi.

Proje için birçok görüşme yaptıklarını, en sonunda Başbakan Erdoğan sayesinde projeyi gerçekleştirme fırsatı bulduklarını ifade eden Hasan, şunları söyledi:
"Bugün gördüğünüz gibi inşaat tamamlandı, çevre düzenlemeleri yapılıyor. Kısa zamanda çevre düzenlemeleri de bitecek. Bu projeyi özellikle bölgemiz, Makedonya ve belediyemiz için büyük bir proje olarak görüyoruz. İleride Türkiye'den Makedonya'ya gelen bütün ziyaretçiler sadece Manastır'ı değil buraları da ziyaret edecek. Bölgemiz ve belediyemize turizm açısından büyük katkı sağlayacağını düşünüyoruz. Bu projeye katkı sağlayanlara, başta Sayın Recep Tayyip Erdoğan olmak üzere bütün Türk halkına teşekkürlerimi sunuyorum. Sayın Başbakanımızı projenin açılışına bekliyoruz, burayı kendisiyle birlikte açmak istiyoruz.

Kocacık Köyü zaten Osmanlı dönemi izlerini taşıyan bir köy. Burada bulunan ve 'Kale' dediğimiz yerde 30 bin şehidimiz var. Burayı da ileride inşallah canlandıracağız ve ziyaretçilerimize göstereceğiz."

Mazlum Hasan, anı evlerin tamamlanmasıyla Merkez Jupa'nın kültürel miras haritasında hak ettiği yeri alacağını sözlerine ekledi.

Makedonya'daki iki Türk belediyesinden biri olan Merkez Jupa Belediyesi'nde, Makedonca'nın yanı sıra Türkçe de resmi dil olarak kullanılıyor. Türk bayrağının da dalgalandığı bölgede, okullarda Türkçe eğitim veriliyor.

Daha önce bölgede yaşanan su sorununu çözen TİKA, şimdi de bölgedeki sosyal hayatı canlandıracak, ekonomik ve kültürel gelişimi sağlayacak ikinci büyük projeyi de tamamlayarak Merkez Jupa Belediyesi'ne hediye etmiş oldu.

Habertürk, 20.11.2012

GALATA RUM OKULU NASIL İŞLEV DEĞİŞTİRECEK?

 

Galata Rum Okulu Vakfı ve Netherlands Architecture Institute tarafından düzenlenen Galata Rum Okulu Çalıştayı'nda yapının yeniden işlevlendirilmesinin farklı boyutları tartışıldı.
 

Görgün Taner, Laki Vingas, Meri Komorosano ve Chris Luth'un açılış konuşması ile başlayan etkinlikte ilk olarak Galata Rum Okulu'nun tarihsel süreçte ve Rum cemaatinin kimliğindeki bağlamı tartışıldı.

Eğitimde, Kimlikte Galata Rum Okulu Bağlamı

İlk konuşmacı Edhem Eldem Galata bölgesinin tarihsel sürecine değinirken, 19. yüzyıl ile birlikte bölgenin çok dilli ve dinli, kozmopolit bir gelişime sahne olduğunu belirtti. Jön Türkler ve Cumhuriyet ile bölgede önemli bir değişimin gerçekleştiğini vurgulayan Eldem, 80'lerden itibaren küresel sermayenin yönlendirmesiyle bölgede kurgulanmış, rahatsızlık verici bir kozmopolitizmin geliştiğini kaydetti. Galata'daki soylulaştırma tehdidinden yola çıkarak tarhsel realizmin yapıda yer almasından söz eden konuşmacı, tarihe dekoratif ve kozmetik bir araç olarak bakılmamasını gerektiğini vurguladı. Yeniden işlevlendirirken de bu çatışmalı ve problemli tarihin yansıtılması gerekliliği üzerinde durdu.

Elçin Macar ise Rum okullarının gelişimine dikkat çekerek, öncelikle eğitimin Patrikhane'nin elinde olduğunu ancak 1830'larda ulusallaşma sürecinin başlamasıyla beraber eğitimin sivil hale gelmesi ve modernleşmesi üzerinde durdu. Ari Çokona ise Rum cemaatinin iktisadi, siyasi ve kültürel olarak daha etkin olduğu 20.yüzyıl başından günümüze demografik açıdan sayısal analizini yaptı. Hasan Kuruyazıcı öncelikle yeniden işlevlendirme sürecinde katılımcı bir sürecin ele alınması gerektiğinin altını çizerken, dönemin Batılılaşma ile gelişen yeni tipolojileri olan okul yapılarını üslupsal özelliklerini, bu dönemdeki önemli eğitim yapılarını aktardı.

Nasıl Bir Kültür Yönetimi ve Programlama?

İkinci oturumda moderatörlerden Ayça İnce, İstanbul'daki kültür kurumlarının eski ve yeni işlevlerini Feshane, Darphane-i Amire, Ayazağa Kültür Merkezi, Koç Müzesi, Kadir Has Üniversitesi, Santralistanbul, Sütlüce Kültür Merkezi, Hasanpaşa Gazhanesi, İstanbul Modern, Depo, Tophane-i Amire ve Galata Rum Okulu örnekleri üzerinden değerlendirdi. Görgün Taner ise okulun "Mutlaka bir kültür-sanat mekanı mı olmalı?" sorusu üzerinden değerlendirerek, ön kabullerle yeniden işlevlendirmenin gerçekleştirilmemesini, nihayetinde yapının bir entelektüel faaliyetin ifadesini yansıtacağını belirtti. Bunun dışında yerel yönetimlerin bu tip tartışmalara uzak kaldığını, bu sebepten sonuçların başarısız olduğunu belirten konuşmacı, yerel yönetimlerin karar verme mekanizmalarında yer alması gerektiğini dile getirdi. Taner ayrıca bu tarz işlevlendirmelerde mutlaka karışık ve dengeli bir fonlamaya gidilmesi gerektiğini sözlerine ekledi.

Pieter Kuster ise kendi çalıştığı eski bir okul olan sanat enstitüsünden söz ederken, öğretme ve öğrenmenin binayı dönüştürürken ilginç konular olabileceğini, ayrıca yapının hala bir mahalle içerisinde olduğunun göz önüne alınması gerektiğini ifade etti. Osman Kavala ise Depo'nun tütün deposu binasının dönüşüm sürecini, bu süreç zarfında gelişen kurguyu ve nasıl uygulandığını izleyenlerle paylaştı. Agathoniki Tsilipakou ise Selanik'te, önemli bir kentsel simge olan White Tower'da yer alan Museum of Byzantine Culture örneğini anlattı. Kyriakos Koutsomallis ise önemli olanın farklılıklarıtyla kişilerin ve grupların birbirini anlaması olduğuna dikkat çekerken, yapıda evrensel bir dil olan sanatın bir araç olarak kullanılması gerektiğini belirtti. Konuşmacı ayrıca dinamik bir merkez oluşturabilmek amacıyla doğrudan devlet finansmanının kullanılmaması gerektiğinin altını çizdi. Eva de Klerk ise bu tip yeniden işlevlendirmelerde kullanıcının rolü üzerinde durarak kendilerinin gerçekleştirdiği NDSM örneğine değindi. Asu Aksoy öncelikle okulun vakfa iadesinin önemli bir başarı olduğuna değindi ve yapıda çok işlevliliğin önemini vurguladı. Aksoy ayrıca yapının kamusal kültürün bir parçası haline gelmesi gerektiğinin ve sürdürülebilir bir yönetim yapısının olması gerektiğinin altını çizdi.

 




Yeniden İşlevlendirmede Mimarın Rolü ve Mimarlık

Oturumun moderatörlüğünü gerçekleştiren Aykut Köksal, yeniden işlevlendirmeye tarihsel perspektiften bakıldığında geleneksel dünyada böyle bir problematiğin olmadığını, yıkıp yapma yerine, yeniden işlevlendirmenin kendiliğinden gelişen bir durum olduğunu, antik dönemden ortaçağa geçişte ve ortaçağda bu anlamda bir sürekliliğinin olduğunu ifade etti. Yeniden işlevlendirmeyi ancak modern zaman için ele alabileceğimizi belirten Köksal, konuyu dört başlık altında değerlendirdi: Koruma odaklı tekrar işlevlendirme, koruma değeri taşımasa da ekonomik ömrünü yitirmemesi sonucu yapının yeniden işlevlendirilmesi, yeni imar sorunlarından kaçınmak için, antrepolar örneğinde olduğu üzere, yapıyı koruma ve tekrar işlevlendirme ve erken Cumhuriyet döneminde Dolmabahçe Camisi'nin Deniz Müzesi olarak kullanılması örneğinde görüldüğü gibi siyasal ve ideolojik nedenlerle yeniden işlevlendirme.

Köksal bunun yanı sıra, "Koruma nesnesi olan bir yapı işlev değiştirerek tekrar bir koruma nesnesi olabilir mi?" sorusunun cevabını, Vallaury'nin tasarımı Sanayi Nefise Mektebi'nin, Nezih Eldem'in müdahalesiyle Eski Şark Eserleri Müzesi olarak işlevinin değişimi, bir başka örnek olarak Çiftesaraylar'ın Sedad Hakkı Eldem tarafından bir üniversite binası olarak yeniden işlevlendirilmesi örnekleri üzerinden açıkladı. Sonrasında söz alan Han Tümertekin ise kendisinin görev aldığı Sümerbank binasının bir otel olarak yeniden işlevlendirilmesi ve Osmanlı Bankası binasının SALT olarak tekrar açılması projeleri üzerinden bir mimarın müdahale sırasında deneyimlediklerine değindi. Buna göre kendisinin en önem verdiği konunun mümkün olduğunca az müdahale ile yeni bir dolaşım sistemi senaryosu oluşturmak olduğunu dile getirdi. Tümertekin ayrıca müdahalelerin, mimarın egosu ve binanın değerleri arasındaki çok hassas dengeden geçtiğini dile getirdi.

Nevzat Sayın ise yapıda en az müdahale çözümünün çok daha derin bir bakış açısı gerektirdiğini, günümüzde korunması gereken ürünlerle, insanlar arasında genetik bir bağ olmadığını, insanlar ancak hayatlarının bir parçasıysa ürünleri koruduklarını ifade etti. Santralistanbul'daki koruma problemi üzerinden kendi müdahalelerini değerlendiren Sayın, üçüncü bir dil oluşturmamayı başardıklarını dile getirdi. Korhan Gümüş ise yeniden işlevlendirmede mimarlık ve program oluşturmanın tam bir birliktelik içerisinde olmasa da karşılıklı bir ilişkisi olduğu üzerinde durarak, profesyonel bir komiteye ihtiyaç duyulduğunun altını çizdi.

Bunların dışında mimarın korunacak nesne ile olan ilişkisi, korumacı mimar kimliği, yeniden işlevlendirmede restorasyon değl mimarlığın söz edilmeye başlamasının gerekliliği ve yapının programının mimariyle ve mimarla ilişkisi konuları tartışıldı.

Arkitera, 20.11.2012

AVM DEĞİL, TURİSTİK KIŞLA!

 

Taksim’e yapılacak Topçu Kışlası’nın detayları netleşti. Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın ‘AVM olmasını istemiyorum’ dediği projenin mimarı Halil Onur, “AVM başkasının kafasında olabilir ama bizim projemizde söz konusu değil” dedi.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın gündeme getirdiği Taksim’e Topçu Kışlası Projesi’nin detayları belli olmaya başladı. Devam eden hukuki itirazlar nedeniyle ‘askıda olan’ proje için Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, “AVM olmasını istemiyorum“ dedi. Günay’ın eleştirilerine projeyi yeniden aslına uygun olarak çizen Mimar Halil Onur’dan yanıt geldi. Kültür Bakanı’nın projeyle ilgili eksik değerlendirmelerde bulunduğunu belirten Onur, “Tam bir bilgiyle değerlendirme yapılması gerekiyor. Çünkü hala avm yapılacak gibi bir başlıkla konu ele alınıyorsa burada eksik bir bilgi var demektir” dedi. “AVM başkasının kafasında olabilir ama bizim projemizde sözkonusu değil” diyen Onur, Bakan Günay’ın istemesi halinde herkese sundukları gibi projeyi memnuniyetle kendilerine de anlatabileceklerini söyledi. Onur, Topçu Kışlası’nın eski kartpostal görüntüleri ile tarihi belge ve bilgiler ışığında projeyi aslına uygun çizdiklerini söyleyerek, “Süsler dahil, her şey aslına uygun çizildi” dedi.

Mimar Mücella Yapıcı ise, Topçu Kışlası yapımının garip bir tartışmaya dönüştüğünü vurgulayarak, şunları söyledi: “İster AVM ister başkanlık sarayı, ister kışla, dinin tesis, isterse mimarlar odası olarak yapılsın, bu bina mesleki ve bilimsel olarak yapılamaz. Üç kere yıkılmış, yerinde olmayan bu bina 2011 yılında tarihi eser diye tescil edildi. Sorun burada başlıyor. Beyoğlu planlarında da ihya kararı yok. Eserin ihya edilebilmesi için hele de tescilliyse, fonksiyonunu değişteremezsiniz. Kışlaysa kışladır. Ayrıca, ihya için yerinin boş olması lazım.”

Mimar Burak Boysan da, kışlanın yapımına kesinlikle karşı olduğunu, Gezi Parkı’nın küçük ama bu şehir için büyük park olduğunu savunarak, “Mimari açıdan Hint-Rus mimarisi bir binadan bahsediyoruz. Avrupa imgeleri yerleştirilerek yok şehir müzesi olsun, yok buz pateni, yok kültür merkezi yapalım deniyor. İşletme planı olmayan bir şeyden bahsediyoruz. Nasıl kullanılacağı konusunda belirsizlikler var. Ancak gidişatın maalesef kışla plaza ve avm’ye doğru olduğunu görüyorum” dedi.

Vatan, Haber: Nebahat Koç, 20.11.2012

TARİHTE FOTOŞOP

 

Tarih araştırmacısı-yayıncı Atilla Oral, Edirne’nin işgalinin simgesi haline gelen ‘Türk komutan Şükrü Paşa’nın kılıcını Bulgar Kralı Ferdinand’a teslim ettiği an’ diye bilinen fotoğrafın gerçeği yansıtmadığını iddia etti.

Türk kumandan Şükrü Paşa, Edirne’yi 5 ay 5 gün savunduktan sonra teslim olmak zorunda kalan Bulgar Kralı Ferdinand'a kılıcını teslim ediyor. Fotoğraf, Edirne’nin işgalinin simgesi haline gelmiş, Genelkurmay yayınları başta, bütün tarih kitaplarında “kılıç teslim etme” sahnesinin görsel belgesi diye yıllardır yayınlanıyor. Bulgarlar bu kareyi böbürlenmek için kartpostal olarak bastırmış. Sahteciliği 100 yıl sonra fotoğrafın aslına ulaşan tarih araştırmacısı-yayıncı Atilla Oral ortaya çıkardı. Şükrü Paşa, Bulgar generalin fotoğrafına monte edilmiş, yer de Edirne değil Kavala Kalesi.

Balkan savaşlarıyla ilgili araştırmalarını bir dizi kitap halinde yayımlamaya başlayan Oral, uzun süredir kuşkulandığı Şükrü Paşa-Kral Ferdinand kılıç teslim karesinin asıl karesine birkaç ay önce ulaştığını ve fotomontajı belgelediğini söyledi. Oral anlatıyor:

“Bulgarların 100 yıl önce yaptığı bu fotomontaj hilekarlığını kimse bilmiyor. Şükrü Paşa ve arkadaşları böyle görüntülere malzeme olmamak için kılıçlarını kırdı ve öyle teslim oldu. Gerçekte asla böyle bir görüntü yok. Oysa Bulgaristan’da ve Türkiye’de basılan birçok kitapta bu fotoğraf gerçekmiş gibi yayınlanıyor.

FOTOMONTAJ NASIL YAPILDI?

Kral Ferdinand, Kavala Kalesi’ni ziyareti sırasında, kalede bulunan kapılardan biri önünde fotoğraf çektirdi. Ferdinand’ın yanındaki Bulgar Generali Stiliyan Georgiev fotomontajla Şükrü Paşa’ya dönüştürüldü. Ferdinand’ın fotoğrafına da çeşitli rötuşlar yapıldı. Kılıç teslim etme sahnesi böylece yaratılmış oldu. Fotoğrafın sağına Bulgar, soluna da Türk subaylar yine fotomontaj yöntemiyle yerleştirildi. Fotomontajı yapan kişi bazı ayrıntıları yok etmeyi unuttu. Örneğin Ferdinand ile Şükrü Paşa arasından gözüken Bulgar subayı (üniforması rötuşla pardösüye çevrilmesine rağmen) her iki fotoğrafta da aynı yerde ve aynı yüz ifadesiyle duruyor. Belli olmasın diye fotoğrafa çok sayıda fırça rötuşları yapılmış. Ancak yine de birçok tıpatıp benzerlik var. Örneğin kale kapısındaki, taş duvardaki detaylar bugün bile aynı halde, değişmeden duruyor. Fotoğrafın sağında, yerde duran yuvarlak taş ve arkasındaki kapı kanadı birebir aynı. Fotoğraftaki kişilerin yere düşen gölgeleri, yapılan fotomontaj hilekarlığını çok açık bir şekilde ele veriyor.

EDİRNE DEĞİL KAVALA KALESİ

Fotomontaj yapılan fotoğraf aslında Edirne Kalesi düşmeden ve Şükrü Paşa teslim olmadan tam 4 ay önce, 30 Kasım 1912 tarihinde çekildi. Edirne 27 Mart 1913’te düştü. Ayrıca fotoğraf Edirne Kalesi’nde değil, Yunanistan’daki Kavala Kalesi’nde çekildi. Böbürlenmek için yapılan bu sahte görüntünün Bulgarca alt yazılı kartpostalları bastırıldı.”

Hürriyet, Haber: Ali Dağlar, 20.11.2012

ÇİN HAZİNELERİ SERGİSİ İSTANBUL'DA

Dünyanın 8. harikası olarak değerlendirilen yeraltı ordusundan örnekler ve antik dönem  Çin hazinelerinide içeren 'Çin hazineleri Sergisi' Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay'ın katılımı ile açıldı.

Topkapı Sarayı Müzesi Has Ahırlar bölümünde ziyaretçilerle buluşacak sergi Yasak Şehir Müzesi, Şanghai Müzesi ve Gin Shihuang Müzesi'nden 101 eseri biraraya getiren serginin açılışında konuşan Günay; "Bu çapta bir sergi dünyada ilk kez Türkiye 'ye nasip oldu. Çin hazinelerine İstanbul'da büyük bir ilgi var" dedi.

Sergiye gelenleri saray kapısı girişinde Mehteran Takımı karşıladı. Sergi 20 Şubat 2013 tarihine kadar açık kalacak.

Radikal, 20.11.2012

UNESCO'DAN HALİÇ TEFTİŞİ

 

Süleymaniye başta Tarihi Yarımada'nın siluetini bozacağı gerekçesiyle eleştirilen Haliç Metro Geçiş Köprüsü'ne UNESCO ve ICOMOS heyeti 'ani' bir inceleme ziyareti düzenledi.

UNESCO Dünya Miras Merkezi ve ICOMOS (Uluslararası Anıtlar ve Sitler Konseyi) ortak heyeti inşaatı devam eden Haliç Metro Geçişi Köprü Projesi’ni incelemek için 3 yıl aradan sonra İstanbul ’a geldi. Heyet Kültür ve Turizm Bakanlığı , İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile Fatih, Eyüp, Zeytinburnu, Bayrampaşa belediyelerinin yetkilileri ile bir araya geldi. İnşaatı hızla devam eden köprünün, başta Süleymaniye Camii olmak üzere UNESCO’nun Dünya Mirası Listesi’nde kayıtlı olan Tarihi Yarımada’nın görüntüsünü bozduğu daha önceki komite raporlarında belirtilmişti.
Acil durumlarda gerçekleştirilen ‘tepkisel inceleme ziyareti’ sırasında UNESCO Kültür Mirası Komitesi’nin uzmanı Cüneyt Sorosh-Wali ile ICOMOS’tan Paul Drury önce Galata Köprüsü’nden yürüyerek, sonra şantiyeye girerek köprünün siluete etkisini bizzat gözlemledi. UNESCO, İstanbul’u Dünya Miras Listesi’ne alış gerekçesinde Süleymaniye Camii’ni “İnsan dehasının emsalsiz bir başyapıtı ve Osmanlı yapılarının en üst rütbesi” olarak nitelemişti.

İBB’nin kurduğu ‘İstanbul Miras Komitesi’ heyete yaptıkları sunumda daha önce istenen değişikliklere uyularak köprünün pilonlarının ve kablolarının yüksekliğinin azaltıldığını ve ayakların boyutlarının indirildiğini belirtti. İBB, siluetin bozulduğu endişelerine cevaben “Ulaşım sorununu çözmemiz için köprü gerekliydi, artık renk ve ışıklandırma dışında bir değişiklik yapılamaz’’ dedi.
ICOMOS Türkiye heyetinden akademisyenlerse “Köprü üstün evrensel bir değeri ortadan kaldıracak kadar kötü tasarlandı. Sorun ışık ve renkle çözülemeyecek kadar vahim. Bunu anlamak için teknik bilgiye gerek yok’’ diyerek görüşlerini bildirdi.

Tarih sırtından bıçaklandı
Eski ICOMOS Başkanı Dr. Cevat Erder de “ Kadir Topbaş UNESCO’yu ikna ettiklerini söylemişti. Herhalde Kadir Topbaş’ın kendine ait bir UNESCO’su var. Gördüğüm kadarıyla gidişattan hiç mutlu değiller. Bu köprü en başından beri Belediye Başkanı ve ofisinin yarattığı bir ürün. Ne uzmanlara soruldu ne de ihaleye açıldı. Benim görüşüm bu Tarihi Yarımada’nın sırtına bir bıçak saplamaktır, darbe vurmaktır. Tarih bunu böyle yazacak’’ diye konuştu.

Radikal, Haber: Elif İnce, 20.11.2012

 

******


UNESCO'YA KABARIK DOSYA

Haliç'in siluetini bozan Metro Geçiş Köprüsü, Sulukule ve Tarlabaşı'ndaki kentsel dönüşüm gibi eleştirilen projeler, STK'lar tarafından UNESCO'ya şikayet edilecek.
 

Sivil toplum kuruluşları, bugün İstanbul'da toplanacak UNESCO heyetine İstanbul'da devam eden kentsel projelerin olumsuz etkilerini anlatacak. Toplantıda, İstanbul'da uygulanan projelerde sivil toplumun katılımının engellenmesi ve projelerin rekabete kapalı bir şekilde oluşturulması gibi sorunlar gündeme getirilecek.

Kalyon Otel'de yapılacak toplantıda, Haliç Metro Geçiş Köprüsü, Tarlabaşı'ndaki kentsel dönüşüm, Sulukule'deki inşaatlar ve Taksim Yayalaştırma Projesi öncelikli gündemler arasında olacak. Toplantıya Europanostra, İCOMOS, İnsan Yerleşimleri Derneği, Ulusal Ahşap Birliği, İstanbul SOS ve Taç Vakfı katılacak.

Toplantıda İCOMOS Türkiye Milli Komitesi'nin hazırladığı geniş perspektifli tarihi miras alanları ile ilgili raporun UNESCO'ya sunulması bekleniyor. Raporda, kentin genelini ilgilendiren projeler hakkında sivil toplum ve meslek odalarının görüşlerine kapalı olmakla eleştirilen İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş'ın tutumu, Haliç'in silüetini bozacağı belirtilen Haliç Metro Geçiş Köprüsü ve diğer tarihi miras alanlarının durumları yer alıyor. İstanbul İçin Bağımsız Mimarlar Girişimi de tarihi miras alanları ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile ilgili tesbitlerini UNESCO ile paylaşacak.

Mimarlar Girişimi'nden Korhan Gümüş, Taraf 'a yaptığı açıklamada, Büyükşehir Belediyesi yönetiminin kültürel mirasla ilgili evrensel normları dış müdahale olarak algıladığını belirterek, "Araştırma projelendirme faaliyetlerinde tekelci bir mekanizma var. Bu da milliyetçilikten besleniyor. Yönetim kültürel mirası tarih inşası olarak algılıyor. Taklit cami inşası, restorasyon işlerinin müteahhitlere verilerek belli bir kesimin zenginleştirilmesi gibi konuları gündeme getireceğiz" dedi.

Belediye UNESCO'yu yanılttı

Daha önce Haliç Metro Geçiş Köprüsü ile ilgili imza kampanyası başlatan İstanbul SOS da, bu kadar büyük ölçekli kamusal bir projenin, uluslararası bir yarışma yerine Kadir Topbaş ve nasıl seçildiği bilinmeyen bir mimar tarafından tasarlandığını belirtti. SOS yetkilisi Barış Altan, belediye tarafından, 'UNESCO projemizi onayladı', 'UNESCO projemizi beğendi' gibi gerçek dışı haberlerle kamuoyuna yalan bilgi verildi. Biz de bu konuları aktaracağız" dedi.

Taraf, 20.11.2012

******


İSTANBULLULAR ANLATTI, UNESCO DİNLEDİ

Radikal, Haber: Elif İnce, 21.11.2012

 

******


UNESCO VAKASI BİR FIRSAT OLABİLİR Mİ?

Korhan Gümüş: UNESCO Dünya Miras Komitesi ile 2004'te başlayan işbirliği, aktif olarak bu süreçte yer alabilecek STK'ların tasfiyesi ile sonuçlandı. Politika geliştirme, yenileme kanalları kapatıldı. Tartışmalar sonuçlar üzerine odaklandı, sorunların nedenleri göz ardı edildi.

 

"UNESCO Dünya Miras Komitesi ile 2004'te başlayan işbirliği, aktif olarak bu süreçte yer alabilecek STK'ların tasfiyesi ile sonuçlandı. Politika geliştirme, yenileme kanalları kapatıldı. Tartışmalar sonuçlar üzerine odaklandı, sorunların nedenleri göz ardı edildi" diyen Korhan Gümüş, bianet'te yer alan yazısında "UNESCO Vakası Bir Fırsat Olabilir mi?" sorusunun cevabını arıyor.

***

Uluslararası sözleşmelerin siyasal dinamiklerle ilişkisi insan bilimleri açısından  anlaşılması son derece zor, zor olduğu kadar da ilginç vakalarla dolu. Gelişmeleri analiz edebilmek için siyaset bilimciler, antropologlar, sosyologlar, psikologlar ve tarihçilerin çoğu zaman vakaların ötesine geçmeleri, yapısal nedenleri araştırmaları gerekiyor.

Çoğu zaman insanbilimciler için değerlendirilmesi en zor vakaların "şimdiki zaman"a ait olduğu söylenir. Çünkü yaşanan anın bilgisi, olaylarda taraf olunması vakayla ilgili kavrayışı etkiler. Örneğin geçen yüzyılda, modernleşme sürecinde temsillerin hiyerarşize edilmesi. Soylulaştırıcı bir şiddet içeren bu yerine geçme ilişkisi felsefi düzeyde sorgulanmış olsa bile siyasal alanda sanki geçmişin bir devamı gibi algılandı ve kapitalizmin ve milliyetçiliğin gelişmesinde etkili oldu. Böylece sınıfsal asimetriyi gizleyen otoriter rejimler güçlendi ve bunun bedeli de çok ağır oldu. Savaşlar sonrası Birleşmiş Milletler (BM), Avrupa Birliği (AB) gibi uluslar arası örgütlenmeler yoluyla milli inşa problematiğinin ötesine geçecek uluslar arası platformlar ve sözleşmeler oluşturulmaya çalışıldı.

Türkiye'de de iktidar soylulaştırıcı bir mücadele alanı olarak gelişti. Buradaki mücadele bu milli siyasal semantiğin sınırları içinde gerçekleştiği için uluslararası normlar bu eliti hep rahatsız etti.

İnsan hakları, çevre, kültür mirasının korunması gibi konulardaki uluslar arası sözleşmeler, anlaşmalar çoğu zaman bir "dış müdahale" gibi algılandı. Bu yüzden iktidarlar bir taraftan bu platformlarda yer alma ihtiyacı duyarken, diğer taraftan da kabul etmek zorunda kaldıkları normları milli siyasetin içinde dönüştürme gayreti içinde oldular. Bunun için de mümkün olduğu kadar bu sınırlar içindeki aktörleri, araştırmacıları, bilgi üretimini kendi kontrolleri altına alıp kamuoyunun kendi yöntemleri ile oluşmasını amaçladılar. Bunun için sığındıkları temel argüman, 19. yüzyıl kapitalizminin en güçlü siyasal ideololjisi, temsil iddiası, milliyetçilikti. Bu yüzden sınıfsal asimetriyi gizleyen muhafazakarlık kapitalizmin yarattığı yıkımı, sefaleti sorgulama değil, yeniden üreten bir ideoloji halini aldı. Soylulaştırıcı şiddeti gizledi. Uluslararası sözleşmelerden doğan yükümlülüklerin iç piyasaya sürülürken "çakma" normlarla değiştirilmesine hiç şüphesiz sayısız örmek var. Ama bunlardan en ilginçlerinden birini de kültürel mirasın korunması ile ilgili UNESCO sözleşmeleri oluşturuyor.

UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ve yönetim sorunu
Türkiye 1982'de BM Dünya Mirası Sözleşmesini imzaladı. Bu sözleşmeye göre Dünya Mirası Listesi'ne alınan yerler ve anıtlar insanlığın ortak mirası olarak kabul görüyor. 1985'te Türkiye'nin başvurusu ile İstanbul Tarihi Yarımada'da dört bölge (Sultanahmet Arkeolojik Alanı, Süleymaniye, Zeyrek, Karasurları) listeye alındı. UNESCO Dünya Miras Komitesi (DMK) ile 2004'ten beri sözleşme koşullarına göre izleme süreci devam ediyor. Ancak bu izleme sürecinin kültürel miras politikalarının evrensel normlara göre geliştirilmesinde yeterli olmadığını, iyi yönetilmediğini ve tıkandığı söylenebilir. Yöneticiler Komite kararlarını ve sözleşmeden doğan yükümlülükleri genellikle bir "dış müdahale" olarak algılıyor. İstanbul için yaratacağı çok aktörlü katılım mekanizmaları ile ve kültür mirası politikalarının geliştirilmesi açısından bir fırsat olabilecek bu ilişki değerlendirilemedi.

2004'te UNESCO'dan ilk uyarı
2004'te DMK'den ilk uyarı geldi. Komite Direktör Vekili Minja Yang, İstanbul'un listede yer alan bölgelerinde sorunlar bulunduğunu, Karasurları'nın restorasyon uygulamaları ile ve Süleymaniye ve Zeyrek'teki sivil mimarlık eserlerinin yok edildiğini, bu durumda listede yer almasının tehlikeye girebileceğini açıkladı. 2006'da Vilnius'ta toplanan Dünya Mirası Komitesi, İstanbul ile ilgili bir eylem planı kararı aldı. O tarihten bugüne kadar belli aralıklarla misyon ziyaretleri gerçekleşti ve İstanbul'un durumu incelemeye alındı. Bugüne kadar UNESCO misyonu ile gerçekleşen görüşmelerde genellikle sorunlu konular gündeme geliyordu. Kimi uzmanlar sorunlu konularda açıklamalar yapıyordu, Bu hiç şüphesiz yerel otoritelerle ilişkide asla olmayan bir kamusal alan demekti. UNESCO görüşmeleri dışında İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile STK'lar arasında başka bir ilişki neredeyse kalmamıştı.

