©Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri - TAY Projesi


Güzeloba

Çizimler için tıklayın...

maps

Fotoğraflar için tıklayın...

Güzeloba
Türü:
Kaya Sığınağı
Rakım:
10 m
Bölge:
Akdeniz
İl:
Antalya
İlçe:
Aksu
Köy:
Güzeloba
Araştırma Yöntemi:
Yüzey Araştırması
Dönem:
OP ÜP

     


Yeri: Antalya il merkezinin doğusunda; Aksu İlçesi'nin güneyinde; Güzeloba Köyü'nün yaklaşık 3-4 km kadar doğusunda; denize yakın bir konumda; içlerinde en büyüğü Direkli olan birçok kaya sığınağı bulunmaktadır. Buluntu yeri; Aksu Çayı'na çok yakın olmasından dolayı arkeoloji yayınlarında "Aksu Vadisi" olarak da isimlendirilmiştir.
Konumu ve Çevresel Özellikleri: Kaya sığınakları Lara Plajı'nın (Altınkum Plajı) kuzeyindeki alüvyal kıyı düzlüğünden itibaren yükselen traverten basamağının üst kısımlarında yan yana sıralanmışlardır. Olasılıkla traverten oluşumu sırasında meydana gelmişlerdir. Sığınakları iskan edenlerin Aksu Irmağı'nın getirdiği çakmaktaşlarını hammadde olarak kullandıkları sanılmaktadır. Isparta yakınlarındaki Akdağ ve Davras dağından doğan Aksu Çayı; Toroslar'dan çıkan küçük derelerle beslenerek Antalya Kenti'nin doğusundan Lara Plajı yakınından oldukça hızlı akışlı bir çay olarak Akdeniz'e dökülür. Yaz kış kurumadığından çevrede yerleşenlerin gerektiğindeki su ihtiyaçlarını karşılamış olmalıdır.
Tarihçe:
Araştırma ve Kazı: Bu alandaki kaya sığınakları 1984 yılında Işın Yalçınkaya; İlhan Kayan ve Angela Minzoni-Deroche'dan oluşun ekip tarafından tespit edilmiştir. Sığınakların olduğu kısmın önündeki yamaçlarda yüzey toplaması yapılmıştır. Buluntuların bulunuş konumlarından; sığınak dolgularının; çeşitli sebeplerden dolayı önlerindeki yamaca aktığı anlaşılmaktadır. Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından hazırlanmış tescilli arkeolojik sit alanları listesinde yer almaktadır.
Tabakalanma:
Buluntular: Bu toplama neticesinde; elde edilen küçük çakmaktaşı parçalar; çekirdekler bu kaya sığınaklarının yerleşme yeri olarak kullanıldıklarını göstermektedir. Toplanan 103 parçanın çoğunluğu döküntü ve üretim artığıdır. Yonga; dilgi ve dilgicikler çok küçüktür [Yalçınkaya 1986:res.16-17]. İçlerinde uç; kazıyıcı; sırtlı dilgicik tipte olanları vardır. Bu aletler tip bakımından Üst Paleolitik Çağ'ın sonuna tarihlenmektedir.
Kalıntılar:
Yorum ve tarihleme:


Liste'ye