|
©Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri - TAY Projesi
|
|
|
|
|
|
Parion |
|
|
Çizimler için tıklayın...  |
Fotoğraflar için tıklayın...  |
|
Türü:
|
Kent |
|
Rakım:
|
m |
|
Bölge:
|
Marmara |
|
İl:
|
Çanakkale |
|
İlçe:
|
Biga |
|
Köy:
|
Kemer |
|
Araştırma Yöntemi:
|
Kazı |
|
Dönem:
|
Arkaik |
|
|
|
  |
|
| Yeri: Bugünkü Biga ilçesi, Balıkçaşme Beldesi'ne bağlı Kemer Köyü'nün kuzey doğusunda denize bir dille uzanan Bodrum Burnu'nun engebeli arazisi üzerine kurulmuştur. Parion'a Biga-Lapseki karayolunun 15. km'sinden kuzeye doğru ayrılan 14 km'lik bir yolla ulaşılır. |
| Konumu ve Çevresel Özellikleri: |
| Tarihçe: |
| Araştırma ve Kazı: 1801 yılında P. Hunt tarafından bölgede sikkelerin bulunması sonucunda kent tespit edilmiştir. 1949 yılında İ.K. Kökten tarafından Parion ve civarında bazı prehistorik araştırmalar yapılmıştır. 1970'lerde Çanakkale Müzesi adına İ. Akşit tarafından, 1991 ve 1996 yılında Atatürk Üniversitesi Klasik Arkeoloji öğrencileri tarafından, 1997 yılında ise Erzurum Atatürk Üniversitesi'nden C. Başaran tarafından yüzey araştırmaları yapılmıştır [Başaran (C) 1999:350]. 2005 yılında başlayan kazı çalışmaları C. Başaran tarafından yürütülmektedir [Başaran-Tavukçu 2007:609]. |
| Tabakalanma: Parion'da yapılan araştırmalar kentin güney ve kuzeydoğusunun nekropol olarak kullanıldığı sonucunu vermiştir [Başaran-Tavukçu 2007:610]. |
| Buluntular: Mimari: Yüzey araştırmalarında MÖ 4. yüzyıl özelliği gösteren sur duvarlarına rastlanmıştır. Ayrıca kentin akropol alanı, tiyatrosu, tapınağı ve nekropol alanı da tespit edilmiştir [Başaran (C) 1999:349-355]. Nekropol: 2005 yılı kazıları sonucunda alanın uzun süre kullanıldığı anlaşılmıştır. Kazıda ortaya çıkarılan mezarlar; alt tipleri olmakla birlikte bir özellik göstermeyenler M; toplu mezarlar TM; pithos mezarlar PM; taş sandık mezarlar TSM ve urna mezarlar ise UM şeklinde kodlanmıştır [Başaran-Tavukçu 2007:611]. 2010 yılında güney nekropolde, açmanın güneybatısında omurlu kapağı olan bir lahit ortaya çıkartılmıştır. Lahdin iç kısmında, başı kuzeyde sırtüstü kolları iki yana bırakılmış yatan bir erkek iskeleti ile gövdesi kısmen tahrip olmuş, üzerinde bir savaşçının veda sahnesi yer alan, MÖ 520-510'a tarihlendirilen siyah figür tekniğinde bir lekythos, sol eli üzerinde bir strigilis ve küçük bronz bir iğne ele geçirilmiştir. Bu lahit ve buradan elde edilen veriler, Parion Güney Nekropolü'nde MÖ 6. yüzyıl sonlarında inhumasyon gömünün uygulandığı lahitlerin kullanıldığını göstermesinin yanı sıra, bu mezarlarda iskeletlerin üzerinde ele geçirilen tekstil parçaları ve özellikle de omuz kısımlarında yer alan küçük iğneler ve bu iğneler üzerindeki aynı tipte tekstil parçası izlerinin bulunması açısından ve bu dönemde ölülerin bir tür kumaşa sarılarak gömüldüklerini göstermeleri açısından önemli bir buluntu olmuştur [Başaran et al. (H. Kasapoğlu) 2012:20-23]. 2012 yılında, güney nekropolde yapılan çalışmalar sonucunda 14 mezar ortaya çıkarılmıştır. Bu mezarların çoğu basit toprak mezarlardan oluşmaktadır. 7 basit toprak mezardan yalnızca birinde bir adet lekythos ve pişmiş toprak bir ağırşak bulunmuştur. Bir kız çocuğuna ait L4 no'lu lahit mezarda, mermer bir alabastron, askılı iki metal obje ve bir bronz yüzük bulunmuştur. Bu mezarların tümü Arkaik Dönem ve öncesine tarihlenmektedir [Başaran et al. (H. Kasapoğlu) 2014:399]. |
| Kalıntılar: |
| Yorum ve tarihleme: Paros, Erythrai ve Miletos ortaklığı ile 709 yılında kurulmuş bir koloni kentidir [Graham 1982:119]. MÖ 7. yüzyılda Erythrai, Khios ve Miletos ile savaşır. Sözü edilen savaştan kısa bir süre önce Erythrai, Miletos ile birlikte Propontis'te Parion'u kurar [Bean 2001:134]. Bunun yanında kentin yalnızca Erythrai tarafından kurulmuş olabileceğine de değinilmektedir [Gorman 2001:245]. 2005 yılı kazılarında nekropolde çok farklı tiplerde gömü olduğu tespit edilmiştir. 1) Basamaklı anıt mezar [müze kazısında bulunmuş] 2) Lahit mezar [müze kazısında bulunmuş] 3) Tabanı yassı tuğla döşeli duvar örgü mezar [müze kazısında bulunmuş] 4) Taş sandık mezar 5) Semerdam mezar 5.1) Düz semerdam mezar 5.1.1) Başına kapak kapatılan düz semerdam mezar 5.2) Dışbükey semerdam mezar 6) Tabanı düz pişmiş-toprak levha döşeli mezar 7) Doğrudan toprağa yatırılan mezar 8) Başı üzerine pithos kapatılmış mezar 9) Toplu mezar 10) Urna mezar 11) Pithos mezar 12) Ahşap tabut mezar Bu sonuçlardan yola çıkarak alanın MÖ 4. yüzyılın ikinci yarısından MS 2. yüzyıl başına kadar kullanıldığı anlaşılmaktadır [Başaran-Tavukçu 2007:620-622]. |