Ancak bu katılım da UNESCO'ya "şikayet" platformu biçiminde gerçekleşiyordu. Buna karşılık kamu tarafı da ilişkileri kendi belirleyebileceği bir sahaya, kendi patronajı içindeki bürokratik mekanizmalar çekiyordu. Bu "çakma" normlar üretme işi ise iktidarlar tarafından bu bağımlı sistemin içinde yer alan ayrıcalıklı piyasa aktörlerinin en "mümtaz" temsilcilerine havale ediliyordu. DMK 'nin görevlendirdiği misyon ile gerçekleşen görüşmeler ve geçici olarak oluşan kamusal alan, bunun medyaya yansımaları ise bu ikisi arasındaki sürtünmenin en bariz ortaya çıktığı bir alan olma özelliği kazandı.

Kültürel mirasın korunması için yükümlülükler demokratikleşme için fırsat mı?
20 Kasım'da düzenlenen STK'lar ile misyonun özel toplantısı ise ilk defa yeni tartışmalara sahne oldu. Bu tartışmalarda sonuçlar üzerinden yapılan değerlendirmelerin siyaseti yenileyebilecek maddi temeller üzerinden, yani nedenleri üzerinden ele alınması için öneriler getirildi. Bunlardan birincisi kamusal kararlara katılım meselesinin daha sistematik bir biçimde gündeme gelmesi, araştırma ve proje hizmetlerinin yapılandırılmasındaki sorunlarla ilişkili olarak ele alınmasıydı. Toplantıda beklendiği gibi Haliç Metro Köprüsü ön plandaydı. Ancak bu örnekten de hareketle, STK'lar tarafından dile getirilen görüşlerde tartışmaların neden inşaat aşamasında başladığı sorusu gündeme geldi. Kamu tarafının araştırma, projelendirme, tasarım gibi faaliyetleri müteahhitlik hizmetleri altında yapılandırması, kendi patronajı altında gerçekleştirmesinin karar süreçlerinin kapalı olmasına yol açtığı dile getirildi.

Katılım meselesinin kararlar alındıktan sonra bir bilgilendirmeden ibaret olmadığı, özellikle uzmanlık faaliyetlerinin geliştirilmesi için gerekli olduğuna dikkat çekildi. BM ve AB organlarının uyguladıkları prosedürler açısından karar süreçlerinin arayüzünü bağımsız kuruluşların oluşturmasının zorunlu olduğunun altı çizildi.

İkinci konu, katılım sorunu ile de ilişkili olarak, iletişim sorunun gündeme alınmasıydı. DMK'nin aldığı kararların kamuoyuna doğru aktarılmadığı, kasıtlı olarak basına birçok yanlış bilginin servis edildiği söylendi. Örneğin Metro Köprüsü'ndeki Komite kararlarının kamuoyuna farklı bir biçimde yansıtıldığının gözlemlendiği ortaya kondu. İlginç olan Miras Komitesi'nin bu konuda da bilgisinin olmamasıydı. Görüşmelerin medyaya kapalı olması, bağımsız bir izleme ağının bulunmaması iletişim kanallarının tıkanmasına ve dezenformasyona yol açtığı dile getirildi.

Kültür mirası normlarının maddi temelleri: Sorunlar, ihtiyaçlar ve öneriler

DMK ile 2004'ten beri izleme süreci devam ediyor. Ancak bu izleme sürecinin kültürel miras politikalarının evrensel normlara göre geliştirilmesinde yeterli olmadığını, iyi yönetilmediğini ve tıkandığı söylenebilir. Yöneticiler Komite kararlarını ve sözleşmeden doğan yükümlülükleri genellikle bir "dış müdahale" olarak algılıyor. İstanbul için yaratacağı çok aktörlü katılım mekanizmaları ile ve kültür mirası politikalarının geliştirilmesi açısından bir fırsat olabilecek bu ilişki değerlendirilemedi. Bu işbirliği, aktif olarak bu süreçte yer alabilecek STK'ların tasfiyesi ile sonuçlandı. Politika geliştirme, yenileme kanalları kapatıldı. Tartışmalar sonuçlar üzerine odaklandı, sorunların nedenleri göz ardı edildi.

Haliç Metro Köprüsü projesinde yönetim itiraz eden çevrelerin köprünün yapılmasını uzun bir süre engellediklerini, bu hattın 1 milyon kişiye hizmet vereceğini, zaman kaybının halka zarar verdiğini ifade ediyordu. Bir proje geliştirme sürecinin olumlama veya olumsuzlama sembolizmi içinde tartışılması sözkonusuydu.  Tasarım sürecinin kapalı bir çevrede cereyan eden tartışmalara indirgenmesi, uygulama aşamasında tartışılması, uzmanlık hizmetlerinin yapılandırılmasındaki sorun, sürecin fikir üretimine ve katılıma açılmaması önemli sorunlar ortaya çıktı. Süleymaniye, Sulukule, Ayvansaray, Balat gibi semtlerdeki kentsel dönüşüm projeleri tartışıldı ama İstanbul'daki BM Habitat Zirvesi sonrası UNESCO ve Avrupa Komisyonu desteği ile gerçekleştirilen Fener-Balat Rehabilitasyon Projesi bir pilot uygulama olarak değerlendirilemedi. AKB programında yer almasına rağmen bir gelişme sağlanamadı.

Yenikapı'daki Marmaray transfer merkezinin programlama ve projelendirme sürecinin AKB 2010 desteği ile Tarihi Yarımada Yönetim Planı'nın bir mikrobölgeleme örneği olarak, bir uygulama alanı olarak değerlendirilmesi mümkünken, bu fırsat kullanılamadı. Bu alanla ilgili dolgu alanı projesi kapsam dışı değerlendirildi. Dünya Miras Listesi'nde yer alan Karasurları'nda da benzer bir mikrobölgeleme çalışması AKB programında yer alırken bu fırsat kullanılamadı. Yıllarca ihale ile araştırma, danışmanlık, proje hizmetleri alındı. Surlardaki uygulamalar büyük tahribatlar gerçekleştikten sonra durduruldu, buna karşılık bu geçen süreçte yeni bir deneyim üretilemedi. Dünya Miras Komitesi ile kurulan ilişkide kültür mirasının korunması konusunda kalıcı gelişmeler sağlanamadı.

İstanbul'da kamu tarafı STK'ları sürece aktif olarak katmamakta. Sözü edilen uygulamalarda araştırma ve proje işleri ihale sistemi ve müteahhitlik hizmetleri içinde geliştirilmekte. Bilim çevrelerinin yalnızca danışmanlık yapmaları, piyasa aktörleri ve müteahhitlik hizmetleri altında görev yapmaları AB normları ile açık bir çelişki içeriyor. Kamu yönetimleri uluslararası normları dayatma olarak algılamakta. Bu normların bir elitin ayrıcalık elde etme talebi olarak algılanması, bilim çevrelerinin de kendi kamu yararını temsil eden bir çıkar grubu olarak konumlandırılması ve katılıma kapatılması kültür mirasını koruma politikalarının oluşumunu engelliyor. Bu meselenin yalnızca yönetimin bir sorunu olarak değerlendirilmesi yerine, süreçte yer alan aktörlerin katılım biçimi ile ilgili yöntemsel sorunlara işaret ettiği söylenebilir. BM formatı içinde STK'ların bağımsız bir iletişim ağı oluşturması, bağımsız olarak muhatap alınmaları olağan. Bu nedenle önümüzdeki sürecin bir politika yenileme fırsatı olarak yeniden değerlendirilme potansiyeli taşıdığı söylenebilir.

Yapı, 22.11.2012

TAM BİN 800 YILLIK!

 

Mersin’in Tarsus İlçesi’nde semt pazarı temel kazısı sırasında rastlanan Roma dönemine ait 1800 yıllık tarihi kalıntılar arasında insan figürlü taban mozaiği bulundu.





Eski Ömerli Mahallesi’nde yürütülen kurtarma kazılarında antik çeşmeye ait 6 boru ile 2 havuzcuk ve kemerli su tünelleri, çok sayıda pişmiş toprak kap, tıbbi aletler, heykel figürleri, kandiller bulunmuştu. Son olarak tarihi alanda yapılan kazılarda 5 insan figürlü taban mozaiğine ulaşıldı. Arkeologların ön incelemesinde mozaiğin Roma dönemine ait olduğu saptandı.





Çalışmaların sürdürüldüğünü söyleyen Tarsus Müze Müdürü Mehmet Çavuş, 2 panodan oluşan toplam 5 insanın yer aldığı mozaiğinin 2’inci yüzyıla ait olduğunun tahmin edildiğini ifade ederek, "Roma dönemine ait sarnıç yapısının ortaya çıkmasıyla birlikte müdürlüğümüz burada çalışma başlattı. Kurtarma çalışmaları kapsamında Sarnıç yapısının doğu cephesinde Roma dönemine ait saray hamam veya bir villaya ait olduğunu tahmin ettiğimiz zemin mozaiği ile karşılaştık. Üzerinde güneş saati figürüne de rastladık" dedi.

Vatan, Haber: Tolunay Duman, 20.11.2012

KÖYLÜ DİRENİYOR, ANTİK KENT ORTAYA ÇIKMIYOR

 

Antik Attuda Kenti üzerine kurulu olan Denizli Hisar Köyü’nün, Kültür ve Turizm Bakanlığı ile mücadelesi sürüyor.

Köyün üzerine kurulu olduğu alan bakanlık tarafından 1982′de SİT ilan edildi. Köyün SİT alanı ilan edilmesiyle, bir tek çivi bile çakılamazken, buradaki eski taş evler ve antik kent koruma altına alındı. Bu nedenle köylüler, evlerine tadilat yapamadı, yollar yenilenemedi. Kültür ve Turizm Bakanlığı, 2005′te köyün 2 kilometre ilerisindeki Çamlar Mevkii’ne taşınmasına karar verdi. Bu nedenle Çamlar’daki köylülere ait tüm tarlalar istimlak edildi. Kamulaştırma sırasında köylünün yaklaşık 40 dönümlük arazisine dönümü 500 liradan ücret ödendi.

Hazırlanan örnek projeyle bu bölgeye tek tip evlerin yapılması istendi. Üzerine ev kurulacak olan arsaları ise dönümü 5 bin liradan köylülere geri satıldı. Ayrıca köylülere ev yapımı için iki yılı ödemesiz 8 yıl vadeli 33 bin lira kredi verildi. Ancak köylülere, terk edecekleri evlere hiçbir ücret ödenmedi.

Çamlar Mevkii’nde tek katlı tamamlanan 10, yapımı süren ise 42 yeni konut bulunuyor. 80 hanelik köyden sadece 8 hane bu yeni yerleşim alanına taşındı. Köylülerin büyük çoğunluğu ise antik kent üzerine kurulu köyde yaşamayı sürdürüyor. Hisar Köyü Muhtarı Metin Yaylalı, köylülerin taşınmama konusunda direneceklerini belirterek, ‘Biz haksızlığa uğradık. Kendi arazilerimizi on katından geri almak zorunda bırakıldık’ dedi.

Akşam, 19.1.2012

UYUYAN GÜZEL DUVARDAN ÇIKTI

 

Metropolis antik kentinde 22 yıldır sürdürülen kazı çalışmalarında, sur duvarına gömülmüş başsız, giyimli bir kadın heykeli ortaya çıkarıldı.

Günümüzden yaklaşık 1000 yıl önce inşa edilen kale duvarlarında yapı taşı olarak kullanılan mantolu kadın heykeli, 2 metrelik boyu ile Metropolis’in Geç Hellenistik dönemdeki zenginliğini ve görkemini gözler önüne seriyor. Metropolis antik kentindeki yazıtlar, kadın heykelinin, Metropolis’te yöneticilik yapmış kadınlardan birine ya da antik kent meclislerinin koruyucu figürü Hestia’a ait olabileceğini gösteriyor. 1990’dan bu yana Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Trakya Üniversitesi işbirliği, Sabancı Vakfı, MESEDER (Metropolis Sevenler Derneği) ve Torbalı Belediyesi desteğiyle sürdürülen kazılarla gün ışığına çıkarılmaya çalışılan Metropolis antik kenti, Torbalı İlçesi'ne bağlı Yeniköy ve Özbey köyleri arasındaki bir tepede bulunuyor. Tarihi neolitik çağdan Osmanlı tarihine kadar uzanan Metropolis’te bugüne dek yapılan kazılarda antik tiyatro, peristyl evler, sütunlu galeri, meclis binası, iki Roma hamamı, spor salonu, devlet agorası, dükkanlar, genel tuvalet, sokaklar gibi antik kent dokusunu oluşturan yapılar ve mekanlar bulundu. Elde edilen eserlerse, İzmir Tarih ve Sanat, İzmir Arkeoloji ve Selçuk Efes müzelerinde sergileniyor.

Hürriyet, 19.11.2012

 

******


2 BİN 500 YIL ÖNCESİNİN KADIN YÖNETİCİSİ

 

Antik Metropolis'in uyuyan güzeli gün ışığını gördü. Başsız kadın heykelini bin yıllık kale duvarları saklıyormuş. 2 metrelik görkemli kadın heykeli bin yıl önce inşa edilen kale duvarlarında "taş" olarak kullanılmış.

Geç hellenistik döneme ait kadın heykelinin, metropolis’te yöneticilik yapmış kadınlardan birine ya da antik kent meclislerinin koruyucu figürü hestia’a ait olabileceği düşünülüyor.

Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Trakya Üniversitesi işbirliği, Sabancı Vakfı, MESEDER (Metropolis Sevenler Derneği) ve Torbalı Belediyesi desteğiyle 22 yıldır sürdürülen Metropolis Antik Kenti kazı çalışmalarında yeni eserler gün ışığına çıkarılmaya devam ediyor.

2012 kazı çalışmalarında, sur duvarına gömülmüş başsız, giyimli bir kadın heykeli ortaya çıkarıldı. Günümüzden yaklaşık 1000 yıl önce inşa edilen kale duvarlarında yapı taşı olarak kullanılan mantolu kadın heykeli, 2 metrelik boyu ile Metropolis’in Geç Hellenistik dönemdeki zenginliğini ve görkemini gözler önüne seriyor.

Metropolis antik kentindeki yazıtlar, kadın heykelinin, Metropolis’te yöneticilik yapmış kadınlardan birine ya da Antik Kent Meclislerinin koruyucu figürü Hestia’a ait olabileceğini gösteriyor.

Kadın heykeli, Geç Hellenistik Çağın en iyi korunmuş nadir örneklerinden birisi olan Meclis Binasının ortasından geçen sur duvarının içinde yüzyıllardır gün ışığına çıkarılmayı bekliyordu. Surun iki tarafından da görülebilen heykel, bir taraftan mermer bir taş parçasını, diğer taraftan ise bir heykelin boyun kısmını andırmakta ve birbirinden ayrı iki parçaymış izlenimini uyandırmaktaydı. Günışığına çıkarılan kadın heykeli, arkeoloji meraklılarıyla buluşmak üzere İzmir Arkeoloji Müzesi’nde sergilenecek.

Kazı Başkanı Trakya Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç.Dr. Serdar Aybek, konuyla ilgili yaptığı açıklamada "Kale duvarlarında bulduğumuz, Metropolis Meclis Yapısına ait olan bu heykel ile birlikte, yapının sunakları, mimari bloklar ve yazıtlar yapı taşı olarak kullanılmıştır. Arkeolojik kazılar sırasında sur çevresinde bulmuş olduğumuz çok sayıda heykeli İzmir Müzesi’ne taşıdık." dedi.

Sabancı Vakfı Genel Müdürü Zerrin Koyunsağan, kazı çalışmalarında bulunan kadın heykelinin Metropolis antik kentinde yöneticilik yapmış bir kadına ait olma ihtimalinin heyecan verici olduğuna dikkat çekerek "Binlerce yıl önce kadınların toplumda önemli görev ve roller edinmelerinin, kent yönetiminde söz sahibi olmalarının çok anlamlı olduğunu düşünüyorum. Bu heykelin bir kadın yöneticiye ait olma ihtimali oldukça heyecan verici… Sabancı Vakfı olarak toplumsal cinsiyet konusunda ülkemizde önemli çalışmalar üstleniyoruz. Destek verdiğimiz Metropolis kazılarında ortaya çıkan bu kadın yönetici heykelini de, Vakfımızın çalışmalarıyla örtüşmesi açısından ayrıca anlamlı buluyoruz" diye konuştu.

METROPOLİS HAKKINDA
1990’dan bu yana sürdürülen kazılarla gün ışığına çıkarılmaya çalışılan Metropolis Antik Kenti, Torbalı İlçesi'ne bağlı Yeniköy ve Özbey köyleri arasındaki bir tepede bulunuyor. Metropolis’in tarihi, kentin yakınlarındaki Neolitik Çağ’daki ilk yerleşim izlerinden Klasik Çağ’a, Hellenistik Çağ’dan Roma ve Bizans dönemlerine, Beylikler ve Osmanlı tarihine kadar uzanıyor.

Bugüne kadar yapılan kazılar sonunda Antik Tiyatro, Peristyl Evler, Stoa (Sütunlu Galeri), Bouleuterion (Meclis Binası), biri büyük diğeri küçük iki Roma Hamamı, Gymnasion (Spor Salonu), Devlet Agorası, Dükkanlar, Genel Tuvalet, Sokaklar gibi antik kent dokusunu oluşturan yapılar ve mekanlar bulundu.

Ayrıca bu mekanların kazı çalışmaları sırasında seramik, sikke, cam, mimari parçalar, figürler, heykeller, kemik ve fildişi eserler, pithos (depolama küpü) ve birçok Hellenistik Dönem seramikleri ile maden eserlerden oluşan 10 binin üzerinde tarihi eser gün yüzüne çıkartıldı. Kazılarda elde edilen eserler, bugün İzmir Tarih ve Sanat, İzmir Arkeoloji ve Selçuk Efes müzelerinde sergileniyor.

Posta, Haber: Mustafa Erdoğan, 19.11.2012

BAŞBAKAN ERDOĞAN EĞRİ MİNAREYİ DÜZELTEBİLİR Mİ?

Bir projeyi daha doğarken öldürmek ve itibarsızlaştırmak böyle birşey olmalı... Son günlerde yaşanan bir tartışma bana, Mimar Sinan'ın karşılaştığı bir sorunu hatırlattı.

VAN GOGHALIVE SANATSEVERLERİN AKININA UĞRADI

 

Türk ilaç sektörünün lideri Abdi İbrahim’in 100’üncü kuruluş yıldönümü kapsamında sanatseverle buluşturduğu, dünyanın en büyük ressamlarından biri olarak kabul edilen Van Gogh’un eserlerini bugüne kadar hiç deneyimlenmemiş yepyeni bir formatta sunan etkileyici sergiye Ankaralılar’ın gösterdiği ilgi çoğalarak artıyor.

16 Ekim tarihinde Ankara Cern Modern’de açıldığı günden itibaren sanatseverlerin yoğun ilgisiyle karşılaşan Van Gogh Alive Dijital Sanat Sergisi, öğrencilerin, öğretmenlerin ve basının da bir parçasını oluşturduğu her yaştan geniş bir ziyaretçi kitlesini ağırladı.

Sanat, bilim ve teknolojiyi yenilikçi bir şekilde harmanlayan ve bu özelliğiyle Abdi İbrahim’in 100 yıllık bakış açısını yansıtan sergi, izleyiciyi alışılageldik müze kavramının ötesine geçirerek, Van Gogh’un en ünlü eserlerini bugüne kadar hiç deneyimlenmemiş yepyeni bir formatta, resmin hikayesinin içinde bir yolculuğa çıkarıyor.    

Tek bir hikayeye odaklanan çarpıcı bir sanat ve teknoloji füzyonu olan Van GoghAlive, geleneksel sanat, multimedya görüntü teknolojisi ve sinematografik yönetmenliğin eşsiz bir birleşimiyle; cezbeden, eğiten ve eğlendiren alternatifsiz bir deneyim sunuyor.

Türk sanatseverlerden tam not alan Van Gogh Alive’ın İstanbul ayağının ardından yapılan etki araştırması serginin başarısını kamuoyu nezdinde de onayladı. Araştırma sonuçlarına göre; ziyaretçilerin %93’ü sergiyi beğendiğini ifade ederken %94’ü de sergiyi başkalarına tavsiye etmiş, ziyaretçilerin %99’unun ise Abdi İbrahim’in bu tarz sergilere devam etmesi yönünde görüşlerini bildirdiği ifade edildi.

Ekim ayından itibaren Ankara’nın sosyal hayatına renk getiren Van Gogh Alive,  sosyal medyada da renkli yarışma ve uygulamalara ev sahipliği yapıyor.  Ayrıca Abdi İbrahim facebook ve twitter (hashtag #VanGoghAnkarada) hesaplarından sergi ile ilgili güncel bilgiler takip edilebiiyor.

Dahi ressam Van Gogh’un en ünlü eserlerini, 3.000’in üzerinde dijital imajla çerçevenin içinden çıkaran ve izleyicilerine klasik müze gezisinin çok ötesinde bir deneyim yaşatan sergi 3 Ocak 2013 tarihine kadar Ankaralı sanatseverlere resim, müzik ve edebiyatı harmanlayarak sunacak.

Pazartesi günleri kapalı olan sergi, diğer günler 10.00 – 18.00 saatleri arasında ziyaretçilerini ağırlıyor.

Çerçeve yok, içindesin!
Grande Exhibitions Avustralya tarafından tasarlanan ve Abdi İbrahim’in katkılarıyla önce İstanbul ardından da Ankara’da sanatseverlerle buluşan Van GoghAlive, ziyaretçilerin ‘unutulmaz bir deneyim’ diye tanımladıkları canlı bir ışık, renk ve ses senfonisi yaşatıyor.

Çerçevesi olmayan sergide, dahi ressamın 1880-1890 yılları arasındaki çalışmaları ve hayat deneyimlerinden oluşan coşkulu ve canlı detaylara sahip yapıtları; dev ekranlara, duvarlara, kolonlara, zemine, tavana yansıtılıyor.

3,000’in üzerinde dijital imaj ile Van Gogh’un en ünlü eserleri, projektörlerden aynı anda akıp zengin surround ses sistemi ile güçlü bir klasik müzik eşliğinde senkronize olarak, ziyaretçinin etrafını saran bir gösteri ziyafeti sunuyor.

Van GoghAlive Digital Sanat Sergisi’nde, SENSORY4 teknolojisiyle donatılmış yüksek çözünürlüklü 40 projektör aracılığıyla, çok kanallı animasyonlar ve sinema kalitesindeki surround ses sistemi birleştirilerek; dünyada en çok ilgi çeken  eşsiz bir görüntü kullanılıyor.

Dokunmak isteyeceğiniz kadar gerçek, dev boyutlardaki kristal netliğindeki görüntüler, Ankara Cer Modern için özel olarak tasarlanan çok çeşitli ekranları ve yüzeyleri aydınlatıyor.

Vincent Willem Van Gogh kimdir?
30 Mart 1853-29 Temmuz 1890 tarihleri arasında yaşamış Hollandalı ard izlenimci bir ressamdır.

Bazı resim ve eskizleri, dünyanın en tanınmış ve en pahalı eserleri arasında yer almaktadır.

Resim kariyerine 1880’den sonra başlayan Van Gogh, başlangıçta koyu ve kasvetli renklerle çalışmış; Paris’te tanıştığı izlenimcilik ve yeni izlenimcilik akımlarının etkisiyle canlı renklere geçmiştir. Güney Fransa’da geçirdiği süre zarfında da bugün yaygın olarak tanınan kendine özgü resim tarzını gelişmiştir.

Van Gogh, ömrünün son 10 yılı boyunca yaklaşık 900 suluboya/yağlıboya resim ve 1.100 karakalem çalışma üretmiş, en meşhur eserlerini ise son iki yılında yapmıştır.

1888’de ressam Paul Gauguin ile arkadaşlığının bozulması üzerine sol kulağının bir kısmını kesmiş, giderek kötüleşen ruhsal hastalığı sonucunda kendini göğsünden vurarak intihar etmiştir.

20. yüzyıl sanatını ciddi şekilde etkilemiş olan Van Gogh, fovistlerin ilham kaynaklarından biridir ve Ekspresyonizmin öncülerinden kabul edilmektedir.

Cnn Türk, 19.11.2012

'KUŞATMA'NIN SONUNCUSU 1 MİLYON 300 BİN TL

Antik A.Ş’nin Swissotel’de düzenlediği Çağdaş Sanat Eserleri Müzayedesi başyapıt eserleri koleksiyoncularla buluşturdu.

Erol Akyavaş, Burhan Doğançay, Ferruh Başağa, Mübin Orhon, Orhan Peker, Adnan Çoker, Nuri İyem, Avni Arbaş, Neşe Erdok gibi ünlü ressamların eserleri müzayede de büyük ilgi gördü. Ressam Erol Akyavaş’ın Kuşatma serisinin sonuncusu “Fallen City” adlı tablosu 1 milyon 300 bin liraya satıldı. Kuşatmanın ardından fethedilen şehrin semboller olarak tuval üzerine resmedildiği görkemli tablo en yüksek rakama satılan eser oldu. Müzayedeyi, Antik A.Ş’nin sahibi Turgay Artam’ın oğlu Olgaç Artam yönetti.

Hürriyet, 19.11.2012

İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ'Nİ KARIŞTIRAN BÜYÜK KAVGA

 

İstanbul Üniversitesi, bünyesindeki üç vakfın hesaplarında usulsüzlük yapıldığı iddiaları ile çalkalanıyor. Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından incelenen iddiaların önemli bir bölümü, Atatürk’ün de doktoru olan Ziya Gün’ün kurduğu Dr. Ziya Gün İstanbul Üniversitesi’ne Yardım Vakfı ile ilgili. İstanbul Üniversitesi’nden yapılan açıklamada ise iddiaların gerçek dışı olduğu belirtiliyor.

İstanbul Üniversitesi, bünyesindeki üç vakfın hesaplarında usulsüzlük yapıldığı iddiaları ile çalkalanıyor. İddiaların önemli bir bölümü, Atatürk’ün de doktoru olan Ziya Gün’ün kurduğu ‘Dr. Ziya Gün İstanbul Üniversitesi’ne Yardım Vakfı’ ile ilgili. İddiaları gündeme taşıyan isim ise Dr. Ziya Gün Vakfı eski müdürü Yard.Doç.Dr. İbrahim Sırma. Vakıflar Genel Müdürlüğü müfettişleri konuyu incelemeye alırken, mercek altına alınan iddialar arasında ‘rüşvet, usulsüz harcama, vakıf mülklerinin yönetici yakınlarına kullandırılması’ suçlamaları yer alıyor. Konu ile ilgili müfettiş incelemesinin sona yaklaştığı, raporun yazım aşamasına gelindiği öğrenildi.

ÜÇ VAKIF VAR

İstanbul Üniversitesi bünyesinde 3 vakıf bulunuyor. Bunlar, ‘İ.Ü. Araştırma ve Yardım Vakfı’, ‘Dr.Ziya Gün İstanbul Üniversitesi’ne Yardım Vakfı’ ve ‘Evrendilekler Vakfı.’ Söz konusu vakıflardan ikisinin yıllık düzenli gelirleri var ve bu gelirlerin önemli bir bölümünü kira gelirleri oluşturuyor. Sahip olunan mülklerin değeri ise milyon liralarla ifade ediliyor. Her üç vakfın da doğal başkanı İ.Ü. Rektörü Prof.Dr. Yunus Söylet. Üç vakfın müdürü olarak Ekim 2010-Haziran 2012 arası dönemde görev yapan Yard. Doç.Dr. İbrahim Sırma, vakıf mallarına ilişkin yapılan usulsüz harcamaları, iddia olunan rüşveti, vakıf mallarının bazı yöneticilerin yakın arkadaşlarına kullandırılmasını, hem görevde olduğu süreçte, hem de görevinden ayrıldıktan sonra ilgili birimlere dilekçe ile bildirdi.

Yard. Doç.Dr.Sırma, konuya ilişkin dilekçelerinden birini ise 27 Ağustos 2012’de Vakıflar Genel Müdürlüğü Teftiş Kurulu’na gönderdi. Yapılan yazışmalar, sunulan dilekçeler, fatura örnekleri ve yapılan sözleşmelerde Yard. Doç.Dr. Sırma’nın vakıf mallarına ilişkin iddia ettiği usulsüzlükler özetle şöyle:

* Dr. Ziya Gün Vakfı mülklerinden olan Eminönü’ndeki Fındıklıyan Han, Vakıf Yönetim Kurulu Üyesi Prof.Dr. A. Y.’nin hac arkadaşı M.N’nin şirketine kiraya verildi. Söz konusu sözleşme 6 Şubat 2012’de imzalandı. Otel olarak işletilmesi planlanan han için başlangıçta 10 bin TL, belediye ruhsatının çıkması ile birlikte aylık 20 bin TL ödenmesi kararlaştırıldı. Oysa 6 ay önce üç ayrı firmadan alınan tekliflerde aylık kira teklifi 40-51 bin TL arasındaydı.

* Fındıklıyan Han’ın kiraya verilme sürecinde Prof.Dr.A.Y. 250 bin lira almak konusunda şirketle anlaştı, bunun 125 bin TL’sini peşin aldı. Hatta A. Y., benim için (İbrahim Sırma) müteahhitten bir otomobil talep ettiğini ifade etti. Aynı konuyu müteahhit de bana söyledi ve talebimin ne olduğunu sordu. Ben de bunun rüşvet olduğunu söyleyerek ‘aç kalırım ama buna tenezzül etmem’ dedim.

* Vakfa ait Zeytinburnu’ndaki bir arsanın imara açılmasının sağlanmasını ve yapılacak olan binaların müteahhitliğini bir yayın firmasının sahip olduğu inşaat şirketine verilmesi teklif edildi. A. Y. bunun karşılığında 5 milyon TL talep etti. Yine Prof.Dr. A.Y., yayın firması ile ile görüştü. 25 yıllık kira kontratı ve tadilat için 1 milyon TL talep etti. Yayıncı firma tarafı ise bu parayı borç olarak verebileceklerini bildirdi.

İbrahim Sırma, iddiaları şöyle sıralıyor:

* Doç.Dr.G.K. ve yakını E.S.K için alınan uçak biletleri ve konaklama giderlerini kapsayan 10 bin 150 TL’lik fatura vakfa kesildi. Söz konusu faturalar ile ilgili detay istendiğinde Doç.Dr.G.K. karşı çıktı.

* Üniversite’nin Mayıs 2011’deki yurtdışı bir organizasyonu için çeşitli hediyelerin alınması istendi. Gelen faturanın tutarı 27 bin 643 TL’ydi. Ancak hediyelik ürünlere bakıldığında ve farklı yerlerden teklifler alındığında kesilen faturanın yüksek olduğu görüldü. Üstelik ipek diye satılan kravatlar sentetik çıktı. Bu şekildeki bir faturaya ödeme yapılmayınca Doç.Dr.E.Y.’den faturanın ödenmesi yönünde baskı geldi. Dr.Ziya Gün Vakfı’nın 2009-10 yılı hesap incelemelerinde tek bir firmaya 450 bin TL’lik tadilat işi yaptırıldığı belirlendi. Bu durumu M. Ç.’a sordum; yüzü kızardı. Bir adet özel tasarım kalem için 2 bin TL fatura kesildi.

