©Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri - TAY Projesi


Buruncuk / Larisa

Çizimler için tıklayın...

maps

Fotoğraflar için tıklayın...

Buruncuk / Larisa
Türü:
Düz Yerleşme
Rakım:
90 m
Bölge:
Ege
İl:
İzmir
İlçe:
Menemen
Köy:
Buruncuk
Araştırma Yöntemi:
Kazı
Dönem:
Arkaik Klasik

     


Yeri: İzmir il merkezinin 28 km kuzeyinde, Menemen İlçesi'ne bağlı Buruncuk'ta yer alır [Sevin 2001a:260].
Konumu ve Çevresel Özellikleri: Larisa'nın bulunduğu Buruncuktepe, Gedizi'i geçtikten sonra sağ tarafta yükselen buruncuk gibi tepenin üst düzlüğüdür. Buruncuktepe, Menemen Ovası'na her yönden hakim bir konumda bulunmaktadır [Doğer 1998:279].
Tarihçe:
Araştırma ve Kazı: J. Böhlau, K. Schefold, F. Milter başkanlığındaki Alman ve İsveçli arkeologlar tarafından 1902 ve 1932-34 yıllarında kazılmıştır. Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından hazırlanmış tescilli arkeolojik sit alanları listesinde yer almaktadır.
Tabakalanma:
Buluntular: Mimari: Akropolis'in surları MÖ 500 dolaylarında tahkim edilmiş, MÖ 4. yüzyıl başlarında tümüyle yenilenmiştir [Bean 2001:80]. Ana kapıdan sonra ilk karşılaşılan kalıntılar, kazılar sonrasında ortaya çıkartılan, yaklaşık 3-4 m yüksekliğe kadar korunmuş sur duvarıdır. Surların kuzeybatıda kalan iyi korunmuş kesminde üç yapı evresine ait duvarlar yan yana ve birlikte görülebilmektedir. Surların içinde açığa çıkarılan yapı temelleri bir saraya ve iki ayrı tapınağa aittir. Tapınaklardan birisi kentin baş tanrıçası Athena'ya ait olmalıdır. Saray ise MÖ 6. yüzyıldan MÖ 4. yüzyılın sonlarına dek bölgenin yöneticisi olan bir Persli valiye ait olmalıdır [Doğer 1998:280]. Akropolisin doğusunda, üç modern yeldeğirmeninin kalıntılarına rastlanan tepenin ardında, nekropolisin ana bölümü uzanır. Yeldeğirmeninin bulunduğu tepenin aşağı yamacında ve onunla konmşu tepenin arasındaki alana düzensizce serpiştirilmiş çoğu tümülüs mezar şeklinde olan yaklaşık yüz adet mezar saptanmıştır. Tümülüs mezarlar, çokgen örgülü, iki ya da üç taş sırasıyla alçak bir çevre duvarı oluşturulduktan sonra üzerine toprak yığılmasıyla oluşturulmuştur. Esas gömüt genellikle tümülüsün merkezine yakın bir yerdedir ve düşeylemesine yerleştirilmiş taş levhalarla sınırlandırılmıştır. Bazı tümülüsler iki gömü içermektedir. İlgi çeken bir özellik, çoğu tümülüsün değişik boyutlarda bir ya da daha çok daire kesmesi eklenerek zaman içinde genişletilmesidir. Tümülüslerden biri bu şekilde en az dört kez genişletilmiştir. Ender olarak gömüt, dikdörtgen biçiminde yapılmış ve kimi kez bölmelere ayrılmıştır. Çanak Çömlek: Buruncuk Kalesi'nde yapılan kazılarda MÖ 800 tarihleri öncesine ait Hellenlere ait seramik kalıntıları bulunmamaktadır [Doğer 1998:278]. Nekropolisin tümü ele geçen çanak çömleklere göre MÖ 6. yüzyıla tarihlenir. Larisa'da gerçekleştirilen kazılar neticesinde açığa çıkartılan buluntular arasında çok sayıda Arkaik ve Klasik Dönem'e ait terrakotta başı ve terrakotta parçaları yer alır. Ayrıca Subgeometrik Dönem'e ait krater, amphora, olpe ve parçalar halinde seramikler ele geçmiştir [Larisa III:59-64; İren 2003:5]. Ayrıca çok sayıda Orientalizan Döneme ait oinokhoe, syphoskrater, tabak, krater, parçalar bunmuştur. Bunların yanı sıra ithal edilen seramikler arasında Geç Geometrik Dönem'e ait kotyle ve skyphos parçaları ile Arkaik Dönem'e ait seramik parçaları yer alır. Yine ithal seramikler arasında Attika'dan ithal edilmiş kırmızı figür tekniğinde bezenmiş seramik parçaları ile birlikte Attika siyah firnisli palmet baskılı kaplar yer alır. Mezar: Ölüler gömülmüştür, ölü yakmaya ilişkin hiçbir ize rastlanmamıştır [Bean 2001:81-82]. Diğer: Fibulalar, ok uçları, iğneler, cam parçaları ve fayans örnekleri de bulunmuştur.
Kalıntılar:
Yorum ve tarihleme:


Liste'ye