Konuya ilişkin, İstanbul Üniversitesi Rektörü Prof.Dr. Yunus Söylet adına yapılan açıklamada iddiaların gerçek dışı olduğu, eski müdür Yard. Doç.Dr. Sırma hakkında savcılığa suç duyurusunda bulunulacağı vurgulandı. Rektörlük açıklamasında özetle şu görüşlere yer verildi:

“Hanın kiralanması sürecinde para alınması söz konusu değildir. Bu bir iftiradır. Araba istenmesi de mümkün değildir. Yapılan ödemelerin kararlarını Yönetim Kurulu Başkanı olarak ben vermem. Vakıf Müdürleri ödeme yapar. Şayet kötüye kullanılmış bir yetki varsa bunun hesabını da kendileri öder. Bahis ettiğiniz faturadan dolayı bir bilgim yoktur. Bir suiistimal olursa da bunu yapan şahısların tazmin edeceği her türlü izahtan vareste bir husustur.”  Suçlanan isimler arasında adı geçen Prof.Dr. A.Y. ise iddialara ilişkin “Bütün bunları iftira, yalan ve hakaret. Bunun için hem şahsım hem de rektörlük dava açmaya hazırlanıyoruz. Bütün bu iddiaların altında yatan sebep ise yaklaşan rektörlük seçimleri” şeklinde konuştu.

Atatürk’ün göz doktoruydu

1879’da Bulgaristan’da dünyaya gelen Ziya Gün, 93 Rus savaşı nedeni ile ailesi ile birlikte Bulgaristan’dan İstanbul’a göç etti. İstanbul’da Askeri Tıbbiye’yi bitiren Ziya Gün, göz doktoru oldu. Eğitimini Almanya’da tamamlayan daha sonra İstanbul Üniversitesi’nde doçent olarak görev yaptı. Üniversitedeki görevinden sonra bir süre serbest olarak göz doktoru olarak çalışan Gün, Atatürk’ün göz muayenesi için çağrılan üç kişilik doktor grubunun başında yer aldı. Dr. Ziya Gün vefatı öncesi tüm mal varlığını kurduğu Dr. Ziya Gün İstanbul Üniversitesine Yardım Vakfına bağışladı.

Hürriyet, Haber: Dinçer Gökçe, 19.11.2012

KAZIDAN 600 YILLIK KURAN ÇIKTI

Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü Başkanı Prof.Dr. Hüseyin Yurttaş ile ekibi Erzincan’ın Kemah İlçesi'nde yaptıkları kazıda, kapakları olmayan bölümler halinde 600 yıllık Kuran-ı Kerimler buldu.

Kemah Kalesi’ndeki Saraylı Hamam içinde kazı yapan Prof.Dr. Haldun Özkan, bir bohça içinde 2 metre derinlikte 15 ve 16’ncı yüzyıla ait el yazması Kuran-ı Kerim’ler buldu. Prof.Dr. Özkan, “1916 tarihli bir bahriyelinin yazdığı mektubu da bohçanın içinde bulduk. Yani bu eserlerin o yıldan sonra alana gömüldüğünü kabul edebiliriz” dedi. 

Sanat Tarihi Bölüm Başkanı Prof.Dr. Yurttaş ise “Son derece önemli olan buluntular. Büyük bir ihtimalle 20’nci yüzyılda oraya gömülmüş.”

Milliyet, 19.11.2012

KİMYA HATUN İZNİKLİ ÇIKTI

 

Mevlana Celaleddin Rumi Hazretlerinin üvey kızı olan Kimya Hatun’un İznik’in İnikli Köyü'nde dünyaya geldiği ortaya çıktı.

Bursa Olay, 19.11.2012

KOLEZYUM'DA SANDVİÇ YEMEK YASAK

Roma Belediyesi, şehirdeki tarihi, kültürel ve mimari eserlerin yakınlarında yemeiçmeyi yasakladı. Belediye meclisinden geçen yasağa göre; yasayı ihlal edenlere 500 euroya kadar para cezası verilecek. Kolezyum, İspanyol merdivenleri ve Pantheon'un aralarında bulunduğu tarihi eserleri kapsayan yasağın, Belediye Başkanı Gianni Alemanno'nun bir kaç ay önce eserlerin yakınındaki insanların davranışlarını beğenmemesi yüzünden çıktığı belirtildi. Bazı itirazlar yükselse de gelen turistlerin eserlere yeterince saygı göstermediğini düşünen Romalılarca yasağın desteklendiği bildirildi. Son yıllarda benzer yasalar çıkaran Venedik'te de San Marko Meydanı'nda yemek yemek, Floransa da ise şehir katedralinin yakınlarındaki merdivenlerde oturmak yasak.

Sabah, 19.11.2012

HAMAMTEPE GÜN YÜZÜNE ÇIKIYOR

Tokat'taki Komana antik kentinde Roma ve Helenistik döneme ait izlerin bulunması amacıyla yürütülen kazı çalışmalarında açığa çıkarılan tüm yapı birimleri bir arada değerlendirildiğinde, Hamamtepe'nin özellikle Ortaçağ Anadolu'sunda sıklıkla görülen bir kırsal yerleşim kalesi olabileceği bildirildi.

Komana antik kentinde ODTÜ Mimarlık Fakültesi Yerleşik Arkeolojisi Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç.Dr. Burcu Erciyas başkanlığında yürütülen kazı çalışmalarının bu yılki bölümü tamamlandı. Erciyas, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Komana antik kentinde bu yıl Hamamtepe bölgesinde çalıştıklarını söyledi.

Bu yılki kazı çalışmalarında, Hamamtepe'nin tepe noktasındaki büyük yapı kompleksinin geniş alana dağılımını anlamaya çalıştıklarını ifade eden Erciyas, "Bu doğrultuda yaklaşık 280 metrekarelik alan, kazılar neticesinde açığa çıkarıldı. Bu alanda evsel mekanların, üretim alanları olabilecek yapı kalıntılarının devam ettiği görüldü. Bu evsel mekanların kullanımlarına yönelik daha ayrıntılı bilgi elde etmek amacıyla açığa çıkarılan mekanlardan sistematik olarak toprak örneklemesi yapıldı. Mikroarkeoloji verisi elde etmek amacıyla yapılan bu örneklem çalışmasının sonuçları için laboratuvar değerlendirmesi ODTÜ'de devam etmektedir" diye konuştu.

Kazılar neticesinde pişmiş topraktan yapılmış çok sayıda ocağın açığa çıkarıldığını belirten Erciyas, şunları kaydetti:

"Bu ocaklar hem üretime hem de evsel yapı kalıntılarına işaret etmektedir. Elde edilen seramik fonksiyon ve teknik açıdan oldukça çeşitlidir. Birçok tüme yakın kap bulunmuştur. Ayrıca kilise malzemesi olarak değerlendirilebilecek avize parçaları, haç parçaları, rölikerler, buluntular arasındadır. Bunlar haricinde dokuma faaliyetlerinde kullanılmış çeşitli kemik alet parçaları, iğneler, ağırşaklar da kazılar neticesinde elde edildi. Metal ve seramik buluntularımız zamansal olarak eş değerlik göstermekte ve mekanların kullanım zamanları kabaca 9-11. yüzyıl arasına tarihlemektedir. Tepe üzerindeki bir diğer çalışma alanımızsa tepeyi çevreleyen sur duvarıdır. Bundan önceki çalışma sezonlarında sur duvarının yapısal özellikleri ve kullanım evreleriyle ilgili ayrıntılı bilgi edinilmişti."

Bu sezonki çalışmalarında, sur duvarın içinde kalan kısımda doğuya doğru evsel üretim alanlarının devam ettiğinin görüldüğünü aktaran Burcu Erciyas, "Çalışma alanının sura yakın olan kısmında ise çok sayıda mezarla karşılaşılmıştır. Gömü yönleri ve mezar buluntuları neticesinde bu mezarların Bizans dönemine, yani tepenin bir önceki evresine ait olduğu var sayılmıştır. Bu varsayımdaki en önemli etken mezarların yapı kalıntılarının hemen altında bulunmasıdır. Tepeyi çepeçevre çevreleyen sur duvarı ve şu ana kadar açığa çıkarılan tüm yapı birimleri bir arada değerlendirildiğinde, Hamamtepe'nin özellikle Ortaçağ Anadolu'sunda sıklıkla görülen bir kırsal yerleşim kalesi olabileceği düşünülmekte" ifadelerini kullandı.

Doç.Dr. Erciyas, kazı çalışmaları hakkında şu bilgileri verdi:

"Bu sene diğer çalışma alanımız Roma dönemi havuz veya çeşme yapısında da çalışmalar gerçekleştirilmiştir. Önceki yıllarda yaptığımız çalışmalar neticesinde bu yapıya su sağlayan künk (pişmiş toprak veya betondan yapılan dairesel kesitli su borusu) sıralarından bir kısmını ortaya çıkarmıştık ve suyun geliş yönü tahliyesi hakkında bilgi sahibi olunmuştu. Bu sene söz konusu yapının gelecek yıl yapılması planlanan restorasyon çalışmasına hazırlık amacıyla yapı taşlarının vaziyet durumları belgelenmiştir. Önümüzdeki çalışma sezonunda yapının ayağa kaldırılması yönünde çalışmalara başlanacaktır."

-Komana Antik Kenti-

Mitridat Krallığı'nın yönetiminde önemli bir kültür merkezi olan ve Roma İmparatorluğu döneminde de özerkliğini koruyan Komana antik kentinin, tarihte, "Anadolu tanrısı Ma"ya adanmış kutsal alan olduğu belirtiliyor.

Aynı zamanda çevre bölgeler için ticaret merkezi görevi gördüğü ifade edilen kentin, o dönemde kutsal alanda düzenlenen festivaller, zengin pazar yeri ve çevresindeki verimli arazisiyle Anadolu'nun her tarafından ziyaretçi aldığı kaydediliyor.

ODTÜ ve TÜBİTAK tarafından da desteklenen "Komana Pontika Arkeolojik Araştırma Projesi", Orta Karadeniz Bölgesi'nin klasik çağ kenti Komana'nın konumunu belirlemek ve kentsel dokusunu anlamak amacıyla 2004 yılında başlatılmıştı. Gümenek Hamamtepe bölgesinde yüzey araştırmalarının ardından antik kentin gün yüzüne çıkartılması için kazılara başlanmıştı.

Mynet Haber, 18.11.2012

MÜZEYE BAĞIŞ YARIŞI

Tarsus ve Biga'dan sonra Anadolu'da elektriğin kullanıldığı ilk yerlerden olan Uşak'ta 1909 yılında kurulan santralın müze olacağını duyan vatandaşlar sessiz bir seferberlik başlattı. Uşaklılar ellerindeki kentin tarihi, kültürel ve sosyal hayatını anlatan eşyaları bağışlama yarışına girişti. Uşak Belediye Başkanı Ali Erdoğan, "Uşak Kent Tarihi Müzesi hizmete girmeden hemşerilerimiz hiçbir karşılık beklemeden bağış yarışına girdi. Bu çok sevindirici bir olay" diyerek mutluluğunu dile getirdi. Müzenin hizmete girmesiyle gelecek nesle geçmişin daha iyi anlatılacağını vurgulayan Başkan Erdoğan, "Bu çalışma bizim sosyal sorumluluklarımız arasında yer alıyordu ve başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Bağış kabul etmeye devam edeceğiz" dedi.

Erdoğan, tarihi ve kültürel değer taşıyan eşya ve araçların müzeye bağışlanması için resmi kurumlar ile de görüşmeleri sürdürdüklerini belirterek, yakın zamanda köylerden de orijinal malzeme toplayacaklarını anlattı.

Yeni Asır, Haber: Salih Kılınç, 18.11.2012

5 YILDA 31 BİN TARİHİ ESER GÜN YÜZÜNE ÇIKARTILDI

 

Türkiye'de son 5 yılda gerçekleştirilen kazı çalışmaları sonucunda yaklaşık 31 bin adet tarihi eser gün yüzüne çıkartıldı. Yasadışı yollarla yurtdışına çıkarılmış tarihi eserleri ülkeye kazandırma çalışmaları çerçevesinde de son 14 yılda 4 bin 583 tarihi eserin iadesi sağlandı.

Star, 18.11.2012

SÜMELA MANSTIRI'NA TELEFERİK!

 

Türkiye'nin inanç turizmi açısından önemli merkezlerinden biri olan ve Karadağ'ın eteklerinde yer alan Sümela Manastırı'na yaklaşık 800 metrelik teleferik kurulacak.

Trabzon'un Maçka İlçesi'ndeki Altındere Vadisi'nde bulunan Karadağ'ın eteklerinde sarp bir kayalık üzerinde yer alan ve 88 yıl aradan sonra ilk kez 15 Ağustos 2010 tarihinde ayin yapılmasına izin verilen Sümela Manastırı'na ulaşımın kolaylaştırılması amacıyla çalışmalar yürütülüyor.

Birleşik Arap Emirlikleri'nde faaliyet gösteren bir şirketin yönetim kurulu başkanı olan Dr. Necdet Kerem ve Trabzonlu iş adamı Şükrü Fettahoğlu tarafından 15 Ekim'de kurulan Uzungöl Teleferik İnşaat Turizm ve Enerji Sanayi Ticaret Limited Şirketi, Sümela Manastırı'na teleferik kurma projesini hayata geçirmek için çalışmalara başladı.

Şirketin ortağı Şükrü Fettahoğlu, AA muhabirine yaptığı açıklamada, şirketin Trabzon'un Çaykara İlçesi'ne bağlı Uzungöl beldesinde 2 bin 403 metre mesafede teleferik projesini hayata geçirmek amacıyla kurulduğunu, ancak Trabzon Valisi Recep Kızılcık'ın isteğiyle Sümela Manastırı'nda da teleferik kurma çalışmaları yürüttüğünü söyledi.

Sümela Manastırı'nı görmek isteyenlerin ulaşım noktasında sıkıntı çektiğini ifade eden Fettahoğlu, ''Ben bile oraya çıkmakta sıkıntı yaşıyorum. Manastıra çıkmak bir hayli zor oluyor. Sümela Manastırı ziyaret potansiyeli bakımından çok zengin bir yer. Hristiyanlar için kutsal bir mekan'' dedi.

Fettahoğlu, ziyaretçi potansiyelini dikkate alarak 700, hatta tahsis edilecek alana bağlı olarak 800 metrelik teleferik kurmayı planladıklarını anlatarak, ''Teleferikle taşıma yapılacak. Projede sosyal tesis yer almıyor. Çünkü orada mevcut sosyal tesisler var. Oradan vatandaşlar ihtiyaçlarını giderebiliyorlar'' diye konuştu.

Teleferiğin ana kapıdan, mescidin altındaki düzlüğe kadar olan mesafede kurulacağını anlatan Fettahoğlu, şunları kaydetti:
"Sümela Manastırı'na yapacağımız teleferik projesinin maliyeti 7 milyon lira. Çalışmalara hemen başlayacağız. Teleferiği bu kış mevsiminde tamamlamayı ve yaz sezonuna yetiştirmeyi planlıyoruz. Uzungöl'e her gelen mutlaka Sümela'ya gider, Ayder'e gelen mutlaka Sümela'ya gider. Bu açıdan bakıldığında Sümela Manastırı bölgemiz için önemli bir turizm alanı. Biz de bu doğrultuda projemizi yürüteceğiz. İnanıyorum ki ulaşım noktasında sıkıntı ortadan kalkınca Sümela Manastırı'nı ziyaret edenlerin sayısı artacaktır."

Habertürk, 18.11.2012

20 SORUDA TAKSİM MESELESİ

 

Tartışma bitmiyor. Üstelik herkesin söylediği havada uçuşuyor. Taksim’e gittim, önüme gelene sordum, “Burada ne oluyor, haberiniz var mı?” Cevaplar çeşitli… “Kazılıyor, yol yapacaklarmış” diyen de var, Gezi Parkı’na cami yapılacağını düşünen de… “Parkı askeriyeye vermişler, kışla olacakmış” diye ezberleyen de var, yine bir müteahhidin zengin olacağı kanısına varmış olan da… Taksim’de ne oluyor, niye kazılıyor, 240 günün sonunda nasıl bir tabloyla karşılaşacağız ve sivil toplum neden muhalefet ediyor? İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı yetkililerine, projenin mimarı Dr. Halil Onur’a ve Taksim Platformu adına mimar Korhan Gümüş’e sorduk. İşte 20 soruda Taksim meselesi.

 

1-Taksim’in yeniden düzenlenmesine ihtiyaç var mıydı?

 
3- Vapurun rengini bile İstanbul’a soran yönetim Taksim Meydanı için kimseye danıştı mı?

 
5- Topçu ‘Kışlası’na neden gerek görüldü?

 
7-Buz pisti tartışmaları nedir?

 
9- Kaç dalış tüneli yapılacak? KORHAN GÜMÜŞ: Projede Gümüşsuyu Caddesi, Sıraselviler Caddesi, Mete Caddesi, Cumhuriyet Caddesi, Tarlabaşı Bulvarı dalış tünelleri ile meydanın altına bağlanıyordu. Koruma kurulu bu projeyi onaylamadı. Yalnızca Cumhuriyet Caddesi ile Tarlabaşı Bulvarı arasındaki tünelin sakıncasının olmadığına karar verdi.

 
11-Hafriyat sırasında kültür varlığına rastlanması durumunda ne yapılacak?

13-Gezi Parkı’nda kaç ağaç var, onlar ne olacak? Yeni projede yeşil alan oranı nasıl tasarlandı? HALİL ONUR: 1940’lardan sonra dikilmiş gövde kalınlığı 5-50 santim arasında değişen 500 kadar ağaç var. Bu ağaçlardan beşte biri etkilenecek. İBB: Yeşil doku eskisinden daha fazla olacak. Ağaçlar Orman Fakültesi ile İstanbul Büyükşehir Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü’nün görüşü doğrultusunda başka alanlara taşınarak yaşatılacak. KORHAN GÜMÜŞ: Taksim’in nefes alınacak tek yeri yok olacak. O bina oraya dikilirse yeşil alan küçülecek.

 
15 -Taksim’e camii yapılacak mı?

 
17 -Esnaf nasıl etkileniyor?

 
19-Trafik yerin altına alındığında insanlar egzoz gazından zehirlenir mi?

EFSANE ŞEHİR: TROYA

 

Yiğit Hektor'un şansızlığı ölümsüz Aşil ile karşılaşmasıydı. Ölümüne düşmanları dahil herkesin ağladığı Hektor'un ülkesini mutlaka ziyaret edin, siz de bu ilk Çanakkale Savaşı'na yerinde tanıklık edin...

Artık üzerinde bir yaşamın bulunmadığı Troya, Türkiye ’nin dünyada en fazla tanınan şehirlerinden. Maceraperest bir Alman’ın, tarihe geçme merakı olmasa, belki varlığından bile haberdar olmayacaktık.

Hollywood ’a konu olacak kadar renkli bu şehirde dev anıtlar, görkemli çeşmeler, büyük tiyatrolar bulamazsınız, ama mitolojinin ete kemiğe büründüğü yerdir Troya. Her gittiğimde bir dönem Hektor’un, Paris’in, Aşil’in yaşadığı bu topraklar beni çok etkiler.

Troya’yı ölümsüz kılan, İzmirli ozan Homeros’un ölümsüz eseri İliada ve Odysseia Destanı… Homeros, 10 yıllık Troya Savaşı’nın sadece son günleri üzerinde yoğunlaşır. Geriye ve ileriye dönük anlatımlarla Troya kentinin önündeki olaylar, Paris’in kararından, Helena’nın kaçırılışı ve kentin tahta at hilesiyle alınışına kadar gerçekleşenleri anlatır.

Homeros’a göre bu savaşın sebebi aşk… Hera, Athena ve Afrodit arasındaki güzellik yarışmasında, tanrılar tarafından hakem seçilen Troya kralının oğlu Paris’in, Afrodit’i seçmesi Hera ve Athena’yı çok kızdırır. Paris, bu tercihine karşılık olarak dünyanın en güzel kadını, Zeus’un kızı ve Sparta kralı Menelaos’un karısı Helena’yı Afrodit’in yardımıyla Troya’ya kaçırır. Bu kaçırma sadece Menelaos için değil, aynı zamanda evlenme töreninde bu evliliğin korunması için yemin eden bütün Grek beylikleri yani Akhalar için de savaş nedeni kabul edilir. Kanlı savaşların, tutkulu aşkların, kıskançlıkların anlatıldığı destan, benim en sevdiğim tarihi kişiliklerden biri olan Hektor’un cenaze töreniyle biter.

Troya Savaşı, Batı’nın Doğu’ya, Avrupa’nın Asya’ya karşı verdiği bir savaş olarak yorumlanır. Bu sebeple tarihte bir çok hükümdar Troya’yı ziyaret etmiş. Büyük İskender, Aşil’in mezarına kurban sunarak, kendi yaptıklarını anlatacak bir Homeros olmadığından yakınır. Şehrin bir diğer ilginç hikayesi ise Roma İmparatorluğu’nun, Troya’yı kökeni olarak kabul etmesi... Troyalıların hayatta kalmış büyük kahramanı Aeneas’ın annesi ve onun Latyom’a, İtalya ’ya kaçıp orada Romalıların atası olarak yerleşmesi yüzünden, Romalılar Troya’yı ana yurtları olarak kabul etmiş. Bu sebeple birçok zengin Romalı tarafından ziyaret edilmiş ve belki de tarihin ilk turistik şehri olmuştu. 

En son ‘Fatih’ geldi 
Yazılı kaynaklara göre Troya’ya gelen son önemli kişi ise Fatih Sultan Mehmet. Kendini Roma İmparatoru olarak da tanıtan Fatih’in İmbrozlu ( Gökçeada ) tarihçisi Kritovulus şöyle yazar: ‘ Çanakkale ’ye bağlı eski Troya kıtasının merkezi olan İlion şehrine geldiğinde, kalan yıkıntıları, eski eserleri ve yöreyi seyir ve temaşa eyledi; denizden ve karadan haiz olduğu önemi taktir etti, ozan Homeros’u övüp göklere çıkardığı kimseleri ve onların yaptığı saygı değer hizmetleri hatırlayıp anarak, duygularını dile getirdi ve ‘Tanrı beni bu şehrin ve halkının müttefiki olarak bu ana kadar koruyup esirgedi. Şehrin düşmanlarını yendik ve biz Asyalılara karşı birçok kez yapılan kötülüklerin öcünü aradan yıllar ve çağlar geçmesine karşın aldık’ dedi.

Aslında MÖ 1180 yılında yapıldığı kabul edilen Troya Savaşı’ndan, 1915’teki Çanakkale Savaşı’na kadar amaç hep aynıydı: Çanakkale Boğazı’nı kontrol ederek Doğu ve Batı’ya hükmetmek… Bu amaçla yapılan ilk savaş Troya Savaşı’dır.

Ancak binyıllar içinde harabeye dönüşen kentin tam olarak nerede olduğu unutulmuş. Özellikle Ortaçağ’dan sonra İlyada Destanı’nın tüm Avrupa’da yeniden okunması nedeniyle, pek çok araştırmacı Troya kentini bulmak için yüzyıllar boyu Çanakkale yöresini araştırmışlar. Homeros hayranı, zengin işadamı Heinrich Schliemann, servetinin büyük bir kısmını harcayarak, sonunda 1868’de şehri bulur. 

Hazine avcısı Schliemann 
Schliemann, İlyada’yı inceledikten sonra, Homeros’un betimlediği Troya kentinin, Çanakkale Boğazı’nın güneyinde bulunan ve yapay bir tepe olan Hisarlık’ta aranması gerektiği sonucuna varmış. Bölgede oturan İngiliz konsolos Frank Calvert, Hisarlık tepesinin yapay bir tepe, yani höyük olduğunu anlamış ve burada Troya’yı aramak için, 1865’ten başlayarak kazı yapmış.

Kazıları devam ettiren Schliemann’ın amacı arkeoloji tarihine geçmek değil ‘hazine avcılığı’ydı. Bu yüzden Troya höyüğünü büyük ölçüde tahrip etti. ‘Pariamos Hazinesi’ne sahip olmak için yaptığı ölçüsüz kazılar, arkeoloji literatürüne ‘Schliemann Yarması’ olarak geçti. Ancak zamanla bulduğu hazineden daha değerli hazinenin Troya’nın kendisi olduğunu anlayan Schliemann, kısa sürede tabakaları ayırmayı öğrendi, bunun için, belli özelliklere sahip çok sayıda çanak çömlekten yararlandı.

Troya kazıları, dünya kamuoyunda arkeolojik çalışmalara karşı geniş ilgi uyandırdı, Schliemann’ın kazılarından elde edilen deneyim, arkeoloji bilimi için yol gösterici oldu.

Troya buluntuları Atina, Berlin ve İstanbul müzelerine girmiş, Berlin’deki 10 bini aşkın buluntunun kopyaları 37 üniversite ve müze koleksiyonuna verilmişti. II.Dünya Savaşı’ndan sonra Berlin’deki parçaların en değerlileri kayboldu, bir bölümü de yangınlarda hasara uğradı. Daha sonra arkeolji literatürüne ‘Priamos Hazinesi’ olarak geçen MÖ 2500 yıllarına tarihlenen hazine, 2. Dünya Savaşı sonrası savaş ganimeti olarak Moskova ’daki Puşkin Müzesi deposuna kondu. Bir kısmı 1995’ten beri Moskova’da sergileniyor. 

Anadolu çocuğu Hektor! 
50 yıl sonra, 1988’den başlayarak Troya, Tübingen Üniversitesi’nden Prof.Dr. Manfred Osman Korfmann başkanlığındaki bir ekip tarafından, Korfmann’nın 2005’teki ölümüne dek yeniden kazıldı. Özellikle Homeros Troyası olarak da anlatılan Son Tunç Çağı dönemi (MÖ 1600-1200’ler) aşağı kentinin savunma duvarı ile hendeklerinin ortaya çıkartılmasıyla, Troya’nın sanılandan çok daha büyük olduğu ispatlandı. Ayrıca Troya’da ilk kez bulunan, Hititçenin Batı Anadolu’daki bir lehçesi olan Luwice yazılı Tunç mühür, Troya ve Hitit İmparatorluğu arasındaki ilişkileri açıkça ortaya koydu ve Troya’nın bir Anadolu kenti olduğunu ispatlandı.

İşte 1863’ten beri araştırılan Troya’da arkeologlar 10 farklı kent tespit ettiler. Üst üste kurulu bu 10 kent yüzünden 15 metreden yüksek olan yapay bir tepe meydana gelmiş.

Dünya tarihin en bilinen savaşlarına, en tutkulu aşklarına ve en yiğit savaşçıların çarpışmalarına sahne olan Troya’yı her ziyaretimde, gözümü kaparım ve Hektor olduğumu hayal ederim. Anadolu’nun has çocuğu, yiğit Hektor’un kahramanlıklarını düşünürüm. Hektor’un şansızlığı ölümsüz Aşil ile karşılaşmasıydı. Ölümüne düşmanları dahil herkesin ağladığı Hektor’un ülkesini mutlaka ziyaret edin, siz de bu ilk Çanakkale Savaşı’na yerinde tanıklık edin…

Müze 2015’ten önce açılıyor
Yıllardır Troya kazısı eşbaşkanlığını yapan Doç.Dr. Rüstem Aslan, Troya’nın en büyük eksiği olan “Troya Müzesi’’ projesinin sonunda hayata geçtiği müjdesini verdi. Aslan, ‘’ Kültür ve Turizm Bakanlığı ’nın uzun süren hazırlık çalışmasından sonra 2015 yılından önce açmayı planladığı müze, Troya’dan 19. yüzyıldan itibaren dünyanın 44 farklı müze ve kolleksiyonuna dağılan eserlerin geri dönüş süreci için elimizde çok önemli bir argüman olacak. Hazinelerin küçük bir parçası döndü, ancak diğerlerinin de dönmesi için hukuki sürecin dışında etik bir baskı da oluşturabilecek. Böylelikle Troia eserlerin çıktıkları yerde sergilenmesi ilkesi için önümüzde hiçbir engel olmayacak. Bunlar müzenin arkeoloji dünyasına olan etkisi olacak. Ancak müze aynı zamanda doğrudan Çanakkale kentini etkileyecektir. 500 bin olan ziyaretçi sayısı ikiye üçe katlanacak. Çanakkale turistlerin Troia’yı görmek için gelip geçtiği yer olmaktan çıkıp konakladığı bir destinasyona dönüşecek. Ziyaretçiler Troia Müzesi ve ören yerinde bir tam günlerini geçirebilecekler. Çanakkale kentindeki konaklama sayısı kalıcı bir şekilde büyük oranda artacak” dedi.

Radikal, Yazı: Vedat Atasoy, 18.11.2012

TAVANARASINDAN SERVET ÇIKTI

İngiltere’de tavan arasında temizlik yapılırken tesadüfen bulunan Çin vazosu 3 milyon sterline (8.57 milyon TL) satıldı.

300 yıllık, 40 santim uzunluğundaki şişe şeklindeki mavi beyaz vazo, Kuzey Yorkshire’deki Tennants Koleksiyoncusu’nda önceki gün yapılan açık artırmada beklenildiğinden 123 kat daha pahalıya satıldı.

İsmini açıklamak istemeyen eski sahibi, antik vazonun gerçek değerinden haberdar olmadığını, rutin bir ev temizliği sırasında bulunduğunu anlatarak “45 yıldır evde. Evdeki kedilere, köpeklere, odada futbol oynayan çocuklara rağmen hiç zarar görmemesi mucize, evde zarar görmeyen tek eşyaydı” dedi. Vazoya 3 milyon sterlin veren yeni sahibin ismi açıklanmadı sadece telefonla Hong Kong’dan katıldığı belirtildi.

Hürriyet, 18.11.2012

TARİHİ YARIMADA İÇİN BİLİMSEL YÖNETİM

 

Prof.Dr. İlber Ortaylı’nın Topkapı Sarayı Müze Başkanlığı’ndan ayrılmasından sonra hem başkan hem müdür yetkileriyle müzeye getirilen Prof.Dr. Haluk Dursun ilk kez Radikal ’e konuştu.

Yarımada’nın müzeler mekanı olduğunu ve bir üst yönetim tarafından yönetilmesi gerektiğini söyleyen Dursun, Saray’a atların çektiği saltanat arabalarıyla insanların gezebileceği mekanlar tasarladığını, Harem’de kapalı olan mekanların açılacağını anlattı. 

Müze başkanı olarak Ayasofya’daydınız. Şimdi başkan mı müdür olarak mı görevdesiniz? 
İki buçuk yıl kadar Ayasofya Müzesi’nin başkanı unvanıyla aynı zamanda müdürlüğünü de yaptım. Müdürlük idari yazışmaların başında olduğu bir işletmecilik görevi. Müze başkanlığı müzenin vizyonunu, misyonunu geliştirmek, müzeyi imaj olarak temsil etmek için düşünüldü. Müzenin çekip çevrilmesi işi müze müdürlüğüne ait bir görevdir. Burada da şu anda fiilen müzenin yönetiminden sorumluyum. 

İlber hocanın döneminde akide şekeri mi, lokum mu tartışması yaşadık. Şu an böyle bir sorun var mı?
Yok. Bu sorun Ayasofya’da da yoktu. Bir şekilde orada su doğal akışını bulmuştu. O tecrübelerle yola çıkarak İlber hocamızın buradan ayrılmasından sonra fiilen müze başkanlığı ile müze müdürlüğü birleşti. 

Ayasofya mı Topkapı mı? 
Yani gönlümle hala Ayasofya’ dayım. Benim için çok ayrı bir mekan ama aklımla Topkapı’dayım. 

İkisinde de başkanlık etmek ister miydiniz?
Zaman ayırmak bakımından zor. Benim ayrı bir görüşüm var. İstanbul ’un birinci tepesinin bir ‘müzeler bölgesi’ olarak ilan edilmesi gerek. Ayasofya, Topkapı, Aya İrini, İslam Eserleri Müzesi, Arkeoloji Müzesi, Yerebatan Sarnıcı, Mozaik Müzesi üst bir yönetimle idare edilmeli. Bunlar birbirinden ayrı yapılar olarak düşünülmemeli. Şehir yönetiminde İstanbul’un birinci tepesi ve en önemli mekanı. Böyle bir yer dünyanın hiçbir yerinde yok. 

Saray sadece turistlerin ziyaret ettiği ve ziyaretten gelir edilen bir mekan mıdır? 
Teşhir, tanzim, ziyaretten önce bu tarihi mekanın doğru ve zamanında restorasyonlarla korunması birinci esas. Tarihi mekanın tarihi objelerin, eşyaların, kutsal emanetler, hazinelere kadar bunların iyi korunulması, sergilenmesinden bahsediyorum. Tabii burası ticari bir işletme, gelir getirecek kuruma dönüşmesi lazım. Ama tamamiyle vahşi kapitalizmin bir tüketim alanı olmamalı. 

Depoların ciddi bir sorun içersinde olduğunu biliyoruz. Depoları başka bir yere taşımak gibi bir önlem var mı? 
Göreve geldiğimden beri öğleden önceki dönemi makam odamda geçirmiyorum. Bahçelerde, dış alanlarda ve depolarda geçiriyorum. Gözlem yapıyorum. Sayın Bakan’ın (Ertuğrul Günay) büyük gayreti var. Depo olabilecek büyük askeri yapılar var. Artık yerimiz dar değil. Eserler depolanmak için değil sergilemek için vardır. O alanın beni heyecanlandıran tarafı ne biliyor musun; esas ‘has bahçe’ orası, Gülhane orası. Esas Gülhane Mustafa Reşit Paşa’nın Divan-ı Hümayu’nu okuduğu Gülhane... Saray’ın Marmara tarafı. Tarihi Gülhane’nin aslına uygun ve ismiyle müsamma olan bir bahçesinin kurulması, beni çok heyecanlandırıyor. 

Sarayı yaşatmak gibi projeler diyebilir miyiz? 
Diyebiliriz. Projelerimden biri sarayın at arabalarını sergilemek. 42 civarında at arabamız var. Yaldızlı at arabaları. İsteyenleri 1300 metrelik yolu ‘has bahçenin’ içinden at arabasıyla gezdirmek. Bu tür projelerle burayı yaşanılan alanlar olarak görüyorum. 

Haremde her yeri görememe sebebimiz nedir; personel yetersizliği mi? 
Hünkar sofrasından başlamak üzere ‘baltacılar ocağı’na kadar giden, şimşirliğe inen bir restorasyon var. Bu restorasyonlar çok daha önceki dönemlerde yapılarak gelselerdi bu alanlar açık olacaktı. Bunlar yapılamamış. Çünkü büyük bütçeler istiyor. Harem sadece yemek odalarından ibaret bir mekan değil.

İlber Hoca ziyaretçi sayısından rahatsız olduğunu söylüyordu. Siz ne düşünüyorsunuz?
Gelen konuklarınıza iyi bir ortam sağlanması için gezi kalitesinin yükseltilmesi gerekiyor. Buraya çok sayıda insan gelirse iki şey yapacaksınız. Ya gelenlere kota koyup rezervelerle tutacaksınız, ya da mekanınızı büyüteceksiniz. Bu alanların çoğaltılması projem var. Müze olarak en yoğun bölgesi üçüncü avlu yani Enderun avlusu. Kutsal emanetler, hazine orada. İnsan kalabalığı buraya yönlendirilmiş. Alay meydanı dediğimiz divan meydanında, zülüflü baltacılarda restorasyon bitmek üzere. Has mutfaklardaki restorasyon da bitiyor. Personel ve diğer misafirler oraya götürülecek. Dördüncü avlu dediğimiz alanın hemen altı garaj olarak otopark olarak kullanılıyordu. Şimdi araç girmiyor. İnsanların girebildiği bir alan sağlamış olduk. Ayrıca o alanda Mustafa Paşa Köşkü gibi ve Bağdat Köşk’ü gibi seyir köşkleri görülebilecek.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 18.11.2012

TARİHİ CAMİ KÜL OLDU

Afyonkarahisar'ın Sandıklı İlçesi Koza Köyünün tek camisi çıkan yangında tamamen yandı.

Edinilen bilgiye göre, gece saat 03.15 sıralarında Sandıklı'nın Kozan Köyü'nde bulunan köy camisinde yangın çıktı. Yangına ilk müdahaleyi köylüler yaparken jandarma ve Sandıklı Belediyesi itfaiye ekiplerinden de yardım istendi. Köye gelen itfaiye ekipleri yangını yaklaşık iki saatte kontrol altına alabildi. Ahşap olarak 1936 yılında yapılan köyün tek camisi çıkan yangında tamamen kullanılmaz hale geldi. Kozan köy muhtarı Mustafa Ergenç, yangının nasıl çıktığını bilmedikleri belirterek, 'Cami 1936 yılında yapılmış. Tarihi ve ahşap olan camiden başka bir cami köyümüzde yok' dedi.

Yangında cami tamamen kül olurken, jandarma yangınla ilgili soruşturma başlattı. 

Afyonkarahisar Kent Haber, 18.11.2012

101 NO.LU ODADA ATATÜRK KAVGASI

 

Atatürk’ün koruması Rıdvan Gür Arı’nın Pera Palas Oteli’ne hibe ettiği ‘Ata yadigarı’ 42 parça eşya otelin eski ve yeni sahiplerini karşı karşıya getirdi.

Kemal Süzer, oteli sattığı işadamından eşyaları geri isteyince Kültür ve Turizm Bakanlığı, “Onlar milli değer, korumaya alınsın” dedi. Süzer ise, “Parasını verin” diyerek rest çekti.

Atatürk’ün 10 yıl boyunca yakın korumalığını yapan Rıdvan Gür Arı, “Ata”dan kendisine kalan 42 parça eşyayı, 1982 yılında, yaklaşık 7 yıl önce ölen Pera Palas Oteli Yönetim Kurulu Başkanı Hasan Süzer’e hibe etti. Söz konusu eşyalar, Atatürk’ün zaman zaman kaldığı otelin 101 numaralı odasında, “Ata Müzesi” tabelası altında sergilendi. Baba Süzer’in ölümünden sonra oğlu Kemal Süzer, aile yadigarı oteli borçları yüzünden, İhsan ve Yavuz Kalkavan’a ait Beşiktaş Deniz Yatırımları Sanayi ve Ticaret A.Ş.’ye devretti. Kemal Süzer, 2009 yılında mahkemeye başvurarak, Kalkavanlar’ın şirketinin, “Ata Müzesi”ndeki eşyaları iade etmesini istedi.

Yaklaşık 3 yıldır süren ilginç davaya, geçtiğimiz günlerde Kültür ve Turizm Bakanlığı da dahil oldu. İstanbul 20. Asliye Hukuk Mahkemesi’ne Avukat Nursel Martı aracılığıyla mahkemeye sunulan müdahale dilekçesinde, “Davacı tarafından iadesi talep edilen söz konusu emtia ile ilgili olarak, Kültür ve Turizm Bakanlığı’nca, 1982 yılından beri demirbaş olarak bulundukları Pera Palas Oteli’nin ‘Atatürk Müzesi’ olarak tescilli bulunan 101 numaralı odasında birebir milli emanet ve tescile tabi terihi eser statüsünde kabul edildiklerinden, 1982 yılında Türk-İslam Eserleri Müzesi Müdürlüğü bünyesinde bir tespit ve tescil çalışması yapılmış, söz konusu bu emtia, korunması gerekli tarihi eser olarak tescillenmiş bulunmaktadır. Bu sebeple, korunması gerekli tarihi eser olarak belirlenmiş bulunan Atatürk’e ait söz konusu eşyaların özel mülkiyete konu edilmesi hukuken mümkün değildir” denildi.

Davacı Kemal Süzer ise bakanlığın taleplerinin reddini istedi. Açtığı davanın “mülkiyet hakkına” dayalı olduğunu öne süren Süzer, “Dava konusu eşyaların, ‘korunması gerekli taşınır kültür varlıkları’ olduğu kabul edilse bile, benden değeri ödenerek satın alınması gerekir” iddiasında bulundu. Mahkeme, geçtiğimiz günlerde görülen duruşmada, bakanlığın “asli müdahale” talebinin önümüzdeki celse karara bağlanmasına hükmetti. Duruşma ertelendi.

Atatürk’e ait eşyalar şunlar: “Kastamonu’da ilk giydiği penema şapka. 1 kasket. 2 kravat. 1 çift siyah ayakkabı. 1 çift terlik. 2 fincan (Biri çay diğeri kahve için). 2 markalı ipekli gömlek. 1 keten deniz şapkası. 1 çift mahmuz. 1 manevra gözlüğü. 1 yakın gözlüğü. 1 diş fırçası. 1 saç fırçası. 1 sedef işlemeli sigara tabakası. 1 gecelik entarisi. Banyo ve sabun kesesi. Son kullan-dığı talk pudrası (kutusu ile birlikte). 1 kaşık. 1 ropdöşambr. Yarım kalmış bloknot. 3 kartvizit. 1 yemek mönüsü. 1 kutu çam tozu. 1 kırık güneş gözlüğü. Biri imzalı 9 tren tarifesi. Diş tozu kutusu. 1 iç çama-şırı takımı. 1 markalı çay kaşığı.”

Vatan, Haber: Cahit Yüce, 17.11.2012

5 BİN 500 YILLIK MUMYANIN SIRRI

Londra’daki British Museum’da sergilenen 5 bin 500 yıllık antik Mısır mumyasının sırtından bıçaklanarak öldürüldüğü ortaya çıktı.

Hürriyet, 17.11.2012

EN BAYAT YUMURTA 600 YILLIK!

Rusya'nın Azov bölgesinde bina yapımı için gerçekleştirilen temel kazısı sırasında bazı tarihi eserler bulundu. Bunun üzerine bölgeye gelen arkeologlar, bina temelinde kazıya başladı. Kazı sırasında tarih eser özelliği bulunan birçok tarım aleti ve toprak küp ortaya çıkarıldı. Ancak kazı sırasında ilginç bir olay yaşandı. 14. yüzyıla ait olduğu belirlenen ve üzerinde herhangi bir darbe izi bulunmayan bir tavuk yumurtası ortaya çıkarıldı. Konuyla ilgili olarak açıklama yapan, Azov Müzesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Andrey Maslovky, daha önce birçok yumurta kabuğu ortaya çıkarıldığını ve bu kadar eski ve sağlam bir yumurtayla ilk kez karşılaşıldığını ifade etti.

Sabah, 17.11.2012

İSTANBUL'UN İLK RESİMLERİ REKOR FİYATLA MÜZAYEDEDE

 

İstanbul’dan çok etkilenen ve kendisine ilham veren şehri farklı açılarla betimleyen Rus ressam İvan Ayvazovsky’nin tabloları satışa sunuluyor.

Zaman, 17.11.2012

CİLALI TAŞ DEVRİ İZLERİ

 

Malatya'nın Akçadağ İlçesi'nde 65 milyon yıl öncesine dayanan kaya formasyonlarından oluşan Levent Vadisi'nde yapılan envanter çalışmasında, Cilalı Taş Devri olarak da bilinen ''Neolitik Çağ''a ait yaşam kalıntılarına rastlandı. 

Malatya Valiliği Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Uygulama Denetim Bürosu (KUDEB) Başkanı Levent İskenderoğlu, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 28 kilometre uzunluğundaki Levent Vadisi'nin jeolojik formasyonların varlığı açısından son derece güzel bir yer olduğunu söyledi. 

Vadide insan eliyle oyulduğu tespit edilen irili ufaklı binlerce mağara olduğunu anlatan İskenderoğlu, ''Bu mağaralarda yaşam izlerini çıplak gözle de gözlemleyebiliyorsunuz'' dedi. 

KUDEB olarak vadide envanter çalışması yaptıklarını hatırlatan İskenderoğlu, çalışmanın tamamlandığını belirterek, şunları kaydetti: 

''Bilim adamları, KUDEB'in teknik personeli, yani sanat tarihçisi ve arkeologlarla yaptığımız çalışmayla vadide Paleolitik döneme (Yontma Taş Devri/Eski Taş Çağı) kadar yaşamın olduğu ortaya çıktı. Vadideki mağara yerleşkelerinde Neolitik döneme (Cilalı Taş Devri/Yeni Taş Çağı) ait yaşam kalıntılarına rastladık. Hitit, Roma, Selçuklu ve Osmanlı medeniyetinin izleri de var.

Günümüzde de hali hazırda köylerde yaşam devam etmekte. Mevcut yaşamı da göz önünde bulundurursak, bir tabiat harikası olan Levent Vadisi'nde 10 bin yıldır yaşamın sürdüğü, insanların burayı her dönemde yaşamak için seçtiği ortaya çıktı.'' 

Çalışma kapsamında, vadide 26 jeosit alan (jeolojik anlamda önem taşıyan yerler) olduğunu belirlediklerini anlatan İskenderoğlu, vadide aralarında Levent, Kozalak, Bağ ve Sarıhacı'nın da bulunduğu 20'ye yakın köyün yer aldığını bildirdi. 

İskenderoğlu, çalışmanın sonuçlarının bastıracakları kitapta yer alacağını söyledi. 

Kozalak köyü muhtarı Hüseyin Ünal ise eski adının Hartut olduğunu belirledikleri köylerinin Levent Vadisi'nin içinde yerleşik bulunduğunu söyledi. Levent Vadisi'nde yaşamanın çok güzel bir duygu olduğunu anlatan Ünal, ''Havası temiz, suyu güzel, toprağı mümbit (verimli) bu vadi, içinde yaşayan insana mutluluk verir'' dedi. 

Ünal, yörede geçimin fasulye, şeker pancarı, kayısı, nohut üretimiyle sağlandığını belirterek, 52 yaşında olduğunu ve 4 dönemdir köyde muhtarlık yaptığını, buraya dedesinin babasından daha eski kuşakların yerleştiğini söyledi. 

Eski uygarlıkların yaşadığı ifade edilen vadinin batı tarafındaki köylerin daha önce nahiye olduğu bilinen Levent Köyüne bağlı olduğunu ifade eden Ünal, vadinin adını bu köyden aldığını, buranın daha sonra göç vererek bucak olmaktan çıkıp köy olduğunu belirtti. 

Vadideki Bağ ve Sakalı Uzun köylerinin arazisinin birleştiği noktada bulunan Çerkeztepe Tümülüsü'nün Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından sit alanı ilan edildiğine değinen Ünal, Yalınkaya ve Kozalak köyleri sınırında yine 5 bin yıllık tarihi yapılar olduğunu kaydetti. 

Bağ Köyü sakinlerinden Ali Özdemir de atalarının yüzyıllardır yurt edindiği vadide yaşamaktan mutluluk duyduğunu belirtti. 

Malatya Haber, 17.11.2012

MANASTIR ELLERİNDEN GİTTİ, SÜRYANİLER İSYAN ETTİ

 

Yargıtay Midyat’ta 276 dönüm arazinin Mor Gabriel Manastırı’nca işgal edildiğine karar verdi ve Hazine’ye tescilledi. Süryani cemaati, Anayasa Mahkemesi’nde karar bozulmazsa AİHM’e gidecek.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, Mardin Midyat’taki 1615 yıllık Süryani Manastırı Mor Gabriel’in ‘arazilerinin kilisenin malı olduğu’ yönündeki Midyat Kadastro Mahkemesi’nin kararını bozmasının ardından yapılan karar düzeltme istemini de reddetti. Böylece manastırın 276 dönüm araziyi işgal ettiğini belirterek Hazine’ye tescil edildi. Gerekçeli kararda, davalı vakıf tarafından 1935 yılında bildirilen beyannamede, taşınmazların miktarı, mevkii ve sırlarının yazılı olmaması nedeniyle bu taşınmazların bahsi geçen beyanname kapsamındaki taşınmazlardan olduğu için davalı vakıf tarafından kanıtlanmadığına dikkat çekilerek, ayrıca dava konusu taşınmazların vakfa bağış yolu ile geçtiğine ilişkin iddianın duruşmada dinlenilen yerel bilirkişi ve tanıklar tarafından doğru olmadığının bildirildiği belirtildi. Gerekçeli kararda, dairenin bozma kararına uyulması gerektiği kaydedildi. Vakıf karar düzeltme talebinde bulununca Kurul, dosyayı yeniden gündemine aldı. Kurul, vakfın karar düzeltme istemini reddetti. Mor Gabriel Manastırı Başkanı Kuryakos Ergün Yargıtay’ın kararıyla ilgili şunları söyledi: “Bu konunun böyle olacağı belliydi. 1974 yılında Yargıtay bir karar almıştı. O kararda ‘Bizler için Türkiye’de yabancı gayrimüslümler’ ifadesini kullanmıştı. Kanunlarda ne kadar iyileştirme yapılırsa yapılsın, bu zihniyet düzelmiyor. Yasal bir karar almadan sadece yorumla bozuyorlar kararı. Önümüzde Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuru hakkımız var. Sonuç çıkmazsa AİHM’e gideceğiz. Mor Gabriel Manastırı ve arazileri 397 yılından kalma. Yüzyıllardır bu topraklardan sayısız medeniyet geçmiş, Osmanlı hüküm sürmüş bu manastırın kurulduğu alanın devlete ait olduğu farkedilmemiş mi? Türkiye Cumhuriyeti yargısı için vahim bir karardır. Her şeyi siliyorlar bizlere ait olan. Konuyu Cumhurbaşkanı’ndan ve Başbakan’dan randevu alıp bir kez daha görüşmek istiyoruz.”

Vatan, 16.11.2012

TARİHİ DEĞİŞTİRECEK GERÇEK

Bilinenin aksine insanoğlunun tespit edilen tarihten tam 200 yıl önce avlanmaya başladığı belirlendi.

Bilimadamları Güney Afrika'da buldukları taş silahlarla ilk insanların tarihten 500 bin yıl önce avlanmaya başladıklarını tespit ettiler. Homo Heidelbergensis adlı türün 500 bin yıl önce taştan mızrak oyup, tahtaya bağlayarak avlandığı belirlendi.

Homo Sapiens ve Neandertaller’in taştan mızrak ucu yaptığı tarihin binlerce yıl öncesine rastlıyor bu bulunan mızrakların yapılış tarihi.

Toronto Üniversitesi'nden Jayne Wilkins, “Bu bulgular gösteriyor ki, modern insanın anatomik gelişmişliğe ulaştığı tarihten 200 bin yıl önceki tarihlerde de başka türler bu teknolojiyi yaratmışlardı. Neandertaller ve insanlar teknolojiyi bağımsız olarak geliştirmediler. Ancak eski atalarından onlara miras kaldı” dedi.

Habertürk, 16.11.2012

BARAJ İNŞAATINDAN TARİH ÇIKTI

 

Muğla'nın Milas İlçesi Selimiye beldesi Derince Köyü çevresinde inşası devam eden Derince Barajı'nın yol yapım çalışmaları sırasında tarihi eser kalıntılarına rastlandı.

Milas Müze Müdürü Ali Sinan Özbey'in verdiği bilgiye göre, Günlük Köyü yakınlarında eski yolun baraj suları altında kalacak olması sebebi ile köye alternatif yol yapım çalışmalarına başlandı.

Gece de devam eden çalışmalar sırasında tarihi kalıntılar fark edilince çalışmalar durdurularak Milas Müze Müdürlüğü tarafından Koruma Kuruluna sunulan raporla alanda kurtarma çalışmalarına başlandı.

Sponsor aracılığı ile temin edilen işçilerle Milas Müze Müdürlüğü ekiplerinin yürüttüğü kurtarma çalışmaları sırasında Bizans dönemine ait olduğu sanılan bir kilisenin kalıntıları bulundu.

Çalışmalar 10-15 gün içinde tamamlanarak net sonuca ulaşılmaya çalışılacağı bildirilirken, alanda yapı kalıntısı bulunduğu takdirde önümüzdeki yıl projesi sunularak kazı çalışmalarına başlanacak.

Konuyla ilgili açıklama yapan Milas Müze Müdürü Ali Sinan Özbey, "Gecen hafta jandarma yetkililerinin müdürlüğümüze haber vermesi üzerine gerekli inceleme ve çalışmalarda bulunduk. Çalışma kapsamında arkadaşlarımız da gerekli incelemelerde bulundu. Müze uzmanlarımızın incelemesinden sonra buradaki baraj alanının tahliyesi ile ilgili açılan yol çalışması sırasında büyük ihtimalle bir Geç Roma ve Bizans Dönemlerine ait mimari parçalara ulaşıldığı bilgisi geldi. Arkasından yerel imkanlarla baraj yetkililerinin de desteği ile burada kurtarma kazısına başladık. 10-15 günlük süre içersinde buradaki çalışmaları tamamlayarak buradaki yapının ne olduğunu anlamaya çalışacağız. Arkasından raporlarımızı koruma kuruluna ve genel müdürlüğümüze ileteceğiz. Arkasından da herhangi bir yapının temellerine ulaşmamız durumunda önümüzdeki yıl kazı projesini hazırlayarak genel müdürlüğümüze sunup Muğla Üniversitesi ile işbirliği içinde buradaki kazılara devam etmeyi düşünüyoruz. Üzerinde haç motiflerinin olduğu geç dönemlere ait bir kilise kalıntısıyla karşılaşacağımızı umuyoruz" dedi.

haberler.com, 16.11.2012

HİTİTLER DE ÇALIYORDU

 

Alacahöyük'teki kazı çalışmalarını yürüten Prof.Dr. Çınaroğlu, bölgede yer alan bir duvar taşında gitara çok benzeyen telli bir çalgı çalan kişi figürü bulunduğunu söyledi.

Prof.Dr. Çınaroğlu, bazı müzikogların çalgıyı gitara, bazılarının ise Orta Asya’da kullanılan başka bir telli çalgıya benzettiklerini söyledi.

Çorum’um Alaca İlçesi’nde bulunan Alacahöyük Beldesi’nde yapılan kazı çalışmalarında Hitit dönemine ait eserler arasında yer alan bir duvar taşında telli bir çalgı çalan kişi figürü bilim adamlarını ikiye böldü. Bölgede 1997 yılından bu yana kazı çalışması yapan Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümü’nden emekli Prof.Dr. Aykut Çınaroğlu, bazı müzikologların figürdeki çalgıyı gitara benzettiğini bazılarının ise Orta Asya’da kullanılan başka bir telli çalgı olduğunu iddia ettiğini söyledi. Duvar taşı üzerinde bulunan ve Hititler’e ait bahar bayramında gerçekleştirilen şenliği tasvir eden kabartmanın yıllardan bu yana bilindiğini dile getiren Prof.Dr. Çınaroğlu, telli çalgıyı çalan insan figürüyle ilgili yıllardan bu yana çeşitli yorum ve değerlendirmeler yapıldığını dile getirdi. Hititler’in bu tür telli çalgıları kullandığını söyleyen Prof.Dr. Çınaroğlu, şöyle konuştu:

"Bu yıllardır bilinen bir konu. Bu figür yıllar önce ortaya çıktı. Yeni bir durum söz konusu değil. Müzikogların bu figürle ilgili farklı düşünceleri var. Ancak, figürde gitarda da olduğu gibi perdelerin bulunduğu görülüyor. Eğer bu bir gitarsa şunu diyebiliriz ki gitarı İspanyollardan önce Hititler çalıyordu. Gerçekten de bu telli çalgı günümüzdeki gitara çok benziyor. Ancak kesin olarak bu gitardır diyemiyoruz."

Bölgedeki kazı çalışmalarına bu yıl da devam ettiklerini dile getiren Prof.Dr. Çınaroğlu, yapılan kazılarda Hitit uygarlığına ait eserler bulmaya devam ettiklerini ifade etti.

Hürriyet, Haber: Yusuf Çınar, 13.11.2012

11 - 17 Kasım 2012

TARİHE SAHİP ÇIKIN

 

Konya'nın birçok yerinde bulunan Selçuklu ve Osmanlı eserleri belediyelerin yaptığı yanlış belediyecelik anlayışı nedeniyle yok oluyor.

Selçuklu Devleti'nin başkenti olan Konya'nın her yerinden tarih fışkırıyor. O dönemden kalma yapıların büyük çoğunluğu bilinçsiz yapılan kazılar sonucu yeni yapılan binaların ve inşaatların altında kaldı. Zindankale Katlı Otopark'ı yapıldı oranın altından Konya'nın Ehmedek'i meydana çıktı. Buraya sanat galerisi yaptılar. Şimdi de Tarihi Kent Meydanı Projesi kapsamında eski adliye alanının bulunduğu yerde kazı çalışmaları sürüyor. Bu kazı çalışmaları Müze Müdürlüğü tarafından görevli arkeologlar tarafından kontrol edilerek kazılıyor. Buradan da Konya'nın tarihi suru veya Selçuklu Devleti'ne ait kalıntılar çıkması bekleniyor. Büyükşehir Belediyesi ise buradaki yatan tarihin üstünü örterek Selçuklu Müzesi yapmayı planlıyor. Buranın yanında Yeni Numune Hastanesi projesi de devam ediyor. Tarihi kalıntı çıkabilecek olan bu alanda ise iş makineleri çalışmaya devam ederken, kazının başında arkeologlar beklemiyor ve onlar kendi çalışmalarını yapmıyor. Her yerinden tarih fışkıran Konya'nın eski kalıntıları üzerine yeni binalar yaparken dikkat edilmesi gerekiyor. Tarihin üzerini kapatarak tarihin yaşatılmak istenilmesi ise duyanları şaşırtıyor.  Eski adliye alanı çevresinde yapılan kazı çalışmasındaki yetkililer, kesinlik kazanmamakla beraber, Selçuklu'nun surlarına rastlanılmasının büyük olasılık olduğunu söylüyor.

Yetkililer burada yaptıkları çalışmalarda büyük biz titizlik gösteriyor. Vatandaşlar Kültür Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu'nun verdiği kararın internet sitesinde yayınlanmasını, bu kararlar ile Konya'nın neresinde tarihi eser olduğu ve bu eserin korunması gerektiğini öğrenmek istiyor.

KONYA'NIN TARİHİNİ MUHAFAZA EDEMİYORUZ
Büyük Selçuklu Mimarı Projesi Koordinatörü İbrahim Dıvarcı, Konya'da Selçuklu ve Osmanlı eserlerinin korunamadığını söyledi. Dıvarcı, “Biz Selçuklu ve Osmanlı eserlerini koruyarak tarihimizi muhafaza mı edeceğiz buna karar vermemiz lazım, bizim temel sorunumuz bu. Konya'nın bugünkü belediyecilik anlayışında bir defa şehir denmiyor, kent deniyor. Dünyanın en kayda değer şehirlerinden bir tanesi Konya. Bu kadar önemli bir şehir olan Konya'da idareciler bunu anlamıyorlar. Onların anlayışı nerede bir tarihi eser varsa bunun yıkılması, Selçuklu ve Osmanlı değerlerini yok etmek. Konya'nın geçmişinde de bir sürü kötü örnek var. Tarihi eserlerin yıkıldığı ve yakıldığı ile ilgili. Bunları biz ne o zamanlar nede şimdi tasvir ediyor ve destekliyoruz” dedi. Konya'da bulunan tarihi eserlerin üzerinin belediyeler tarafından örtüldüğünü dile getiren Dıvarcı, “Konya'nın geçmişinde bir çok cami dinamitlenerek yıkıldı. Bunu şu anda hiç kimse sevip, hoşgörü ile karşılamaz. Bu günkü idarecilerin bunu göz önüne alması gerekir. Ama nedense bunları göz önüne alarak tarihe sahip çıkmak yerine, Selçuklu ve Osmanlı'dan kalma tarihi eserleri yok etmeye gayret ediyorlar. Buna birçok örnek var. Bu örneklerin ilk başında da tarihi eserlerin üzerine ve etrafına katlı otapark yapmaları geliyor. Konya Ehmedek'inin üzerine katlı otopark yaptık. Konya Ovası'nda başka hiçbir yer yok muydu da buraya Ehmedek'in üzerine katlı otopark yapıldı. Bu tarihe saygısızlığın bir benzerini de Karatay Belediyesi gerçekleştirdi. Hatuniye Camii'si arkasına katlı otopark yaparak aynı hatayı tekrar etti” diye konuştu.

ŞEHRİN TARİHİNİ GÜN YÜZÜNE ÇIKARMIYORLAR
Konya'yı idare eden belediyelerin şehrin tarihini ortaya çıkarmak gibi bir kaygısının olmadığını söyleyen Dıvarcı, “Belediyelerimiz Selçuklu ve Osmanlı eserlerinin etrafını boşaltalım, onları gün yüzüne çıkaralım diye bir kaygı taşımıyor. Onların tek kaygısı 'Sayın Başbakanımız bu caddeden geçecek, bu caddeyi genişletelim ve daha güzel görünsün' şeklinde düşünüyorlar. Bu tarihi şehir olan Konya için büyük bir ayıptır” ifadelerini kullandı. Dıvarcı, kendisinin Türkiye'nin birçok yerindeki Selçuklu eserlerini gördüğünü oralarda, tarihi eserlerin etrafının boşaltılarak gün yüzüne çıkarıldığını ancak Konya'nın bir tarih şehri olmasına rağmen böyle bir şeyin olmadığını söyledi. Belediyelerin kamuoyunun tepkisi sonucu tarihe sahip çıktığını söyleyen Dıvarcı, “Bir şehri farklılaştıran o şehrin tarihine sadakatidir. Ancak Konya'da bu yok. Şu anda Kent Meydanı olarak adlandırılan çalışmayı ben samimi bulmuyorum. Eğer niyetleri gerçekten böyle ise şu anda o projenin yürütüldüğü yerin Şifahane olduğu biliniyor. Şifahane'nin yeniden restore edilmesi gerekir. Bu işi gösteri için yapmasınlar” dedi.

Merhaba Gazetesi, Haber: Mustafa Özçelik, 16.11.2012

'KUTSAL EMANETLERİ' TİKA RESTORE EDECEK

Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı Pakistan'daki kutsal emanetleri restore edecek.

AA muhabirinin edindiği bilgiye göre, TİKA, Pencap eyaletinin Lahor kentindeki Padişah Camisi’nde muhafaza edilen Hz. Muhammed, ailesi ve arkadaşlarına ait eşyaların bulunduğu bölümü, restore etmeye hazırlanıyor.

İlgisizlik ve bakımsızlık nedeniyle bozulmaya yüz tutmuş eşyaların durumu yerli ve yabancı ziyaretçilerin tepkisine neden oluyordu.

Restorasyon ve taşınmasıyla ilgili olarak Pencap hükümeti Diyanet İşleri Başkanlığında görevli dört kişilik bir ekibin Türkiye’ye gittiği belirtildi. Müzecilik ve koruma teknikleri hakkında bilgi alacak Pakistanlı uzman ekip, Topkapı Sarayı’ndaki kutsal emanetler dairesinde de incelemelerde bulunacak.

Merhaba Gazetesi, 16.11.2012

MİMAR SİNAN'IN ESERİ ÇÜRÜYOR

 

Mimar Sinan’ın Balat’ta inşa ettiği Ayakapı Hamamı, bakımsızlıktan harabeye dönmüş durumda.

Kubbesinde incir ağaçlarının büyüdüğü hamam, bugünlerde kereste deposu olarak kullanılıyor.

Tek parti döneminde özel mülkiyete dönüşen hamamın sahibi Hasan Yıldırım da bu durumdan muzdarip. Hamamı restore ettirmek için yeterli maddi güce sahip olmadığını anlatan Yıldırım, müracaatlarının karşılıksız kaldığını söylüyor.

II. Selim'in eşi Nurbanu Valide Sultan'ın Mimar Sinan'a 1582 yılında yaptırdığı Ayakapı Hamamı bakımsızlıktan çökmek üzere. Fatih Abdülezel Paşa Caddesi üzerinde bulunan ve tek parti döneminde bir komutana hediye edilen hamam, kereste deposu olarak kullanılıyor. Uzun süredir restore edilmeyen hamamın kubbesinde incir ağaçları ve çeşitli otlar yeşermiş durumda. Hamama sonradan ilave edilen eklentiler de bu tarihi eseri tanınmaz hale getirmiş.

Hamamın bugünkü sahibi Hasan Yıldırım, Mimar Sinan’ın tarihi eserinin yıkılmak üzere olduğunu söylüyor. Restore ettirmek için maddi imkana sahip olmadığını belirten Yıldırım, hamamın tarihi sürecini şöyle anlatıyor: “Tek parti döneminde bu hamam bir askere hediye olarak verilmiş. Asker de hamamı Kayserili bir tüccara satmış. Büyük amcam da Kayserili tüccardan 1972 yılında satın almış. Amcam vefat edince, hamam benle mükellef olduğum büyükanneme kaldı.”

Hamamın her geçen gün biraz daha yıprandığını söyleyen Yıldırım, “Hamamız ecdadımızın bize bıraktığı gibi durmuyor, elimize de bu şekilde geçmedi zaten. Ne yazık ki şu anda bakımsız halde duruyor. ‘Bu zamana kadar ne yaptınız?’ derseniz; resmi olmasa da gayri resmi olarak birçok kapı çaldık. Çabalarımız ne yazık ki karşılıksız kaldı. Hamamın bu şekilde harabeye dönüşmesi bizi çok rahatsız ediyor. Bu halini görünce üzülüyorum. Hamamı tek başıma onaracak ekonomik gücüm yok. Biz mütevazı bir keresteciyiz. Bize ağır gelir. Hepimizin isteği bu tarihi yapının günümüze kazandırılmasıdır.” dedi.

‘HAMAMI SATIYORUZ’
Eseri korumak istemelerine rağmen yatırım yapamadıklarını ifade eden Yıldırım, bu nedenle yatırımcılar aradıklarını belirtti. “Hamamı satmaya çalışıyoruz.” diyen Yıldırım, İyi bir ortaklık teklifi gelmesi halinde yap-işlet-devret modelini de düşünebileceklerini söyledi.

Yıldırım, “Bize birçok ortaklık geldi. Manevi inancımızdan dolayı o ortaklıklara sıcak bakamadık. Biz burayı kutsal emanetler olarak görüyoruz. Sol tarafımızda Eyüp Sultan Hazretleri, yukarıda Fatih Sultan Mehmet Hazretleri, Yavuz Sultan Selim Hazretleri… Bunlar bizim büyüklerimiz, atalarımız. Bunlara saygı duyduğumuz gibi diğer taraftan Fener Rum Patrikhanesi var. Oraya da saygı duyuyoruz. Bana göre buralar kutsal emanetlerdir. Buraya öyle bir yer yapılmalı ki onları rahatsız etmemeli. Buraya bir katma değer sağlamalı. Bu mahallenin çehresini değiştirmeli. Üç yıl önce burayı 3 milyon dolara satılığa çıkartmıştık. Bu fiyatı belgelere dayanarak çıkarttık. Rakam üç yıl öncesine aittir. Biz bu rakamı şu an telaffuz bile edemiyoruz. Hamamı satılığa çıkarttığımız için eleştirildik. Keşke bağışlayabilecek gücüm olsa da bağışlasam ama yok. Sonuçta bu tapu, satın alınarak elimize geçti. Tapuyu bir yerlerden almadık. Tapuya bakılabilir incelenebilir.” şeklinde konuştu.

AYAKAPI HAMAMI HAKKINDA
Nurbanu Sultan tarafından Mimar Sinan’a yaptırılan eser, 1930’lara kadar hamam olarak kullanılmış. Yapıya verilen değişik isimler nedeniyle, uzun süre Mimar Sinan’ın eseri olarak anlaşılmamış. Hamam tarih boyunca ‘Çıfıt Hamamı’, ‘Valide Sultan Hamamı’, ‘Havuzlu Hamam’, ‘Yenikapı Hamamı’ gibi isimlerle anılmış. 1997 yılında, bir yüksek mimarın araştırmaları sonucu Mimar Sinan’a ait olduğu anlaşılmış ve bu şekilde tescillenmiş.

Sadece erkeklerin kullanabileceği şekilde tasarlanan Ayakapı Hamamı, Yahudi inancındaki durgun suda banyo yapma geleneğinden hareketle içinde ‘çıfıt batağı’ denilen özel bir havuza da sahip. Dış duvarları kesme taş ve tuğladan yapılan hamamın soyunmalık kısmının üzeri ise kubbe ile örtülmüş. Kubbe üstünde şu anda bulunmayan bir aydınlık fenerinin de olduğu söyleniyor. Eser İstanbul'daki bir kaç havuzlu hamamdan biri olmasıyla da dikkat çekiyor.

Bugün, 16.11.2012

KONYA'DA TARİHİ MÜZE ONARILIYOR

Akşehir Batı Cephesi Karargah Müzesi'nin tamir ve bakım çalışmaları başladı.

Bakım ve onarım çalışmaları kapsamında, Kurtuluş Savaşı'nda karargah olarak kullanılan tarihi binanın özellikle dış cepheleri elden geçirileceği ve yapılan çalışmalar nedeniyle Batı Cephesi Karargah Müzesi 25 Aralık 2012 tarihine kadar ziyaretçi kabul etmeyeceği bildirildi.

Batı Cephesi Karargahı Müzesi, 1965 yılına kadar Akşehir'de Belediye Dairesi olarak kullanılan iki katlı tarihi binada 1966 yılında ziyarete açılmıştı. Karargah Müzesi binası 1905 yılında konak olarak yaptırılmış Kurtuluş Savaşı'ndan önce belediye ve kaymakamlık olarak kullanılmıştı.

Batı Cephesi Karargahı 18 Kasım 1921 tarihinde Akşehir'e taşınmış 24 Ağustos 192 gününe kadar 9 ay 10 gün süre ile bu bina karargah olarak kullanılmıştı.

Konya Hakimiyet, 16.11.2012

İSTANBUL CADDELERİNE MENDERES TAARRUZU

NTV Yayınları’ndan çıkan ‘İstanbul Ansiklopedisi’nin ‘Caddeler’ başlığında, Burak Boysan yapımdan çok yıkımla dikkat çeken Menderes operasyonlarını anlatıyor. 1950’li yıllardan itibaren şehrin dokusunun yırtıldığını söyleyen Boysan’ın yazısından bir bölüm derledik.

Milliyet Cadde, Haber: Neşe Mesutoğlu, 16.11.2012

AVRUPALI KOLEKSİYONERLER ENDİŞELİ

 

Kültür ve Turizm Bakanlığı 19-21 Kasım’da Gaziantep Zeugma Müzesi’nde ‘Güney - Doğu Avrupa Kültür Varlıklarının Yasadışı İthalat, İhracat ve Mülkiyet Transferinin Yasaklanması’ adıyla büyük bir sempozyum düzenliyor. Sempozyumun hedefi yasadışı yollarla yurtdışına kaçırılan tarihi eserlerin korunması için ortak mücadele geliştirmek. UNESCO Genel Direktörü Irina Bokova’nın önerisiyle hayata geçirilen toplantıya UNESCO, Interpol, ICOM (Uluslararası Müze Konseyi) gibi kuruluşların üst düzey yöneticileri ile pek çok ülkeden kaçakçılıkla mücadele uzmanları geliyor.

Radikal, Haber: Ömer Erbil 16.1.2012

MOR GABRİEL KİLİSESİ'NİN SON UMUDU İREYSE BAŞVURU

Mardin'in Midyat İlçesi'nde 2008'de kadastro çalışmaları yapılırken Yayvantepe, Eğlence ve Çandarlı köylerindeki arazilerin 276 dönümü Mor Gabriel Kilisesi Vakfı'nın arazisi olarak tescil edildi. Hazine bu işlemin iptali için dava açtı. Midyat Kadastro Mahkemesi, Hazine'nin talebini reddetti. Ancak Yargıtay 20'nci Hukuk Dairesi yerel mahkemenin kararını bozdu. Mahkeme kararında direnince dosya Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na geldi. Genel Kurul geçtiğimiz ay mahkemenin kararını bozarak arazilerin devlete ait olduğuna karar vermişti. Genel Kurul önceki gün davayla ilgili son sözünü söyledi ve kilisenin işgalci olduğuna karar verdi. Mor Gabriel Kilisesi şimdi "mülkiyet hakkının ihlal edildiği" gerekçesiyle, bireysel başvuru kapsamında Anayasa Mahkemesi'ne başvuracak.

Sabah, Haber: Ersan Atar, 16.11.2012

ÇİN'İN GİZEMLİ ORDUSU TÜRKİYE'YE GELİYOR

 

İstanbul'da Topkapı Sarayı'nda 20 Kasım'da açılacak Çin'in Hazineleri Sergisi'nde, 5 Terra Cotta askerinin yanı sıra 100'ü aşkın eserin sergileneceği belirtildi.

Çin, normal uygulamada birden fazla Terra Cotta askerini karma sergilere göndermiyor ancak edinilen bilgiye göre, Türkiye için özel bir düzenleme yapılmış.

Sergide, dünyada eşi olmayan Terra Cotta askerlerinin yanı sıra Pekin'deki Yasak Şehir ve Şanghay Müzesinin de eserleri kamuoyuna açılacak. Terra Cotta askerleri sergisinde ayrıca, genelde Çin dışına çıkarılmayan Terra Cotta atı da sergilenecek.

Eserler için büyük miktarda sigorta bedeli ödendiği, eserlerin muhafazası için özel önlemler alındığı bildirildi.

Bu tür sergilerin hazırlık aşamasının normalde 2-3 yıl aldığı belirtilirken, Türk ve Çin makamlarının bu sergiyi 1 yıl içinde hazırladığı belirtiliyor.
Çin Sanat Sergiler Kurumu Müdür Yardımcısı An Yao, düzenlenen basın toplantısında, İstanbul'da 3 ay sergilenecek eserlerin iki ülke halklarının birbirini daha yakından tanıma fırsatı vereceğini söyledi.

An, Topkapı Sarayı Müzesi'nin günde 10 bin kişiyi ağırladığını ifade ederek, Topkapı Sarayı Müzesi'nin Türk müzeciliğinde önemli bir mekan olduğunu anlattı.

Çin'in Hazineleri Sergisiyle eş zamanlı olarak İstanbul Tophane'de, Çin'in Gansu eyaletinin "Dunhuang Mağaraları" sergisi de düzenlenecek.

TERRA COTTA ASKERLERİ

Çin'de 11 hanedanlığın başkentliğini yapmış ülkenin orta kesimindeki Şian'da bulunan Terra Cotta askerleri, dünyanın en büyük kral mezarlarından biri olarak kabul edilen "Çin Şı Huang'ın mezarını koruyor".

56 kilometrekarelik dev mezarın etrafında Çinli bir köylü tarafından rastlantı üzerine bulunan binlerce toprak asker, normal insan ebatlarında ve her biri dönemin askeri nizamına göre dizilmiş şekilde duruyor.

Savaş öncesi hazır konumda bekleyen binlerce asker, dönemin at arabaları ve atlar, orijinaline uygun şekilde boyanarak dönemin imparatoruyla birlikte gömülmüş.

Toprağın altından ilk çıkartıldığında renklerini koruyan Terra Cotta'ların havayla temasının ardından boyaları birkaç gün içinde siliniyor. Bu nedenle bölgede daha fazla olduğu bilinen askerler gün yüzüne çıkartılmıyor ve renginin korunması için teknolojiler geliştirilmeye çalışılıyor.

Sabah, 16.11.2012

MİLAS'TA ROMA DÖNEMİNE AİT SARNIÇ ORTAYA ÇIKARILDI

 

Arkeoloji tarihi açısından son 100 yılda bulunan en önemli tarihi eserler arasında gösterilen 2 bin 400 yıllık mezar odası ve lahdin bulunduğu Uzunyuva'da yürütülen kazı çalışmalarında, Bizans dönemine ait Sarnıç gün yüzüne çıkarıldı.

Milas Kaymakamı Bahattin Atçı, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kazı çalışmalarının Kral Hekatamnos mezarının üzerini kapatan büyük podyum çevresinde devam ettiğini söyledi.

Çalışmalar sürerken kazı alanında çok değerli tarihi eserler ve mozaiklerin ortaya çıkarıldığını belirten Atçı, "Kazı çalışmalarımız halen devam ediyor. Bu kapsamda devam eden çalışmalarda İstanbul'daki Yerebatan sarnıcına benzer su ihtiyacını temin eden bir Sarnıç ortaya çıkarıldı.

Gerçekten büyük bir yapı. Kazı ekibi bu alanda kazı çalışmalarını büyük bir titizlikle sürdürüyor" dedi.

Alanın tamamının ortaya çıkarılması için yapılması gereken çalışmalar olduğunu, ama bu haliyle bile sütunlar üzerine oturmuş, korunmuş iyi bir yapı göründüğünü dile getiren Atçı, burada iki Bölümlü bir yapı olduğunu anlattı.

Atçı, Milas'a paha biçilmez bir mekan kazandırıldığını, bilim adamlarının Uzunyuva kazı alanındaki her ayrıntıyı değerlendirerek merakla üzerine gittiğini ve titiz bir çalışma yürüttüklerini kaydetti. Sarnıçların bulunduğu alanın diğer tarihi mekanlarla bütünlük içinde olduğuna dikkati çeken Atçı, bundan sonraki çalışmalarda da ortaya yeni eserler çıkarılacağını ifade etti.

Çalışmaların önemine göre alanda yeni kamulaştırmaların yapılabileceğine işaret eden Atçı, "Yapılan kamulaştırma çalışmalarında 10 dönümlük bir alanımız vardı, bunun 15-20 dönüme çıkarılması söz konusu. Bu, yürütülen çalışmalarda ortaya çıkarılacak. Şunu söyleyebiliriz ki Milas'ta 5 kilometrelik alan içinde çeşitli tarihi dönemlere ait çok değerli eserler var. Bunların tümünü beraber düşündüğümüzde Milas ülkemizin, hatta dünyada bölgenin önemli tarihi mekanlarından biri haline geliyor" diye konuştu.

Milas Arkeoloji Müze Müdürü Ali Sinan Özbey ise yaklaşık bir ay önce Uzunyuva'da yürütülen kurtarma kazı çalışmalarında Roma dönemine ait, tabanında mozaikler görülen bir mimari yapı ile karşılaştıklarını anımsattı.

Alanda devam eden çalışmalar kapsamında aynı alanın doğusunda küçük bir boşluk görünce kapsamlı bir çalışma yürüttüklerini belirten Özbey, şunları söyledi:

"Çalışmalarımızı genişletince Bizans dönemine ait geniş bir sarnıcın varlığı ortaya çıktı. 2011 yılında kurul kararı ile yürüttüğümüz yıkım işlemlerinden sonra böyle bir dokuya ulaşmak bizi şaşırttı. Dolgu olacağını düşündüğümüz alanda Sarnıç yapısıyla karşılaştık. Bu Sarnıç doğu-batı yönünde uzanıyor ve 4 sütun üzerinde yer alıyor. Sütunların yüksekliği 1 metre 20 santimetre. Daha erken dönemlere ait malzemeler, burada kendi dönemlerinin dışında devşirme olarak kullanılmış. Şu anda yapının içinde müthiş bir dolgu var."

Çalışmaların kapsamlı şekilde devam ettiğini vurgulayan Özbey, "İçerideki dolgu temizlendikten sonra Yerebatan sarnıcının minyatür bir örneğiyle karşılaşacağımızı düşünüyoruz. Yapılacak kazı çalışmalarıyla alanın ziyaret edilebilecek farklı özellikler taşıyabileceğini düşünüyoruz" dedi.

Özbey, sarnıcın içindeki molozları yıl sonuna kadar boşaltmayı planladıklarını bildirerek, restorasyon işleminin ardından Heketamnos anıt mezarı ile daha bu dönemlerin mimari özelliklerinin gelecek kuşaklara tanıtılmasına katkı sunacağını dile getirdi.

Özbey, yağmur sularının çalışmaların yapıldığı alana zarar vermemesi için de çalışma yapıldığını, yaklaşık 10 metre genişliğindeki alana yağmur suyunun girmemesi için geçici koruma çatısı yaptıklarını kaydetti.

Haberler.com, Haber:Durmuş Genç, 15.11.2012

ATATÜRK'ÜN MİLLET ÇİFTLİĞİ KRALA SATILDI

 

Atatürk'ün 1929 yılında kendi parasıyla satın alarak tarımın gelişmesi için halka bağışladığı Millet Çiftliği'nin bir bölümü turizm tesisi yapılması için Suudi Arabistan Kralı Abdullah bin Abdülaziz'e satıldı.

Atatürk’ün kendi parasıyla satın aldığı, tarımın gelişmesi için çalışmalar yapılan çiftlik 1937’de vasiyeti üzerine millete bağışlanmış, daha sonra Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü (TİGEM) tarafından kullanılmıştı.

3 bin dönümlük TİGEM arazisinden 80 dönümlük alan 1994 yılında Belediye Canlı Ağaç Müzesi (arboretum) yapılması şartıyla Tarım Bakanlığı tarafından Yalova Belediyesi’ne tahsis edilmişti. 17 Ağustos 1999 Büyük Marmara depreminde çadır kent alanı olarak kullanılan canlı ağaç müzesi kullanılamaz duruma gelmişti.

Yalova Belediyesi daha sonraki yıllarda 80 dönümlük araziyi Belediye Meclis kararıyla önce konut alanı, daha sonra da turizm alanı olarak imara açtı ve ihaleye çıktı. CHP Yalova İl Başkanı Özcan Özel, Yalova Valiliği’ne başvurarak ihalenin iptalini istedi. Ancak 12 Kasım’da Yalova Belediyesi’nde yapılan ihaleyle 5 ayrı parselden satışa çıkarılan arazinin büyük bir bölümünü Suudi Arabistan firması Merosa satın aldı.

Yalova Belediye Başkanı Yakup Koçal, şirketin Suudi Arabistan Kralı Abdullah bin Abdüllaziz’in olduğunu söylediğini belirtip firmanın Yalova’ya 250 milyon liralık yatırım yapmayı planladığını belirtti. Yalova Belediye Başkanı Koçal, “Merosa şu anda Sapanca’da villalar yapıyor. Arboretumun tamamını Merosa alacak. Yaklaşık 250 milyon TL’lik bir yatırım yapmayı öngörüyorlar. Ortadoğu’nun ve bu bölgenin en büyük turizm yatırımını buraya yapmayı planlıyorlar. Bu Yalova için çok iyi bir şey. Bu yatırım zengin Ortadoğuluların Yalova’ya gelmesi anlamına geliyor. Hem yatırımın büyüklüğü hem de oluşturacağı turizm potansiyeli itibarı ile Yalova’ya önemli katkılar sağlayacak. Olurlarını verdik, satış muamelesi de bitti” dedi.

Cumhuriyet, Haber: Faruk Kırtay, 15.11.2012

HAYDARPAŞA PORT'A ONAY

 

İstanbul’un tartışmalı projelerinden olan “Haydarpaşa Port” onaylandı.

İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi Kasım ayı toplantılarının üçüncü bileşiminde, “1/5000 ölçekli Harem Bölgesi ile Haydarpaşa Liman ve Geri Sahası Nazım İmar Planı’na ilişkin değişiklik teklifi”nin yer aldığı komisyon raporu oylamaya sunuldu. CHP üyelerinin “red” oyu verdiği rapor, AKP üyelerinin oylarıyla kabul edildi.

Projenin hayata geçmesiyle Haydarpaşa Limanı ve gerisindeki alanın imar planında değişiklik olacak. Kabul edilen komisyon raporunda, “İstanbul Boğazı Karayolu Geçiş Tüneli Projesi”nin bir bölümünün Haydarpaşa Liman Sahası’nın içinde bulunduğu ifade edilerek, bölgedeki yapılaşmanın tünel kenarlarından 20 metre uzaklıkta olması gerektiği söylendi.

Raporda, kıyı bölgesindeki yeşil alanın korunacağı da öne sürüldü.

“1/5000 ölçekli Harem Bölgesi ile Haydarpaşa Liman ve Geri Sahası Nazım İmar Planı”, 19 Haziran 2012’de onaylanmıştı. Mimarlar Odası ve demokratik kitle örgütleri, tarihi değerleri ve doğayı tahrip edeceği için  projeye karşı çıkıyor.

NELER OLACAK?

Haydarpaşa ile Harem bölgesini turizme ve ticarete açacak olan Haydarpaşa Port projesi, TCDD mülkiyetinde bulunan ve Üsküdar’a dek uzanan yeşil alanı büyük oranda kamuya kapatacak. Haydarpaşa Port projesi kapsamında, kruvaziyer yat limanına ek olarak oteller, yat kulüpleri, kongre salonları, iş merkezleri, rezidanslar ve AVM’ler inşa edilerek kıyı şeridi sermayenin hizmetine verilecek. Alandaki TCDD lojmanları dahil olmak üzere mevcut TCDD yapıları, TMO binaları, silolar ve TCDD manevra alanı ise proje kapsamında yıkılacak.

Evrensel, 15.11.2012

HAYDARPAŞA PORT TÜPE TAKILDI

 

İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı’nın “Tüp geçit var. Bina yapılamaz” itirazı üzerine, Haydarpaşa Garı ve Liman Dönüşüm Projesi için TCDD arsalarına verdiği ticaret imar iznini iptal etti. Arsalar imar planına yeşil alan olarak işlendi.

Haydarpaşa Port Projesi’yle ilgili imar planları oluşturulurken, Haydarpaşa Garı’nın çevresi turistik ve ticari merkez, arka taraftaki TCDD arsaları ise kamu hizmet alanı olarak belirlenmişti. TCDD arsaların ekonomik değerinin düşeceğini ve kurumun zarara uğrayacağını belirterek planların yeniden düzenlenmesini istedi. TCDD’nin talebi 13 Nisan 2012’de İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi’nin gündeme geldi. TCDD arsalarına 2 katla sınırlı olmak kaydıyla ticari imar izni çıktı. Böylece Haydarpaşa Port Projesi daha da büyümüş oldu.

Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı, İstanbul Boğazı’nın altından geçecek Karayolu Tüp Geçişi Projesi’nin imar planlarına işlenmediğini belirledi. Bakanlık İBB’ye gönderdiği yazıda, tüp geçişinin güzergahı üzerinde yapı yaklaşma sınırları olduğunu, bu durumun gözardı edilmesi halinde ileride sakıncalar doğurabileceğini belirtti. İstanbul Büyükşehir Belediyesi uyarı üzerine bölgede yeni bir imar planı hazırladı. Tüp geçitin tehlike sınırında kaldığı gerekçesiyle TCDD arsalarına verilen ticaret imar izninin kaldırılması kararlaştırıldı. İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi’nin dün yapılan oturumunda gündeme gelen plan teklifi kabul edildi. TCDD arsaları yeni imar planına yeşil alan olarak işlendi.

TCDD yeni imar planları hazırlanırken İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne bir yazı göndererek, kaybettiği haklarının projenin başka bir kısmında yeniden verilmesini istedi. Düzeltme taleplerini inceleyen Büyükşehir Belediye Meclisi, TCDD arsalarındaki imarın geri alınmasından kaynaklanan hak kaybının projenin başka bir kısmında telafi edilmesini de karara bağladı.

Hürriyet, Haber: Fatma Aksu, 14.11.2012

BODRUM DÜNYANIN YEDİNCİ HARİKASINI GERİ İSTİYOR

 

British Museum'da sergilenen ve dünyanın yedi harikasından biri olan Mausolleum (Mozole)'un Türkiye'ye iade edilmesi için 2013 Ocak ayında Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM)'nde 30 avukatla dava açmaya hazırlanan Av. Remzi Kazmaz'ın çalışmaları sürüyor. Aynı zamanda film yapımcısı ve yazar olan Kazmaz, Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay'dan sonra söz konusu tarihi eserin ait olduğu, Muğla'nın Bodrum İlçesi Belediye Başkanı Mehmet Kocadon'u da ziyaret ederek destek istedi.

Bodrum Belediyesi'nde düzenlediği basın toplantısında, Mausolleum'un Osmanlı döneminde İngiltere'ye götürüldüğünü anlatan Av. Kazmaz, geri getirilmesi için çalışmalarının devam ettiğini söyledi. Toplantıya katılan Başkan Kocadon'dan destek isteyen Kazmaz, ''Sivil toplum örgütleri olarak bir çalışma başlattık. Bakanlık, bu konuyla ilgili bize söz verdi. Bodrum Belediye Başkanı olarak sizden de gerekli desteği istiyoruz.'' dedi.

Kocadon da mozolenin geri alınması için başlatılan kampanyada ilk imzayı atanlardan birisinin kendisi olduğunu söyledi. Dünyanın yedi harikasından birisinin Bodrum'un olmasından dolayı şanslı olduklarını belirten Mehmet Kocadon, ''Biz mozoleyi yeterince ne tanıtabildik ne de bundan faydalanabiliyoruz, çünkü anıt mezar olarak düşünüyoruz ama öyle değildir. Mozole, bu topraklarda yaşayan aşkın, gücün ve sadakatin bir simgesidir.'' diye konuştu. Başkanı Kocadon, Remzi Kazmaz'a yurtiçi ve yurtdışında destek sözü verdi.<

Toplantının sonunda Av. Kazmaz, Kral Mausolos'un eşi Artemisia'ya duyduğu aşkı ölümsüzleştirmek amacıyla yapılan mozole hakkında yazdığı "Aşkın Mabedi" isimli romanını Başkan Kocadon'a hediye etti.

Habertürk, 15.11.2012

BEYOĞLU HAKKINDA HERŞEY

Habertürk TV'de ekranlara gelen 'Açık ve Net' programının konuğu Beyoğlu Belediye Başkanı Ahmet Misbah Demircan oldu. Zafer Arapkirli'nin sorularını yanıtlayan Demirca bir dizi konuda açıklama yaptı. Demircan'ın konuşmasından ana başlıklar şöyle:

İstiklal Caddesi'nin altında tarihi bir tonoz var. O caddede zemin hiçbir zaman güzel olmadı. Granit taşlarının kaplanmasıyla o dönem için herhalde bir problem olmaz diye düşünüldü ama neticesi böyle olmadı. Bu kez Büyükşehir Belediye başkanımız alttaki tonozu güçlendirmeden bir şey yapmayalım dedi ve daha sonra betonu kuvvetlendirme yapıldı. Netice o güçlendirme bittikten sonra tamamlanmış olacak.

ALTYAPI GÜÇLENDİRİLİNCE CADDE DÜZELECEK
Beyoğlu son 10 yıldır sürekli çalışma içerisinde. Caddeyi  güzelleştiriyoruz. Hızlı büyümenin, bina bazında yenilenmenin yollara getirdiği birtakım yükler oluyor. Hepsi üstüste gelince İstiklal Caddesi'nde böyle bir sıkıntıyı yaşadık maalesef. Büyükşehirimiz caddenin altyapısını tamamlamasının ardından taşlarda oynama olmayacak. Esnafımız haklı olarak caddenin biran önce yapılmasını istiyor. Ancak aceleye getirilince iyi sonuç vermiyor....

EMEK SİNEMASININ SALONU KORUMA ALTINDA
Bugün AVM'lerin hepsi Beyoğlu'ndaki sinemaların rakibi oldu. Konforlu mekanlar arttıkça, AVM'ler ortaya çıktıkça buradaki sinemalar müşteri bulamaz hale geldi. Vatandaş hem eskiyi yaşamak hem de konforu yaşamak istiyor. Emek sineması tartışılırken bu hep gözardı edildi. Emek sineması bu haliyle zaten kullanılmıyor. Şu anda Emek sinemasındaki salon birebir korunuyor. Bu projeyle birlikte 10'dan fazla küçük salon ve büyük salon korunarak komplekse dönüştürülecek.

GÜNÜMÜZÜN İHTİYAÇLARINI DİKKATE ALIYORUZ
Sivil mimari örnekleri yapılırken bunların restorasyonlarında günümüzün ihtiyaçlarını dikkate alan ama geçmişi koruyan, yenilikçi bakış açısıyla binaları restore eden anlayışa ihtiyacımız var. Tarlabaşı'ndaki binaların bazıları yıkıldı bazıları korunarak yenilendi. Tarihi binalardan bazıları birebir korunarak restore edilir. Bazı binalarda cepheleri tutulup içleri değiştirilir. Bazı binalarda röleveleri aynen kopya edilir, projelendirilir, yıkılır ve aynı şekilde yapılarak korunur. Bunlara Anıtlar Kurulu'ndaki ilgili hocalar karar verir, belediyeler karar vermez. Belediye bir şehrin lideridir. Gidip dükkanda ticaret yapmaz.

BEYOĞLU'NDA BİNLERCE BİNAYI RELOVE ETTİK
Ben 9 yıldır burada belediye başkanıyım. Beyoğlu'nda binlerce bina relove edilmiştir. Eskiden 100 sene evvel yapılmış binalar, fonksiyonlarıyla zaman içerisinde kullanım değişikliklerine muhatap oluyor. Müşterinin beklentisi değişiyor. Eğer bu beklentilere göre hareket edilmez ise bu binalar kullanılmaz hale gelir diyorum. Dünyadaki örmekleri böyle. Tarlabaşı'ndan geçerken 'kendi kendine bırakılırsa buraları yok olacak' diye içinizden geçmedi mi? Biz liderlik yaparken bu işin yapılmasının, önünün açılmasını istiyoruz.

TARLABAŞI BİNA STOĞU GÖRÜNTÜSÜ VERİYORDU
Tarlabaşı'nda çoğu bina terkedilmiş, bir yapı stoğu görünümü veriyor. Vatandaş da bu tablodan mutsuzdu. Biz Tarlabaşı'nda bu binaların tamamıyla değil ama 278'i ile dönüşüm yapalım dedik. Burada mülkiyetler var, farklı malikler var. İnsanlar bu binaları tek başına röleve etmek istemiyor. Çünkü tek başına restore etmek ciddi pahalı. Burada tıpkı Sütlüce Kongre Merkezi'nde olduğu gibi, dıştan baktığınızda eskiyi görüyorsunuz ama içine girince bugünün modern ihtiyaçlarını karşılayabilecek yapılar görüyorsunuz.

ÇOĞUNLUĞUN KARARINA AZINLIK HÜKMETMESİN
Bu dönüşümü yapabilmek için yasal düzenlemelere ihtiyaç oldu. Sayın Başbakanımız bu konuda çok destekleyici bir tavrı oldu. Oradaki mantık şuydu çoğunluğun istediği bir şeye küçük bir azınlık tahakküm etmesin. İstiklal Caddesi'nde restorasyonu yaparken bugünün ihtiyaçlarını görerek geleceğe tasarlıyoruz. İnsanlar kapalı mekan AVM istiyor diyemeyiz. İnsanlar havası açık, güvenilir alanlar arıyorlar. Tarlabaşı'nda restorasyon bittiğinde oranın amiral gemisi oluşacaktır. Bunu görüyor ve hissediyoruz.

BEYOĞLU ESKİ KÜLTÜRÜNE YENİDEN KAVUŞUYOR
Bütün dünyada Paris'te, Londra'da kentim master kullanımı vardır. Mümkün olduğunda restaurantların sokağa masa koymalarına izin veriyoruz. Ancak ara sokaklarda buna izin vermiyoruz. Ara sokaklardaki apartmanların üst katlarında da yaşam devam ediyor. Neticede şehrin gelişmesi adına bu tür yerlere müdahale ettik. Bu yasağa uymayanlara tavrımızı net koyduk. Beyoğlu yeme-içme kültürüne yeniden kavuşuyor.

İŞLETMELER KALDIRIM TAŞI GİBİ GÜZEL OLMALI
Restaurantlarımızın sayısı çoğalıyor. Biz kalite peşindeyiz. Beyoğlu şehrin yüzük taşı. Buradaki işletmeler, binalar, buranın kaldırım taşı kadar özenli olmalıdır. Burası bizim kültür mirasımız ise buraları hakedecek işletmeler olmalı. O dönemde bir şey tartışılırdı. Bu tartışma esnasında bazıları zarar görmüş de olabilir.

İNSANLAR GÜZEL BİR YAŞAMA GÜLÜMSEYECEKLER
Okmeydanı'nda binlik ve 5 binlik planlar yaptık. Buralarda planlamayı yaptık ki, evi yeşil alanda olan insanlar mağdur olmasınlar diye. Şimdi tapularını vereceğiz. 30 tane bölgede insanlar ciddi ve güzel bir bölgede yaşama gülümseyecekler. Kentsel dönüşümde insanlar 'belediye gelecek evimizden çıkaracak' gibi yersiz endişelere kapılmasın. Böyle bir şey yok. Geçmişte müteahhitlere tek tek apartımanlar yapıldı. Bu esnada temel atmada ve malzemede ciddi sıkıntılar yaşandı. Ancak toplu dönüşümlerde bu tür sıkıntılardan bahsedilemez.

Habertürk, 15.11.2012

KAYA RESİMLERİ İÇİN ARKEOLOGLAR AYAKLANDI

Radikal ’in gündeme getirdiği Latmos Dağları olarak bilinen antik ismiyle ‘Herakleia’daki kaya resimlerini tehdit eden taş ocakları arkeologları ayaklandırdı. Aktüel Arkeoloji dergisi tarafından organize edilen 17 Kasım’da başlayacak olan ‘Anadoluya Saygı’ gezisine katılacak olan aktivistler Latmos’a gidecek. Türkiye ’nin çişitli illerinden çok sayıda otobüsle hareket edeceklerini belirten aktivistler şunları söylüyor: Dünya kültür mirası olan 8 bin yıllık kaya resimlerini tehdit eden taş ocaklarına karşı Anadolu’nun hafızasını korumak gerek. ‘Sadece Anadolu tarihi için değil, dünya tarihi adına çok önemli bu eserler tehdit altında. Eğer bu ocakların faaliyetleri engellenemezse 8 bin yıllık hafızamız, Anadolu’nun belleği silinecek. Dünya tarihine, Anadolu’nun kültürel mirasına saygı duyan herkesi Anadolu’ya Saygı gezisine bekliyoruz.” Bu arada Kültür ve Turizm Bakanlığı ’nın da kaya resimleriyle ilgili belgeleme çalışması başlatacağı belirtildi.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 15.11.2012

İSTANBUL'UN GEÇMİŞİ HEYECAN YARATIYOR

İstanbul’un en az bilinen geçmişi yazısız dönemleri kapsar. Yarımburgaz Mağarası, Fikirtepe ve Pendik yerleşimlerinin yanında son yıllarda Marmaray kazılarıyla ortaya çıkan Yenikapı verileri, tarih öncesi dönemler olarak, uygarlık tarihi açısından İstanbul’un kent belleğine katkı sağlıyor.

İstanbul’un Paleolitik çağları dışında, Neolitik ve Kalkolitik yerleşmeleri hakkında az çok bilgi sahibi olunmasına karşın, Tunç Çağları ile ilgili çok az, MÖ 2. bin kültürleri hakkında ise hiçbir veriye ulaşılamamıştır. Oysa MÖ 3. ve 2. binde Anadolu ve çevresinde yoğun bir yerleşme görülür. Bunun yanında MÖ 2 bin ortalarından itibaren güçlenen Hitit, Arzawa, Miken gibi Anadolu ve Ege’de büyük devletlerin ve imparatorlukların ortaya çıkıp, çıkar bölgelerini genişletmeye çalıştığı bir dönemde, ne İstanbul ne de yakın çevresinde herhangi bir yaşam izine rastlanılması büyük bir tarihsel boşluk yaratmaktadır.

İstanbul’un Grek Kolonileri öncesi MÖ 1. bin yılların başına ait yerleşme sorunu da devam etmektedir.

Özellikle Erken Demir Çağ olarak tanımlanan MÖ 1200-850 dönemine ait arkeolojik veriler neredeyse yok gibidir. Oysa, antik kaynaklarda Balkanlar’dan Anadolu içlerine doğru ilerleyen Trak/Frig halklarının Boğazlardan göç hareketleri anlatılır. Trak/Frig halklarının Çanakkale Boğazı’ndan geçtiği kanıtlanmış ancak İstanbul Boğazı geçişleri kanıtlanamamıştır. Son yıllarda başlattığımız araştırmalar bu sorunların çözümlenmesine yöneliktir. Nitekim İstanbul Arkeoloji Müzeleri ek binası yapılırken çıkan çanak çömlek parçaları ve Yenikapı kazılarından birkaç kap parçası dışında, İstanbul’un Demirçağı’na ait arkeolojik kanıtlar, Küçükçekmece Göl Havzası Avcılar Firüzköy’de, Silivri ve Çatalca sınırlarında gerek seramik parçaları, gerek kült anıtları ve sunu merkezleri olarak karşımıza çıkmaya başlamıştır. Bu sorunlara açıklık getirmek, kronolojik boşluğu doldurabilmek en önemlisi de hızla yayılan modern kentin altında kalacak tarih öncesi verilerin dönüşü olmayacak biçimde kaybolacağı kaygısıyla uluslararası bilim insanlarından oluşan ekiple İTA (İstanbul Tarih Öncesi Araştırmaları) Projesi başlatılmıştır.

KÜÇÜKÇEKMECE GÖL HAVZASI
İTA projesinin bir diğer ayağı ise Küçükçekmece Göl Havzası’nın Avcılar Firüzköy mevkisindeki kazılardır.

MÖ 7. yüzyıldan, MS 11. yüzyıla kadar yoğun bir deniz ticaretinin yaşandığı anlaşılan bölgenin iki ya da daha fazla antik limanı, antik feneri, mermer yolları, anıtsal yapıları devasa açık sarnıcı ve manastır/saray kompleksi üç yıldır kazılmaktadır. Ancak, buradaki ilk yerleşimin Neolitik döneme kadar uzandığı sanılmaktadır.
Yrd. Doç.Dr.
Şengül AYDINGÜN
Kocaeli Üniversitesi

Hürriyet, Yazı: Yalçın Bayer, 14.11.2012

ATATÜRK'ÜN DEDE EVİ

Atatürk’ün baba tarafından dedesi Hacı Ahmet Efendi’nin Makedonya’da Jupa belediyesine bağlı Kocacık Köyü sınırları içindeki iki evinin yeri tespit edildi. Asli yapısına uygun olarak yeniden inşa edilecek. Bu önemli bir gelişmedir.

Evvela bunun nasıl tespit edildiğine bakalım.

TİKA Başkanı Dr. Serdar Çam’dan aldığım bilgilere göre, öncelikle Makedonya Cumhurbaşkanı Gjorge İvanov’a teşekkür etmemiz gerekir. Sayın İvanov tarihçidir, Osmanlı tarihi uzmanıdır. Konuyu iyi bilmektedir. Kocacık Köyü'ndee Atatürk’ün dedesinin evinin bulunduğunu, uzun süre burada yaşadığını, oğlu Ali Rıza’nın da gençliğini burada geçirdiğini bütün köy halkı öteden beri bilmektedir. Bu “sözlü tarih” bilgilerini, 1930’larda çekilmiş bir fotoğraf da doğruluyor. Fotoğrafta, Hacı Ahmet Efendi’ye ait iki ev, yıkılmadan önceki haliyle görülüyor.

Yer ve evlerin eski fotoğrafı bulununca, kazı yapıldı ve temeller ortaya çıkarıldı. Aşağıdaki fotoğrafta bu görülüyor:

 

Ortaya çıkan temeller, “sözlü tarih”te anlatılan ve 1930’ların fotoğrafında görülen yapıya aynen uyuyordu. Mustafa Kemal’in babası Ali Rıza Efendi’nin doğup gençliğini geçirdiği, dedesi Hacı Ahmet Efendi’ye ait olan iki ev, “arkeolojik bulgu” ile de kanıtlanmış oldu.

‘Anı evi’ halinde yeniden inşa (rekonstrüksiyon) tamamlanınca meydana çıkacak olan yapıların resmini Başbakan gösterdi, TV’lerde, gazetelerde izlediniz, buraya almıyorum.

Bu evlerin Hacı Ahmet Efendi’ye ait olduğu kesinleşince Makedonyalı ressamlar resme ve çevre mimarisine bakarak iki evin çizimini yaptılar. Çizim aynen şöyle:

 

Çizim ortaya çıkınca bu iki evin yeniden yapılması fikri doğdu. Projenin çizimini, otantik mimariyi ve malzemeyi iyi bilen iki Makedonyalı mimar üstlendi: Türk kökenli Prof. Yasemina Hacıyeva Aleksiyeva ve Prof. Mihail Tokarev...

Başbakan Erdoğan’ın Üsküp gezisinde Cumhurbaşkanı Gjorge İvanov bu konuyu anlattı. Başbakan orada projenin gerçekleştirilmesi için TİKA’ya talimat verdi.

Niye önemli?

Her tarihi bulgu önemlidir, bu bir. İkincisi Türk tarihindeki yeri belli olan Atatürk’le ilgili her tarihi bulgu daha bir önemlidir, bu iki.

Muhafazakar başbakanın bu konuda duyarlılık göstermesi önemlidir, bu üç.

Dördüncüsü, Türk-Makedon dostluğunun güçlenmesi için çok iyi bir vesiledir bu. Kendi içinde istikrarlı ve barışık, sınırları sağlam, bölgesinde güçlü bir Makedonya, Balkan istikrarı için kilit öneme sahiptir, bu da beş...

Şu bakımdan da önemli: Mustafa Kemal’in ailesi hakkındaki bir takım çirkin uydurmalar, bu bulgu ile bir kere daha çöp sepetine atılmıştır.

Bu tarihi bulguya sevinmek için ‘Atatürkçü’ olmak gerekmez. “Tarih” ve “kültür” bilincine sahip herkesin sevineceği bir gelişmedir bu... Suriye’deki Süleyman Şah, Kosova’daki Sultan Murat türbeleri gibi değerli “tarihi miras” unsurlarından biridir.

Seviniyorum, Yunan, Bulgar ve Sırp tarihçiliğinde de Osmanlı’ya daha objektif bir bakış gelişiyor. Biz de Bizans’a daha objektif bakmıyor muyuz?

Teşekkürler kardeş Makedonya.

Hürriyet, Yazı: Taha Akyol, 14.11.2012

CAMİDEKİ YUNAN BAYRAĞI GÜNAY'I ŞAŞIRTTI

Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından 4,8 milyon TL’ye restore edilecek olan Muradiye Külliyesi’ndeki çalışmalar, Bakan Günay’ın da katıldığı törenle başladı. Tören öncesinde tarihi yapıda incelemelerde bulunan Bakan Günay, Vakıflar Bölge Müdürü Mürsel Sarı ve Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Öğretim Üyesi Doç.Dr. Doğan Yavaş’tan bilgi aldı.

Restorasyon sırasında Yunan ordusu tarafından depo olarak kullanılan camide duvarların altından çıkan Yunan bayraklarını gören Bakan Günay, şaşkınlığını gizleyemedi. Detaylı bir şekilde duvarı inceleyen Günay, haçlı bayrak damgasının kaldırıp kaldırılmayacağı konusunda açıklama yapmadı. Sıvanın altından çıkan Yunan bayrağının kendisini şaşırttığını söyleyen Günay, son durum hakkında bilgi aldı.

Bakan Günay, türbe örtüsü değiştirilen Çekirge’deki Murat Hüdavendigar Türbesi’ni de ziyaret ederek dua etti.

Milliyet (Kısaltarak), 14.11.2012

HASANKEYF MEVZUU HAKKINDA NE BİLİYORUZ?

 

Yaklaşık on yıldan beri bir Hasankeyf mevzuu var.

Medyadan izliyoruz zaman zaman.

Ama hakkında ne kadarımız, ne biliyor?

Evet, şu kadarını biliyoruz:

Güneydoğu Anadolu'da dehşet bir uygarlık var ve bu uygarlık, Ilısu Barajı yapılırsa sular altında kalacak. Sadece uygarlık değil; bu baraj yapılırsa çok büyük bir bölgenin doğası, bitki örtüsü, hayvan zenginliği, börtü böceği de (ki, bunların içinde endemik olanlar da var) yok olacak.

Peki, bu kadarını nereden biliyoruz?

Tarkan'dan ve Doğa Derneği'nin eylemlerinden biliyoruz. Tarkan, Hasankeyf'e gitti yıllar önce, "Hasankeyf yok olmasın!" dedi. Batılı gazeteciler de oradaydı, Tarkan'ın mesajları Batı medyasında yer aldı, bunu hepimiz duyduk.

2008 yılında Başbakan Erdoğan, partisinin grup toplantısında yaptığı konuşmada Ilısu Barajı'nın yapımına karşı çıkanları terörist olarak nitelendirdi; bunu da duyduk elbet.

Bunun üzerine Batman Hasankeyf Girişim Sekretarya Sözcüsü Ali Sarıpınar da: "Eğer Hasankeyf'e sahip çıkmak terörist olmaksa ben en büyük teröristim. Her şeye rağmen Hasankeyf'in sular altında kalmasına izin vermeyeceğiz," şeklinde konuştu. Bunu bazılarımız duydu, bazılarımız duymadı.

Hasankeyf'in yok olmaması gerektiğini biliyoruz artık, ama önemine ne kadar haiziz?

Doç.Dr. Adnan Çevik, Hasankeyf Medeniyetlerin Buluştuğu Başkent adlı aydınlatıcı, bilgilendirici, içinde fotoğrafların, krokilerin olduğu değerli bir kitap yazmış.

Birçok şey öğrendim bu kitaptan.

Bilindiği gibi Anadolu uygarlıkları içinde pek çok ilk'ler yer alıyor.

Bu ilklerin içinde, Batı uygarlığının da gelişmesinde asal bir rol sahibi olan Sibernetik de var.

Bu buluş, ilk defa Hasankeyf'de ortaya çıkmış.

Sibernetik (robotik) ilminin kurucusu Ebu'l-'İz el-Cezeri (1136-1233), Hasankeyf uygarlığının eşsiz bir bilim insanıymış.

Sibernetiğin kurucusu olan bu zatın uygarlığı, yani Hasankeyf, kısa bir zaman sonra sular altında kalacak!

Projeleri arasında; abdest almak için düzenlenmiş otomat, akarsuyu yukarı çıkarma aracı, eşit saatlerin geçişini bildiren fil su saati gibi sayısız ve olağanüstü ünik eserler bulunan Ebu'l-'İz el-Cezeri'nin yetiştiği Hasankeyf, bugün onun projeleri ve robotik eserlerinin üçboyutlu tasvirleriyle (heykelleri) donatılmalıydı; Ebu'l-'İz el-Cezeri, bu şekilde onore edilip yüceltilirken, Hasankeyf de, bir dünya markası olma şansına sahip olabilirdi. Ki, Hasankeyf, Ebu'l-'İz el-Cezeri'nin yanı sıra pek çok bilim, ilim, kültür eserleri de vermiş, tarihi MÖ 10 bin yıla kadar uzanan onurlu geçmişiyle Medeniyetlerin Buluştuğu Başkent olma vasfına sahiptir.

Hasankeyf, aynı zamanda bir su uygarlığının, Dicle'nin de ürünüdür...

Doç.Dr. Adnan Çevik'e göre: "Yukarı Mezopotamya, Yakındoğu kültürleri ile Anadolu kültürlerinin birleştiği, birbirine karıştığı bir kavşak konumundadır. 'Bereketli Hilal' olarak da adlandırılan bu bölgenin, uygarlık tarihindeki önemi, hemen her yerinde görülen, binlerce yılın izlerini taşıyan höyükler, ören yerleri, anıtlar gibi çok zengin bir tarihi geçmişi günümüze ulaştıran kültür varlıklarından anlaşılmaktadır."

Hasankeyf aynı zamanda bir kaya/dağ uygarlığıdır. Ve bu kayalar içinde oyulmuş bir büyük yerleşim vardır. Hasankeyf'i yerinden söküp taşıyacağız iddiasında olan hükümet ve devlet, bu kaya uygarlığını hangi teknikle ve nasıl yerinden söküp, başka bir yere nakledecek bilmiyoruz, o da ayrı.

Hasankeyf Medeniyetlerin Buluştuğu Başkent adlı kitaptan öğrendiğimize göre, burada neolitik (Cilalı Taş Devri, MÖ 8000-550) dönemden bu yana Asur, Roma, Pers, Bizans, Sasani, Artuklu, Eyyubi gibi önemli uygarlıklara ve kültürlere ev sahipliği yapmıştır.

"(...) Hasankeyf, Ilısu Baraj Projesi'yle yok olma tehdidiyle karşı karşıyadır. Bu projeyle sular altında kalacak olan yalnız Hasankeyf değil, Büyük Selçuklulardan Artuklulara, oradan Eyyubi, Akkoyunlu ve Osmanlılara uzanan, mimari ve kültürel geleneğimizin bizatihi kendisi, başka bir deyişle tarihimiz, kimliğimiz olacaktır. Üstelik bu süreçte ne Hasankeyf'i ne de onu medeniyetin doğum yeri yapan eserlerin büyük çoğunluğunu taşımak mümkündür. (...) Tarih, sadece geçmiş değil, aynı zamanda geleceğin tasarımıdır" diyor Adnan Çevik.

Bir Doğa Derneği yayını olan, Atlas Dergisi'nin de desteklediği Hasankeyf Medeniyetlerin Buluştuğu Başkent adlı kitabı, bu konuda bilinçlenmek isteyen herkese öneririm.

Taraf, 14.11.2012

ATATÜRK'ÜN KARARGAHI GÜN YÜZÜNE ÇIKARILDI

 

Mardin Valiliği ve Mardin Belediyesi tarafından başlatılan Tarihi Dönüşüm Projesi kapsamında, tarihi taş yapıların ortaya çıkarılması için beton binaların yıkımına devam ediliyor. Bu kapsamda Mustafa Kemal Atatürk'ün, karargah olarak kullandığı İskender Atamyan Konağı, önüne yapılan 3 katlı beton binanın yıkılmasıyla gün yüzüne çıktı.

Mardin Valiliği Koruma Denetleme Bürosu'nda görevli sanat tarihçisi ve Sabancı Mardin Kent Müzesi Müdürü Gani Tarkan, yaptığı açıklamada, tarihi Mardin'de gizli kalmış, bilinmeyen çok yapı olduğunu, Tarihi Dönüşüm Projesi'nin bu yapıların ortaya çıkarılmasında önemli rol oynadığını belirtti.

Atatürk'ün bir dönem karargah olarak kullandığı ve yıllardan beri metruk halde kalan konağın beton yığınlarından kurtarıldığını ifade eden Tarkan, şunları söyledi:
''Karargah olarak kullanılan konak, Mardin konaklarına benzer bir yapıya sahip. 19. yüzyıla ait. Konağa ait elimize ulaşmış çok sayıda fotoğraf var. O fotoğraflardan yola çıkarak tarihlemesini yapabiliyoruz. Konağı önemli kılan unsurlar, 1. Dünya Savaşı sırasında 1917'de Almanlar tarafından karargah olarak kullanılmış olması ve Mustafa Kemal Paşa tarafından da garnizon, konut, karargah olarak kullanılmış bir yapı olmasıdır. Elimizde bununla ilgili o döneme ait, belge niteliği taşıyan çok sayıda siyah beyaz fotoğraflar var. Ancak Mardinliler ve maalesef Türkiye'deki bir çok kimse, araştırmacılar dışında bunun varlığını bilmiyordu. Taki yaklaşık 15 gün önce bir yıkım yapıldı. Yıkım çalışmalarından sonra konak yüzde 60-70 oranında tekrar ortaya çıktı, kendini gösterdi. Bu bence Mardin ve Türkiye için çok önemli bir olay. Hem Atatürk Evi olması açısından hem 1. Dünya savaşı gibi önemli bir olayda karargah konutu olarak kullanılmış olması bence çok önemli bir olay.''

''ÖNEMLİ KARARLARIN ALINDIĞI YER''
Tarkan, konağın özel mülkiyet olduğunu, ortak bir çalışmayla restorasyonunun yapılmasının planlandığını belirtti.

Konağın yıllarca kullanılmadığını, önüne yapılan beton bina yüzünden girilemediğini ve metruk halde kaldığını vurgulayan Tarkan, ''Konağın güney batısında bir cumba vardı. Mardin'de biliyorsunuz 4 ya da 5 cumbalı ev var. Bu evler klasik Osmanlı mimarisinde kullanılan mimari unsurdu. Cumba yıkılmış, cumba dışındaki şeyler duruyor. Yani biraz cephe tahribatı var. Cephe tahribatı dışında günümüze kadar ulaşabilmiş'' dedi.

Bu yapının kurtarılmasında eski Mardin Valisi Hasan Duruer'in büyük emeği olduğunu dile getiren Tarkan, şöyle konuştu:

''Bu yapının varlığını bildiğimiz için, eski vali Hasan Duruer o yapıyı ortaya çıkartmak için uğraşıyordu. Onun önündeki beton evin yıkılmasını program kapsamına aldı. Binanın 1 katı yıkılacakken, 3 katını yıktırma kararı aldı ve o yapı güzel konak ortaya çıkarıldı. 1. Dünya Savaşı'nda zaten Doğu Cephesi'nin önemi biliniyor. Almanlar bizzat 1917 yılında Mardin'de bulunmuş. Mardin, Doğu Cephesi'nin önemli bir garnizon kentidir, karargahıdır. O önemli kararların alındığı evde burasıdır. Bu döneme ait fotoğraflar da var. Bütün kararlar o konakta alınmış aslında. 1. Dünya Savaşı ne kadar önemliyse, Doğu Cephesi de o kadar önemli Mardin için. O konakta 1. Dünya Savaşı açısından çok önemli bir ev.''
Tarkan, Tarihi Dönüşüm Projesi ile birlikte tarihi şaşırtacak çok önemli bilgilere ve yapılara ulaşılacağını vurguladı.

''MUHTEŞEM CUMBALI VEÇHESİ YERİNE APARTMAN DİKİLMİŞ''
Mardin Valiliği Koruma Denetleme Bürosu Sorumlusu Nezir Aslan da gelen ödenek kapsamında betonarme binaların yıkımına devam edildiğini belirtti.

Konağın önünde 3 kat 6 daireden oluşan bir betonarme yapıyı yıktıklarını kaydeden Aslan, ''Tarihi binayı ortaya çıkarmış olduk. Sahibiyle de iletişim kurduk. Kendisi de buna çok yakınlık gösterdi. Kendi imkanlarıyla restorasyonunu yapacak. Eski konağın şeklini ortaya çıkaracak şekilde restorasyon çalışmasının başlayacağın söyledi. Mülk sahibi projesini hazırlayıp, kurula sunacak. Yapının ilk haline uygun şekilde restorasyonu yapılması için mülk sahibi gerekli bilgileri veriyoruz'' diye konuştu.

Araştırmacı-Yazar Doğan Bekin de Mardin'in önde gelen tüccarlarından İskender Atamyan tarafından yaptırılan bu muhteşem konağın, özellikle 1. Dünya Savaşı sırasında önemli şahsiyetleri ağırladığını dile getirdi.

Osmanlı-Alman İttifakı çerçevesinde Mardin'de konuşlandırılan Alman birlikleri tarafından garnizon olarak kullanıldığını aktaran Bekin, şunları belirtti:

''Bu dönemde Osmanlı Devleti'nin önde gelen isimleri bu konakta ağırlanmışlardır. Kutul Amara savaşında Osmanlı Ordusu'nun komutanı olan Colmar von der Goltz Paşa, Irak'a geçerken bu konakta misafir edilmiş, keza bu konak birçok Alman generalinin uğrak yeri olmuştur. Osmanlı Dönemi'nde ağırladığı misafirlerle dikkat çeken bu cumbalı tarihi konak, Cumhuriyet döneminden sonra bir müddet trahom merkezi olarak işlev görmüştür. Konak, Mardin'in betonlaşma sürecinde çarpık yapılaşmadan nasibini almış ve o muhteşem cumbalı veçhesi yerle bir edilerek yerine apartman dikilmiştir. Eski Mardin Valisi Hasan Duruer, bu binanın eski halini gösteren fotoğrafları ve tarihte oynadığı rolü öğrenince bu binanın eski haline getirileceğini ifade etmişti.''

Sabah, 14.11.2012

ROTHKO'YA 75 MİLYON DOLAR

 

Soyut ekspresyonizm akımının önemli temsilcilerinden Rus asıllı Amerikalı ressam Mark Rothko'nun "No 1 (Royal Red and Blue)" adlı eseri, New York'ta yapılan açık artırmada 75 milyon dolara satıldı.

Sotheby's Müzayede Evi'nde yapılan açık artırmada, Rothko'nun başyapıtlarından biri kabul edilen eser, adının açıklanmasını istemeyen bir koleksiyoncu tarafından satın alındı. Eserin, 35-50 milyon dolara alıcı bulması bekleniyordu.

Eser, Rothko'nun 1954 yılında Chicago'daki Sanat Enstitüsü'nde düzenlediği solo gösterisinde sergilenmesi için seçtiği 8 çalışmasından biriydi.

Rothko'nun "Orange, Red, Yellow" adlı eseri, Mayıs 2011'de Christie's müzayede evinde 86,9 milyon dolara satılarak şimdiye kadarki en pahalı çağdaş sanat eseri olmuştu.

Sotheby's Müzayede Evi'ndeki açık artırmada Amerikalı ressam Jackson Pollock'un "Number 4" adlı tablosu 40,4 milyon dolara, İngiliz sanatçı Francis Bacon'ın "Screaming Pope" tablosu 30 milyon dolara ve Willem de Kooning'e ait bir çalışma da 20 milyon dolara alıcı buldu.

Andy Warhol'un "Suicide" adlı eseri 16,3 milyon dolara, "Green Disaster" tablosu 15,2 milyon dolara ve "The Kiss" eseri de 9,3 milyon dolara satıldı.

Açık artırmada toplam satış, 375 milyona ulaştı.

Habertürk, 14.11.2012

******


TARİHİ REKOR!

Andy Warhol (1928-1987) Statue of Liberty $43,762,500

Christie's Müzayede Evi, "Savaş Sonrası ve Çağdaş Sanat Eserleri" açık artırmasında 412 milyon dolara ulaşan toplam satış ile rekor kırdı.

Christie's, müzayedede elde edilen 412 milyon dolarlık toplam satış rakamının şimdiye kadarki en başarılı çağdaş sanat eserleri satışı olduğunu açıkladı.

Rakip müzayede evi Sotheby's, dünkü savaş sonrası ve çağdaş sanat eserleri müzayedesinde 375 milyon dolarlık toplam satış yapmıştı.

11 sanatçının eserlerinin açık artırmaya çıkarıldığı müzayedede, soyut ekspresyonizm akımının önemli temsilcilerinden Franz Kline'in eseri, 40,4 milyon dolara alıcı bulurken, Andy Warhol'un "Statue of Liberty (Özgürlük Heykeli)" adlı tablosu ise 43,7 milyon dolara satıldı.

Franz Kline (1910-1962) Untitled $40,402,500 (Sanatçı için dünya rekoru)

 

Amerikalı sanatçı Jeff Koons'un "Tulips (Laleler)" adlı heykeli 33,7 milyona satıldı. Heykel, Koons'un şimdiye kadar en yüksek fiyata satılan eseri oldu.

Koons'un 1995-2004 yılları arasında tamamladığı 5 metrelik rengarenk 7 laleden oluşan heykel, şimdiye kadar yaşayan bir sanatçıya ait en yüksek fiyata satılan ikinci eser oldu. Alman ressam Gerhard Richter'in 13 Ekim'de satılan "Abstraktes Bild" adlı eseri, 34,2 milyon dolarla listenin ilk sırasında bulunuyor.

Fransız sanatçı Jean-Michel Basquiat'ın "Untitled (İsimsiz)" adlı çalışması da 26,4 milyon dolarla sanatçının şimdiye kadar en yüksek fiyata satılan eseri oldu. 1988 yılında aşırı dozdan hayatını kaybeden Basquiat'ın bir başka isimsiz tablosu Haziran ayında 20,1 milyon dolara satılmıştı.

Dün Sotheby's Müzayede Evi'ndeki açık artırmada "No 1 (Royal Red and Blue)" adlı eseri 75 milyon dolara alıcı bulan Rus asıllı Amerikalı sanatçı Mark Rothko'nun "Red Strip" adlı çalışması ise 23,4 milyon dolara satıldı.

Jeff Koons (b. 1955) Tulips $33,682,500

Roy Lichtenstein (1923-1997) Nude with Red Shirt $28,082,500

Jean-Michel Basquiat (1960-1988) Untitled $26,402,500 (Sanatçı için dünya rekoru)

Andy Warhol (1928-1987) Marlon $23,714,500

Mark Rothko (1903-1970) Black Stripe (Orange, Gold and Black) $21,362,500

Gerhard Richter (b. 1932) Abstraktes Bild (779-2) Price Realized: $15,314,500

Richard Diebenkorn (1922-1993) Ocean Park # 48 $13,522,500 (Sanatçı için dünya rekoru)

Franz Kline (1910-1962) De Medici $11,058,500

Habertürk, 15.11.2012

WARHOL'A
17 MİLYON $

ABD'li ünlü ressam, film yapımcısı ve yayıncı Andy Warhol'un 350'den fazla eseri, New York'ta yapılan açık artırmada toplam 17 milyon dolara satıldı.

Christie's Müzayede Evi, internet sitesinde yaptığı açıklamada, en yüksek fiyata satılan eserin 1,2 milyon dolara alıcı bulan "Endangered Species: San Francisco Silverspot (Nesli Tükenmekte Olan Canlılar: San Francisco Gümüş Benekli Kelebeği)" adlı tablo olduğunu açıkladı.

Habertürk, 14.11.2012

600 YILLIK KUR'AN BULUNDU

 

Erzurumlu arkeologlar, ünlü seyyah Evliya Çelebi'nin 'Seyahatnamesi'nden yola çıkarak Erzincan'da yaptıkları kazı çalışmaları sırasında tam 600 yıllık 198 parça el yazması Kur'an-ı kerim sayfasına ulaştılar. Arkeologlar geçen yıl da seyahatname'de zikredilen Bey Cami'sini 350 yıl sonra gün yüzüne çıkarmışlardı.

Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü Başkanı Prof.Dr. Hüseyin Yurttaş, Erzincan'ın Kemah İlçesi'nde arkeoloji kazısı yapmak için 2010 yılında Erzincan Valiliği aracılığıyla Kültür ve Turizm Bakanlığı'na müracaat etti.

Aynı yıl Bakanlar Kurulu kararıyla kazı izni çıkarken, Prof.Dr. Yurttaş başkanlığında toplanan ve Prof.Dr. Haldun Özkan, Yrd. Doç.Dr. Zerrin Köşklü ile Araştırma Görevlisi Muhammet Lütfü Kındığılı'dan oluşan ekip kazı çalışmalarına geçen yıl Haziran ayında başladı.

Kemah İlçesi yakınlarındaki Kemah kalesi kalıntılarında başlayan kazıda ilk olarak kale kapıları bulundu. Bunun ardından kazı bölgesinde iki de odaya rastlandı. Bu çalışmalar sırasında kazı alanında daha önce bulunan yaklaşık üç metre uzunluğundaki taş yığını incelenirken, Prof.Dr. Yurttaş, ünlü seyyah Evliya Çelebi'nin Seyahatnamesi'ni okudu.

Kazı ekibi elde ettikleri bilgiler doğrultusunda kale girişinin hemen yanında yer alan ve Seyahatname'de de zikredilen Bey Cami'sinin kalıntılarını gün yüzüne çıkardı.

Evliya Çelebi'nin Seyahatname'de Kemah'ı anlatırken Kemah kalesinin içinde üçü taştan inşa edilmiş olan 11 minare bulunduğunu bildirdiğini anlatan Prof.Dr. Hüseyin Yurttaş, minare çevresinde yaptıkları kazılarda caminin temel seviyesindeki duvarlarına ve mihrabına ulaştıklarını bildirdi.

Yaklaşık 250 dönümlük alanda yapılan kazı çalışmalarının cami bölümünü tamamladıklarını belirten Prof.Dr. Yurttaş, elde ettikleri veriler ışığında caminin inşasının Mengüceklere dayandığını belirlediklerini kaydetti.

Bu yıl içinde de kale bünyesinde saraya ait olduğunu düşündükleri hamam bölümünde kazı çalışması yaptıklarını ifade eden Prof.Dr. Yurttaş, 37 varaklık Kur'an-ı Kerim sayfaları bulduklarını dile getirdi.

Prof.Dr. Yurttaş, Cami kısmındaki kazı çalışmaları sona erdi. 250 - 300 metrekarelik alana kurulmuş cami kısmında çok fazla bir şey bulamadık ancak elde ettiğimiz verilen caminin inşasının Mengüceklere dayandığını gösteriyor. Yine bu yılda kale içinde saraya ait olduğunu düşündüğümüz hamam bölümünde kazı çalışmalarına başladık. Hamamın soyunmalık, ılıklık ve sıcaklık bölümleri ortaya çıkarıldı. Diğer bölümlerinde çalışmalar devam ediyor. Hamam alanında bir bohçaya sarılı olarak Kur'an-ı Kerimler ve Arapça kitaplar bulduk. Temizlik aşaması tamamlandıktan sonra Erzincan Müzesi'ne teslim edilecek.

İçlerinde Ahmet Karahisari ekolüne mensup olduğunu düşündüğümüz 37 varaklık Kur'an-ı Kerim parçası da var. Bunda iki farklı yazı türü kullanılmış Reyhani ve Muhakkak türleri kullanılmış. Aralarında koltuk dediğimiz bölgelerde de süsleme gerçekleştirilecekmiş ama tamamlanmadan bohçaya konulmuş" diye konuştu.

Erzurum Gazetesi, 14.11.2012

TARİHİ HAN KÜLTÜR MERKEZİNE DÖNÜŞTÜRÜLDÜ

 

Bitlis'teki tarihi El-Aman Hanı, Bitlis Vakıflar Bölge Müdürlüğü tarafından restore edilip kültür merkezine dönüştürülerek Bitlis Eren Üniversitesi'ne devredildi.

Tarihi han bundan sonra akademik, sosyal amaçlı toplantılar ile bilimsel kongrelere ev sahipliği yapacak.

Bitlis-Tatvan karayolu üzerinde bulunan ve 16'ncı yüzyılda Van Beylerbeyi Hüsrev Paşa tarafından yaptırıldığı belirtilen tarihi El-Aman Hanı kültür merkezi olarak hizmete girdi. İçinde 2 cep sinema salonu, değişik amaçlı toplantılar için düzenlenmiş konferans salonu, toplantı salonları, kütüphane ve yemek salonları bulunan tarihi El-Aman Hanı Eren Üniversitesi bünyesinde hizmet verecek.

Kültür merkezine dönüştürülen El-Aman Hanı'nın her türlü bilimsel kongrenin yapılabileceğine dikkat çeken Eren Üniversitesi Rektörü Prof.Dr. Mahmut Doğru, "Bütün üniversitelere açık davet gönderiyorum. Gelip tarihi mekanda kongrelerini yapsınlar. Vakıflar Bölge Müdürlüğü tarafından restore edilen hanın iç restorasyonunu biz tamamladık. Hanın dışına yapılan çimlendirme ve ışıklandırmalarla birlikte bahar aylarında vatandaşlarımız aileleri ile birlikte gelerek zamanlarını burada değerlendirebilecek. Ayrıca Bitlis'te sinema yok. Bu ihtiyacı da 2 cep sinemasıyla burada karşılıyoruz" dedi.

Kültür merkezine dönüştürülen handa her türlü şeyin düşünüldüğünü anlatan Rektör Prof.Dr. Doğru, kongre yapacak bilim insanlarının ihtiyaçlarının da karşılanacağını söyledi. Özellikle 450-500 kişilik restaurantın hizmet verdiğini belirten Rektör Doğru, barınma sorununu da olmadığını ifade etti.
Cnn Türk,14.11.2012

BERGAMA AKROPOLÜ ZİYARETLERİNDE DÜŞÜŞ!

 

Kültür turizminde, Ion Uygarlığı’ndan Osmanlı İmparatorluğu dönemine uzanan zengin tarihsel birikimiyle İzmir’e gelen turistler için önemli bir uğrak noktası olan Bergama, bu yılın 10 ayında müze ve ören yerlerini ziyaret eden turist sayısı açısından yüzde 7,8 geriledi.

AA muhabirinin İzmir İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü verilerinden derlediği bilgiye göre, dünya uygarlık tarihinin en köklü yerleşimlerinden biri olarak öne çıkan Bergama, müzesi, Akropolü, Asklepionu, Bazilikası ile bu yılın 10 ayında 433 bin 491 yerli ve yabancı turisti çekti.

Turist sayısında geçen yıla oranla yüzde 7,8 oranında gerileme yaşayan Bergama, müze ve ören yerleriyle geçen yıl aynı dönemde 470 bin 570 yerli ve yabancı turisti ağırlamıştı.

En büyük düşüş Akropol’de

Bergama Akropolü, 10 aylık dönemde 241 bin 481 kişi ile ilçede en çok ziyaret edilen ören yeri olma özelliğini korurken, ziyaretçi sayısında ise geçen yıla oranla yüzde 10,6 düzeyinde düşüş yaşandı.

Akropol, 37 bin 670 kişiyle en çok ziyaretçiyi ekim ayında çekti. İklim koşulları nedeniyle daha çok ilkbahar ve sonbahar aylarında ziyaret edilen Akropol, nisan ayında 37 bin 206, mayıs ayında 28 bin 599, eylül ayında 26 bin 944, mart ayında da 25 bin 804 turisti çekti.

Bergama’daki diğer müze ve ören yerlerini ise bu yılın ilk 10 ayında, 192 bin 10 yerli ve yabancı turist gezdi.

Akropol’ün ardından ilçede en çok ziyaretçi çeken Asklepion, bu dönemde 136 bin 517 kişi tarafından ziyaret edilirken, Bazilika 33 bin 914 bin, Bergama Müzesi de 21 bin 579 turisti ağırladı.

Yılın 10 aylık döneminde ziyaretçi sayısındaki düşüşten Bergama Müzesi, Asklepion ve Bazilika’nın da etkilendiği ilçede, ocak-ekim ayında turist sayısı artan tek yer Bazilika oldu. Geçen yıl bu dönemde 32 bin 695 turist çeken Bazilika’yı, bu yıl yüzde 3,7′lik artışla 33 bin 914 kişi gezdi.

“Ören yerleri daha rahat gezilebilecek”

İzmir Kültür ve Turizm Müdürü Abdülaziz Ediz, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Bergama’daki ören yerlerinin daha rahat gezilebilmesi, dolayısıyla daha fazla turist çekmesi için projelerin hayata geçme aşamasında olduğunu belirtti.

Bergama Akropolü’nün, Efes antik kentinden sonra İzmir’deki en çok ziyaret edilen ören yeri olduğuna işaret eden Ediz, ilçedeki ören yerlerinin daha rahat gezilebilmesi için İzmir İl Özel İdaresi’nce ihalesi yapılan Bergama Ören Yerleri Çevre Düzenlemesi Projesi uygulamasının devam ettiğini söyledi.

Ediz, bu kapsamda Akropol Ören Yeri’nde, yürüyüş yollarının iyileştirilmesi, engelliler için ahşap rampa, seyir terası oluşturulmasını da içeren çevre düzenlemesi ve aydınlatma çalışması yapıldığını dile getirerek, Asklepion Ören Yeri’nde de benzer şekilde çevre düzenlemesi yapılarak, aydınlatma sistemi kurulacağını sözlerine ekledi.

Turizm Habercisi, 13.11.2012

HASANKEYF'İ DELİK DEŞİK ETTİLER

Küçüksaray’a yakın yerde açılan çukurda hazine arandı. Kültür ve Turizm Bakanlığı yetkilisi F.B, Hasankeyf polisine başvurarak Kale içinde Küçüksaray olarak bilinen mevkiye yakın bir yerde kazı yapıldığını ve yasalara göre suç olan bu eylemi yapanların yakalanmasını istedi.

270x150 santim ebadında ve 270 santim derinliğinde açılan çukurun bir günde kazılmasının mümkün olmadığını belirten uzmanlar “burası gizli şekilde kazılacak bir yer değil. Hazine avcıları muhtemelen başkalarının yardımını alarak kazı yaptılar. Hasankeyf’teki ilgililerin bu konuya dikkat etmeleri gerekir” dediler.

Açılan çukurda tarihi eser bulunup bulunmadığı yönünde bilgiye sahip olmadıklarını belirten görevli F.B. bu uygulamanın tarihe zarar verdiğini belirterek önlem alınmasını istedi.

Batman Gazetesi, 13.11.2012

TARİHİ ROMA LAHDİ AYDINLANDI

 

Kocaeli Büyükşehir Belediyesi, Gölcük`ün Ulaşlı-Konca mevkiinde bulunan MS 2. yüzyıl Roma Dönemi`nde yapılmış Konca Lahdi`ne düzenleme yaptı. Çevre düzenlemesi yapılan ve bilgilendirme tabelası konulan tarihi yapıya, aydınlatma sistemi konularak gece de ziyarete açık hale getirildi.

Bizim Kocaeli, 13.11.2012

ÇALINAN TABLOLARDA 'GİZLİ TANIK' UMUDU

Ankara Devlet Resim ve Heykel Müzesi’ni arayan bir kişi kayıp tablolar hakkında çarpıcı açıklamalar yaptı. Tanık, 170 eserin 2005-2008 arasında çalındığını belirtirken, İstanbul polisi alarma geçti...

Milliyet’in, Ankara Devlet Resim ve Heykel Müzesi’nde biribirinden ünlü sanatçıların yüzlerce eserinin kayıp, sahte ya da orijinalliğinin ağır kuşkulu olduğunu kamuoyuna duyurduğu skandalda yeni bir gelişme yaşandı. İstanbul’da antikacılık işiyle uğraşan bir kişi müzeyi telefonla arayarak, “Çalınan eserlerin 170’inin yerlerini biliyorum. Can güvenliğimi garanti ederseniz ve tanık koruma programından yararlanmamı sağlarsanız, bunların yerlerini gösteririm” dedi.

Milliyet’in aldığı bilgilere göre, İstanbul’da antikacılık ve müzayedecilik işleriyle uğraştığını söyleyen bir kişi 1 Kasım’da Devlet Resim ve Heykel Müzesi’ni telefonla aradı. Bu kişi yetkililere kayıp tablolardan 170’inin yerini bildiğini ve işbirliği yapılması halinde bu tabloların yerlerini göstereceğini söyledi.

Söz konusu kişi, müze yetkililerine, “Çalınan eserlerin 170’inin yerlerini biliyorum. Can güvenliğimi garanti ederseniz ve tanık koruma programından yararlanmamı sağlarsanız, bunların yerlerini gösteririm” dedi. Yetkililer, vakit kaybetmeden Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’a bilgi verdi. Günay, müzeyi arayan kişiyle uzun bir telefonda görüşmesi gerçekleştirdi.

Günay, daha sonra bakanlık üst düzey bürokratlarından oluşan bir ekibin İstanbul’a giderek telefon eden kişiyle görüşmesi talimatını verdi.

Günay, eşzamanlı olarak da istanbul Emniyet Müdürü Çapkın’ı bizzat arayarak konu hakkında bilgi verdi. Bakanlık yetkilileri ve Çapkın’ın başında bulunduğu emniyet ekibi, söz konusu kişinin detaylı bilgisine başvurdu.

Söz konusu şahsında yetkililere, tabloların organize bir suç örgütü tarafından 2005 ile 2008 arasında müzeden çalındığını anlattığı kaydedildi. Bu kişinin yetkililere bazı eski müze çalışanlarının suç örgütüyle bağlantılı olduğu yönünde bilgiler verdiği de öne sürüldü.

Söz konusu şahsın bu kapsamda, 2009’da müzeden 3 adet tablonun çalınması olayı nedeniyle gözaltına alınan, daha sonra tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakılan güvenlik görevlisi V.T. ile müzeden geçtiğimiz yıllarda emekli olan bir müdür yardımcısının isimlerini verdiği de iddia edildi.

V.T., serbest kaldıktan sonra bakanlık tarafından meslekten ihraç edilmişti. V.T., sorgusunda, biri Osman Hamdi Bey’e ait 3 resmi rulo yaparak içine koyduğu çöp poşetleri ile müzeden dışarı çıkarttığını, satabilmek amacıyla İstanbul’a götürdüğünü anlatmıştı. Ancak V.T., daha sonra tabloları satamayarak müze bahçesine geri bırakmıştı.

Söz konusu kişinin müzeden çalınan ve paha biçilemeyen tabloların suç örgütünce müzayedeler aracılığıyla ya da el altından satıldığını söylediği kaydedildi. Bu kişinin, tabloları satın alan isimler arasında bazı önemli işadamları ve müzayedecilerin de bulunduğunu belirttiği öğrenildi.

Bu kişinin verdiği ifadelerden yola çıkan İstanbul Emniyeti, konuyla ilgili ayrıntılı çalışma başlattı. Çapkın’ın konuyu bizzat takip ettiği kaydedilirken, söz konusu şahsın verdiği isimlerin mercek altına alındığı öğrenildi.

 
Uzun yıllar ziyarete kapalı olan Devlet Resim ve Heykel Müzesi, Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Altındağ Belediyesi işbirliğiyle 2007-2008 arasında yapılan tadilatın ardından hizmete açılmıştı. 2007’de tadilat sürdüğü sırada müze bahçesine bir kamyonla giren hırsızlar, gündüz vakti işçilerin gözü önünde bahçedeki iki bronz heykeli çalmıştı. 2009’da ise müzede çalışan güvenlik görevlisi V.T., İbrahim Çallı’nın bir, Şevket Dağ’ın iki tablosunu çalmış, ancak eserleri satamayınca 3 gün sonra tekrar müze bahçesine bırakmıştı. Müzeden ayrıca 1997’de ise 31 eser çalınmıştı. Çalınan bu eserler hala bulunamadı.

Müze, son olarak 2009’da Hoca Ali Rıza’ya ait eserlerin sahteleriyle değiştirildiğinin anlaşılmasıyla gündeme gelmişti. Bu olayın ardından Günay’ın talimatıyla oluşturulan sayım komisyonu, hazırladığı raporda, birbirinden ünlü ressamlara ait paha biçilemeyen 202 eserin kayıp, 46 eserin sahteleriyle değiştirilmiş, 27 eserin de orijinal-liğinin şüpheli olduğunu tespit etmişti. Rapora Milliyet ulaşmış ve kamuoyuna duyurmuştu. 

Milliyet, Haber: Sertaç Koç, 13.11.2012

YARIŞMA YERİNE İHALE MODELİ YİNE ŞAŞIRTMADI

 

Ankara Rölöve ve Anıtlar Müdürlüğü, Türkiye Uygarlıklar Müzesi proje Yapımı danışmanlık hizmeti için yeterli tecrübeye sahip adayları, teklif vermek üzere ön yeterlilik başvurusuna davet ediyor.

2009 yılında Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay'ın açıklamasıyla Ankara'ya, Türkiye Uygarlıklar Müzesi yapılacağı ilan edilmişti hem de yarışmayla! Ankara Atatürk Kültür Merkezi yerine yapılması planlanan proje ile ilgili Bakan Günay; "Buraya Türkiye'nin en büyük müzesini yapmak istiyoruz. Konsepti hazırladık. 40 bin metrekare alan bir haftada ancak gezilebilecek. Eylül ayında bu müze için proje yarışması başlatacağız." şeklinde bir açıklama yapmıştı.

Bu açıklamanın üzerinden üç sene geçti ve yakın bir zamanda Türkiye Uygarlıklar Müzesi ihaleye çıkarıldı.Üç sene önce yarışmayla yapılması planlanan proje, ne oldu da bugün ihale ile yapılma kararı alındı? Türkiye'nin en büyük müzesi olmaya aday proje şeffaf bir süreç yerine en düşük teklifi veren firmanın sürpriz tasarımıyla şekil alacak.

Doğumunun 100. yılında Atatürk'ün anısına armağan olmak üzere, ulusal bir yarışma projesiyle elde edilen Ankara Atatürk Kültür Merkezi, bugün yıkılıp yerine 80 bin metrekarelik kapalı alanı olan bir Türkiye Uygarlıklar Müzesi kurulması kararıyla başbaşa. Bakan Günay'ın üç sene önce AKM ile ilgili yaptığı açıklama ise şöyle: "Benim düşüncem, o çirkin, estetik yoksunu ve malzeme açısından çok sıkıntılı olan ve Türkiye'nin mimari tarihiyle de bağdaşmayan o yapının yıkılması, yerine 40 bin metrekare kapalı olan yeni ve büyük bir Türkiye Uygarlıklar Müzesi kurulması.."

Müzenin ihale ile elde edilecek olmasının dışında başka bir sorun ise; döneminin simgesel değerini taşıyan Atatürk Kültür Merkezi'nin öznel yorumlar sonucunda yıkılacak olması. Kentsel bellek ve mimarlık kültürüne sahip olmayan bir kesimin, kolayca aldığı kararlar doğrultusunda dönemi için önem taşıyan pek çok mimari eser, son zamanlarda yıkılıp ''yeni'' olana yer vermek durumunda kalmakta.

Yapı (Kısaltarak), 12.11.2012

741 YILLIK MİNARE TEHDİT ALTINDA

 

Sivas'a 1271 yılında yaptırılan ve kentin simgesi haline gelen Çifte Minareli Medrese, üzerinde bulunan paratonerlerin toprağa bağlı olmaması nedeniyle tehlike altında bulunuyor.

İlhanlılar'ın büyük veziri Sahip Şemseddin Cüveyni tarafından 1271 yılında Sivas'a yaptırılan ve bugün Selçuklu parkı içinde bulunan çifte minareli medrese 2008 yılında onarıma alındıktan sonra restorasyonu yaklaşık bir yıl önce tamamlandı. Ancak medresenin onarımı tamamlandıktan sonra minareler üzerinde bulunan paratonerlerin uç kısımları aradan geçen 1 yıllık sürede toprağa gömülmedi. Anadolu'nun en ünlü tarihi yapıları arasında yer alan 741 yıllık tarihi eserin, kent merkezine düşmesi muhtemel bir yıldırımı çekme ihtimali bulunuyor. Yıldırımsavar olarakta bilinen paratonerlerin tarihi yapıt üzerinde kalması ise tehlikeyi artırıyor. Olası bir yıldırım ihtimalinde 7 asırlık eserin zarar görebileceği belirtiliyor.

Sivas Vakıflar Bölge Müdürlüğü, çifte minareli medresenin minarelerinde bulunan ancak toprağa gömülmeyen paratonerlerle ilgili proje hazırlandığını ve bunun anıtlar kuruluna sunulduğunu açıkladı. Anıtlar kurulundan gelecek onayla birlikte paratoner ile ilgili çalışmaların tamamlanacağı kaydedildi. Proje olmadan eserin bulunduğu alanda paratoner için çukur açılamayacağı öğrenildi.

Timetürk, 12.11.2012

MURADİYE TARİHİYLE AYDINLANACAK

 

Sultan külliyelerinin bakım, onarım, güvenlik gibi bütün sorumluluklarını üzerine alan Büyükşehir Belediyesi’nin Muradiye türbelerinde yapacağı restorasyon ve çevre düzenleme çalışmalarına ilk harç Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay tarafından atılacak.

Bursa Olay, 12.11.2012

SEBASTOPOLİS ANTİK KENTİ TEMİZLENDİ

Sulusaray İlçesi'nde bulunan Sebastapolis antik kentinde temizlik çalışması yapıldı.

Tokat Müze Müdürlüğü görevlilerince yapılan temizlik çalışmaları, 10 gün sürdü. Görevliler, önceki yıllarda kazı çalışmalarının yürütüldüğü alandaki otları topladı. Tokat Valisi Mustafa Taşkesen, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Sebastapolis antik kentinde 31 Ekim'de başlatılan temizlik çalışmalarının 9 Kasım'da tamamlandığını belirtti.

Sebastapolis'in tarihinin, Geç Roma ve Erken Bizans dönemine kadar dayandığını anlatan Taşkesen, "Uzmanların, Sebastapolis antik kentinin Efes ayarında zengin bir kent olduğu yönünde görüşleri var" dedi.

Antik kentte ilk kazı çalışmasının 1987-1990 yılları arasında yapıldığını hatırlatan Taşkesen, şunları söyledi:
"Çalışmalarda önemli buluntulara rastlanmış. Özellikle mozaik anlamında bulgulara rastlanınca, bunlar gün yüzüne çıkarılmış ve koruma altına alınmış. Günümüzde de temizlik ve sondaj çalışmaları devam ediyor. Sebastapolis antik kenti ile ilgili Kültür ve Turizm Bakanlığı'mıza proje sunacağız. Sunacağımız kazı projesinin kabul edilmesinden itibaren Sebastapolis antik kenti, diğer zenginlikleriyle gün yüzüne çıkarılacaktır diye düşünüyorum. Sebastapolis antik kentinin gün yüzüne çıkmasıyla Sulusaray önemli bir turizm kenti olacak."

Tokat'ın bir kültür kenti olduğunu vurgulayan Taşkesen, "Tokat'ın eskiden gelen kültür kenti özelliği günümüzde de sürüyor. İlimizde Selçuklular, İlhanlılar, Osmanlılara ait eski eserlerin restorasyonu Vakıflar Genel Müdürlüğü ve Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından yapılmaktadır. Tokat, Sebastapolis antik kentinin bütün unsurlarıyla gün yüzüne çıkarılmasıyla, 5 bin yıllık tarihin dar alanda gezilebileceği ender illerden biri olacak.

Sebastapolis antik kentinde kamulaştırma çalışmaları sürüyor. Bu imkan meselesi. Kültür ve Turizm Bakanlığı'mızın kamulaştırma çalışmalarında önemli destekleri var. İl Özel İdaremizden kamulaştırma için belli bir bütçe ayırıyoruz. Tokat, Türkiye'de en fazla tarihi eve sahip ilimiz. Sadece Zile'de 3 bin 600 tarihi evimiz var" diye konuştu.

-Sebastapolis Antik Kenti-
Kuruluşu kesin olarak bilinmeyen Sebastapolis antik kentinin, bazı kaynaklarda milattan önce birinci yüzyılda kurulduğu belirtiliyor. Roma İmparatoru Trajan zamanında, milattan sonra 98-117 yıllarında, Pontus Galatius ve Polemoniacus eyaletlerinden ayrılarak Cappadocia (Kapadokya) eyaletine dahil edildiği bildirilen antik kentin, o dönem geçiş yolları üzerinde bulunması ve bugün de kullanılan termal kaynaklar sayesinde 2 bin yıl kadar önce Karadeniz'in en büyük 5 şehrinden biri olduğu anlatılıyor.

Roma İmparatorluğu döneminde çok az şehrin sahip olduğu zenginliğin bir göstergesi olarak para basma yetkisine sahip olduğu ifade edilen Sebastapolis'in, büyük savaşlar, yıkımlar, afetler ve geçiş yollarının değişmesi sonucu eski önemini kaybettiği, zamanla unutulduğu kaydediliyor.

Mynet Haber, 12.11.2012

MERKEZ KALEHÖYÜK'TEKİ KAZI ÇALIŞMALARINDA SONA GELİNDİ

 

Ahi Evran Üniversitesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Yard. Doç. Dr Işık Adak Adıbelli, Merkez Kalehöyükteki kazı çalışmalarının 30 Kasım'da sona ereceğini söyledi.

Kırşehir merkezinde bulunan Kalehöyük'te Kırşehir Müze Müdürlüğü Başkanlığında yürütülen ve Ahi Evran Üniversitesi Arkeoloji Bölümü tarafından sürdürülen kazı çalışmalarında sona yaklaşılıyor. Bu yıl içerisinde başlatılan kazı çalışmalarında koordineli olarak 3 bölgede açma gerçekleştirildi. Yaklaşık 5 ay süren kazı çalışmalarında Osmanlı, Bizans ve Hellenistik dönemlere ait bulgular elde edildi. Tarihsel dönemlere ait kalıntıların iç içe bulunduğu Kalehöyük'te gelecek dönemde yapılacak kazıların daha kesin sonuçlar verebileceği tahmin ediliyor.

Kazı çalışmaları ile ilgili açıklamalarda bulunan Ahi Evran Üniversitesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Yrd. Doç. Dr Işık Adak Adıbelli, "Kazı çalışmalarımızda başlangıçtaki iki açmamızda çalışmalarımızı artık durdurduk. Bu açmaların koruma çalışmalarını yaptık. Ortaya çıkardığımız kerpiç ve moloz duvarların üzerlerini çamur harcıyla kaplamak suretiyle korumaya aldık. Şu anda Höyüğün Güneyinde bulunan Uluç isimli açmamızda çalışmalarımıza devam ediyoruz.” dedi.

Adıbelli, “Bu açmamızda da yaklaşık 6 metre kadar derine indik. Burada yavaş yavaş Hellenistik tabakanın sonlandığını Frig dönemine ait çanak çömlek parçalarını gelmeye başladığını gördük. Bu da bizi hem sevindiriyor, hem de umutlandırıyor. Bu nedenle bu açmamızda hava şartları el verdiği sürece çalışmayı düşünüyoruz." şeklinde konuştu.

Resmi kazı izninin 30 Kasım'da sona erdiğini belirten Yrd. Doç.Dr. Işık Adak Adıbelli; "bizim kazı izinlerimiz her yıl Kültür Bakanlığından o yıl içerisinde çalışma yapmak üzere çıktığı için önümüzdeki yıl içerisinde Bakanlıktan yeni bir kazı çalışması talebinde bulunacağız. Şayet bu izin çıkarsa seneye Höyüğün doğu tarafında yeni bir açma çalışması başlatacağız." ifadelerini kullandı.

Haber 3, 12.11.2012

ÖDEMİŞ'İN 1500 YILLIK KİLİSESİ IŞIĞA KAVUŞTU

 

İzmir'in Ödemiş İlçesi'ne bağlı Yolüstü Köyü'ndee yaklaşık bin 500 yıl öncesine ait bir kilisenin taban mozaikleri ortaya çıkarıldı. Büyük bölümü tahrip olmuş olan kilise kalıntıları, ev inşa eden köylülerin toprak almak için açtığı çukurda bulundu. Duvarları tamamen tahrip olan kilisenin, zeminindeki rengarenk mozaiklerin hala canlılığını koruması dikkat çekti.

Ödemiş Müze Müdürlüğü kontrolünde yapılan kazı çalışmaları hakkında bilgi veren Müze Müdürü Sevda Çetin, 2002 yılında ev yapmak isteyen köylülerin yaptıkları kazı ile fark edilen kalıntıların, ödenek sıkıntısı nedeniyle ancak bugün ortaya çıkarılabildiğini söyledi. Kazı çalışmalarına ödeneğin gelmesinden sonra hemen başladıklarını aktaran Çetin, kilise kalıntıları ile ilgili çalışmaların bu yıl tamamlanmasını beklediklerini belirterek, "Kazı çalışmaları ile ilgili sonuçları Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu'na sunacağız. Bundan sonraki çalışmalar kurulun bilgisi dahilinde gelişecek" dedi.

Arkeolog Prof.Dr. Veli Sevin de Osmanlı döneminde adı Bezdegüme olan bugünkü Yolüstü Köyü'ndeeki kilisenin "Geç Roma" dönemine ait olduğunu belirterek kilise kalıntısının bulunmasının bölge açısından çok önemli bir gelişme olduğunu söyledi. Prof.Dr. Sevin, "Ödemiş ile Kiraz ve Beydağ ilçeleri arasında kalan, Ödemiş'e 5 kilometre uzaklıktaki Yolüstü, batısında yer alan antik Hypaipa (Günlüce) ile doğusunda yer alan Neikeia (Türkönü), Palaiapolis (Beydağ) ve Koloe'ye (Kiraz) giden yol üzerindeki eski konaklama merkezlerinden biri. İlçe merkezinin 5 kilometre doğusundaki köyde, 2002 yılında bir rastlantı sonucu toprak almak amacıyla açılan bir çukurda mozaik parçalarına rastlandı ve aynı alanda Ödemiş Müze Müdürlüğü tarafından kurtarma kazıları başlatıldı. Çalışmalar sonucunda 'Geç Roma-Erken Bizans Dönemi' kilise kalıntısı ortaya çıkarıldı ve üstü kapatılarak koruma altına alındı. Kilise, bu yıl Ödemiş Müze Müdürlüğü tarafından yapılan kazı sonucunda tümüyle açılarak temizlendi" dedi.

Sevin, ortaya çıkarılan kilisedeki kalıntılar konusunda şunları söyledi: "Geç Roma-Erken Bizans dönemine ait olduğunu sandığımız bu tarihi kilise, içten 23x8 metre boyutlarında. 0.65 metre kalınlığındaki taş duvarları tümüyle sökülmüş. Kazı sırasında duvarların fresko tekniğinde renkli resimlerle süslendiğini gözlemledik. Doğu uçtaki apsis bölümü bir köy evinin altında kalmış. Tabanı tamamen siyah, beyaz, kırmızı, sarı ve mavi renkli mozaik resimlerle kaplı. 180 metrekarelik bir alanı kaplayan mozaiklerde, Süleymandüğümü, saç örgüsü ve çeşitli geometrik motiflere yer verilmiş. Başkent Constantinapolis üslubundaki mozaikler MS 4-6. yüzyıllara ait. Üzerinde daha geç Hıristiyan mezarları var. Kazıda, kırmızı astarlı ve terra sigillata türü çanak çömlek parçaları da elde edildi. Yapı, Ödemiş bölgesindeki ilk erken kilise örneği."

Yeni Asır, 12.11.2012

2 BİN YILLIK İSKELET

 

Tokat'taki müzede lahit içerisinde yer alan 2 bin yıllık insan iskeleti görenlerin dikkatini çekiyor. İskeletin gerçek olduğunu öğrenenler 'Toprağa gömün' teklifinde bulunuyor.

Daha önce tarihi Gökmedrese'de hizmet veren Tokat Müzesi, geçtiğimiz aylarda Sulu Sokak Çarşısı'ndaki tarihi Arastalı Bedesten'e taşınarak yeni yerinde ziyaretçilere açıldı. Açılışı Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay tarafından yapılan müzede, Maşat Höyük, Hanözü kazısı eserleri, Hıristiyanlık eserleriyle etnografya temelli eserlerin yanı sıra çok önemli tarihe sahip olan sikkeler ve süs eşyaları yer alıyor.

Müzeye gelenlerin dikkatini en çok Roma dönemine ait olduğu öğrenilen lahit içindeki 2 bin yıllık insan iskeleti çekiyor. 1927 yılında Tokat'ın Artova İlçesi'nde bir vatandaş tarafından kazı yapılırken bulunan iskelete meraklılar ilgi gösteriyor.





Müze Müdürü Halis Şahin, lahdin Artova'dan getirildiğini belirterek, "Bu lahitler MÖ 330'dan Geç Roma dönemine kadar görülebiliyor. Özellikle Tokat, Amasya ve Çorum illerinde bu tür ölü gömme adetlerinden bu lahitler yapılmış. Buradaki lahdimiz pişmiş topraktan yapılmış. Yan tarafları panellere bölündükten sonra ortasına artı işareti konulmuş. Büyük delikten ceset konulduktan sonra küçük delikten kol ve bacakları düzeltmek için böyle bir uygulama yapılmış. Haliyle baş kısmı kalın ayak tarafı ince bir görünüme sahip." dedi.

Lahdin müzenin en çok dikkat çeken eserlerin başında yer aldığını söyleyen Şahin, "Ziyaretçiler lahiti içindeki iskeleti ile birlikte ilgiyle inceliyorlar. İçindeki gerçek bir iskelet. Müzemizin taşınması sırasında bir arkadaşımız iskeleti düzenledi. Görenlerinde gerçekten dikkatini çekiyor" dedi. Bu arada müzeye gelen bazı ziyaretçilerin lahit içindeki iskeleti gördükten sonra görevlilere, "Bu insanı toprağa gömün de rahat rahat uyusun" uyarısında bulundukları belirtildi.

Habertürk, 12.11.2012

İÇERİDE NELER OLUYOR BELLİ DEĞİL

 

AKM’deki restorasyon projesinin mimarı Tabanlıoğlu ile birlikte Mimarlar Odası yönetiminin de binaya girmesine izin verilmiyor.
 

Kültür ve Turizm Bakanlığı, yenileme çalışmaları yılan hikayesine dönen Atatürk Kültür Merkezi'ndeki (AKM) uygulamaları gözlemlemek isteyen kişi ve kurumlara izin vermiyor. 2010 yılının aralık ayında onaylanan projenin müellifi, tarafları, müdahilleri dahi binaya giremiyor.

Geçen ay restorasyon çalışmaları sırasında yangın çıkan AKM'de mevcut projenin nasıl uygulandığına dair hiçbir bilgi alınamıyor. Restorasyon projesinin onaylandığı 2010 yılında, Kültür ve Turizm Bakanlığı ile imzalanan protokolde taraf olan Mimarlar Odası da uzun süredir gözlem yapmak için talepte bulunmasına rağmen binaya alınmıyor. AKM'nin yenileme projesinin sahibi Murat Tabanlıoğlu da bir süre önce binaya alınmadığını dile getirmişti.

Konuyla ilgili olarak Taraf 'a değerlendirmelerde bulunan Mimarlar Odası Genel Başkanı Eyüp Muhcu, karanlık bir süreç yaşandığını ve bu süreci kaygıyla izlediklerini belirterek "Uygulamaların yerinde görülmesi ile ilgili girişimlerimiz oluyor. Maalesef Kültür Bakanlığı kapıları kapatmış, kimsenin ziyaretine, gözlemci olmasına, çalışmaları gözlemlemesine izin vermiyor. Halbuki aralık 2010 tarihinde Kültür Bakanlığı, 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi'yle birlikte yaptığımız bir protokole bağlı olarak yenileme süreci tanımlanmış ve proje onaylanmıştı. Biz Mimarlar Odası olarak işin tarafı olmamıza rağmen hiçbir bilgi verilmiyor. Gözlem yapılmasına izin verilmiyor. Kapalı bir süreç yaşanıyor. İçeride nasıl bir çalışma yapıldığı meçhul. Proje müellifi dahi sürecin dışına itilmiş durumda" diye konuştu.

Murat Tabanlıoğlu dahil bütün tarafların projenin dışında tutulduğu, karanlık bir süreç işletildiğini ifade eden Muhcu, "Bütün bunların anayasal ve yasal sorumlusu Kültür Bakanı Ertuğrul Günay'dır. Çalışmalar sırasında yangın çıktı. Buna rağmen saydam bir süreç izlenmiyor" dedi.

Mimar Korhan Gümüş ise projeyi yapan mimarın kendi projesini denetleme hakkı olduğunu belirterek, şöyle dedi: "Heykeltıraşsınız, heykel yapıyorsunuz gidiyor uygulamacı başka bir şey yapıyor. Proje müellifi projesini kendisi denetlemelidir. Mobilyalar olsun, aydınlatma elemanları, seramikler olsun bunların hepsi bir dönemin mimari anlayışını temsil ediyor. Bu binanın korunması demek, bütün bu kültür varlıklarının korunması demektir. Bürokrasi kendi başına işi yürüteceğini zannediyor."

Taraf, 12.11.2012

YILDIZ SARAYI'NDA YÖNETİM BİLMECESİ

TBMM Genel Sekreter Yardımcısı Yasin Yıldız, Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın Milli Saraylar’ın Bakanlık yönetimine devredilmesi ile ilgili açıklamasına, “Milli Saraylar’ın devredilmesi hususunda yapılan bir çalışma yok. Yıldız Sarayı’nın yönetimi çok dağınık bir yapıda. Bakan Bey ile Meclis Başkanı bu dağınıklığın giderilmesi konusunda bir görüşme gerçekleşti. Belki Sayın Bakan bu konuyu değerlendirmek istemiştir” açıklamasını yaptı.

Hürriyet, 12.12.2012

HAZİNE BULUNDU

Efsanevi Makedon kral Büyük İskender ve babası 2. Phillip'e ait olduğu düşünülen hazine bulundu.

Bulgaristan'ın Sofya şehrinin yaklaşık 400 km kuzeydoğusunda bulunan hazinede 1 altın taç, 44 altın küçük kadın figürü ve 100 civarında altın düğme var.

Bir mezar zincirinin içinde keşfedilen hazinedeki taç özellikle dikkat çekici. Üzerinde aslan ve çiçek figürleri olan tacın Büyük İskender'in hazinesine ait olduğu düşünülüyor. MÖ 332 yılına ait olduğu belirlenen düğmelerde de kadın figürleri kullanılmış.

Kazıların yapıldığı bölge, dönemin 'Getae' yerleşim alanı...

Habertürk, 12.10.2012

BURSA'DA 450 YILLIK MUALLİMZADE HAMAMI YENİDEN AYAĞA KALDIRILIYOR

Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından restore edilen tarihi Muallimzade Hamamı´nda çalışmalar aralıksız sürüyor. 450 yıl önce Muallimzade Ahmet Bey tarafından yaptırılan, Cumhuriyet döneminde dökümhane olarak kullanılan hamam, 2013 baharı ile birlikte Yıldırım İlçesinin en önemli merkezlerinden biri haline gelecek.

Yıllarca Anadolu-Rumeli Kazaskerliği yapan Bursa Kadısı Muallimzade Ahmet Efendi tarafından Aksu Köyü'ndeki cami, zaviye ve mektep ile Zeyniler Köyü'ndeeki medreseye gelir sağlaması amacıyla 1572 yılında yaptırılan tarihi hamam, yeniden kent silüeti içindeki yerini alıyor. Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Altepe, 1854 depreminde büyük zarar gören ve Cumhuriyet döneminde yıllarca dökümhane olarak kullanılması nedeniyle dökümcüler hamamı olarak da anılan hamamı ilk günkü ihtişamına kavuşturacak olan restorasyon çalışmalarını yerinde inceledi.

Başkan Altepe, Büyükşehir Belediyesi Tarihi ve Kültürel Miras Projeler Koordinatörü Aziz Elbas ile Yıldırım Kent Konseyi Başkanı Arif Çelenk'in de katıldığı inceleme gezisinde Fen İşleri Daire Başkanı Fehmi Ökten ve yüklenici firmanın yöneticilerinden çalışmalar hakkında bilgi aldı. Bursa´nın Osmanlı´nın ilk başkenti olduğunu ve imparatorluğa damgasını vuran 6 padişaha ev sahipliği yaptığını hatırlatan Başkan Altepe, anıtsal yapılar başta olmak üzere şehirdeki tarihi eserleri bir bir ayağa kaldırdıklarını ifade etti.

Bursa´da Osmanlı mimarisini simgeleyen yüzlerce tarihi eserin bulunduğunu, Muallimzade Hamamı´nın da bunlardan biri olduğunu kaydeden Başkan Altepe, "Muallimzade Ahmet Bey tarafından yaptırılan ve halk arasında Davutkadı Hamamı olarak bilinen bu yapıyı, inşallah önümüzdeki bahar aylarında hizmete alacağız. Yılın başlarında başlattığımız çalışmalar tüm hızıyla sürüyor. Hamam; işe başladığımızda harabe halde, tüm kubbeleri çökmüş ve üzerlerine işyerleri yapılmış vaziyetteydi. Restorasyon çalışmaları sonrasında yapı ayağa kalktı. En ideal şekliyle onarım gerçekleştiriliyor. Restorasyon çalışmaları tamamlandıktan sonra burası, bölgeye hareket ve dinamizm kazandıran güzel bir merkez olacak." diye konuştu.

Büyükşehir Belediyesi olarak Bursa´nın tüm ilçelerinde tarihi ve kültürel mirasla ilgili çalışmalar başlattıklarını, sadece Yıldırım İlçesi´nde 45 adet tarihi eserin onarımını gerçekleştirdiklerini ifade eden Başkan Altepe, Muallimzade Hamamı´nın da bu projelerin en önemlilerinden biri olduğunu kaydetti. Çalışmalar tamamlandığında özgün haline dönecek olan tarihi hamamın sosyal ve kültürel aktivitelerin yapılabileceği, herkesin buluşabileceği ender mekanlardan biri olacağını söyleyen Başkan Altepe, "Yıldırım´a yakışacak bir eseri daha ayağa kalırmış olacağız." dedi.

Yıldırım´da tarihi mekanların yok denecek kadar az olduğunu, semtin Davutkadı Hamamı gibi mekanlara ihtiyacı olduğunu vurgulayan Başkan Altepe, Büyükşehir Belediyesi olarak halkın talebi doğrultusunda bu eksikliği her geçen gün gidermeye gayret etiklerini de sözlerine ekledi.

Star Gündem, 12.11.2012

'GAZİANTEP GELECEĞİN İNSANLIĞI İÇİN RÖNESANS ŞEHRİ OLACAK'

Mynet Haber, 11.11.2012

ZOR YILLAR

 

Taksim için ‘zor bir yıl’ demiştim geçen hafta. Zorluk sandığımdan da çetin başladı. Meydan içinden geçilmez vaziyette. İşin daha fenası ‘zor yıl’ ‘zor yıllar’a uzayabilir; Ömer Erbil’in bugünkü haberini mutlaka okuyun derim. Taksim’den de tarihi eser çıkması ve yol inşaatının arkeolojik kazıya dönüşmesi çok mümkün.

Önceki gün de Elif İnce’nin haberinde yeni Taksim Kışlası’nın detaylarını gördük. İçi buz pateni, konser alanı, çevresi kafeler filan cıvıl cıvıl canlandırmalar var belediyenin hazırladığı projede. Belki ilk bakışta Kadir Topbaş gibi burayı ‘sevecen’ bulabilirsiniz. Ama bu ‘sevecen’ yapıya ne kadar ihtiyaç var diye de sormak lazım. Taksim’in bir cephesini tamamen kapatacak bu devasa binanın içinin nasıl doldurulacağı hala belli değil. Belediye, kültür çevreleriyle bir ‘kent müzesi’ için toplantılar yapıyor, içinde ‘sanat aktivite alanları’ olacağından söz ediliyor. Hepimiz bal gibi biliyoruz ki Taksim Topçu Kışlası bunlardan ibaret olmayacak. O büyüklükte bir yapıyı AVM ya da otel yapmadan değerlendirmek mümkün değil.

Mesele şu ki Beyoğlu’nda yeni bir AVM’ye, otele, hatta restoran ve kafelerle dolu eğlence alanına ihtiyacımız yok. Beyoğlu’nda ve bütün kentte en çok ihtiyacımız olan şey ‘yeşil alan’. Herkesin elini kolunu sallaya sallaya girip içinde vakit geçirebileceği bir parkı ortadan kaldırmanın ne alemi var, anlamak mümkün değil. Elif İnce’nin haberindeki görüşleri okuduysanız fark etmişsinizdir; ister muhafazakar mimar olsun, ister AKP’li bakan, kültür sanatla mimariyle biraz alakası olan herkes Topçu Kışlası’na karşı… Taksim Meydanı’nı yeniden düzenleyenlerin Gezi Parkı’nı daha da güzelleştirip önündeki otobüs duraklarını, Çevik Kuvvet karakolunu, merdivenleri vs. kaldırmaları yeter; yeni bir Demirören AVM istemiyoruz...

Radikal, Yazı: Cem Erciyes, 10.11.2012

******


TAKSİM 'ELLE' KAZILACAK

 

Taksim Meydanı Yayalaştırma Projesi kapsamında ilk etap olarak Cumhuriyet Caddesi ile Tarlabaşı Caddesi arasındaki dalış tünelleri için İstanbul 2 Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu kararında uygulamanın müze denetiminde yapılması istendi. İstanbul Arkeoloji Müzesi yetkilileri, ihaleyi kazanan Kalyon İnşaat yetkililerini çağırarak inşaat çalışmalarına başlayabilmeleri için müze arkeologlarının sondaj kazıları yapacağını bildirdi.

İnşaat yetkilileri kurul kararının ne anlama geldiğini bilmediğinden şaşkına döndü. Çünkü sondaj kazıları ‘elle yapılacak’. Sondajda kültür varlığına rastlanılması halinde ise kazılar genişletilecek. 8 ayda bitirilmesi planlanan tünel inşaatlarının elle kazı halinde bu sürede bitirilmesi mümkün görünmüyor. 

Paravanlar konuldu ama...
Türkiye aylardır Taksim yayalaştırma projesini konuşuyor. Projeler çizildi, Kültür Varlıkları Koruma Kurulu’na sunuldu. Koruma Kurulu Gümüşsuyu Caddesi - Mete Caddesi - Sıraselviler Caddesi için önerilen dalış tünellerini iptal etti.

Cumhuriyet-Tarlabaşı Caddesi tüneliyse onaylandı. Kurul onayından sonra bölge trafiğe kapatılıp etrafı tahta paravanla çevrilerek elektrik, su, doğalgaz gibi hatların yerleri değiştirilmeye başlandı. Ancak 2 Numaralı Koruma Kurulu kararındaki bir detay planları altüst etti. 

8 ayda bitmez! 
Kurulun 10.10.2012 tarihli kararı doğrultusunda ihaleyi kazanan Kalyon İnşaat yetkilileri İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne davet edildi. İnşaat yetkililerine projeye başlayabilmeleri için müze arkeologlarının alanda el yordamıyla sondaj kazıları yapması gerektiği, kazılar sonucunda kültür varlığına rastlanıldığı takdirde kazı alanının genişletileceği ve iş makinesinin girmesine kazı bitene kadar izin verilmeyeceği aktarıldı. Kalyon İnşaat yetkilileri duydukları karşısında neye uğradıklarını şaşırdı. Onlar müze denetimindeki kazı kararıyla, çalışan iş makinelerinin başında bir müze yetkilisi bulunacağını düşündüklerini, arkeologların elle kazması halinde 8 ayda projenin bitmesinin mümkün olmadığını ilettiler. Müze yetkilileri de kurul kararını uygulamak zorunda olduklarını ifade ettiler.

Büyükşehir Belediyesi ve Kalyon İnşaat yetkililerine sorularımızı yönelttik. Haber hazırlandığı sırada henüz bir cevap verilmemişti. 

Şimdi ne olacak?
Kalyon İnşaat arkeologlara projeye başlayacakları alanı gösterecek. Bu alanda iş makinelerinden önce İstanbul Arkeoloji Müzesi’nin belirlediği arkeologların nezaretinde işçiler sondaj kazısı yapacak.

Arkeolojik amaçla açılan sondaj çukurları, 5x5 metre genişliğinde oluyor. Alanın durumuna göre 3x3 metre de kazılabiliyor. Derinlik ise kültür varlığına rastlanılmadığı takdirde ana kaya bulununcaya kadar devam ediyor. İlk sondaj çukurundan kültür varlığı bulunmazsa 20 metre ilerisinde yine kazma kürek yarımıyla yeni bir sondaj çukuru açılıyor. Burada da bir kültür varlığı çıkmadığı takdirde yine 20 metre ilerisine devam ediliyor. Proje sahası bu yöntemle taranıyor. Kültür varlığı çıkmayan alanlara kontrollü şekilde iş makineleri sokuluyor. Sondajlarda kültür varlığına rastlanılırsa bu sefer çıkan eserin durumuna göre arkeolojik alan genişletiliyor. Bu durum tüm alanın elle kazılmasına neden olabiliyor. 

Ceneviz mezarı çıkabilir 
Müze arşivine göre Cumhuriyet Caddesi ve yakınında kültür varlığına rastlanıldı. Su mahzeninin arkasında bulunan ve Kasımpaşaspor tarafından işletilen otopark alanında 2000 - 2001 yıllarında yapılan kazılarda Ceneviz mezarlarına rastlanıldı. Mezarlığın otopark ve proje alanını da kapsayarak Talimhane’ye doğru devam ettiği düşünülüyor. AKM yapılırken 5’inci yüzyıla ait lahitler bulunmuştu.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 10.11.2012

 

******


GERÇEK ORTAYA ÇIKTI

Taksim Meydanı Yayalaştırma Projesi için ilk kazma 30 Ekim tarihinde vuruldu. Ancak Cumhuriyet Caddesi ile Tarlabaşı Caddesi arasındaki dalış tünelleri için arkeolojik kazı yapılması gerektiği ortaya çıktı.

İstanbul 2 Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu, önce “TAKSİMMeydanı Yayalaştırma Projesi’yle ulaşımakışını düzenlemeyi hedefleyen Gümüşsuyu Caddesi-Mete Caddesi-Sıraselviler Caddesi’ndeki dalış tünellerinin iptal edilerek trafik akışını zemin düzleminde sağlayan imar planlarının revize edilmesine” karar verdi. Kurul, trafik akışını zemin altına alan bu projenin 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’na uygun olduğuna da hükmetti. Kurul ayrıca, ‘uygulamanın İstanbul ArkeolojiMüzesiMüdürlüğü’nce yapılması gerektiğini belirtti. Kurul, uygulama kapsamında etkilenen yetişkin ağaçlar için de Tabiat Varlıkları Koruma Bölge Komisyonu’ndan görüş alınmasını istedi.

Kurul kararı gereği, yayalaştırma projesini kazanan Kalyon İnşaat yetkilileri İstanbul ArkeolojiMüzesi’ne davet edildi. İddiaya göremüze arkelogları, şirket yetkililerine projeye başlayabilmeleri için alanda el yordamıyla sondaj kazıları yapılması gerektiğini bildirdi. Kazılar sonucunda kültür varlığına rastlanıldığı takdirde kazı alanının genişletileceği ve işmakinesinin girmesine, kazı bitene kadar izin verilmeyeceği bilgileri de şirket yetkililerine aktarıldı. İddiaya göre firma yetkilileriyse kararı, ‘Müze yetkilisi arkeologların, iş makinelerinin başında denetim yapacakları’ biçimde algıladı. Şirket yetkililerinin, ‘Elle kazı yapılması’ halinde projenin planlandığı gibi 8 ayda bitmesininmümkün olmayacağını söylediği öne sürüldü. Ancak Kurul’un kazının Arkeoloji Müdürlüğü denetiminde yapılması kararına rağmen kazı çalışmaları 30 Ekim’de başlatıldı.

Mimarlar Odası Başkanı Eyüp Muhçu, söz konusu karar gereği tarihi kalıntıların tespiti amacıyla İstanbul Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü denetiminde arkeologların ‘elle kazı’ yapması gerektiği, ancak yasa ve yönetmeliklerin çiğnenerek 5 Kasım itibarıyle Taksim’in trafiğe kapatılıp iş makineleriyle projenin hayata geçirilmeye çalışıldığını söyledi. Muhçu, suç duyurusunda bulunacaklarını da ifade etti.

İşmakineleri girmeden arkeologların Taksim’de çalışma yapması gerektiğini söyleyenMuhçu, “Kazı kurallarına aykırı davranılması, arkeolojimüzemüdürlüğünden uzman gözlemci alınmadan işmakineleriyle çalışmaların başlatılması projenin durdurulma sebebidir. Bölgenin arkeolojik özellikleri göz ardı edilerek çalışma sürdürülüyor. Dünyanın hiçbir yerinde tarihselmiras böylesine göz ardı edilmez. Tarihsel mirasa yönelik umarsız bir yaklaşım somut bir şekilde ortaya konulmuştur” diye konuştu. Geçmişte tarihi yarımadada yapılan çalışmalardaMimarlar Odası ve UNESCO’nun uyarılarda bulunduğuna değinenMuhçu, “Bu uyarlar sonucunda dozer ve ağır iş makinelerinin tarihi yarımadada kazı yapması bir nevi durdurulmuştu. Şimdi sanki bu süreç hiç yaşanmamış, yasal sorumlulukları yokmuş gibi işmakineleriyle herhangi bir hafriyat çalışması yapılıyormuşçasına tarihi Taksim’e tüneller açılıyor. Gezi Parkı’na şantiye kurarak zarar verdiler. Bunun için de ayrıca suç duyurusunda bulunacağız” dedi.

Arkeoloji Müzesi arşivine göre Cumhuriyet Caddesi ve yakınında kültür varlığına rastlandı. Su deposunun arkasında 2000-2001 yıllarında yapılan kazılarda Ceneviz mezarları gün yüzüne çıkarıldı. AKM yapılırken 5’inci yüzyıla ait lahitler bulunmuştu.

Habertürk, Haber: Şükran Özçakmak, 11.11.2012

 

******


ELLE KAZIYA GÜNAY İTİRAZI

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 12.12.2012

 

******


TAKSİM ELLE DEĞİL, MAKİNEYLE KAZILIYOR

 

Arkeologları beklemeden başlayan kazıda iş makineleri yolun altına doğru iniyor. Etrafta da müzeden görevli hiç kimse görünmüyor.

Taksim Meydanı Yayalaştırma Projesi kapsamında ilk etap olarak Cumhuriyet Caddesi ile Tarlabaşı Caddesi arasındaki dalış tünelleri için İstanbul 2 Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu kararında uygulamanın müze denetiminde yapılması istenmişti. İstanbul Arkeoloji Müzesi yetkilileri, ihaleyi kazanan Kalyon İnşaat yetkililerini çağırarak inşaat çalışmalarına başlayabilmeleri için müze arkeologlarının sondaj kazıları yapacağını bildirmişti. İnşaat yetkililerine projeye başlayabilmeleri için müze arkeologlarının alanda el yordamıyla sondaj kazıları yapması gerektiği, kazılar sonucunda kültür varlığına rastlanıldığı takdirde kazı alanının genişletileceği ve iş makinesinin girmesine kazı bitene kadar izin verilmeyeceği aktarılmıştı. Kalyon İnşaat yetkilileri müze denetimindeki kazı kararıyla, çalışan iş makinelerinin başında bir müze yetkilisi bulunacağını düşündüklerini, arkeologların elle kazması halinde 8 ayda projenin bitmesinin mümkün olmadığını iletmişlerdi.

Radikal, 12.11.2012

 

******


"TOPÇU KIŞLASI, ERDOĞAN STADYUMU'NUN YERİNE YAPILSIN"

 

Nurettin Sözen döneminde İBB İmar Daire Başkanlığı yapan CHP Grup Sözcüsü Mehmet Yıldız, “Kışlayı yapmak Taksim’in göbeğinde arsa üretme ve Gezi Parkı’na inşaat yapma operasyonudur. İktidar Taksim’e tamamen duygusal yaklaşıyor... Kışlayı Kasımpaşa’ya yapalım” dedi.

Konuşması sırasında zaman zaman AKPli sıraları ayaklandıran Mehmet Yıldız şunları söyledi:
Taksim’e ideolojik pencereden bakmayı bırakmalısınız. O pencereden parklar, yeşil alanlar ve 80 yıllık ağaçlar görünmüyor. Kışlanın 1939’da yıkılması ne kadar yanlışsa, şimdi taklidinin yapılması da o kadar yanlış. Yapılacak yapı gerçeği ile ilgisi olmayan, taklit bir kopyadır. Çakmadır. Böyle bir yapının, kovboy filmlerindeki sinema dekorundan farkı olmaz. Kışla Antalya ’daki Topkapı ve Kremlin Sarayı taklidi otelden farklı değildir.

Gelin İstanbul halkına soralım. Taksim Topçu Kışlası’nın çakması Gezi Parkı’na yapılsın mı, yapılmasın mı? “Halka hesap verme” sözünü ağzınızdan düşürmüyorsunuz. Sözünüzün gereğini yapın. 

Kasımpaşa Spor Kulübü’ne yeni tesisler Kemerburgaz’da yapılıyor. Stadyum nasıl olsa oraya taşınacak. Mevcut yer boşalacak. Topçu Kışlasının kültür merkezi olarak yapılacağı en uygun yer Recep Tayyip Erdoğan Stadyumu’nun olduğu yerdir. Eğer niyetiniz bağcı dövmek değilse, bu öneriyi ciddiye alırsınız. Gelin, ‘Emir büyük yerden’ demeyin. Doğru olanı yapın.”

Radikal, Haber: Fatma Aksu, 12.11.2012

 

******


TAKSİM'İN TARİHİNE BURGU

 

Taksim’de trafiği yeraltına almak için Cumhuriyet Caddesi’nde başlatılan tünel inşaatında önce arkeologlar mı çalışacak yoksa iş makineleri mi tartışması sürerken inşaatı üstlenen Kalyon İnşaat, iş makinelerini sahaya soktu bile. Daha önce Cenevizlilerden kalma mezarlara rastlanan Taksim hızla kazılıyor. Burgu makineyle toprak un ufak edilirken, dozerler de kepçeleriyle alanı kazıyor. İstanbul Arkeoloji Müzesi dün iki arkeoloğu iş makinelerinin başında durması için görevlendirdi. Ancak uzmanlar Taksim’e önce iş makinelerinin sokulmasına tepkili. Taksim’de tünele karşı olmadığını ancak yöntemin doğru yapılması gerektiğini belirten ve dört ay öncesine kadar da 2 Numaralı Koruma Kurulu’nun başkanlığını yapan Prof. Mete Tapan, Taksim’e iş makinelerinin girmesini şöyle değerlendirdi:
“Koruma Kurulu, ‘Kazı müze denetiminde yapılacak’ diye karar alıyorsa proje başlamadan önce arkeologlar burada elle sondaj kazısı yapacak anlamı taşır. İş makinesiyle arkeolojik kazı yapamazsınız. Arkeolojik kazılar tamamlanır, iş makinesi girer. Kurul bu kararı alırken arkeolog üyesine yöntemini sorarak karar verir. Şehir plancı ya da mimar bunu bilemez. İş makinesinin girmesine müze izin vermez. Kurul ‘Sondaj yapacaksın, sonra arkeolog girecek, sonra iş makinası girecek’ gibi yol yöntem belirlemez. ‘Müze denetiminde’ der ve müze de ne yapacağını bilir.”

Arkeolog Prof.Dr. Mehmet Özdoğan da Taksim’deki tartışmanın yersiz olduğunu düşünüyor. Çünkü burada arkeolojik katmanlar, tarihi mezarlar olduğundan, İstanbul’u az çok bilen herkesin haberdar olduğu görüşünde:
“Dünya standartlarına, Venedik Sözleşmesi dahil Türkiye ’nin taraf olduğu uluslararası sözleşmelere aykırı bir yöntem uygulanıyor. İş makinesinden sonra arkeolog girmez. Proje aşamasında arkeologlara danışılır. Sondajlar açılır, arkeolojik açıdan bir sıkıntı yoksa proje hayata geçirilir. İş makinesi girince hiçbir arkeolojik buluntuya rastlayamazsınız. Arkeologların yatırımcıyla birlikte projede çalışmaları gerekirdi. Yenikapı’da kimin aklındaydı batık çıkacağı, ilk İstanbul’luların orada yaşadıkları? Arkeologların görevi işi aksatmak değil, işi makul sürede tamamlayıp bilimsel verileri elde etmek. Bu bölgenin mezarlık olduğunu kaynaklar bize gösteriyor. İş makineleri girince buradan arkeolojik veri beklemek hayal olur.”

Daha önce Sulukule’de iş makinelerini önlerine atlayarak engellemeye çalışan emekli müze uzmanı Dr. Şeniz Atik de “Taksim’de yapılanın aynısını Sulukule’de yaşadık” diyor: “Sulukule’de de iş makineleri arkeolojik alanı darmadağın etti. Dozer operatörünün başında arkeolog durmaz. O operatör arkeoloğu dinlemez zaten. İş makinesinin önüne atladım da durdu. Arkeolojik tabakaları iş makineleri ile kaldırdığınızda bilimsel olarak göreceğiniz bir şey kalmaz. Bunun adı defineci kazısı olur. Biz altın aramıyoruz ki! Arkeologlar boşuna mı alanları günlerce kazmayla, küçük aletlerle kazıyorlar?”

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 13.11.2012

 

******


'TAKSİM YALANI'

“Joseph Goebbels -1933-1945 Almanya Propaganda Bakanı-, 1941’de yayınlanan, ‘Zeit ohne Beispiel’ adlı 1939-41 yılları arasındaki yazılarının toplandığı kitaptaki ‘Aus Churchills Lügenfabrik’ başlıklı yazısında şöyle diyor:
 

“Büyük bir yalan söylenirse ve yeterli sıklıkta tekrar edilirse, insanlar sonunda buna inanır. Bu nedenle, devletin bütün gücünü karşı görüşleri bastırmak için kullanması, devlet için hayati önem taşır. Gerçek, yalanın en büyük düşmanıdır ve bu nedenle gerçek, devletin en büyük düşmanıdır.”
Türkiye’deki siyasete de ne kadar uygun değil mi?